سیستان سرزمین پهلوانان و اسطوره‌هاست. سرزمینی که زمستان آن گرمای خاصی دارد و می‌توانید طعم‌ها و عطرهای خاص را در آن تجربه کنید.

هرگاه نام سیستان به گوش می‌رسد، دلیری و آزادگی در ذهن تداعی می‌شود. داستان‌های پهلوانی مربوط به خاندان گرشاسب و دیگر اساتیر پایدار ملی روح هر ایرانی را با خود به اعماق تاریخ می‌برد. همانجاست که یعقوب سیستانی و آنچه برای استقلال و غلبه بر بیگانگان انجام داد، خودنمایی می‌کند. او گفته است: ما به اعتقاد نیکو برخواستیم که سیستان نیز فراکس ندهیم واگر خدای تعالی نصرت کند به ولایت سیستان اندر افزاییم، آن چه توانیم.

درعین حال علاقه او به تثبیت و پاسداشت زبان فارسی ستودنی است. با توجه به نقش و اهمیت یعقوب لیث و حکومت صفاریان در احیای زبان و ادب فارسی و نیز استقلال و هویت ایران هر سال سیستان به مرکزیت زابل میزبان برگزاری همایش یعقوب لیث می‌شود. همایشی که نه تنها با محوریت یعقوب لیث و تاریخی که رقم زده بلکه با تاکید بر معرفی فرهنگ سیستان و آداب و رسوم مردمانی مهمان‌نواز در شرقی‌ترین منطقه ایران برگزار می‌شود.

چگونه برسید؟

در استان سیستان و بلوچستان ۶ مسیر گردشگری تعریف شده است که یکی از این مسیرها در منطقه سیستان قرار دارد. ساده‌ترین و سریع‌ترین راه ورود به این منطقه گردشگری پرواز تهران-زابل است که هفته‌ای یک مرتبه انجام می‌شود، البته با توجه به آنکه پرواز به مقصد زاهدان هر روز است،‌ می‌توانید از زاهدان سفر خود را به سمت سیستان در پیش بگیرید. می‌توانید با قطار هم به مقصد زاهدان بروید و از آنجا به سمت زابل حرکت کنید.

با انتخاب وسیله شخصی برای سفر به زابل، چندین مسیر از استان‌های مختلف کشور پیش روی شما خواهد بود. اگر تهران را به عنوان پایتخت، مبدا سفر قرار دهید، می‌توانید مسیر اسلامشهر یا ورامین را انتخاب کنید. اگر مسیر اسلامشهر را انتخاب کنید، از قم، کاشان، اردستان و بادرود عبور خواهید کرد. با رسیدن به یزد مسیر را در بزرگراه ۷۰ آسیا ادامه دهید و خرانق و طبس را پشت سر بگذارید و به سمت اصفهک برانید. در ادامه مسیر از خوسف و زیدر عبور خواهید کرد و در ادامه مسیر به سمت جاده زاهدان- نبادان- بیرجند برانید و مسیر را تا زابل ادامه دهید.

اگر مسیر ورامین را انتخاب کرده باشید دو مسیر پیش رو خواهید داشت که تا سمنان برانید و بعد از سمنان یا به سمت دامغان و شاهرود بروید و بعد از عبور از سبزوار و گناباد و بیرجند به سربیشه برسید و به سمت جده زاهدان-نبادان-بیرجند برانید و بعد از عبور از شوسف و اسدآباد از نهبندان بگذرید و به سمت زابل برانید.

اگر بعد از سمنان وارد جاده  سمنان-سرکویر شوید بعد از عبور از حسینیان و خور به طبس خواهید رسید و بعد از آن مسیر به سمت اصفهک، زنوغان، نهبندان خواهد بود و در نهایت زابل پیش رویتان قرار خواهد داشت.

از بادهای ۱۲۰ روزه تا تمدنی باستانی

زابل شهری است به رنگ خاکی با خانه‌هایی که تعداد طبقات آنها به ندرت به دو یا سه می‌رسد. افق دید شما در این شهر وسیع خواهد بود و می‌توانید به چشمانتان وعده دیدن آسمانی آبی و افقی پر فروغ را بدهید.

هرچند زابل آب و هوای گرم و خشکی دارد اما قطعا اواخر پاییز و فصل زمستان بهترین فرصت برای سفر به این نگین جنوب شرق کشور خواهد بود. در سفر به سیستان مهمان مردمانی مهربان می‌شوید که تمام آنچه دارند در اختیار مهمان خود می‌گذارند. مردمانی دریا دل و سفره‌دار هستند. در سفر به سیستان هرچند ممکن است با فرهنگی متفاوت از آنچه در مرکز کشور وجود دارد، روبه‌رو شوید اما مهربانی آنها چنان جذبتان می‌کند که احساس غربت نخواهید کرد.

گشت زدن در شهر و دیدن مردمانی با گویش و لباس‌های سیستانی جذاب است. بازار سر پوشیده زابل قطعا بهترین مکان برای آشنایی با آداب و رسوم مردم سیستان خواهد بود. بازاری که راسته‌های مختلف دارد و انواع سوغاتی‌های زابلی را می‌توانید از آنجا تهیه کنید.

اگر کمی از زابل فاصله بگیرید با آثار تاریخی روبه رو خواهید شد که قدمت آنها به دوران پیش از تاریخ می‌رسد. شهر سوخته یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های باستانی زابل است. شهری که وسعت زیادی دارد و تاکنون فقط ۵ درصد آن کاوش شده است. نخستین تمدن‌های بشر و زیست محیطی در شهر سوخته کشف شده که از آن جمله می‌توانیم به عمل جراحی چشم و جمجه انسان اشاره کنیم. با گام نهادن در شهر سوخته و دیدن بخش‌های مختلف کاوش از کاخ سوخته گرفته تا گورستان و بخش مسکونی گویی در ساحلی پوشیده از خرده‌های سفال گام برمی‌دارید. سفال‌هایی که خاطراتی از هزاران سال پیش در خود نهفته دارند.

بیشتر کشفیات شهر سوخته در موزه‌ای که در نزدیکی این محوطه ساخته شده نگهداری می‌شود و می‌توانید سری هم به این موزه بزنید. در طول مسیر خود سازه‌های عجیبی را خواهید دید که هرچند همرنگ محیط هستند اما ساز و کاری خاص دارند. این سازه‌ها آسبادهایی هستند که صنعت و نبوغ گذشتگان را در استفاده بهینه از انرژی‌های پاک فریاد می‌زنند. شاید وجود بادهای ۱۲۰ روزه سیستان سبب شده تا مردم سیستان به فکر ساختن چنین سازه‌هایی بیافتند.

در ادامه مسیر می‌توانید قلعه رستم را ببینید که بیش از ۵ هزار سال قدمت دارد. ساختمان سه طبقه خشتی که در عصر خود بی‌نظیر بود اما اکنون جز چند طاق‌ و آب‌انبار و برج و بارو چیزی از این بنای عظیم باقی نمانده است.

از دیدن دهانه غلامان، و کوه خواجه و دریاچه هامون غفلت نکنید. کوه خواجه افسانه‌های بسیار از مدفن رستم گرفته تا آتشکده‌ای که از دوران زرتشتیان باقی مانده را در دل خود دارد. دریاچه هامون در کنار کوه خواجه قرار دارد و از لحاظ سنت‌های زرتشتیان دارای اهمیت بسیاری است. بنابر اعتقادات زرتشتیان سیستان، نطفه زرتشت در دریاچه هامون نگاهداری می‌شود. قلعه چهل دختر، زیارتگاه بی بی دوست و قلعه سام از دیگر بناهای تاریخی این منطقه هستند.

در مسیر می‌توانید سری هم به روستای قلعه نو بزنید. روستایی با معماری قدیمی و خشت و گلی که گنبدهای خانه‌ها زیبایی خاصی به معماری منطقه داده است. سبک پله کانی برخی از خانه‌ها و البته قبرستان قلعه نو سبب شده تا نام ماسوله سیستان را به آن بدهند. در اطراف قلعه نو، مزارع و باغ‌های فراوانی قرار دارد که هوای مطبوع آن می‌تواند عصرگاه زیبایی برای شما بسازد. تمام این آثار معرف تاریخ کهن سرزمین سیستان است.

سوغات از جنس خامه‌دوزی و خوراکی‌های خوشمزه

در زابل بازارهای تجاری راه‌اندازی شده‌اند که برخی از آنها بازار تجاری مشترک ایران و افغانستان است. در این بازارها می‌توانید برخی از کالاهایی که از مرز افغانستان وارد می‌شود را تهیه کنید. درعین حال در بازارهای سنتی انواع خامه‌دوزی و صنایع دستی مانند آهنگری و… در دسترس است.

از آنجایی که زابل منطقه‌ای افسانه‌ای‌ست،‌ می‌توانید میوه‌های خاصی را در این منطقه پیدا کنید. خربزه زابلی با پوستی به رنگ سبز روشن و گوشتی نارنجی رنگ بسیار خاص و منحصر به فرد است. میوه‌ای به نام پشمک در سیستان وجود دارد که به اندازه لیموترش است و طعمی شبیه به خیار دارد. انگور روچه سیستانی، انگور فخری، انار و سبزی‌های خاص سیستان نیز در بیشتر مواقع توسط دستفروشان در بازرهای محلی به فروش می‌رسند.  شیرینی‌هایی مانند قتلمه، قلفی نیز در کنار کلوچه سیستانی از جمله خوشمزه‌های این سفر خواهند بود.

از کشک زرد تا آبگوشت

در سفر به زابل می‌توانید طعم غذاهای پرادویه را بچشید. در واقع می‌توان گفت انواع پلوها با ادویه‌های خوش عطر و طعم در این منطقه درست می‌شود. آبگوشت، کشک، نان، ‌آبدوغٰ، نان لواش،‌ بورک، کشک زرد زابلی، قروت زابلی، آچار که ادویه‌ای مخصوص غذاهای سیستان است، شیر ماست، ماست دوغ زابلی، آبگوشت شرقه زابلی و… از جمله غذاهای خاص این منطقه هستند.

کجا اقامت داشته باشید؟

در سیستان مراکز اقامتی متنوع از هتل گرفته تا مهمانسرا و هتل آپارتمان اقامت مسافران را فراهم می‌کنند. وجود چند هتل ۳ ستاره، واحدهای بومگردی، هتل‌ آپارتمان‌های دولتی و خصوصی و… سبب شده تا مسافران گزینه‌های متعددی برای اقامت پیش رو داشته باشند.

منبع:ایلنا

بیش از ده‌ها نوع نان سنتی در مناسبت‌های مختلف در شهر و روستاهای خراسان شمالی طبخ می‌شود، این نان‌ها به دلیل ماندگاری، عطروطعم ویژه، به‌عنوان سوغات به دیگر مناطق نیز فرستاده می‌شود. نان یوخا یکی از آن‌ها است که مهارت پخت آن به‌عنوان میراث ناملموس، به ثبت ملی نیز رسیده است.

نشست تخصصی گردشگری شهری با محوریت گردشگری شبانه از سلسله نشست های “گفتمان شهر” با حضور حسن خلیل آبادی، رئیس کمیته میراث فرهنگی و گردشگری شورای اسلامی شهر تهران و حجت نظری عضو شورای شهر تهران و جمعی از اساتید و کارشناسان این حوزه به کوشش محمد سالاری عضو شورای اسلامی شهر تهران و با همکاری شرکت نوسازی عباس آباد برگزار شد.

مدیر عامل منطقه فرهنگی گردشگری عباس آباد در نشست تخصصی گردشگری شهری با تاکید بر گردشگری شبانه اظهار داشت: گردشگری بین المللی در ادامه گردشگری ملی است و تا زمانی که رونق در حوزه ملی را شاهد نباشیم در بخش بین المللی نیز رشد جدی را شاهد نخواهیم بود.

سید محمد حسین حجازی مدیرعامل این شرکت ضمن اشاره به فضای اجتماعی شهر تهران گفت: گردشگری شبانه می تواند نشاط اجتماعی در شهر را موجب شود.

وی افزود: مهمترین رسالت و افق پیش روی مجموعه عباس آباد، رونق گردشگری با رویکرد ملی و بین المللی است و گرچه هر روز شاهد استقبال گردشگران داخلی و خارجی در فضاهایی مانند پل طبیعت، گنبد مینا، پارک آب و آتش و سایر مجموعه های اراضی عباس آباد هستیم اما هنوز با آمال و اهداف سازمانی ما فاصله دارد.

وی تاکید کرد: گردشگری شهری می تواند گردش مالی سیالی داشته باشد همچنان که برنامه ریزی مدون این حوزه منجر به توسعه پایدار در کشور خواهد شد. حجازی با اشاره به ظرفیت های شهر تهران در حوزه گردشگری تصریح کرد: تهران می تواند تبدیل به مقصد گردشگری شود و می توان با مدیریت بهتر، پایتخت را به مقصدی در خور تبدیل و به درآمدهای پایدار نایل آمد.

وی با تاکید بر نقش منطقه فرهنگی و گردشگری عباس آباد در توسعه گردشگری شهر تهران اظهار داشت: مجموعه های اراضی عباس آباد می باید به قطب گردشگری شهر تهران با رویکرد ملی و بین المللی تبدیل شود همچنان که در طرح مصوب عباس آباد تعریف شده است.

وی اظهار امیدواری کرد: ظرفیت های موجود عباس آباد یک سفرنامه یک روزه است و ما تلاش خواهیم کرد که عمق بخشی و کیفی سازی بیشتری برای گردشگران این مجموعه انجام دهیم. محمد سالاری در این نشست گفت: با توجه به اینکه امروزه قسمت عمده جمعیت کشور را جامعه شهری تشکیل می دهند ، این جامعه شهری  در طول زندگی با مشکلات و چالش های مختلفی نظیر استرس های کاری و روزمره و مشکلات روحی ناشی از سختی های زندگی شهری مواجهند.

وی ادامه داد: بنظرمی رسد که مدیریت شهری و دولت ها بجز ورود در حوزه های عمرانی می بایست در حوزه های نرم افزاری نیز ورود پیدا کنند و بسترسازی لازم را برای افزایش نشاط اجتماعی و فرصت های لازم برای گذران اوقات فراغت جمعیت متراکم در شهرها و کلانشهرها فراهم کنند .

رییس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران  با تاکید بر لزوم توجه جدی به گردشگری شهری بیان کرد:‌ متاسفانه در طول سال های گذشته در حوزه گردشگری شهری اقدامات اساسی و بنیادی صورت نگرفته و همین امر باعث شده که شهروندان شهرهایی مانند تهران نتوانند از این فرصت گردشگری برای گذران اوقات فراغت و ایجاد نشاط اجتماعی استفاده کنند.

وی ادامه داد: گردشگری شهری علاوه بر اینکه  برای شهروندان فرصتی را فراهم می آورد تا در کنار خانواده ها و هم نوعان خود فارق از مشکلات و چالش های روزانه اعم از معیشتی، اقتصادی و اجتماعی به یک تمدد اعصاب برسند ، می تواند برای مدیریت های شهری که در این سال ها با مشکلات اقتصادی مواجه شده اند مفید بوده و منبعی برای درآمدزایی باشد.

این عضو شورای شهر تهران افزود: برای شهرهایی که ظرفیت های گردشگری اعم از اماکن و بناهای تاریخی و میراثی، موزه ها، پارک های عمومی جذاب و عرصه های تفرجگاهی زیادی دارند می توانند موجبات حضور توریست در شهر و نهایتا افزایش درآمدهای پایدار را فراهم کنند.

سالاری با بیان اینکه گردشگری شهری صرفا شامل گردش شهروندان در عرصه های تاریخی میراثی و عمومی وطبیعی نیست اظهارداشت:گردشگری شهری می تواند شامل حضور در جشنواره ها و کنفرانس های ملی و جهانی یا سفرهای مذهبی و گردشگری سلامت باشد، همچنین شهرهایی که دارای ظرفیت های قابل توجه آموزشی و پژوهشی هستند نیز می توانند مقصد گردشگری شهری واقع شوند.

وی  در ادامه با انتقاد از مغفول مانده گردشگری شبانه در کشور ما اظهارداشت: ما با نداشتن گردشگری شبانه از قسمت عمده فرصت و زمان در اختیار مردم شهر که می توانند در سطح شهر، میادین، فروشگاه ها، اماکن تاریخی و موزه ها حضور یابند، غفلت کرده ایم و این مساله باعث شده که این زمان و فرصت به نوعی هدر رود.

سالاری افزود: بررسی های تاریخی نشان می دهد که درکشور ما در بسیاری از مقاطع تاریخی علی رغم اینکه در آن زمان برق و نورپردازی وجود نداشت ، گردشگری شبانه به نوعی وجود داشته است و مردم در مناسبت های مختلف مانند مناسبت های مذهبی، شب ها در سطح شهر حضور داشته اند.

منبع:توریسم پرس

آرش خانی قدم‌زدن در رُم، یعنی قدم‌زدن در بزرگ‌ترین موزه‌ی جهان! چرا که در هرکوچه و پس‌کوچه‌اش ناگهان با مجسمه، ساختمان یا آب‌نمایی مواجه می‌شوید که قدمت آن ممکن است به چندصد سال پیش برسد.

قدم‌زدن در بزرگ‌ترین موزه‌ی جهان!
برای رسیدن به این شهر، لحظه‌شماری می‌کردم. هواپیما نشست. فرودگاه از مرکز شهر دورتر بود. برای درک بهتر سفرم؛ ترجیح دادم از وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده کنم. پس بلیت قطار گرفتم. در مسیر، با خانه‌ها و مزارع شگفت‌انگیزی روبه‌رو شدم و هرچند کیلومتر، گنبد کلیسایی از دور دیده می‌شد. در راه و در کل شهر، نوع خاصی از درختان برگ‌سوزنی را می‌دیدم که نظیر آن هیچ‌کجای دیگر نبود.

هتل اقامتم در کنار ایستگاه مرکزی قطار رم بود؛ جایی بسیار شلوغ که البته به من این امکان را می‌داد که بتوانم سفرهای درون‌شهری‌ام را به‌خوبی مدیریت کنم. متروی رم در سال ۱۹۵۵ میلادی تأسیس‌ شده و هم‌اکنون دارای سه خط و ۷۳ ایستگاه است. ناگفته نماند که تجمع بیش‌تر مکان‌های دیدنی شهر رم، طوری بود که اگر کمی همت داشته باشیم می‌توان بخش توریستی شهر را پیاده گشت زد؛ هرچند مثل تمام شهرهای توریستی دنیا اتوبوس‌های گردشگری هست که مقابل تمام مکان‌های دیدنی ایستگاه دارد و با پرداخت حدود ۲۰ یورو می‌توانی تمام روز از آن استفاده کنی. در زمان استفاده از این اتوبوس‌ها، فهمیدم رانندگی در ایتالیایی‌ کمی با رانندگی در جاهای دیگر دنیا فرق دارد و ممکن است هر لحظه کسی بدون‌ راهنمازدن جلویت بپیچد! پس با من به رم بیایید.

شهر پر بود از فیات‌های کوچک قدیمی که به‌نظرم می‌تواند یکی از نمادهای ایتالیا باشد.

اولین‌جایی که برای بازدید در گشت‌وگذار اتوبوسی پیاده شدم، ایستگاه «کولوسئوم» بود؛ تماشاخانه‌ای با ۸۰ ورودی در شهر رم و با ظرفیتی بین ۵۰ تا ۸۰هزار نفر. ساخت کولوسئوم بین سال‌های ۶۹ تا ۷۰ میلادی است و پس از آن‌که در سال ۸۰ میلادی، کار ساخت آن در زمین‌های باتلاقی تمام شد، به‌عنوان اولین آمفی‌تئاتر دائمی در رم شناخته شد. امروزه کولوسئوم را با تاریخ خونین نبرد گلادیاتورها در آن می‌شناسند.گلادیاتورها در کولوسئوم، با یک‌دیگر یا با حیوانات‌وحشی می‌جنگیدند و اسباب سرگرمی تماشاچیان خود را فراهم می‌کردند که اغلب از اشراف بودند.

در کنار کولوسئوم، شهر باستانی رم واقع شده است. شهری که در قرن هشتم پیش از میلاد بنا شد و تا قرن پنجم پس از میلاد و هم‌زمان با فروپاشی امپراطوری روم‌غربی، عظمت خود را حفظ کرد.

دیدن ویرانه‌های این شهر مرا ناگهان تبدیل به پسربچه‌ای رُمی کرد که در میان ستون‌های شهر مشغول بازی است. این شهر، میزبان بازرگانانی از آسیا و تمام اروپا بوده که در حال داد و ستد کالاهای خود بودند.

نمی‌شود از رم حرف زد و از «ژولیوس سزار» یا همان «قیصر کبیر» حرفی نزد؛ کسی که با قدرت بی‌رحمانه‌ی خود به اختلافات داخلی پایان داد و مسبب دوام امپراطوری روم شد. او در سال ۴۴ پیش از میلاد و در سن ۵۶سالگی، به دست چند سناتور ترور شد؛ درست سه روز قبل از تدارکی که برای حمله به ایران دیده بود.

دوره‌ی طلایی امپراطوری روم تا قرن دوم ادامه داشت و پس از آن وارد دوره‌ی افول خود شد. نهایتاً «کُنستانتین» در قرن چهارم پس از میلاد، آیین مسیحی را دین رسمی رم اعلام و مسبب شروع دوره‌ای موسوم به قرون‌وسطی شد.

نکته‌ی بسیار جالب در شهر رم آن است که کوچک‌ترین کشور دنیا در دل این شهر واقع شده است؛ واتیکان. شهری با مساحت ۰/۴۴ کیلومتر مربع و ۸۰۰نفر جمعیت که در سال ۱۹۲۹میلادی بنیان نهاده شد.

طبیعتاً امکان ورود به این کشور را نداشتم، ولی می‌شد در ورودی آن را از نزدیک دید که در کلیسای سَن‌پی‌یر واقع شده و توسط «برامانت»، «میکل آنژ» و «برنینی»، به شکل یک کلید، به‌معنی کلید ورود به بهشت طراحی شده است. باور عمومی این است که این کلیسا، محل دفن پیترمقدس از حواریون مسیح است.

برای ورود به کلیسا دو ساعت در صف ایستادم که ارزشش را داشت، چرا که معماری، تزیینات و طراحی این کلیسا مسحورکننده و مزین به مجسمه‌های بی‌نظیر و نقاشی‌های سقفی بی‌بدیل است.

از دیگر مکان‌های دیدنی شهر رم، می‌توان به معبد رومی پانتئون از شگفتی‌های معماری جهان، فواره‌ی تروی بزرگ‌ترین فواره‌ی جهان با قدمتی چندصدساله و قلعه‌ی سنت‌آنجلو اشاره کرد که در کنار رودخانه‌ی تیبر واقع شده است؛ رودی که ۴۰۶کیلومتر طول دارد، از وسط رم عبور می‌کند و می‌توان از روی پل‌های متعددی، منقش به نگاره‌هایی برروی سنگ‌های آهکی از آن عبور کرد.

نمی‌توان از شهر رم در ایتالیا نام برد و به آشپزی ایتالیایی اشاره نکرد. من معتقدم مردم جهان در آشپزی و هنر غذاپختن مدیون ایتالیایی‌ها هستند. پیتزا و پاستا دو غذای اصلی این شهر است و در هر رستورانی می‌توان آن‌ر ا سفارش داد و مزه‌ی اصیل این غذاها را چشید. از مواد اصلی در آشپزی ایتالیایی، می‌توان به انواع پنیرها، پونه‌ی کوهی، سرکه بالزامیک، قارچ، زیتون و گوجه‌فرنگی اشاره کرد.

رم هم مثل خیلی از شهرهای توریستی دنیا، پر است از کافه‌ها و رستوران‌هایی که در پیاده‌روها بساط پذیرایی از میهمانان خود را فراهم می‌کنند؛ جایی که فروشنده‌های دوره‌گرد، نوازنده‌ها و سیرک‌بازان هم مشغول هنرنمایی اند.

در آخرین روز اقامتم در این شهر بی‌نظیر، از ساختمان یادواره‌ی ویکتور امانوئل دوم، پادشاهی در قرن نوزدهم هم دیدن کردم که معماری خاص و چشم‌انداز شگفت‌انگیزی به شهر داشت. مشابه این چشم‌انداز را در بالای میدان «پیاتزا دل پوپو» هم دیده بودم که به معنی میدان مردم است.

در مسیر قدم‌زدنم به سمت این میدان، از خیابانی گذشتم، پر از مغازه‌های لباس با برندهای معروف ایتالیایی. حتماً می‌دانید که ایتالیا و فرانسه حرف اول را در صنعت مد می‌زنند.

در شب آخر اقامتم، در میدان پله‌های اسپانیایی لم دادم. رو به فواره‌ی بسیار زیبایش تا پاسی از شب به رم زیبا فکر کردم. پله‌های اسپانیایی در سال‌های ۱۷۲۳ تا ۱۷۲۵ میلادی ساخته شده‌اند و طراحی خاص و خارق‌العاده‌ی آن‌، باعث شد که این پله‌ها به پاتوق معروف و موردعلاقه‌ی نقاشان، هنرمندان و شاعران رم تبدیل شود و حالا هم میزبان توریست‌ها باشد.

حالا دیگر وقت آن بود که به هتلم برگردم و مهیای سفر به مقصد بعدی، یعنی شهر بارسلونای اسپانیا شوم؛ پس در اسپانیا می‌بینمتان!

منبع:همشهری