نوشته‌ها

دریاچه ای دیدنی به رنگ قرمز در شمال غربی ایران

 این روزها خبری پیرامون قرمز شدن دریاچه ای در شمال غربی کشورمان به گوش می رسد که توجه همه محققان و گردشگران را به خود جلب کرده است.
دریاچه ارومیه که میان دو استان آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی قرار گرفته است. علت این رویداد را برخی کارشناسان ورود پساب های حاوی مواد مغذی به ویژه پساب های حاوی ازت و فسفر به محیط های کم عمق دریاچه ارومیه می دانند که اغلب از طریق زهاب های کشاورزی و فاضلاب های شهری و صنعتی به دریاچه ریخته می شود.
در کنار این دریاچه دیدنی شهر ارومیه، به مکان های گردشگری دیگر آن هم می پردازیم:

آبشار سولک اروميه

این آبشار در فاصله چهل کيلومتری غرب شهرستان اروميه و در دامنه کوه های دره رش قرار گرفته است. اين آبشار زيبا در انتهای یک دره پر آب و ديدنی در محل روستای سولک، خودنمایی می‌کند. روستای سولک ميان دو روستای دربند و انبی در منطقه موانا واقع است.
موانا، روستایی از توابع بخش سیلوانه و در شهرستان ارومیه استان آذربایجان غربی ایران است. مسيرهای کوهنوردی در اين منطقه محل مناسبی برای ايجاد کمپ های سياحتی و پناهگاه های کوهستانی است.

دریاچه مارمیشو

یکی از جاذبه های دیدنی استان آذربایجان غربی دریاچه زیبا و تقریبا بکر « مارمیشو» است که مسافت زیادش از ارومیه، باعث شده هنوز طبیعت زیبایی بکر خود را حفظ کند.
این دریاچه در حدود ۴۵ کیلومتری غرب شهر ارومیه و در میان کوهستان های مجاور مرز ایران و ترکیه قرار دارد که از نقطه ورود به خاک ایران زیباترین مناظر طبیعی را رقم زده که می تواند مکانی برای آرامش جسم و جان انسان باشد.
این تنها بخشی از زیبایی ها و جاذبه های گردشگری دریاچه ارومیه است که با رفتن و دیدن آنها از نزدیک، می توانید بیشتر به زیبایی هایش پی ببرید.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

آریوبرزن در کجا زندگی می‌کرد؟

باشت نام شهرستانی است که در استان کهکیلویه و بویراحمد قرار گرفته و به گواه تاریخ محل زندگی آریوبرزن، سردار ایرانی به حساب می‌آید. این شهرستان از مناطق تاریخی و باستانی کشورمان بوده و پیشینه آن به دوره هخامنشیان برمی‌گردد.
آریوبرزن در کجا زندگی می‌کرد؟
آریوبرزن در کجا زندگی می‌کرد؟
آریوبرزن در کجا زندگی می‌کرد؟
آریوبرزن در کجا زندگی می‌کرد؟
بنابراین گزارش، نام شهر باشت به صورت بست یا بشت در سفرنامه ناصرخسرو آمده است. این شهر برخلاف دیگر مناطق استان کهکیلویه و بویراحمد، آب و هوایی معتدل دارد و کشاورزی، باغداری و دامداری در آن رواج دارد.
آریوبرزن در کجا زندگی می‌کرد؟
آریوبرزن در کجا زندگی می‌کرد؟
آریوبرزن در کجا زندگی می‌کرد؟
آریوبرزن در کجا زندگی می‌کرد؟
شایان ذکر است؛ شلالدون، سرابیز، کلگه امیشخی، رودخانه شاه بهرام، شوش، بایه خون، آبدهگاه، پشت کوه و ماهور باشت از مناطق گردشگری شهر باشت به حساب می‌آیند.
آریوبرزن در کجا زندگی می‌کرد؟
آریوبرزن در کجا زندگی می‌کرد؟
از جاذبه‌های گردشگری این شهرستان می‌توان به قلعه تاریخی بانو گشنسب از شاهزادگان یکی از پادشاهان هخامنش، دو ستون سنگی معروف به دو گور دوپا، رود رونه، غار گاکال، اشکفت شاه پیچاب، پل تاریخی بریم (پرین) و آبشار خامی باشت اشاره کرد.
یادآور می‌شود؛ ستون‌های سنگی دوگور دوپا به روایتی باقیمانده یک اتشکده هستند اما تا به امروز ناشناخته مانده‌اند.
خاطرنشان می‌شود؛ این اثر تاریخی در سال ۱۳۷۹ به ثبت ملی رسیده است.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

توکیو در تکاپو؛ نگاهی به سنت تصویرگری در پایتخت ژاپن

توکیو در تکاپو، عنوان مجموعه‌ برنامه‌ای است که به معرفی حال و هوای فرهنگ و زندگی در پایتخت ژاپن می‌پردازد. در این برنامهٔ «توکیو در تکاپو» خواهیم دید که هنر توکیو چطور از گذشته به امروز رسیده و به کجا می‌رود.

یکی از مهمترین مجموعه‌های اوکی‌یوئه، یا چاپ نقاشی با کلیشهٔ چوبی، در موسسهٔ آداچی نگهداری می‌شود. محبوبیت این تصاویر رنگارنگ از قرن ۱۷ تا ۱۹ میلادی در ژاپن به اوج خود رسید.

مگوری ناکایاما، مدیر بنیاد آداچی می‌گوید: «اوکی‌یوئه، در دوران تاریخیِ ادِو، بخشی از فرهنگ پاپ بود که میان مردم محبوبیت زیادی داشت. این نقاشی‌ها را چاپخانه‌ها تولید می‌کردند و موضوع‌ آنها تصویر زنان زیبا و طبیعت بود.»

blank
موضوع نقاشی‌های چاپی اوکی‌یوئه عمدتا زنان ژاپنی و مناظر طبیعت بود

او در پاسخ به اینکه چرا این نقاشی‌ها هنوز برای مردم جالبند می‌گوید: «فکر می‌کنم این نکته که ما هنوز در عصر دیجیتال، این نقاشی‌ها را یک به یک، به شکل دستی تهیه می‌کنیم خیلی جذاب است.»

هنوز بسیاری از مناظر اوکی‌‌یوئه را می‌توان در توکیو دید، نظیر فروشگاه بزرگی که نزدیک سه قرن است در یکی از خیابانهای مرکزی شهر حاضر است، یا پل شین‌اوهاشی که در نقاشی معروف اوتاواگا هیروشیگه، رهگذرانی در حال عبور از آن و زیر رگباری ناگهانی دیده می‌شوند، گرچه امروز پلی فلزی جایگزین پل چوبی شده است.

جالب آنکه ونگوگ آنقدر این نقاشی را دوست داشت که یک نخسه رنگ روغن از آن کشید. موزهٔ بنیاد آداچی، علاوه بر بازتولید برخی آثار قدیمی، از هنرمندان معاصر دعوت می‌کند تا با همین تکنیک کهن آثاری تازه خلق کنند. اینجا هنرمندان، فوت و فن کار روی کلیشه‌های چوبی را به شکل سنتی می‌آموزند تا آن را به هنرمندان نسل‌ بعد منتقل کنند.

blank
خیابانی در توکیو در مقایسه با تصویر سه قرن پیش همان خیابان به سبک اوکی‌یوئه

آکیرا یاماگوشی، اهل محلهٔ شوئوی توکیو است. آثار این هنرمند تصویرساز هم ملهم از حال و هوای همین محله است.

در مناظر شهری آکیرا، شخصیت‌ها و ساختمان‌های قدیمی ژاپنی با آسمان‌خراش‌های مدرن همزیستی دارند و عناصر جهان فانتزی و واقعیت در هم تنیده شده‌ اند. آکیرا، تصویرسازِ نامدارِ مانگا هم هست. توکیو در تولید مانگا یا داستان‌ مصورِ ژاپنی پیشگام است و فضاهای ترسیم شده در این آثار گردشگران بسیاری را جذب این شهر می‌کند.

نانا میدورو کارشناس مانگا، دربارهٔ ارتباط این دو هنر می‌گوید: «مانگا در فرهنگ و هنر عامه‌پسند ژاپن، جایگاه ویژه‌ای دارد. از طرفی، شباهت‌هایی بین مانگا و هنر اوکی‌یوئه هست. مثلا تصویرساز مانگا، مانند نقاش اوکی‌یوئه، زاویهٔ دید مشابهی را انتخاب می‌کند تا بتواند به کمک آن تحرک و پویایی عناصرِ هر قاب تصویری را چنان که باید به نمایش بگذارد.»

توکیو برای هنرهایی نظیر اوکی‌یوئه و مانگا بسیار الهامبخش بوده و تحول پیوسته‌ٔ این شهر همچنان بر نسل تازه‌ٔ هنرمندان تأثیر می‌گذارد.

blank
هنرمندان اوکی‌یوئه همچنان به سبک سنتی تعلیم می‌بینند و کار می‌کنند
منبع:یورو نیوز

نخستین پایتخت ایران را بیشتر بشناسید

هگمتانه نام شهری است که پایتخت تابستانی هخامنشیان و نخستین پایتخت ایران به حساب می‌آید. این شهر کهن از معدود شهرهای باستانی است که هنوز زنده است و همچنان اهمیت خودش را حفظ کرده است.
بنا بر این گزارش، به گواه تاریخ شهر هگمتانه ساخته دیا اکو، نخستین پادشاه مادها بوده و هفت دیوار داشته که هر کدام آنها به رنگ یکی از سیاره ها بوده است.
 این شهر در سال ۵۵۰ پیش از میلاد به تسخیر کوروش درآمد و در سال ۳۳۰ پیش از میلاد و همزمان با سقوط حکومت هخامنشیان به دست اسکندر مقدونی تخریب شد.
شایان ذکر است از جمله ویژگی‌های شهر باستانی هگمتانه می توان به معماری و طرح و نقشه منظم این شهر اشاره کرد  که در بین آثار باستانی به دست آمده کم‌ سابقه است. آثار کشف شده حاکی از وجود یک شبکهٔ منظم و پیشرفتهٔ آب‌رسانی در شهر حکومتی مادها و پارت ها است.
در فواصل بین کانال‌های آب رسانی، معابری با عرض ۵/۳ متر وجود داشته و کف این معابر با آجرهای مربع شکل و منظمی فرش شده‌ است. بنا بر آنچه در نتیجه تحقیقات به دست آمده، در فواصل ۳۵ متری بین معابر، دو سری واحدهای ساختمانی قرار دارند که هر کدام دربرگیرنده یک حیاط مرکزی بوده که اتاق‌ها و انبارهایی به صورت قرینه در گرداگرد آن وجود داشته اند.
در اینجا باید گفت قدمت تاریخی حفاری‌های علمی تپه هگمتانه به سال ۱۹۱۳ برمی‌گردد ولی نتایج اولیه کاوش‌های این تپه هرگز منتشر نشد.
به طور کلی در یکصد سال اخیر باستان‌شناسان داخلی و خارجی بارها این تپه را حفاری کرده‌اند. ضمناً در طول حفاری‌های انجام شده، آثار ارزشمند و بی‌نظیری کشف گردیده، که اغلب متعلق به دوران هخامنشیان و نیاکان آنهاست.
گفتنی است؛ از آثاری که بر اثر حفاری در تپه‌های هگمتانه یافت شده می توان به لوح زرین به نام آریا، لوح زرین به نام آرشام، لوح زرین به نام داریوش دوم، لوح زرین به نام اردشیر دوم، کوزه‌ای شکسته به جا مانده از دوره خشایارشا پسر داریوش یکم، بشقاب نقره‌ای با قطر دهانه ۲۰ سانتیمتر از دوره هخامنشی، بشقاب یا جام نقره مربوط به دوره اردشیر یکم هخامنشی و پایهٔ ستون سنگی مربوط به اردشیر دوم هخامنشی اشاره کرد.

اشتبین؛ نگینی سرسبز و زیبا در میان سه کوه

اشتبین نام روستایی است که در میان سه کوه بلند قرار گرفته و همچون نگینی سرسبز و زیبا در میان این کوه‌ها می‌درخشد. خانه‌های این روستا به دلیل شیب تند کوه با استفاده از معماری پلکانی ساخته شده‌اند به طوری که حیاط یک خانه سقف خانه‌ای دیگر است.
خانه‌های قدیمی روستای اشتبین به سبک معماری دوره صفویه و قاجاریه ساخته شده‌اند.در ساخت این خانه‌ها از نرده‌های زیبا،سرستون‌های منقش،ارسی‌ها و پنجره‌هایی استفاده شده که نمادی از هنر و تمدن والای اهالی این روستا به حساب می‌آیند.
شایان ذکر است قدمت روستای اشتبین به دوره صفوی برمی‌گردد. این روستا در شهرستان جلفا و کنار رودخانه ارس واقع شده است.
گفتنی است روستای اشتبین که هم‌اکنون در لیست روستاهای هدف گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قرار گرفته، از مجموعه سه آبادی «هراس»، «سیاوشان» و «جعفرآباد» تشکیل شده است.
یادآور می‌شود از بناهای دیدنی روستای اشتبین می‌توان به خانه سلمان‌زاده اشاره کرد.این خانه تاریخی متعلق به دوره صفوی بوده و ۳۵۰ متر مربع مساحت دارد. این خانه در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۷۹ به ثبت ملی رسیده است.
 خاطرنشان می‌شود از دیدنی‌های دیگر روستای اشتبین می‌توان از چندین کتیبه به خط ثلث مربوط به زمان شاه طهماسب صفوی، گورستان قدیمی، کتیبه‌های مرمرین مربوط به قرن‌های نهم و دهم هجری و مقبره حکیم ابولقاسم نباتی نام برد.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

مراکز تفریحی سرپوشیده برای تابستان‌های داغ دوبی

دوبی به‌خاطر آسمان آبی و هوای آفتابی‌اش معروف است. اما در اوج گرما نیز جاذبه‌های متعددی در فضای سربسته و در هوای خنک برای گردشگران وجود دارد. در این گزارش با برخی از جاذبه‌های گردشگری دوبی در تابستان داغ آشنا می‌شویم.

آشنایی با هزاران گونه گیاهی و جانوری جنگل حاره‌ای سرپوشیده

گرین پلانت Green Planet در دوبی یک جنگل‌ حاره‌ای در فضای سربسته با بیش از ۳۰۰۰ گونه گیاهی و جانوری است. ایده اصلی ساخت اینجا، بنا کردن یک زیستگاه برای انواع حیوانات مناطق گرمسیر بود.

سارا استیونس طراح «گرین پلنت»‌ درباره تیره‌های مختلف جانوری در اینجا می‌گوید:‌ «اینجا پرندگان زیادی داریم. همچنین انواع پستانداران از جمله تیره تنبل‌ها. میمون هم داریم از تیره خزمیمون که نسلشان در حال انقراض است. بیش از یک هزار پیرانیا، ماهی آبهای شیرین اینجا هست که روزانه یک‌بار به آنها غذا می‌دهیم. انواع مورچه، سوسک، حشره و مارمولک هم مثل ایگوانای سبز هم در اینجا داریم.»

وی درباره نحوه طراحی «گرین پلنت»‌ می‌گوید: «گرین پلانت به دقت طراحی شده تا در وسط صحرای دوبی زیستگاه ایده‌ال برای گیاهان و حیوانات مناطق گرمسیری باشد. شیشهٔ پنجره‌ها که از خارج وارد کرده‌ایم، ۸۲ درصد امواج فرابنفش را تا همان حدی که برای گیاه و حیوان مفید است، عبور می‌دهد. حتی سیستم تنظیم رطوبت دیجیتال و اتوماتیک است و وقتی رطوبت از ۸۰ درصد کم‌تر شود، در تمام سطوح غبار آب می‌افشاند تا محیط کاملی برای همه حیوانات فراهم باشد.»

نوجوانانی که به اینجا می‌آیند چیزهای زیادی درباره حفاظت از گونه‌های جانوری و گیاهی در حال انقراض یاد می‌گیرند. اما همانطور که سارا استیونس می‌گوید آنها تجربه‌های منحصر به فردی دیگری نیز در اینجا خواهند داشت. تمام اینها را می‌توانید اینجا تجربه کنید و در کنار آنها هم چیزهایی در‌باره محافظت از گونه‌های زیستی یاد بگیرید.

او می‌گوید: «تجربه دیدن پرنده‌ای که اطراف شما پرواز می‌کند یا یک تنبل یا گیاهانی که از آنها شکلات یا وانیل تهیه می‌شود، یکی دیگر از تجربه‌های منحصر به فرد کسانی است که به اینجا می‌آیند.»

تجربه سقوط آزاد در تونل عمودی در فضای سرپوشیده

علاوه بر آشنایی با گونه‌های مختلف جانوری و گیاهی، در «گرین پلنت» می توانید سقوط آزاد در فضای سربسته را نیز تجربه کنید.

برای اینکه وارد تونل عمودی سقوط آزاد شوید کافیست ثبت نام کرده و سپس در یک جلسه توجیهی قبل از پرواز شرکت کنید و بعد از پوشیدن لباس مخصوص همه چیز برای پرواز آماده است.

سارا گردشگری است که از انگلستان به اینجا آمده و می‌گوید:‌ «فوق العاده بود. وقتی بالا و پایین می‌روید احساس می‌کنید که دارید سقوط می‌کنید. فکر نمی‌کردم تا انقدر ارتفاع بگیریم. معرکه بود.»‌

مربیان اینجا برای آموزش به کسانی که می‌خواهند برای اولین بار چتربازی کنند آمادگی کاملا دارند.

سارا می‌گوید ابتدا خیلی استرس داشته است اما آموزش‌های مربی به او کمک کرده است احساس راحتی کند و با خیال راحت این کار را انجام بدهد. تجربه سقوط آزاد در «گرین پلنت»‌ تجربه بسیار خوبی برای کسانی است که می‌خواهند مهارت‌های سقوط آزاد در فضای باز را نیز یاد بگیرند.

در اینجا کلاه‌های مخصوصی وجود دارد که اگر آن را روی سرتان بگذارید می‌توانید سقوط آزاد از ارتفاع نزدیک به چهار هزار متری را تجربه می‌کنید بدون اینکه از هواپیما بپرید.

شهربازی هیجان انگیز در فضای بسته برای تمام سال

شهربازی آی ام جی در دوبی بزرگترین شهربازی جهان جایی است که می‌توانید تجربه‌های شگفت‌انگیزی را در فضای بسته داشته باشید.

مساحت این فضا نزدیک به ۱۴۰ هزار متر مربع است. در اینجا پنج جای مختلف برای انواع ماجراجویی وجود دارد.

لنارد اوتو مدیر این شهر بازی می‌گوید:‌ «امکاناتی که اینجا داریم کاملا منحصر به فرد است. به خاطر بکارگیری فناوری‌ در وسایل شهر بازی جوایزی زیادی دریافت کردیم. مساحت اینجا به اندازه مساحت ۲۸ زمین فوتبال است. تنها ۱۲ ستون در وسط زمین سقف را نگه داشته است. می‌خواستیم فضایی ایجاد کنیم که در آن احساس کنید در فضای باز هستید اما در واقع اینجا سرپوشیده است.»

این شهربازی یک محل تفریح ایده‌آل برای تمام اعضای خانواده است.

وی در این باره می‌گوید: « خانوادگی ایده‌آل است. علاوه بر بزرگسالان عاشق هیجان، کودکان نیز به اینجا می‌آیند. تمام سال می‌توانید به اینجا بیایید و دمای هوا در طول سال تغییر نمی‌کند.»

وقتی هوا خیلی گرم است مردم به اینجا می‌آیند اما آیا در فصل سرما هم این شهر بازی بازدیدکننده دارد؟‌ مدیر شهربازی در پاسخ به این سوال می‌گوید: «مثل این است که به مرکز خرید سرپوشیده بروید. مردم تابستان و زمستان و در تمام فصول خرید می‌کنند. اگر تجربه خوبی در اینجا داشته باشند هر بار که به دوبی بیایند به اینجا سر می‌زنند.»

منبع:یورو نیوز

کواندو کوبانگو؛ دشتی بکر برای طبیعت‌گردی در آنگولا

این برنامهٔ آشنایی با آنگولا نگاهی دارد به منطقه «کواندو کوبانگو» یکی از گنج‌های پنهان طبیعت آفریقا که به یُمن رودهایی که در آن جاری است تنوع زیستی ویژه‌ای دارد.

نخست به بازدید از بنای یادبود کیتو کواناواله، در ۸۰۰ کیلومتری جنوب شرقی پایتخت می‌رویم،‌ جایی که صحنهٔ بزرگترین نبرد آفریقا پس از جنگ جهانی دوم بوده است.

یوآکیم مولون زنو، راهنمای اصلی این بنای یادبود می‌گوید‌: «نبرد کیتو کواناواله، با وجود تمام تنش‌های بین‌المللی، به استقلال آنگولا و نامیبیا انجامید و زمینه‌ساز رهایی آفریقای جنوبی از رژیم آپارتاید نیز شد.»

شهر کیتو کواناواله که زمانی در اشغال نیروهای جنگ‌طلب بود حالا فرودگاهی تازه دارد و به کانونی برای گردشگریِ زیست‌محیطی در آنگولا تبدیل شده است. این شهر در کنار مائون در بوتسوانا و آبشارهای ویکتوریا در زیمباوه، مثلث جذابی روی نقشهٔ طبیعت‌گردی آفریقا می‌سازد.

دولت آنگولا روی زیرساخت‌های این منطقه سرمایه‌گذاری کرده است،‌ و امروز این منطقه با روستاهایی آرام، مزارع حاصلخیز و تالاب‌هایش در آرامش به‌سر می‌برد.

ژوآئو سباستیائو، معاون مرکز گردشگری اوکاوانگو می‌گوید: «پروژه‌ای به نام کانزا داریم که محدوده‌ای به وسعت ۹ هزار کیلومتر مربع را در پنج کشورِ آنگولا، بوتساوانا، نامیبیا، زامبیا و زیمباوه شامل می‌شود. هدف پروژهٔ کانزا حفظ تنوع زیستی و جذب گردشگر بین‌المللی است.»

گردش در کواندو کوبانگو را با استفن ون وایک ادامه می‌دهیم. او کارآفرینی است که از نامیبیا به اینجا آمده تا روی یکی از تالاب‌های طبیعی منطقه کوبانگو سرمایه‌گذاری کند. استفن این تالاب دورافتاده را حین پرواز با هواپیما کشف کرده است.

جانوارن خاص و گونه‌های در خطر انقراض هم در این منطقه زندگی می‌کنند، و استفن میزبان ما توانسته از تعدادی از آنها عکاسی کند، حیواناتی نظیر اسب و بز وحشی، کَلِ مُرداب، پلنگ، یوزپلنگ، سگ وحشی، غزال آفریقایی و غیره.

استفن ون دایک همه چیزش را در نامیبیا فروخته و به منطقه کوبانگو آمده تا زندگی تازه‌ای را شروع کند. او می‌گوید: «به شوق طبیعت اینجا و برای حفظ حیات وحش این کار را کردم. آنچه اینجا می‌بینید طبیعت واقعی است، یکی از بزرگترین دشت‌های حیات وحش دنیا و این (جابجایی محل زندگی) به زحمتش می‌ارزد.»

منبع:یورو نیوز

شهری که ۵۰۰ سال قدمت تاریخی دارد

امروزه با گذر از شمال شهر کرمانشاه متوجه ویرانه شهری می‌شویم که پیش از این با نام کامبادن یا کامبادنه شناخته می‌شد.
این شهر بنا بر آنچه در منابع موجود آمده، ۵۰۰ سال قبل از حمله اعراب به ایران در دامنه کوه پراو قرار گرفته بود.

 بنا بر این گزارش، هم‌اکنون ویرانه های شهر کامبادن در میان طاق بستان و شهر کرمانشاه قرار گرفته است.

شایان ذکر است برخی بر این باور هستند که نام کرمانشاه را بر روی کامبادن گذاشته و این شهر با گسترش کرمانشاه بخشی از آن شد

یادآور می‌شود در کنار بقایای حصار خشتی و باروی کامبادن، سکه‌هایی از عصر ساسانی پیدا شده است.

گفتنی است؛ ایرج افشار کامبادن را چنین توصیف کرده است: «کتیبه بیستون، جایگاهی را که این کتیبه در آن مستقر شده کامباندا محلی در ماد ذکر کرده است. این محل از نظر ایزیدور به نام کامبادن و در نظر پلینی به نام کامبادس شهرت و معروفیت داشته است.»

 خاطرنشان می شود برخی نیز عقیده داشته اند که کامبادن نام یکی از محلات شهر دیگری در حوالی کرمانشاه امروزی بوده است.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

سفری به دریاچه ارواح در ۱۲ کیلومتری نوشهر

همیشه رفتن و دیدن جاهای بکر، آدمی را بر سر ذوق می آورد تا با رویدادهای جدید آشنا شود و از فضاهای تکراری دور باشد.

این بار می خواهیم از دریاچه ای بگوییم که در ۱۲ کیلومتری شهر نوشهر قرار دارد و به خاطر گذشته‌های دور اسم عجیب و غریب و شاید کمی ترسناکی را به خود اختصاص داده است. اگر دلتان برای هیجان و ماجراجویی تنگ شده، بهتر است تا با یک وسیله نقلیه مطمئن بار و بندیل سفرتان را ببندید و به این آدرس حرکت کنید

برای دسترسی به این دریاچه در کیلومتر ۱۲ مسیر نور به نوشهر پس از جاده ونوش، باید وارد جاده فرعی روستای چلندر و ‏صلاح الدین کلای سفلی شد و بعد از عبور از روستا به محیط بانی رسید. بعد از انجام اقدامات اداری لازم در محیط ‏بانی جاده شمالی را به طول ۱۰ کیلومتر ادامه دهید. پس از مشاهده تابلوی دشت و بند ممرز وارد جاده فرعی شوید.

این جاده ‏فرعی شما را به دریاچه بند ممرز یا همان دریاپه ارواح می رساند! شاید اول با دیدن عکس ها و اسمش ترسی بر دلتان بیفتد اما دیدنش از نزدیک خالی از لطف نیست.

مردمی که امروزه اطراف این دریاچه زندگی می کنند، چیزی  از ارواح ندیده اند اما معتقدند ساکنین گذشته حتما اطلاعاتی داشته اند که این نام را برگزیدند. اما با نشستن و جستجو در سایت ها به پاسخ سوال‌هایتان نمی رسید و بهتر است خود دست به کار شوید و پا به این دریاچه مشکوک بگذارید.

طول دریاچه در حدود ۷۰۰ متر و عرض آن ۳۰۰ متر است. در درون دریاچه درختان خشک شده ای قرار دارند که منظره جالبی ایجاد کرده اند. اما به دلیل بکر بودنش باید مواظب حیوانات وحشی باشید تا مبادا خوراک آنها شوید.
علاوه بر دریاچه در چند کیلومتری شهر نوشهر بازاری وجود دارد که می توانید آذوقه خود را خریداری کرده و در جایی امن شب ها استراحت کنید تا در روز زیبایی های جاهای دیدنی اطراف این شهر و دریاچه را بهتر ببینید.

با این اوصاف می بینید که چه هیجانی در پس این سفر انتظار شما را می کشد، پس بی معطلی سفر آخر این هفته را برای رفتن به این دریاچه برنامه ریزی کنید. زیبایی های جنگل اطراف این جای بکر را هم نباید فراموش کنید.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

ماسوله کویر؛ دروازه‌ای به حیات وحش پارک ملی توران

روستای قلعه‌بالا، ماسوله کویر، با معماری پلکانی به دلیل قرارگیری در منطقه‌ای کوهپایه‌ای، در همسایگی کویر و همجواری با پارک ملی توران، ملقب به دروازه حیات وحش توران شده و همه‌ساله گردشگران زیادی را به سوی خود فرامی‌خواند.

روستای قلعه بالا ۲۴ کیلومتر با روستای بیارجمند فاصله دارد و در ۱۴۰ کیلومتری جنوب شاهرود قرار گرفته است و مانند روستای معروف ماسوله سقف خانه‌هایی که در ارتفاع پایین تر بنا شده اند، حیاط خانه هایی هستند که در ارتفاعی کمی بالاتر از آن ها هستند.

روستای قلعه بالا از توابع شهرستان شاهرود با معماری خاص و مصالح خاص منطقه شاخته می‌شود و بافت قدیمی خود را کاملا حفظ کرده، اما مانند روستای ماسوله گیلان در حد مطلوب شناخته نشده  و خبری از هیاهو و شلوغی ماسوله در این روستا نیست.

تاریخ روستای قلعه بالا با روستای بیارجمند گره خورده و اولین بار از این روستا در کتابی به نگارش مقدسی در قرن چهارم هجری قمری یاد شده است.

در کتاب او نوشته شده  این شهر دارای دژ، بارو و پر از مزارع و تاکستان است و مردم روستا  به پرورش دام مشغول هستند و محصولاتی مانند روغن، لبنیات و گوشت دام تولید و استفاده می‌کنند،  این روستاها در کنار کویر بنا شده و مانند اکثر روستاهای کویری ایران برای آبرسانی از قنات استفاده می‌شود.

اراضی کشاورزی روستای قلعه بالا با کشت محصولاتی مانند گندم، جو، فلفل و شلغم تزئین شده و باغ‌های انار، گردو، زرد آلو، انجیر زرد و انگور بر زیبایی‌های این روستای زیبا افزوده و اکنون در فصل پاییز دشتی رنگارنگ از برگ‌های درختان ایجاد شده که بر چشم‌اندازهای ناب روستا افزوده است.

blank

روستای قلعه بالا از جنوب غربی به اراضی نمکی و در شرق و شمال شرقی به تپه‌های ماسه ای مرتبط می‌شود و همچنین  اراضی گچی نیز به صورت پراکنده در منطقه به چشم می‌خورد که هر کدام از این منطقه‌ها بر اساس شرایط خاص خود محل رویش گیاهان خاصی است.

دشت‌های دلبر و علی انگر جزو پارک ملی توران واقع در منطقه حفاظت شده خارتوران هستند که در جوار روستای قلعه بالا قرار گرفته و بر جذابیت این روستا افزوده و گردشگران، طبیعت دوستان و دوستداران محیط زیست با سفر به این منطقه چنداقلیم می‌توانند در کنار تماشای زیبایی‌های کوهستان و کویر، در صورت خوش شانسی و داشتن تجهیزات، جانوران نادری که دشت‌های دلبر و علی‌انگر زیستگاهشان است را تماشا کنند.

پارک ملی توران به دلیل تنوع جانوری به آفریقای ایران شهرت دارد. خارتوران زیستگاه عظیم و وسیع گونه های مختلف جانوری است که در جوار بیابان قرار گرفته است. مساحت آن حدود یک میلیون و ۴۰۷ هزار هکتار است که بزرگ ترین زیستگاه موجودات زنده در ایران و بعد از سرگنتی در کشور تانزانیا دومین زیستگاه بزرگ در جهان است.

در منطقه خارتوران بیش از ۲۵۰ گونه جانوری پستاندار، پرنده، خزنده و دوزیست زندگی می کنند که مشهورترین آن ها یوزپلنگ آسیایی و گورخر ایرانی است.

blank

روستای قلعه بالا دارای اقامتگاه بومگردی با ظرفیت ۳۰ نفر است و مشکلی برای اقامت گردشگران در این منطقه وجود ندارد و چیزی که موجب جذابیت این اقامتگاه می‌شود قدمت ۱۵۰ ساله آن، بنا شدن آن در بالاترین نقطه و مرمت و بازسازی آن به سبک معماری سنتی و تزئینات زیباست.

خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) استان سمنان در موضوع‌های مختلف فرهنگی و اجتماعی پرونده‌های خبری ویژه را با برنامه مشخص در دستور کار خود داده است.
با هدف توسعه گردشگری و رونق اقتصادی، خبرگزاری ایرنا به معرفی جاذبه‌های گردشگری استان سمنان در قالب پرونده خبری می‌پردازد.

در استان سمنان بیش از یکهزار اثر تاریخی، فرهنگی، طبیعی و معنوی شناسایی شده که تاکنون بیش از ۷۰۰ اثر در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است و هر مسافر و گردشگری با هر انگیزه ای که به استان سمنان دیار با سابقه غنی تاریخی و فرهنگی سفر کند به خاطر تنوع اقلیمی می تواند مطابق اهداف ، ذوق ، و برنامه خود ، در استان سمنان ، دیدنی های مورد نظر خود را بیابد و لذت سفر را برای خود دوچندان کند.

منبع:ایرنا