معبد هندوها در کجای ایران است؟

معبد هندوها که در شهر بندرعباس واقع شده، در سال ۱۳۱۰ هجری قمری، در زمان حکومت محمد حسن‌خان سعدالملک احداث شده‌است. اساس ساختمان این معبد عبارت است از یک اتاق چهارگوش میانی که بر روی آن گنبدی قرار گرفته‌است. سبک معماری این گنبد را مقرنس‌های پیرامونی آن نه تنها از دیگر گنبدهای موجود در سواحل خلیج فارس، بلکه از گنبدهای سراسر ایران متفاوت می‌سازد. طرح این بنا کاملاً از معماری معابد هندی متإثر است. این معبد از جمله نشانه‌های معدود تاریخی بندرعباس است که توجه هر تازه‌واردی را به خود جلب می‌کند و امروزه در کنار یکی از خیابان‌های اصلی شهر قرار گرفته‌است.

این معبد برای نیازهای هندوهای مقیم شهر بندرعباس که از سال‌های ۱۳۰۰ تا ۱۳۴۴ هـ / ش سکونت داشته و به کارهای تجاری می‌پرداختند ساخته شد که یکی از نقطه‌های مهم ارتباط فرهنگی و هنری میان ایران و هند است. هندوها پیروان مکتب برهمنی (کسانی که به خدایان برهما، ویشنو و تسیوا معتقدند) هستند و این معبد بنابر تحقیقات به عمل آمده متعلق به خدایان ویشنو است. وی با بیان این که در هند اغلب معابد برهمنی، سنگی است خاطر نشان کرد: پرستشگاه هندوها در بندرعباس طبق موقعیت جغرافیایی در زمان ساخت از لاشه سنگ، ملات گل و ساروج، سنگ‌های مرجانی خاک و گچ‌های ضخیم ماده و گچ لویی استفاده شده‌است.

معبد هندوها

طرح این بنا کاملاً از معماری پرستشگاه‌های هندی متاثر است. این معبد از جمله نشانه‌های معدود تاریخی بندرعباس است که توجه هر تازه‌واردی را به خود جلب می‌کند.

ساختمان پرستشگاه
اساس ساختمان این معبد عبارت است از یک اتاق چهارگوش میانی که بر روی آن گنبدی قرار گرفته. سبک معماری این گنبد را مقرنس‌های پیرامون آن نه تنها از دیگر گنبدهای موجود در سواحل خلیج فارس، بلکه از گنبدهای سراسر ایران متفاوت می‌سازد.
ساختمان اتاق معبد و محراب در قسمت شمال معبد واقع شده و دور اتاق معبد نیز از طاقچه و قاب‌های کور ساخته شده‌است و دورتا دور اتاق معبد نیز ۴ راهرو وجود دارد که در گذشته زوار به دور آن زیارت می‌کردند. داخل راهروها حجره‌های کوچکی است که برای طلبه‌های مکتب برهمنی در نظر گرفته شده و داخل برخی از اتاق‌ها نقاشی‌های مذهبی دیده می‌شود که یکی از مهم‌ترین آنها خدای فلوت زن به نام کریشنا است.
معبد هندوها
معماری پرستشگاه هندوها
ساختمان اتاق معبد و محراب در قسمت شمال هند واقع شده و دور اتاق معبد نیز از طاقچه و قاب‌های کور ساخته شده‌است و دورتا دور اتاق معبد نیز ۴ راهرو وجود دارد که در گذشته زوار به دور آن زیارت می‌کردند. داخل راهروها حجره‌های کوچکی است که برای طلبه‌های مکتب برهمنی در نظر گرفته شده و داخل برخی از اتاق‌ها نقاشی‌های مذهبی دیده می‌شود که یکی از مهم‌ترین آنها خدای فلوت زن به نام کریشنا است. از داخل راهرو غربی راه پله‌های مارپیچی وجود دارد که به سمت بالا است و به بام معبد منتهی می‌شود که ساق معبد است و با جرزهای پس رونده که الهام از معماری ایرانی است تشکیل شده‌است که ۴ نورگیر در ۴ طرف این فضای چند ضلعی روی جرزها و جود دارد و گنبد عظیمی با لایه‌های ذوزنقه‌ای و تزئینات آیین هندویی دیده می‌شود. همچنین اطراف و در ۴ طرف گنبد حدود ۷۲ برجک مخصوص هندویی وجود دارد که در وسط گنبد میله بزرگی قرار گرفته که در حقیقت محور زمین و آسمان را نشان می‌دهد. در قسمت ضلع شرقی گنبد نیز تالار بزرگی وجود دارد که تالار اجتماعات بوده و در این تالار نقاشی‌های مختلفی به چشم می‌خورد که هر کدام از آن‌ها بیانگر فلسفه خاصی از اعتقادات مختلف مردم هند است. معبد هندوها ۱۱۶ سال پیش ساخته شد و یکی از نقطه‌های مهم ارتباط فرهنگی و هنری بین ایران و هند است که باید حفظ شود و متأسفانه به علت عدم توجه گذشتگان غالب نقاشی‌های آن از بین رفته و بنا هم به علت مصالح ساخت موجود و تغییرات آب و هوایی با وجود مرمت‌های پی در پی هنوز آثار ویرانی در آن به چشم می‌خورد. این معبد یکی از آثار منحصر به فردی است که از سوی پولدارهای شهری به نام شیکار پور در غرب هند ساخته شد و در سال ۱۳۴۴ هـ / ش که بندرعباس را ترک کردند، بت‌هایی که در معبد و در طاقچه محراب بود نیز با خود بردند و این بنا کم‌کم مخروبه شد تا این که از طریق سازمان میراث فرهنگی در چند نوبت تعمیر اساسی شد و هنوز نیاز به تعمیر دارد، البته به شرط آن که حالات اولیه بنا از بین نرود. معبد هندوها از تابستان سال ۱۳۸۴ تا کنون به بهانه مرمت تعطیل است.هم اکنون عملیات مرمت این معبد به دلایل نامعلومی متوقف شده‌است.

مرتبط:

جاذبه های گردشگری بندرعباس

ویشنو ، معبدی در دل بندرعباس

اماکن دیدنی ناشناخته بندرعباس

گشتی تاریخی در عمارت سالار سعید سنندج

عمارت سالار سعید به سفارش«ملا لطف الله شیخ الاسلام» ساخته شده که پس از فوت آن توسط نوادگان او به دو بخش جداگانه تفکیک گردید و به فروش رسید.بخش اندرونی به تملک خانواده «حبیبی» و بخش بیرونی به تملک «عبدالحمید خان سنندجی(سالار سعید)» در آمد که از این رو امروز هر بخش از آن بنای یکپارچه با نام مالکان جدید شناخته میشود. «سالار سعید» بخش بیرونی عمارت را در سال ۱۱۳۶ به اداره فرهنگ واگذار کرد و تا سال ۱۳۵۱ این بخش در اختیار اداره فرهنگ بود و برای مواردی چون دانشسرا، کتابخانه و خانه پیشاهنگان مورد استفاده قرار گرفت. در همین سال از طرف وزارت فرهنگ و هنر وقت جهت تاسیس موزه تملک شد و پس از مرمت و آماده سازی در مهر ماه ۱۳۵۴ با نام «موزه سنندج» افتتاح گردید. بخش اندرونی نیز تا سال ۱۳۷۱ در مالکیت خانواده «حبیبی» بود و در این سال به تملک میراث فرهنگی و گردشگری استان کردستان در آمد.

عمارت سالار سعید سنندج

مشخصات عمارت
این ساختمان یکی از بناهای تاریخی استان کردستان است که تبدیل به موزه سنندج شده‌است. این عمارت در اواخر دوره ناصر الدین قاجار بنا شده‌است. روش و سبک ساخت آن تحت تاثیر معماری دوره قجر بوده‌است. زیباترین و جالبترین قسمت ساختمان، پنجره‌های ارسی بزرگ هال می‌باشند که هفت در دارند و به خودی خود یک شاهکار هنری می‌باشند.
اين عمارت شامل بناى اصلى و حياط است . بناى اصلى عمارت در ضلع جنوبى قرار گرفته و شامل يک زيرزمين و يک طبقهٔ فوقانى است. زيرزمين عمارت به شکل حوض ‌خانه ساخته شده و داراى سقف گنبدى شکل با تزئينات و آينه‌کارى بسيار زيبا است. در همين قسمت، شاه‌نشين‌ها و يک حوض سنگى به شکل شش ضلعى ساخته شده که هنوز هم از آن‌ها استفاده مى‌شود. کليه ی قسمت‌هاى عمارت از سنگ، ‌آجر و چوب ساخته شده است. سقف سالن بزرگ عمارت از چوب قاب‌سازى شده و پوشش خارجى آن از شيروانى است. جالب‌ترين و زيباترين قسمت بنا، ارسى بزرگ تالار است که چهار سال وقت صرف ساختن آن شده است. اين ارسى ، هفت لنگه دارد و شاهکارى از هنرهاى چوبى است. پس از انقلاب به علت نامعلومى، در پى يک آتش‌سوزى، خسارت‌هايى به ارسى‌ها و سقف‌هاى اين بناى تاريخى وارد شد. در حال حاضر اين خرابى‌ها بازسازى و تعمير شده و بنا زيبايى اوليه خود را باز يافته است.

عمارت سالار سعید سنندج

موزه سنندج
این موزه از ابتدای تأسیس دارای ۲ بخش باستان‌شناسی و مردم‌شناسی بوده‌است. در بخش باستان‌شناسی آن اشیا دوره‌های مختلف از ماقبل تاریخ تا دوره قاجار نگهداری می‌شود که بخشی از این اشیا متعلق به استان کردستان و برخی متعلق به استان‌های همجوار و برخی دیگر متعلق به استان‌های دیگر یا مکشوفه از قاچاقچیان است. با تأسیس خانه کرد در سال ۱۳۸۲ اشیای بخش مردم‌شناسی موزه به عمارت آصف وزیری (خانه کرد) منتقل شد و  اکنون  تمام فضای موزه  سنندج به نمایش اشیای باستان‌شناسی و تاریخی اختصاص یافته است.

منبع:تریپ یار

مرتبط:

عمارت آصف سنندج _نماد اصلات مردم کرد

مسجد جامع سنندج

خانه جواهری کوهپایه _دیدنی های سنندج

از رشته دانشگاهی گردشگری و جهانگردی چه می‌دانیم؟

مدیر مرکز خدمات تخصصی گردشگری جهاد دانشگاهی گفت: دانشجویان فارغ‌التحصیل دوره‎های رشته دانشگاهی گردشگری پشت سر افرادی قرار می‌گیرند که در دوره‌های کوتاه مدت ۶ ماهه آموزش دیده‌اند و ناچار هستند برای اخذ مجوز و تسهیلات دولتی در این دوره‌های کوتاه‌مدت نیز شرکت کنند.

مسعود اعلم صمیمی در رابطه با رشته دانشگاهی گردشگری و جهانگردی اظهار کرد: رشته گردشگری در چهار مقطع کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری در دانشگاه‌های مختلف پذیرش دانشجو دارد. در مقطع کاردانی و کارشناسی دانشگاه‌های آزاد، علمی کاربردی، غیرانتفاعی و دولتی دانشجو تربیت می‌کنند و در مقطع کارشناسی ارشد نیز دانشگاه‌های زیرمجموعه وزارت علوم و همچنین در مقطع دکتری تمام دانشگاه‌های زیر نظر وزارت علوم دانشجویان متقاضی در این رشته را می‌پذیرند.

مدیر مرکز خدمات تخصصی گردشگری جهاد دانشگاهی افزود: سرفصل‌های ارائه شده در دانشگاه‌های مختلف مانند دانشگاه آزاد یا دانشگاه‌های زیر نظر وزارت علوم و دانشگاه‌های جامع علمی کاربردی با یکدیگر متفاوت است. گمان می‌کنم به‌روزترین سر فصل را دانشگاه جامع علمی کاربردی داشته است. اخیرا وزارت علوم در برخی سرفصل‌های دروس این رشته در مقاطع کارشناسی و کاردانی تغییراتی داده که برخی از آن‌ها بسیار به‌روزتر هستند. پیشنهاد من این است که ترکیبی از نظام قبلی سرفصل‌ها و نظام جدید آن‌ برای آموزش دانشجویان به کار برده شود.

عضو هیات علمی گروه گردشگری و هتل‌داری موسسه آموزش عالی شاندیز خاطرنشان کرد: در نگاه اول به فرآیند شغلی این رشته تحصیلی، آینده شغلی آن حضور در بازار کار و فعالیت در محدوده گروه تحصیلی گردشگری است که شامل واحدهای اقامتی مختلف مانند هتل‌داری، بوم‌گردی، تورگردان‌های سطح کشور، راهنمایان تور و آژانس‌های مسافرتی می‌شود. فضاهای بسیار زیاد دیگری نیز وجود دارد که دانشجویان می‌توانند در آن‌ فعالیت کنند اما به دلایلی مانند عدم تبیین این موضوعات برای دانشجویان توسط دانشگاه یا مدرس، استفاده از چنین ظرفیت‌هایی مغفول مانده است؛ مانند پارک‌های موضوعی متفاوت مانند پارک‌های آبی و شهر بازی‌ها. همه این موارد زیر مجموعه‌ای از صنعت بزرگتری به نام صنعت اوقات فراغت را تشکیل می‌دهد که بخش بزرگی از این صنعت شامل گردشگرهاست.

این مدرس رشته جهانگردی بیان کرد: دانشجویان در تمام مقاطع و در حوزه‌های دیگری مانند بازاریابی، برنامه‌ریزی و توسعه جاذبه‌های گردشگری می‌توانند فعالیت کنند. کار در حوزه گردشگری خیلی عمومی نیست و بیشتر فضایی خصوصی است. قاعدتا و از همین رو است که سیستم حاکمیتی نیز خیلی سعی بر تاثیرگذاری بر آن نداشته است. متاسفانه در کنار آموزش‌های آکادمیکی که امروزه ارائه می‌شود، یکسری آموزش‌های کوتاه مدتی نیز توسط وزارت صنایع دستی، گردشگری و میراث فرهنگی انجام می‌شود. برای اخذ مجوز و تسهیلات از وزارتخانه تنها مدارک کسانی مورد پذیرش است که از این دوره‌ها فارغ التحصیل شدند.

اعلم صمیمی اظهار کرد: تنها کمکی که بخش حاکمیتی به دانشجویان این حوزه کرده، این است که نیازی به شرکت در این دوره‌ها ندارند و تنها باید در آزمون‌های جامع دوره‌های تعیین شده شرکت و نمرات لازم را کسب کنند و مورد تایید این وزارت‌خانه قرار بگیرند. من در هر دو فضای آکادمیک و دوره‌های آموزشی کوتاه‌مدت فعالیت دارم و با نگاهی بی‌طرفانه به طور قطع می‌گویم که آموزش‌هایی که در حوزه آکادمیک ارائه می‌شود نسبت به آموزش دوره‌های کوتاه‌مدت به مراتب با کیفیت‌تر هست و نمراتی که دانشجویان کسب می‌کنند قابلیت اتکا و اعتماد بیشتری دارد.

فضای آموزش در حوزه هتل‌داری و گردشگری بسیار تجربه‌محور است

وی با اشاره به اینکه فضای آموزش در زمینه هتل‌داری و گردشگری بسیار تجربه‌محور است، ادامه داد: فعالیت و کار در این حوزه به شدت مبتنی بر فعالیت اجرایی و تجربه‌ای است که افراد کسب می‌کنند؛ نه آموزش‌های تئوری که در کلاس می‌آموزند. دانشجویان در مقاطع و سطوح مدیریتی بالاتر نیازمند مطالعه بالا هستند اما در سطوح پایین‌تر فعالیت‌ها، به شدت نیازمند اقدامات اجرایی و عملی است و به تناسب آن افراد نیز نیازمند کسب تجربه هستند. دانشگاه‌های مختلف باتوجه به اینکه امکانات کافی ندارند، مدرسان را مجبور می‌کنند به صورت تئوری آموزش دهند. بخشی از علل این مساله نبود توانمندی در ایجاد فضای آموزشی تجربه‌گرا از طرف مراکز آموزشی و عدم‌توانمندی مدرسان است زیرا ارائه آموزش‌های تئوری بسیار ساده‌تر از درس‌های عملی است. همه این دلایل باعث می‌شود که سیستم آموزشی به سمت سیستم‌های تئوریک سوق پیدا کند.

مدیر مرکز خدمات تخصصی گردشگری جهاد دانشگاهی با اشاره به اینکه در موقعیت‌هایی که دانشگاه‌ها به سمت آماده کردن آموزش‌های عملی می‌روند، ما با چالش‌هایی توسط نهادهای خصوصی مواجه می‌شویم، بیان کرد: برای مثال بخشی از فعالیت آژانس‌های مسافرتی در فروش بلیط پروازهای خارجی خلاصه می‌شود که این کار توسط سیستم‌هایی کاملا تخصصی اتفاق می‌افتد. برای آموزش این سیستم‌ها ما نیازمند این هستیم که بخش آموزشی این سیستم‌ها را در آموزشگاه‌های خود داشته باشیم اما هیچ‌یک از این سیستم‌ها حاضر نیستند که بخش آموزشی خود را در اختیار دانشگاه‌ها قرار دهند تا متناسب با آن مدرسان آموزش را به صورت عملی به دانشجویان منتقل کنند. در این زمینه دولت می‌تواند با چانه‌زنی، اجبار قانونی و… با مسئولان این نرم‌افزارها که اکثرا شرکت‌های خارجی هستند، به مذاکره بپردازد و این نرم‌افزارها را در اختیار دانشگاه‌ها قرار دهد.

عدم آشنایی با رشته‌های دانشگاهی موجب سرخوردگی دانشجویان می‌شود

این مدرس رشته جهانگردی در رابطه با آسیب‌های متوجه آموزش این رشته افزود: یکی از عواملی که به بدنه این رشته آسیب می‌زند، عدم آشنایی با حوزه فعالیت و کار این رشته و سر فصل‌های درسی آن است که معمولا موجب می‌شود افرادی وارد این رشته‌ها شوند که تصورات اشتباهی از آن دارند. در آینده نیز این دانشجویان سرخورده می‌شوند و در نتیجه نیروهای علمی و اجرایی مناسب و باکیفیتی نخواهیم داشت. در سطوح پایین‌تر و کارهای اجرایی، توانمندی ارتباطی، روحیه برقراری ارتباط با دیگران، داشتن روابط عمومی بالا و داشتن روحیه برون‌گرایی نکاتی الزامی است تا دانشجویان از فعالیت در این حوزه لذت ببرند.

زبان نقطه ضعف و قدرت رشته جهانگردی

عضو هیات علمی گروه گردشگری و هتل‌داری موسسه آموزش عالی شاندیز با اشاره به اینکه در خصوص برقراری ارتباط، مهمترین مسأله داشتن زبان مشترک است، اظهار کرد: آموزش زبان‌های مختلف و اینکه دانشجویان بتوانند با زبان‌های مختلف آشنا باشند، در این رشته بسیار حائز اهمیت است زیرا افراد معمولا با زبان مبدا خود صحبت می‌کنند. برقراری ارتباط با دیگران و دانستن زبان سایر افراد، نکته‌ای است که همزمان می‌تواند هم نقطه قوت و هم علت ضعف باشد. در سطوح بالاتر و مدیریتی نگاه‌های کل‌نگر، فنون رهبری، داشتن توان مدیریت یک مجموعه، توانمندی تجزیه و تحلیل اطلاعات و شرایط جزو آیتم‌هایی است که می‌تواند به افرادی که قصد فعالیت در حوزه مدیریتی را دارند کمک کند.

معضلی به نام «آموزش‌های کوتاه مدت»

اعلم صمیمی با تاکید بر انجام شدن آموزش‌های موازی در کنار آموزش‌های آکادمیک ادامه داد: این آموزش‌ها معمولا به صورت موازی و در کنار آموزش‌های آکادمیک اما باکیفیت پایین‌تر انجام می‌شود و متاسفانه تاکید نیز بر این نوع آموزش است. به نظر من آموزش‌های کوتاه‌مدت اینچنینی معضلی است که در حوزه آموزش اتفاق افتاده و باید نگاهی جدی نسبت به تجدیدنظر در این روندها داشته باشیم.

علی امینیان در ادامه این گفت‌وگو در رابطه با منابع درسی این رشته اظهار کرد: رشته دانشگاهی گردشگری سرفصل‌های خوب و کاربردی دارد اما کتاب‌ها و منابع آن خیلی به‌روز نیست. باید توجه داشت دانشجویانی که اکثرا از طریق دانشگاه علمی کاربردی جذب می‌شوند، توان علمی کافی ندارند.

وی افزود: نداشتن معلومات لازم باعث می‌شود که این رشته بازدهی کافی و مناسب نداشته باشد. با توجه به اینکه بازار کار این رشته فصلی است و افراد زیادی در این رشته مشغول هستند، شغل‌های مرتبط با گردشگری درآمد بالایی ندارد. همچنین از آنجایی که جوانان امروزی به دنبال درآمد بالا هستند، این وضعیت باعث می‌شود گاهی از تحصیل در این رشته به علت نداشتن آینده کاری پردرآمد دوری کنند. از آنجایی که اکثرا حقوق افراد را در این حوزه بخش خصوصی پرداخت می‌کند، معمولا حقوق آن‌ها زیر حقوق قانون کار است.

تربیت نیروهای کار تحصیل کرده، نقطه قوتی برای جهانگردی بود

این هتل‌دار خاطرنشان کرد: شروع به تربیت نیروهای کار تحصیل کرده، نقطه قوتی برای جهانگردی بود تا تمام واحدهای زیرمجموعه گردشگری که شامل واحدهای خدماتی صنف گردشگری، هتل‌ها، رستوران‌ها، کافی‌شاپ‌ها و آژانس‌هاست، نیروی تحصیل کرده و آموزش دیده داشته باشند. امروزه اکثر افرادی که در رستوران‌ها و… مشغول به کار هستند، تحصیلات گردشگری دارند. این موضوع نشان‌دهنده این است که نسل جوان اهمیت تحصیل را درک کرده است. هرچه نیرو تحصیل کرده‌تر باشد، آداب و رسوم برخورد با مردم را بهتر می‌داند؛ کار را دقیق‌تر و علمی‌تر انجام خواهد داد و در نتیجه رضایت مشتری بیشتر خواهد بود.

ایجاد بازار کار برعهده دولت نیست بلکه وظیفه بخش خصوصی است

این استاد رشته جهانگردی ضمن اشاره به اینکه ایجاد شغل در حوزه گردشگری مرتبط با وظایف بخش خصوصی است، اظهار کرد: توقع زیادی است از دولت بخواهیم برای ما بازار کار درست کند زیرا این مساله بر عهده بخش خصوصی است. دولت تا حد امکان برای دادن مجوز و شروع کار تسهیلات خوبی را در اختیار بنگاه‌ها قرار داده است. فعالیت در حوزه جهانگردی و گردشگری، شغلی است که نیاز به منابع مالی زیادی دارد و کمبود این منابع مشکل بزرگی بر سر راه این رشته است.

امینیان با اشاره به وجود برخی مشکلات آموزشی در رشته جهانگردی، ادامه داد: از جمله مشکلات آموزشی این رشته نداشتن منبع به‌روز و نداشتن اساتید با سابقه و ماهر است. وظیفه دولت در رابطه با نشان دادن و برجسته کردن جاذبه‌های گردشگری ایران و تسهیل رفت و آمد مسافران به ایران است. گردشگرانی که وارد ایران می‌شوند، اکثرا سن بالایی دارند و شامل گردشگران فرهنگی، تاریخی و زائر می‌شوند. ما نیازمند توجه بیشتر به موضوع گردشگران فرهنگی و تاریخی هستیم.

وی ضمن اشاره به اینکه گردشگری رشته جذابی است، اظهار کرد: با وجود اینکه استقبال دانشجویان از این رشته خوب است اما افرادی که وارد این رشته می‌شوند، از بنیه علمی مناسبی برخوردار نیستند. دانشجویی که وارد این رشته می‌شود باید تاریخ، جغرافیا، ادبیات و نگارش صحیح فارسی را بداند و اطلاعات عمومی زیادی داشته باشد. در مشهد دانشگاه‌های غیرانتفاعی، علمی کاربردی، پردیسان، شاندیز، بینالود و جهاد دانشگاهی در این رشته دانشجو پذیرش می‌کنند و با توجه به اینکه مشهد بیشترین میزان جذب گردشگر و واحد اقامتی ایران را دارد، ظرفیت خوبی را برای فعالیت در این رشته فراهم می‌کند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

بهبود جذب گردشگر با ورود رشته‌های گردشگری به دانشگاه

همه چیز درباره ی ارگ تاریخی بم

ارگ بم در شمال شرقی شهر بم واقع است. از طرف شمال به رودخانه بم یا رودخانه پشترود، از شرق به یخچال قدیمی و بقایای مسجد حضرت رسول و باغهای محله باغ دروازه، از جنوب به پارک تازه احداث ارگ و محله حافظ آباد و از غرب به محله مزار خواجه مراد محدود است. مجموعه ارگ بم، شامل شهر قدیم و قلعه قریب به ۲۰ هکتار (۲۰۰۰۰۰ متر مربع) وسعت دارد و مساحت ارگ و قلعه قریب به شش هکتار است. بخش علیا یا همان و ارگ حکومت نشین و مرکز فرماندهی سیاسی و نظامی شهر بوده و مساکن وبناهای آن رو به جانب قلعه یا بخش علیا داشتند مشرف است.
ارگ تاریخی بم،  از جمله بزرگترین مجموعه بناهای خشتی است که بیش از بیست قرن مورد سکونت اهالی شهر بم قرار گرفته است. این ارگ تاریخی از گونه های معماری متعددی از جمله دیوار حصار، برج و بارو و دروازه های متعدد، مسجد، بازار، تکیه، کاروانسرا، مدرسه، حمام، زورخانه و محله های مسکونی با خانه های اعیان نشین یا عامه نشین، بخش حاکم نشین شامل سربازخانه، اصطبل، آسیاب، خانه فرمانده قشون و بخش اقامت حاکم شامل خانه حاکم، عمارت چهارفصل و برج دیدبانی تشکیل شده است.
اگرچه پیرامون تاریخچه شکل گیری این ارگ تاریخی بین دوره های اشکانی و حتی قبل از آن در دوره هخامنشی اختلاف نظر وجود دارد اما اغلب بناهای آن که در زمان قبل از زلزله برپا بودند به دوره تیموری تا قاجار نسبت داده می شود. با این وجود بخشهایی همانند ایوان مسجد جامع با مقیاس متفاوت و عظیم خود دوره های بسیار قدیمی تر (همانند قرن چهارم هجری در دوره سامانیان تا قرن هفتم هجری در دوره سلجوقیان) را یادآوری می کنند. نهایتا ارگ بم در دوره قاجار خالی از سکنه شده است.

ارگ بم

مشخصات معماری ارگ
مساحت این ارگ نزدیک به ۱۸۰٬۰۰۰ متر مربع است که با دیوارهایی به بلندی ۶ تا ۷ متر و طول ۱۸۱۵ متر احاطه شده‌است. ارگ از دو بخش جدا از هم تشکیل شده‌است که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارد. حدود ۶۷ برج در سطح شهر باستانی بم پراکنده شده‌است.
طرح‌ریزی و معماری ارگ از جنبه‌های گوناگون مورد بررسی قرار گرفته‌است. با توجه به شکل ظاهری کنونی ارگ می‌توان گفت طراح یا طراحان، شکل نهایی کل ساختمان و شهر را از همان قدم‌های ابتدایی مراحل ساخت، پیش بینی کرده بوده‌اند. در حین هر کدام از مراحل پیشرفت ساخت قسمت ساخته شده از یک شکل کامل برخوردار بوده و هر بخش اضافه می‌توانسته‌است به راحتی به قسمتهای موجود «دوخته شود».
ارگ در مرکز شهر نظامی در نقطه‌ای با بهترین دید از لحاظه امنیتی قرار دارد.

ساختمان ارگ بم در شكل توسعه يافته اش از دو بخش مردم نشين و حاكم نشين تشكيل شده است. در فضاي شمالي بيرون ارگ ، بناي گنبد بزرگ يخدان و در نزديكي آن ديواره رفيع يخ چاوون جا دارد.

ارگ بم
بخش حاكم نشين بر فراز قله صخره و در شمال ارگ جا دارد و متشكل از بنا هايي است، همچون؛ برج اصلي ، چهارفصل ، خانه حاكم ، چاه آب ، حمام ، خانه رئيس سرباز خانه (ساختمان معروف به آسياب بادي) ، سرباز خانه ، دروازه (ساساني) و برج و باروي اين مجموعه را شامل مي شود . گفتني است كه جز بناي آسياب بادي ، ديگر بخش هاي حاكم نشين بر باروهايي سنگي با بلندي نزديك به هفت متر استوار شده است كه در زير روكش كاهگلي پنهان مانده است ، چنين به نظر مي رسد كه در لايه هاي مانده در محدوده باروي سنگي به ويژه در سطوح زيرين آن كهنه ترين بخش حاكم نشين باشد. در بخش شرقي حاكم نشين دروازه مسدود شده اي است كه آن را كد كرم (خانه كرم) مي خواندند و وجود اين پديده را سندي بر جا مانده از داستان هفتواد تلقي نموده اند.
فضاي مردم نشين يا عامه نشين با حصاري بلند در راستاي شرقي غربي از بخش حاكم نشين جداشده و دسترسي اين دوبخش به يكديگر از راه دروازه اي است كه از شمال بناي مير آخور به سرباز خانه حاكم نشين مي رسد. بخش مردم نشين را به دوره اي از گسترش ارگ نسبت داده اند ، با اين حال اين دوبخش در ميان باروي حصيني با ۳۸ برج بزرگ و كوچك جاي دارد كه يكپارچه به نظر ميرسد وتنها دروازه اين مجموعه در ميان باروي جنوبي مردم نشين جاسازي شده است . فضاي مردم نشين شامل : دروازه ورودي ، بناي سردروازه ، راسته بازار ، مسجد جامع ، بناي زورخانه (مقبره) ، ساباط و خانه جهودا ، ميدان تكيه، مسجد پيامبر ، حمام ، مدرسه (خانقاه) ، اصطبل ، بناي ميراخور و محله هاي مسكوني است .

بخش رعیت نشین که اطراف بخش حکومتی است و شامل ورودی اصلی شهر، مسیر اصلی متصل‌کننده ورودی شهر به دژ و بازار در امتداد آن، نزدیک به ۴۰۰ خانه و ساختمان‌های عمومی مانند مدرسه و مکان ورزش است.
در میان خانه‌ ها ۳ نوع مختلف وجود دارد که قابل توجه هست: خانه‌ های کوچکتر با ۲ الی ۳ اتاق برای خانواده‌ های فقیر.
خانه‌ های بزرگتر با ۳ الی ۴ اتاق برای طبقهٔ متوسط جامعه که بعضی از  آنها دارای ایوان نیز میباشند.
مجلّل‌ ترین خانه‌ ها با اتاق‌ های بیشتر که به خاطر فصلهای مختلف سال در نقاط گوناگون قرار گرفته‌ اند، با یک حیاط بزرگ و یک طویله در نزدیکی برای حیوانات. تعداد این خانه‌ ها در ارگ خیلی کم است. از این جمله می‌ توان به خانه سیستانی‌ ها و خانه یهودیان اشاره کرد.
همهٔ ساختمانها از آجرهای رسی پخته نشده یعنی خشت، ساخته شده‌ است. ارگ بم احتمالاً پیش از زمین‌ لرزهٔ ۲۰۰۳ میلادی، بزرگترین مجموعه خشت و گلی جهان بوده‌ است.

ارگ بم

امنیت ارگ
هنگامی که دروازه ورودی شهر بسته بود هیج حیوان یا انسانی نمی‌توانست وارد شود. ساکنان می‌توانستند زندگی خود را در دوره‌های طولانی ادامه دهند زیرا به چاه آب، باغ‌ها و حیوانات اهلی در داخل ارگ دسترسی داشتند. هنگامی که شهر نظامی ساخته شده بود ساکنان می‌توانستند در شهر بمانند و سربازان می‌توانستند از آن دفاع کنند زیرا ارگ توسط دیوارهای بلند و برج‌ها محصور بود.

سیستم تهویهٔ مطبوع ارگ
علاوه بر نمای برجهای نگهبانی و رئوس تزئین شدهٔ دیوارهای مرتفعِ دژ در خط افق، بادگیرهای این بنا بسیار با شکوه جلوه می‌کنند. بادگیرها ساختارهای بیرون زده‌ای از بناها هستند که برای گرفتن باد و هدایت آن به داخل بناها استفاده می‌شوند. گاهی اوقات در مسیر باد به درون ساختمان حوضچهٔ آبی را تعبیه می‌کنند تا بدین شیوه درون بنا خنک شود و گرد و خاک را بزداید. برای بناهای مختلف از انواع مختلفِ بادگیر استفاده می‌شود. برای نمونه، برای بناهای کوچکتر از بادگیرهای تک‌سازه‌ای و برای بناهای بزرگتر و مهمتر از بادگیرهای چهارسازه‌ای استفاده می‌شود تا باد را از جهات گوناگون به درون بنا هدایت کنند.

blank

زلزله سال۱۳۸۲ و کمک جهانی به بازسازی ارگ بم
زلزله سال ۲۰۰۳ در بم بیشتر از ۸۰ درصد ارگ را ویران کرد. به عنوان یک میراث فرهنگ جهانی خیلی از کشورها در جریان باز سازی آن شرکت کردند. ژاپن، ایتالیا و فرانسه جز کشورهایی بودند که از ابتدا همکاری کردند. ژاپن حدود ۱٫۳ میلیون دلار به ایران برای بازسازی کمک کرد، و با ارسال تجهیزات و ایجاد طرح سه‌بعدی از ارگ بم برای افزایش دقت نوسازی، این پروژه را پشتیبانی کرد. وزارت میراث و فعالیت‌های فرهنگی ایتالیا نیز با اجرای پروژه‌ای با بودجه‌ای در حدود ۵۰۰۰۰۰ یورو جهت مرمت و استحکام بخشی برج شماره یک (در گوشهٔ جنوب غربی دیوار پیرامونی شهر تاریخی) در مرمت ارگ تاریخی مشارکت کرد. این پروژه که با همکاری گروهی از کارشناسان ایتالیایی و ایرانی انجام شد در تابستان ۱۳۹۰ به پایان رسید. فرانسه با تهیه نقشه ارگ بم به ایران کمک کردند. بانک جهانی هم مبلغ زیادی پول به این پروژه کمک کرد. ارگ بم ایران پس از زلزله یک دهه پیش در بم به شدت تخریب شد و از آن زمان در فهرست آثار در خطر قرار گرفت، اما با توجه به مرمت‌های انجام شده در طول سالهای گذشته سازمان یونسکو در تیر ۱۳۹۲ ارگ بم را از فهرست آثار در خطر خارج شد.

بعد ار تخریب ارگ بم بر اثر زلزله، کشورهای بسیاری به بازسازی آن کمک کردند. از جمله، ایرینا بوکووا، دبیر کل یونسکو در بازدید دوره‌ای از اماکن تاریخی ۸ اردیبهشتماه ۹۳ به بم رفت. وی گفت: «یونسکو نخستین سازمانی بود که پس از زلزله بم به این شهر آمد. من آثار تاریخی استان کرمان و بم را به خوبی می‌شناسم. در مورد ارگ بم نیز اقدامات کارشناسان آغاز شده و تا سال ۲۰۱۷ ادامه دارد. برای جذب حمایت‌های مالی کشورهای خارجی بیش از پیش تلاش می‌کنیم و در این راستا از صندوق امانی ژاپن و سایر کشورها استفاده می‌کنیم.
منابع:
fa.wikipedia.org
irandeserts.com
tishineh.com
defence.pk

مرتبط:

دره ستارگان _کهکشانی کویری

ارگ راین _ارگ تاریخی در کرمان

آشنایی با دروازه ارگ سمنان

تلاقی آرامگاه عطار نيشابورى و کمال الملک

فريدالدين ابو حامد محمد بن ابوبكر ابراهيم بن اسحاق عطار نيشابورى يكي از شعرا و عارفان نام آور ايران در اواخر قرن ششم و اويل قرن هفتم هجري قمري است. بنا بر آنچه كه تاريخ نويسان گفته اند بعضي از آنها سال ولادت او را ۵۱۳ و بعضي سال ولادتش را ۵۳۷ هجري.ق، مي دانند. او در قريه كدكن يا شادياخ كه در آن زمان از توابع شهر نيشابور بوده به دنيا آمد. از دوران كودكي او اطلاعي در دست نيست جز اينكه پدرش در شهر شادياخ به شغل عطاري كه همان دارو فروشي بود مشغول بوده كه بسيار هم در اين كار ماهر بود و بعد از وفات پدر، فريدالدين كار پدر را ادامه مي دهد و به شغل عطاري مشغول مي شود. او در اين هنگام نيز طبابت مي كرده و اطلاعي در دست نمي باشد كه نزد چه كسي طبابت را فرا گرفته، او به شغل عطاري و طبابت مشغول بوده تا زماني كه آن انقلاب روحي در وي به وجود آمد.

آرامگاه عطار نيشابورى

دربارهٔ به پشت پا زدن عطّار به اموال دنیوی و راه زهد، گوشه‌ گیری و تقوا  پیشه گرفتن وی داستان‌ های زیادی گفته شده‌ است. مشهورترین این داستان‌ ها، آن‌ است که عطار در محل کسب خود مشغول به کار بود که درویشی از آنجا گذر کرد. درویش درخواست خود را با عطار در میان گذاشت، اما عطار همچنان به کار خود می‌ پرداخت و درویش را نادیده گرفت. دل درویش از این رویداد چرکین شد و به عطار گفت: تو که تا این حد به زندگی دنیوی وابسته‌ ای، چگونه می‌خواهی روزی جان بدهی؟ عطار به درویش گفت: مگر تو چگونه جان خواهی داد؟ درویش در همان حال کاسه چوبین خود را زیر سر نهاد و جان به جان آفرین تسلیم کرد. این رویداد اثری ژرف بر او نهاد که عطار دگرگون شد، کار خود را رها کرد و راه حق در پیش گرفت. عطار پس از این جریان مرید شیخ رکن الدین اکاف نیشابوری گردید و تا پایان عمر (حدود ۷۰ سال) با بسیاری از عارفان زمان خویش هم‌ سخن گشته، به گردآوری داستان‌ های صوفیه و اهل سلوک پرداخت؛  بنا بر داستانی وی بیش از ۱۸۰ اثر گوناگون به جای گذاشته که حدود ۴۰ عدد از آنان به شعر و بقیه نثر هستند. عطار در سال ۶۱۸ یا ۶۱۹ و یا ۶۲۶ در حملهٔ مغولان، کشته‌ شد.
ماجرای مرگ عطار از غم‌ انگیزترین رخدادهای روزگار است که در روان خواننده اثری دردناک به جای می‌ گذارد. تذکره‌ نویسان در این خصوص نگاشته‌ اند که: پس از تسلط چنگیز خان مغول بر بلاد خراسان شیخ عطار نیز به دست لشکر مغول اسیر گشت. گویند مغولی می‌خواست او را بکشد، شخصی گفت: این پیر را مکش که به خون‌ بهای او هزار درم بدهم. عطار گفت: مفروش که بهتر از این مرا خواهند خرید. پس از ساعتی شخص دیگری گفت: این پیر را مکش که به خون‌ بهای او یک کیسه کاه ترا خواهم داد. شیخ فرمود: بفروش که بیش از این نمی‌ ارزم. مغول از گفته او خشمناک شد و او را از پای در آورد.

مقبره شيخ عطار در نزديكي شهر نيشابور قرار دارد و چون در عهد تيموريان مقبره او خراب شده بود به فرمان امير عليشير نوايي وزير سلطان حسين بايقرا مرمت و تعمير شد.

آرامگاه عطار نيشابورى

آثار:

از آثار عطار میتوان به منطق الطیر، اسرارنامه، الهی نامه، مصیبت نامه، مختارنامه، تذکرةالاولیا و دیوان اشعار اشاره نمود.

اسرارنامه
اسرارنامه یکی از مثنوی‌ های مسلم‌ السند فریدالدین عطار نیشابوری و احتمالاً از جمله نخستین آثار او بوده است. این اثر مشتمل است بر ۳۳۰۵ بیت در ۲۲ مقاله که سه مقاله نخستن آن به ترتیب دربارهٔ توحید و نعت رسول اکرم و فضائل خلفای راشدین است. از مقاله چهارم به بعد دربارهٔ موضوعات گوناگون تصوف است. مقاله پنجم دربارهٔ اهمیت عشق و برتری آن از خرد با ابیات معروف ذیل آغاز می‌ شود:

دلا یک دم رها کن آب و گل را

صلای عشق در ده اهل دل را

ز نور عشق شمع جان برافروز

زبور عشق از جانان درآموز

الهی نامه
این کتاب سرشار از داستان‌ های دلکش کوتاه و بلند است که همگی در بین یک داستان اصلی فوق‌ العاده گنجانده شده‌اند.
این کتاب مانند کتب دیگر با ستایش خداوند و نعت رسول اکرم (ص) و خلفای چهارگانه آغاز شده و سپس در هشت بیت روح انسان را مورد خطاب قرار می‌دهد و برای او شش فرزند: نفس، شیطان، عقل، فقر، علم و توحید ذکر می‌کند.

مصیبت‌ نامه
در بیان مصیبت‌ ها و گرفتاری‌ های روحانی سالک و مشتمل است بر حکایات جذاب و خواندنی.

مختارنامه
دارای پنجاه باب در موضوعات مختلف

تذکرةالاولیا
شرح حال و سرگذشت مربوط به نود وهفت تن از اولیاء و مشایخ تصوف.

دیوان اشعار
مجموعه قصاید و غزلیات عطار که بیشتر آنها عرفانی و دارای مضمون‌ های بلند صوفیانه است.

نمونه ای از اشعار عطار نیشابوری
ره میخانه و مسجد کدام است
که هر دو بر من مسکین حرام است
نه در مسجد گذارندم که رند است
نه در میخانه کین خمار خام است
میان مسجد و میخانه راهی است
بجوئید ای عزیزان کین کدام است
به میخانه امامی مست خفته است
نمی‌دانم که آن بت را چه نام است
مرا کعبه خرابات است امروز
حریفم قاضی و ساقی امام است
برو عطار کو خود می‌شناسد
که سرور کیست سرگردان کدام است

آرامگاه عطار نيشابورى

آرامگاه
مقبرهٔ عطار نيشابورى در نيشابور، در نزديکى امام‌زاده محروق و آرامگاه خيام واقع گرديده است. ساختمان قديمى مقبره، از آثار اميرعلیشير نوايى و دورهٔ سلطان حسين بايقرا است که در کتاب تذکرهٔ دولتشاه بدان اشاره کرده است، جز سنگ ميلهٔ بالاسر قبر که تاريخ بنايش ظاهراً ۸۹۱ هـ.ق بوده، چيزى باقى نمانده است.
در اواخر دوران محمد على شاه قاجار، نيرالدوله (والى خراسان) که عازم مشهد بود، دستور داد بقعه‌ اى بر مزار عطار احداث کنند؛ ولى به علت انقلاب و بازگشت نيرالدوله به تهران، آن بنا به صورت بقعهٔ گنبد دار ساده و آجرى باقى ماند. در دورهٔ‌ معاصر انجمن آثار ملى در دو مرحله (۱۳۳۲ و ۱۳۳۷ هـ.ش) نسبت به تکميل بنا و کاشیکارى و تزئين آن اقدام کرد و بناى قبلى را به صورت مناسبى درآورد.
بناى فعلى با نقشهٔ هشت ضلعى با گنبد کاشیکارى شدهٔ پيازى شکل، داراى چهار درِ ورودى است. وروديِ اصلى بنا از ضلع شمالى آن است. در نماى خارجى بنا، چهار غرفه طراحى شده که با کاشى‌ هاى سبز و زرد و آبى تزئين شده‌ اند. نماى داخلى بنا از گچ پوشيده شده و داراى چهار شاه‌ نشين است. قبر عطار نيشابورى در وسط اين بقعه قرار دارد و در سمت جنوب غربى سنگ قبر، ستون سنگى هشت‌ ترکى به ارتفاع سه متر نصب شده است. مساحت زيربناى آرامگاه، ۱۱۹ مترمربع است و در طرف چپ درِ ورودى، پلکانى آجرى جهت دسترسى به پشت‌ بام تعبيه شده است. بناى آرامگاه داراى حياط و باغچهٔ سرسبزى است که مقبرهٔ کمال‌‌‌ الملک در آن قرار دارد.
اکنون آرامگاه شیخ فریدالدین محمد عطار نيشابورى در شهر نیشابور کعبه اهل دل و قبله عاشقان دل آگاه است که از سراسر ایران و جهان برای عرض ادب و ارادت به آنجا می آیند. مقبره و باغ عطار نیشابوری در فاصله دو کیلومتری به سمت غرب از باغ و آرامگاه حکیم عمر خیام نیشابوری قرار گرفته است. مقبره شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری توسط شخصی به نام قاضی القضاه یحیی بن صاعد ساخته شد و بنای اصلی آن هشت ضلعی است و سنگ مقبره از نوع سنگ سیاه و عمودی می باشد که اشعاری بر روی آن نقش بسته است.
همه ساله نیز در ۲۵ فروردین ماه که در تقویم ملی کشور به نام روز ملي شیخ فرید الدین محمد عطار نيشابورى نامگذاری شده است همايش بزرگداشت در نیشابور و دیگر نقاط ایران و جهان برگزار می گردد.

آرامگاه کمال الملک

آرامگاه کمال الملک

آرامگاه محمد غفاری مشهور به کمال‌ الملک  نقاش معروف ایران نیز در داخل باغ عطار نيشابورى قرار دارد. طراح و معمار آرامگاه کمال الملک استاد مهندس هوشنگ سیحون است. تزیینات استفاده شده برای آرامگاه کمال الملک کاشی معرق است که نقوش آنها بسیار هنرمندانه بر روی سطوح منحنی نما بکار گرفته شده‌ و به سمت خط تقارن قوس‌ها، این نقوش کوچک و کوچک‌ تر شده اند. به گفته طراح، کاشی معرق، یادآور معماری کاشان، محل زادگاه کمال الملک است. نمای بنا و تزیینات و همچنین رنگ کاشی‌ ها، هماهنگی فراوانی با آرامگاه عطار نيشابورى که در کنار آن است، دارد؛ به گونه‌ ای که شاید بازدید کننده در نگاه نخست گمان کند که این بناها بخشی از همدیگر هستند.

منابع:
fa.wikipedia.org
beytoote.com
marizad.ir
yjc.ir
vista.ir

مرتبط:

سفر به دره هفت غار نیشابور

بزرگداشت روز ملی حکیم خیام نیشابوری به صورت مجازی

باغرود _گردشگری طبیعی در نیشابور

پارک ملی توران _ پناهگاه پلنگ های ایرانی

منطقه حفاظت شده توران یا خارتوران شامل سه محدوده حفاظت شده ‌است که علاوه بر منطقه حفاظت شده قسمت اعظم مساحت، پناهگاه حیات وحش در قسمتی از شرق و پارک ملی در میانه را نیز در بر دارد. پارک ملی ۸٪، پناهگاه حیات وحش ۱۷٪ و منطقه حفاظت شده ۷۵٪ از کل مساحت منطقه را تشکیل می ‌دهد. خارتوران را آفریقای ایران لقب داده‌اند. ذخیره‌ گاه زیست کره توران با مساحت ۱۴۷۰۶۴۰ هکتار بزرگترین ذخیره گاه زیست کره ایران است که بعد از سرنگتی آفریقا واقع در کشور تانزانیا دومین منطقه بیوسفر جهان به شمار می آید.

زیستگاه توران تنها زیستگاه ایران است که هرم اکولوژیک آن کامل است. در راس این هرم، گوشتخورانی نظیر پلنگ، یوز، کفتار و گرگ قرار دارند.

در بخش پایین‌تر این هرم علف‌ خوران بزرگ‌ جثه‌ای نظیر آهو، جبیر، گورخر، و…قرار دارند که گوشتخوران راس هرم از آنها تغذیه می‌ کنند. همچنین در بخش پایین ‌تر این هرم علف‌ خوران کوچک ‌جثه قرار گرفته اند.

حتی زیستگاه مهمی نظیر پارک ملی کویر که بخش مهمی از آن نیز در استان سمنان واقع شده فاقد علف خوران بزرگ‌ جثه‌ است و لذا توران تنها زیستگاهی است در ایران که هرم آن کامل میباشد.

پارک ملی توران

پارک ملی توران  یکی از متنوع‌ ترین گونه‌ های گیاهی و جانوری را در ایران دارد، جدای از اینکه پارک ملی توران مهمترین زیستگاه یوز در کشور بوده و بیشترین جمعیت یوزپلنگ آسیایی را در خود جای داده است، حیات‌ وحش در خطر انقراضی نظیر: گورخر ایرانی، هوبره، عقاب طلایی، سارگبه، گونه اندمیک زاغ‌ بور، بالابان، پلنگ، جبیر، آهو، کاراکال، کل،قوچ و… در آن زیست می ‌کنند.

زیستگاه یوزپلنگ آسیایی در حال حاضر محدود به مناطق خاصی از ایران مانند توران و زیستکره کویر است و علاوه بر یوزپلنگ آسیایی، گورخر ایرانی به عنوان گونه جانوری نادر و زاغ بور یکی از نادرترین پرندگان جهان تنها در منطقه توران زندگی می کنند.

پارک ملی توران بالغ بر یک میلیون و چهارصد هزار هکتار وسعت دارد. پارک ملی توران د‌ارای منابع غنی حیات وحش در بخش پناهگاه حیات وحش و قابلیت‌ های ژئوپارک، خصوصیات زمین‌ شناسی، چشمه ‌ها و منابع آبی در بخش منطقه حفاظت شده است.

شما میتوانید در اقامتگاههای روستایی منطقه شب سپری نمایید. از جمله اقامتگاه های روستاي قلعه بالا که در ۱۴۰ کيلومتري جنوب شرقي شاهرود و ۲۴ کيلومتري شهر بيارجمند واقع شده است، پذیرای گردشگران و محققان منطقه حفاظت شده توران میباشند.

پارک ملی توران به دلیل اهمیت بالای آن از ۱۳۵۱ به عنوان منطقه حفاظت شد‌ه اعلام شده است. چهار سال پس از ارتقاء این زیستگاه به منطقه حفاظت شده، با مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست این زیستگاه به دو بخش پناهگاه حیات وحش و منطقه حفاظت شد‌ه تقسیم‌ و در همین سال این دو مجموعه به عنوان ذخیره‌ گاه زیستکره توران در سطح بین المللی به ثبت رسید.
موقعیت مکانی
ذخیره گاه زیستکره توران از نظر موقعیت مکانی در ضلع جنوبی جاد‌ه تهران – مشهد، حد فاصل خروجی جاد‌ه بیارجمند تا صدرآباد، شمال شرقی دشت کویر، غرب منطقه خارتوران و شرق منطقه طرود قرارد‌ارد.

منابع
bartarinha.ir
tourangasht.ir
irandeserts.com
isna.ir

مرتبط:

منطقه حفاظت شده لوه

منطقه حفاظت شده دنا

منطقه حفاظتی «یخاب»

موزه هنرهای معاصر تهران

موزهٔ هنرهای معاصر تهران یکی از مهمترین موزه‌ های شهر تهران است. این موزه در سال ۱۳۵۶ خورشیدی (۲۲ مهر برابر با ۱۴ اکتبر ۱۹۷۷ میلادی) به کوشش و ابتکار کامران دیبا و با پشتیبانی فرح پهلوی، ملکهٔ همسر محمدرضا شاه پهلوی، در گوشهٔ غربی پارک لاله و در زمینی به مساحت ۵٬۰۰۰ مترمربع (بدون احتساب باغ تندیس‌ ها) و در کل ۸٬۵۰۰ مترمربع (با احتساب باغ‌ ها) بنا شد. بنای این موزه توسط کامران دیبا و با الهام از بادگیرهای ایرانی طراحی شده است. در حال حاضر، این مؤسسه یکی از واحدهای معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

این موزه در خارج از ایران با عنوان «TMoCA» (برگرفته از سرواژگان عبارت «Tehran Museum of Contemporary Art») شناخته می‌ شود.

در دههٔ ۱۹۷۰ میلادی، درآمدهای نفتیِ سرشار حکومت پادشاهی ایران اجازهٔ خرید آثار هنری معتبر بین‌ المللی را به ایران میداد. در این هنگام، خریدهای صورت‌ گرفته توسط حکومت پهلوی و نیز نیاز هنرمندان نوگرای ایرانی به فضایی برای ارائهٔ آثار خود، منجر به شکل‌ گیری ایدهٔ ساخت موزهٔ هنرهای معاصر تهران شد. اندک زمانی پس از گشایش موزه، رویداد انقلاب ۱۳۵۷ ایران و پس از آن جنگ ایران و عراق باعث شد تا سیاست‌ های نوگرای موزه تا سال‌ ها جای خود را به سیاست‌ های محافظه‌ کارانه و همسو با «هنر متعهد» دهد. اما روی کار آمدن محمد خاتمی در ایران باعث بازتر شدن فضای سیاسی و اجتماعی کشور و در نتیجه فضای کار این موزه و نمایش دوبارهٔ آثار هنرمندان نوگرای غربی و ایرانی شد.
این موزه شامل جامع‌ ترین و مهم‌ترین گنجینه‌ های هنر مدرن از پس از جنگ جهانی دوم تا پیش از دههٔ ۱۹۸۰ میلادی در خارج از اروپا و آمریکای شمالی است که شامل کارهای مهمی از جنبش‌ های هیجان‌ نمایی انتزاعی، پاپ آرت، مینی‌ مالیسم، مفهومی، و فوتورئالیسم می‌ شود. در گنجینهٔ دائمی موزه بیش از ۴۰۰۰ اثر ارزشمند از نخبگان هنرهای تجسمی ایران و جهان نگهداری می‌ شود که نزدیک به ۴۰۰ عدد از آنها ارزش استثنایی دارند. ارزش آثار موزه در حدود ۲٫۵ میلیارد دلار برآورد می‌ شود. بیشتر این آثار در دههٔ ۱۹۷۰ میلادی و با نظارت فرح پهلوی خریداری شده‌ اند؛ اما پس از انقلاب، بعضی از آثار ارزشمند موزه در زیرزمین آن انبار شدند و به نمایش درنیامدند. در سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۵ میلادی)، برای نخستین بار، نمایشگاهی از گنجینهٔ موزه برگزار گردید که توجه علاقه‌ مندان را به خود جلب نمود. از جمله آثار موزه می‌ توان به کارهای بسیار شاخصی از گوگَن، رُنوار، پیکاسو، ماگریت، ارنست، پولاک، وارهول، لُویت، و جاکومتی اشاره کرد. مجموعهٔ بسیار مهمی از هنر معاصر ایران نیز از جمله دارایی‌ های این موزه است.

موزه هنرهای معاصر تهران

تاریخچه هنر معاصر در ایران
جنبش هنر نوین و معاصر در ایران در حوالی دههٔ ۱۳۲۰ خورشیدی (دههٔ ۱۹۴۰ میلادی) و با مرگ کمال‌ الملک و گشایش دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران آغاز شد. با ورود استادان غربی همچون آندره گودار و سفر دانشجویان هنر برای دانش‌اندوزی به اروپا، هنرمندان ایرانی به آرامی با اندیشه‌ های نوین در هنر جهان – از جمله دریافتگری – آشنا شدند.
دهه ۱۳۲۰ همچنین شاهد برگزاری نخستین نمایشگاه‌ های هنری نوین در ایران، کشش به سبک‌ های جدیدتر، و برخورد هنرمندان نوگرا با سنت‌ گرا بود. کسانی چون محمود جوادی‌ پور، حسین کاظمی، و جلیل ضیاء پور از جمله پیشگامانی بودند که فضا را در ایران برای پذیرش هنر نوین باز کردند. ارتباط هنری میان این گروه از هنرمندان با افزایش تعداد گالری‌ های تهران بیشتر شد و نخستین محافل هنری ایران، به ویژه انجمن خروس جنگی، آغاز به کار کردند.
دهه ۱۳۳۰ شاهد رفت‌ و آمد بیشتر هنرمندان ایرانی به خارج و ارتباط آنها با مکتب مینیمالیستی و تجسمی نیویورک بود. بازگشت تدریجی موج دانشجویان ایرانی از خارج به ایران در دهه ۱۳۳۰ و در پس آن ورود اندیشه‌ های هنری نوین به کشور، نخستین گروه از هنرمندان جوان و مطرح آن سالها، از جمله پرویز تناولی، حسین زنده‌ رودی، و سیا ارمجانی را خواهان برپایی مکانی برای ارائهٔ آثار هنرمندان ایرانی کرد. اگرچه دوسالانه‌ های هنر ایران برای پنج دوره پیش از انقلاب صورت پذیرفتند، اما پس از مدتی تعطیل شدند. (دوسالانه هنری رویدادی است که هر دو سال یک بار برگزار می‌ شود و در آن کارهای هنری به نمایش گذاشته می‌ شوند. مشخصه اصلی دوسالانه، مسابقه‌ ای است که در آن کسی به عنوان برترین هنرمند شرکت‌ کننده در آن دوسالانه برگزیده می‌ شود. بزرگترین دوسالانه موجود در جهان دوسالانه ونیز، ایتالیا، است که در آن هنرمندانی از سراسر جهان آثار هنری خود را عرضه می‌ کنند.) اما با ازدواج فرح دیبا با محمدرضاشاه پهلوی، جریانی در حکومت پدید آمد که پشتیبان نوگرایی و هنر روز جهان بود. تا اواسط دهه ۱۳۵۰، فعالیت‌ های «دفتر مخصوص شهبانو فرح پهلوی» باعث گسترش ارتباط فرهنگی ایران با نهادهای بین‌ المللی همچون یونسکو و شورای بین‌ المللی موزه‌ ها و خرید انبوه هنر معاصر از سوی دستگاههای دولتی شده بود.

موزه هنرهای معاصر تهران

معماری بنا
ساختمان موزهٔ هنرهای معاصر از نمونه‌ های معماری نوین در ایران به شمار میرود. در این سازه، از معماری سنتی ایران و مفاهیم فلسفی همراه عناصر مدرن بهره گرفته شده. طراحی و معماری این سازه به دست کامران دیبا معمار ایرانی انجام گرفت که عناصر معماری سنتی ایران، همچون هشتی، چهارسو، و گذرگاه را در طراحی آن قرار داد. به گفتهٔ کامران دیبا، معماری نوین موزه را همانندی در هیچ‌ یک از کشورهای عرب و مسلمان، از جمله مصر و ترکیه، نمی‌ توان یافت.
محوطهٔ موزه دارای دو ورودی است که یکی در سوی پارک لاله قرار گرفته و خدماتی به شمار می‌ رود، و دیگری ورودی اصلی است که از سوی خیابان کارگر در غرب سازه راه می‌ دهد. ساختمان خود موزه در جنوب بستر طرح و باغ مجسمه واقع شده؛ و این باغ محیطی گسترده و چمن‌ کاری‌ شده در شمال ساختمان است.
نمای بیرونی ساختمان با الهام از بادگیرهای مناطق حاشیهٔ کویر ایران ساخته شده است. به گفته دیبا، به خاطر آنکه وی بودجه‌ ای در اختیار نداشت تا به دیدار موزه‌ های مختلف جهان برود، آرام‌ آرام توجهش به یافتن سبکی از معماری محلی جلب شد و بهترین نمونه‌ های چنین سبکی را در پشت‌ بامهای گِلی و گنبدهای شهرهای کویری ایران یافت. طاق‌ های مرسوم روستایی و نورگیرهای برگرفته از بادگیرهای کویری نقش نوعی هدایت‌ کنندهٔ نور فضای بیرون به درون مجموعه را بازی می‌ کند. اگرچه در گذشته پنجره‌ های تعبیه‌ شده در انتهای «بادگیر» این طاق‌ ها، نقش انتقال‌ دهندهٔ جریان باد و تهویه را در ساختمان داشت، اما امروزه دیگر باز نمی‌ شوند و تنها به فضاهای درونی روشنی می‌ بخشند.
ساختمان موزه از دو بخش کلی، مجموعه‌ ای از فضاهای بسته و حیاط میانی، تشکیل شده است. درون ساختمان و در فضای بسته آن، مسیری مارپیج به صورت چرخشی طراحی شده است که افراد با پیمودن مسیری با شیب کم، به سوی پایین راهنمایی می‌ شوند. این مسیر مارپیچ داخلی در تضاد با نمای بیرونی، حالتی کاملاً نوین دارد. مارپیچ دارای هفت فضا یا گالری (نگارخانه) اصلی است. فضای نخست سرسرای اصلی ساختمان است که «گالری شماره یک» خوانده می‌ شود. این گالری به آرامی به گالری پس از خود متصل می‌ شود و بازدیدکننده را به درون زمین می‌ برد. گالری‌ های مجموعه دارای طرح‌ های کمابیش همانند هستند. اما گالری‌ های یک و پنج – که محور اصلی ساختمان موزه را می‌ سازند – با دیگر گالری‌ ها متفاوتند.
پایین مارپیچ و در دل هشتی، اثری مدرن از هنرمند ژاپنی نوریوکی هاراگوچی با نام ماده و فکر قرار دارد که ترکیبی از روغن و پولاد است. این اثر، که در ایران ساخته شده است، همانند حوضخانه‌ های ایرانی است و به دلیل ویژگی انعکاسی این ترکیب، بازدیدکنندگان آن را به شکل آینه‌ ای بزرگ می‌ بینند.
دیوارهای ساختمان موزه، بسته و کم‌ روزنه هستند و شکلی دژ مانند از حجم‌ های توپر و سنگین را تشکیل داده‌ اند. مصالح به کار رفته در نمای ساختمان سنگ‌ های بادبر نارنجی و بتون هستند. این سنگ‌ های بادبر به آن خاطر انتخاب شده‌ اند تا نما را سنگین و سنتی نشان داده و به آن شکل تاریخی دهند. بخش مدور نورگیرها با ورقه‌ های مسی پوشانده شده است و شیشه‌ هایی که در انتهای نورگیرها قرار دارد تیره‌ رنگ هستند. دیوارهای سنگی با بتن قاب‌ بندی شده‌ اند و رنگ متمایل به کرم این بتن و ترکیب آن با سنگ‌ های لاشه سبب پدیدآمدن رنگ و بوی معماری کاهگلی کویری ایران شده است.

blank

گنجینه و آثار موزه
موزهٔ هنرهای معاصر دارای نه گالری است که سه‌ گالری آن نمایشگاه آثاری از نقاشان و هنرمندان بین‌ المللی است که در گنجینه دائمی موزه نگهداری می‌ شوند. این گنجینه آثار بسیار باارزشی از کلود مونه، ونسان ون گوگ، پابلو پیکاسو، رنه ماگریت، اندی وارهول و دیگران دارد. نمایشگاه‌ های موقتی و فصلی در شش گالری دیگر موزه برپا می‌ شود. گالری‌ ها یکی پس از دیگری در راه گذر بازدیدکنندگان قرار دارند و این تماشای همه کارها را آسان می‌ کند.
مجموعهٔ آثار موزه را می‌ توان در سه گروه آثار موجود در مخزن (گنجینه)، آثار ارائه شده در گالری‌ ها و فضاهای درون موزه، و نیز تندیس‌ های موجود در محوطه بیرونی دسته‌ بندی کرد.

آثار باغ تندیس:

باغ تندیس، فضای سبز واقع در شمال ساختمان موزه است با مجسّمه‌ هایی از ماکس ارنست، پرویز تناولی، هنری مور، ماکس بیل و دیگران.
هنگام ساخت موزه، دیبا از پرویز تناولی درخواست می‌ کند تا تندیسی با نام «مرد رهگذر» برای جلوی ورودی موزه بسازد؛ تندیسی از مردی خسته که روی نیمکت نشسته و میان مردم بیرون جای دارد. دیبا می‌ خواست ارتباطی میان مردم در بیرون از ساختمان، با آنچه در درونش وجود دارد برقرار کند. تناولی تندریس را با بهره‌گیری از شکل جامه و همچنین چهرهٔ خود دیبا ساخت. این تندیس در دوران انقلاب توقیف، و سپس ناپدید شد.

موزه هنرهای معاصر تهران

 

گنجینه:

در گنجینهٔ دائمی موزه بیش از ۴۰۰۰ اثر ارزشمند و یگانه از نخبگان هنرهای تجسمی ایران و جهان نگهداری می‌ شود که نزدیک به ۴۰۰ عدد از آنها ارزش استثنایی دارند و غیر قابل قیمت گذاری هستند.

در سال ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ این گنجینه به طور کامل در نمایشگاهی به نام جنبش هنر مدرن به نمایش درآمد. به گفتهٔ رئیس وقت موزه در سال ۱۳۹۳، به خاطر عدم نمایش، بیشتر آثار نگهداری‌ شده در زیر زمین موزه در معرض هوای بیرون قرار نگرفته و آسیب کمی دیده‌ اند و هیچ‌ یک از این آثار دارای آسیب جدی نیست. به گفتهٔ برخی کارشناسان هنری، آثار نگهداری‌ شده در این گنجینه «بی‌ نظیر» هستند. شهبانو فرح پهلوی در گفتگو با روزنامهٔ گاردین در سال ۲۰۱۲ میلادی، آثار این موزه را «سرمایهٔ ملی» نامیده بود و ابراز امیدواری کرده بود تا مردم ایران از این مجموعه به خوبی نگهداری کنند.
موزهٔ هنرهای معاصر دارای یکی از کامل‌ ترین مجموعه‌ های هنر اکسپرسیونیسم انتزاعی در جهان است. به گفتهٔ علیرضا سمیع‌ آذر، از مدیران پیشین موزه، مجموعه آثار موزه از آن جهت در جهان استثنایی هستند که همهٔ جنبش‌ های هنری سده‌ های ۱۹ و ۲۰ میلادی را یکجا پوشش می‌ دهند؛ چیزی که «نه در ژاپن و شرق، نه در کشورهای اروپای شرقی، نه در اسکاندیناوی، نه در آمریکای جنوبی و آسیا، و نه در هیچ جای دیگر نمونه‌ اش را نمی‌ توان یافت». ارزش مادی بعضی از این آثار چنان است که «همچون جواهرات سلطنتی، پشتوانهٔ اسکناس ایران به شمار میروند.»
از جمله آثار این موزه، تابلوی زن ۳ اثر ویلم دکونینگ بود که سال ۱۳۷۳ در سکوت خبری از ایران بیرون برده شد و با باقی‌ مانده صفحات شاهنامهٔ تهماسبی – که در اختیار دیوید گفن، میلیاردر آمریکایی، بود – تاخت زده شد که این معاوضه به خاطر «غیر قابل نمایش» بودن تابلو در ایران صورت گرفت. در سال ۲۰۰۶ میلادی (۱۳۸۵)، این تابلو به قیمت ۱۳۷٫۵ میلیون دلار به فروش رفت و عنوان دومین تابلوی گرانبهای فروخته‌ شده تا آن زمان در جهان را به دست آورد. ارزش قیمت این تابلوی معاوضه شده بیست برابر بیش از ارزش قیمت صفحات شاهنامه تهماسبی بوده است.

موزه هنرهای معاصر همچنین دارای ۱۱۸ برگ از شاهنامه تهماسبی است که اگرچه این آثار، معاصر به شمار نمی‌ روند، اما به دلیل آنکه معاوضه صورت گرفته در سال ۱۳۷۳ با یکی از آثار مدرن مجموعه این موزه بوده است، موزه مالک کنونی این برگ‌ ها به شمار می‌ رود.
آثاري از هنرمندان پرآوازه مانند رنوار، لوترك‌، گوگن‌، پيكاسو، ماكس ارنست و ماگريت در این موزه نگهداری میشوند.
مجموعه‌ اي تماشايي از هنرمندان پاپ و فتورئاليست انگليسي و آمريكايي و نيز آثار ديدني آبستره از جكسون پولاك‌، كلاين و سوييز در گروه آثار مدرن‌ تر جاي دارند.
موزه هنرهاي معاصر تهران آثاري از بيكن‌، هاكني‌، كيتاج‌، دو بوفه و جانسن را نيز در اختيار دارد.
گنجینهٔ موزه همچنین شامل بیش از ۱۰ کار اکریلیک و رنگ روغن هنرمند اسرائیلی، یاکُو آگام است که به گفتهٔ پسر آگام از کارهای ارزشمند او هستند.
این کارها در بازدید فرح پهلوی از پاریس و با انتخاب خود او خریداری شدند.
گنجینه هنرهای نوگرا و معاصر ایران همچنین شامل مجموعه کم‌ نظیری از آثار پیشروان هنر معاصر ایران است که کار گرد آوری آن پیش از انقلاب آغاز شد، و پس از انقلاب ادامه یافت چنانکه بیشتر خریدهای موزه را شامل میشد. از این آثار میتوان به نقاشی های استادان ایران از جمله حسین زنده رودی، صادق تبریزی، آیدین آغداشلو، سهراب سپهری و… اشاره کرد.
استاد محمود فرشچیان در سال ۱۳۸۷ در بازدید از موزه هنرهای معاصر تهران، مجموعه آثار خود را که همان زمان منتشر شده بود و شامل صد اثر برگزیده در سال‌ های دهه هفتاد به بعد است، به محمود شالویی سرپرست وقت موزه اهدا کرد.

blank

گنجینه عکس:

گنجینهٔ عکسهای موزهٔ هنرهای معاصر تهران شامل دست‌ کم ۱۲۰ نگاره از عکاسان خارجی مانند هنری فاکس تالبوت، نادار، آگوست سندر، آلفرد اشتایگلیتس، انسل آدامز، جولیا مارگارت کامرون، ادوارد جین استایکن، لوئیس هاین، من ری، مارگارت برک وایت، و واکر ایوانز است.
نگاره‌ ها در زمان مدیریت کامران دیبا خریداری شد و پیش از انقلاب در نمایشگاهی به نام «عکاسی خلاقه» نمایش یافت. پس از انقلاب نگاره‌ ها به مدت سی سال به نمایش درنیامدند تا اینکه در اسفند ۱۳۸۶ در نمایشگاهی با عنوان «چشم درون» به نمایش گذارده شدند. قدیمی‌ ترین نگارهٔ این مجموعه مربوط به سال ۱۸۳۵ میلادی است.

کتابخانهٔ تخصصی موزه:
کتابخانهٔ تخصصی موزه در پایان شیبراهی که به بخش‌ های امور اداری و هنری می‌ رسد واقع شده است. در مخزن این کتابخانه نزدیک ۵۰۰۰ کتاب فارسی و غیرفارسی هست، که موضوعات هنری گوناگونی چون معماری، نقاشی، طراحی، ارتباط تصویری، عکاسی، سینما و جز اینها را پوشش می‌ دهد. سامانهٔ رده‌ بندی این کتاب‌ ها به شکل LC است و تنها اعضا می‌ توانند از آن استفاده کنند. عضویت در این کتابخانه، ویژهٔ دانشجویان و پژوهشگران رشتهٔ هنر است.

بخشهای جانبی موزه:
موزهٔ هنرهای معاصر چندین بخش جنبی نیز دارد که از جملهٔ آنها میتوان سینماتک، کتابفروشی تخصصی و رستوران را نام برد. سینماتک در مهر ۱۳۷۷ آغاز به کار نمود. کتابفروشی تخصصی در سمت چپ سالن ورودی به گالری‌ها است و در آن نشریه‌ های هنری ایرانی، نمونه‌ هایی از کارهای نویسندگان ایرانی، گاه شمار، کارت‌ پستال‌ های هنری و آثار منتشر شده در مؤسسهٔ هنرهای تجسمی را می‌ فروشند. رستوران موزه نیز در طبقهٔ همکف ورودی است. دیواری شیشه‌ ای آن را از باغ تندیس جدا کرده است و می‌ شود چهار تندیسِ اسب و سوارکار مارینی، درمانگر ماگریت، زن ایستادهٔ ۱ و مرد در حال قدم‌زدن ۱ جاکومتی را از داخل رستوران تماشا کرد.

همکاری با دیگر بنیادهای فرهنگی دنیا
موزهٔ هنرهای معاصر تهران با هنرمندان و دیگر موزه‌های هنر معاصر در جهان همکاری می‌ کند و به تبادل فرهنگی با آنها می‌ پردازد. این همکاری‌ ها شامل برگزاری نمایشگاه‌ های دوره‌ای از آثار هنرمندان خارجی و یا به‌ امانت‌ سپاری آثار ارزشمند خود موزه به موسسات فرهنگی دیگر است.
از همکاری‌ های موزه می‌ توان به قرض دادن تابلوی ترینیداد فرناندز به موزهٔ بویمانس فان بنینگن در رتردام هلند در سال ۲۰۱۰  و قرض دادن تابلوی نقاش و مدلش به کونستهاوس زوریخ در اکتبر ۲۰۱۰ که پس از بازدید لیویا لوی آگوستی، سفیر پیشین سوئیس در ایران، و درخواست او از موزه انجام گرفت، اشاره کرد.

منابع
anobanini.ir
fa.wikipedia.org
tishineh.com

مرتبط:

سفر به موزه زیر آب اسکندریه

«آموس رکس» شگفتی بی‌انتها در بازدید از یک موزه زیرزمینی

سنت میشل _مروارید قرون وسطایی در دل دریا

کشور فرانسه از دسته کشورهایی است که گردشگران برای سفر به آن باید کاملا برنامه‌ریزی داشته باشند چرا که این کشور جاذبه‌های دیدنی فراوانی را در خود جای داده است؛ یکی از این مکان‌ها که گردشگران باید حتما در سفر به فرانسه از آن بازدید داشته باشند جزیره «سنت میشل» است.

این جزیره به واسطه معماری خاص، زیبایی منحصر به فرد اطرافش و افسانه‌های باستانی که در تاریخ خود دارد به یکی از پربازدیدترین جاذبه‌های فرانسه در چندین سال اخیر تبدیل شده است. این جزیره دو ناحیه نرماندی و برتاین را به یکدیگر متصل کرده و بازدید برای گردشگران را بسیار لذت‌بخش می‌کند.

این جزیره از ابتدا در نواحی شمال غربی اروپا به عنوان یکی از مناطق مهم کشور فرانسه بوده است و صومعه‌ای که در آن ساخته شده، قبل از اینکه در نبردهای اروپای غربی به نماد تبدیل شود یکی از مهم‌ترین مراکز فراگیری علوم و پرورش مذهبیون محسوب می‌شده است.

صومعه مشهور این جزیره بر روی صخره گرانیتی کوچکی در دهانه رودخانه کوئنون قرار دارد. سنت میشل علاوه بر این صومعه یا کلیسا میزبان شهری قرون وسطایی است. این شهر یکی از معدود مناطق فرانسه است که دیوارها و استحکامات دفاعی قرون وسطایی خود را حفظ کرده و هنوز هم افرادی در آن ساکن هستند.

سنت میشل

همانطور که گفته شد، این جزیره افسانه‌های زیادی با خود به همراه دارد، یکی از آن‌ها داستان تبدیل شدن این جزیره به زیارتگاهی برای زائران مسیحی است، گفته می‌شود در قرن هشتم اسقف آورانچش ادعا می‌کند که میکائیل را دیده و میکائیل او را به ساخت کلیسا بر فراز جزیره‌ای دورافتاده ترغیب کرده است.

کلیسا که در سال ۷۰۸ میلادی بر فراز جزیره سنت میشل بنا شده است، در حال حاضر یکی از پربازدیدترین ابنیه تاریخی فرانسه به حساب می‌آید و معماری قرون وسطایی آن چشم بازدیدکنندگان را خیره می‌کند، البته ساخت این کلیسا به یک باره اتفاق نیفتاده و ساختمان آن در دوره‌های مختلف و با معماری‌های متفاوت تکمیل و بازسازی شده است.

گفته می‌شود در قرن هفدهم صومعه یا کلیسای جزیره سنت میشل که در اوایل انقلاب فرانسه به عنوان زندان مورد استفاده بوده است، به روی راهبان مسیحی بازگشایی شده و امروزه تعدادی از راهبان مسیحی هنوز در آن زندگی می‌کنند.

یکی دیگر از ویژگی‌های این جزیره راه رسیدن به آن است که تحت تاثیر جزر و مد دریا قرار دارد، سنت میشل سال‌هاست که جزر و مدی ۱۵ متری را تجربه می‌کند و همین اتفاق در اطراف جزیره است که آن را به قلعه‌ای دست‌نیافتنی تبدیل کرده است.

سنت میشل

 

در حال حاضر اما تنها راه ارتباطی جزیره با خشکی، یک جاده است که اطراف آن پر از ماسه روان و سنگ است و گاهی نیز در شرایط آب‌وهوایی با وجود طغیان دریا جاده به زیر آب می‌رود.

ساخت این راه برای عبور افراد به خصوص گردشگران و فعالیت‌های افراد در این منطقه در حال حاضر باعث شده سنت میشل با خطر رسوب‌گذاری مواجه شود و احتمال اینکه جزیره به محاصره زمین‌های خشک در آید بیشتر باشد، اما برای رفع این مشکل و حفظ ماهیت دریایی این جزیره اقداماتی انجام شده است.

این جزیره بارها به دلیل بلندترین جزر و مد، سنگ‌های شیب‌دار و معماری خاص خود میزبان گروه‌های فیلمبرداری سینمایی نیز بوده است و حضور این جزیره در فیلم‌های سینمایی باعث شده افراد زیادی برای بازدید از آن و سفر به این منطقه برنامه‌ریزی داشته باشند، چرا که حضور در این جزیره قوه خیال بازدیدکنندگان را برمی‌انگیزد و آن‌ها را به تصور رویاهایشان در این جزیره وامی‌دارد.

گفته می‌شود اولین ساکنان این جزیره قوم باستانی «سلت» بوده‌اند که محل اقامت خود را «مونت تمپ» نام‌گذاری کرده بودند؛ در زمان سکونت این قوم اطراف جزیره سنت میشل را جنگل‌هایی انبوه پوشانده بودند که بعدها با بالا آمدن آب این جنگل‌ها از بین رفته و تنها زمینی خشک باقی‌ مانده است.

جزیره «مونت سن میشل» به عنوان یکی از گنجینه‌های ملی کشور فرانسه و اولین بنای تاریخی در سال ۱۹۷۹ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است که همین مورد، می‌تواند بازدید از آن را به یکی از هیجان‌انگیزترین تجربه‌های زندگی گردشگران تبدیل کند.

منبع:

about-france.com

theculturetrip.com

مرتبط:

لیون پاییتخت شادی فرانسه

آشنایی با دره قدیسان فرانسه

کاخ الیزه پاریس _محل اقامت رئیس جمهور فرانسه

کتله‌خور _گشتی در هزارتوی تاریخ

غارها از دیرباز نقش موثری در رقم خوردن تمدن و زندگی بشری داشته‌؛ به ‌طوری ‌که بسیاری از تمدن‌ها از دل این غارها شکل گرفته است.

غارها به عنوان اولین سکونت‌گاه انسان‌ها شناخته شده و طبق مدارک باستان‌شناسی حداقل از حدود یک میلیون سال پیش بشر از غارها استفاده می‌کرده، انسان‌های اولیه از این مکان به‌عنوان سرپناهی برای در امان ماندن از حوادث طبیعی و شر حمله حیوانات استفاده می‌کردند و از این رو می‌توان نشانه‌های تمدن و تاریخ حیات بشر را در دل غارها جستجو کرد.

در زمانی که هنوز خط اختراع نشده بود، انسان‌های اولیه نسبت به نقاشی بر روی دیواره غارها برای رساندن منظور خود استفاده می‌کردند که برخی از آن‌ها هنوز هم به یادگار مانده و با بهره‌گیری از آنان هر روز زوایای جدید و جالب زندگی بشر نخستین کشف می‌شود، لذا به جرأت می‌توان گفت قدیمی‌ترین آثار تمدن بشری در غارها یافت شده است.

آیا گذشت زمان از اهمیت غارها کاسته است؟

هرچند با گذشت زمان زندگی غارنشینی به فراموشی سپرده شده اما حتی گذر زمان نیز از اهمیت این موهبت خدادادی نکاسته است تا جایی که بد نیست بدانیم به اعتقاد کارشناسان، غار نقش به‌سزایی در تامین منابع آب زیرزمینی داشته و با مطالعه آن‌ها می‌توان سطح این منابع را تخمین زد.

غار کتله‌ خور

جادوی غارها برای غارنوردان

متاسفانه طی سال‌های اخیر غارها نیز از کمند تخریب انسان در امان نمانده اما هستند کسانی که به دلیل برخورداری این مواهب خدادادی از زیبایی‌های منحصر به فرد و جذاب به تحقیق درباره آن‌ها پرداخته و حتی غارنوردی را به‌عنوان یک ورزش و تفریح مهیج برای خود انتخاب می‌کنند که نتیجه این تلاش‌ها گاهی منجر به کشف غارهای جدید می‌شود. هر چند آمار دقیقی از تعداد غارهای کشور در دست نیست اما تعداد آن‌ها بیش از ۳۰۰۰ مورد تخمین زده شده است، غارهایی که با زیبایی‌های منحصر به فرد خود، گنجینه با ارزش و سرمایه‌های مهمی برای کشور محسوب می‌شود.

 

زنجان میزبان بزرگ‌ترین غار آهکی جهان

استان زنجان نیز از این موهبت خدادادی بی‌نصیب نمانده است تا جایی که بزرگترین غار آهکی جهان را در دل خود جای داده است. غار کتله‌خور یکی از غارهای منحصر به فرد و زیبای استان زنجان بوده و سالانه پذیرای مهمانان بسیاری از اقصی نقاط جهان است، غاری که در ۱۵۵ کیلومتری زنجان و در نزدیکی شهر کوچک گرماب واقع شده است.

این غار اعجاب‌انگیز از نظر قدمت، وسعت، تعداد طبقات و تنوع در تشکیل قندیل‌ها، از غارهای منحصر به‌فرد دنیا محسوب می‌شود که قبل از سال ۱۳۰۰ کشف و ۳۰ سال بعد توسط سید اسدالله جمالی به ثبت رسید. مهم‌ترین و گسترده‌ترین بازدید از کتله‌خور که باعث شد بیشتر شناخته شود، به سال ۱۳۶۵ برمی‌گردد که تیمی متشکل از غارنوردان زبده، غار را کنکاش و نادیده‌های بسیاری را کشف کردند. کتله خور به ‌لحاظ وسعت و تنوع قندیل‌ها یکی از غارهای منحصر به‌فرد جهان است.

علت نام‌گذاری غار به کتله‌خور چیست

در بعضی از مناطق غربی ایران به کوه‌های کم‌ارتفاع کتله می‌گویند و احتمالا وجه تسمیه غار نیز به همین علت باشد که غار در یکی از این کوه‌ها قرار گرفته و خورشید از پشت آن طلوع می‌کند و به ‌جای «کتله خورشید» به آن «کتله‌خور» گویند. مردمان محلی نیز به این غار «کتل کوتول» می‌گویند که در زبان ترکی نیز کتله به معنی پستی و بلندی است.

غار کتله‌ خور

 

دوران سوم زمین‌شناسی، زمان شکل‌گیری غار کتله‌خور

زمان شکل‌گیری غار کتله‌خور به دوران سوم زمین‌شناسی برمی‌گردد که حدود ۳۰ میلیون سال قدمت دارد. آب‌های زیرزمینی در سنگ‌های آهکی کوه ساقیزلو نفوذ کردند و به‌آرامی، آهک‌های درون سنگ‌ها و صخره‌ها را شستند و حفره‌هایی ایجاد کردند تا غار کتله‌خور با شکل امروزی آن پدید آمد.

اگر چه غار در حال حاضر بیشتر شکلی خاکی دارد اما در مراحل اولیه تشکیل خود، غاری آبی بوده ‌است. تشکیل طبقات متعدد این غار باعث شده‌ که آب به طبقات زیرین نفوذ کرده و کتله‌خور به غاری خشکی تبدیل شود. هنوز در بخش‌هایی از غار، رودی جریان دارد که حاصل جریان آب‌های فرورو و شکل‌دهنده غار است.

این غار منحصر به فرد در ارتفاع ۱,۷۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و اختلاف ارتفاع آن با ارتفاع چشمه‌ای که آب‌های فرورو حاصل از ریزش جوی غار را خارج می‌کند و به رود شور می‌ریزد، ۵۰ متر است. ورودی غار کتله‌خور یک دهلیز ۴۰۰۰ متری با سقفی کوتاه و فاقد غار سنگ و چند دهلیز فرعی است. پس از دهلیز فرعی یک دالان وسیع ۹۵۰ متری با سربالایی‌هایی به ارتفاع دو متر و گودال‌های خشک قرار دارد که با دوشاخه ۵۰ متری ادامه پیدا می‌کند و پس از عبور از یک سربالایی به تالار وسیعی پوشیده از چکنده و چکیده و ستون می‌رسد. ورودی اولیه این دهلیز به‌منظور جلوگیری از آسیب‌های احتمالی بسته شده است. این مکان را افراد محلی «یورت یری» می‌گفتند که به زبان ترکی به معنی محل زندگی افراد یا آبا و اجداد اطلاق می‌شود.

غار کتله‌خور یک غار آهکی است که در برخی نقاط آن گل رس و خاک‌های حاوی اکسیدآهن مشاهده می‌شود. این غار که سه طبقه آن شناسایی شده دارای تونل‌های فرعی و بخش‌های دیگری است که به‌ترتیب می‌توان به میدان شیر خوابیده، میدان بیستون، میدان چهل‌ستون، سه‌راهی کوهی، میدان پنج‌شیر، تالار عروس، تونل قندیلی، اتاق عقد، پای فیل، شتر باجهاز، عروس و داماد، میدان شمع، دو جادوگر، نخل سوخته، میدان مریم مقدس و … اشاره کرد. همه این بخش‌ها حاصل تجمع‌های مختلف آهکی است که هر کدام بر اساس شباهتی که به یکی از اشیای اطراف ما داشته‌اند، به این اسامی خوانده می‌شود.

غار کتله‌ خور

وجود چشمه‌های زلال و حفره‌های متعدد از ویژگی‌های منحصر به فرد غار کتله‌خور

در داخل قسمتی که تالار کوچک بلورین نام گرفته و به تالار ستون‌ها چسبیده، چاهی به عمق هشت متر قرار دارد که احتمالا محل خروج آب‌های فرورو و سازنده غار است. وجود چشمه‌های آب بسیار زلال در اطراف این غار و حفره‌های متعدد طبیعی هم از ویژگی‌های منحصر به‌فرد این غار است. همچنین یکی دیگر از عجایب و زیبایی‌های این غار، تعدد طبقات آن است که این‌گونه غارها در جهان بسیار کم‌نظیرند. گمان می‌رود که این غار دارای هفت طبقه باشد که البته تاکنون تنها سه طبقه آن کشف شده است.

 

غار کتله‌خور زنجان و ارتباط آن با غار علیصدر همدان

بر اساس شواهد و بررسی‌های انجام شده، غار کتله‌خور به غار علیصدر در همدان متصل می‌شود و به‌ لحاظ قدمت تقریبا هم‌سن غار علیصدر همدان است، البته از دو جهت با هم تفاوت دارند. یکی اینکه غار علیصدر همدان غاری است کاملا آبی اما غار کتله‌خور زنجان غاری تقریبا خشک است. دوم اینکه آهک‌های غار کتله‌خور نسبت به آهک‌های غار علیصدر بسیار خالص‌تر است که عاملی برای زیباتر شدن غار است، چراکه خالص بودن آهک‌ها موجب شفافیت آن‌ها و در نتیجه عبور نور از قندیل‌ها می‌شود.

در حال حاضر این غار به سه بخش فرهنگی، تفریحی و ورزشی تقسیم شده است؛ بخش ورزشی آن تنها مورد استفاده غارنوردان و صخره‌نوردان قرار می‌گیرد که حدود چهار کیلومتر بوده و البته هنوز انتهای آن کشف نشده است. بخش تفریحی غار نیز که برای بازدید عموم مورد استفاده قرار می‌گیرد، حدود دو کیلومتر مسیر مستقیم است که گفته می‌شود این مسیر تنها یک‌سوم کل غار است. بخش فرهنگی غار نیز در بخش جنوبی آن قرار دارد، قسمت اصلی آن دالانی است طبیعی که جهت برگزاری مراسم مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد، البته این دالان هیچ‌گونه راه خروجی به بیرون نداشته و راه خروجی آن به‌صورت مصنوعی کنده شده اما خود دالان کاملا طبیعی بوده است.

غار کتله خور-کتله‌خور

خفاش، تنها جانور غار کتله‌خور

تنها جانور داخل غار خفاش است، چون به‌علت نبود تغذیه و نور کافی، جانوران دیگری در این مکان زندگی نمی‌کنند. آب و هوای داخل غار نیز در قسمت‌های مختلف متفاوت است. مثلا در ورودی به‌دلیل چرخش هوا تا ۴۰۰۰ متری به‌صورت تقریبا خنک بوده و از ۱۱ درجه شروع و در قسمت‌های جلوتر رطوبت به حدود ۹۰ درصد می‌رسد. غار کتله‌خور طی زمان دستخوش تغییر و تحولات بسیاری شده ‌که برخی طبیعی و برخی هم مصنوعی بوده ‌است. از تغییرات طبیعی این غار می‌توان شکستگی‌های حاصل از زمین‌لرزه‌ها، گسل‌خوردگی‌ها، لغزش‌ها و ریزش‌ها را نام برد.

قندیل‌های غار کتله‌خور و جلوه‌های زیبای آن

غار کتله‌خور از لحاظ کیفیت بلورها و قندیل‌ها، زیبایی و تعدد طبقات اولین غار آهکی جهان شناخته شده است. در این غار قندیل‌ها یا همان استلاکتیت‌ها، استلاکمیت‌ها و ستون‌های بسیاری در گذرگاه‌های اصلی است و قندیل‌های مخروطی آویزان از سقف‌ها در اثر داشتن ناخالصی‌ها، رنگ‌های متنوع به خود گرفته‌اند. آن‌ها که ترکیبات به‌همراه نداشته یا کمتر دارند، به‌صورت بلورهای شیشه‌ای بسیار شفاف مشاهده می‌شود. همچنین در غار کتله‌خور می‌توانید تجمع‌های زیبا و جالب‌ توجه استالاگمیت‌هایی را ببینید که بسیار شبیه عروس و داماد هستند و به همین اسم نام‌گذاری شده‌اند.

وجود همین قندیل‌ها ویژگی منحصر به فردی به غار کتله‌خور بخشیده است، به ‌گونه‌ای که از به هم پیوستن استالاکتیت‌ها و استالاگمیت‌های آهکی، ستون‌های آهکی عظیم شکل بگیرند که باعث شده‌اند که این غار خودنگه‌دارنده باشد؛ یعنی اینکه این ستون‌های عظیم نقش نگه‌دارنده‌هایی را بازی می‌کنند که مانع از فروریختن سقف غار می‌شود.

پی‌نوشت: در این نوشتار از کتاب غار کتله‌خور تالیف لیلا ملا و رضا وثوقی استفاده شده است.

مرتبط:

سفری هیجان انگیز به غار پراو

سفر به غار آویشوی در ماسال

سفری به دل غار سنگ شکن در جهرم فارس

زیباترین اماکن شیراز کجاها هستند؟

شیراز تلاقی زیبایی‌هاست و از زمان قدیم تا امروز جزو محبوب‌ترین شهرهای ایران بوده است.

این شهر به خاطر زیبایی‌های پیدا و پنهانش مقصد مهم گردشگران داخلی و خارجی است. آوازه زیبایی‌های آن به هزار شیوه بیان شده است و شاعران بزرگ ایران زمین در وصفش غزل‌ها سروده‌اند. شیراز موزه زنده تاریخ و معماری ایران است. کافیست در شهر چرخی بزنید تا از ساختمان های مختلفی از صفویه تا معاصر ببینید.

پرواز تهران به شیراز همه روزه از ساعت ۶ صبح تا ۱۲شب انجام می‌گیرد. شما می‌توانید برای خرید بلیط هواپیما تهران به شیراز با کارشناسان تریپ تماس بگیرید و از آخرین اطلاعات پرواز و قیمت بلیط مطلع شوید. شیراز از معروفترین شهرهای گردشگری ایران است که به خاطر تعدد مسافران تمام ایرلاین‌ها بلیط هواپیما تهران به شیراز را عرضه می‌کنند و امکان چارتر وجود دارد. پرواز از فرودگاه مهرآباد تهران به مقصد فرودگاه بین‌المللی شیراز به صورت مستقیم بیش از یک ساعت طول می‌کشد. فرودگاه شیراز بعد از فرودگاه امام خمینی مجهزترین فرودگاه کشور به حساب می‌آید.

زیباترین جاهای شیراز کدامند؟ مکان های زیبا و دیدنی که در این گزارش معرفی شده اند، شما را به خرید بلیط هواپیما تهران شیراز ترغیب خواهد کرد تا هر یک از این مکان های تاریخی و زیبا را از نزدیک ببینید.

مسجد صورتی ایران

مسجدی رنگین که چشم هر توریستی را خیره می‌کند و به عکاسی و سلفی وا می‌دارد. مسجد نصیر الملک از مساجد قدیمی شیراز است. این بنا در جنوب خیابان لطفعلی‌خان زند و نزدیک شاه‌چراغ قرار گرفته است. مسجد نصیرالملک به خاطر کاشی‌کاری‌های منحصر به فردش از برترین مساجد ایران به شمار می‌رود. از دیگر ویژگی‌های خاص مسجد نصیر سبک معماری و مقرنس‌های زیبای آن است. در این مسجد تا دلتان بخواهد شیشه‌های رنگی استفاده شده به همین خاطر لقب مسجد صورتی ایران هم دارد. برای دیدن مسجد صورتی پرواز از تهران به شیراز اولین قدم سفر شماست.

مسجد نصیرالملک

خانه‌ای به وسعت باغ

یکی از زیباترین خانه‌های شیراز، خانه شاپوری است. این عمارت نمادی از شور و زندگی خانه‌های ایرانی است. ساختمان در دو طبقه به سبک سنتی معماری پهلوی اول احداث شده و در طراحی آن ردپایی از معماری فرنگی و ایرانی دیده می‌شود. این بنا متعلق به یکی از تاجران معروف شیراز به نام عبدالصاحب شاپوری بوده که امروز با تبدیل شدن به رستوران سنتی و کافه، محلی برای پذیرایی از میهمانان و مسافران شده است. برای بازدید از عمارت شاپوری شیراز باید به خیابان کریم‌خان‌زند، خیابان انوری، تقاطع اهلی بروید.

خانه شاپوری

نارنج‌های شیراز

یکی از زیباترین و مشهورترین باغ‌های ایرانی، باغ نارنجستان است. در دهه ۴۰ باغ به دانشگاه شیراز اهدا شد و یک دوره محل موسسه آسیایی به آنجا منتقل گشت. ریاست مجموعه آرتور پوپ ایران‌شناس معروف بود که کلکسیون شخصی خود را به موزه اهدا کرد. امروزه این اشیا بخشی از موزه آثار تاریخی و عتیقه موزه محسوب می شود. اگر عازم سفر به سرزمین نارنج‌ها هستید، برای خرید بلیط هواپیما تهران ـ شیراز به سایت تریپ مراجعه کنید.

موزه-نارنجستان-قوام

باغ ارم

باغ ارم یکی از زیباترین باغ‌های ایران است. از قدمت باغ اطلاع دقیقی در دست نیست اما بر اساس کتاب‌های تاریخی و سفرنامه‌ها در زمان  سلجوقیان و آل اینجو پابرجا بوده‌است.کوشک میانی، مرکز باغ ارم محسوب می شود. ساختمان کوشک در زمان قاجاریه و با تقلید از سبک معماری زندیه ساخته شده‌است.

باغ ارم- یونسکو-شیراز

موزه تفنگ

باغ عفیف آباد یکی از قدیمی‌ترین باغ‌های شیراز است، شما در این باغ زیباترین هنر گل کاری ایرانی را خواهید دید. معماری باغ آمیزه‌ای از ویژگی‌های معماری دوران هخامنشی، ساسانی و قاجاریه است. زیبایی باغ گلشن به حدی بوده که در دوره صفویه، شاهان برای گردش به آنجا می‌رفتند. ورودی باغ چهار ستون گچی دارد و سرستون‌های آن‌ با الهام از سرستون ‌های تخت جمشید ساخته شده است. ساختمان کاخ دارای دو طبقه است و ۳۰ اتاق در تالار آن وجود دارد. در سال ۱۳۴۱ باغ در اختیار ارتش قرار گرفت و کاربری فعلی باغ عفیف آباد موزه نظامی است. در میان سلاح‌های نگهداری شده، اسلحه های با ارزشی پیدا می شود شامل تفنگ‌های شخصی فتحعلی‌شاه، ناصرالدین شاه، مظفرالدین شاه، رضا خان، محمدرضا پهلوی، اسلحه‌های  نهضت جنگل و مسلسل رئیس علی دلواری. باغ گلشن که زمانی خارج شهر بود امروزه مرکز شهر شیراز محسوب می شود.

باغ عفیف آباد-شیراز

شهد شیراز

آرامگاه حافظ یکی از بهترین و زیباترین مکان‌های شیراز است. فضای باغ و اتمسفر ناشی از غزلسرای بزرگ ایران، هیچ نمونه مشابهی در ایران ندارد. ساختمان یادمان حافظ توسط آندره گدار فرانسوی طراحی شده است. گدار بالای سنگ قبر حافظ گنبدی از جنس مس و  شبیه کلاه درویشان قرار داد. بنای فعلی حافظیه به ‌سبک دوره کریم‌خان زند است. این آرامگاه یک متر از سطح زمین بلندتر و دارای پنج پله مدور در پیرامون است. در قسمت جنوبی آرامگاه، باغ درختان نارنج و  دو باغ بزرگ گل واقع شده است. در وسط هر باغ یک حوض بزرگ مستطیل‌شکل قرار دارد.