یخچالهای قدیمی یكی از بهترین تاسیسات ساختمانی اند كه جهت ذخیره سازی انرژی سرما به یادگار مانده اند. متاسفانه اكثر یخچالهای استان یزد در دهه های اخیر ازبین رفته اند، لیكن یخچالهای ابركوه و یخچال میبد هنوز استوار و پابرجا هستند كه یخچال میبد از بهترین های موجود است.

برحسب اطلاعات و آثارموجود دو ساختمان یخچال در میبد وجود داشته است: یكی در قسمت جنوب شهر و در كنار راه كاروانرویی كه روبروی رباط اصلی شهرواقع است. خوشبختانه هنوز قسمت اعظم این بنا پابرجاست ویكی از نمونه های چشمگیر معماری اینگونه آثارمحسوب می شود. یخچال دیگری نیز در قسمتهای شمالی میبد قرار داشته است ویك آبادی بزرگ در مجاورت این بنا نام خود را از این بنا گرفته است یا از نام دیگری به یخچال تغییر نام داده است وهنوز هم این آبادی پابرجاست . یخچال مذكور در حدود سی سال پیش ، پس از احداث خیابان اصلی و نوسازیهای مربوط به آن ویران شد ودیگر اثری ازآن باقی نیست ، تنها در جلد اول كتاب “یادگارهای یزد ” اثر آقای “ایرج افشار”، عكسی از آن به یادگار مانده است.

یخچال ها به دلیل ضرورت های تكنیكی در عرصه نسبتا وسیعی بنا می شده اند و قاعدتا در زمین هایی ساخته می شدند كه نفوذپذیری خاك آن نسبتا كم باشد. تمامی مصالح ساختمان یخچال ها از خشت وگل وكلا از چهار بخش عمده است: الف:حوض یخبند ب:دیوارهای سایه انداز ج:مخزن یخ د:گنبد بزرگ

الف- حوض یخبند: محوطه ای مستطیلی ، بزرگ و كم عمق در قسمت شمالی ساختمان . ژرفای این حوض یخبند حداكثر نیم متر است و با سه دیوار بلند در جهت های جنوبی، شرقی و غربی احاطه شده است. این حوض معمولا در زمینی هموار كنده می شده است و هیچ گونه مصالحی در ساخت آن به كار نمی رفته است.

ب- دیوارهای سایه انداز: سه دیوار ضخیم و بلند كه در جهت های جنوبی ، شرقی و غربی محوطه یخبند ساخته میشود و این محوطه حوض یخبند را به یك سایه سار بسیار سرد تبدیل می كند كه در تمام طول زمستان آفتاب در پشت آنها قرار داردو حوض یخبند را بسیار سردتر از محوطه های اطراف آن نگه می دارد ودر واقع با همین تكنیك “ایجاد سایه سار بسیار سرد” آب در حوضچه ها یا حوض جلوی یخچال یخ می بندد وبه شرحی كه خواهیم گفت این یخهابه مخزن یخچال منتقل میگردد. ارتفاع این دیوارها در یخچال میبد در حدود ۸ متر و طول دیوار جنوبی ۴۲ متر و دیوارهای شرقی و غربی ۲۰ متر است.ضخامت دیوارها را حدود ۲ متر گرفته اند.

ج – مخزن یخ: مخزن یخ یامحل انباشتن قطعات یخ در یخچال گودال قیفی بزرگی است كه در زمین كندهاند و درپائین ترین قسمت آن یك راه “هرزآب”تعبیه كرده اند كه به چاه عمیقتری راه دارد. این هرزآب در واقع راه آبی است كه به تدریج یخهای آب شده را به خارج از مخزن یخ می راند. جدار مخزن قیفی شكل یخدان را معمولا فقط با كاهگل می پوشانند. عمق این گودال در یخچال میبد حدود ۶ متر است كه بر گرد محیط آن یك راهرو نسبتا عریض برای رفت وآمد ایجاد شده است.

د – گنبد بزرگ: روی مخزن قیفی یخچال را یك گنبد بزرگ مخروطی می پوشاند ودر واقع همین گنبد بزرگ است كه با دیوارهای ضخیم و حجم بزرگ، حفاظ مناسبی برای نگهداری یخهای مخزن به وجود می آورد. این گنبد بزرگ در پشت دیوار جنوبی و در میان آن درست بر روی مخزن برپا می گردد و دارای دو درگاه در شمال و جنوب می باشد كه هنگام انباشتن و برداشتن یخها از آنجا رفت و آمد می شود.

محوطه یخبند یخچال میبد حوض گلی كم عمقی به مساحت تقریبی ۸۰۰ مترمربع وبه عمق تقریبی ۰/۵ متراست. دیوارهای بلند سایه انداز به ضخامت ۲ متر و بلندی ۸ متر است كه به چند طاق نما و ستون تقسیم شده است. طول دیوار جنوبی ۴۲ متر و دیوارهای شرقی و غربی هریك ۲۰ متر است. یك درگاه اصلی به پهنای ۲/۲ مترو بلندی ۲ متر در میان دیوار جنوبی به مخزن و گنبد راه دارد و تقریبا تمام رفت وآمدها و انبار كردن و تخلیه كردن یخ از این درگاه صورت می گرفته است. درگاه دیگری به قرینه آن در سمت شمال گنبد تعبیه شده كه نقش چندانی نداشته و غالبا آنرا می بسته اند. درگاه اصلی را نیز فقط در هنگام رفت وآمد بازمی كرده اند. مخزن قیفی یخچال را در زمین رسی سختی كنده اند ، قطر دهانه این مخزن ۱۳ متر وگودی آن ۶ متر است. علت حفر مخزن قیفی یخچال در این زمین رسی سخت همانگونه كه قبلا نیز گفتیم جلوگیری از نفوذ آب در زمین است. گنبد بزرگ ومخروطی یخچال بر شالوده ای از زمین سخت بناشده ، به گونه ای كه نخستین خشتهای گنبد را بلافاصله روی همان بستر زمین سخت بنا نهاده اند. سطح قاعده دایره ای این گنبدحدود ۳۰۰ متر مربع است و ارتفاع گنبد تقریبا ۱۵ متر است.

پهنای دیوار خشتی جدار گنبد از پائین به بالا به طرز ماهرانه ای كاهش می یابد به گونه ای كه از۲/۴ متر در قاعده به ۲۰ سانتیمتر(پهنای یك خشت) در نوك گنبد می رسد. تعداد رگهای خشتی گنبد ۲۵۰ عدد شمارش شده است.
فعالیت یخچالها اصولا در دو هنگام و در دو فاصل نسبتا كوتاه از سال صورت می گرفته است. یكی در “چله” زمستان و دیگری در “چله” تابستان. درچله زمستان كه فصل تهیه و انبار كردن یخ بودهاست ، شب هنگام مقداری آب وارد محوطه یخبند می كرده اند. آب در هوای سرد زمستان ودر پناه سایه سار دیوارهای بلند مقداری یخ می بسته كه اگر ضخامت آن به اندازه كافی بوده آن را به قطعات كوچكتر تقسیم می كرده و به مخزن منتقل می ساخته اند ودر غیر این صورت شبهای دیگر نیزآب به آن حوض وارد می كرده و در دفعات متوالی یخها به صورت مطبق روی هم می بسته و سپس آن را میشكسته و به مخزن انتقال می داده اند. یخهای داخل مخزن را با لایه های پوشال و چوب و … از هم جدا ونهایتا از هوای مجاور ایزوله می كرده اند و پس از پرشدن مخزن درهای گنبد را با خشت وگل و اندودكاهگل می بسته اند. یخهای انباشته تا فصل تابستان كه هنگام بهره برداری ازآن بوده است در حفاظی از زمین و پوشال و دیوارهای ضخیم خشتی و گنبد بزرگ نگهداری می شده است.
برای تهویه هوای داخل گنبد، دریچه‌ ها و روزنه‌ هایی ساخته شده بود تا مانع ذوب یخ در زمان‌‌ های گرم سال شده و تهویه مناسب صورت گیرد. تمام این برنامه‌ ریزی‌ها برای بهره‌ برداری و مصرف یخ در روزهای گرم تابستان بود تا «یخچال دار» یخ‌ ها را در درگاه جنوبی یخچال، به مردم تحویل دهد.

مرتبط:

میبد ،شهری به قدمت تاریخ

گنجینه ای تاریخی در کوچه پس کوچه های میبد

چک چک _ یکی از مهمترین زیارتگاه های زرتشتیان جهان

روستای پیران یکی ازروستاهای هدف گردشگری از توابع بخش مرکزی شهرستان سرپل ذهاب است. این روستا از شمال و شرق به کوه بان زرده و از جنوب به کوه پلتوی کری محدود میشود. این روستا ازسطح دریا ۹۲۰ مترارتفاع دارد و آب و هوای آن معتدل و گرم است. رودخانه پر آب و زیبای الوند در جنوب این روستا جریان دارد. پیران در مختصات جغرافیایی ۴۵ درجه و ۵۸ دقیقه طول شرقی و ۳۴ درجه و ۲۹ دقیقه عرض شمالی واقع شده است.

روستای کوهپایه ای پیران بافت مسکونی متمرکزی دارد. عبور نهرآب از میان کوچه های قدیمی همراه با درختان قدیمی چنار، تبریزی و گردو که روستا را در بر گرفته، جلوه ای زیبا به روستا بخشیده است. جنگل های انبوه و متراکم، درختان بلند و زیبای چنار و تبریزی و گردو و انجیر چشم اندازهای بسیار زیبا و مساعد جهت گذراندن اوقات فراغت فراهم نموده است. آبشار بلند پیران و چشمه های جوشان در کنار درختان کهنسال و گیاهان خودرو در اطراف آنها از مناظر بدیع روستا به شمار می رود.

فرهنگ روستای پیران:

آداب و رسوم
از مهمترین مراسمی که در این روستا برگزار می شود، رسم مولودی خوانی در ماه ربیع الاول است که ویژه دراویش اهل حق میباشد. این مراسم همراه با اجرای موسیقی عرفانی میباشد. عید فطر و عید قربان نیز از اعیاد بزرگ این روستا است که همراه با سرور و جشن و شادمانی است. در میان مردم روستا انواع بازی های بومی و محلی نیز رایج است که معروفترین آنها هچان و قاوقاوان است.

موسیقی
از انواع موسیقی مقامی رایج روستای پیران می توان به همنوازی ساز و دهل اشاره کرد. در جشن های عروسی نیز استفاده از انواع سازهای ضربی و اجرای ترانه ها و آوازهای محلی رواج دارد.

پوشاک و صنایع دستی
در بیشتر مناطق کردنشین از جمله روستای پیران از لباس های محلی کردی با طرح و رنگهای متنوع استفاده می شود. از مهمترین صنایع دستی این روستا انواع گلیم با طرح های کردی را نام برد.

غذاهای محلی
ازعمده ترین غذاهای گردشگرپسند این روستا می توان به بامیه و تماته، بامیه بادمجان اشاره کرد.

مسیرهای دسترسی
روستای پیران از طریق شهرهای قصرشیرین، سرپل ذهاب، دالاهو و گیلان غرب از استان کرمانشاه قابل دسترسی است.

مسیرهای آبشار پیران
برای دیدن این آبشار از دو مسیر میتوان استفاده کرد. مسیری که به پای آبشار منتهی میگردد از شمال شهر سر پل ذهاب به سمت روستای پیران رفته و با دور زدن این روستا به پارکینگی در شرق آن ختم میشود. از این نقطه تا پای آبشار هم مسافتی در حدود ۱۵۰۰ متر را باید با پای پیاده طی کرد که در حال حاضر حدود دو سوم از آن به صورت سنگفرش مناسبی بهسازی شده است.

مسیر دیگر از منطقه ریجاب گذشته و در کنار روستای ژالگه به بالای صخره های مشرف بر آبشار ختم میشود. موقعیت مکانی این نقطه به گونه ای است که منظره و نمایی بسیار زیبا از آبشار را از روبروی آن به نمایش می گذارد.

این‌ قلعه‌ تاریخی‌ را شاید به‌ خاطر رنگ‌ دیواره‌ ها و برجهای‌ سفیدش‌ كه‌ با ملات‌ آهكی‌ سفید در قله كوهی‌ سبزفام‌ ساخته‌ شده‌ است «آغجاقالا» می‌ گویند.

آغجاقالا بر بالای‌ تپه‌ای‌ تقریباً بلند بنا شده‌ و جبهه‌ های‌ شمالی‌ و شرقی‌ و غربی‌ آن‌ را پرتگاههای‌ كوهستانی‌ مشرف‌ به‌ جنگل‌ احاطه‌ كرده‌ است‌ و جبهه جنوبی‌ كه‌ شاید یكی‌ از دروازه‌ های‌ ورودی‌ قلعه‌ می‌ باشد به‌ صورت‌ پرتگاه‌ نبوده‌ بلكه‌ تپه‌ سرازیری‌ كم‌‌ شیبی‌ كه‌ بر اثر گذشت‌ ایام‌ و فرسایش‌ از حالت‌ دیواره‌ بلند به‌ سراشیبی‌ كم‌ شیب‌ تبدیل‌ كرده‌ است‌. آنچه‌ در حال‌ حاضر از آغجه‌ قالا باقی‌ مانده ‌تعداد هشت برج‌ مدور نیم‌ استوانه‌ ای‌ و تعداد ۱۱ قطعه‌ دیواره‌ كلفت‌ و عریض‌ سنگی‌ می‌ باشد. تمام‌ قسمت‌ های‌ داخلی‌ و شمالی‌ برج‌ ها ۴ متر است‌. مصالح‌ ساختمانی‌ بكار رفته‌ در برج‌ ها كلاً سنگ‌ های‌ لاشه‌ ای‌ تیشه‌ ای‌ است‌ و ملات‌ دیواره‌ و برج‌ ها از ساروج‌ سفید رنگی ‌است‌ كه‌ بیش‌ از همه‌ در تركیبات‌ آن‌ آهك‌ بكار رفته‌ است‌.

دیواره‌های‌ قلعه‌ به‌ عرض‌ ۲ متر و ارتفاع‌ ۳ تا ۴ متر كه‌ قسمتی‌ از آن‌ باقی‌ مانده‌ و بخشی‌ از آنها فرو ریخته‌ و مصالح‌ ساختمانی‌ آن‌ در چندین‌ منطقه‌ اطراف‌ و جوانب‌ قلعه‌ پراكنده‌ شده‌ است‌.

در سمت‌ جنوبی‌ قلعه‌، تعداد ۵ برج‌ نگهبانی‌ در حال‌ حاضر باقی‌ مانده‌ است‌ و ۳ برج‌ بقیه‌ در سه‌ گوشه‌ قلعه‌ ساخته‌ شده‌ است‌. تمام ‌این‌ برج‌ ها و بارو های‌ بسیار محكم‌ و عریض‌ در سالیان‌ اولیه‌ احداث‌ به‌ یكدیگر مربوط‌ بوده‌ اند و كاملاً مشخص‌ است‌ كه‌ نگهبانان‌ درروی‌ دیوارها حركت‌ و رفت‌ و آمد داشتند.

آنچه‌ از قسمت‌ شمالی‌ قلعه‌ باقی‌ مانده‌، بقایای‌ درگاه‌ و دروازه‌ ورودی‌ آن‌ بوده‌ كه‌ از طاق‌ های‌ ضربی‌ دیواره‌ ها و عرض‌ و طول‌ فاصله‌ آنها و قرینه‌ بودن‌ دیواره‌ های‌ جانبی‌ درگاه‌، مشخص‌ است. ورود به‌ قلعه‌ از جبهه‌ ‌جنوبی‌ نیز با عبور از پلكانهای‌ مسیر بوده‌ كه‌ تمامی‌ آنها ویران‌ شده‌ و مقداری‌ از آثار و مكان‌ پلكانها بجا مانده‌ است‌.

محوطه قلعه‌ در محدوده‌ ای‌ به‌ وسعت‌ ۱۵۰ متر در ۲۰۰ متر و به‌ مساحت‌ كلی‌ ۳۰۰۰ متر مربع‌ تخمین‌ زده‌ شده‌ است‌. ساختمان‌ قلعه‌ در دو قسمت‌ اصلی‌ از هم‌ متمایز و جدا بنا شده‌ است‌ قسمت‌ شرقی‌ قلعه‌ دارای‌ چندین‌ اطاق بوده و به‌ آن‌ تالار راه‌ ارتباطی‌ وجود داشته‌ است‌.

در احداث‌ بنا از سه‌ نوع‌ مصالح‌ استفاده‌ شده‌ كه‌ هركدام‌ بیانگر دوره‌ ای‌ از ایام‌ باستان‌ و چند مرحله‌ ای‌ بودن‌ ساخت‌ قلعه‌ می‌ باشد. این‌ مصالح‌ سنگ‌ لاشه‌ و ملات‌ ساروج‌ مربوط‌ به‌ دوره اشكانیان‌، آجرهای‌ خشتی‌ مربوط‌ به‌ دوره ساسانیان‌ و ملات‌ گچ‌ برای‌ دوره‌ اسلام‌ به‌ بعد، می‌باشد.

در داخل‌ قلعه‌ قبرهایی‌ نیز دیده‌ می‌ شود كه‌ تعدادی‌ از آنها به‌ امید یافتن‌ آثار عتیقه‌ توسط‌ كاوشگر‌های‌ غیرمجاز زیر و رو شده‌ است‌ و در اطراف‌ آنها مقداری‌ استخوان‌ و سفال‌ شكسته‌ دیده‌ می‌ شود.

آغجا قلعه‌ نیز یك‌ قلعه‌ نظامی‌ و دفاعی‌ نیز بوده‌ كه‌ به‌ خاطر جلوگیری‌ از هجوم‌ دشمنان‌ به‌ منطقه‌ ساخته‌ شده‌ است‌.

موقعیت مکانی قلعه:

این قلعه در ازتفاعات ورزقان و در امتداد مسیر سونگون تا طوعلی قرار دارد.

مسیردسترسی به قلعه:

این قلعه در فاصله ۵۰ كیلومتری‌ شمال‌غربی‌ شهر ورزقان‌ واقع‌ شده‌ است‌. وقتی از تبریز بطرف ورزقان در حرکت هستیم به ورزقان که رسیدیم مسیر خود را بطرف معدن سونگون در پیش میگیریم وقتی به ابتدای سه راه سونگون رسیدیم، یک طرف به معدن و مسیر دیگر به خوینالی میرود که ما مسیر خوینه رود رو پیش میرویم، وقتی به این روستا رسیدیم ادامه راه را به مدت ۳۰ دقیقه میپیماییم تا به دامنه قلعه برسیم وقتی به دامنه قلعه رسیدیم تقریبا به محوطه قلعه رسیده ایم که قلعه با تابلو نیز مشخص شده و جزو نشانه های مسیر میباشد.

این قلعه تا حدودی از جاده فاصله دارد.

مسیری از پیر داوود نیز وجود دارد که باید این مسیر را با راهنما پیمود.

لازم به ذکر است که مسیر روستای خوینرود از شهرستان ورزقان، سه راه سونگون و از آنجا طی حدود ۷ کیلومتر جاده خاکی و صعب العبور میباشد.

آب و هوای منطقه:

آب و هواي ورزقان در تابستان معتدل تا گرم و در زمستان سرد و يخبندان و پربرف است. به عبارت ساده تر، به طور کلي ورزقان منطقه ای کوهستاني است و اطراف آن را کوههای آق داغ، مشکعنبر، کامتال، جوشون، جله داغ، ايری داغ، کيامکي، خاروانا و پيرسقا فرا گرفته اند. همين امر سبب شده تا كشاورزی و دامداری در اين شهرستان رونق بيشتری داشته باشد، بگونه ای كه همه ساله ورزقان در فصل تابستان شاهد حضور دامهای عشاير قره داغ است.

فاصله ورزقان با شهرهای مختلف:

فاصله مركز شهرستان ورزقان تا تبريز (مركز استان) ۷۵ كيلومتر، تا اهر ۴۵ كيلومتر تا شهر خاروانا ۶۲ كيلومتر و تا كناره هاي رودخانه ارس ۸۸ كيلومتر ميباشد.

مرتبط:

آبشار و روستای گل آخور

آشنایی با سد ستارخان اهر

قلعه بابک _جاذبه‌ای تاریخی بر فراز کوه

 

کلیسای لاس لاخاس که بر فراز کوه واقع شده در ابتدا تنها یک کلیسای ساده بود که مجسمه هایی حضرت مریم را در در نمای خارجی خود داشت ولی در سال ۱۹۴۹ میلادی به صورت قصرهایی که از آن به باسیلیکاها نام برده می شود، درآمد.

بعضی از این کلیساها، کاربردهای مذهبی و آیینی دارند و بیشتر به منظور مراسم عبادی مورد استفاده قرار می گیرند ولی بعضی ديگر که شهرت فراوانی نیز دارند برای بازديد گردشگران است. یکی از این کلیسهای مشهور در جهان کلیسای لاس لاخاس در کلمبیا می باشد که در این مطلب با آن آشنا خواهید شد.

کلیسای لاس لاخاس، امروزی در بین سال های ۱۹۱۶ تا ۱۹۴۹ ساخته شد. هرچند از سال ۱۷۵۶ در این مکان یک پناه‌گاه و کلیسای کوچک وجود داشته است. این کلیسا برعکس اغلب بناهای ساخته دست بشر در دره ای به اسم دره رودخانه گوآیتارا ساخته شد. این کلیسا و پل روبروی آن که ۵۰ متر طول دارد امکان عبور از روی دره را میدهند که این منظره ای بی همتا را بوجود آورده است. معماری این کلیسا هم از سبک گوتیک الهام گرفته که آنرا تا حدی شبیه کلیساهای باستانی اروپا نموده است.

کلیسای لاس لاخاس، که اندکی با مرز اکوادور فاصله دارد، بعد از رویت معجزه آسای مریم مقدس تأسیس گردید و هم اکنون، یکی از معروف ترین اماکن زیارتی کلمبیا به شمار می آید.

این کلیسا مجهز به پلی است که اکووادور را به کلمبیا وصل می کند و برای دیدن آن باید گذرنامه بهمراه داشته باشید چرا‌که شما با بازدید این کلیسا از دو کشور دیدن نموده اید.

ارتفاع کلیسای لاس لاخاس:

۱۰۰ متر

ساعت های بازديد از کلیسای لاس لاخاس:

بکشنبه تا جمعه:۹ صبح تا ۶ عصر؛ شنبه:۶ صبح تا هشت شب

آدرس کلیسای لاس لاخاس:

Santuario De Las Lajas, Potosí, Las Lajas, Ipiales, Nariño, Colombia

مرتبط:

شهرهای ناپدید شده ای که روزی وجود داشتند

کلیسای تادئوس و بارتوقیمئوس مقدس، کلیسایی متفاوت در دل بازار تهران

چشمه زیبا و جذاب در استان مازندران که به دیو چشمه یا چشمه بزرگ مشهور است توجه هر انسانی را به خود جذب می کند و می تواند یکی از مناطقی باشد که در سفر به آنجا در این ایام خالی از لطف نخواهد بود.

شهرستان نوشهر در استان مازندران از شمال به دریای خزر، از جنوب به رشته کوههای البرز، از شرق به شهرستان نور و از غرب به شهرستان چالوس متصل است. ارتفاع آن از سطح دریا ۲٫۹− متر است. نوشهر دارای دو بخش مرکزی و کجور است.

چشمه زیبا و جذابی در این منطقه از استان مازندران قرار دارد که به دیو چشمه یا چشمه بزرگ مشهور است. این چشمه بزرگ و زیبا را پس از طی ۲۴‬کیلومتر ، از ابتدای دو راهی چالوس(دوب آب) به کجور در حاشیه راست جاده ییلاقی بخش کجور میتوان دید.

عمق چشمه نیم متر،طول آن پنج متر و عرض چشمه حدود سه متر است و کمی پایین تر از چشمه ، سنگفرش‌های منقش و زیبا به صورت پلکانی موزائیک کاری شده که جلوه این چشمه را دو چندان کرده است.
دیوچشمه از طریق رودخانه عواز به رودخانه بزرگ چالوس می‌پیوندد و سرانجام به دریای خزر می‌ریزد. آب چشمه در فاصله حدود یکصد متری از طریق یک نهر سنگ چین شده به سمت توربینی هدایت و آن را به حرکت در می‌آورد که دیدن این صحنه خاطره آمیز و جذاب است. دیو چشمه نه تنها از نطر جاذبه‌های طبیعی بلکه آب آن نیز برای مصارف کشاورزی و مزارع پرورش ماهی مناسب است. میزان آبدهی این چشمه بین ۱۸۶ تا ۲۷۰ ‪لیتر در ثانیه است

اهالی منطقه از دیرباز این چشمه زیبا و پرجاذبه را به دلیل آب بسیار فراوان و گوارایش ، دیو چشمه یا چشمه بزرگ می نامیدند.
نوشیدن جرعه آبی از این چشمه،علاوه بر رفع تشنگی و خستگی سفر،روح و روان هر گردشگر را صفا می‌دهد. یک ضرب مثلی کجوری هم می‌گوید:هر که آب دیو چشمه را بخورد،دوباره به این منطقه بازمی‌گردد.

آب این چشمه در فصل تابستان بیش از فصل زمستان سرد و یخ است که این بر جاذبه این چشمه رویایی افزوده است.
فضای سبز و وجود انواع گونه‌های درختی و درختچه‌ای در حاشیه،این چشمه را به مکان رویایی مبدل ساخته که در تمام فصل‌های سال گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند.

بسیاری از زوج‌های جوان کجوری هنگامی جشن عروسی به پای این چشمه می‌آیند تا با نوشیدن جرعه آبی،همه مهر و طراوت به یکدیگر هدیه دهند و هم به رسم یادگار و برای گرامی داشت این روز خجسته عکس و فیلمی بگیرند.

به رغم اینکه سالانه شمار زیادی برای طبیعت گردی به این چشمه سفر می‌کنند اما طرح مناسب و امکانات لازم رفاهی و تفریحی در این منطقه پیش بینی نشده است.  این در حالی است که دیوچشمه به لحاظ نزدیکی به شهرهای نوشهر و چالوس و همجواری با دهکده ویژه گردشگری کندلوس، قابلیتهای زیادی برای توسعه گردشگری در منطقه دارد. همچنین به گفته اهالی آنجا ، فاصله بین جاده اصلی تا چشمه کمتر از یکصد متر است که دره‌ای بین آن واقع است که نیاز به ساخت پل دارد.
مسیر دسترسی

دیو چشمه این جلوه زیبای طبیعت، در دامنه کوههای سر به فلک کشیده البرز در جنوب شرقی نوشهر واقع در روستای آستانکرود بخش کجور این شهرستان، طبیعتگردان و گردشگران را به خود می خواند.

این چشمه در مسیر روستای كجور قرار دارد. برای رسیدن به آن پس از عبور از شهر چالوس وارد جاده كندوان شده و در كیلومتر ۲۵ كرج به چالوس به دوراهی كجور میرسید. پس از عبور از پل رودخانه چالوس و ورود به جاده آسفالته كجور كه به طرف شرق كشیده شده وطی مسافت ۲۴ كیلومتر در كنار و جانب راست جاده منتهی به كجور، چشمه زیبا و پر آب دیو چشمه از میان فضایی مشجر خودنمائی می كند كه از اماكن مهم جذب مسافر است .

مرتبط:

قلعه پولاد صعودی به قدمت تاریخ مازندران

دره سه هزار مازندران

الیمستان جنگلی از طایفه هیرکانی؛ قدم در بهشت مازندران