نوشته‌ها

سفرنامه دیواره حسین آباد ( دراک ) فنی

/0 دیدگاه /در /توسط

تاریخ : ۱۳۶۹/۱۰/۲۸

پس از جمع شدن  در سر قرار همیشگی چهار راه پارامونت در ساعت ۶:۳۰ به سمت فلکه قصر الدشت و معالی آباد حرکت کردیم.  حدود ساعت  ۷:۰۰ بود که به انتهای معالی آباد رسیدیم. در این برنامه یکی از دوستان مینی بوس آورده بود و با آن به انتهای جاده خاکی که به سمت دیواره می رفت حرکت کردیم. دیواره دقیقا از جاده معالی آباد پیداست به صورت کتیبه ای گرد مانند که در سمت چپ دره قرار گرفته است. پس از صرف صبحانه به دو نفر از اعضا گفته شد که مسیری برای صعود پیدا کنند و در آنجا طناب و کارگاه را آماده کرده  تا بقیه ی افرادرا بیاوریم پای آن.

پس از جمع شدن بچه ها در اطراف من ، طریقه صعود و گره های کوهنوردی را به صورت کلاس به بچه ها آموزش دادیم  و پس از تمرین و گفتن مسائلی در رابطه با صعود دیواره به سمت دیواره حرکت کردیم. دیواره را با یک صعود آغاز کرده  و سپس به وسیله فرود خودکار و هشت به پای پله های نردبانی حرکت می کردند و سپس از پله ها بالا می آمدند و دوباره فرود می رفتند. در پایان که همگی کار کردند از دیواره به سمت پائین با فرود هشت به پائین آمدند و پس از جمع کردن کارگاه در ساعت ۱۴:۰۰ به سمت پائین و محل خوردن صبحانه حرکت کردیم و پس از صرف نهار و چایی در ساعت ۱۶:۰۰ به سمت ماشین رفته و به سمت شیراز رفتیم و اتمام برنامه.

اعضای شرکت کننده در این برنامه ۸ نفر بودند.

مرتبط:

سفرنامه قله قلات

سفرنامه دره اناری – منطقه اکبرآباد کوار

سفرنامه ی دراک ۲

/0 دیدگاه /در , /توسط

تاریخ ۱۳۶۰/۱۰/۱۰

ساعت  ۱۴:۳۰   از طریق  حوالی کارخانه سیمان شروع به صعود نمودیم.

شب را در محل کلبه ای که در جنوب ارتفاعات دراک واقع شده و به کلبه  ( کربلائی ولی ) مشهور است گذرانیدیم. صبح روز جمعه مورخه ۱۱ دی ماه   ساعت  ۰۸:۰۰ به طرف قله حرکت نمودیم  و پس از عبور از محل  چاه آبی که  در زیر قله واقع است و مستور از برف که روز چهارشنبه باریده بود به سوی قله ادامه حرکت دادیم که  از فراز قله دراک شهر شیراز کاملا قابل رویت است. پس از مدت کوتاهی توقف در قله شروع به بازگشت نمودیم.

در ساعت ۱۶:۰۰ از جاده سیمان توسط اتوبوس به شهر باز گشتیم.

تعداد افراد در این سفر جمعا” ۱۰ نفر بود که کلیه افراد از اعضاء  رسمی گروه کوهنوردی آرش بودند.

مرتبط:

سفرنامه ی دراک

سفرنامه صعود به قله ی دراک

سفرنامه ی دراک

/0 دیدگاه /در , /توسط

تاریخ ۱۳۶۰/۱۱/۳۰

ساعت ۰۷:۰۰  از طریق جاده  شیراز –  معالی آباد  بوسیله تاکسی   عزم سفر کردیم.

مقصد  رشته کوه دراک در غرب شیراز بود. قله اصلی این رشته کوه به ارتفاع ۲۸۹۰ متر در مقابل قریه بزن واقع است و از چند مسیر مختلف  می توان به آن صعود کرد. ما از مسیر دره ای که درست روبروی محله معالی آباد واقع است و یکی از چندین آبشور متعدد این رسته کوه است به قله صعود نمودیم.

در ساعت ۱۴:۰۰ در محل قله حاضر بودیم. کمی پائین تر از قله و درست روبروی قریه بزن در پناهگاه سنگی نهار را صرف نمودیم. در ساعت ۱۶:۰۰ شروع به فرود کردیم ؛ سرتاسر مسیر رفت و برگشت را برف سنگینی پوشانده بود و هوای سردی جریان داشت.

در مسیر بازگشت در دهانه دره ای که چاه آب در آن واقع شده است نگاهی به یک پناهگاه تقریبا” سالم انداختیم و سپس از دره به پائین سرازیر گشتیم. در ساعت ۱۹:۳۰ در محله معالی آباد توسط تاکسی به شهر بازگشتیم.

تعداد افراد در این سفر ۶  نفر بود  که ۴  نفر از اعضاء اصلی   و  ۲ نفر بقیه مهمان گروه بودند.

 

سفرنامه صعود به قله ی دراک

/0 دیدگاه /در /توسط

دراک (کوه برفی، کوه مستسقی، کوه مادر)، کوهی است در شهر شیراز که از غرب این شهر آغاز شده و با گذشتن از شمال غرب شهر ادامه یافته و به روستای علی آباد منتهی می‌شود.قله کوه دراک حدود ۲۹۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. وجه شمالی کوه معمولا از اوایل آذر تا اواخر اسفند پوشیده از برف است.
کوه دراک از سمت جنوب، شرق و شمال به شهر شیراز مشرف است و کوه سرخ در غرب آن قرار دارد.

دراک به معنی محل جمع شدن آب و برف است و دلیل انتخاب این نام ان بوده است که مردم در فصول سرد سال برفهای آن را درون چاه‌هایی انبار می‌کردند تا در تابستان از آب برفهای ذوب شده استفاده کنند. اینجا همچنین محلی بوده است که مردم در فصول گرم یخ مورد نیاز خود را از آنجا می‌آوردند.
از پوشش‌های گیاهی مهم منطقه می‌توان به کُله‌خَنگ، آویشن، بادام کوهی، ریواس، بلوط، آلوسیاه وحشی، ارژن، بنه، کنگر، پیازکوهی، گل اَرونه، گل شقایق، گل خَتنی و لاله‌های واژگون اشاره کرد.از پوشش‌های جانوری مهم منطقه می‌توان به شغال، روباه، کبک و شاهین اشاره کرد.

سفرنامه صعود به قله دراک

تاریخ: ۱۳۶۹/۰۹/۲۳

طبق روال بیشتر برنامه ها بچه های گروه از چهار راه پارامونت ساعت ۶:۱۵ به سمت فلکه قصر الدشت حرکت کردند. ساعت ۶:۴۰ بود که به آخر معالی آباد رسیده  و پس از پیاده شدن از ماشین به سمت دره ای که بعد از دره حسین آباد است و چشمه ای در جلوی دره دارد رفتیم.  درنزدیکی چشمه چندتا درخت بود که پس از پهن کردن وسایل هایمان برای خوردن صبحانه حاضر شدیم.  پس از صرف صبحانه نیز ساعت ۸:۰۰ به سمت بالای دره حرکت کردیم البته مسیراصلی  از سمت چپ بود که به علت اشتباه ما مسیر را مستقیم و متمایل به سمت راست حرکت را ادامه دادیم که بعد از گذشتن از یک شیب به روی خط الراس رسیدیم و در مسیر جاده ای که به سمت چاه برفی می رفت قرار گرفتیم. ساعت ۱۰:۳۰ به دو راهی چاه و قله رسیدیم و پس از رفتن به سمت قله ساعت ۱۱:۴۵ بود که به قله رسیدیم. پس از کمی استراحت به سمت چاه حرکت کردیم و ساعت ۱۳:۰۰ بود که به چاه برفی رسیده بودیم؛ هوا خیلی خوب بود و ما همانجا نهار را خوردیم و ساعت ۱۵:۱۵ بود که از طریق دره معدن به سمت پائین و باغ دهقان حرکت کردیم . ساعت ۱۷:۳۰ بود که به سر جاده ی سیمان رسیدیم و به وسیله اتوبوس واحد به منزل رفتیم.

اعضای شرکت کننده در این برنامه ۶ نفر بودند.

مرتبط:

سفرنامه قله رنج – برم فیروز

بروجرد؛ سرزمین دشت‌های حاصلخیز و قله‌های مرتفع