اولین لحظه‌ی هر کودکی زیبا و به یاد ماندنی است. از روزی که شما پدر و مادر می شوید، اولین بغل، اولین کلمه، اولین قدم و خیلی از اولین های دیگر برای همیشه در ذهن شما می ماند. اما اگر شما اهل کوهنوردی و طبیعت‌گردی باشید، اولینی که انتظارش را می کشید، اولین باری است که با فرزند خود به طبیعت می روید.

ولی به نظر شما اولین باری که می توانید با فرزندتان به طبیعت بروید چه زمانی است؟

برای این سوال، پاسخ مناسب و دقیقی وجود ندارد. ولی اگر از ما بپرسید این مورد هر چه زودتر اتفاق بیافتد بهتر است.

اصول اولیه کوهنوردی و طبیعت‌گردی با کودکان

کودکان را خشک، گرم و سیر نگه دارید: کودکان اگر شکمشان پر باشد و بدنشان هم خشک و گرم باشد معمولا در طبیعت مشکلی ندارند. اما این سه، شرط های اصلی و اولیه‌ی همراه بردن کودک در طبیعت است و به هیج عنوان نباید آن را از یاد برد. کودکان مقاومت بزرگسالان را ندارند و ممکن است با کوچکترین فشار، شکسته شوند و تجربه ناخوشایندی را برای شما رقم بزنند. اما در صورتی که این سه شرط رعایت شود می توانند با تمام قوا به ماجراجویی در کنار شما بپردازند و کاری کنند که تجربه بسیار خوش آیندی از کوهنوری و طبیعت‌گردی با کودک خود داشته باشید.

کودکان را خنک نگه دارید و مطمئن شوید تشنه نیستند: شاید فکر کنید که این دقیقا برعکس گزینه بالا باشد! اما در تابستان و فصل های گرم چیزی که بیشتر از غذا برای کودک مهم است، رسیدن آب کافی به او و جلوگیری از گرما زده شدن او است.

تجهیزات را دو باره و سه باره چک کنید: باید برای هر رفتاری از سمت کودک در طبیعت آمادگی داشته باشید و مطمئن باشید می توانید او را آرام و سرگرم کنید. خوردنی مورد علاقه، اسباب بازی مورد علاقه، لباس مورد علاقه و موارد دیگری که می تواند در طبیعت به کودک شما آرامش ببخشد را باید همراه داشته باشید. تا زمانی که کودک شما آن قدر بزرگ شود که بدانید چه می‌خواهد، باید گزینه های احتمالی را همراه خود داشته باشید.

آب و هوا را فراموش نکنید: آب و هوا می‌تواند برای کودکان بسیار غیر قابل تحمل باشد. کودکی که از گرما می نالد و یا سردش شده و نمی خواهد حرکت کند، کودکی که از رعد و برق ترسیده، تمام این‌ها هشدارهایی هستند برای شما تا از مواجه شدن کودکتان با آن پیشگیری کنید.

کودک درون خود را بیدار کنید: سعی کنید خود را به جای کودکتان قرار دهید. اگر جای او بودید در طبیعت چه می کردید؟ کارهایی که کودک در طبیعت می کند اکتشاف و تجربه است. با او همراه شوید و تلاش کنید تجربه ای امن را برای او رغم بزنید.

کوهنوردی و طبیعت‌گردی با کودکان زیر ۱ سال

داشتن کودک زیر یک سال (نوزاد) در طبیعت به این معنا است که باید او را در طبیعت حمل کنید. همین موضوع بر روی تجهیزاتی که می توانید به همراه ببرید، مسیر طبیعت‌گردی و کوهنوردی و هم چنین مقصد شما تاثیر می‌گذارد.

اولین نکته در این شرایط، انتخاب وسیله‌ی مناسب حمل نوزاد است. می خواهید او را در سبد به دست بگیرید، بر روی دوش و پشت خود حمل کنید و یا او را در جلوی بدنتان آویزان کنید؟ پیشنهاد ما این است که اگر نوزاد زیر ۶ ماه دارید حتما او را در جلوی بدنتان حمل کنید تا حرکاتش را ببینید. البته او معمولا باید کل مسیر را خواب باشد.

• قبل از شروع حتما مطمئن شوید نوزاد شما به کوله‌ی حمل نوزاد عادت کرده و در آن راحت است.
• کوله های حمل نوزاد باید طوری باشد که او بتواند راحت در آن بخوابد و چرت بزند.
• زمان های خواب نوزاد را در نظر بگیرید و به هیچ عنوان آن را بر هم نزنید.
• او را از تابش مستقیم نور خورشید دور نگه دارید.
• مراقب گردن نوزاد باشید تا در حین حرکت شما و تکان های مسیر فشاری به آن وارد نشود.
• برای نوزاد شیشه آب جدا داشته باشید و حتما در طول سفر به او آب بدهید.
• از تمام لوازم نوزاد، چند عدد اضافه هم داشته باشید.
• به هیچ عنوان کهنه، دستمال و سایر وسایل دور ریختنی را در طبیعت رها نکنید.

کوهنوردی و طبیعت‌گردی با کودکان ۱ تا ۴ سال

در این سن کودک در مرحله‌ی نصف حمل و نصف راه رفتن قرار دارد. کودک در این سنین معمولا می‌تواند به راحتی راه برود ولی خب مشکلات مربوط به خود را هم دارد. با این که راه رفتن را بسیار دوست دارد ولی از حمل شدن در کوله مجهز هم بدش نمی آید. هر چه باشد منظره از آن بالا خیلی جذاب‌تر و قشنگ‌تر است.

• قمقمه‌ی آب مخصوص برای کودک تهیه کنید تا او را تشویق کنید آب بیشتری مصرف کند.
• برای کودک در این سن نیاز نیست پوتین تهیه کنید. یک کفش کتانی نرم و خوب کفایت می کند.
• جوراب و لباس اضافه برای کودک همراه داشته باشید و همواره لباس او را خشک نگه دارید.
• کودکان در این سن دوست دارند لوازم خودشان را داشته باشند. می توانید برای آن ها کوله پشتی های سبک ولی جذاب بخرید تا حس ماجراجویی آن ها را تقویت کنید.
• همیشه حواستان باشد که چه قدر مسیر رفته اید و چه قدر مسیرِ برگشت دارید. کودکان در این سن در هر زمانی می توانند خسته شوند و نیاز به حمل پیدا کنند. پس قوای بدنی خودتان را هم در نظر بگیرید.
• اگر جایی دشت و مرتع بود و حس کردید کودکتان می تواند در آن آزادانه قدم بزند و تفریح کند، او را رها کنید تا برای خودش خوش بگذراند. اما چشم از او بر ندارید و تک تک حرکاتش را نظارت و پیش‌بینی کنید.
• نگران کثیف شدن لباس کودک نباشید. بگذارید کودک در کمال آرامش در طبیعت بازی کند و لباسش را کثیف کند. اما نگذارید زیاد با لباس خیس بچرخد. هر زمان که تشخیص دادید می‌توانید لباس کودک خود را عوض کنید.

کوهنوردی و طبیعت‌گردی با کودکان ۵ تا ۱۲ سال

کودکان در این سن به راحتی راه می رود و شما از حمل آن ها آسوده هستید. این جا زمانیست که می توانید کوهنوردی و طبیعت‌گردی را به کودک خود بیاموزید و با او به طبیعت بروید.

• کودکان در ابتدا باید با دقیقا تحت نظر والدین در طبیعت گام بردارند. حتی ممکن است شما مجبور باشید تمام مدت دست آن ها را بگیرید.
• پس از آن که مطمئن شدید کودکتان می‌تواند در طبیعت، خودش حرکت کند و از خطرات محیط آگاه است، اصل این است که در جلوی والدین حرکت کند و والدین حرکات او را ببینند و او را راهنمایی کنند.
• کودک نباید از دید والدین دور شود. زمانی که در مسیر به جایی رسیدید که احتمال می‌دادید کودک می تواند از دید شما خارج شود باید به او آموزش و دستور دهید که توقف کند تا شما به او برسید و بتوانید مسیر پیش روی او را ببینید و او را راهنمایی کنید.
• حتما برای کودکتان سوت خطر تهیه کنید و به او آموزش دهید در هنگام خطر بتواند با سوت محل خود را به شما اعلام کند.
• به کودک آموزش دهید که اگر در طبیعت گم شد چه کار کند: توقف کند، سر جای خود بماند و با ضرب های ۳ تایی سوت بزند و منتظر جواب سوت بماند.
• برای انتخاب مقصد کوهنوردی و طبیعت‌گردی به فکر تفریح کودک نیز باشید. مثلا حتما در نظر بگیرید کودک کجا می تواند آب‌بازی کند و یا با دست از صخره‌ها بالا برود!
• به کودکان آموزش دهید تا وسایل خودشان را جمع و جور کنند و او را از دور مدیریت کنید.
• کودکان به سرعت بی‌حوصله می‌شوند. پس در مسیر به فکر یافتن راه هایی برای سرگرم کردن او باشید.
• در مسیر مکان‌های استراحت را نشان کنید و در هر مکان به کودک جایزه و خوراکی بدهید تا او را تشویق کنید به ادامه مسیر. مثلا بگویید وقتی به آن درخت رسیدیم نوشیدنی بخوریم و به فلان سنگ که رسیدیم خوراکی دیگری بخوریم.
• از کودکی به آن‌ها بیاموزید که در طبیعت هیچ ردی از خود بر جای نگذارند و در قبال زباله های خود مسئول باشند.
• استفاده از ابزارهای کوهنوردی و طبیعت‌گردی، مثل نقشه‌خوانی و جهت‌یابی را به او یاد دهید.

کوهنوردی و طبیعت‌گردی با کودکان می تواند بسیار لذت بخش باشد و خاطراتی را برای شما رقم بزند که هیچ‌گاه آن را فراموش نکنید. به یاد داشته باشید که کودکان در طبیعت از شما الگو می‌گیرند و اگر شما رفتارهای پرخطر و اشتباه داشته باشید مطمئن باشید که کودکان متوجه آن ها می شوند و آن ها را تکرار می کنند. اگر شما هم نکته ای را می‌دانید که می تواند به والدین برای سپری کردن اوقات خوش با کودکان خود در طبیعت کمک کند، آن را در بخش دیدگاه‌ها با سایر بازدیدکنندگانبه اشتراک بگذارید.

منبع:ایران نگری

قدم گذاشتن بر پل‌هایی که در این گزارش تصویری معرفی شده‌اند، بدون شک قلب را به تپش می‌اندازد و چشم‌انداز خیره‌کننده‌ای به ببینده ارائه می‌کند. اگر دچار بلندی‌هراسی هستید، بهتر است روی این پل‌ها پا نگذارید.

پلی شیشه‌ای

پلی که در دسامبر سال ۲۰۱۷ میلادی در استان هبئی در چین افتتاح شد، ۴۸۸ متر طول دارد. این پل که درازترین پل شیشه‌ای جهان محسوب می‌شود بر دره هونگیاگو و در ارتفاع ۲۰۰ متری ساخته شده است. این پل به این ترتیب ۵۸ متر طولانی‌تر و دو متر باریکتر از پل شیشه‌ای است که در ماه اوت سال ۲۰۱۶ در پارک ملی ژانگجیاجی افتتاح شده بود.

سرگیجه‌آور

پل شیشه‌ای که در پارک ملی ژانگجیاجی در استاه هونان ساخته شده، اگر چه اکنون از لحاظ طول به رتبه دوم تنزل کرده، اما همچنان مرتفع‌ترین پل شیشه‌ای جهان به شمار می‌رود. این پل در ارتفاع ۳۰۰ متری واقع است و پا گذاشتن روی آن برای کسانی که دچار بلندی‌هراسی هستند، به کابوس شبیه است. پل ژانگجیانجی از ۹۹ پنل شیشه‌ای تشکیل شده و گنجایش بازدید ۸۰۰ نفر به‌طور همزمان را دارد.

آزمونی جسورانه

بازدیدکنندگان این پل‌های شیشه‌ای در زیر پای خود عمق دره را می‌بییند. آن دسته از کسانی که علیرغم پا گذاشتن روی پل شیشه‌ای در ژانگجیانجی به دنبال هیجانی بیشتر هستند، می‌توانند میزان جسارت خود را بیازمایند و پرش بانجی به عمق دره را تجربه کنند.

بر روی رود زامبزی

رود زامبزی از لحاظ طول چهارمین روزخانه‌ی بزرگ اروپا محسوب می‌شود. کسانی که دوست دارند پرش بانجی را در کنار آبشار تجربه کنند، می‌توانند به پل آبشار ویکتوریا سری بزنند که بین دو کشور زیمبابوه و زامبیا قرار دارد. رود زامبزی که از زیر این پل می‌گذرد و در آن تمساح‌ها نیز شناورند، مرز طبیعی دو کشور است. این فضای منحصر به فرد به دوستداران پرش بانجی هیجانی خاص می‌بخشد.

نقطه شروع پرش بانجی

پل کاوارائو در نیوزیلند تنها در ارتقاع ۴۳ متری ساخته شده و در مقایسه با پل‌های شیشه‌ای چین هیجان کمتری برمی‌انگیزد، اما از اهمیتی سنتی و تاریخی برخوردار است. در سال ۱۹۸۶ میلادی بود که ای. جی. هکت از این پل برای نخستین بار پرش بانجی را به عنوان تفریحی تجاری و رسمی به علاقمندان ارائه کرد.

در نقش مأمور ۰۰۷

در صحنه‌ی آغازین فیلم “چشم طلایی” جیمز باند، مأمور ۰۰۷ (با نقش‌آفرینی پیرس برازنان) با بانجی از روی یک سد به عمق دره‌ی ورزاسکا واقع در منطقه تسین در سوئیس می‌پرد. گردشگران جسور امروزه می‌توانند با پرداخت ۲۲۳ یورو این عمل قهرمانانه را تکرار کنند و با پرش بانجی خود را به عمق ۲۲۰ متری این دره‌ بیاندازند تا نشان دهند، چیزی از مأمور ۰۰۷ کم ندارند.

غول منطقه آلپ

“پل اروپا” اگر چه مرتفع‌ترین پل در جهان محسوب نمی‌شود، اما دست کم در اتریش در نوع خود بی‌نظیر است. چشم‌انداز کوهستان‌های آلپ از روی این پل زیبا و جذب است و طرفداران پرش بانجی نیز می‌توانند از ارتفاع ۱۹۰ متری خود را عمق دره بیاندازند و لحظاتی پرهیجان را تجربه کنند.

پرش در آفریقای جنوبی

پل بلوکرانس در آفریقای جنوبی که در ارتقاع ۲۱۶ متری قرار دارد نیز از پل‌هایی است که هر سال ماجراجویان زیادی را جذب می‌کند. ماجراجویانی گاه سرشناس چون شاهزاده هری که می‌خواهند طعم پرش بانجی را از چنین پلی مرتفع بچشند.

طولانی‌ترین پل معلق

طولانی‌ترین پل معلق جهان با طولی بالغ بر ۴۸۳ متر در آلمان قرار دارد. این پل در ارتقاع ۱۰۰ متری ساخته شده است. عرض آن تنها یک متر و ۲۰ سانتی‌متر است و از چهار کابل فولادی به قطر ۶۵ میلی‌متر آویخته شده است.

منبع:دیوچه وله

شهر بامبرگ با خانه‌های قدیمی ساخته شده از چوب و الوارش در منطقه فرانکن آلمان قرار دارد. بخش مرکزی و تاریخی بامبرگ به حق در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد.

کلیسای جامع بامبرگ

بامبرگ به “رُم فرانکن” شهرت دارد زیرا همچون رُم بر هفت تپه، در منطقه فرانکن آلمان احداث شده است. بر بلندی‌های این شهر کلیسای سلطنتی “سنت پتر و سنت جورج” مهم ترین کلیساست. این کلیسا نخستین بار در سال ۱۰۱۲ دراثر آتش سوزی تخریب شد. بنای دوم کلیسا نیز همان سرنوشت نخستین بنا را داشت و بنای سوم تا امروز ماندگار مانده است. کلیسای جامع بامبرگ با چهار برج باشکوهش آینه تمام نمای تاریخ و فرهنگ این شهر است.

تندیس اسب سوار بامبرگ

تندیس اسب سوار جاذبه اصلی کلیسای جامع محسوب می‌شود؛ اثری بازمانده از قرن ۱۳ میلادی و نخستین پیکره تمام‌قد اسب سوار که پس از عهد باستان ساخت شده است. مشخص نیست این تندیس چه کسی است. تصور می شود که او “استفان”، پادشاه مسیحی مجارستان بوده است. تصویر او بر روی اسکناسی نیز به چاپ رسید. همچنین در قالب کاراکتر اسباب‌بازی به فروش رفت. این تندیس از ورودی مصمم و استوار به کلیسای جامع بامبورگ حکایت می‌کند.

مقر جدید حکومتی

کلیسای جامع بامبرگ در میان بناهای باشکوه این شهر واقع شده است. در یکسوی آن مقر ریاست دولت قرار دارد که در گذشته مقر حکومتی اسقف اعظم بوده است و در سوی دیگر مقر جدید ریاست دولت که در سال ۱۶۰۲ جایگزین مقر پیشین اسقف اعظم شد. کتابخانه ملی و نمایشگاه ملی بامبرگ نیز در همین بنا قرار دارند. این بنای کهن دارای ۴۴ اتاق مجلل است که اتاق مرمر، اتاق آیینه و تالار پادشاه ازجمله آنها به شمار می آیند.

باغ گل سرخ

فضای باغ مقر جدید ریاست دولت آکنده از عطر گل سرخ است، دست کم در تابستان که فصل جلوه گری باغ گل سرخ باروک است. این باغ دارای دو جاده اصلی است که از میان ۷۰ باغچه با ۴۵۰۰ بوته گل سرخ می‌گذرند. در این ارتفاع نمای شهر بامبرگ با بام‌های سفالی قرمزرنگش و همچنین کلیسای سنت میشاییل چشم انداز زیبایی را به تصویر می‌کشند.

کلیسای سنت میشل

سنت میشل، صومعه منسوب به بندیکت، به پیشنهاد هاینریش دوم پادشاه آلمان ساخته شد. سبک معماری باروک از مهم ترین جلوه‌های این کلیساست. طاق نماهای شبکه‌ای به سبک نئوگوتیک با تصاویر باغ‌های بهشتی با ۵۷۸ نوع گل و گیاه دارویی که بر سقف کلیسا نقش بسته، چشم را خیره می‌کند. به دلیل بازسازی و ترمیم آن در حال حاضر تنها می‌توان از بیرون به تماشای آن ایستاد.

شهرداری بامبرگ

هنگامی که روحانیون در تپه‌ها اقامت داشتند، شهروندان مراکز قدرت خود را در دره بنا نهادند. زمانی که آنها می‌خواستند یک شهرداری تاسیس کنند، اسقف به آنها زمینی برای این کار نداد. بنابراین آنان با ساختن یک جزیره مصنوعی در رود رگنیتس شهرداری خود را احداث کردند؛ نمادی از مرز قدرت میان تپه‌های اسقف‌نشین و جزیره شهروندان.

ونیز کوچک

منطقه قدیمی بامبرگ، با بیش از ۲۴۰۰ بنای تاریخی‌اش، در سال ۱۹۹۳ به عنوان میراث جهانی به ثبت رسید. در کرانه رود ردیفی از خانه‌های چوبی رنگارنگ دیده می‌شود، که یادگار عهد باستان‌اند. در برابر باغچه‌های کوچک این خانه‌ها قایق‌های کوچک لنگر انداخته‌اند. با دیدن چنین چشم اندازی تنها خاطره ونیز در ذهن تداعی می‌شود. ونیز کوچکی که جلوه ویژه‌ای به این شهر می‌دهد.

بازار تره بار

در مرکز بامبرگ بازار سبز آن قرار دارد. مغازه‌ها و کافه‌های دلپذیر اطراف آن از جاذبه‌های شهری و گردشگری بامبرگ به شمار می‌آیند؛ محلی که دستفروشان دوره گرد محصولات محلی خود را به فروش می‌رسانند. برپایی بازار و کشت سبزیجات، آن هم به شیوه منحصر بفردش در بامبرگ، از سنت‌های دیرینه این شهر است؛ سنتی که از قرن ۱۷ میلادی تاکنون همچنان رایج است؛ دلیلی دیگر برای قرارگرفتن بامبرگ در فهرست میراث جهانی یونسکو.

موزه باغبانان و هرس‌کاران

موزه باغبانان و هرس‌کاران بامبرگ در واقع فضای زندگی و کار کشتگران مزارع سبزی و تاکستان‌ها و نیز ابزارها و محصولات آنان را به نمایش می‌گذارد. با بازدید از خانه باغبان که در سال ۱۷۶۷ بنا شده، و با گشت و گذار در فضای آن می‌توان به درک بهتری از باغ‌های درون شهری رسید و تجربیات فراوانی نیز کسب کرد.

طعم لذیذ آبجوی فرانکن

بامبرگ بهشت دوستداران آبجوست. در این شهر ۱۱ آبجوسازی محلی و ۶۰ آبجوسازی غیرمحلی عرضه کننده ۴۰۰ نوع مختلف آبجو به بازار هستند؛ از آبجوهای سنتی گرفته تا آبجوهای جدید با طعم های ویژه. البته خلاقیت‌های دیگری نیز وجود دارد. برای مثال: تورهای بازدید از آبجوسازی، ماراتن آبجوسازی و آزمون دریافت دیپلم آبجو از سوی این کارخانه‌ها. با این همه هدف تنها یک چیز است: نوشیدن آبجوی تگری فرانکن همراه با لذت و تفنن.

منبع:دویچه وله

در آلمان صدها دریاچه بزرگ و کوچک بر زیبایی این کشور افزوده‌اند. تنها در ایالت بادن‌ووتنبرگ بیش از ۶۰ دریاچه به وسعت حداقل ۱۰ هکتار وجود دارد. در این گزارش تصویری دستچینی از زیباترین دریاچه‌های آلمان را ببینید.

بودنزه (Bodensee)

دریاچه بودنزه یا دریاچه کنستانس دریاچه‌ای کوهستانی به مساحت ۵۳۹ کیلومتر مربع و هم‌مرز با کشورهای سوئیس در جنوب، آلمان در شمال و اتریش در شرق آن است. این دریاچه ۶۸ کیلومتر طول و ۲۵۲ متر عمق دارد و توسط رود راین تغذیه می‌شود.

کیمزه (Chiemsee)

این دریاچه به وسعت نزدیک به ۸۰ کیلومتر مربع و با عمق ۷۲ متر در ایالت بایرن واقع شده است. این دریاچه دارای چهار جزیره نیز هست.

شارموتزلزه (Scharmützelsee)

این دریاچه در براندنبورگ واقع شده که با بیش از ۱۲ کیلومتر مربع وسعت و عمق ۲۹ متر به یکی از مناطق محبوب گردشگران تبدیل شده است.

اشتارنبرگر زه (Starnberger See)

اشتارنبرگرزه با وسعت بیش از ۵۸ کیلومتر مربع و عمق بیش از۱۲۷ متر دومین دریاچه بزرگ ایالت بایرن است. این دریاچه در ارتفاع ۵۸۴ متری رشته‌ کوه‌های آلپ قرار گرفته است.

وانزه بزرگ (Großer Wannsee)

دریاچه وانزه در نزدیکی برلین واقع شده و از رودخانه هاول تغذیه می‌شود. این دریاچه ۲ هزار و ۷۳۲ کیلومتر مربع وسعت دارد و عمق آن ۹ متر است.

آیبزه (Eibsee)

این دریاچه در ارتفاع ۹۷۳ متری از سطح دریا قرار گرفته و با مساحتی معادل ۸ کیلومتر مربع ۳۶ متر بیشتر عمق ندارد. آگوست ترنه در سال ۱۸۸۴ دریاچه را خریداری و آن را به منطقه‌ای محبوب و ییلاقی برای گردشگران در فصل تابستان تبدیل کرد.

موریتس‌زه (Müritzsee)

موریتس‌زه از مجموعه دریاچه‌های شرق آلمان است که با وسعت ۱۸۳ هکتار طبیعت بی‌نظیری را در منطقه مکلنبورگ بوجود آورده است.

آمرزه (Ammersee)

آمرزه سومین دریاچه بزرگ در ایالت بایرن است. این دریاچه با ۴۳ کیلومتر مربع وسعت، بیش از ۸۱ متر عمق دارد. سواحل این دریاچه از امکانات تفریحی بسیار خوبی برخوردار است.

کونیگززه (Königssee)

کونیگززه با ۵ هزار و ۲۱۸ کیلومتر مربع وسعت در ایالت بایرن واقع شده و ۱۹۰ متر عمق دارد. کونیگززه که دارای یک جزیره نیز هست از دیرباز مورد علاقه گردشگران بوده است.

کوزپوندر زه (Cospudener See)

کوزپوندر زه یک دریاچه مصنوعی در نزدیکی لایپزیگ است که قبلا در آنجا یک معدن بوده است. این دریاچه با وسعت بیش از چهار کیلومتر مربع و عمق ۲۵ متر مورد علاقه شناگران در فصل تابستان و صاحبان قایق‌های بادبانی کوچک است.

تی‌تی‌زه (Titisee)

این دریاچه در ارتفاع ۸۵۰ متر از سطح دریا با ۱۳۰ هکتار مساحت تقریبا ۱۰ متر عمق دارد و در جنوب ‌”شوارتز والد” (جنگل سیاه) در ایالت بادن ووتنبرگ واقع شده است.

والخنزه (Walchensee)

این دریاچه با مساحت بیش از ۱۶ کیلومتر مربع در ارتفاع ۸۰۰ متری رشته کوه‌های آلپ قرار گرفته است. والخنزه با عمق ۱۹۰ متر عمیق‌ترین دریاچه آلمان و منطقه آلپ محسوب می‌شود.

تگرن‌زه (Tegernsee)

تگرن‌زه حدود ۹ کیلومتر مربع وسعت است که با عمق بیش از ۷۲ متر در ۵۰ کیلومتری جنوب مونیخ واقع شده است. این دریاچه یکی از تمیزترین دریاچه‌های آلمان است که دور آن از سال ۱۹۶۰ کانال ایجاد شده و مانع از ورود هرگونه فاضلاب به آن می‌شود.

بوستالزه (Bostalsee)

بوستالزه دریاچه‌ای در پشت سدی است که در سال ۱۹۷۹ آبگیری شده است. این دریاچه با ۱۲۰ هکتار مساحت و با وجود یک “Center Parcs” منطقه‌ای بیشتر تفریحی است.

برومباخ‌زه بزرگ (Großer Brombachsee)

برومباخ‌زه دریاچه پشت یک سد است که در سال دو هزار افتتاح شده است و بیش از ۵ کیلومتر مربع وسعت دارد.

لاخرزه (Laacher See)

آتشفشان لاخر واقع در ایالت راینلاندفالتس برای آخرین بار در حدود ۱۰ هزار ۹۳۰ سال قبل از میلاد مسیح فعال بود. بعد از خاموش شدن آتشفشان در دهانه آن دریاچه‌ای با وسعت بیش از ۳ کیلومتر مربع بوجود آمد که عمق آن به ۱۸ متر می‌رسد.

منبع:دویچه وله