۱- فهرست بگيريد.

از لباس تا لوازم آرايش، هر چيزي را که گمان مي‌کنيد در سفر به آن نياز داريد، پيش از رسيدن موعد سفر، در برگه يادداشتي بنويسيد و به مرور زمان، يعني هنگامي که فرصت بيشتري تا زمان سفر در اختيار داريد کامل کنيد. سپس همه وسايل را روي تخت يا گوشه‌اي از اتاق جمع کنيد و با استتفاده از اين فهرست، يکي‌يکي بررسي کنيد که آيا همه لوازم را برداشته‌ايد؟ بدين گونه احتمال اينکه وسيله‌اي را جا بگذاريد يا فراموش کنيد از ميان برداشته‌ايد.

۲- بسته‌بندي کنيد.

سعي کنيد تا مي‌توانيد لوازم مرتبط را در يکجا قرار دهيد و با هم در بسته‌هاي جداگانه بسته‌بندي کنيد و سپس در چمدان يا کيف يا ساک دستي خود بگذاريد. بدين طريق از آشفتگي درون چمدان جلوگيري کرده‌ايد و همچنين به جاي بيرون آوردن همه محتويات براي پيدا کردن يک وسيله خاص موردنياز، تنها يک بسته را خارج مي‌کنيد و سريع‌تر هم آن را جابه‌جا خواهيد کرد.

۳- ترتيب را رعايت کنيد.

ابتدا لباس‌هايتان را درون چمدان بگذاريد که مي‌توان روي آنها وسايل ديگر را گذاشت. در آخرين لايه وسايل نيز چند تکه ديگر لباس را بگذاريد. بدين صورت علاوه بر اين‌که تمام وسايل خود را در چمدان جا داده‌ايد، از اين وسايل نيز در برابر صدمات احتمالي در سفر محافظت بيشتري کرده‌ايد زيرا لباس‌ها مي‌توانند جلوي ضربات را بگيرند و از جابه‌جا شدن و برخوردن وسايل درون چمدان نيز جلوگيري کنند.

۴- چمدان مناسب بخريد.

چمداني را براي قرار دادن وسايل‌تان در آن انتخاب کنيد که دو مشخصه راحتي و اطمينان را همزمان داشته باشد. چمدان چرخدار به شما کمک مي‌کند در مواقع سنگيني بار بتوانيد آن را روي زمين به دنبال خود بکشيد. چمداني که درون آن تسمه‌هاي بسته‌بندي داشته باشد، مي‌تواند همچون محافظي روي وسايل کشيده شود و از جابه‌جا شدن آنها هنگام حمل و نقل جلوگيري کند. قسمت‌هاي متفاوت و بخش‌بندي‌شده مي‌تواند اين امکان را فراهم آورد که لوازم متعدد را با توجه به نيازتان و دفعاتي که به آن نياز داريد در قسمت‌هاي مناسب قرار دهيد و لازم باشد همه وسايل را بيرون بريزيد تا به آنچه مي‌خواهيد دسترسي يابيد.

۵- لباس‌ها را لوله کنيد.

بسياري از مردم عادت دارند وقتي لباس‌هايشان را در چمدان مي‌گذارند آنها را تا کنند. اين روش گذاشتن لباس علاوه بر اين‌که اتفاقا جاي بيشتري را اشغال مي‌کند باعث مي‌شود لباس‌هايتان پر چين و چروک شوند. لوله کردن آنها هم از چروکيدگي لباس‌ها جلوگيري مي‌کند هم جاي کمتري اشغال مي‌کند و بدين گونه لوازم بيشتري را مي‌توانيد در ساک يا چمدان خود جاي دهيد به‌ويژه اينکه دسترسي به وسايل درون چمدان نيز آسانتر مي‌شود.

۶- چند پاکت يا پوشه برداريد.

وسايل کوچکتر و حتي ريزتر را درون پاکت‌هاي دردار قرار دهيد. مدارک، يادداشت‌ها و راهنماهاي سفر را نيز درون پوشه‌اي جداگانه بگذاريد تا دسترسي به لوازم برايتان راحت‌تر و سريع‌تر باشد.

۷- زيورآلات را در جاي مطمئن بگذاريد.

اگر ناچار به حمل زينت‌آلاتي هستيد که بعدا از آنها استفاده کنيد هرکدام را درون يک قطعه دستمال کاغذي بگذاريد و سپس همه آنها را درون يک پاکت پلاستيکي زيپ‌دار قرار دهيد. پاکت پلاستيکي را نيز در جايي مطمئن بگذاريد که همراهتان باشد. اين کار علاوه بر اين‌که باعث مي‌شود جاي کمتري در ساک شما اشغال شود از برخورد زينت‌آلات به يکديگر و کاهش ارزش آنها به سبب خش افتادن احتمالي جلوگيري مي‌کند و همچنين به دليل آن‌که همواره همراهتان است امکان گم‌شدن يا سرقت
را کاهش مي‌دهد.

۸- لوازم آرايش را با دقت بيشتري بسته‌بندي کنيد.

لوازم آرايشي به دليل اينکه از مواد شيميايي در تهيه اين محصولات استفاده شده مي‌توانند خاطره يک سفر شيرين و خوب را به‌سرعت تلخ کنند و يا شما را در ميانه سفر به زحمت اندازند. فکر کنيد شيشه لاک شما بشکند و تمام آنچه را درون چمدان و در مجاورت آن قرار داده‌ايد کثيف و غير قابل استفاده کند يا لوسيون و کرم دست شما به دليل گرماي زياد روان شود و لباس‌هايتان را آغشته کند. از اين رو حتماً دقت کنيد که اين وسايل به گونه‌اي بسته‌بندي شوند که در شرايط غيرعادي، ضرر کمتري به وسايل يا حتي وقتتان بزنند.

۹- ميان‌وعده را از ياد نبريد.

بسياري از افراد با اين تصور که در اتوبوس يا هواپيما به آنها غذا و مواد خوراکي داده مي‌شود از برداشتن هر گونه مواد غذايي خودداري مي‌کنند اما شما بهتر است يک ميان‌وعده در حد ساندويچ يا ميوه درون کيف دستي خود بگذاريد تا در صورت ديرکرد در پذيرايي بيقرار نشويد. اهميت اين وعده کوچک به‌خصوص وقتي بخوبي مشخص مي‌شود که با اتوبوس و وسايل جاده‌اي سفر مي‌کنيد. ممکن است برخي اغذيه‌فروشي‌ها و رستوران‌هاي بين‌راهي غذايي باب‌طبع شما نداشته باشند يا از نظر بهداشتي چنان که بايد نباشند؛ ميان‌ وعده شما در اين شرايط به‌خصوص اگر کودکان همراهتان باشند چاره‌ساز خواهد بود.

منبع:توریسم پرس

 آب‌انبار حاج مهدی که به آب‌انبار محله بالا نیز شهرت دارد، از آثار دوره قاجار به حساب می‌آید و در استان مرکزی و شهر نراق قرار دارد

جوامع محلی و روستایی، بدون توجه به روند تبادل آزاد اطلاعات به واسطه شبکه‌های ارتباطی  و کوتاه‌شدن فاصله اسمی شهر و روستا و هم‌چنین مهاجرت‌هایی که در دهه‌های اخیر به اوج خود رسیده، هنوز امیدی به ماندگاری و ایستایی منطقی در فضای غیرشهری دارد.

اما باید دید به چه‌نحو و چگونه می‌توان این ایستایی را مانا و پایدار‌کرد و از به بیراهه رفتن آن جلوگیری نمود. از نظر برخی کارشناسان مسایل اجتماعی، توریسم، یکی از راه‌هایی است که منجر به انحطاط فرهنگ روستایی می‌شود. بدین‌گونه که توریست و یا گردشگر با ورود به روستا و فضای سنتی، عادات حاکم بر منطقه را هدف قرار‌داده و با رفتار، اعمال و منش خود، به نوعی باعث در‌هم‌ریختگی فضای اخلاقی و غالب روستا می‌شود. تا حدودی می‌توان این تفکر را قبول کرده و در باره آن اندیشید. اما این در مورد تمام توریست‌ها و گردشگر‌ها صادق نیست و اصولاً با روح جامعه‌ محلی ما هم‌خوانی ندارد. چرا که اولاً دارای فرهنگی غنی و بدون غش و کاستی در تمامی سلول‌های فرهنگی‌مان هستیم و ثانیاً این طبع و منش بالای همزیستی در همان جامعه مسافر هم وجود دارد و با ورود به یک محل روستایی و خودمانی، خود را برآمده از دل آن می‌داند. اما هر قدر تعریف و تمجید از شهر و شهر‌نشینی هم صورت دهیم، باز تفاوت سطح باعث برخی لغزش‌های محلی به سمت‌و‌سوی شهر می‌شود. این همان نکته اصلی مهاجرت روستایی به شهر است که باید به هر نحو جلوگیری شود. این اصل تنها از طریق اشتغال‌زایی روستایی و محلی محقق می‌شود. و حتی شاید به مهاجرت معکوس نیز منجر‌شود. صنایع دستی روستایی و محلی، می‌تواند بهترین گزینه اشتغال‌زایی روستایی باشد و هم‌چنین جشنواره‌های غذایی و مناسبت‌های روستایی که باعث درگیر‌شدن و مشغول‌شدن محل به تدارک و تهیه ملزومات جشنواره، نمایشگاه صنعت‌دستی و نمایشگاه‌ها باشد.

منبع:توریسم پرس

رانندگي در راه‌ها و جاده‌هاي کوهستاني مي‌تواند تجربه‌اي عالي و فوق‌العاده همراه با هيجان داشته باشد اما البته به دليل مشکلاتش احتمال خستگي افراد و به‌خصوص سايش و استهلاک وسيله نقليه هم هست. با اين حال در اين نوشتار راهنمايي‌هايي پيش‌رويتان گذاشته شده تا با استفاده از آن بتوانيد رانندگي لذتبخش‌تري در اين نواحي داشته باشيد.

۱-مطمئن شويد که ترمز، برف‌پاک‌کن و بخاري به‌خوبي کار مي‌کنند. پيش از حرکت به سمت اين نواحي حتما بايد مطمئن شويد که روغن ترمز و هيدروليک فرمان در سطحي مناسب قرار دارد و در غير اين‌صورت منبع آنها را از مايع مذکور پر کنيد. آب رادياتور را نيز بررسي کنيد و براي جلوگيري از جوش آوردن در سربالايي‌ها درون آن مايع ضديخ-ضدجوش بريزيد. به خاطر

بسپاريد ترمز گرفتن‌هاي مکرر در اين نواحي مي‌تواند باعث توليد گرماي بيش از حد و در نتيجه کاهش بهره‌وري آن شود. يک راه کاهش چنين وضعيتي آرامتر راندن است. علاوه‌بر اين پيش از حرکت حتما بايد ميزان باد تاير و کيفيت آج لاستيک‌ها بررسي شود.

۲-با سرعتي بيشتر از آنچه در شيب جاده کوهستاني مي‌توانيد بالا برويد، به سمت پايين حرکت نکنيد. در شيب‌هاي تند رو به پايين با دنده‌سنگين حرکت کنيد و تنها وقتي پايتان را روي پدال ترمز فشار دهيد که قصد تغيير دادن عدد دنده به دنده پايين‌تر را داريد. لازم است در اين نواحي در برابر وسوسه سرعت يا تماشاي مناظر به‌خصوص در جاده‌ها و راه‌هايي که گردش و پيچ در راه زياد است، مقاومت کنيد.

۳-هم در سرازيري که با دنده‌سنگين حرکت مي‌کنيد و هم به‌خصوص در سربالايي‌ها که فشار بيشتري به خودرو وارد مي‌شود، حواستان به آمپر دماسنج آب موتور باشد. اگر متوجه شديد رادياتور خودرو در آستانه جوش‌ آوردن است در محلي امن کنار جاده نگه داريد و به جاي خاموش کردن خودرو، بخاري آن را روشن کرده، اجازه دهيد سيستم گرمايشي درون خودرو به خنک‌شدن سريع‌تر آن کمک کند. اگرچه اين ترفند ممکن است

باعث کمي اذيت و آزار راننده يا سرنشينان شود اما اثر مفيدي بر کاهش دماي موتور دارد. همچنين در زماني که موتور اصطلاحا جوش‌آورده است به هيچ‌وجه درب رادياتور را باز نکنيد. اين کار باعث پاشيدن آب جوش با فشار بسيار زياد به اطراف مي‌شود و علاوه‌بر اينکه احتمال سوزاندن دست يا سر و صورت و بدنتان را افزايش مي‌دهد، اثري در خنک شدن موتور ندارد. مي‌توانيد همزمان و در حالي که پروانه پشت شبکه رادياتور در حال چرخش است، مقداري آب را آرام روي رادياتور بريزيد تا باعث خنک‌شدن سريع‌تر آب درون آن شويد.

۴-از خط وسط جاده تجاوز نکنيد. چه در مسيري مستقيم قرار گرفته باشيد و چه در قسمتي پر پيچ‌وخم، حواستان باشد که در سمت مخصوص به خودتان برانيد و نگذاريد خودرو به وسط جاده متمايل شود. معمولا رانندگان تمايل دارند در چنين نواحي پرپيچ‌وخمي که اغلب هم راهي باريک در دامنه کوه است،

براي جلوگيري از سقوط يا هر دليل ديگري، خودرو را در قسمت وسط جاده برانند. اين کار به‌شدت خطرناک‌تر از زماني است که در سمت حرکت مخصوص به خودتان در حرکتيد زيرا در صورت نزديک شدن خودرويي از سمت روبه‌رو رانندگان براي پيشگيري از تصادف مجبور مي‌شوند فرمان را بچرخانند تا به مسير اصلي حرکت در سمت قانوني جاده بازگردند و اين چرخش احتمال خارج شدن خودرو از توان کنترل را افزايش مي‌دهد و وضعيت را خطرناک‌تر مي‌کند.

۵-هميشه به خودرويي حق‌تقدم بدهيد که به سمت سربالايي حرکت مي‌کند. حتي اگر شما در سمت مخصوص به خود رانندگي مي‌کنيد اما از سمت بالا به
سراشيبي و سمت پايين کوهستان در حال حرکتيد، فرهنگ رانندگي را رعايت کنيد تا مشکلات کمتري در جاده‌هاي کوهستاني پديد آيد. يکي از اين فرهنگ‌‌هاي
اثرگذار بر کاهش خطر، تقدم قائل‌شدن براي حرکت خودروهايي است که به سمت

بالا حرکت مي‌کنند؛ به‌خصوص اگر اين خودروها وسايل نقليه سنگين باشند. عدم رعايت حق‌تقدم براي چنين خودروهايي به معناي افزايش احتمال توقف و تلاش بيشتر
براي حرکت دوباره است که کار را بسيار سخت مي‌کند. اين به افزايش ترافيک و راهبندان پشت وسيله مي‌انجامد و با افزايش راهبندان، مسير حرکت شما نيز بسته
خواهد شد.

۶-نه‌تنها سرعت بالا، حرکت کندتر از آنچه تابلوهاي راهنماي جاده نشان‌تان مي‌دهند نيز در اين نواحي خطرآفرين است. به جاي حرکت کندتر براي تماشاي مناظر يا دامنه
زيباي کوه در جايي مناسب توقف کنيد و از تماشاي طبيعت لذت ببريد. چنين رفتار و فرهنگي از پيش‌آمدن حوادث رانندگي در چنين جاهايي به‌خصوص وقتي خودروهاي
ديگري پشت‌سر شما حرکت مي‌کنند به‌شدت مي‌کاهد زيرا آنها براي کند راندن شما به دليل تماشاي طبيعت اطراف نياز به ترمز کردن بيشتر، کاهش سرعت و نهايتا سبقت گرفتن از وسيله نقليه شما پيدا نخواهند کرد و بدين‌گونه هم خودتان در ايمني خواهيد بود، هم رانندگان پشت‌سر و هم وسايل نقليه روبه‌رو. در حين حرکت با سرعت معمول نيز وقتي خودرويي پشت‌سر شما قرار مي‌گيرد که تمايل به سبقت گرفتن دارد، اندکي از سمت راست برانيد تا راننده بتواند راحت‌تر سبقت بگيرد و بار کلي ترافيک راه کاهش يابد.

۷-اگر در مسيرهاي کوهستاني حرکت مي‌کنيد چهار قانون را رعايت کنيد: اول، از شرايط آب‌وهوا و وضعيت جاده اطلاعاتي به‌دست آوريد که ممکن است بر رانندگي شما اثر بگذارد. دوم، سطوح غيرآسفالت به‌طور زيادي چسبندگي يا به بيان بهتر، اصطکاک کمتري با چرخ‌هاي خودروي شما دارند، بنابراين سرعت‌تان را کمتر کنيد و انحناي بيشتري را براي حرکت خود در اين جاده‌ها در نظر بگيريد. سوم، حتما به کساني اطلاع دهيد که از چه مسيري عبور مي‌کنيد و حدودا چه زماني منتظر بازگشت يا رسيدن شما باشند تا در صورت بروز مشکل بتوانيد از کمک آنها بهره‌مند شويد. چهارم، آب آشاميدني و مايعات به مقدار کافي همراه داشته باشيد چون در اين نواحي به دليل ارتفاع زياد از سطح دريا، هيدراتاسيون بدن دچار مشکل خواهد شد و نرسيدن آب کافي به سطح هوشياري شما اثر کاهشي خواهد گذاشت.

منبع:توریسم پرس

پاییز فصل برداشت زعفران و گل نرگس است و خوسف و قائن میزبان برگزاری جشنواره‌های رنگارنگی می‌شوند که عطر و طعم آن هر بازدیدکننده‌ای را از خود بی خود می‌کند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، تاریخی کهن و زیبایی وصف ناشدنی در پس این سرزمین خفته است. روزگاری مامن ساسانیان بود و روزگاری دیگر عارف نامدار دوره غزنوی را در دل خود جای داد. این روزها نیز در سرخی و سبزی زرشک‌ها، طلایی و بنفش زعفران‌ها و سفیدی و نارنجی نرگس‌ها غرق شده.در سفر به قائن و خوسف به میهمانی جشنواره رنگ‌ها می‌روید. جشنواره‌ای که عطر و طعمی از زندگی در خود دارد از نرگس‌ گرفته تا زعفران‌ که هر جا چشم بدوانید آنها را می‌بینید و عطر آن را حس می‌کنید.

خوسف در گذشته بسیار سرسبز بود و حتا در متون تاریخی از آن به عنوان انبار میوه بیرجند یاد می‌شود. حمدالله مستوفی نیز در قرن هشتم هجری در سفر به این منطقه از فراوانی زعفران و میوه صحبت کرده است. بیرجند و قائن دو شهر استراتژیک در منطقه خراسان جنوبی، هستند و به لحاظ تاریخی نیز بسیار اهمیت دارند. چنانکه حاکم این مناطق شوکت‌الملک که در قاین و بعدها بیرجند زندگی می‌کرد پدر اسدالله اعلم بود.

چطور برسید؟

اگر از تهران به سمت خوسف با ماشین شخصی حرکت کنید، از مسیر اسلامشهر به سمت قم حرکت کنید. بعد از گذشتن از کاشان و رسیدن به بادرود، دو مسیر پیش روی شما قرار می‌گیرد. یک مسیر از اصفهان و دیگری از یزد می‌گذرد. اگر مسیری که از اصفهان می‌گذرد را انتخاب کنید بعد از گذشتن از نطنز به سمت مورچه خورت و سپس شاهین شهر برانید. بعد از گذشتن از اصفهان و مهیار از شهررضا عبور کنید و مسیر را تا ایزدخواست و آباده ادامه دهید. سپس وارد مسیر ابرکوه شوید و بعد از پشت سر گذاشتن اسلامیه و تفت به مسیر فهرج بروید و بعد از گذشتن از بافق و دارستان به خوسف می‌رسید.

اگر مسیر یزد را انتخاب کنید، بعد از بادرود به سمت اردستان برانید. در این مسیر از نایین، عقدا، میبد و اشکذر و یزد عبور می‌کنید و در مسیر فهرج قرار می‌گیرید. ادامه مسیر نیز مانند مسیر قبلی است و از بافق و فهرج و دارستان عبور می‌کند و به خوسف می‌رسید.

برای رسیدن از خوسف به قائن نیز باید از بیرجند عبور کنید بنابراین، بیرجند می‌تواند مقصد میانی این سفر به حساب آید. البته می‌توانید مقصد را بیرجند در نظر بگیرید، بعد از رسیدن به بیرجند به سمت خوسف بروید و بعد دیدن جاذبه‌های خوسف، برای اقامت به بیرجند بازگردید و بعد از یک شب اقامت در بیرجند روز بعد را به گشت و گذار در قاین اختصاص دهید.

اگر تصمیم داشته باشید با اتوبوس سفر کنید، از پایانه جنوب(تهران) به بیرجند اتوبوس در ساعات مختلف حرکت می‌کند که از شهرهای طبس و خور(اصفهان) در میان راه می‌گذرد. اگر سفر هوایی را هم انتخاب کنید، می‌توانید با پروازهای فرودگاه مهرآباد به سمت بیرجند بروید و از آنجا سفر به سمت قائن و خوسف را در پیش بگیرید. اگر قطار را برای سفر خود انتخاب کرده‌اید، بهتر است بدانید که مقصد سفر با قطار طبس خواهد بود و از آنجا با سایر وسایل نقلیه از جمله اتوبوس می‌توانید راهی بیرجند و خوسف شوید.

بافت تاریخی خوسف را یکجا ببینید

از بیرجند تا خوسف حدود ۲۵ کیلومتر راه است و مسیری صاف با دسترسی راحت پیش رو خواهید داشت. تقریبا می‌توان گفت تا ۳ کیلومتری خوسف جز طبیعت بکر اطراف جاده، جاذبه خاصی وجود ندارد. به نزدیکی خوسف که رسیدید، سمت راست جاده آرامگاه ابن حُسام خوسفی با معماری جذابی که دارد انتظار شما را می‌کشد. هرچند ممکن است نام این شاعر حماسی را نشنیده باشید اما با گام نهادن بر روی پلکانی که شما را به بخش مرتفع‌تر که آرامگاه در آن قرار دارد می‌برد، به مکانی می‌روید که سعدی نیز روزگاری به دیدن آن آمده بود. درعین حال می‌توانید شهر خوسف و بافت تاریخی آن را یکجا از بالا شاهد باشید.

هرچند بخش‌هایی از خوسف در طرح توسعه شهری مدرن و جدید شده است اما بازهم بافت تاریخی آن که کاهگلی است، یکی از جاذبه‌های خاص و منحصر به فرد منطقه به شمار می‌رود چراکه منسجم و یکپارچه است و برای دیدن خانه‌ها و آثار تاریخی نیازی نیست از این سوی شهر به آن سوی شهر بروید بلکه تمام آثار و جاذبه‌های دیدنی در یک جا جمع شده‌اند و فقط کافی است چند گام پیاده بردارید تا بتوانید از مسجد جامع زیبای خوسف که قدمت بازسازی آن به دوره قاجار می‌رسد و دارای تزییناتی زیباست، دیدن کنید و بعد، رهسپار خانه تاریخی مالکی شوید.

خانه مالکی از دوران قاجار به یادگار مانده، مرمت و بازسازی شده و با وجود آنکه مالک اصلی آن فوت کرده اما امکان بازدید و حتا پذیرایی از گردشگران در این بنای تاریخی فراهم است. در بازدید از این خانه قدیمی می‌توانید بخش‌هایی از تابستان‌ و زمستان‌نشین خانه‌های کویری را ببینید و دمی بیاسایید و چای زعفران بنوشید.

خانه علوی یکی دیگر از جاذبه‌های خوسف است و در قلب بافت تاریخی قرار دارد و با تغییر کاربری تبدیل به مکان اقامتی شده و به گردشگران خدمات پذیرایی نیز ارائه می‌دهد. حین بازدید از بافت تاریخی، می‌توانید به دیدن حمام قدیمی بروید که این روزها زورخانه شده و به صدای زنگ و ضرب زورخانه گوش بسپارید. خانه تاریخی تاجور، یکی دیگر از خانه‌های زیبای منطقه است که امکان بازدید از آن فراهم است.

گلفروشان نرگس به دست

اگر در پاییز به خوسف سفر کنید، در هر گوشه و کنار شهر با گلفروشانی روبه رو می‌شوید که دسته‌های بزرگ نرگس را با قیمتی مناسب می‌فروشند. شاید از این جهت است که با گام نهادن در خوسف با عطر گل نرگس همراه می‌شوید و همه جا را سفید و زرد و نارنجی می‌بینید. خوسف از دیرباز مرکز تولید و پرورش گل نرگس بود و اگر سری به روستاهای اطراف خوسف بزنید، با باغ‌های نرگس روبه رو می‌شوید. حتا در خوسف نیز باغ‌های خصوصی و البته تعدادی باغ عمومی گل نرگس برای بازدید در نظر گرفته شده و هر سال این زیبارویان خوش عطر و نگار میزبان بازدیدکنندگان و علاقه‌مندان می‌شوند.

به همین جهت است که خوسف هر سال اواسط پاییز میزبان برگزاری جشنواره گل نرگس می‌شود. جشنواره‌ای که خوش عطر و خوشرنگ است. هر جا چشم بدوانید گل نرگس است و دیگر هیچ. در میان نرگس‌ها مردمان خوسف را می‌بینید که با لباس‌های محلی به اجرای مراسم بومی می‌پردازند، شعر می‌خوانند و موسیقی سنتی مقامی اجرا می‌کنند. محلی‌ها ساز دهل و سرنا در دست به میان جمعیت می‌آید و شادی را به همه تزریق می‌کنند. رقص‌ محلی که در وصف و نیایش پروردگار است نیز از دیگر مراسم‌های آیینی است که در جشنواره نرگس برگزار می‌شود. همه این مراسم‌ به خاطر نرگس‌های خوشرنگ و نگاری است که می‌توانید میهمان عطر و زیبایی آن شوید.

صنایع دستی خوسف

خوسف مرکز مله بافی است. مله نوعی پارچه است که با پشم بافته می‌شود. دار آن نیز بسیار متفاوت و زیباست. مل در خراسان جنوبی به معنای خاک رس است. پنبه‌ای که برای مله استفاده می‌شود، قهوه‌ای رنگ است و به رنگ خاک رس است. نخی که از این پنبه درست می‌شود، قهوه‌ای است و از این رو از خود رنگی خاص و زیبا دارد.

کارگاه‌های پارچه بافی سنتی یا توبافی نیز در این منطقه بسیار زیاد است چنانکه گفته می‌شود مردمان خراشاد که توانستند فن پارچه بافی یا توبافی را در فهرست میراث جهانی در حوزه صنایع دستی جای دهند، فن پارچه بافی را از مردمان خوسف آموخته‌اند. بنابراین می‌توانید پارچه‌هایی اصیل را از کارگاه‌های این منطقه تهیه کنید.

درعین حال حوله‌هایی که از نخ بافته شده‌اند از دیگر صنایع دستی این منطقه است که به دلیل جنس خاصی که دارد، قدرت جذب آنها بسیار بالاست و برای استفاده در آشپزخانه و حمام بسیار نیکو عمل می‌کند.

قائن را رنگارنگ بیابید

از بیرجند تا قائن جاده‌ای کوهستانی پیش رو خواهید داشت. هر دو طرف جاده با مزارع زرشک پوشیده شده و اگر در فصل پاییز به این منطقه سفر کنید، همزمان با فصل برداشت زرشک است. از این رو تمام طول مسیر را به رنگ سبز و قرمز می‌بینید و می‌توانید غرق در زیبایی این سبز و قرمزها شوید.

هرچند امروز از برج و بارو قائن چیزی جز تلی خاک باقی نمانده اما همین تل خاک گواهی بر تاریخ کهن این منطقه است. در قائن به دیدن مسجد جامع بروید. مسجدی بسیار زیبا با قدمتی بیش از هزار سال که بلندترین عمارت قائن نیز به حساب می‌آید. خانه‌های تاریخی موسوی و سلطانی در محدوده بافت تاریخی شهر در دسترس هستند و بازدید از آنها جذاب و لذت بخش خواهد بود.

اگر کمی به سمت جنوب قائن بروید به قلعه کوه قائن می‌رسید و با توجه به مسیر پلکانی که برای دسترسی به بنا طراحی شده،‌ امکان بازدید از قلعه‌ای وسیع و عظیم با معماری زیبا و خاص پیش روی شما خواهد بود. در همین نزدیکی به سمت دامنه‌ ‌کوه قهستان بروید و از بنای زیبایی که در ارتفاعات این کوه قرار دارد دیدن کنید. این بنا، مقبره بوذرجمهر قاینی منجم، ریاضیدان و فیلسوف است. هرچند دیدن این بنا در روز خاص و منحصر به فرد است اما به واسطه نورپردازی زیبایی که انجام شده، بازدید از آن در شب‌ نیز شگفت‌انگیز خواهد بود.

با رسیدن به قائن سری به روستاهای اطراف بزنید. هرچه به سمت قائن برانید در مزارع زرشک و زعفران غوطه‌ور خواهید شد و با رسیدن به روستای افین که در نزدیکی قائن قرار دارد، وارد قلب مزارع زرشک کشور می‌شوید. زرشکی که در افین به بهره‌برداری می‌رسد، بی‌دانه است و می‌توان گفت این نوع از زرشک در ایران و دنیا، نادر است.

در افین از مسجد جامع که تاریخ ساخت آن به دوره سلجوقیان می‌رسد دیدن کنید. در این روستا نیز واحدهای بومگردی به مسافران خدمات ارائه می‌دهند و انواع محصولات تهیه شده از زرشک را ارائه می‌دهند. غذاهای این منطقه از مربای زرشک تا زرشک پلو با مرغ است.

روستای زهان قدیم یکی دیگر از جاذبه‌های قائن است که دیدن آن خالی از لطف نخواهد بود. روستایی که درون دره‌ای مملو از مزارع زرشک روی کوه به صورت پلکانی ساخته شده. از آن جهت نام قدیم را دارد چراکه در سال ۱۳۷۶ بر اثر زلزله این روستا با خاک یکسان شده بود و مردم به بالادست کوچ کردند و روستای زهان جدید را راه انداختند. اما زهان قدیم همچنان پابرجاست و در میان مزارع زرشک میزبان گردشگران می‌شود.

در سفر به قائن به هرجا چشم بدوانید مزارع زرشک و مزارع زعفران را پیش روی خود می‌بینید. حتا در حیاط خانه‌ها نیز زرشک و زعفران کشت می‌شود. هرچه به سمت افین و زیرکوه بروید مزارع زرشک است و هرچه به قائن نزدیک شوید مزارع زعفران بیشتر خود را نشان می‌دهند. شاید به همین واسطه است که هر سال پاییز قائن که نام زعفرانش بر سر زبان‌ها افتاده میزبان جشنواره زعفران می‌شود. جشنواره‌ای خاص که با عطر و رنگ سرخ زعفران همراه است.

چیدن زعفران آیین خاص خود را دارد چنانکه گل زعفران از گلبرگ‌های بنفش‌رنگ و پرچم‌های نارنجی و سرخ رنگ تشکیل شده. افراد محلی معتقد هستند اگر پرچم‌هایی که زعفران از آنها تهیه می‌شود، آفتاب بخورد، عطر، رنگ و طعم آن از بین می‌رود. از این رو هر روز قبل از طلوع خورشید، کشاورزان با فانوس به مزرعه می‌روند و گل‌های بنفش را می‌چینند. این گل‌ها به خانه محلی‌ها برده و انبار می‌شود. خانم‌ها در آن محل درصدد جدا سازی پرچم‌ها از گلبرگ‌ها برمی‌آیند. در اینجاست که تلفیقی از رنگ‌های بنفش و نارنجی را در هر گوشه و کنار شاهد خواهید بود. قطعا در میان این گل‌ها، عطر زعفران شما را سرمست خواهد کرد و اینجاست که می‌توانید طعم چای زعفران اصل را بچشید و با لبی خندان به سفر خود پایان دهید.

 از غذای بنفش رنگ تا گوشتی که فاسد نمی‌شود

کشک بادمجان‌ بنفش رنگ یکی از غذاهای خاص منطقه است. شاید در ذهن شما کشک بادمجان، زرد یا قهوه‌ای رنگ باشد اما به دلیل آنکه در این منطقه، ماست را در دیگ‌های چدنی می‌جوشانند رنگ بنفش به خود می‌گیرد. از این رو کشک بادمجان‌ها بنفش رنگ می‌شود.

قرمه یا گوشت داغ یکی دیگر از غذاهای خاص خوسف است که از گوشت بره درست می‌شود. گوشت بره همراه با چربی طبیعی که دارد در دیگ گذاشته و روی هیزم پخته می‌شود. گوشت در چربی خود می‌پزد و غذایی لذیذ بدون افزودنی‌های دیگر را پدید می‌آورد. جالب اینجاست که این گوشت قابلیت آن را دارد که در چربی خود ببندد و بدون نیاز به یخچال، روزها باقی می‌ماند و فاسد نمی‌شود و قابل استفاده است. حتا آلفونس گابریل پزشک معروف اتریشی در سفرنامه خود به این غذا اشاره کرده.

از روغن این غذا نیز نان محلی به نام کماچ تهیه می‌شود. نانی با طعمی خاص که به روش محلی پخت می‌شود. فتیر و شیرینی سنتی خوسف که نان زنجبیلی تنوری و نون لوله است را فراموش نکنید. کلمپه، آش جوشواره و اشکنه از دیگر غذاهای محلی این منطقه هستند که از چشیدن طعم آن‌ها غافل نشوید. البته زرشک پلو مرغ هم غذای مرسوم در این منطقه است چراکه به واسطه تولید انبوه زرشک و زعفران در قائن، این غذا محبوب گردشگران خواهد بود.

ترش و شیرین‌های سفر

قطعا یکی از سوغاتی‌های این سفر، زرشک، زعفران و گل نرگس خواهد بود. مربای زرشک از جمله مرباهایی است که در این منطقه به وفور درست می‌شود و بسیار خوشمزه است. عناب، آلو، پسته، بادام از دیگر سوغاتی‌های این منطقه هستند.

کجا اقامت داشته باشید؟

از آنجا که قائن و خوسف به بیرجند نزدیک هستند اگر تمایلی به اقامت در واحدهای بومگردی نداشته باشید، می‌توانید در هتل‌های بیرجند اقامت کنید. بیرجند چند هتل و چندین مهمانسرا و هتل آپارتمان دارد. خانه معلم نیز از دیگر گزینه‌های مراکز اقامتی است.

منبع:ایلنا