غار سلمان _غارنوردی برای مسافران خوزستان

خوزستان به عنوان یک منطقه تاریخی برای گردشگران شناخته می شود اما جاذبه های طبیعی این استان هم کم نیستند. غارهای خوزستان اگرچه تعدادشان زیاد نیست اما برای غارنوردانی که به دنبال نوردیدن طبیعت زیر سنگ ها هستند، تجربه خوبی به حساب می آید.اگر علاقمندید غارهای خوزستان را با پای خود بپیمایید، پیشنهاد می کنیم نگاهی به غار سلمان بیندازید.

غاری در انتهای دره

غار سلمان در فاصله ۳ ‏کیلومتری جنوب غربی شهر ایذه و در انتهای دره ای واقع شده است. اشکفت سلمان محوطه ای وسیع است که در درون صخره طبیعی کوه به صورت سرپناهی با آثار آبرفتی و یک چشمه آب شیرین گوارا (که از درون غاری کوچک و باریک بیرون می آید) تشکیل می شود.

 روبروی مجموعه اشکفت سلیمان در سمت راست و در منتهی الیه کوهی که روبروی آن است، دو نقش نیم رخ برجسته که در درون دو چهار گوش معقر حجاری شده اند، وجود دارد. نقش اول مرکب از تصویر سه شخص است که پشت سر هم در یک ردیف ایستانده اند. آتشدانی فروزان در جلوی آنهاست که بلندی آن تا زانوان آنها می رسد.

در لوحه دوم که با فاصله، چند متر از لوحه اول و برسطح قلعه سنگی دیگر حجاری شده، دو نقش وجود دارد که یکی از آنها نقش مردی و دیگری نقش زنی است. اما در شرق این دو لوحه اشکفت بزرگ یعنی سایه بان خمیده کوه قرار دارد که در زیر آن بر روی بدنه کوه یک کتیبه مستطیل شکل میخی و چند نقش حجاری شده و در زیر این کتیبه که در ارتفاع قرار دارد، محل نشستن و تختگاه و یا انجام مراسمی دیده می شود.

مهم ترین غار خوزستان

غار پبده (PEBDEH) مهمترین غار استان خوزستان است که در شمال شهرستان لالی قرار گرفته و در آن آثار زندگی از ۱۷ هزار سال پیش به چشم می خورد. غار تاریخی- طبیعی پبده به عنوان یك زیستگاه انسان پارینه سنگی به حساب می آید. گریشمن، باستان‌شناس فرانسوی در سفر خود در دهه‌ ۱۹۴۰ میلادی، بازدیدی از این غار داشته و نزدیك به ۷۵سال پیش، بخش‌هایی از این غار را بررسی می‌كند اما به دلیل وجود صخره‌های نمناك و لغزنده، تونل‌های باریك، رطوبت بالای ۳۰ درصد و وجود گازهای شیمیایی در درون غار و نبود امكانات فنی لازم نتوانسته‌ این غار را كاملا بررسی كند.
تحقیقات تیم های بعدی نشان داد درحالی كه در بیشتر غارهای منطقه بلندای تالارها بیش از سه متر نیست، در پبده با تالارهایی به بلندای ۲۷ متر روبه‌رو هستیم و این از شگفتی‌های غار پبده ‌است.
سنگ‌چین‌هایی درون غار وجود دارد كه به نظر دست‌ساز می‌رسند. حفره‌ای بزرگ هم در كف میانه‌ غار وجود دارد كه حوضچه‌ای را به وجود آورده و احتمالا كاربرد آن آب‌انبار بوده است.

غار سلمان

پس از گذشتن از دهانه كوچك غار، به تالار بزرگی می‌رسید كه سقف گنبدی بسیار زیبایی دارد. دیوارهای این گنبد، سفیدرنگ است كه خال‌های منظم مشكی‌رنگ، رویش نقش بسته‌اند، درست همانند پارچه سفیدی كه رویش پولك ریخته باشند.

غار پبده حدود ۱۰۳ متر طول دارد. طول‌ نخستین دهانه ورودی غار ۴۰/۵ متر و ارتفاع آن ۳ متر است. ارتفاع دهانه‌ دوم، ۱۰/۱ متر و ارتفاع آن ۱۰/۳ متر ‌است. از در غار ۹۰ متر كه به درون بیایید، به یك حفره‌ هوایی با درازایی نزدیك به ۲۸ متر می‌رسید. در ضمن دهانه‌ نخست تا دهانه‌ دوم غار شش متر از یكدیگر فاصله دارند.

در یكی از بخش‌های این غار كودهای حیوانی بر روی هم فشرده شده كه ضخامت آن حدود ۴۰ سانتی‌متر بوده وممكن است با پاكسازی این كودها، بتوان به یافته‌های باستان‌شناسی بیشتری دست پیدا كرد. این غار در استان خوزستان، ۳۵ کیلومتری شهرستان لالی، مسیر راه آبشارهای آرپناه، کوه انبار سفید

غار کمتر شناخته شده لالی

غار کُهناب هم یکی دیگر از غارهای استان خوزستان است که باز هم در حوالی لالی قرار دارد. در واقع این غار از تنگ انبار سفید لالی بخش لالی در مسجد سلیمان شروع و به منطقه بلوار ختم می شود. این منطقه ‏بسیار دیدنی و سیاحتی است که برای باستان شناسان و جهانگردان جالب توجه است.

مرتبط:

تالاب میانگران ایذه

معرفی غار خربس قشم

غارها، یکی از پدیده‌های جالب و شگفت انگیز دوره‌های زمین‌شناختی هستند. غار زیبای خربس که نمونه‌ای از این پدیده‌های طبیعی است؛ در پانزده کیلومتری قشم، در سمت راست جاده قشم به روستای خربس و روستای رمچاه قرار دارد.

در دل ارتفاعات روستای خربس، آثاری از معماری صخره‌ای دیده می‌شود که به عقیده برخی از محققین، نیایشگاه پیروان مهرپرستی و یا پرستشگاه آناهیتا (خدای آب) بوده است. ما در کشوری زندگی می‌کنیم که به خاطر موقعیت جغرافیایی و اقلیم خاص، دارای تاریخ پرفراز و نشیب و جالبی است. در جای ‌جای این خاک، آثار و دیدنی‌های بی‌نظیری وجود دارد که اکثر آن‌ها برای مردم ایران ناشناخته هستند. یکی از این مکان‌های دیدنی و زیبا و تأمل‌برانگیز غار خربس در جزیره قشم است که با معماری صخره‌ای و عالی خود، گوشه‌ای از تاریخ این مرز و بوم را روایت می‌کند.

طبق بررسی‌ های انجام‌شده روی محوطه باستانی خربس، قدمت این اثر به دوره مادها می‌رسد . غارهای خربس، بر پیشانی کوهی مشرف ‌به ساحل جنوبی جزیره قشم واقع شده است که ۴ دهانه غار از درون به ‌هم ‌پیوسته در ارتفاع ۲۰ تا ۳۰ متر آن به چشم می‌خورد که به غارهای خربس شهرت دارند. این غارها که از پدیده‌های کهن زمین‌شناختی به شمار می‌روند؛  همراه با دیگر پدیده‌ها و کوه‌ها و خود جزیره قشم، دنباله چین ‌خوردگی‌های رشته ‌کوه‌ های زاگرس هستند که در هزاره‌ های گذشته از زیر آب سر برآورده‌اند.

مهم‌ترین ویژگی که تعجب و شگفتی هر بیننده را برمی‌انگیزد معماری صخره‌ای غار است.

غار خربس

این غارها، از درون، با وجود مجموعه دهلیزها و تالارها و اتاق‌های متعدد به ابعاد  ۵/۵*۴ متر و چشمه ‌ها و روزنه ‌های گوناگونی که رو به شمال و جنوب قرار دارند مؤید حضور مردمانی از دوره‌های کهن در این جزیره هستند. پیداست که دست آدمیان به ‌مرور زمان و به‌ منظور کاربردهای گوناگون، شکل و سیمای این غارها و دیواره‌های آن ‌ها را دگرگون ساخته و مناسب نیاز های خود درآورده است. ساختار راز آمیز این غارها و قرار گرفتن آن بر بلندی، این عقیده را دامن زده که اینجا در روزگار مادها نیایشگاه مهر و محلی برای ستودن الهه میترا بوده است. مهم‌ترین ویژگی آن‌، که تعجب و شگفتی هر بیننده را برمی‌انگیزد و آن را رمز آلود نموده، معماری صخره‌ای غار است.

 

درباره‌ ی شباهت این غار، با سایر غارهای دیگر در اقصی نقاط ایران می توان به موارد زیر اشاره کرد:

این مجموعه، از نظر نماسازى، با معبد یا آرامگاه صخره‌اى «کلات خورموج» در دامنه‌ی‌ کوه مُند بوشهر شباهت بسیار دارد. هم ‌جوارى این محل با شهر باستانى خربز نشان مى‌دهد که در دوره‌ی‌ مادها یک تمدن بزرگ پیشرفته در جزیره‌ی قشم وجود داشته است. غارهاى خربس را به لحاظ شکل و ساختار با دخمه ‌هاى آذربایجان، کردستان، لرستان، بوشهر، اهواز و شوشتر مقایسه مى‌کنند. غارهاى خربس به‌ویژه ازنظر فضاهاى درونى، شکل و طرح اولیه خود را حفظ کرده و به همان صورت کهن خود باقى ‌مانده است.

غارهاى خربس را بعضى معبد مهرى مى‌پندارند، بعضى آن را استودان (جاى نگهدارى استخوان‌هاى مردگان پس از مرگ، در آیین زرتشت) مى‌دانند و حدسى که قریب‌ به ‌یقین مى‌تواند باشد این است که این حفره‌ها در دل صخره‌ها، اگر استودان (استخوان دان) دوره‌هاى پیش از اسلام نباشد، به‌طور مسلم پناهگاه‌هایى است براى مردم بى‌دفاع که روزگارى در دشت هموار خربز زندگى مى‌کرده‌اند و دزدان دریایى با یورش، امان آن‌ها را بریده بودند. ناچار، آنان این حفره‌هاى در هم را که از درون با یکدیگر مرتبط هستند در دل این دیواره به‌صورت غارهایی به وجود آورده‌اند تا به هنگام احساس خطر بتوانند کودکان، زنان و پیرمردها را درون آنها اسکان دهند.

 

این غار دیدنی در پانزده کیلومتری شهر قشم در سمت راست جاده قرار دارد و هر روز پذیرای گردشگران است.

مرتبط:

تنگه چاهکوه یکی از جاذبه های گردشگری قشم

افراتخته _جنگل ۱۹۰ میلیون ساله ایران

افراتخته از روستاهای جنگلی استان گلستان است که یکی از زیباترین و دیدنی ترین مناظر بکر طبیعت را در خود جای داده است. روستایی با جنگل های انبوه چند هزار ساله در جنوب شرقی شهر علی‌آباد کتول.

برای دیدن زیبایی افراتخته باید به این دهکده سفر کنید. نوشتن ما و خواندن شما نمی تواند حتی گوشه ای از حق مطلب را ادا کند. با این حال برای آنکه انگیزه کافی برای رفتن به افرا تخته پیدا کنید باید برایتان بگوییم که جنگل افراتخته دارای ۱۵۰ هکتار از جنگل‌های ۱۹۰ میلیون ساله‌است. در اطراف افراتخته منطقه شکار ممنوع قرار دارد که گونه‌های جانوری منحصربه‌فردی در آن زندگی می کنند.

دیدنی های دهکده سبز

به جز جنگل، ارتفاعات اطراف روستای افراتخته که از جنگل‏های انبوه درختان پهن برگ پوشیده شده اند، زیباترین منظره طبیعی روستا هستند. کوه‏های افراتخته در شمال، تکیانو در جنوب، ملیارتو در غرب و دره افراتخته در جنوب روستا قرار دارند. این روستای کوهستانی در ارتفاع ۱۵۵۰ متری از سطح دریا قرار گرفته و تحت تأثیر اقلیم کوهستانی، زمستان‏های سرد و تابستان‏های معتدل دارد. روستا همچنین پر از چشمه‏های آب معدنی است که در اطراف آن قرار گرفته و آبشارهای طبیعی زیبایی را هم می توانید در ارتفاعات روستا ببینید که از بلندای ۳۰۰ تا ۲۵۰۰ متری سرازیر می‏شوند.

اما افراتخته به جز کوه  و جنگل، یک رودخانه هم دارد که در جنوب روستا جریان دارد. وجود همین رودخانه به همراه آب و هوای معتدل منطقه، باعث رونق کشاورزی در آن شده است. در سفر به روستای افراتخته می توانید سری هم به چاه سنگی و باستانی پیرآلا در ۲ کیلومتری روستا بزنید و گورستان گبری و حمام قدیمی روستا معروف به کهنه حمام را ببینید که همه بیانگر قدمت زیاد این روستا هستند.

افراتخته

روستایی های دوست داشتنی

مردم روستا لباس محلی می پوشند که برای مردان، کت و شلوار، جلیقه و کلاه پشمی است و برای زنان پیراهن‏های بلند، پیژامه و جلیقه با روسری. البته لباس زنان در جشن‏ها و مراسم عروسی روستا، با انواع زیرآلات و پولک‏های رنگی زیبا تزیین می‏شود.

 درآمد اکثر مردم روستای افراتخته از فعالیت‏های زراعی، باغداری و دامداری تأمین می‏شود؛ گروهی هم در بخش خدمات و صنایع دستی اشتغال دارند. مردم روستای افراتخته به زبان فارسی سخن می‏گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.

آنها گندم، جو، یونجه، ارزن، پیاز، سیر، لوبیا چیتی و سیب‏زمینی می کارند و البته دستی هم در کشت گل گاوزبان دارند. پرورش زنبور عسل و تولید عسل هم یکی دیگر از مشاغل مورد علاقه اهالی روستای افراتخته است.

چی سوغات بخریم؟

در سفر به افراتخته همچنین می توانید از صنایع دستی این روستا که قالی، چادر شب، سفره پارچه‏ای، دستمال، نمدمالی، چوخا، ساق پیچ پشمی، تور پشتی (کوله پشتی) و انواع وسایل چوبی مانند قاشق، لگن، سطل و خیش چوبی و «دوره» (مخزنی چوبی برای گرفتن کره از ماست) است تهیه کرده و با خود به شهرتان ببرید.

مرتبط:

مقبره گلستان نخجوان

 

غار پریان یکی از غارهای زیبای اصفهان

غار پریان یکی از غارهای زیبای استان اصفهان است که در فاصله ۸ کیلومتری ابیانه و ۱۸ کیلومتری روستای سُه در دره‌ای به نام پری هول واقع شده است. ابعاد دهانه این غار ۱۲۰×۱۶۰ سانتی‌متر می‌باشد و در ارتفاع ۲۹۶۷ متری از سطح دریا قرار دارد.

این غار در سال ۱۳۷۹ خورشیدی کشف شد و تا به امروز غارشناسان همواره به کشفیات جدیدی در این غار دست یافته‌اند.

 

گروه غارشناسی و غارنوردی اصفهان در تازه‌ترین کاوش خود به تالاری زیبا در عمق ۱۲۰ متری غار پریان دست یافتند.

غار پریان

تاکنون تعداد تالارهای کشف شده در این غار به ۱۱ عدد رسیده است.به دلیل وجود چاه‌های خطرناک در این غار، پیمایش کامل آن نیاز به آشنایی کامل به فنون غارنوردی داشته و بدون داشتن وسایل و ابزار مورد نیاز و راهنما و نقشه کامل غار، بازدید و پیمایش آن میسر نمی‌باشد.

غار پریان

 

بهترین فصل سفر:  همه فصول سال

فاصله از اصفهان: ۱۸۰ کیلومتر

راه دسترسی: برای رفتن به غار پریان به شهر میمه بروید و از شرق این شهر خارج شوید

تا پس از حدود ۲۰ کیلومتر رانندگی به ۵۰۰ متری دهانه ی غار برسید.

حالا باید یک کوهپیمایی با شیب تند را انجام دهید تا به غار برسید.

مرتبط:

تونل آکواریوم اصفهان

 

آشنايي با پل غازیان و ميان پشته

پل غازیان

پل غازیان روي رودخانه انزلي، بين غازيان و ميان پشته و در مسير ارتباطي تهران- رشت قرار دارد.ساخت اين پل، به همراه پل ديگر انزلي، توسط مهندسان سوئدي در سال ۱۳۱۶ به پايان رسيد.پل غازيان در زمان خود از معدود پل‌هاي پيشرفته جهان در نوع خود بوده و بر همين اساس، جزو پل‌هاي تاريخي ايران به ثبت رسيده است.اين پل ۲۱۰٫۴۰ متر طول و ۱۰ متر عرض دارد. ارتفاع آن از سطح آب ۶٫۸۵ متر و داراي ۵ دهانه ثابت و يک دهانه متحرک به طول ۲۵ متر است.مصالح مورد استفاده در ساخت اين پل، بتون و آهن است. قسمت متحرک پل توسط چرخ دنده و به کمک نيروي موتور يا انسان به بالا و پايين حرکت مي کند.

اين پل به شماره ۱۵۱۴ به ثبت تاريخي رسيده است.

پل غازیان

پل ميان پشته

پل ميان پشته، رابط بين استان گيلان و اردبيل است.مسافران غرب كشور که از راه اردبيل و آستارا به گيلان مي‌آيند از روي اين پل مي‌گذرند.پل ميان پشته، در دوره پهلوي، بين غازيان و ميان پشته ساخته شد. طول اين پل ۲۱۰ متر و عرض آن ۱۰ متر است.اين پل بتوني که ارتفاع آن از سطح آب ۷ متر است، يکي از شاه کارهاي صنعت پل سازي اوايل قرن حاضر است.ساخت اين پل در سال ۱۳۱۶ شمسي پايان يافت و از آن تاريخ مورد استفاده بوده است.

پل ديگري با ۱۲۷ متر طول بندر انزلي را به ميان پشته پيوند مي‌دهد. اين پل که از روي مرداب يا رود انزلي مي‌گذرد ۳ چشمه دارد.

مرتبط:

انزلی ،در استان گیلان دروازه ایران و اروپا

آشنايي با برج شمس تبریزی

برج شمس تبریزی مناره‌ای مربوط به سدهٔ ۶ ه‍.ق است و در خوی، بلوار شمس تبریزی، کوچه شمس واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۴ بهمن ۱۳۵۲ با شمارهٔ ثبت ۹۶۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.این مناره در صحن آرامگاه شمس تبریزی از صوفیان و عارفان پرآوازه ایرانی است.

برج شمس تبریزی یا شمس دنبلی برج زیبایی است که در گذشته در وسط باغ مشجری در گوشه شمال‌غربی شهر خوی قرار گرفته بود . امروزه این مناره در میان ساخت و سازهای جدید شهری در محله شمس‌تبریزی شهر خوی قرار گرفته است . طایفه دنبلی یکی از ایلات کرد غرب کشور بوده که از قرن چهارم تا سیزدهم هجری نفوذ و اقتدار زیادی در دستگاههای حکومتی داشته‌اند و در زمان صفویه تا اوایل سلطنت قاجار شهر خوی مرکز حکمرانی دنبلیان گردید . بعضی از مورخین ساختمان مناره شمس تبریزی را به امیر جعفر دنبلی ملقب به شمس الملک متوفی به سال ۵۵۵ هجری قمری که یکی از مشاهیر این سلسله است نسبت می دهند ولی این انتساب مورد تردید می باشد .

پیشینه

روی دیوارهای ورودی، شماری برنوشته نمایش داده شده‌است که دربردارنده اطلاعات تاریخی دربارهٔ شمس تبریزی و مولانا و همچنین بنا و معماری این اثر تاریخی است. در زمینه وابستگی این مناره با شمس چنین آمده‌است:
«ارتباط مناره شمس تبریزی از اینجاست که شاه اسماعیل اول صفوی با ارادتی که به شمس تبریزی داشت، کاخ خود را در کنار آرامگاه شمس ساخت و طبق منابع تاریخی، سلطان سلیمان قانونی در دومین حمله خود به آذربایجان روز پنج شنبه ۹۴۲ هـ.ق. همراه صدر اعظم خود به زیارت تربت شمس آمد و واقعه‌نویس همراه او نصوحی السلاحی مطراقچی در کتاب «بیان منازل سفر عراقین» خبر این بازدید را نوشته و تصویری از خوی کشیده‌است. همچنین این موضوع در «منشأت السلاطین» اثر فریدون بیگ و «تاریخ امپراطوری عثمانی» از روزنامهٔ سفر سلطان سلیمان قانونی پادشاه عثمانی هامر پورگشتال نیز آمده‌است. بعدها کاخ شاه اسماعیل در حملات عثمانی‌ها که خوی سه بار تخریب شد از بین رفت و با گذشت قرن‌ها آرامگاه شمس نیز ویران گردیده و از آن مجموعه کاخ همراه با سه منار با تزئینات شاخ و جمجمه قوچ و آرامگاه دو تا منار باقی ماند و نام شمس تبریز گرفت که یکی از منارها نیز مقارن با جنگ جهانی اول (تقریبا صد سال قبل) خراب شد.»

برج شمس تبریزی

معماری

مناره شمس تبریزی باقیماندهٔ مقبره‌ای با همین نام است که بر روی مزار منسوب به شمس تبریزی در شهر خوی قرار دارد. این بنا در محلهٔ امامزاده سید بهلول در شمال غربی شهر خوی واقع شده‌است. سطح بیرونی این مناره با شاخ‌هایی از قوچ وحشی که شاه اسماعیل صفوی طی اقامت چهل روزه‌اش در کوه چله خانهٔ خوی شکار کرده بود، تزیین شده‌است.[۳]

طبق اسناد موجود، این بنا به دستور شاه اسماعیل صفوی ساخته شده و مناره آن به وسیله شاخ قوچ‌های وحشی تزئین شده‌است. از شاخ قوچ در مناره یاد شده برای نشان دادن قدرت و مهارت شاه اسماعیل در شکار قوچ در یک روز صورت گرفته‌است.

مدارک و تصاویر مینیاتوری باقیمانده از مقبره شمس تبریزی در شهرستان خوی نشان می‌دهد این بنا در ابتدا از ۳ مناره دور قبر شمس تشکیل شده بود که به دلایل طبیعی اکنون تنها یکی از آنها مانده‌است.

برج شمس تبریزی ۳٫۴۰ متر قطر داشته و مساحت آن نیز ۱۱ متر است. مقبره شمس تبریزی دارای برجی به ارتفاع ۱۷ متر است و آرامگاه شمس در فاصله ۱۰ متری از مقبره ساخته شده قرار دارد.

مرتبط:

کاخ ائل گلی یکی از گردشگاه ‌های شهر تبریز

عمارت کلاه فرنگی شیراز _آرامگاه کریمخان زند

در زمان زندیه و به ویژه دوران حکومت کریمخان زند، شیراز به آبادانی بسیار رسید. عمارت ها و بناهای متعددی که به دست کریمخان زند ساخته شدند و هنوز هم بسیاری از آنها پابرجا باقی مانده اند، همگی گویای این مطلب هستند. حمام وکیل ، مسجد وکیل، بازار وکیل، عمارت کلاه فرنگی و باغ های بسیار زیبای شیراز با عمارت های خاص شان چشم همگان را به خود خیره می کنند و حقیقتا شکوهمند هستند.

تاریخچه عمارت کلاه فرنگی شیراز

عمارت چهار فصل یا باغ حکومتی نام های دیگر این ابنیه می باشند. چنانچه گفته شد عمارت کلاه فرنگی متعلق به زمان زندیان می باشد. در آن زمان گردهمایی های رسمی و انواع مراسم ها را در این عمارت برپا می کردند.

همچنین این بنا مکانی مناسب برای پذیرایی و حضور مهمانان و سفیران خارجی محسوب می شده است. عمارت کلاه فرنگی شیراز در یک باغ واقع شده است. این باغ کوچک که اکنون شما می توانید به بازدید آن بروید بازمانده یک باغ بسیار بزرگ به نام باغ نظر می باشد. ناگفته نماند که باغ نظر مرکز حکومتی شیراز در زمان زندیان بوده است.

نام دیگر این عمارت کلاه فرنگی شیراز آرامگاه وکیل در نظر گرفته شده است و علت این نامگذاری وصیتی است که کریمخان زند کرده بود. کریمخان زند وصیت نموده بود که مقبره او در شاه نشین شرقی عمارت قرار بگیرد. از این رو به عمارت کلاه فرنگی شیراز آرامگاه وکیل نیز گفته می شود و جالب است بدانیم که این عمارت در یکی از باغ های دلنشین شیراز واقع شده است.

شاید برای شما هم جالب باشد بدانید که اگرچه پس از مرگ کریمخان زند او را در این باغ دفن کردند اما در زمان حکومت آقا محمد خان قاجار به علت اینکه او دل خوشی از زندیان نداشت، دستور داده شد که استخوان های کریمخان را بیرون کشیده و به کاخ گلستان برده و در آنها دفن نمایند. و اما بار دیگر در دوره حکومت پهلوی استخوان های او را جابه جا نموده و به این باغ انتقال دادند

عمارت کلاه فرنگی شیراز
معماری عمارت کلاه فرنگی

معماری این عمارت به نحوی طراحی شده که یک بنای هشت ضلعی ایجاد نموده است. از نظر تزئینات و نقش و نگار ها انواع طرح های اسلیمی، بخش هایی از داستان های قدیمی، گل و مرغ و همچنین استفاده از کاشی کاری های زیبا در آن دیده می شود. کریمخان زند برای ساخت عمارت کلاه فرنگی به شکل یک بنای هشت ضلعی از عمارت هشت بهشت اصفهان الهام گرفته است.

عمارت کلاه فرنگی یک عمارت بزرگ محسوب نمی شود بلکه بیشتر گویای خلق و خوی کریم خان زند می باشد. در درون بنا شما یک تالار با مرکزی گنبددار مشاهده می نمایید. همچنین چهارشاه نشین جانبی نیز وجود دارد.

در چهارسمت این عمارت چهار آب نما قرار گرفته است که یکی از آنها آسیب بسیار دیده است. داخل عمارت حوضی از مرمر در وسط وجود دارد و چهار شاه نشین و اتاق هایی در چهار گوشه هستند. وجود یک آبنمای زیبای ساخته شده از سنگ مرمر، فضای درونی بنا را به طرز چشم گیری چشم نواز نموده است.

 

ماهیت کنونی عمارت کلاه فرنگی شیراز

در سال ۱۳۱۵ با پیگیری های بسیار شادروانان علی اصغر حکمت شیرازی ، فریدون توللی و علی سامی این عمارت را تغییر کاربری دادند و آن را به موزه تبدیل کردند. هم اکنون موزه پارس درون عمارت کلاه فرنگی قرار گرفته است و اشیاء مربوط به ماقبل تاریخ و همچنین دوران اسلامی در آن نگهداری می شوند.

موزه پارس
چنانچه گفت شد موزه پارس درون عمارت کلاه فرنگی شیراز واقع شده است. این موزه که در سال ۱۳۱۵ احداث گردید آثاری همچون کتب خطی، تابلو های نقاشی، آثار لاکی و ظروف سفالی مربوط به دوران پیش از تاریخ و دوران اسلامی را در خود جای داده است.

اگر بخواهیم به صورت خاص تر، برخی از اشیاء موجود در موزه پارس را عنوان نماییم می توانیم به قرآن های خطی که به امیر المومنین (ع) و امام حسن (ع) و امام صادق (ع) منسوب شده اند، اشاره نماییم.

از بین قرآن هایی که در این موزه قرار گرفته اند دو نمونه ویژه در بین آنها مشاهده می شود که یکی از آنها قرآنی است که در قرن ششم آن را در دروازه قرآن شیراز قرار دادند و دیگری قرآنی با خط عثمان خلیفه سوم می باشد.

blank

قرآن قرار گرفته در دروازه قرآن در قرن ششم توسط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری نوشته شده است. در سال ۱۳۱۶ که یکسال از احداث موزه پارس گذشته بود این قرآن را به آنجا برده و نگهداری نمودند. چیزی که درباره این قرآن جالب است بدانید این نکته می باشد که در بین عموم مردم شایع شده بود هر برگ این قرآن وزنی برابر ۱۷ من دارد و وزن کل قرآن نیز ۱۷ من است.

در این موزه یک تابلو از کریم خان زند در حال قلیان کشیدن نیز وجود دارد. در این تابلو که شهرتی به نسبت زیاد دارد افرادی معروفی را نیز نقاشی نموده اند. جعفر نقاش، خالق این اثر شناخته شده است. در موزه پارس آثار دیگری از نقاشان دیگری همچون میرمصور و صدرالدین شایسته که شاگردان کمال الملک بوده اند نیز دیده می شود.

شمشیر کریمخان زند نیز در این موزه نگهداری می شود.

یکی از آثار تاریخی قابل توجه یک سنگ مدور و به شکل استوانه در بخش غربی باغ است. به این سنگ لوح تاریخ می گویند و در سه دوره تاریخی مختلف سلجوقی، صفوی و قاجاریه بر روی آن به خطوط ثلث نسخ پهلوی و نستعلیق سه کتیبه نگاشته اند.

عمارت کلاه فرنگی کجاست؟

مکان عمارت کلاه فرنگی شیراز که اکنون با نام موزه پارس نیز شناخته شده است به شرح زیر است:

آدرس: فارس – شیراز – خیابان زند – بین بازار وکیل و ارگ کریمخانی

زمان بازدید: ۸-۱۳:۳۰ و ۱۴-۱۸٫

این موزه مانند سایر موزه ها، دوشنبه ها تعطیل می باشد.

مرتبط:

سرای مشیر _گلشنی در شیراز

آشنايي با كاروانسراي مشيرالملك

كاروانسراي مشيرالملك در ضلع شرقي ميدان مركزي شهر برازجان قراردارد.اين كاروانسرا در سال ۱۲۵۰ شمسي به فرمان حاج ميرزا ابوالحسن خان مشيرالملك با هزينه‌اي معادل ۴۰ هزارتومان ساخته شد.

معمار اين ساختمان حاج محمد رحيم شيرازي سازنده پل مشير و كاروانسراي دالكي است كه به طرز ماهرانه‌اي اقدام به ساخت اين بنا به سبك معماري زنديه كرده است.

عمده مصالح تشكيل دهنده اين كاروانسرا سنگ، گچ و ساروج است و در كف آن از تخته سنگ‌هاي بزرگ تراشيده شده، استفاده شده است.بام كاروانسراي مشيرالملك نيز با سنگ پهن تراشيده شده مفروش شده بود كه به هنگام بارندگي آب باران بوسيله ناودان‌هاي سنگي كه به طرز جالبي تعبيه شده بودند به بيرون از كاروانسرا هدايت مي‌شد.

در ديوار ضلع غربي كاروانسرا درب ورودي بسيار بزرگي از جنس چوب قرار دارد كه راه ورودي اصلي به حياط كاروانسرا بوده است.در همين ضلع طبقه دوم كاروانسرا وجود دارد كه به شاه‌نشين معروف است. در جلوي شاه‌نشين يك تراس نسبتاً وسيع رو به خارج وجود دارد.

در دو طرف اين شاه‌نشين راه پله هايي وجود دارد كه پشت بام كاروانسرا را به محوطه ديگري كه اندرون كاروانسرا و مخصوص زنان و كودكان بوده است وصل مي‌شود.

اين بنا مثل ساير كاروانسرا‌هاي ديگر داراي ۴ برج مرتفع است. مساحت كل بنا ۷۰۰۰ متر مربع با زير بنايي در حدود ۴۲۰۰ متر مربع مي‌باشد.كاروانسراي مشيرالملك مجموعاً داراي ۶۸ باب اتاق و حجره بوده كه به دليل تغيير كاربري آن در دوره‌هاي بعدي تعداد اتاق‌ها كم يا زياد شده‌اند.

از اين بنا تا سال ۱۳۰۰ شمسي به عنوان كاروانسرا استفاده مي‌شد كه به دليل واقع شدن شهر برازجان بر سر راه تجارتي شيراز به بوشهر مكاني مناسب جهت استراحت كاروانيان بوده است.

از سال ۱۳۰۰ شمسي كه قشون نظامي به برازجان وارد شد اين كاروانسرا محل مناسبي براي استقرار نظاميان شناخته شد.از سال ۱۳۳۵ با تغييرات و تعميراتي، اين بنا در اختيار شهرباني قرار گرفت كه از آن به عنوان زندان استفاده مي‌شد. به همين دليل به دژ برازجان معروف شد.

اين بنا سال ۱۳۷۷ با پيگيري‌هاي مكرر مديريت ميراث فرهنگي بوشهر به دليل اهميت و ارزش آن تخليه شد و در جهت كاربري فرهنگي و هنري اين اثر تاريخي مرمت‌هاي لازم روي آن صورت گرفت.

كاروانسراي مشيرالملك در سال ۱۳۶۲ به شماره ۱۶۳۸ در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيد.

مرتبط:

سوغاتی های بوشهر

عوض شدن مفهوم زمان در جزیره زنگبار

مردم جزیره زنگبار به زبان سواحلی که شاخه ای از گروه زبانهای بانتو است صحبت می‌کنند. از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری زنگبار که در تور تفریحی باید از آن دیدن کرد شهر سنگی است.
زنگبار کجاست؟

زنگبار منطقه ای نیمه خودمختار در تانزانیا است. زنگبار دربردارنده مجمع الجزایری در اقیانوس هند به فاصله ۲۰ الی ۲۵ کیلومتری از ساحل سرزمین اصلی و مشتمل بر جزایر کوچک بسیار و دو جزیره بزرگ به نام های اونگوجا و جزیره پمبا است. مرکز تاریخی شهر زنگبار، شهر سنگی در لیست میراث جهانی یونسکو قرار دارد.

شاید جالب باشد که بدانید« زنگ» کلمه ای فارسی است به معنی تیره رنگ، قهوه ای و سیاه،« بار» به معنی ساحل، کناره و کرانه (مانند:جویبار، رودبار، ارسباران …) و در مجموع« زنگبار» یعنی« ساحل سیاهان» یا« سرزمین سیاهان». اعراب این واژه را زنجبار تلفظ می کنند و اروپائیان هم زنجبار را به Zanzibar تغيير داده اند. ایرانی ها از دوره هخامنشی با این منطقه دادوستد تجاری داشته اند.

مردم زنگبار به زبان سواحلی که شاخه ای از دسته زبانهای بانتو است صحبت می کنند. این زبان در شرق و تا حدودی مرکز آفریقا به کار برده می شود و یکی از بانفوذترین زبان های آفریقایی است.

عوض شدن مفهوم زمان در زنگبار

در جزیره زنگبارزمان احتمالا شما را قدری گیج کند. این جا همه چیز برعکس انتظار شماست. برعکس باقی نقاط جهان که هر شبانه روز از ساعت ۱۲ نیمه شب آغاز می شود، مردم این جزیره ساعت شروع روز خود را از زمان طلوع خورشید یعنی ساعت ۷ صبح آغاز می کنند. در نتیجه زمان یک بعد از ظهر می شود زمانی که روز به معنی مفهوم غربی آن( روز کاری) آغاز می شود و ساعت ۷ بعد از ظهر ، نیمه ظهر مردم این ناحیه است.

جزیره زنگبار

تمام این اختلاف زمانی به خاطر نزدیک بودن این جزیره به خط استوا است. درصورتی که میخواهید با ساعت مچی بر روی دستتان اوقات زندگی مردم را متوجه شوید، باید ساعت ۳ را با ساعت ۹ و ساعت ۴ را با ساعت ۱۰ تعویض و جا به جا کنید. در اینصورت با یکی از جاذبه های زنگبار تانزانیا یعنی اختلاف زمانی با دیگر نقاط جهان هماهنگ شده اید. حالا که ساعت خود را هماهنگ کرده اید ، باید زمان های بازدید روزانه خود را پیدا کنید. برای پیدا کردن زمان صبحانه، ناهار، عصرانه و شام، حتی درصورتی که ساعت به کمکتان نیامد، از افراد محلی کمک بگیرید.

چند نمونه از جاذبه های گردشگری زنگبار

– شهر سنگی
از مهم ترین جاذبه های گردشگری زنگبار که در تور تفریحی باید از آن دیدن کرد شهر سنگی است. این شهر در گذشته پایتخت و مقصد بسياري از گردشگران در تور ادونچر و سفر ماجراجویانه شان بوده و اهمیت زيادي داشته است. معماری و بافت فرهنگی شهر ترکیبی از فرهنگ های گوناگون است مانند اعراب، ایرانیان، هندی ها و اروپاییان است که در جزیره زندگی نموده اند. سال ۲۰۰۰ شهر سنگی جزء میراث یونسکو قرار گرفت و بیش از پیش بین گردشگران تور تفریحی معروف شد.

– خانه شگفتی ها

این خانه که به بیت العجیب هم معروف است یکی از شناخته شده ترین مکانهای گردشگری زنگبار است. این بنا سال ۱۸۸۳ ساخته شده است. خانه شگفتی ها  در گذشته خانه سلطان بود و نخستین بنا در زنگبار بود که الکتریسیته داشت و نخستین بنای مجهز به آسانسور در شرق آفریقا هم بود. اکنون هم این خانه به موزه تبدیل شده است.

– جزیره زندان یا جزیره لاک پشت ها
چانگو یا جزیره لاک پشت ها حدود ۳۰ دقیقه تا شهر سنگی فاصله دارد و از جاذبه های گردشگری زنگبار در تور ادونچر و سفر ماجراجویانه است. بد نیست بدانید در حالیکه این جزیره به جزیره زندان شهرت دارد هیچ وقت زندان نبوده و گاهی برده ها در این جزیره نگهداری و توقیف می شدند. در دوره ای هم با شیوع تب زرد  جزیره زندان محل قرنطینه بیماران بوده است.

مرتبط:روستای قلعه بالا؛

 

پاموکاله یکی از زیباترین‌ اماکن گردشگری ترکیه

پاموکاله یکی از چشمه‌های آب گرم و اولین چشمه آب شور جهان است که دارای خواص درمانی بسیاری می‌باشد. پاموکاله در نزدیکی شهر آنتالیا قرار دارد.

پاموکاله یکی از زیباترین‌ اماکن گردشگری ترکیه و یکی از شگفت‌ انگیزترین چشم اندازهای گردشگری در جهان می‌باشد. پاموکاله در منطقه دریای اژه و در رودخانه مَندَرَس واقع شده‌است که در بیشتر فصول سال آب و هوایی معتدل دارد. به طور دقیق‌تر می‌توان گفت این چشمه در استان دنیزلی (Denizli) در جنوب غرب ترکیه در فاصله ۲ ساعتی از شهر آنتالیا و در نزدیکی دریای مدیترانه قرار دارد. این استان شامل چشمه‌های آب گرم تراوتن و تراس مواد معدنی کربنات است که توسط آب جاری می‌باشند. این چشمه به واسطه چشم انداز‌های زیبا و خیره کننده‌اش و رنگ سفید رسوبات تشکیل شده به قلعه سفید پنبه‌ای معروف است که واقعا توصیفی کامل از این چشمه را بیان می‌کند.

پاموکاله

این کوه زمانی محل زندگی رومی‌ها بوده و هنوز هم بقایای شهر تاریخی هیراپولیس بر فراز کوه‌های این منطقه با ارتفاع ۱۶۰ متر به چشم می‌خورد که امروزه دولت ترکیه آن را به شکل یک موزه درآورده است. این کوه‌ها از شهر دنیزلی به خوبی قابل مشاهده می‌باشند.

در این منطقه ۱۷ چشمه آب گرم طبیعی وجود دارد که محدوده دمایی آن‌ها ۳۵ درجه سانتی‌گراد می‌باشد. فعالیت‌های آتش‌فشانی در زیر زمین باعث ایجاد این چشمه‌های آب گرم شده است و این آب گرم که از ارتفاع ۱۰۰ متری پایین می‌ریزد در شیب کوهستان آنجا که سرعتش کم می‌شود رسوب می‌کند و این رسوبات و سنگ‌های آهکی سفیدرنگ منظره زیبایی را به وجود می‌آورند، درست به همین دلیل است که بسیاری از گردشگرانی که به این مکان رویایی قدم می‌گذارند معتقدند که اینجا برای آرامش روح و روان، مکانی ایده‌آل است.

مرتبط:

در سفر به ترکیه لیر ببریم یا دلار؟