نوشته‌ها

چرنداب، اهراب و لیل‌آباد، ۳ محله کلیدی در تاریخ تبریز

این محله از شرق با نوبر، از غرب با گجیل و کوچه باغ، از شمال با محله خیابان کوچک و از جنوب با اراضی یانیق آن روزگار همسایه بوده است. خیابان خیام این محله را از کوچه باغ و خیابان‌های فردوسی و طالقانی آن را از محله نوبر جدا می‌کند.

طبق نقشه قدیم مرز نوبر و میارمیار از کاروانسرای حاج علی‌اکبر در جنوب خانه بیگلربیگی واقع در محله خیابان کوچک شروع و به سمت ارک امتداد می‌یابد، به طوریکه مساجد استاد و شاگرد و دال ذال در محله مهاد مهین و قراولخانه و حمام داداش در محله نوبر واقع می‌شوند.

پس از ارک بر پهنای محله مهاد مهین رفته‌رفته افزوده می‌شود و می‌توان از ارک به پایین خیابان طالقانی امروز را مرز بین دو محله قلمداد کرد. در مورد علت نام‌گذاری مهاد مهین به معیار اختلاف‌نظر وجود دارد. دکتر مشکور در مورد نام این محله  به وقف‌نامه مسجد جهانشاه (کبود) اشاره کرده و نام آن را‌ مهاد میان ذکر می‌کند. نادر میرزا نیز در مورد این محله چنین می‌نویسد: «این کوی را پیشینیان این روزگار مهاد میهن، باستانیان معیار میان و امروزه بومیان تبریز معیار گویند و به دفتر همان مهاد مهین نویسند.»

او همچنین اشاره به آبادی، نامداری و بزرگی داشته و این کوی را دارای برزن‌ها می‌داند که یک قسمت از آن ارمنستان است. او به سکونت مسیحیان این محله اشاره کرده و آن‌ها را دارای ثروت و مکنت می‌داند و می‌نویسد: «آن‌ها زرگران، جواهرسازان و خیاطان ماهری بوده و تجار و پیله‌ورهای مسیحی پول و اعتبار زیادی دارند. سفرای دولت‌های فرنگ و عثمانی در این کوی ساکن‌اند و به هر سفارتخانه بیرق افراشته‌اند.»

در تبریز آن زمان چهار سفارتخانه وجود داشت، سفارت عثمانی، سفارت روس، سفارت فرانسه و سفارت انگلستان. محله مهاد میهن محله‌ای با افراد ثروتمند و متشخص بود و به همین دلیل مهاد مهین یا مهد بزرگان نامیده شده است. این کوی دو کدخدا داشت یکی حبیب‌الله خان که برادر حاجی‌آقا خان قلعه بیگی، جوانی با دانش و نیک نهاد که کدخدای اهل اسلام بود و دیگری حاجی محمدتقی خان معروف به حاجی امیرخان فرزند قلعه بیگی جوانی موقر و دانا که کدخدای مسیحیان بود. امروزه در میان اهالی محله  مهاد مهین را معیار می‌نامند و ظاهراً به معنای منار میان است.

دروازه میارمیار

این دروازه یکی از دروازه‌های هشتگانه تبریز بود که بر روی باروی احداث شده از سوی نجفقلی خان دنبلی قرار داشت. محل دقیق این دروازه که امروزه اثری از آن بر جای نمانده است نزدیکی چهارراه شریعتی امروزی بوده است. در میان اهالی قدیم تبریز دروازه میارمیار به قالا قاپوسی (درب قلعه) شهرت داشته است. شکل تمام دروازه‌های تبریز از اصول واحد پیروی می‌کرد.

چرنداب مهم‌ترین کوی محله میارمیار است و از سمت شرق با محله نوبر همسایه است. این کوی در نقشه دارالسلطنه تبریز با عنوان چهار انداب میارمیار نوشته شده است. چرنداب از واژه چهار انداب گرفته شده است و با توجه به اینکه انداب محل گذر آب است لذا چرنداب به معنی محل گذر ۴ رود آب است. اهمیت این کوی بیشتر به خاطر گورستان تاریخی آن است که در میان مورخان به مقبره الوزرا  شهرت یافته است.

گورستان چرنداب

در محله چرنداب تبریز در خیابان طالقانی و در ایستگاه لاله زار گورستانی وجود داشت که از گورستان‌های قدیمی و تاریخی در تبریز محسوب می‌شد. این گورستان قسمت بزرگی از محله چرنداب را اشغال کرده بود. تعدادی از وزرا و صاحبان سیاست  و قلم در آن دفن شده بودند، از جمله خواجه شمس‌الدین محمد جوینی، خواجه صیرفی، سلمان ساوجی،  خواجه ابراهیم کججایی و … . تمام خانقاه‌ها، زاویه‌ها و مقابر موجود در این گورستان تاریخی در اثر زلزله‌های مکرر تبریز از بین رفته و گورستان تبدیل به مکان مخروبه و متروکه‌ای شده بود. در سال۱۳۱۳هجری شمسی اداره دارایی تبریز بخشی از گورستان چرنداب را از شهرداری خریداری کرده و برای کسب درآمد بیشتر از عوارض و مالیات عمارت بزرگی را برای تولید الکل و مشروبات الکلی احداث کرد. با همت مدیرکل فرهنگ آذربایجان و با همکاری شهرداری و اداره اوقاف تبریز در تمام اراضی گورستان چرنداب از جمله در بخش جنوبی آن دبیرستان امیرخیزی، اداره آموزش ضمن خدمت، مدرسه عدالت، مدرسه جاوید، مدرسه شهید محمودی، دبیرستان شکیب و مولانا و اداره آموزش و پرورش ناحیه ۳ و هنرستان بزرگ شهید چمران، در قسمت شمالی گورستان متروکه دبیرستان زینب کبری یا امیرنظام سابق، خانه پیشاهنگی و خانه معلم  احداث شد و کارخانه مشروب سازی به خارج شهر انتقال یافت.

محله اهراب نیز یکی از کوی‌های معروف مهاد مهین است و می‌توان آن‌ها را محدوده بین خیابان خیام و کوچه بارناوا در نظر گرفت. نادر میرزا در کتاب خود اهراب را به‌عنوان یکی از برزن‌های چرنداب معرفی کرده است. اما طبق نقشه دارالسلطنه تبریز، اهراب جزو محله بزرگ مهاد مهین است. اهراب به معنای جایی است که درختان زبان گنجشک (قوش دیلی) که در کنار آب باشند یا زمین و منطقه‌ای که سراسر آن پوشیده از درخت گنجشک زبان باشد.

محله اهراب تبریز خاستگاه عده‌ای از مشاهیر و بزرگان تبریز بوده و افرادی چون میرزا جعفر خامنه‌ای بنیانگذار شعر نو (قبل از نیما یوشیج) در ایران، ابوالحسن خان اقبال آذر استاد آواز ایران، میرزا طاهر خوشنویس و حیدرخوندل شاعر مرثیه‌سرای آذربایجان روزگاری در این محل سکونت داشتند.

ارمنستان یکی دیگر از کوی‌های مهم محله مهاد مهین است که در شمال غربی این محله و در همسایگی محله گجیل واقع شده است. از کوچه‌های معروف این کوی می‌توان به کوچه آرامیان و کوچه بارناوا اشاره کرد که بسیاری از ارامنه تبریز در این کوچه سکونت دارند. کنسولگری‌های دولت‌های خارجی که دوران قاجاریه در کوی ارمنستان واقع بودند که متأسفانه پس از روی کار آمدن رضاخان از اهمیت سیاسی تبریز رفته‌رفته کاسته شد و در نهایت منجر به تعطیلی آن‌ها شد.

کوچه پستخانه

در زمان قاجاریه اولین پستخانه ایران در یکی از گذرهای قدیم شهر تبریز و نزدیک بازار دایر شد و این گذرگاه به نام کوچه پستخانه معروف شد. بعد از احداث خیابان شریعتی شمالی این کوچه به دو قسمت تقسیم شد. از مکان‌های جالب ‌توجه همسایه و هم‌جوار کوچه پستخانه باید از چند مکان مهم نام برد که عبارت‌اند از مسجد صمصام خان که روزگاری مرکز اجتماع مردم مبارز شهر در انقلاب مشروطه بود و یکی از کانون‌های مهم و ارزشمند پایگاه بزرگ بر علیه حکومت ستم‌شاهی محمد علیشاه بود. قبل از تشکیل پستخانه این ساختمان در انقلاب مشروطه تبدیل به بیمارستان شده بود که قهرمانان مشروطه در آن بستری بودند. در محدوده پستخانه قدیم اکثر کنسولگری‌های خارجی مقیم بودند.

کوچه پاساژ

پاساژ به معنای پیاده راه و  لغتی فرانسوی است. پاساژ بعد از کودتای ۱۲۹۹ هجری شمسی رضاخان و زمانی که عبدالله خان طهماسبی امیر لشکر، حاکم نظامی آذربایجان به احداث خیابان پهلوی سابق (امام خمینی) اقدام کردند این منطقه نیز به طرز معماری جالبی به سبک فرانسوی‌ها احداث شد که از یک طرف به کوچه پستخانه قدیم و آرامیان و ایچری ارمنستان راه ورودی داشت و از طرفی به محله معیار و خیابان امام خمینی راه ارتباطی بود. با الگوبرداری از پاساژ قدیمی فرانسه، گراند هتل نیز در این محل احداث شد و به علت کثرت اتباع خارجی در تبریز در آن دوره، پاساژ به‌عنوان محلی برای قدم زدن و گپ و گفتگو برای آن‌ها شد. بعدها با احداث خیابان شهناز شمالی معبر این پاساژ در پشت جبهه اصلی تردد قرار گرفت و باعث شد از رونق آن کاسته شده و رفته‌رفته تبدیل به محلی برای خوش‌گذرانی و عیاشی افراد معلوم‌الحال شد. چندین رستوران به‌علاوه یک سینما به نام سینما سعدی (سینما میهن سابق) که در زیرزمین آن کارخانه لیموناد سازی، باشگاه بیلیارد،  رستوران خورشید، یک کلیسا، قهوه‌خانه‌های پاتوق افراد معلوم‌الحال، دواخانه، عینک‌سازی و تعدادی خواروبارفروشی و غذاخوری ترکیب صنفی معبر مذکور در آخرین وضعیت در پیش از انقلاب بود که در قیام ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ تبریز برخی از این مراکز فساد و بدنام به آتش کشیده شد.

کلیسای معروف مستقر در پاساژ، کلیسای کاتولیک یا کلیسای عذرای توانا نام دارد و در سال ۱۹۱۰ میلادی به هزینه یک فرد ثروتمند فرانسوی بنام اوژن پوره به شیوه معماری گوتیک بنا شد که مثل اغلب کلیساهای جهان طرح صلیبی دارند. کل بنا از آجر ساخته‌شده و در سال ۱۹۲۳ میلادی آثار هنری داخل کلیسا از سوی فرانس کوردون هنرمند فرانسوی تهیه شده است. چندین تابلوی گران‌بها در اطراف محراب کلیسا وجود دارد که اغلب در فرانسه و در سال‌های ۱۹۰۰ و ۱۹۲۶ میلادی ترسیم و به این کلیسا اهدا شد.

کوچه آرامیان یکی از کوچه‌های محله ایچری ارمنستان یا ارمنستان داخلی است که در بخش شرقی آن کوچه پستخانه قرار داشت و امروزه در ضلع غربی انتهای شریعتی شمالی واقع است و یکی از راه‌های ورود به کلیسای بزرگ و معروف مریم مقدس از کوچه آرامیان است. این کوچه به نام یکی از معروف‌ترین و بزرگ‌ترین بازرگانان ارمنی نام‌گذاری شده است و اولین سالن نمایش و تئاتر ایران در شهر تبریز در این محله ارمنی‌نشین به نام صحنه آرامیان افتتاح شد. ارامنه تبریز نمایش‌هایی در این محله به روی صحنه می‌بردند. در سال ۱۲۹۱ هجری شمسی چند تن از این هنرمندان با ذوق گرد هم آمدند و یک هیئت آکتورال بنام خیریه ترتیب دادند که نمایشنامه‌هایی را کارگردانی و اجرا می‌کردند. اکثر این نمایشنامه‌ها به زبان ترکی آذری برگردانده و اجرا می‌شد.

کوچه بارناوا (بارون آواک)

محله بارون آواک یا بارناوا بین محلات لیلاوا، اهراب و میارمیار واقع شده است. مکان محله بارون آواک پس از زلزله ۱۱۹۳هجری قمری و احداث دروازه‌های هشتگانه در محدوده خارج شهر قرار گرفته است. محل برج و بارو خندق بزرگی بود که در زمان ناصرالدین‌شاه این برج، دیوار و خندق تخریب و تبدیل به کوی و محله شد و شخصی بنام بارون آواک این قسمت از اراضی شهری را از دولت گرفت و اجازه گرفت تا ارامنه متوسط‌الحال، فقیر و کسانی را که از سایر مناطق به تبریز مهاجرت می‌کردند، در آنجا اسکان دهد. بارون آواک از بزرگان ارامنه ننه بود و ریش‌سفید ارامنه به شمار می‌رفت. پس از آنکه محله بارون آواک به وجود آمد یکی از جالب‌ترین کلیساهای ارامنه بنام کلیسای سرکیس مقدس و مدارس وابسته به آن احداث شد.

این دبیرستان و مراکز آموزشی برای فرزندان ارامنه بنام مدرسه تامارا تومانیانس نامیده شد. سپس در کنار این دبیرستان تاریخی مدرسه جدیدی به هزینه یک ارمنی ثروتمند بنام ساهاکیان ساخته شد که از سوی اداره فرهنگ آذربایجان، دبیرستان اسدی نام‌گذاری شد. تاریخ احداث مدرسه تامارا تومانیانس ۱۸۹۶ میلادی و تاریخ احداث کلیسای سرکیس مقدس ۱۸۲۰ میلادی است و در سال ۱۸۴۵ تجدید بنا شده است. در محوطه کلیسا بنا و یادمان مجاهدان ارامنه به چشم می خورد.

* گزارش از نویده رئوف فرد

مرتبط:

فرش دستباف تبریز ، شکوه هنر ایرانی

قاری کورپوسو _پل چراغ تبریز

باغ گلستان _باغ گل تبریز

قیرمیزی گول آذرشهر

قیرمیزی گول منطقه ای سرسبز و دیدنی است که درختان سربه فلک کشیده و چشمه های حیات بخش آن با صدای دل نشین، ندای شکوه بیکران خدا را می رساند. گلهای سرخ این منطقه از آذربایجان که در فصل بهار فضا را عطر آگین میکند، از شهرت خاصی برخوردار است.

قیرمیزی گول از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان ینگجه بخش حومه در شهرستان آذرشهر واقع شده‌ است و از بخش مرکزی شهرستان آذرشهر نزدیک دو کیلومتر فاصله دارد. از تبریز تا آذرشهر نیز یک و نیم ساعت رانندگی نیاز است.

حمام قیرمیزی گول جزو آثار باستانی دوره قاجار است که به ثبت آثار ملی ایران نیز رسیده است.

قیرمیزی گول

وقتی از سمت تبریز به سمت جنوب غربی آذربایجان شرقی سفر می کنید، طبیعتی زیبا و چشم نواز اطراف جاده شما را مجذوب خود می کند. همینطور که در جاده ترانزیتی استان های غربی کشور مشغول رانندگی هستید از شهرهای سهند، خسروشهر، اسکو و ایلخچی عبور خواهید کرد و بالاخره بعد از پیمودن ۵۰ کیلومتر به آذرشهرمی رسید. این شهرستان در دامنه شمال غربی کوه های سهند و در ۲۰ کیلومتری جنوب شرق دریاچه ارومیه قرار دارد. نزدیکی به مرکز استان سبب شده تا گردشگرانی که به تبریز سفر کرده اند، به آذرشهر نیز سر بزنند و لذت گردش در طبیعت و روستاهای این شهرستان را تجربه کنند.

در سفر به آذرشهر اگر سری به قیرمیزی گؤل نزدید ، مطمئن باشید که سفرتان ناقص مانده است. این منطقه به جهت آب و هوای خاص و بی مانند خود و وجود چشمه های مختلف دارای مناظر طبیعی و خدادادی است. عطر خوش گل سرخ (محمدی) که در همه جای این منطقه به صورت خود رو رشد کرده، لطافت خاصی به این منطقه بخشیده است. بوته های گل سرخ در بیشتر باغات آذرشهر می روید و این گیاه را باغداران نیز تکثیر می کنند و در فصل بهار فضا را معطر می سازند. عمده محصول گل سرخ در مناطق ییلاقی و سردسیر به عمل می آید، از جمله قیرمیزی گؤل، ینگجه، جراغیل، هفت چشمه و خود آذرشهر و همچنین روستای گون بر (گونبرف) در شهرستان اسکو که در نزدیکی قیرمیزی گؤل واقع شده است.

قیرمیزی گول
آذرشهر و دیدنیهایش
شهرستان آذرشهر که در دامنه شمال غربي كوه هاي بلندي از سلسله كوه هاي سهند غربي و جلگه و سواحل درياچه اروميه قرار گرفته است دارای تعداد زیادی روستا با آثار تاریخی و مناظر طبیعی است و خود شهرستان و بخش های تابعه نیز از مناطق دیدنی و تاریخی برخوردار است.
شهرستان آذرشهر به جهت واقع شدن در کنار گذر جاده ترانزیتی استان های غربی، از اهمیتی ویژه برای مسافران برخوردار است.

از اماکن دیدنی روستاهای این شهرستان می توان به منطقه توریستی و روستای قیرمیزی گؤل، روستای قدیمی و مسجد سنگی چراغیل، معبد تاریخی روستای بادامیار، دربند روستای الوانق، آبهای معدنی تاپ تاپان و قزل داغی، سد خاکی و قبرهای بی بدیل تاریخی روستای ینگجه، تپه تاریخی پیرقطران، زیارتگاه دستجرد، تپه باستانی شیرامین، آثار روستای متروک تورامین و روستای بادامیار، باغات فیروز سالار و حمام باستانی چهارسوق اشاره کرد.

از مکانهای دیدنی و تاریخی بخش های این شهرستان نیز میتوان به پیرجابر ممقان، پیرمحمود تیمورلو و چشمه چهارسو، گورستان پیرحیران، مسجد چهارسو ستوباد و رومیان، مصلای تاریخی و درخت چنار هزار ساله در خود شهرستان اشاره نمود.

مرتبط:

فرش دستباف تبریز ، شکوه هنر ایرانی

خانه بهنام تبریز

باغ گلستان _باغ گل تبریز

انجام مطالعات و مستندنگاری برج خلعت‌ پوشان تبریز

معاون میراث‌ فرهنگی آذربایجان‌ شرقی از انجام مطالعات، مستندنگاری و تهیه طرح مرمت برج خلعت‌ پوشان تبریز خبر داد.

علیرضا قوچی ضمن اعلام این خبر، گفت: اداره‌کل استان به ‌عنوان متولی اصلی حفاظت و صیانت از آثار و بناهای تاریخی همواره اهداف و برنامه‌های خود را در این راستا به‌ صورت مستمر و تخصصی انجام می‌دهد، در این راستا انجام مطالعات و ارائه طرح مرمتی برای تحقق اهداف صیانتی و حفاظتی از بناهای تاریخی امری ضروری است.

وی ادامه داد: طی یک سال اخیر مطالعات و مستندنگاری برج خلعت‌ پوشان توسط معاونت میراث ‌فرهنگی استان انجام شده و فاز نخست عملیات مرمتی آن همزمان با انجام مطالعات با کسب مجوز مرمت در بخش بنا و محوطه سازی انجام شد که ادامه روند مرمت در حال حاضر نیز مراحل اجرایی خود را سپری می‌کند.

وی به شرح اقدامات انجام‌ گرفته در مراحل مطالعات و مستندنگاری برج خلعت‌ پوشان تبریز پرداخت و افزود: در مرحله نخست، مطالعات و جمع‌آوری اسناد مکتوب و مصور از برج خلعت پوشان و هم‌چنین مطالعات میدانی، مستندسازی و گردآوری اطلاعات مربوط به معماری طبقه اول، هندسه و فرم کوشک، انجام مطالعات تطبیقی و بررسی نمونه‌های هم دوره در راستای دستیابی به طرح معماری کوشک در دستور کار قرار گرفت.

قوچی بیان کرد: در ادامه انجام مطالعات برج خلعت پوشان فاز اول و دوم طرح مرمت معماری آن با اقداماتی نظیرتهیه نقشه‌های مرمتی، معماری، تزئینات وابسته به معماری، ارزیابی، معرفی و ارائه پیشنهادات مداخلات سازه‌ای، تهیه و ارائه نقشه‌های مورد نیاز باز زنده‌سازی معماری طبقه اول و نمای ساختمان و … اجرا شده است.

به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آذربایجان شرقی، وی با بیان این‌که در مرحله پایانی مطالعات و مستندنگاری برج خلعت پوشان تبریز تهیه طرح مرمت جداره‌ها در دستور کار قرار گرفت، گفت: در راستای اجرای عملیات مرمتی، طرح مرمتی برج خلعت پوشان تبریز به دنبال سیاست‌گذاری، ارائه طرح و ضوابط راهبردی کلی برای حفاظت از اثر و برآورد ریالی عملیات اجرایی، تمامی اقدامات انجام شد.

منبع:ایسنا

مرتبط:

برج خلعت‌پوشان یادگاری از آیین کهن خلعت‌پوشی

برج خلعت پوشان تبریز همچنان در انتظار اتمام مرمت

انجام مطالعات و مستندنگاری جداره‌های تاریخی تبریز

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان‌شرقی از انجام مطالعات، مستندنگاری و تهیه طرح مرمت جداره‌های تاریخی تبریز خبر داد.

علیرضا قوچی ضمن اعلام این خبر، گفت: اداره‌ کل میراث‌ فرهنگی آذربایجان‌ شرقی به عنوان متولی اصلی حفاظت و صیانت از آثار و بناهای تاریخی‌، همواره به صورت مستمر و تخصصی پیگیر اهداف و برنامه‌های خود در این راستا بوده و انجام مطالعات و ارائه طرح مرمتی برای تحقق اهداف صیانتی و حفاظتی از بناهای تاریخی امری، ضروری است.

وی با بیان اینکه این اداره‌ کل اجرای مطالعات، مستندنگاری و تهیه طرح مرمتی بناهای تاریخی استان را در دستور کار قرار داده است، ادامه داد: طی یک سال گذشته، مطالعات و مستندنگاری جداره‌های تاریخی تبریز اعم از “گراند هتل”، “هتل ژاله”، “هتل جهان‌نما” و “اکرامی” توسط معاونت میراث فرهنگی استان انجام شده و در حال حاضر مراحل اجرایی خود را سپری می‌کند.

معاون میراث فرهنگی آذربایجان‌شرقی با تشریح اقدامات انجام گرفته در مراحل مطالعات و مستندنگاری جداره‌های تاریخی تبریز، افزود: در مرحله نخست مطالعات، اسناد جمع‌آوری و فهرست آثار موضوع مطالعات مورد بررسی قرار گرفت همچنین مطالعات میدانی، مستندسازی و گردآوری اطلاعات مربوط به جداره‌های تاریخی و با ارزش سطح شهر تبریز، یکپارچه‌سازی اطلاعات گونه‌بندی جداره‌ها بر اساس نوع مصالح، دوره ساخت و تکنیک اجرا در دستور کار قرار گرفت.

وی ادامه داد: در این راستا طی مرحله دوم نیز تهیه بانک اطلاعاتی و شناسنامه آثار موضوع مطالعه، نقشه‌برداری و ارائه نقشه‌های فنی پلان (در ترازهای لازم)، تزئینات، ســازه و کلیه عوارض وضــع موجود در مقیاس و بزرگنمایی مناسب، تهیه نقشه پراکندگی آثار در حوزه محیطی اجرا شده است.

به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی، قوچی با بیان اینکه در مرحله پایانی مطالعات و مستندنگاری جداره‌های تاریخی تبریز تهیه طرح مرمت جداره‌ها در دستور کار قرار گرفت، اظهار کرد: در راستای اجرای عملیات مرمتی، طرح مرمتی جداره‌های تاریخی و باارزش تبریز به دنبال سیاست‌گذاری، ارائه طرح و ضوابط راهبردی کلی برای حفاظت از آثار، تهیه متره و برآورد ریالی عملیات اجرایی کلیه اقدامات انجام شد.

منبع:ایسنا

مرتبط:

آشنایی با مسجد جامع تبریز

باغ گلستان _باغ گل تبریز

قاری کورپوسو _پل چراغ تبریز

دمشقیه _یادگار فراموش‌شده تبریز دوره ایلخانی و آل‌جلایر

وجه‌تسمیه نام محله دمشقیه به احداث عمارتی به همین نام مربوط می‌شود که به دست بغداد خاتون زوجه سلطان ابوسعید بهادر، آخرین ایلخان قدرتمند مغولان در ایران و دختر امیرچوپان، امیرالامرای لشکر او ساخته شده، او این عمارت را به یادبود برادر مقتولش «دمشق خواجه» احداث کرده بود و بعدها به مدفن سلاطین آل جلایر تبدیل شد و اکنون جز نام دمشقیه هیچ اثری از این عمارت در تبریز برجای نمانده است.

«حافظ حسین کربلایی» صاحب تذکره روضات الجنان و جنات الجنان در روضه پنجم این کتاب در جایی که به توصیف مرقد و مزار عارف نامدار شاه حسین سرپلی در محله پل سنگی تبریز پرداخته است، می‌نویسد: «همچنین قریب به تکیه شاه حسین عمارتی است مشهور به “دمشقیه” بنای بغدادخاتون دختر امیرچوپان، این بغدادخاتون اول زوجه امیر شیخ حسن جلایر بود که از جانب مادر خواهرزاده سلطان محمد خدابنده بود، بعد از مدتی مشارالیه زوجه محبوبه خود را که در حسن و جمال یگانه آفاق بود، طلاق داد. سلطان ابوسعید او را در حباله نکاح درآورد و این عمارت در زمان سلطان مذکور ساخته و پرداخته شد. عمارتی است در کمال علو و ارتفاع مدفن بعضی امرا و سلاطین است از آن جمله دمشق خواجه ولد امیر چوپان و مشارالیه را در سنه ۷۲۷ ﻫ.ق مصر خواجه به امر سلطان ابوسعید به قتل رساند. دیگر شیخ حسن پسر سلطان اویس جلایر، و دیگر برادران وی سلطان حسین بن شیخ اویس و دیگر سلطان احمد که قاتل و برادر سلطان حسین مذکور بود همان‌جا مدفون است.»

۵۸ سال پیش، دانشمند زنده‌یاد «میرزاجعفرسلطان القرائی»، مصحح تذکره روضات الجنان و جنات الجنان، در تکمله این بیان چنین می‌نویسد: «دمشقیه نام محلی کوچک است از محلات شرقی تبریز که معروف است و نام باغ بزرگ و آبادی بود در آنجا و در این محله و شاید در حوالی آن باغ، مقبره مخروبه و آثاری از یک گورستان قدیمی تا چهل سال پیش مشهود بود. حاجی میرزا کاظم اعتضاد الممالک مسجدی در خاک آن مقبره بنا نهاده و قبر میرزا محمد قاضی پسر میرزا تقی قاضی طباطبائی نیز در آن مقبره است. اکنون که سال ۱۳۴۱ هجری شمسی است از عمارت دمشقیه و مقابر آل جلایر که مؤلف کتاب، حافظ حسین کربلایی، از آن‌ها خبر می‌دهد نشانی در این شهر باقی نیست.»

به‌طوری‌که اشاره شد مدفن تنی چند از سلاطین آل جلایر نیز در دمشقیه قرار داشته است، آل جلایر به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین و معروف‌ترین سلسله‌هایی که در دوره فترت بین سلطنت ایلخانان مغول و تیموریان در ایران حکومت کرده‌اند، به‌شمار می‌آیند. نام جلایری به این دلیل به ایشان داده‌شده است که از ایل جلایر یکی از ایلات بزرگ مغول بوده‌اند. هشت تن از این سلسله به حکومت رسیده‌اند که از میان آن‌ها چهار تن معروف‌تر از دیگر حاکمان جلایری هستند.

چهار امیر دیگر این سلسله در فاصله سال‌های ۸۱۳ تا ۸۳۶ حکومت کرده‌اند و از قدرت و قلمرو محدودتری نسبت به امرای قبلی برخوردار بوده‌اند. شیخ حسن بزرگ اولین امیر جلایری مردی شجاع، رشید و جاه‌طلب بود و عشق وافری به هنر و ادب داشت. شعرا و نویسندگان همواره در دربار او مجتمع بودند. سلمان ساوجی که پیوسته در دربار او می‌زیست، در تمام قصایدی که در مدح شیخ حسن بزرگ گفته است، از عدل او حکایت‌ها دارد.

پس از شیخ حسن بزرگ، سلطان اویس به سلطنت رسید، اویس بزرگ‌ترین و مشهورترین سلاطین این سلسله است. زیرا در زمان اوست که مملک جلایریان به منتهای عظمت، و حکومت آن به اوج قدرت خود رسید. گذشته از آن خود او نیز دارای شهرت خاصی است.

در برخی منابع از اویس به‌عنوان شاعر، نقاش و موسیقی‌دان یاد شده است. او با شعرا و یا بعضی از پادشاهان مظفری که آنان نیز طبع شعر داشتند به مشاعره می‌پرداخت، قبر اویس در گورستان شادآباد مشایخ، در نزدیکی تبریز قرار دارد، این گورستان در جنوب شرقی تبریز و در روستایی به همین نام واقع است، (لوح مزار سلطان اویس جلایری در سال‌های اخیر به‌منظور حفاظت بیشتر به موزه قرآن و کتابت تبریز انتقال‌یافته و در این موزه محفوظ است.)

در سال ۷۷۶ هجری و پس از مرگ سلطان اویس فرزند هشت‌ساله او به نام حسین به سلطنت رسید، سلطان حسین مانند پدر در ابتدای سلطنت با شورش‌ها و انقلاب در گوشه و کنار مملکت مواجه شد. او از حامیان و مریدان کمال‌الدین مسعود خجندی عارف و شاعر بزرگ قرن هشتم هجری است و باغ موسوم به «باغ کمال» در بیلانکوه تبریز که این باغ مدفن کمال خجندی، کمال‌الدین بهزاد، نظام‌الدین سلطان محمد تبریزی، سلطان محمود مجلد و… را در خود جای داده است، هدیه سلطان اویس جلایری به کمال خجندی بود. کمال در اشعارش به این موضوع اشاره کرده است:

«گر گوشه‌ای بسازد سلطان حسین ما را         در قلب شهر نبود، کس را به ما نزاعی»

سلطان حسین در ۱۱صفر ۷۸۴ به دست برادرش احمد به قتل رسید و در عمارت دمشقیه تبریز به خاک سپرده شد. سلطان احمد پس از قتل برادر خویش به سلطنت رسید، از او به‌عنوان فردی هنرمند یاد شده است. دیوان شعری منصوب به او در فریر گالری واشنگتن نگهداری می‌شود که به خط میرعلی تبریزی (واضع خط نستعلیق) کتابت و با نگارگری جنید نقاش کتاب‌آرایی شده است، سلطان احمد، ادبا، صنعتگران و هنرمندان را تشویق و ترغیب می‌کرد و به آبادی شهرها اهمیت می‌داد. با مرگ سلطان احمد جلایری، حکومت واقعی جلایریان پایان پذیرفت. هرچند که پس از او چند تن از افراد این خاندان بر قسمت کوچکی از ایران حکومت کرده‌اند.

*گزارش از مهدی بزازدستفروش، رئیس امور موزه‌های آذربایجان شرقی

مرتبط:

میشو داغی _کوه بی نظیر آذربایجان شرقی!

شوش قوم _کویری گمشده در دل آذربایجان شرقی

سفری به ماهار زنوز در دل آذربایجان شرقی

برج خلعت‌پوشان یادگاری از آیین کهن خلعت‌پوشی

به گفته تاورنیه در این دوره چاپار خان یا حاکم، به محض آگاهی از ارسال خلعت، تا یکی دو فرسخ آن‌سوتر از خلعت‌پوشان (محل پوشیدن خلعت) می‌رفتند و وضع و محل حاملان خلعت را لحظه به لحظه گزارش می‌کردند تا حاکم و همراهان در لحظه ورود حاملان خلعت، در محل حاضر باشند. همراهان حاکم با ساز و نقاره از حاملان خلعت شاه استقبال می‌کردند و حاکم به محض دیدن خلعت از اسب پایین می‌آمد و کرنش می‌کرد و پس از دعا برای سلامت شاه، خلعت می‌پوشید. آنگاه در میان استقبال جماعت وارد شهر می‌شد، به عمارت سلطنتی می‌رفت و در آستان درِ عمارت نیز شاه را دعا می‌کرد. سپس به خانه‌اش بازمی‌گشت و مردم دسته دسته به او تبریک می‌گفتند، همین آداب و تشریفات، با شاخ و برگ بیشتر، در دوره قاجار هم تداوم یافت.

سرجان مالكُلم نیز در كتاب خود به نام تاریخ ایران درباره مراسم خلعت پوشان می‌نویسد: «چون وضع حكومت چیره بر ایران چنان است كه می‌بایست در هر امری ملاحظه شئونات سلطنت بشود بسیاری از آیین‌ها در ایران از این سبب رواج یافته است.

برج خلعت‌پوشان

هر چیز كه نام پادشاهی بر آنست یا از آن شاه است باید با احترام و آزرم با آن عمل نمایند و به گونه ویژه‌ای ادای لوازم آداب كنند، برای نمونه اگر خلعتی از سوی پادشاه به حكام بلد یا كسی دیگر حتی شاهزادگان خانواده پادشاهی فرستاده شود، باید به مسافت چند میل به پیشواز آن رفته با سپاسگزاری بسیار خلعت را بپوشد آن گونه كه هر استان حاكم نشینی جای ویژه‌ای در بیرون شهر دارد كه آن را خلعت پوشان گویند. خلعت پوشان حدوداً ۴ مایل بیرون شهر قرار دارد.»

دارالسلطنه تبریز در دوره قاجاریه در میان شهرهای ایران موقعیتی ممتاز داشت. این موقعیت تابع رابطه سیاسی-اقتصادی ایران با جهان پیرامون بود که به تبریز موقعیت سیاسی و اقتصادی ویژه ای می بخشید.

یکی از معروف ترین باغ های دارالسلطنه تبریز در دوره قاجاریان باغ خلعت پوشان است. این باغ در آن دوره که تبریز شهر ولیعهد نشین بود، اهمیت بسیار داشت.

عمارت آجری زیبای برج خلعت‌پوشان واقع در این باغ به عنوان یكی از جاذبه‌های گردشگری تبریز در جنوب منطقه كركج در ۵ كیلومتری مركز این شهر و در جوار رودخانه میدان چایی واقع شده است.

برج خلعت‌پوشان

علت نام‌گذاری این برج به برج خلعت‌پوشان برگزاری مراسم اهدای خلعت توسط ولیعهدان مقیم در تبریز به مردم و یا حکام و سایر شاهزادگان بود. این مراسم اغلب در طبقه آخر برج برگزار می شد و ولیعهدی که در تبریز اقامت داشت در این مراسم خلعت یا انعام شاهی و یا حتی برخی نشان ها و مقامات دولتی را به افراد اهدا می کرد. البته این مراسم با تشریفات بسیاری برگزار می شد و افراد دریافت کننده انعام و یا خلعت و یا حتی نشان های دولتی در روبروی درب برج به انتظار می ایستادند. این افراد با هدایای گران قیمتی همچون عبایی ترمه به تن و شمشیرهایی جواهر نشان به کمر که از دست ولیعهد دریافت می کردند در حرکتی نمادین و به پاس قدردانی از الطاف ملوکانه به سمت عالی قاپو حرکت کرده و بر درگاه آن بوسه می زدند.

آخرین مراسم اهدای خلعت در سال ۱۳۳۰ ه.ق در این برج صورت گرفته است. در این دوران صمدخان مراغه ای حکمران تبریز بوده است. این برج در سه طبقه و شبیه یک منشور ساخته شده که قاعده کثیر الاضلاع این برج دارای ۱۶ ضلع است.

برج در نمای بیرونی خود با طاق نماهایی آجری در هر یک از اضلاع آراسته شده است و در طبقه دوم دو پنجره وسیع با شیشه های رنگی زیبا به چشم می خورد. برج با قطر ۹,۵ متری در میان محوطه سرسبز و درختکاری شده قرار داشته و آنطور که به نظر می رسد در دوران آبادانی خود یکی از زیباترین چشم اندازهای اطراف تبریز را داشته است.

برج خلعت‌پوشان

بر اساس سفر نامه هایی که در دوره حکومت قاجاریه نوشته شده، پیرامون برج خلعت پوشان استخری قرار داشته که با گذر از پل، ورود به داخل ساختمان میسر می‌شد. در طبقه سوم برج کنگره ای به شکل دندانه بنا شده است که در قدیم محل برگزاری مراسم خعلت پوشی بود.

حفظ بنای عمارت خلعت پوشان تبریز به عنوان شاهدی از یک سنت قدیمی و منحصر به فرد به عنوان باز مانده ای از نسل کهن آیین های ایرانی به حق ضروری است. بنای خلعت پوشان در تاریخ ۱۲/۰۲/۷۷ و به شماره ۲۰۱۰ توسط وزارت میراث فرهنگی به عنوان اثر تاریخی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آذربایجان شرقی به عنوان متولی اصلی صیانت و حفاظت از مواریث تاریخی، مرمت و سامان‌دهی برج تاریخی خلعت پوشان تبریز را که از جمله مهم‌ترین پروژه‌های مرمتی این اداره‌کل محسوب می‌شود در سال‌های اخیر به‌صورت مداوم در کاری خود قرار داده است.

طی سال‌های مذکور اقداماتی نظیر استحکام‌بخشی بنا، دوخت و دوز ترک‌های ایجادشده در طاق‌های طبقه همکف، مرمت مقرنس‌های گچی و تزئینات گچی وابسته به معماری، بازسازی درب‌های ورودی و ارسی‌های طبقه همکف، احیا و بازسازی طاقچه‌های دارای قطاربندی و مقرنس‌کاری و نیز شومینه‌های آجری، بازسازی و اجرای کف اصلی بنا در داخل طبقه همکف، کاوش در راستای به دست آوردن خطوط معماری استخر دور تا دور بنا، ارائه طرح مرمت و بازسازی گنبد طبقه اول و استخر محوطه و همچنین اجرای مکان صحیح پل دسترسی برج تاریخی انجام شده است.

طی سال جاری اقدامات پایانی حفاظت و مرمت برج تاریخی برج خلعت‌پوشان تبریز در حال اجرا است که در این راستا بازسازی استخر محوطه، مرمت و بازسازی طبقه اول، مرمت و نصب در ب و پنجره‌های طبقات انجام خواهد شد.

منبع:میراث آریا

مرتبط:

قاری کورپوسو _پل چراغ تبریز

باغ گلستان _باغ گل تبریز

همه چیز درباره ی ارگ علیشاه تبریز

پارک جنگلی عباس میرزا

بزرگترین پارک جنگلی درون شهری شمال غرب کشور در اراضی ضلع جنوبی اتوبان کسایی تبریز احداث شده است. فاز اول  پارک جنگلی عباس میرزا در اسفند ماه سال ۱۳۸۹ بعنوان بزرگترین تفرجگاه شمالغرب به بهره برداری رسید. این تفرجگاه  ۱۸۰۰ هکتاری یکی از بزرگترین طرح های جنگل کاری کشور محسوب میگردد که با تکمیل این پارک جنگلی سرانه فضای سبز شهری تبریز پنج متر مربع افزایش خواهد یافت و به سرانه استاندارد جهانی فضای سبز خواهد رسید.

در کنار این حجم انبوه درختکاری فاز های تکمیلی و مجتمع های تفریحی همچون اکو موزه عشایر و بازیکده خانواده و مجموعه باغ پرندگان و کمپینگ خانواده و موزه حیات وحش و … نیز راه اندازی شده است که  با توجه به بدیع بودن خود در منطقه شمال‌ غرب این پارک می ‌تواند ‌بیشترین بازدید کننده از پارک ‌های گردشگری منطقه را داشته باشد.

پارک جنگلی عباس میرزا

انواع درخت و درختچه مثل اقاقيا، عرعر، زبان گنجشك، كاج سياه، سنجد، زالزالك، سرو خمره اي، سرو نقره اي، داغداغان، زرشك، رز، پيراكانتا، برگ نو و نيز انواع گلهاي زينتي در این منطقه کاشته شده اند.

امکانات  پارک جنگلی عباس میرزا شامل نمازخانه، وسایل بازی کودکان، سرویس بهداشتی، بازیکده سرپوشیده خانواده ها و آلاچیق است.

پروژه پارک جنگلی عباس میرزا در کنار اتوبان شهید کسایی به عنوان یکی از اصلی ترین ریه های شهری تبریز به شمار می رود و می تواند تاثیر بسزایی در کاهش آلودگی هوای این شهر داشته باشد.

پارک جنگلی عباس میرزا

لازم به یادآوری است که عباس میرزا فرزند فتحعلی شاه قاجار، ولیعهد شایسته ایران و والی آذربایجان بود. یکی از اقدامات او این بود که دستور داد شهرهای مهم آذربایجان مثل اردبیل، خوی، تبریز و … را از لحاظ ظاهری تغییر دهند و همچنین عمارت های دولتی و خیابان ها را اصلاح کنند و تفرجگاه هایی برای تفریح مردم بسازند.

مرتبط:

پارک جنگلی خشکه داران

آشنایی با پارک جنگلی قرق

پارک جنگلی نور _ درخششی در نور

قاری کورپوسو _پل چراغ تبریز

تبریز به واسطه داشتن رودخانه ای که از مرکز شهر می گذرد به دو نیمه شمالی و جنوبی تقسیم می شود و شاید یکی از مهمترین و اولین اتصال دهنده شمال و جنوب شهر تبریز همین پل قاری یا قاری کورپوسو باشد.

پل قاری یا به زبان ترکی «قاری کورپوسی» یکی از پل ‌های تاریخی شهر تبریز است که در خیابان ثقة الاسلام و روی رودخانه‌ی «مهرانه رود» (که اهالی تبریز به آن قوری چای نیز می‌ گویند) ساخته شده است. این پل بازار بزرگ تبریز و شمس العماره (استانداری فعلی) را به بخش شمالی این شهر یعنی محله‌ های ششگلان و شتربان (دوه چی) متصل می ‌کند و از پرترددترین پل‌ های شهر است.

قاری کورپوسو

پل قاری کورپوسو شامل ۸ دهنه و قوس ‌های مدور است و سرستون ‌های کله قوچی و چراغ‌ های قدیمی آن در اواخر دوره‌ قاجار ساخته شده است. طول این پل ۱۰۰ متر و عرض آن ۵ متر است. گفته می‌ شود بانی احداث این پل پیرزنی بود که پول حج خود را صرف ساخت پل کرد و به همین دلیل نام آن را پل قاری (که در زبان ترکی به معنی پیر یا پیر زن است) گذاشتند. این پل در ۲۰ آذر سال ۱۳۷۹ با شماره‌ی ۲۹۲۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

مهرانه رود یکی از طولانی ترین بستر رودخانه ای درون شهری ایران به شمار می آید که بر روی آن پل های متعددی احداث شده است. شاید اعتبار و شهرت این پل ها در حد پل سی و سه پل و پل خواجوی اصفهان نباشد اما از نظر مردم تبریز این پل ها برای آنها سرشار از خاطره اند.

قاری کورپوسو
به ادعای برخی از منابع تاریخی پل قاری کورپوسو از زیباترین پلهای سنگی ایران است و نیز اولین پلی است که در ایران تیرکهای برق بر روی آن نصب شده و به همین دلیل به پل چراغ نیز معروف است.

در دوره پهلوی پل کم عرض دیگری (پل عابر پیاده قاری) در غرب این پل برای عبور عابرین پیاده ساخته شد.

مرتبط:

باغ گلستان _باغ گل تبریز

آشنایی با مسجد جامع تبریز

همه چیز درباره ی ارگ علیشاه تبریز

باغ گلستان _باغ گل تبریز

باغ گلستان در سال ۱۳۰۸ شمسی در اراضی گورستان گجیل ساخته شده و به عنوان گردشگاه عمومی و باغ ملی شهر محسوب می شد و از قدیم مورد توجه مردم بوده‌ است بطوریکه مردم پس از خرید از بازار، در این باغ استراحت می ‌نمودند. این باغ را خیابان‌ های منجم،  ملل متحد، نادری و خیابان قونقاباشی در بر گرفته اند.

در نخستين ساليان سده سيصد خورشيدی به فرمان استاندار آن هنگام ( مهام ) و با پيگيری رييس بلديه تبريز ( محمدعلی تربيت ) مقرر گرديد ويرانه های گورستان سالمند گجيل زدوده و برای تفريح و شادزيستی شهروندان تبريزی نخستين پارک شهر تبريز در زمين های گورستان گجيل ساخته شود، اما از سويی اين اقدام نيکوی مقامات ارشد استان آذربايجان با بازدارندگی اوباش محلی روبرو گشت و می رفت اين آبادسازی دچار ايستايی شود، تا اين که يکی از کهنه افسران قزاق که خويشی نزديکی با استاندار آن هنگام داشت با همکاری نيروهای شهربانی به ياری دست اندرکاران بلديه (شهرداری) شتافته و با دستگيری و سرکوب اوباش زمينه های زدودن ويرانه های بجا مانده از گورستان قديمی گجيل و بنا نمودن نخستين پارک عمومی شهر تبريز را فراهم ساخت و سرانجام اين باغ و پارک زيبا که در آن روزها نمونه بود به نام باغ گلستان و در بهار سال ۱۳۰۸ خورشيدی در مکان زمين های ويرانه گورستان سالمند گجیل ساخته شد و اکنون به عنوان نخستين گردشگاه عمومی و باغ ملی شهر تبريز شناخته می شود.

باغ گلستان تبریز

این باغ پر سر و صدای سابق که صدای هیاهو و خنده و جیغ بچه ها از آن کم نمیشد اکنون سالیان سال است که بسیار آرام است. از سال ۱۳۸۷ که تمامی دستگاه های بازی کودکان در نخستين و واپسين پارک مرکز شهر تبريز ( باغ گلستان ) بدون هیچ دلیلی جمع آوری شد و به خاطره ها پیوست، بخش بزرگی از اين پارک نابود شد، همچنین با راه اندازی ايستگاه مترو که قطع صدها درخت تنومند و قدیمی و برچيده شدن پوشش گياهی و نابودی چمن زارها و گل کاری ها را در پی داشت، و با از بین بردن آبنماهای طراوت زا و قديمی باغ گلستان از جمله استخر بزرگ ميانی پارک، شکل خاطره انگیز و زیبا و قدیمی باغ گلستان دگرگون شد. به همین دلیل امروزه ديگر خانواده و گردشگر و مسافر به نسبت گذشته بسيار کمتر از اين مکان تفريحی استفاده میکنند.

باغ گلستان تبریز

لازم به ذکر است که مجسمه کالسکه ای که اکنون در خیابان قونقاباشی تبریز، مقابل باغ گلستان واقع شده است توسط مجسمه ساز مشهور آذری جناب آقای “احد حسینی”  ساخته شده است. (ایشان سازنده “مجسمه های بزرگ زندگی و مسائل آن واقع در طبقه زیرزمین موزه آذربایجان تبریز”، “مجسمه های سردار و سالار ملی در موزه مشروطه تبریز”، “مجسمه خاقانی واقع در پارک خاقانی در مجاورت گنبد کبود تبریز ” و … نیز می باشند.)

یادمان شمس تبریزی نیز که در این بوستان در معرض دید مسافران است، کار جدیدی است که در سال ۱۳۹۵ انجام گرفته است.

مرتبط:

همه چیز درباره ی ارگ علیشاه تبریز

سفری به روستای لیقوان ، دره بهشت تبریز

خانه مشروطه تبریز چه جذابیتی دارد؟

تجربه ای هیجان انگیز در پیست اسکی سهند

پیست اسکی سهند در جنوب شرقی تبریز، از پلیس راه تبریز – تهران حدودا” ۲۷ کیلومتر فاصله دارد. این پیست از امکاناتی همچون تله اسکی،مدرسه اسکی برای خانوم ها و آقایان، آشیانه برف کوب،۱۲دستگاه بالابر، هتل ویلایی،سرویس های بهداشتی و اماکن ورزشی بين راهي برخوردار است که حدود ۶ ماه از سال گردشگران و ورزشکارن زیادی را جهت تفریح، ورزش و اسکی به خود جذب می کند.

تا کنون علاوه بر اینکه پیست اسکی سهند تبریز منطقه ای برای ورزش و تمرین ورزشکاران رشته اسکی بود، بسیاری از مسابقات داخلی، قهرمان کشوری و بین اللملی  در رده های نوجوانان و جوانان  نیزسالهاست که در این منطقه برگزار می شود.

با توجه به اینکه به عنوان بزرگترین پیست اسکی شمالغرب کشور است این منطقه به مرکزی برای استعدادیابی نوجوان و جوانان با استعداد اسکی در کشور و منطقه تبدیل شده است.

پیست اسکی سهند

عمق برف های پودری این پیست گاهی تا چهار متر می رسد، اما با این حال، این پیست بهمن گیر نیست و برای انجام هر گونه ورزش زمستانی فضای مناسبی دارد.

این منطقه در زمستان علاقه مندان به ورزش مفرح اسکی  را بخود جذب میکند، کسانی هم که اسکی را آموزش ندیده اند با تیوب های بزرگ برای خودشان شادی می آفرینند و منظره بسیار لذت بخشی را در این جا شاهد خواهید بود.
حدود ۵ کیلو متر مانده به پیست اسکی سهند یک مجتمع اقامتی و تفریحی وجود دارد نام این مجتمع  ، شانلی می باشد روزهای جمعه در زمستان معمولا” برای صرف نهار و نوشیدنی های گرم و چای سماور ذغالی در کرسی خانه این مجتمع لذت فراوانی دارد این مجتمع چند ویلای کوهستانی دارد در ضمن تابستانهای بسیار خنک و روستاهایی با روخانه های پر آب و خروشان این منطقه مثل روستای ثمر خزان با هوای لطیف و پاکیزه را میتوانید با اقامت در مجتمع شانلی تجربه کنید در زمستان بعلت کوهستانی بودن منطقه حتما” زنجیر چرخ و تجهیزات لازم  را بهمرا ه داشته باشید.

پیست اسکی سهند
پیست اسکی سهند تبریز در جنوب شرقی تبریز و در دامنه های زیبا و خوش آب و هوای سهند واقع شده است، این مکان در زمستان به دلیل پتانسیل های زیاد علاقه مندان به ورزش مفرح اسکی  را بخود جذب میکند و در بهار و تابستان نیز به دلیل آب و هوای بسیار خنک و چشم انداز بسیار زیبای منطقه و روستاهایی که با روخانه های پر آب و خروشان وزیبا در اطراف منطقه وجود دارد، گردشگران زیادی را  به خود جذب می کنند.

امکانات رفاهی
حدود ۵ کیلو متر مانده به پیست اسکی سهند یک مجتمع اقامتی و تفریحی وجود دارد نام این مجتمع  ، شانلی می باشد روزهای جمعه در زمستان معمولا” برای صرف نهار و نوشیدنی های گرم و چای سماور ذغالی در کرسی خانه این مجتمع لذت فراوانی دارد این مجتمع چند ویلای کوهستانی نیز دارد.

پیست اسکی سهند

آدرس دفتر هیئت اسکی استان آذربایجان شرقی

تبریز – خیابان باغشمال – اداره ورزش , جوانان شهرستان تبریز- دفتر هیئت اسکی استان آذربایجان شرقی
تلفن دفتر هیئت :  ۳۵۵۳۰۰۲۳- ۰۴۱

برای اطلاع از باز بودن پیست به سایت زیر مراجعه فرمائید.
www.tabrizski.com

مرتبط:

آشنایی با خانه حیدرزاده تبریز

آشنایی با مسجد جامع تبریز

پیست اسکی تاریک‌دره همدان