دانستن در خصوص تاریخ کهن ایران زمین برای بیش‌تر مردم، به‌ویژه دوستداران تاریخ و موزه جذابیت فراوانی دارد، کتب تاریخی بسیاری در خصوص پیشینه زندگی این مردم نگاشته شده که شیوه زندگی، فرهنگ، نحوه تعاملات اجتماعی آنان و … از موضوعات جذاب این کتب است، امروز موزه‌ها به‌نوعی کتب مصور تاریخی محسوب می‌شوند و با گشت و گذار در آن‌ها گویی سوار بر ماشین زمان شده‌ و در قرن‌ها قبل پیاده شده‌ای.

نکته جالب در مورد آبشار لندی، این است که آبشار لندی، یک آبشار دائمی است، یعنی اینکه در تمام فصول سال در جریان است و خشک نمی شود. در ادامه این مطلب، به مکان دقیق تر این آبشار، مسیری که این آبشار در آن قرار دارد و نکات دیگر اشاره خواهیم کرد.

مکان آبشار لندی

آبشار لندی، در منطقه شلیل قرار دارد. منطقه شلیل در شهرستان اردل واقع در استان چهار محال و بختیاری قرار دارد. این منطقه، در رشته کوه های زاگرس قرار دارد و پوشش گیاهی سبز و به نسبت بالایی را دارد.

دهستان شلیل در حدود بیست کیلومتری رود کارون قرار دارد. چیزی که به زیبایی بی حد و مرز این منطقه می افزاید، دست نخورده بودن طبیعت آن است. این طبیعت بکر، آبشار لندی را در بر گرفته و باعث می شود که این آبشار، زیبا تر به نظر برسد.

منطقه شلیل در جنوبی ترین نقطه استان چهار محال و بختیاری واقع شده است، و جمعیتی حدود هفت هزار نفر را در خود جای داده است.

سفر به دهستان شلیل برای بازدید از آبشار لندی

آبشار لندی واقع در دهستان شلیل شهرستان اردل، زیبایی چشمگیری دارد و سالانه، تعداد زیادی برای دیدن کردن از آن، به این دهستان می روند.

متأسفانه، اگر قصد سفر به این منطقه را در فصول سرد سال داشته باشید، باید در نظر بگیرید که جاده های نامناسب این منطقه، در فصل های پاییز و زمستان که فصول بارندگی است، بسیار خطرناک هستند. آسفالت سرد نیز این مشکل را تشدید خواهد کرد.

البته با وجود جاده های کوهستانی و پیچ در پیچ، زیبایی این منطقه که در مسیر نیز جلوه گر است، غیر قابل تصور است، و واقعا دیدن چنین منظره ای در هر جای کشور ما ممکن نیست.

ممکن است در طول مسیر سفر به این آبشار بلند و زیبا، چادرهای عشایر بختیاری را نیز مشاهده کنید، که در کنار خیابان چادر زده اند.

برای رفتن به آبشار لندی، ابتدا باید به شهرستان اردل در استان چهار محال و بختیاری بروید. سپس وارد جاده ای شوید که شما را به سمت گندمکار می برد. پس از عبور از گندمکار، از گلشور نیز عبور کنید.

در ادامه مسیر، پس از طی کردن حدود ۱۱ کیلومتر، به یک دوراهی خواهید رسید. وارد جاده فرعی بشوید. پس از وارد شدن به جاده فرعی، جاده های کوهستانی و پر پیچ و تاب شروع خواهند شد. اگر تجربه رانندگی در جاده های کوهستانی را ندارید، ممکن است که این مسیر برای شما سخت، و حتی بسیار خطرناک باشد.

پس از طی کردن حدود بیست کیلومتر، شما به دهستان شلیل خواهید رسید. در امتداد رودخانه بازفت، که آب آبشار لندی به آن می ریزد، جاده ای خاکی وجود دارد که شما را به روستای لندی می رساند.

نکته مهم این است که آبشار های دیگری نیز در این منطقه وجود دارند، اما برای رسیدن به آبشار لندی، نمی توانید از خودرو استفاده کنید؛ در نتیجه باید با کمک راهنمای محلی، چند ساعت به پیاده روی بپردازید تا در نهایت به این آبشار زیبا و دست نخورده برسید.

دهستان شلیل، دارای مکان های دیدنی دیگری نیز هست که در ادامه مطلب به آنها نیز اشاره خواهیم کرد.

ویژگی های آبشار لندی

ارتفاع آبشار لندی در حدود ۴۰ متر، و عرض این آبشار بسیار زیبا و دیدنی حدود ۳ متر می باشد. همانطور که پیش تر گفته شد، این آبشار، یک آبشار دائمی است.

مسیر آبی که از این آبشار به پایین می ریزد، به رودخانه ای به نام بازفت وارد می شود. رودخانه بازفت سر انجام به سد کارون چهار وارد می شود؛ در نتیجه آبی که از این آبشار سقوط می کند، در نهایت در پشت سد کارون چهار ذخیره می شود.

علاوه بر رودخانه بازفت که به سد کارون چهار می ریزد، آب رود کوهرنگ نیز به این سد می ریزد، و در پشت آن ذخیره می شود. سد کارون چهار، بیشترین ارتفاع را از سطح دریا، نسبت به سایر سد های مربوط به رود کارون دارد. از این سد برای تولید برق منطقه، و کنترل سیلاب هایی که در بارش های سالانه اتفاق می افتند، استفاده می شود.

موقعیت قرار گیری آبشار لندی، به گونه ای است که پیشنهاد می شود اگر میل به دیدن این آبشار از نزدیک را دارید، از راهنما های محلی کمک بگیرید.

آبشار لندی یکی از مهمترین دلایل ورود گردشگران به دهستان شلیل است، اما متأسفانه تا کنون، رسیدگی بسیاری صورت نگرفته و تا کنون برای دیدن از این آبشار، باید مسیری طولانی را پیاده روی کرد، که برای برخی افراد مناسب نیست.

مکان های دیدنی دیگر در نزدیکی آبشار لندی

مکان های دیدنی و گردشگری دیگری نیز در منطقه شلیل، و در نزدیکی آبشار لندی حضور دارند که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.

کاروانسرای شلیل، در مرز استان چهار محال و بختیاری با استان خوزستان، واقع شده است. قدمت این ساختمان، به هزاران سال می رسد و دارای آثار های تاریخی است که از صد ها سال پیش تا کنون به جا مانده اند. این مکان سالانه میزبان توریست هایی می باشد که علاقه مند به آثار باستانی هستند.

سایر مکان های دیدنی دهستان شلیل شامل چشمه سرقله، بردگوری شلیل، چنار های قد افراشته و… هستند که دیدن کردن از آنها نیز در کنار آبشار لندی، به شدت توصیه می شود.

سخن پایانی

آبشار لندی، تنها یکی از جاذبه ها و زیبایی های طبیعی کشورمان است. منطقه شلیل شامل زیبایی های بسیار زیادی است که این آبشار، بیشتر این زیبایی ها را به خود اختصاص داده است.

بیشتر مردم کشور ما، گمان می کنند که تمام ایران، یک سرزمین کویری است، در حالی که اینگونه نیست، و کشور ما سر سبزی های فراوانی دارد. تنها کافیست که یک سفر دور و دراز در ایران داشته باشید، تا دریابید که ایران بسیار زیبا تر از چیزی است که در ذهن هر کسی می گنجد.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری با تاکید بر اینکه «تقاضایمان این است که دستگاه‌های مختلف، همکاری‌شان را با میراث فرهنگی بیشتر کنند و از بروکراسی اداری برای سرمایه‌گذاران کاسته و پروسه دریافت مجوزها را تسهیل کنند.» گفت: به منظور تسهیل کار افرادی که می‌خواهند در زمینه گردشگری سرمایه‌گذاری کنند، در سازمان میراث فرهنگی سامانه‌هایی را طراحی کرده‌ایم اما صدور مجوزها نیاز به استعلام از برخی نهادهای دیگر هم دارد که متاسفانه اغلب یا با محدودیت‌هایی مواجه است یا اعلام نتیجه بسیار زمان‌بر می‌شود.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری با اشاره به برنامه‌ریزی‌هایی که برای سال ۱۴۰۰ در پیش دارد، اجرای آنها را وابسته به میزان اعتباری توصیف کرد که در شورای برنامه‌ریزی استان مصوب شود.

«مهرداد جوادی» با بیان اینکه در سال جاری، مرمت بناهایی که در حالت اضطرار هستند در اولویت قرار دارند و اعتباری اضطراری برای آنها کنار گذاشته می‌شود، گفت: علاوه بر مرمت‌های اضطراری که در طول سال خواهیم داشت، سعی‌مان بر این است که برای بناهای شاخص، طرح مرمت تهیه کنیم و بر اساس آنها، مرمت اساسی را شروع کنیم.

او همچنین از همکاری با دستگاه‌هایی خبر داد که بناهای تاریخی را در تملک دارند و گفت: سال ۹۸ هیات وزیران مصوبه‌ای را ابلاغ کرد مبنی بر اینکه هر نهادی که بنایی ثبتی را در اختیار دارد باید هزینه مرمتش را در بودجه سالانه کنار بگذارد که البته اجرای طرح مرمتی با نظر کارشناسی میراث فرهنگی خواهد بود که در این زمینه اعلام آمادگی خود را به نهادهای مختلف اعلام کرده‌ایم.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری یادآور شد: همچنین به دنبال این هستیم تا بناهایی را که در اختیارمان است برون‌سپاری کرده و به بخش خصوصی واگذار کنیم تا کاربری‌های متنوعی به آنها داده شود. ضمن اینکه با توجه به محدودیت‌های اعتباری دستگاه‌های دولتی، به مرمت و نگهداری این بناها کمک می‌شود.

جوادی خاطرنشان کرد: در گردشگری هم دنبال این هستیم که تا جای ممکن زیرساخت‌های لازم را برای مناطق نمونه گردشگری‌مان فراهم کنیم. و همین‌طور مردم را ترغیب کنیم به سمت سرمایه‌گذاری‌های خردتر مانند بوم‌گردی‌ها و مجتمع‌های گردشگری که بتوانند زیرساخت‌های گردشگری استان را تامین کنند. در تلاشیم تا چهارمحال و بختیاری را به عنوان یکی از مقاصد طبیعت‌گردی ایران معرفی کنیم.

او همچنین با اشاره به اینکه این اداره‌کل، در سال گذشته موردی جدی از تعارض منافع در حوزه میراث با نهاد دیگری نداشته، تصریح کرد: در گردشگری به‌هرحال علاوه بر موضوع کمبود اعتبارات، استان ما از نظر زیرساخت‌های مرتبط با گردشگری ضعیف است؛ هرچند دستگاه‌های مختلف در حال کار روی این موضوع هستند اما مدتی طول می‌کشد تا به استانداردهای لازم در مواردی مانند راه‌ها، مسیرهای دسترسی، خطوط ریلی و… برسیم. این موارد از الزاماتی است که به عنوان زیرساخت اصلی حضور گردشگر در مناطق مختلف شناخته می‌شود و جزو اولویت‌های اساسی استان چهارمحال و بختیاری است که اگر برطرف شود به افزایش تعداد گردشگران به ویژه در حوزه طبیعت‌گردی کمک شایانی می‌شود.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری با تاکید بر اینکه «تقاضایمان این است که دستگاه‌های مختلف، همکاری‌شان را با میراث فرهنگی بیشتر کنند و از بروکراسی اداری برای سرمایه‌گذاران کاسته و پروسه دریافت مجوزها را تسهیل کنند.» گفت: به منظور تسهیل کار افرادی که می‌خواهند در زمینه گردشگری سرمایه‌گذاری کنند، در سازمان میراث فرهنگی سامانه‌هایی را طراحی کرده‌ایم اما صدور مجوزها نیاز به استعلام از برخی نهادهای دیگر هم دارد که متاسفانه اغلب یا با محدودیت‌هایی مواجه است یا اعلام نتجیه بسیار زمان‌بر می‌شود. امیدوارم با تعاملی که با این دستگاه‌ها داریم سختگیری‌ها کمتر شده و پاسخگویی به استعلام‌ها هم سریع‌تر شود.

جوادی همچنین به مساله کمبود اعتبارات اشاره کرد و گفت: اعتبارات واقعا خیلی کم است و اصلا با نیازهایی که در استان داریم قابل مقایسه نیست. چه اعتبارهای مورد نیاز برای توسعه زیرساخت‌ها و چه در حوزه آموزش؛ به‌طور مثال در حوزه صنایع دستی در رابطه با آموزش به اعتبار زیادی نیاز داریم که مردم را به این حوزه علاقه‌مند کرده و رشته‌های رو به فراموشی را آموزش دهیم. صنایع دستی از موضوعاتی است که می‌تواند تاثیر زیادی در رفع معضل اشتغال داشته باشد. همین‌طور با توجه به تورم و افزایش قیمت‌ها، اگر بخواهیم هزینه‌های مورد نیاز را برای توسعه زیرساخت‌های گردشگری تامین کنیم، نیاز به اعتباری چند برابر آنچه که الان در اختیارمان قرار می‌گیرد، داریم.

او ادامه داد: در حوزه میراث فرهنگی هم همین قضیه صادق است و نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد. اثر تاریخی چیزی نیست که اگر آسیبی به آن برسد یا خدای ناکرده تخریب شود قابل بازگشت باشد. برای همین لازم است قبل از اینکه شاهد تخریب اثر یا محوطه‌ای باشیم، اعتبار لازم برای حفاظت و ساماندهی و احیای آنها اختصاص پیدا کند.

جوادی در پایان تصریح کرد: می‌دانیم که در یکی دو سال گذشته اعتبارها به دلیل مسائل مختلفی مانند تحریم و مشکلات اقتصادی کشور، کاهش پیدا کرده اما انتظار داریم که در ۱۴۰۰ انشاالله با گشایش‌هایی که صورت می‌گیرد، این اعتبار چند برابر و با نیازها متناسب شود تا بتوانیم قدم‌های موثرتری برداریم.

منبع: ایلنا

مرتبط:

سامان _ نگین گردشگری چهارمحال وبختیاری

معرفی غذاهای فراموش شده در گردشگری

قُلک گردشگری روستایی

قلعه تاریخی دزک یکی از تاریخی ترین و زیباترین قلعه تاریخی استان چهارمحال و بختیاری است که هر ساله پذیرای مسافران بسیاری در ایام نوروز است. مجموعه ساختمانی قلعه دزک به عنوان یکی از آثار ممتاز فرهنگی و هنری در روستای دزک واقع در شهرستان کیار و در ۳۵ کیلومتری شهرکرد است.  این قلعه عمارت و خانه، مسکونی چند نسل از ایلخانان بختیاری بوده است که نویسندگان متعدد ایرانی و خارجی چون راولینسن، ایزابل برد بیشاپ، هنری رنه دالمانی، شونمان، ویلسون و غیره از آنها با تحسین یاد کرده اند.

تاریخ احداث شالوده و قسمت اصلی قلعه که در اصطلاح آن زمان معروف به ود دیوانخانه بوده و شامل اطاقها و اسکلت طبقه همکف بنای کنونی است به سال ۱۲۹۲ قمری می رسد و از آن پس تا سال ۱۳۲۵ قمری که آخرین لوحه تاریخدار این مجموعه نصب شده به تدریج قسمتهای دیگری شامل عمارات اندرونی، حیاتهای خلوت و سایر بخش ها بر بنای اصلی افزوده شده و تزئینات آن در چند مرحله توسعه یافته و تکمیل شده است.
تالار آئینه این مجموعه از آثار ممتاز قلعه تاریخی است. چهار محل از نقاشی های دیواری این تالار بصورت شیشه نقاشی «دو پوسته عکس درهم» است که نمای کامل سه بعدی دارد و نمونه های مشابه آن در جهان بسیار کمیاب است.

هم اکنون قلعه های تاریخی بسیار زیبایی در این استان وجود دارد که مهمترین آنها را می توان قلعه تاریخی چالشتر، قلعه دزک، قلعه فرخ شهر، قلعه سورک و… بر شمرد.

کاخ قلعه دزک، در سال ۱۳۲۵ هجری قمری، به دستور “لطفعلی خان امیرمفخم بختیاری”، پسر “امامقلی خان حاجی ایلخانی”، با الهام از معماري و تزئينات بدنه قصرهاي اروپايي قرن ۱۷ و ۱۸ میلادی و همچنین با تركيبي از معماري  و هنر ايراني، در روستای دزک، از توابع شهرستان کیار در چهارمحال و بختیاری بنا و در دوران حیات وی، به پسر بزرگش “فتحعلی خان سردار معظم” واگذار شد.

کاخ قلعه دزک، سال های طولانی، محل زندگی و مرکز حاكم نشين بختياری بوده که به خاطر اعتبار بالای صاحبان آن، مانند “لطفعلی خان امیرمفخم بختیاری”، “نصيرخان سردار جنگ” و “فتحعلی خان سردار معظم” میعادگاه بسياری از رجال علمی و سياسی نامدار بوده است.

کاخ قلعه دزک که ماه ها و سال ها به دست هنرمندان اصفهانی معماری و تزئین شده، دارای اتاق هایی با درب هایی ارزشمند از چوب گردو بوده که در آن های نقش و نگارهای بسیار زیبایی به کار برده شده است.

طبقه اول کاخ قلعه تاریخی دزک، یک هشتی ورودی در میانه ساختمان دارد که از هر دو طرف به محوطه درون بنا متصل می شود.

در طرفین این هشتی، چهار ایوان قرار داشته که دو ایوان در جبهه شمالی و دو ایوان در جبهه جنوبی بنا قرار گرفته اند.

برای ورود به طبقه دوم کاخ قلعه دزک، می توان از از ايوان های شمالی طرفين هشتی، استفاده کرد، به این صورت که ابتدای باید از راه پله سنگی موجود، به محوطه ای بنام حوضخانه، در ورودی سایر اتاق های این بنا وارد شد.

اتاق های موجود در طبقه دوم کاخ قلعه دزک، دو ايوان مجزا از هم در شمال و سه ايوان متصل به هم و سراسری در جنوب دارد كه دو اتاق سه دربی در ايوان های شمالی و دو اتاق سه دربی قرينه در ايوان سراسری جنوبی باز می شود.

در بین این اتاق های سه دربی جنوبی، سالن بزرگی بنام “دیوانخانه” یا “سفره خانه” وجود داشته که در مجاورت این سالن، اتاق بسیار زیبا و رویایی بنام “اتاق آئینه” قرار دارد که در طرفین این اتاق هم دو اتاق کوچک بنام “گوشواره” ساخته شده است.

سالن بزرگ “دیوانخانه” یا “سفره خانه” با سقف چوبی قاب بندی شده، تزئينات گچ بری نقاشی شده بسیار زيبايی دارد که در آن از “سر بخاری های گچ بری شده” و تصاویر “ملائكه به عنوان مظهر پاكی”، “كله شير به عنوان قدرت و دلاوری”، “صحنه های شكار” و “گل و بوته” بهره گیری شده است.

سالن بزرگ “دیوانخانه” یا “سفره خانه”، دارای یک تخته قالی عتیقه ۵۰ متری متعلق به ۹۰ سال قبل بوده که در منطقه بختیاری بافته شده است.

تنها نمونه مشابه این فرش در جهان که از نظر قدمت، نقشه و بافت یکی از ارزنده ترین نمونه های فرش بختیاری محسوب می شود، یک تخته فرش بختیاری معروفی به همین قواره بوده که در یکی از مجموعه های اختصاصی در آمریکا نگهداری می شود.

“اتاق آئینه” موجود در کاخ قلعه دزک، معروف به “آئینه خانه”، در مجاورت سالن بزرگ “دیوانخانه” یا “سفره خانه” قرار دارد.

این اتاق بسیار زیبا که به سبک اروپایی تزئين شده، شباهت زيادی به اتاق آينه قصرهای کشور ايتاليا دارد.

“اتاق آئینه”، با نمونه های جامع و متنوع هنر “گره چينی” و “نقش بُری” و “شيشه نقاشی” دارای دو پوسته عكس در هم بوده كه نمای سه بعدی داشته و نمونه های آن بسيار كمیاب است.

تمامی تزئینات و آئینه کاری این اثر هنری، زير نظر “استاد ابوالقاسم خواجوی اصفهانی”، از برجسته ترين اساتيد آئينه بند قرن گذشته صورت گرفته است.

طراحی و اجرای حجاری ها و سنگ تراشی های کاخ قلعه دزک که زیر نظر “استاد حسن پهلوان”، از حجاران معروف آن دوره انجام شده، بسیار چشمگیر بوده و به ویژه دیواره حوض آبگیر، جوش ها، لاک ها، آب نماها، سرفواره ها، سرستون ها، زیرستون ها و ساق های این بنا، از جلوه ای خاص و هنرمندانه برخوردار است.

در دوران مختلف، افراد مهمی مانند وحید دستگردی، علی اکبر دهخدا، فرخی یزدی، دکتر محمد مصدق، ملک الشعرای بهار، آقا ابوالقاسم نجفی، راولینسن، ایزابل برد بیشاپ، هنری رنه دالمانی، شونمان و ویلسون در کاخ قلعه دزک حضور یافته و در آثار مکتوب خود از این قلعه و افراد مشهور آن سخن گفته اند.

وحيد دستگردی، که از شاعران، نويسندگان و روزنامه نگاران معروف اصفهانی در آن دوران بوده، چندین مرتبه به کاخ قلعه دزک آمده و علاوه بر سرودن قصيده ای در ستايش “فتحعلی خان سردار معظم”، در دو جلد كتاب “رهاورد وحيد”، نام بسیاری از رجال سیاسی و شعرای نامی آن دوران، که به قلعه دزک رفت و آمد داشته اند را آورده است.

براساس مستندات موجود، “علامه علی اکبر دهخدا”، سال ۱۳۳۴، در دوران جنگ جهانی اول، به کاخ قلعه دزک پناه آورد و در مدت اقامت شش ماهه خود در این بنا، به علت وجود کتابخانه ای بزرگ و ارزشمند در این قلعه، در همین جا به فکر تألیف و تدوین “لغتنامه دهخدا” و “امثال و حکم” افتاد.

فرخی يزدی نيز پس از حضور خود در کاخ قلعه دزك، اشعاری در محضر “لطفعلی خان امیرمفخم بختیاری”، “نصيرخان سردار جنگ” و “فتحعلی خان سردار معظم” سروده است.

فرخی یزدی همچنین به پاس رشادت های قوای “نصيرخان سردار جنگ” در جنگ با اشرار و سارقان یزد و اصفهان، منظومه ای بنام “فتح نامه سردار جنگ” را سرود.

دكتر محمد مصدق، در زمان كودتای سياه ۱۲۹۹ هجری شمسی که حاكم فارس بوده، به علت سرپیچی از دستور سيد ضياءالدين، مبنی بر احضار مصدق به تهران، تصمیم می گیرد تا برای حفظ جانش، از شيراز به سمیرم و پس از آن به چهارمحال و بختياری آید.

طبق مستندات موجود و براساس خاطرات به جا مانده از مصدق، وی مدتی را در کاخ قلعه دزک میهمان بوده و پس از آرام شدن اوضاع، به تهران می رود.

ملك الشعرای بهار، مدتی در کاخ قلعه دزک میهمان “فتحعلی خان سردار معظم” بوده و در همان هنگام، عکسی یادگاری با عده ای از مردم آن منطقه گرفته که این عکس هنوز هم به یادگار باقی مانده است.

آقا ابوالقاسم نجفی اصفهانی، در زمان حمله روس ها، به همراه دو روحانی دیگر به کاخ قلعه دزک می آید و از “فتحعلی خان سردار معظم”، برای جلوگیری از جمله روس ها درخواست نیروی کمکی و قوای جنگی می کند.

البته “فتحعلی خان سردار معظم”، برای اجابت این درخواست، در مدت کوتاهی، حدود شش هزار سوار بختیاری را آماده می کند و با فرماندهی خودش، عازم اصفهان می شود.
این قلعه تاریخی، مکانی مناسب و امن برای گردهمایی افراد مهم و صاحب نظر، به منظور برگزاری نشست های هم اندیشی با هدف برنامه ریزی در راستای اجرای تصمیمات مهم و ملی بوده است.
کاخ قلعه دزک، علاوه بر میزبانی از بسیاری شخصیت های ملی در دوران مختلف، پذیرای افراد زیادی از نقاط مختلف جهان بوده است. کاخ قلعه دزک، نه تنها میزبانی از شخصیت های ملی و افراد نامدار جهانی را در این سال ها بر عهده داشته، بلکه خاستگاه اصلی بسیاری از افتخارات ملی مانند “قیام مشروطه” بوده است.

موزه
در سال های اخیر، به منظور استفاده مطلوب تر از فضای موجود در کاخ قلعه دزک، موزه پوشاک و موزه سنگ در این مجموعه تاریخی فرهنگی راه اندازی شده است.
موزه پوشاک کاخ قلعه دزک، در بهمن ۱۳۸۸ راه اندازی و در آن پوشاک شهرها، روستاها و مناطق شاخص و خاص چهارمحال و بختیاری معرفی و به معرض نمایش گذاشته شد.
در این موزه، علاوه بر معرفی پوشاک، نسبت به نمایش زیور آلات، صندوق، صندوقچه و وسایل مرتبط با پوشش اقدام و در آن، مجموعه ای از تصاویر قدیمی مربوط به نمونه پوشاک سنتی و محلی چهارمحال و بختیاری نمایش داده شده است.
موزه سنگ کاخ قلعه تاریخی دزک نیز، ۲۱ بهمن ۱۳۹۴، به عنوان دومین موزه سنگ در چهارمحال و بختیاری، پس از موزه سنگ قلعه تاریخی چالشتر، گشایش یافت. در این موزه ۱۰۰ قطعه سنگ مربوط به دوره های صفویه، افشاریه، زندیه و قاجاریه شامل سنگ قبر، ستون، سرستون، سنگ آسیاب، سنگ آب، آردچی، سردرب، سنگ عصارخانه، سنگ روغن گیری و سنگ ازاره به نمایش درآمده است.

کاخ قلعه تاریخی دزک، در ۱۶ تیر سال ۱۳۶۷ به شماره ۱۷۳۱، به عنوان آثار باستانی درجه يك، در فهرست آثار ملی ايران ثبت شد.

مرتبط:

چهارمحال بختیاری _سوئیس ایران

سامان _ نگین گردشگری چهارمحال وبختیاری

آثار سنگی چهارمحال و بختیاری