کیسه‌بافی سنتی چهارمحال و بختیاری از پستوی فراموشی خارج می‌شود

کیسه به‌عنوان یکی از نیازهای اصلی انسان به‌خصوص در گرمابه‌ها همواره مورد استفاده بوده است، اما با گذشت زمان و ماشینی شدن تولیدات، بسیاری از صنایع‌دستی و هنرهای سنتی به فراموشی سپرده شد.

کیسه‌بافی سنتی در چهارمحال و بختیاری بیشتر به‌دست بانوان شهر فرادنبه از توابع شهرستان بروجن در چهارمحال و بختیاری بافته می‌شد و تولیدات آن در نقاط مختلف استان و حتی کشور مورد استفاده قرار می‌گرفت.

این هنرصنعت که سال‌های طولانی به فراموشی سپرده شده و حتی وسایل تولیدی آن شامل دستگاه پیله، چرخ ریسندگی، کرکیت، دار، متر و سوزن به سمت سوی نابودی رفته بود، به‌تازگی با اقدام تعدادی از بانوان شهر فرادنبه در مسیر باززنده‌سازی قرار گرفته است.

مواد اولیه برای کیسه‌بافی سنتی شامل الیاف کتان و یا پشم گوسفند است و برای تولید صنعتی آن از پلاستیک استفاده می‌شود.

بانوان هنرمندان برای تولید کیسه، پشم گوسفند را پس از شستشو به‌وسیله پیله می‌تابند و پس از آن به‌کمک چرخ ریسندگی دستی، اقدام به تهیه دوک و اقدام به چله‌کشی بر روی دستگاه و بافت آن در ابعاد ۲۰ تا ۲۰۰ سانتی‌متر می‌کنند، پس از آماده شدن، آن‌ها را در اندازه‌های ۵۰ سانتی‌متری برش می‌دهند و لبه آن را با پارچه‌ای پنبه‌ای لبه‌دوزی می‌کنند.

فاطمه ربیعی فرادنبه یکی از فعالان صنایع‌دستی و هنرهای سنتی چهارمحال و بختیاری است که با نواختن چنگ‌های کرکیت بر تار و پودی از جنس پشم گوسفند، کیسه‌بافی سنتی در شهر فرادنبه را باززنده‌سازی کرده و پرچم تولید این هنرصنعت را در زادگاه خود دوباره برافراشته است.

اما مشکلاتی بر سر راه او در تولید کیسه‌های سنتی وجود دارد که رفع آن نیاز به تلاش شبانه‌روزی و جدی برای تحقق اهداف بیانات مقام معظم رهبری در نام‌گذاری امسال به نام تولید، پشتیبانی‌ها و مانع‌زدایی‌ها دارد.

نوسانات اقتصادی، تأمین مواد اولیه را با مشکل مواجه کرده است

یکی از تولیدکنندگان کیسه‌ سنتی در شهر فرادنبه از توابع شهرستان بروجن در چهارمحال و بختیاری در این مورد گفت: «نوسانات اقتصادی و گرانی‌های ناشی از آن باعث شده تا تولیدکنندگان رشته‌های مختلف صنایع‌دستی مانند کیسه‌بافی با مشکل تأمین در مواد اولیه مواجه شوند.»

فاطمه ربیعی فرادنبه تأکید کرد: «پرداخت تسهیلات سرمایه در گردش، برداشتن محدودیت سن در ارائه خدمات، خرید تضمینی تولیدات و برقراری امکان بیمه تأمین اجتماعی از مهم‌ترین خواسته‌های فعالان حوزه صنایع‌دستی و هنرهای سنتی چهارمحال و بختیاری مانند تولیدکنندگان کیسه سنتی در فرادنبه به‌شمار می‌رود.»

او افزود: «تولیدکنندگان رشته کیسه‌بافی سنتی در فرادنبه تمام آموزش‌های مرتبط با این هنرصنعت را تاکنون به‌صورت خانوادگی و تجربی  یاد گرفته‌اند، به‌همین منظور ضرورت دارد تا اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی چهارمحال و بختیاری نسبت به برگزاری دوره‌های آموزشی تخصصی و علمی ویژه هنرجویان این رشته اقدام کند.»

رشته‌های فراموش شده صنایع‌دستی چهارمحال و بختیاری باززنده‌سازی می‌شود

مهرداد جوادی مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی چهارمحال و بختیاری در این باره گفت: «باززنده‌سازی رشته‌های منسوخ و فراموش شده صنایع‌دستی و هنرهای سنتی در دستور کار این اداره‌کل قرار دارد.»

جوادی تأکید کرد: «ایجاد اشتغال، کاهش نرخ بیکاری، رونق اقتصادی، بهبود وضعیت معیشت خانوارها و حمایت از صنعت‌گران و تولیدکنندگان هنرهای سنتی راهبرد اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی چهارمحال و بختیاری در سال تولید، پشتیبانی‌ها و مانع‌دزایی‌ها است.»

او افزود: «به همین دلیل پرداخت تسهیلات بانکی، صدور مجوزهای تولید انفرادی و کارگاهی و رفع هرگونه مانع موجود بر مسیر تولید صنایع‌دستی و هنرهای سنتی با سرعت انجام خواهد شد.»

جوادی تصریح کرد: «برگزاری دوره‌های مرتبط با تولید انواع صنایع‌دستی و هنرهای سنتی به‌خصوص در رشته‌های منسوخ و فراموش شده مانند کیسه‌بافی می‌تواند در تحقق سریع‌تر اهداف پیش‌بینی شده در این حوزه مؤثر باشد.»

پشتیبانی از تولید، راهکار اصلی جلوگیری از فراموشی رشته‌های صنایع‌دستی است

مهرداد رئیسی معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی چهارمحال و بختیاری نیز گفت: «براساس فرمان مقام معظم رهبری در نام‌گذاری سال‌جاری، پشتیبانی و مانع‌زدایی از تولید در حوزه صنایع‌دستی و هنرهای سنتی با هدف پیشگیری از فراموشی رشته‌های سنتی در دستور کار قرار می‌گیرد.»

رئیسی تأکید کرد: «تولیدات صنایع‌دستی و هنرهای سنتی به‌لحاظ بهره‌مندی از مصالح بومی و محلی، با مشکلات ناشی از اعمال تحریم‌های ظالمانه اعمال شده از سوی استکبار جهانی علیه جمهوری اسلامی ایران مواجه نیست.»

او افزود: «البته این در حالی است که گرانی مواد اولیه باعث شده تا سود ناشی از تولید انواع صنایع‌دستی و هنرهای سنتی کم شود و باعث کاهش انگیزه فعالان این حوزه شود.»

رئیسی تصریح کرد: «در رشته کیسه‌بانفی سنتی فرادنبه، استفاده از مصالح بومی و محلی شامل پشم و نخ و همچنین بهره‌گیری از طرح، رنگ و نقش‌های بومی به‌همراه روش‌های بافت ذهنی الهام گرفته از طبیعت، باعث شده تا این محصول منحصربه‌فرد باشد.»

او یادآور شد: «به همین دلیل باید برای بازاریابی و بازارپسندی تولیدات و فراهم کردن زمینه‌های پیشگیری از واردات اجناس مشابه اقدام شود تا بتوان علاوه بر باززنده‌سازی رشته‌های منسوخ و فراموش شده صنایع‌دستی، برای تقویت تولیدات این بخش تلاش کرد.»

رئیسی اضافه کرد: «به‌همین منظور پیگیری بیمه هنرمندان، پرداخت تسهیلات بانکی و تخصیص کمک‌های بلاعوض به تولیدکنندگان این حوزه کمک خواهد کرد.»

کیسه‌بافی سنتی  چهارمحال و بختیاری ۶ تیرماه ۱۳۹۹ در همایش شورای ثبت میراث ناملموس کشور به میزبانی اردبیل به ثبت ملی رسید.

چهارمحال و بختیاری افزون‌بر ۱۲ هزار هنرمند صنایع‌دستی دارد که از این تعداد پنج هزار و ۵۰۰ تا شش هزار نفر در فصل‌های مخلتف سال فعالیت می‌کنند.

هم‌اکنون ۵۲ رشته صنایع‌دستی شهری، روستایی و عشایری در چهارمحال و بختیاری شامل انواع بافته‌های داری مانند فرش‌بافی، گلیم‌بافی، جاجیم‌بافی و قالی‌بافی، چوخابافی، نمدمالی، کلاه‌مالی، گیوه دوزی، سرمه‌دوزی، منبت‌کاری، سفال‌گری، خورجین‌بافی، بافت سیاه چادر، قفل‌سازی، حجاری، گره‌چینی، احجام فلزی خاتم و مشتقات آن‌ها از مهم‌ترین صنایع دستی شهری، روستایی و عشایری این استان به‌شمار می‌رود.

منبع: اسکان

مرتبط:

چهارمحال بختیاری _سوئیس ایران

سامان _ نگین گردشگری چهارمحال وبختیاری

آداب و رسوم متنوع کشور تانزانیا در ماه مهمانی خدا

ماه رمضان، ماه بندگی و نزدیکی بیشتر به خداوند است. در این ماه درهای رحمت الهی به سوی بندگان باز می‌شود و فرصتی ایجاد می‌شود تا مسلمانان با استفاده از آن به تمرین صبر و از خود گذشتگی بپردازند. مردم کشورهای مختلف برای دستیابی به این فضائل و شکرگزاری برای تجربه دوباره این ماه پربرکت با آداب و رسوم خاصی به استقبال از ماه بهار قرآن می‌روند. کشور تانزانیا یکی از کشورهای آفریقایی است که آیین خاصی در ماه مبارک رمضان دارد که در ادامه به معرفی برخی ازآن‌ها می‌پردازیم.

مسلمانان تانزانیا نماز صبح خود را در مساجد این کشور به جا می‌آورند و گاهی نماز صبح از ساعت یک بامداد شروع می‏شود و تا حدود ساعت سه ادامه دارد، به طوری که برخی از مردم وعده سحری خود را به مسجد برده و در همانجا میل می‌کنند، سپس نماز صبح خود را جماعت خوانده و به خانه‌های خود باز می‌گردند.

پهن کردن سفره افطار در فضای بیرون از خانه و دعوت عابران برای صرف افطاری از دیگر آداب و رسومی است که امروزه کم‌تر مورد توجه قرار گرفته و به تدریج کم‌رنگ شده است. اما درتانزانیا هنوز هم برخی از افراد غذای افطار خود را در کنار هسایه‌ها و یا اقوام خود می‌خورند و یا به روش‌های گوناگون به دست آن‌ها می‌رسانند.

ماه رمضان در تانزانیا

 

در این کشور همچنین بسیاری از کودکان علاقه زیادی به روزه گرفتن دارند و گاهی از ۷ یا ۸ سالگی روزه گرفتن را آغاز می‌کنند. در مکتب‌خانه‌ها نیز کودکانی که روزه می‌گیرند چند ساعتی زودتر تعطیل می‌شوند و به طور کلی تعالیم آن‌ها، کودکان را به گرفتن روزه ترغیب می‌کند.

در خصوص غذاهای مورد استفاده در ماه مبارک رمضان در کشور تانزانیا نیز باید گفت که غذاهایی که در این ماه طبخ می‌شود معمولا در ماه‌های دیگر سال پخته نمی‌شود. در این کشور در وعده سحری اغلب برنج و در وعده افطاری سیب‌ زمینی، لوبیا و ماکارونی مصرف می‌شود؛ هم‌چنین شیرینی‌های مخصوص این ماه نیز از جمله خوراکی‌هایی است که در دیگر ماه‌های سال طبخ نمی‌شود و این شیرینی‌ها اغلب به دلیل مقوی بودن در این ماه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

از جمله اعمال مستحبی که روزه‌داران تانزانیا در ماه رمضان معتقد به انجام آن هستند باز کردن روزه بلافاصله بعد از اذان و قبل از اقامه نماز است. به همین دلیل برخی افراد شیرینی‌هایی را به مسجد می‌آورند تا روزه خود را قبل از نماز باز کنند، هم‌چنین گاهی اوقات نیز قهوه‌فروش‌ها در مساجد مشغول قهوه‌فروشی می‌شوند. به این ترتیب مردم پس از نماز مغرب افطاری مفصل و کاملی می‌خورند و بعد از آن نماز عشاء خوانده و به عبادت می‌پردازند.

ماه رمضان در تانزانیا

 

همانطور که ماه رمضان در زندگی روزمره مردم تانزانیا تغییراتی ایجاد می‌کند، فضای رادیو و تلویزین این کشور را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد، به طوری که در سیما آثار و مظاهر اسلامی در این ایام بیشتر نمایش داده می‌شود و در رادیو نیز بعد از اذان صبح، ظهر و شب، قرآن قرائت و سپس ترجمه و تفسیر آن نیز پخش می‌شود.

در این ایام اما برگزاری جلسات تفسیر قرآن از مهم‌ترین آدابی است که در ماه مبارک رمضان مورد توجه قرار می‌گیرد، به طوری که جلسات تفسیر قرآن معمولاً در مساجد و بعد از نماز عصر برگزار می‌شود. بسیاری از افراد فاصله زمانی میان نماز جماعت عصر تا اذان مغرب را در این جلسات سپری می‌کنند و از تفسیر آیات قرآن بهره‌مند می‌شوند.

در خصوص برنامه‌های شب‌های قدر در تانزانیا باید گفت که عقاید و آداب مسلمانان سنی‌مذهب کشور تانزانیا درخصوص شب‌های قدر، تفاوت‌هایی با شیعیان دارد. برخی افراد بر این باورند که ده شب آخر ماه رمضان به سبب تأکیدی که بر آن‌ها شده است، شب‌های قدر هستند و به همین دلیل این شب‌ها را به شب زنده‌داری و عبادت می‌پردازند.

برخی دیگر از مردم اما می‌گویند شب قدر به طور قطعی در ده شب آخر ماه مبارک رمضان نبوده و لذا از آغاز تا پایان ماه مبارک رمضان را به شب زنده‌داری می‌پردازند تا شب قدر را درک کنند. اغلب مردم این کشور اعتقاد دارند که هرکس شب قدر را درک کند، هر دعا و تقاضایی از خدا داشته باشد مستجاب ومطمئن هستند هر کس هر مشکلی داشته باشد در شب قدر دعای او اجابت خواهد شد.

از رسم‌های عید فطر که حتما در کشور تانزانیا اجرایی می‌شود خرید لباس عید برای کودکان است. در این ایام به طور معمول دخترها پاهایشان را حنا می‌بندند و پسرها نیز برای کوتاه کردن مو به آرایشگاه‌ها می‏روند.

زمان اعلام عید، مردم صبحانه عید را آماده و در روز اول ماه شوال نماز عید فطر را ادا می‌کنند و سپس به خوردن صبحانه می‌پردازند. بچه‌ها لباس‌های نو خود را پوشیده و به دید و بازدید اقوام می‌روند و عیدی دریافت می‌کنند. عید فطر مهم‌ترین عید در این کشور شناخته شده و چهار روز تعطیلی رسمی اعلام می‌شود.

البته امسال با توجه به شیوع بیماری کرونا و همه‌گیری بیشتری که در برخی از کشورها اتفاق افتاده است اجرای برخی از مراسم‌های ایام رمضان در کشور تانزانیا مانند کشورهای مسلمان دیگر با محدودیت همراه شده است و مردم به واسطه این بیماری به شیوه‌های دیگری به استقبال از رمضان رفته‌اند.

منبع: ایسنا

مرتبط:

ماه رمضان در اندونزی‌ پرجمعیت‌ترین کشور مسلمان

برگزاری سنت‌های ماه رمضان در سایه کرونا

رونق گردشگری صلح و دوستی در پساکرونا

بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ منجر به اعمال محدودیت‌های سفر شده و تاثیر زیادی بر گردشگری ایجاد کرده است، با این‌حال با شروع برنامه واکسیناسیون، بسیاری از کشورها امیدوارند در آینده‌ای نزدیک سفرها را دوباره آغاز کنند.

به نقل از کانورسیشن، اگرچه هنوز در بسیاری از کشورها محدودیت‌های قابل‌توجهی درباره سفر و گردشگری وجود دارد، اما تبلیغات آژانس‌های مسافرتی بیشتر شده است. عوامل مهمی بر تصمیم‌های سفر در پساکرونا نقش دارند که به برخی از آنها اشاره می‌شود.

با توجه به بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ شرایط سفر و پیش‌بینی برنامه‌ریزی تعطیلات در آینده، پیچیده و نیاز به انجام اقداماتی خواهد داشت. مسائل اقتصادی نیز بر گردشگری جهانی تاثیر خواهد گذاشت، زیرا طی بیماری همه‌گیر، افراد بسیاری درآمد خود را از دست داده‌اند. با پایان همه‌گیری، انتخاب تعطیلات بر اساس مقصد و جاذبه نیز پایان خواهد یافت و در عوض، صنعت گردشگری و گردشگران بیشتر به نیازهای شخصی خود توجه خواهند کرد.

گردشگران در پساکرونا انتظار خدمات مهمان‌نوازی بیشتری از ارائه‌دهندگان گردشگری دارند. در پساکرونا برخی از انواع گردشگری مانند گردشگری پزشکی، گردشگری سلامتی و گردشگری معنوی و مذهبی با توجه به اهمیت آنها بیشتر مورد توجه قرار خواهند گرفت.

فابیو کاربونه، کارشناس گردشگری اظهار کرد: انتظار می‌رود افراد در گردشگری پساکرونا به افراد بیشتر از مقصد توجه کنند و بسیاری از افراد بعد از رهایی از فاصله فیزیکی، برای دیدار عزیزان دور از وطن سفر ‌کنند، به همین دلیل، گردشگری پساکرونا توسعه انسانی، گفت‌وگو و صلح را محور اصلی قرار خواهد داد. بنابراین، مهم‌ترین گردشگری در پساکرونا، سفر برای دیدار دوستان و اقوام، گردشگری داوطلبانه و گردشگری صلح خواهد بود.

 

گردشگری داوطلبانه، ترکیبی از سفر و مشارکت در فعالیت‌های زیست‌محیطی یا بشردوستانه در یک مقصد خارجی است. با توجه به عواقب اقتصادی ناشی از بیماری همه‌گیری کووید- ۱۹، نیاز به گردشگری داوطلبانه در کشورهای در حال توسعه بیشتر خواهد شد، زیرا نه تنها مطلوب، بلکه ضروری است.

گردشگری صلح نیز با علاقه بازدید از مقاصد خاص مرتبط است تا بتواند از طریق تحقیق و بررسی برای توسعه صلح، به تلاش‌های یک مقصد برای ایجاد صلح کمک کند. گردشگری صلح به‌طور معمول شامل بازدید از بناهای یادبود صلح یا مناطق درگیر با هدف یادگیری از اشتباهات جنگ‌های گذشته و کمک به برطرف‌کردن اختلافات یا جلوگیری از درگیری‌های موجود است.

از جمله فعالیت‌های گردشگری صلح سفرهای آموزشی به مکان‌هایی مانند بنای یادبود دیوار برلین و پارک صلح هیروشیماست. این مورد همچنین ممکن است به شکل شرکت در کارگاه‌ها و کنفرانس‌ها در بین متخصصان حل اختلاف و یا راهپیمایی‌های صلح‌آمیز باشد، بازدید از آثار هنری معروف صلح و نمایشگاه‌هایی با مضمون صلح، جشنواره‌ها و فعالیت‌گردشگری مرتبط با صلح نیز با اهمیت خواهند بود.

صنعت گردشگری یک فرصت منحصربه‌فرد درباره تامل در آینده است و اگر بخواهد تاثیرگذار باشد، باید کیفیت و تجربه‌های مقرون‌به‌صرفه و مهم از نظر گردشگران را در اولویت قرار دهد. با فراهم‌شدن شرایط سفر در پساکرونا، ترویج مقصد و دیدنی‌های آن دیگر مورد توجه نخواهد بود. صنعت گردشگری، ممکن است در حال تغییر باشد و محدودیت‌هایی (راهروهای مسافرتی) در آن وجود داشته باشد اما چاره‌ای جز توجه به تامین خواسته‌ها و نیازهای گردشگران نخواهد داشت.

منبع: ایسنا

مرتبط:

تاثیر گیاه‌خواری گردشگری وگان

صنعت گردشگری تا کی دندان روی جگر بگذارد؟

تلفیقی از معماری چینی و اسلامی در مسجد «شی‌آن»

مساجد در هر کشور و برای هر ملتی می‌توانند از مهمترین اماکن مذهبی، تاریخی و فرهنگی به شمار آیند. سبک و شیوه ساخت مساجد مختلف در سراسر جهان نیز موجب شده این اماکن علاوه بر کارکرد اصلی خود، به جاذبه‌های خیره‌کننده‌ای از تاریخ و فرهنگ ملل تبدیل شوند.

یکی از این مساجد که علاوه بر کارکرد مذهبی خود کاملا با فرهنگ و تاریخ کشور خود نیز مطابقت دارد «مسجد جامع شی‌آن» چین است که علاوه بر تاریخی بودن، معماری و شیوه ساخت آن نیز بسیار مورد توجه بوده و گردشگران زیادی برای بازدید به این منطقه سفر می‌کنند.

این مسجد در شهر شیاه استان شانچی واقع شده و گفته می‌شود که در این سال‌ها با توجه به آسیب‌هایی که به بنای آن وارد شده اما به خوبی از آن نگهداری و حفاظت شده است.

برخی معتقدند که این مسجد با توجه به تاریخ منقوش سنگی که در داخل مسجد وجود دارد در سال ۷۴۲ میلادی و در زمان حکومت تانگ احداث شده است، در این زمان به واسطه رفت‌وآمد تاجران عرب و مسلمان به چین برای تجارت این مسجد ساخته شد و تا به امروز در همان شکل اولیه خود باقی مانده و همانطور که گفته شد چند باری مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است.

مسجد شی‌آن سال‌ها پیش در پایتخت سلسله مینگ ساخته شده که از آن سال تا به امروز بارها بازسازی شده است. گفته می‌شود که بخش‌هایی از مسجد که در حال فعالیت است از زمان سلسله مینگ . کوئینگ در قرن ۱۷ و ۱۸ باقی مانده است.

یکی از ویژگی‌های مسجد شی‌آن، این است که بر خلاف دیگر مساجد سنتی در جهان اسلام تنها یک حکاکی عربی در آن به چشم می‌خورد و باقی بنای مسجد کاملا شبیه به یک معبد بودایی است و این مورد خود یک ویژگی منحصر به‌فرد در این مسجد به حساب می‌آید.

البته تلفیق معماری چینی و اسلامی در این مسجد یکی از ویژگی‌هایی است که چشمان هر بازدید کننده‌ای را خیره خواهد کرد؛ چراکه کمتر مسجدی در جهان به این شیوه و با این معماری ساخته شده است. در این مسجد همچنین حکاکی کل قرآن همراه با ترجمه چینی آن بر روی دیوارهای چوبی یکی دیگر از اتفاقات منحصر به‌فردی است که مسلمانان را به خود جذب می‌کند.

blank

 

بنای مسجد شی‌آن یکی از چهار مسجد کهن و تاریخی چین است و می‌توان گفت که جزء اولین مساجدی بوده که در دوران اولیه ورود اسلام به سرزمین پهناور چین احداث شده است. این مسجد اما با وجود تغییر حاکمیت‌ها و آسیب‌ها مورد بازسازی قرار می‌گرفته و تمام حکومت‌ها در حفاظت از این بنای تاریخی- مذهبی نقش خود را به درستی ایفا می‌کرده‌اند و به همین جهت است که ساختمان فعلی مسجد هنوز شکوه گذشته خود را داراست.

این مسجد دارای چهار صحن اصلی، ۸۴ حجره بزرگ و کوچک، تعدادی رواق، دو شبستان و محل برگزاری نمازهای یومیه، جمعه و اعیاد اسلامی است. البته این مسجد ساختان‌های مجزایی برای ماذنه یا بانگ، ساختمان موزه، دفتر تشریفات و حیاط‌های کوچک در اطراف ساختمان در نظر گرفته است که به بهترین وجه و با نقش و نگار و هنرهای محلی همچون گل‌های برجسته و مجسمه‌های زیبایی از کوه، طبیعت و حیوانات افسانه‌ای و نقاشی‌های سنتی تزیین شده است.

مسجد به شکل مستطیل طراحی شده که چهار صحن آن مانند بناهای باشکوه چینی و کاخ‌های امپراطوری به داخل یکدیگر باز می‌شوند. همچنین یادبودی در بالای ورودی اصلی این مسجد خودنمایی می‌کند که با خط چینی از عبارت «کاخ بهشت» برای این مکان استفاده شده است.

شی‌آن همچنین به مانند یک معبد چینی حیاط‌هایی تو در تو دارد که با ساختمان آن برای کاربرد اسلامی تطابق یافته است. این حیاط‌های تو در تو همانطور که گفته شد عمارت‌هایی در خود دارند که هرکدام از آن‌ها نمازگزاران را به شبستان اصلی بنا هدایت می‌کند.

یکی دیگر از قسمت‌های این مسجد مناره آن است که بلندترین بخش ساختمان محسوب می‌شود و مسلمانان منطقه از آن برای گفتن بانگ (اذان) استفاده می‌کنند. در فضای مسجد شی‌آن همچنین حجره‌هایی وجود دارد که برخی از آن‌ها مخصوص نگهداری فرامین امپراطوری است و در حال حاضر از آن به عنوان موزه‌ نگهدارنده اسناد تاریخی و اشیاء قدیمی دوران گذشته استفاده می‌شود.

blank

 

یکی دیگر از مواردی که می‌تواند بازدیدکنندگان را برای بازدید از این مسجد به منقطه شی‌آن بکشاند لوح‌های متعدد سنگی است که بر روی آن‌ها تاریخ تاسیس و تعمیرات متعدد صورت گرفته در بنای مسجد و همچنین اسامی شخصیت‌های سیاسی، دینی و افرادی که برای حفاظت از این مسجد  تلاش کرده‌اند، ذکر شده است.

این مسجد با اینکه قدمت تاریخی بسیاری دارد اما هنوز هم توسط مسلمانان شهر شی‌آن در چین مورد استفاده قرار می‌گیرد و مکانی مناسب برای بازدید گردشگران خارجی به حساب می‌آید. این مسجد به واسطه قدمت و معماری منحصر به‌فردش در سال ۱۹۸۵ در فهرست آثار یونسکو نیز به ثبت رسیده است.

مسجد شی‌آن علاوه بر ثبت در آثار یونسکو در سال ۱۹۵۶ نیز توسط دولت محلی استان «شان‌سی» به عنوان میراث فرهنگی درجه یک تحت حفاظت دولت ثبت شد و در سال ۱۹۸۸ نیز به عنوان یکی از مهمترین آثار باستانی ملی چین شهرت پیدا کرد.

blank

 

در نهایت عده‌ای معتقدند که حفاظت از چنین بنایی در چین که دین اسلام در اقلیت قرار دارد برای ایجاد همبستگی، گسترش اسلام، آموزش اعتقادات و احکام دینی، حفظ هویت فرهنگی و تداوم حضور مسلمانان در جامعه غیرمسلمان چین از اهمیت بالایی برخوردار است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

ممنوعیت‌های باورنکردنی در چین

چینکوئتی _دهکده قرون وسطایی با هزاران متن باستانی

مهارلو؛ جذاب بی زیرساخت!

یک فعال گردشگری گفت: با مشاهده تصاویر زیبای کاربران فضاهای مجازی از دریاچه مهارلو متوجه می‌شویم این دریاچه بدون هیچ امکاناتی مورد بازدید گردشگران داخلی و خارجی زیادی قرار می‌گیرد، اما با توجه به اینکه هیچ مکانی برای استراحت و هیچ سرگرمی خاصی برای بازدیدکنندگان وجود ندارد این توجه به گرفتن چند عکس و تماشای منظره دریاچه محدود می‌شود.

سید احسان تقوی  با تاکید بر جذابیت و تنوع در برنامه سفرها، گفت: کشور ما همچنان برای گردشگران خارجی به عنوان یک مقصد فرهنگی شناخته شده و برنامه سفر گردشگران خارجی که به ایران سفر می‌کنند اغلب شامل دیدار از سایت‌های تاریخی و موزه‌ها و در برخی موارد کویرهای مرکزی ایران است.

او ادامه داد: معمولا برنامه سفر از شهر تهران آغاز می‌شود و گردشگران تا زمانی که به شیراز می‌رسند از چندین سایت تاریخی، آرامگاه مشاهیر و موزه دیدن کرده‌اند.

این فعال گردشگری خاطرنشان کرد: گاهی اوقات دیده می‌شود در کمال ناباوری دیگر رغبت چندانی به دیدن یک اثر تاریخی شاخص که به زعم ما به لحاظ تاریخی و فرهنگی بسیار مهم است نشان نمی‌دهند و تمایل دارند چیزی متفاوت از یک آرامگاه یا اثر تاریخی ببینند و چه پدیده‌ای بهتر و جذابتر از دیدن رنگ صورتی دریاچه مهارلو و گذراندن یک‌نیم روز در ساحل دریاچه.

تقوی افزود: خودمان را لحظه‌ای به جای آن گردشگر خارجی بگذاریم و تصور کنیم که دلار به قیمت چهارسال قبل بازگشته و ما سفری ۱۰ روزه به یک کشور اروپایی داشته‌ایم. شاید تماشای کلیساهای باشکوه و آثار تاریخی آن مقصد اروپایی برای عده‌ای از ما بسیار جذاب باشد، اما شاید هم بعضی از ما دوست نداشته باشیم تمام مدت ۱۰ روز سفرمان به دیدن بناهای تاریخی بگذرد.

او با تاکید بر ایجاد فرصت جذب گردشگران با سلایق گوناگون، بیان کرد: اگرچه شان و منزلت آثار باشکوه تاریخی که در کشور ما جای دارند و برخی از آن‌ها در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده‌اند بر هیچ کس پوشیده نیست اما شاید کودکان و نوجوانانی که با والدین خود به ایران سفر کرده‌اند هنوز به درک کاملی از جایگاه رفیع این آثار در تاریخ تمدن بشری نرسیده باشند که بسیار هم طبیعی است.

این فعال گردشگری اظهار کرد: هنر ما به عنوان فعالان صنعت گردشگری آنست که بتوانیم طیف وسیعی از سلایق را پوشش دهیم و نگذاریم آنچه که از ایران در ذهن آن کودک یا نوجوان نقش می‌بندد تصویری کسل کننده و تکراری باشد. چه بسا زیبایی رنگ دریاچه مهارلو و توده‌های نمک و بازی در ساحل دریاچه، بیشتر از یک موزه یا خانه تاریخی، آن کودک یا نوجوان را مجذوب خود کند.

تقوی تصریح کرد: نباید فراموش کنیم که مقاصد گردشگری زیادی در دنیا وجود دارند که بدون داشتن آثار مهم تاریخی و با ساخت شهربازی و پارک‌های آبی جذاب، به عنوان مقصدگردشگری خانواده‌های دارای فرزند کم سن وسال محبوبیت یافته‌اند.

او گفت: با مشاهده تصاویر زیبای کاربران فضاهای مجازی از دریاچه مهارلو متوجه می‌شویم دریاچه مهارلو همین حالا و به همین شکل فعلی و بدون هیچ امکاناتی مورد بازدید گردشگران داخلی و خارجی زیادی قرار می‌گیرد اما با توجه به اینکه هیچ مکانی برای استراحت و هیچ سرگرمی خاصی برای بازدیدکنندگان وجود ندارد، دیدار گردشگران خارجی به گرفتن چند عکس و تماشای منظره دریاچه محدود می‌شود که نهایتا یک ساعت زمان میبرد و حال آنکه تمام تلاش متولیان گردشگری در بسیاری از کشورها این است که با روایتگری و داستان پردازی و خلق جاذبه‌های جدید مدت زمان ماندگاری گردشگران را در شهر خود تا حد امکان افزایش دهند.

این فعال گردشگری گفت: متاسفانه آمار دقیقی از میزان ماندگاری گردشگران خارجی در شهر شیراز و استان فارس موجود نیست ولی طبق بررسی‌های میدانی انجام شده، میزان ماندگاری گردشگران خارجی در کلان شهر شیراز نزدیک دوشب است. البته این آمار تقریبی و با احتساب بازدید از مجموعه‌های میراث جهانی تخت جمشید و پاسارگاد و سایت تاریخی نقش رستم است؛ حال که موهبتی طبیعی در کمترین فاصله مکانی به شهر شیراز وجود دارد می‌توانیم با ایجاد فضاهایی برای استراحت و بازی‌های آبی و پروازهای تفریحی باعث افزایش ماندگاری گردشگران در این مکان شویم.

تقوی عنوان کرد: هرچه گردشگران زمان بیشتری را در کنار دریاچه مهارلو سپری کنند علاوه بر بهره مندی مالی سرمایه گذاران در خود دریاچه، نرخ اشتغال واحدهای اقامتی شیراز را نیز افزایش میدهند. عکاسی از پرندگان مهاجر، دوچرخه سواری در حاشیه دریاچه، قایق سواری و تماشای شکوفه‌های بادام روستای مهارلو بخشی از فعالیت‌هایی است که می‌توان انجام داد. کوه‌های مشرف به دریاچه نیز فضای وسیع و مناسبی برای علاقه مندان به کوهنوردی فراهم کرده و منظره کم نظیری را ایجاد کرده است.

او اظهار کرد: در سال ۱۳۹۴ کارگروه طبیعت گردی فارس با حضور مدیرکل وقت محیط زیست استان، معاون گردشگری استاندار و جمعی از اعضای این کارگروه تشکیل شد. در آن جلسه طرح مدیریت گردشگری تالاب مهارلو از سوی محیط زیست مطرح شد که در یک برنامه زمان بندی پنج ساله و با صرف هزینه، زیرساخت‌هایی برای این منطقه در نظر گرفته شود تا بخش خصوصی نیز برای سرمایه گذاری اقدام کند. حتی برنامه ریزی شده بود که سه باشگاه دوچرخه سواری، قایق سواری و پاراگلایدر همگی از بخش خصوصی در این منطقه سرمایه گذاری کنند.

این فعال گردشگری گفت: اما از آن جلسه و آن تصمیمات نزدیک به ۶ سال می‌گذرد. امیدواریم پای سرمایه گذارانی به این منطقه باز شود که دلسوز محیط زیست تالاب مهارلو باشند و در کنار درآمدزایی که حق هر سرمایه گذار است، حفظ گونه‌های جانوری و به ویژه پرندگان مهاجر دریاچه، دغدغه آن‌ها باشد.

منبع: ایسنا

مرتبط:

مهارلو _دریاچه کریستال‌های صورتی

دریاچه مهارلو صورتی ترین دریاچه ایران

جرم انتقال کرونا در سفر چیست؟

تا کنون از خودتان پرسیده‌اید جرم انتقال کرونا در سفر چیست؟

«سفر» توصیه‌نشده‌ترین فعل در وضع حاضر است و محدودیت‌های مرتبط با آن، با وجود ۱۹۸ شهر قرمز در کشور هنوز برداشته نشده است. با این حال، تبلیغ سفرهای گروهی انجام می‌شود، به‌ویژه با فرارسیدن فصل بهار و نزدیک شدن تعطیلات عید فطر. اما اگر بدون توجه به توصیه‌ها سفر رفتید و به کرونا مبتلا شدید و یا عامل انتقال این ویروس به دیگران بودید، چه مسؤولیت شهروندی و حقوقی متوجه شما و همراهان‌تان است؟

وزارت بهداشت و ستاد ملی مقابله با کرونا همچنان بر سفر نرفتن تاکید دارند و هم‌اینک تردد جاده‌ای بین ۱۹۸ شهر قرمز و ۱۵۷ شهر نارنجی مشمول جریمه است. با این حال، اگر ضرورتی برای سفر بود و یا با گروه و تور مسافرت رفتید حتما نکات بهداشتی را رعایت کنید. تاکید می‌شود پس از سفر، ۱۴ روز از تماس و ارتباط با دیگران خودداری شود. اگر فکر می‌کنید با فرد مبتلا به کووید-۱۹ تماس داشته‌اید، سفرهای بعدی را عقب بیندازید. حتی اگر بدون نشانه باشید، ممکن است ویروس را در جریان سفر به دیگر افراد منتقل کنید. آمارهای وزارت بهداشت نشان می‌دهد ۵۱ هزار نفر از افراد کرونا مثبت، بدون توجه به شرایط، کیلومترها از شهر خود دور شده‌اند. ایرج حریرچی گفته ۲۱ درصد این افراد فقط در فروردین‌ماه قرنطینه را شکسته و سفر رفته‌اند.

وزارت بهداشت قبلا از جریمه افرادی که قرنطینه کرونا را شکسته‌اند، خبر داده بود. حریرچی اکنون گفته در طرح قبل با وجود تعیین ۲۰۰ هزار تومان جریمه برای متخلفان، اما برخی افراد محدودیت‌ها را رعایت نکردند. مشخص شد این میزان بازدارنده نبوده است. بنابراین در کمیته امنیتی – اجتماعی وزارت کشور مقرر شد وزارت بهداشت موارد تخلف را اعلام کند و نیروی انتظامی ناظر بر رعایت آن‌ها باشد و اعمال قانون کند.

سوای برخوردهای قانونی که ستاد ملی کرونا برای شکستن قرنطینه تعیین می‌کند و به نظر می‌رسد با امکان شناسایی و ردیابی این افراد، امکان جریمه و کنترل آن‌ها را دارد، در قانون نیز نادیده گرفتن محدودیت‌ها و نکات بهداشتی در صورت انتقال این بیماری به دیگران و خطرآفرین شدن آن، رفتاری «مجرمانه» شناخته می‌شود و مصادیق و مواد قانونی مرتبط برای آن وجود دارد.

منطبق با نظر کارشناسان حقوق جزا و جرم‌شناسی، چنان‌چه بدون رعایت موازین بهداشتی و پروتکل‌های مربوطه از جمله لزوم قرنطینه و قطع ارتباطات فیزیکی و تماسی با دیگران، خود را در معرض عموم قرار دهید و از این طریق باعث آلودگی دیگران و انتشار ویروس شوید و بر اثر آن، فرد یا افرادی فوت کنند، حسب مورد مشمول یکی از بندهای (الف)، (ب)، (پ) و (ت) ماده ۲۹۱ شده و قتل عمد محسوب می‌شود. مواد ۴۹۲ و ۴۹۳ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ نیز بر مسؤولیت کیفری چنین فردی صحه می‌گذارد.

در ماده ۲۹۱ قانون مجازات اسلامی، جنایت در موارد زیر «شبه عمدی» محسوب می‌شود:
الف- هرگاه مرتکب نسبت به مجنیٌ علیه قصد رفتاری را داشته، لکن قصد جنایت واقع‌شده یا نظیر آن را نداشته باشد و از مواردی که مشمول تعریف جنایات عمدی می‌شود، نباشد.
ب- هرگاه مرتکب، جهل به موضوع داشته باشد مانند آن‌که جنایتی را با اعتقاد به این‌که موضوع رفتار وی شیء یا حیوان و یا افراد مشمول ماده(۳۰۲) این قانون است به مجنیٌ علیه وارد کند، سپس خلاف آن معلوم شود.
پ- هرگاه جنایت به سبب تقصیر مرتکب واقع شود، مشروط بر این‌که جنایت واقع‌شده یا نظیر آن مشمول تعریف جنایت عمدی نباشد.

ماده ۴۹۲ این قانون نیز تعیین می‌کند «جنایت در صورتی موجب قصاص یا دیه است که نتیجه حاصله مستند به رفتار مرتکب باشد، اعم از آن‌که به نحوه مباشرت یا به تسبیب یا به اجتماع آن‌ها انجام شود.»

در ماده ۴۹۳ قانون مجازات اسلامی نیز آمده که «وجود فاصله زمانی، میان رفتار مرتکب و نتیجه ناشی از آن، مانع از تحقق جنایت نیست. مانند فوت ناشی از انتقال عامل بیماری کشنده، که حسب مورد موجب قصاص و یا دیه است. حکم این ماده و ماده ۴۹۲ این قانون در مورد کلیه جرایم جاری است.

ماده ۲۲ قانون طرز جلوگیری از بیماری‌های آمیزشی و بیماری‌های واگیردار مصوب سال ۱۳۲۰ مجلس شورای ملی نیز مقرر کرده «اشخاصی که مانع اجرای مقررات بهداشتی یا در اثر غفلت، باعث انتشار یکی از بیماری‌های واگیردار می‌شوند، به هشت روز تا دو ماه حبس تادیبی و پرداخت جریمه نقدی به یکی از این دو کیفر محکوم می‌شوند.»

در ماده ۶۸۸ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ نیز مقرر شده است «هر اقدامی که تهدید علیه بهداشت عمومی شناخته شود از قبیل آلوده کردن آب آشامیدنی یا توزیع آب آشامیدنی آلوده، دفع غیربهداشتی فضولات انسانی و دامی و مواد زاید، ریختن مواد مسموم‌کننده در رودخانه‌ها، زباله در خیابان‌ها و کشتار غیرمجاز دام، استفاده غیرمجاز فاضلاب خام یا پساب تصفیه‌خانه‌های فاضلاب برای مصارف کشاورزی ممنوع است و مرتکبان چنان‌چه طبق قوانین خاص مشمول مجازات شدیدتری نباشند، به حبس تا یک سال محکوم خواهند شد.» در تبصره یک ماده ۶۸۸ (اصلاحی مصوب سال ۱۳۷۶) نیز مقرر شده است که تشخیص اقدام علیه بهداشت عمومی به عهده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است.

با علم به وجود این قوانین، در صورت سفر و مشاهده فرد مشکوک در بین گردشگران برای پیشگیری از انتقال احتمالی آلودگی به دیگران، بهتر است از طریق سامانه تلفنی بهداشت به شماره‌های ۱۹۰ (ستاد فوریت‌های سلامت محیط و کار) و ۴۰۳۰ (سامانه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای پاسخگویی به سئوالات مردم درخصوص ویروس کرونا) راهنمایی لازم دریافت شود.

همچنین طبق دستورالعمل وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی که اواخر سال ۹۸ ابلاغ شده تامین بهداشت مسافر با متولی و میزبان بوده، بویژه آن‌که مدام در تبلیغ‌ها پیامِ «اجرای سفر با رعایت کلیه پروتکل‌های بهداشتی» مشاهده می‌شود. در این دستورالعمل معین شده است: وظیفه تامین اقلام بهداشتی مورد نیاز برای حفاظت فردی و بهداشتی کارکنان و گردشگران شامل انواع دستکش یک‌بار مصرف، انواع ماسک، شیلد محافظ، محلول ضدعفونی دست و سطوح در واحدهای اقامتی به عهده مدیر واحد، در پایانه‌ها، راه‌آهن و فرودگاه فقط برای کارکنان به عهده مدیران این مراکز است.

تمام پرسنل شاغل در تاسیسات گردشگری نیز برای حفاظت فردی موظفند هنگام کار از ماسک، دستکش و لباس کار تمیز استفاده کنند و بر اساس نوع شغل و لزوم نزدیکی به گردشگران، مانند خانه‌دار هتل‌ها، استفاده از شیلد محافظ هم توصیه می‌شود. افرادی که در واحدهای اداری و مالی و امثالهم مشغول هستند به شرط وجود فاصله مناسب بین کارکنان و ارباب رجوع از انجام این عمل مستثنی هستند. پرسنل واحدهای دارای ارتباط مستقیم با گردشگران هم موظفند قبل از خروج از محل کار دوش بگیرند.

منبع: ایسنا

مرتبط:

برگزاری سنت‌های ماه رمضان در سایه کرونا

راه‌حلی برای دور زدن کرونا در قبرس

بازار ساوه، تاریخ زنده شهر

بازار در ایران در کنار همه مجموعه‌ها، جاده‌های شهری و روستایی، نزدیک میدان و بنگاه‌ها که دارای گرمابه، مسجد، خانه‌های مردم و… بود قرار می‌گرفت و این مکان‌ها و مجموعه‌ها را به یکدیگر متصل می‌کرد.

در شهرهای قدیمی ایران و پیش از اسلام، بازارها به لحاظ موقعیت مکانی بیرون از دروازه کاروان‌رو قرار داشت و گاهی تا داخل شهر نیز امتداد داشت. در دوره اسلامی بازار در کنار بافت اصلی شهر، یعنی کنار معبر اصلی شکل گرفت. از عناصر اصلی فضای بازار می‌توان به جلوخان (فضای ورودی به بازار) راسته (راسته‌های تخصصی که علاوه بر قرارگیری حجره‌ها عناصر خدماتی بازار مانند حمام‌ها، آب‌انبارها و مساجد در مجاورت آنها قرار می‌گرفت) رسته (به معنی صنف که در بخش‌های مختلف راسته اصلی قرار می‌گرفت) چهارسو (یا چهارسوق و محل تقاطع دو راسته اصلی) سرا (یا خان که همان تجارتخانه بوده و نمونه جنس از آنجا تحویل گرفته شده و در جاهای مختلف پخش می‌شده است) خانبار (یا کالنبار و محل انبار و کار کردن بر روی جنس) تیم (یا تیمچه که در واقع مرکز چند تجارتخانه است) دالان (فضاهای ارتباطی بین سرا و فضاھای بیرونی مانند راسته، میدان و…. که معمولا سرپوشیده نیز بودند) حجره (کوچک‌ترین و اولین واحد تجاری شکل دهنده بازار) قیصریه (محلی برای صنعتگران ظریف کار مانند زرگرها)  فضاهای خدماتی و عمومی مانند مساجد، آب انبارھا، سقاخانه‌ها، حمام‌ها و … اشاره کرد.

كالبد فعلی بازار شهر ساوه طبق مطالعات و کاوش‌های باستان‌شناسی انجام شده، حداقل متعلق به دوران صفويه و بعد از آن است که به شماره ۲۵۲۶ در تاریخ ۱۳۷۸/۹/۱۵ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. بازار فعلی از یک راسته با امتداد شمالی – جنوبی و با طول تقریبی ۳۳۵ متر از ۷ گذر غربی و ۵ گذر شرقی تشکیل شده است.

بررسی سفرنامه‌ها و كتب تاريخی نشان می‌دهد كه دست‌كم از قرن چهارم ه.ق در شهر ساوه بازار وجود داشته است. مقدسی از مورخان قرن ۴ و ۵ ه.ق طی بازديدی كه در سال ۳۵۷  ه.ق از ساوه داشته است می‌گويد: «ساوه شهر مستحكمی است، حمام‌های خوب دارد و مسجد جامع آن كنار جاده و دور از بازار واقع است.»

اگر بپذيريم كه منظور مقدسی از مسجد جامع مكان مسجد جامع قديم شهر باشد با برداشتی تصويری می‌توان گفت كه جايگاه بازار، مكان فعلی آن بوده است. در روزگاران كهن بازار در حومه شمالی شهر (ربض) قرار داشت و با گسترش شهر به تدريج در محور مركزی شهر واقع می‌‌شود. محدوده باروی شهر و انتهای شمالی بازار در ميان عموم اهالی ساوه سر دروازه خوانده می‌شد.

در طول سالیان گذشته متاسفانه بسیاری از عناصر فضایی مانند حمام بازار تخریب و واحدهای تجاری جدید جایگزین آنها شده است. در حال حاضر از عناصر اصلی بازار ساوه می‌توان به مسجد بازار، دالان حاج ملك و تيمچه نبوی زاده اشاره کرد. پوشش اصلی فضاهای اصلی و حجره‌ها به صورت طاق و گنبد است که با مصالح خشتی و آجری اجرا شده است. مسجد بازار در مرکز راسته و در گذری به نام تکیه واقع شده است. این گذر در ایام عاشورا محل برگزاری مراسم عزاداری بوده و به همین دلیل به نام تکیه بازار معروف است.

مسجد مذکور از یک شبستان با پلان مربع تشکیل شده است که در مرکز ضلع شرقی آن یک شاه‌نشین و در مرکز ضلع جنوبی یک محراب ساده دیده می‌شود. پوشش این بنا بر روی چهار ستون هشت وجهی استوار شده که در قسمت زیرین پاکار قوس‌ها به صورت چهار وجهی درآمده است. پوشش بنا از یک تاق گنبدی بلند در مرکز و چهار تاق گنبدی کوتاه در کناره‌ها تشکیل شده است. با توجه به فرم بنای مسجد و مصالح به کار رفته در ساخت آن می‌توان گفت این بنا و تاسیسات داخل گذر تکیه، همزمان و در اوایل دوره قاجار ساخته شده‌اند.

از دیگر عناصر اصلی باقی‌مانده از فضاهای بازار، دالان حاج ملک با امتداد شرقی – غربی در ضلع غربی راسته بازار و نزدیک به تکیه و مسجد بازار واقع شده است. قدمت این فضا مربوط به دوره قاجار بوده و بانی بنا شخصی به نام حاج ملک است. پیشخوان ورودی دالان از سمت راسته و به سمت غرب امتداد دارد و شامل هفت حجره در طرفین و مقابل یکدیگر است که درهای چوبی و قدیمی بعضی حجره‌ها هنوز باقی مانده است. جداره‌های داخلی حجره‌ها با گچ اندود شده  و سقف دالان گنبدی شکل بوده و دارای نماکاری راسته خفته آجری است. در سال‌های اخیر مرمت‌های متعدد در بخش‌ها و فضاهای بازار انجام شده است اما حفظ اصالت و معماری این یادگار تاریخی نیازمند توجه ویژه متولیان امر است.

* گزارش از زهرا رنجبر آزاد کارشناس ارشد مرمت ابنیه و بافت‌های تاریخی

منبع: میراث آریا

مرتبط:

معرفی ساوه _ شهر یاقوت‌های سرخ

مسجد جامع ساوه _ قدیمی ترین مسجد ایران

موزه‌های کرمان سندی بر هویت چندهزارساله

باغ‌موزه هرندی

 باغ هرندی و ساختمان آن از بناهای جالب توجه دوران اخیر است، بانی این باغ عدل السلطان است. این باغ که به مناسبت توقف تاریخی رضاخان در مسیر آخرین سفر تبعیدی‌‌اش اهمیت تاریخی یافته‌ است، امروزه به موزه باستان‌شناسی و موزه سازهای سنتی ایران تبدیل شده‌است، این باغ حدود یک صد سال قدمت دارد.

ساختمان مرکزی در دو طبقه و در میان باغ بنا شده و امروزه به عنوان موزه منطقه‌‌ای استان کرمان مورد بهره‌‌برداری قرار گرفته است. در حال حاضر در طبقه همکف این ساختمان موزه سازهای سنتی و در طبقه فوقانی آن موزه باستان‌‌شناسی قرار دارد. استاد حسین مسعود یکی از هنرمندان عرصه موسیقی با اهدای ۲۱ عدد ساز، انگیزه ایجاد موزه سازهای سنتی را در محل باغ هرندی تقویت کرد و به کوشش مسئولان وقت در سال ۱۳۸۰ این موزه افتتاح شد. هدف اصلی این موزه، آشنا کردن بازدیدکنندگان با سازهای بومی و سنتی این مرز و بوم و همسایگان ایران است. از اهداف مهم موزه باستان‌‌شناسی، معرفی تمدن‌های کهن منطقه جنوب‌شرق ایران و ارتباط آنها با تمدن‌های همجوار است.

blank

موزه گنجعلی‌خان

طبق اسناد تاریخی مجموعه گنجعلی خان در دوره‌ صفوی و به دستور گنجعلی خان، حاکم وقت کرمان ساخته شده است. این مجموعه اکنون از مهم‌ترین مکان‌های دیدنی استان کرمان به شمار می‌رود و همه ساله میزبان گردشگران زیاد داخلی و خارجی است. معمار و طراح این بنای تاریخی، شخصی به‌ نام استاد سلطان محمد، معمار یزدی بوده است. همچنین، به نظر می‌رسد این اثر تاریخی از سوی علیمردان خان، پسر گنجعلی خان تکمیل شد و شکل امروزی به خود گرفت. از زمانی که مرمت این حمام در دستور کار قرار گرفت، به موزه‌ مردم‌شناسی تغییر کاربری داد.

این موزه به دو قسمت موزه مردانه و زنانه گنجعلی‌خان تقسیم شده است که هرساله میزبان تعداد زیادی از گردشگران ایرانی و خارجی است.

گنجعلی‌خان

موزه سکه

در ضلع شمال میدان گنجعلی‌خان، داخل بازار مسگری شمالی و روبروی حمام، ضرابخانه گنجعلی‌خان واقع است که با گچ‌بری زیبایی تزیین شده ‌است. در گذشته در آن مسکوکات طلا و نقره دولتی را ضرب می‌کردند، در سال ۱۳۷۰ همزمان با بزرگداشت خواجوی کرمانی، این مکان به عنوان موزه سکه مورد بهره‌برداری قرار گرفت. در این موزه مسکوکات متعلق به ادوار مختلف تاریخی از قبیل اشکانی، ساسانی، اموی، عباسی و … قاجاری و پهلوی به همراه اطلاعات مربوط در معرض دید بازدید‌کنندگان قرار دارد.

 موزه سنگ جبلیه

در منتهی علیه شرقی کرمان گنبد بزرگ و عجیبی قرار دارد، این گنبد هشت ضلعی به صورت کامل از سنگ است. در هشت طرف آن هشت در به عرض ۲ متر قرار گرفته است که برای استحکام بنا و جلوگیری از خرابی آن، درگاه‌ها را با سنگ مسدود کرده و فقط یکی را باز گذاشته‌اند. قدمت این گنبد را می‌توان به پیش از اسلام مربوط دانست. این گنبد در سال ۱۳۸۳ به موزه سنگ جبلیه تبدیل شد.

موزه باستان‌‌شناسی جیرفت

این موزه محلی برای نمایش تاریخ و فرهنگ غنی شهر جیرفت است، جیرفت شهری با آثار تاریخی و باستانی زیادی است که قدمت هفت هزار ساله دارد. در این موزه زیبا می‌توانید حدود ۵۰۰ شی و ظروف کنده‌کاری شده با نقش‌های پیچیده و پر رمز و راز از انسان‌ها، جانوران، موجودات افسانه‌ای و …را تماشا کنید. همچنین چندین مورد تندیس مرمری از انسان و جانوران، مجسمه‌های مفرغی، سفال‌های منقوش و سفال‌‌های ساده و اشیای کوچک مانند مهره‌های مسطح و استوانه‌ای در این موزه نگهداری می‌شود.

همه اشیای موجود در موزه باستان‌شناسی جیرفت بینندگان را برای چند لحظه به خود خیره می‌‌کنند. آثار نگهداری شده در موزه باستان شناسی جیرفت به هزاره سوم قبل از میلاد مسیح بر می‌گردد که بیشترشان از تپه باستانی کنار صندل کشف شده‌اند، تعدادی نیز مربوط به دوره اسلامی هستند. اکثر اشیای این موزه از جنس مفرغ هستند که یکی از معروف‌‌ترین آثار تندیس انسان عقرب است (نمادی با سر انسان و دم عقرب).

کرمان

 موزه شهید باهنر

 موزه شهید باهنر کرمان از آثار ماندگار و ارزشمند کنگره بزرگداشت شهید دکتر محمد جواد باهنر است که در بیستمین سالگرد شهادت آن شهید والامقام با هدف حفظ و احیای نام آن شهید به همت سردار سرتیپ پاسدار دکتر عبدالمحمدرئوفی‌‌نژاد فرمانده وقت لشکر ۴۱ ثارالله بنا و در تاریخ هفتم شهریور ۱۳۸۰ افتتاح شد.

 موزه دفاع‌مقدس

این موزه یکی از نتایج ماندگار و پدیده‌‌های منحصر به‌فرد کنگره‌ بزرگداشت سردار و هشت‌ هزار شهید استان‌های کرمان و سيستان و بلوچستان است که به همت و تدبیر فرمانده‌ وقت لشکر ۴۱ ثارالله سرتیپ پاسدار شهید قاسم سلیمانی در کرمان بنا شد. این موزه را ‌خان‌‌محمدی از استادان دانشگاه علم و صنعت تهران طراحی کرد که در زمینی به مساحت ۲۳ هزار متر مربع و زیربنای ۲۵۵۰ متر مربع ساخته شده ‌است و در تاریخ ۳ خرداد ۱۳۷۷ در سالروز فتح خرمشهر افتتاح شد. قسمت‌های مختلف موزه عبارتند از  ساختمان اصلی موزه (در سه طبقه و هشت تالار)،  مرقد مطهر هشت شهید گمنام دفاع مقدس، ماکت بزرگ عملیات کربلای ۵، ماکت پویای عملیات والفجر ۸، تالار عبرت و تالار بصیرت، ورودی موزه، مزار شهدا و بوستان شهدا.

 موزه ارتش

این موزه در سال ۱۳۸۸ در ساختمان باشگاه قدیم ارتش که دارای قدمتی بیش از ۱۰۰ سال است افتتاح شد. این بنای تاریخی دارای ۸۰۰ متر مربع زیربنا و بدون ستون است. موزه دارای ۴هزار تجهیزات نظامی از زمان قاجاریه است که از استان‌های زاهدان، تهران، اهواز و گرگان جمع آوری شده ‌است. همچنین ۵۰ قطعه عکس از رهبر معظم انقلاب در زمان جنگ، ۵۰ قطعه عکس از تجاوز رژیم عراق در سال ۱۳۵۸، اسنادی از شهادت مردم کرمان، وصیت نامه‌ها و آثار باقی‌مانده از شهیدان، ۲ تابلوی نفیس با بیش از ۱۰۰ سال قدمت در این موزه به نمایش گذاشته شده است.

blank

 موزه صنعتی

این بنا که در خیابان شهید بهشتی (دکتر شریعتی) قرار دارد نمونه‌ای از همت و حمیت حاج علی‌اکبر صنعتی از خیرین کرمانی است که بنای پرورشگاهی برای نگهداری ایتام را پی ‌‌ریخت، در جوار آن موزه‌‌ای بنا نهاد که امروزه آثار ارزشمندی از استاد علی‌اکبر صنعتی یکی از فرزندان همین پرورشگاه در آن به نمایش درآمده است.  موزه صنعتی در سال ۱۳۵۶ افتتاح شد و بعد از انقلاب  به مدت ۱۷ سال تعطیل بود و در سال ۱۳۷۲ بازگشایی شد. موزه هنرهای معاصر از سال ۱۳۸۶ در این محل مورد بهره‌‌برداری قرار گرفت.

موزه زرتشتیان

موزه زرتشتیان واقع در شهر کرمان و اولین و تنها موزه مردم شناسی زرتشتیان جهان است که در سال ۱۳۸۰ به همت بهدنیان فرزانه، هرمز اشیدری و مهیندخت سیاوشیان ساخته شد و به صورت رسمی در مراسم جشن تیرگان سال ۱۳۸۴ از سوی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری وقت افتتاح شد.

این موزه از بخش‌های مختلفی تشکیل شده که هر بخش به یکی از جنبه‌های آداب و رسوم زرتشتیان می‌پردازد.

منبع: میراث آریا

گلین چیخدی، آیین دیرینه مردم اردبیل برای روانه کردن عروس و داماد

ازدواج آیین بسیار مقدسی است که در بین اقوام و ادیان مختلف به طرق مختلف اجرا می‌شود، از زیبایی‌های سرزمین ایران، تنوع فرهنگی آن است و از جلوه‌های باشکوهی که این مقوله را صدچندان به رخ می‌کشد، برگزاری آیین مقدس ازدواج است.

در آذربایجان که ریشه‌های فرهنگی و اجتماعی بس دیرینه‌ای دارد، آداب و رسوم بسیار ویژه و جذابی در زمینه ازدواج جریان دارد که این آداب و رسوم و نحوه اجرای آن‌ها از سال‌های بسیار دور تا کنون ادامه داشته است.

در آذربایجان مراسم ازدواج عموما به یک شکل برگزار می‌شود، در این دیار زیبا در ماه‌های مقدس محرم، صفر و رمضان مراسم ازدواج انجام نمی‌شود.

در بعضی از مناطق آذربایجان و به‌ویژه در روستاها و قصبات، ازدواج با مراسم خواستگاری آغاز شده و نوعروسان بدین ترتیب انتخاب می‌شوند، این بخش که در زبان ترکی الچیلیک نامیده شده و در مراسم ازدواج از اهمیت فراوانی برخوردار است، معمولا به وسیله مادر و خواهران داماد انجام می‌شود.

در این مراسم نزدیکان داماد ترانه‌هایی نیز می‌خوانند و عروس را به‌نوعی خواستگاری می‌کنند. به‌عنوان مثال:

ال آلمایا گلمیشم
شال آلمایا گلمیشم
گوزل گؤز بی‌اوغلانا
یار آلمایا گلمیشم

در بعضی از مناطق آذربایجان خواستگاران با ضیافتی که محور آن را غذاهای لذیذی همانند خورشت و پلو تشکیل می‌دهد، پذیرایی می‌شوند و سپس بزرگان و سالمندان هر دو طرف گرد هم آمده و در مورد شرایط عقد و روز آن به توافق می‌رسند.

در آذربایجان به این مراسم روز نشان گفته و در آن بزرگان خانواده داماد آینده به خانه نوعروس دعوت می‌شوند تا در مورد مهریه به بحث و تبادل نظر بپردازند، در بعضی از خانواده‌های کوچ‌نشین آذربایجان هنوز سنت اخذ شیر بها اجرا می‌شود.

بعد از دریافت پاسخ مثبت، کله قندی که از طرف خانواده داماد آورده شده شکسته شده و نوک کله قند نیز به مادر عروس داده می‌شود و بعد از مراسم روز نشان، نوبت به خرید زیورآلات، پارچه‌ها و هدایایی می‌رسد که در روز عقد بین طرفین رد و بدل می‌شود.

عقد یا نکاح مابین عروس و داماد در روزی که معنای خوبی داشته و از طرف خانواده‌ها مورد قبول قرار گیرد، بسته می‌شود، این مراسم معمولا در حضور نزدیکان و خویشاوندان داماد و عروس و با وساطت ماموری رسمی در خانه نوعروس برگزار می‌شود، به هنگام قرائت خطبه عقد، پارچه‌ای سفید رنگ بر روی سر داماد و عروس قرار گرفته و دو تکه قند برای آغاز زندگی شیرین و ادامه آن به همین شکل به یکدیگر سابیده می‌شوند.

در گذشته دختران و پسرانی که از همدیگر خوششان می‌آمد، برای دیدار یکدیگر شب‌ها به خارج خانه می‌آمدند، نامزدها و عاشق‌ها برای همدیگر ترانه و بیاتی خوانده و بدین شکل شب را سحر می‌کردند، در شب‌های چهارشنبه‌سوری نیز داماد پشت بام خانه‌ها رفته و از آنجا شال و یا دستمالی را به داخل خانه محبوبشان می‌انداختند.

شهریار شاعر بزرگ آذربایجان در این مورد چنین می‌سراید:

بایرامدی، گئجه گوشو اوخوردو

آداخلی قیز بیگ جورابینی توخوردو

آی نه گؤزل قایدادیر شال ساللاماخ

بیگ شالینا بایرام سنین باغلاماخ

در گلین چیخدی نوعروس در هر عیدی که در خانه داماد آینده بگذراند، هدایای فراوانی دریافت می‌کند، در آذربایجان بعد از مراسم عقد، خانواده‌ها همدیگر را برای اولین بار به خانه همدیگر دعوت می‌کنند که به آن ایاق آچما (پاگشا) می‌گویند، در واقع با این مراسم خانواده‌ها با همدیگر بیشتر آشنا شده و رفت و آمدشان تسهیل می‌شود.

قبل از برگزاری مراسم عروسی خصوصیت قابل توجه دیگری وجود دارد بدین ترتیب که باید از خانواده‌های خویشاوندی که عزادار هستند، اجازه گرفته شود و بعد از این امر خانواده‌ها دور هم جمع شده و عروسی با شادی آغاز می‌شود و در خانه داماد گوسفندی قربانی شده و با گوشت آن از میهمانان پذیرایی می‌شود.

در بخش دیگری از مراسم گلین چیخدی، در میان دوستان نزدیک داماد دو نفر به عنوان ساقدوش و سولدوش انتخاب شده و از طرف پدر داماد به آن‌ها هدیه داده می‌شود و در این میان در خانواده‌های داماد و عروس جشن و پایکوبی همچنان ادامه می‌یابد.

قبل از حرکت نوعروس به خانه داماد، پدر عروس در نزد خویشاوندانش در گوش دخترش چنین می‌گوید: «صاحب دختران و پسران بسیاری شویی، ثروتمند و خوشبخت باشی، به حرف پدر شوهر و مادر شوهرت گوش بدهی، روزهای خوشی داشته باشی…انشاالله» که به این رسم خیردعا گفته می‌شود.

نوعروس بعد از ورود به خانه بر روی صندلی نشسته و بر روی سرش کاسه‌ای کوچک به نام دوواخ می‌گذارند که معمولا ساقدوش آن را گرفته و فرار می‌کند، برای اخذ مجدد این کاسه و یا دوواخ باید به ساقدوش نیز هدایایی داده شود.

بسیاری از این مراسم و آداب و رسوم زیبای آذربایجان امروزه در نتیجه شرایط اقتصادی و اجتماعی و با توجه با بالا رفتن هزینه‌ها، گسست فرهنگی و احساسی بین مردم، عدم توجه به آیین‌ها و تقلید از آداب غرب، رنگ و روی خود را از دست داده و به شدت متغییر شده و بیشتر در مناطق روستایی قابل مشاهده است.

مراسم سنتی ازدواج به دلیل ذات و نوع برگزاری آن، موجب افزایش پیوندهای اجتماعی بین افراد و خانواده‌ها شده و به دلیل همیاری و همکاری بسیار در این نوع ازدواج‌ها، کاهش فشار مالی را در ادامه خواهد داشت.

با توجه به اینکه ثبت و مستندنگاری این آیین‌ها، در حفظ آن بسیار موثر خواهد بود، مراسم گلین چیخدی سال گذشته در فهرست میراث ناملموس کشور به ثبت رسید که در کنار این اقدام برگزاری برنامه‌هایی نظیر انجام خودجوش مراسم ازدواج سنتی در بین مردم آذربایجان، جشنواره ازدواج عشایر و تحقیقات میدانی و انتشار نتایج این تحقیقات می‌تواند در احیای این آیین تاثیرگذار باشد.

منبع: میراث آریا

مرتبط:

احیای پخت غذای محلی خشیل اردبیل

آشنایی با مجموعه تاریخی بازار اردبیل

آشنایی با آبشار سردابه اردبیل

«خلیج فارس» از کجا می‌آید؟

احمد اقتداری در مقاله «خلیج فارس و نام آن» و محمدحسن گنجی در کتاب «وصف خلیج‌ فارس در نقشه‌های تاریخی» پاسخ‌هایی علمی به کسانی که به دنبال تحریف نام خلیج فارس هستند، داده‌اند.

همزمان با روز ملی خلیج‌ فارس (۱۰ اردیبهشت‌ماه) صفحه چشم و چراغ وابسته به فرهنگستان زبان و ادب فارسی مطالبی را درباره خلیج فارس و در پاسخ به تحریف نام آن منتشر کرده است.

احمد اقتداری در  مقاله «خلیج فارس و نام آن» که در نشریه اطلاعات سیاسی – اقتصادی (سال ۱۳۸۹، شماره ۲۷۱ _۲۷۲ صفحه، ۶۴- ۶۵)  منتشر شده نوشته است:

چند نمونه از منابع مشهور و معتبری که نام خلیج فارس در آن‌ها آمده است:

کهن‌ترین نامی که از خلیج فارس به جای مانده نامی است که آسوریان، پیش از ورود نژاد آریا به فلات ایران، بر این دریا گذاشته‌اند. در کتیبه‌های کهن آسوری از این دریا به نام «نار مرتو» به معنی «رود تلخ» یاد شده است.

در کتیبه‌ای که از داریوش بزرگ در تنگه سوئز یافته‌اند، در بیان صدور دستور داریوش برای حفر ترعه سوئز، «دریایی که از پارس آید» ذکر شده است.

هرودوت، مورخ یونانی، از دریایی به نام «اریتره» نام می‌برد که برای اقیانوس هند و بحر عمان و خلیج فارس اطلاق می‌شد.

فلاویوس آریانوس، مورخ یونانی، که در سده دوم میلادی می‌زیست، در کتاب خود به نام «لشکرکشی‌های اسکندر» نام این خلیج  را «پرسیکون کاای تاس» نوشته است

استرابون، جغرافی‌دان معروف یونانی، که در نیمه اول سده‌ نخست میلادی می‌زیست، می‌نویسد که عرب‌ها بین خلیج عرب (بحر احمر کنون) و خلیج فارس جای دارند. استرابون نیز نام «پرسیکون کاای تاس» را بر خلیج فارس به کار برده است.

بطلمیوس که در سده دوم میلادی زندگی می‌کرد، در کتاب معروف جغرافیای خویش که به زبان لاتین نوشته است، از این دریا به نام «پرسیکوس سینوس» یاد کرده است که درست به معنای «خلیج فارس» است.

مورخ رومی، کوینتوس کوروسیوس، که در سده نخست میلادی می‌زیست،  این خلیج را «آکواریوم پرسیکو» یعنی «آبگیر پارس» نامیده است.

نام خلیج فارس در زبان فرانسوی Golfe Persique، در انگلیسی Persian Gulf، در آلمانی Persischer Golf، در ایتالیایی Golfo Persico و در ژاپنی Perusha Wen است که در همه آن‌ها نام پارس وجود دارد.

در دوران اسلامی، نام این خلیج «بحر فارس» و «البحر الفارسی» و «الخلیج الفارسی» و «خلیج فارس» یاد شده. خوشبختانه نویسندگان، مورخان، جغرافی‌دان‌ها و جهانگردان دوران اسلامی کتب معروف و معتبری در این‌باره به جای گذاشته‌اند از آن جمله: ابن الفقیه، ابوعلی احمد بن رسته،  الطاهر بن المطهر المقدسی، ابوالقاسم محمد بن حوقل، ابن البلخی و بسیاری دیگر.

blank

blank

 

 

این صفحه همچنین در مطلب دیگری به معرفی کتاب «وصف خلیج فارس در نقشه‌های تاریخی» پرداخته و نوشته است: در سال‌هایی که بدون توجه به اسناد و حقایق جغرافیایی و تاریخی و باستان‌شناختی، نام «خلیج فارس» تحریف می‌شد، پدر دانش جغرافیای نوین ایران، محمدحسن گنجی، و تنی چند از متخصصان جغرافیا و اسناد تاریخی، اثری تدوین کردند که پاسخی علمی و مستدل به این تلاش‌های مذبوحانه بود.

کتاب در سه بخش تنظیم شده‌ است. در بخش‌های نخست و سوم، مکتب‌های نقشه‌نگاری اسلامی و اروپایی معرفی شده و فهرست‌های متنوعی از عنوان‌های نقشه‌های مندرج در کتاب، نام‌های خلیج فارس، طراحان نقشه‌ها، کتاب‌شناسی منابع و غیره آمده ‌است.

بخش اصلی و دوم کتاب دربرگیرنده حدود دویست نقشه، از جغرافی‌دانان و نقشه‌نگاران دوران اسلامی و اروپایی است که وجه مشترک همه این نقشه‌ها، ذکر نام خلیج فارس در آن‌هاست. در فصل نقشه‌های اسلامیِ این بخش، چهل نقشه، و در فصل اروپایی صدوبیست نقشه آمده‌ است. همه این نقشه‌ها از مراکز آرشیویِ ایران و جهان، نسخه‌های خطی و چند نسخه چاپی گرفته شده‌اند و برخی از آن‌ها برای اولین‌بار در این کتاب منتشر و شرح داده شده‌اند.

کتاب «وصف خلیج فارس در نقشه‌های تاریخی» در قطع سلطانی چاپ شده و یکی از چند اثر پژوهشیِ ارزشمندی است که زیر نظر مرحوم دکتر حسن حبیبی در بنیاد ایران‌شناسی تدوین شد.

منبع: ایسنا

مرتبط:

۴۱ زیبای خفته ایرانی در خلیج فارس

قلعه هرمز _یادگار حضور استعمار در خلیج فارس