چاپ اول این شماره در فروردین ۱۴۰۰ منتشر شد که با حمایت جمعی از علاقه‌مندان و چاپ دوباره آن، شمارگان این مجله تخصصی در ۷۶ صفحه به ۳۰۰۰ نسخه، علاوه بر نسخه دیجیتال رسید.

حسین دیوسالار، رایزن فرهنگی ایران در ژاپن افزود: این شماره مجله با توجه به این‌که سوابق، تاریخچه موسیقی، شخصیت‌ها و هنرمندان مشهور در دوره‌های مختلف، برخی از هنرمندان ژاپنی که در زمینه موسیقی ایرانی فعالیت دارند، سازهای موسیقی، معرفی موسیقی بخش‌های مختلف استانی و محلی کشور، مطالب و ظرفیت‌های متنوع و مختلف گردشگری و … را به همراه بیش از ۷۵ QR کد تصویری برای آشنایی مخاطب در برمی‌گیرد، لذا مجموعه کامل و کم‌نظیری را در اختیار علاقه‌مندان و هنردوستان قرار می دهد و خوشبختانه با استقبال مخاطبان مواجه شد و چاپ اول آن به اتمام رسید.

رایزن فرهنگی ایران در ژاپن گفت: با توجه به درخواست‌های مختلف، به ویژه از سوی برخی از استادان دانشگاه‌ها برای معرفی و بهره‌مندی از این شماره مجله در فضاهای علمی و دانشگاهی، با حمایت جمعی از همراهان و علاقه‌مندان ایرانی و ژاپنی، چاپ دوباره آن پیگیری شد و در اختیار مخاطبان قرار گرفت. ضمن آن‌که باید تاکید کرد با وجود ضرورت معرفی ظرفیت‌های مختلف و متنوع کشور به زبان‌های مختلف، متاسفانه در ارتباط با زبان ژاپنی به دلیل سختی و پیچیدگی‌های آن، اقدامات کمتری به‌ویژه برای عموم مردم شکل گرفته که با پیگیری‌های انجام‌شده و به شکل ویژه با تامین و تولید محتوا به صورت موضوعی، مجموعه‌های کاملی در این زمینه تاکنون از سوی رایزنی فرهنگی ارائه شده و توانسته نقش مهمی را در ارتقاء سطح دانش و اطلاعات جامعه میزبان ایفا کند.

به گفته او، شماره ۵ مجله تخصصی “ایران”، با موضوع “معرفی ورزش ایران و گردشگری” به زبان ژاپنی نیز به‌زودی چاپ می‌شود و در اختیار علاقه‌مندان ژاپنی قرار خواهد گرفت.

او همچنین اظهار کرد: مردم ژاپن، افرادی اهل مطالعه و علاقه‌مند به دانستن هستند و با وجود توسعه شبکه‌های مجازی و امکانات الکترونیکی و دیجیتالی، کماکان مراجعه به مجله و کتاب در سطح بالایی قرار دارد و رایزنی فرهنگی نیز با توجه به این مهم، تولید محتوا به این زبان را با حمایت و مشارکت طرف‌های ژاپنی و همراهان ایرانی در زمینه مجله، کتاب، ترجمه و زیرنویس فیلم، تولید محتوا در فضاهای مجازی و … پیگیری و عملیاتی کرده و از سال ۱۳۹۷ تاکنون، ۱۵ عنوان مجله تخصصی و کتاب را با حدود ۲۹ هزار تیراژ، علاوه‌بر نسخه‌های دیجیتالی با موضوعات متنوع، تولید کرده و به صورت کاملا حرفه‌ای و مناسب به چاپ رسانده و در اختیار علاقه‌مندان قرار داده است.

رایزن فرهنگی ایران در ژاپن افزود: مجلات تخصصی “ایران” به زبان ژاپنی شماره اول (۲ نوبت چاپ) با موضوع “جغرافیای ایران”، شماره دوم (۳ نوبت چاپ) با موضوع “ایران، کشور بزرگ میوه”، شماره سوم (۱ نوبت چاپ) با موضوع “روابط ایران و ژاپن” و شماره چهارم (۲ نوبت چاپ) با موضوع “موسیقی سنتی ایرانی و گردشگری” و شماره ۵ با موضوع”ورزش ایران” به همراه مطالب مرتبط با گردشگری در شماره‌ها و همچنین کتاب‌هایی مانند “۴۷۰۰ مایل، هنر، پل ارتباطاین دو کشور” (فارسی ـ ژاپنی)، “الهی‌نامه عطار” ترجمه دکتر آیانو ساساکی (ژاپنی)، “ژاپن‌شناسی در ایران” (فارسی)، “اولین اجلاس گفتگوی دینی ایران و ژاپن” (فارسی ـ ژاپنی)، “سینمای این دو کشور” (فارسی)، “آثار نمایشگاه نقاشی تبادلات فرهنگی ایران و ژاپن” (ژاپنی) و “نیم نگاهی به ژاپن” (فارسی) از جمله آثار منتشرشده تا کنون بوده است که برخی از آن‌ها در شبکه توزیع و فروش این کشور عرضه شده‌اند.

دیوسالار ادامه داد: در حال حاضر قرارداد همکاری رایزنی فرهنگی و انتشارات پائو در ژاپن و سرمایه‌گذاری طرف ژاپنی به منظور چاپ ترجمه ژاپنی کتاب “مهاجر سرزمین آفتاب” خاطرات و زندگینامه خانم سبا بابائی (کونیکو یامامورا) تنها مادر شهید ژاپنی مقیم ایران با همکاری سوره مهر حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و مرکز ساماندهی ترجمه و نشر سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی بسته شده و مراحل مربوط به چاپ ترجمه ژاپنی “داستان راستان” نیز در حال انجام است و این روند به منظور تقویت شناخت و تعمیق روابط فی‌مابین و توسعه ارتباط با جامعه علاقه‌مندان، فرهیختگان و عموم مردم ادامه دارد.

بنا بر اعلام، مجله تخصصی و تمام تولیدی و رنگی ” ایران” به زبان ژاپنی، به منظور معرفی فرهنگ و تمدن ایرانی ـ اسلامی و ظرفیت‌ها و توانمندی‌های ارزشمند ایران منتشر می‌شود و چاپ دوم و دوباره
شماره چهارم مجله نیز همراه با بیش از ۷۵ QR کد در یوتیوب و آپارات در ۱۲ عنوان و سرفصل و در قالب نشریه‌ای کاملا حرفه‌ای در ۷۶ صفحه منتشر شده است.

عناوین این شماره شامل “به جهان موسیقی ایرانی خوش آمدید”، سازهای ایرانی و پراکندگی آن‌ها اعم از زهی (زخمه‌ای، کششی، چکشی)، بادی، کوبه‌ای، نقشه پراکندگی سازها و موسیقی مناطق و نواحی این کشور مانند کرد، بلوچ، تالش، آذری، گیلکی، بختیاری، لری، قشقایی، ترکمن، مازندرانی، خوزستان، هرمزگان، بوشهر، خراسان و…، معرفی ۱۵ شخصیت برجسته موسیقی سنتی، ۱۰ خواننده پاپ برتر معاصر کشور، جایگاه موسیقی در زندگی ایرانی‌ها، تالارهای موسیقی و … معرفی و نمونه‌های آن در یوتیوب و آپارات است.

در این شماره و در بخش معرفی “استان‌های ایران”، کردستان معرفی شده و در بخش “شناخت اسلام” هم اذان به همراه ترجمه، مؤذن‌های معروف ایران، سبک‌های اذان خوانی و … و به طور نمونه صدای دلنشین استاد موذن‌زاده در قالب QR کد ارائه شده است.

شماره چهارم نشریه در قسمت “برگی از تاریخ ایران”، تاریخ موسیقی ایران از ابتدا تا دوران معاصر و از جمله مهر استوانه‌ای چغامیش که علیرغم کوچکی، تصاویر گروهی از نوازندگان را بر خود دارد که قدمت چند هزار ساله سازها و موسیقی ایرانی را نشان می‌دهد و یکی از اسناد مهم تاریخ موسیقی جهان به شمار می‌رود به شکل خلاصه جمع آوری شده و در بخش گردشگری و سرفصل “به ایران خوش آمدید”، غار کرفتو در دیواندره به عنوان یکی از مشهورترین و معروف‌ترین دیدنی‌ها و مراکز توریستی استان کردستان و ایران معرفی شده است.

“ایرانیان سرآمد” عنوان دیگری است که به معرفی قادر عبدالله زاده بزرگترین نوازنده شمشال کردی پرداخته که به چوپانی اشتغال داشت و نوازندگی نی شمشال را فرا گرفت و سپس به یکی از سرآمدان موسیقی نواحی ایران تبدیل شد و سفرهای متعدد خارجی برای معرفی موسیقی محلی ایران انجام داد.

“طعم ایرانی” این مجله هم به غذای ترخینه به عنوان یکی از غذاهای معروف غرب ایران و از جمله کردستان پرداخته که به عنوان یکی از نخستین غذاهای آماده تاریخ بشر شناخته می‌شود و “صنایع دستی” هم به دف‌سازی در استان کردستان و کردها پرداخته چرا که از این استان به عنوان پایتخت دف جهان نام برده می‌شود.

در قسمت “بناها و مکان‌های جدید” که به پیشرفت‌های علمی در زمینه‌های مختلف می‌پردازد هم بیمارستان کوثر سنندج که بعد از انقلاب در سال ۱۳۹۵ به بهره‌برداری رسید معرفی شده که بزرگترین مرکز آموزشی و درمانی غرب این کشور است که ضمن بر طرف کردن نیازهای پزشکی در غرب کشور، توانایی پذیرش بیمار از کشورهای همسایه را نیز دارد.

در بخش “ایران و ژاپن” دکتر ماساتو تانی، استاد دانشگاه کوبه و نوازنده سنتور که بی‌شک در زمینه روابط موسیقیایی بین این دو کشور، یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های علمی و هنری است معرفی شده است و در فصل “تجربه زندگی در ایران” هم خاطرات تحصیل خانم ساواکو ایشی‌ای در تهران آورده شده که دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه هنر توکیو بوده و جذب موسیقی ایرانی شده و برای یادگیری زبان فارسی و نیز نواختن سه تار به ایران سفر کرده است. در این بخش به بیان خاطرات او به همراه تصاویری از تحصیل و نوازندگی او در این دو کشور اشاره شده است.

در “سبک زندگی” نشریه به حضور موسیقی در زندگی ایرانیان و در نواحی مختلف کشورمان پرداخته شده و برای نمونه استفاده از موسیقی در جشن‌ها، مراسم ها، اعیاد، مناسبت‌ها و … توضیح داده شده است و در بخش پایانی مجله نیز برخی منابع و کتاب‌های مرتبط با موسیقی، برخی فعالیت‌ها و کتاب‌ها و نشریات رایزنی فرهنگی به زبان ژاپنی و فارسی و … معرفی شده است.

در ویژه نامه این شماره از ۷۵ QR کد استفاده شده و خوانندگان می‌توانند تنها با اسکن هر یک از کدها به صفحه‌ای در اینترنت بروند که در آن فیلم‌های مرتبط و مورد بحث پخش می‌شود که در شناخت مخاطب بسیار تأثیرگذار است.

مجله “ایران” به صاحب امتیازی رایزنی فرهنگی، مدیرمسؤولی و سردبیری دکتر حسین دیوسالار و تحریریه با مسؤولیت قدرت‌اله ذاکری و همکاری و مشاورت دکتر احسان جوانمردی و هیتوشی موریشیما منتشر می‌شود. این نشریه علاوه‌بر نسخه چاپی به صورت دیجیتالی نیز در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

ورود مسافران خارجی به ژاپن ممنوع شد

میراث فرهنگی نهفته در پای دیوار بزرگ چین 

میراث تاریخی معماری ژاپنی در تایوان

۲ کشور فوق‌العاده زیبا برای سفر نوروزی!

عضو هیات علمی پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی خراسان ‌رضوی در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص «گردشگری تاریخی» به عنوان یکی از گونه‌های گردشگری و مقاصد سفر در این زمینه، اظهار کرد: گردشگری تاریخی، یعنی بازدید از هرگونه جاذبه تاریخی توسط گردشگران؛ این جاذبه‌های تاریخی می‌تواند شامل ساختمان‌های تاریخی یا مقبره فردی که در گذشته می‌زیسته است، باشد. در واقع ارزش اصلی آن شیء یا مکان، به این است که در گذشته رخ داده است و ما اکنون از امری که در گذشته رخ داده است بازدید می‌کنیم و جنبه تاریخی بودن از این جهت اهمیت دارد.

حامد بخشی افزود: مقبره مشاهیر تاریخی در گردشگری تاریخی، بسیار حائز اهمیت هستند. به‌صورت کلی گردشگری امری نوظهور است و گونه‌هایی از گردشگری که در گذشته بیشتر مورد استقبال بودند، گردشگری زیارتی و گردشگری تجارتی هستند، گردشگری تجارتی به قصد داد و ستد انجام می‌شد، اما گردشگری به معنا و مفهوم امروزی امری نوظهور است.

وی بیان کرد: مهمترین مقاصد این گونه از گردشگری عمدتا کاخ‌ها، موزه‌ها یعنی موزه‌های تاریخی، ساختمان‌های قدیمی، آرامگاه‌های بزرگان و مشاهیر گذشته و همچنین بناهای باستانی که در گذشته ساخته شده است، هستند. معمولا کشورهایی که دارای سابقه و تمدن به حساب می‌آیند، پتانسیل بیشتری در زمینه گردشگری تاریخی دارند. به عنوان مثال کشورهای خاورمیانه در زمینه گردشگری تاریخی، پتانسیل‌های بالایی دارند، اما کشوری مانند آمریکا مقصد خوبی برای این گونه از گردشگری نیست.

عضو هیات علمی پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی خراسان ‌رضوی، ادامه داد: کشورهای عراق، مصر و ایران از جمله مقصدهای جذاب و جدی برای این گونه از گردشگری هستند و در اروپا کشوری مانند ایتالیا از جمله مقاصد مهم در زمینه گردشگری تاریخی است. در کشور ما گردشگری تاریخی، بعد از طبیعت‌گردی و گردشگری زیارتی از اهمیت بسزایی برخوردار است.

نقش رویدادسازی در رونق گردشگری تاریخی:

بخشی خاطرنشان کرد: اطلاعات کامل در زمینه راه‌های رسیدن به یک جاذبه گردشگری، امکانات موجود در آن محل گردشگری و اطلاعات کامل در زمینه‌های مختلف عمومی به گردشگران، از جمله زیرساخت‌های لازم برای بهبود وضعیت بازدید از مکان‌های تاریخی در این گونه از گردشگری است.

وی تشریح کرد: گردشگری تاریخی، به دلیل این که در کشور ما ذیل گردشگری فرهنگی محسوب می‌شود، پتانسیل بسیار قوی برای جذب گردشگر است. به همین دلیل مقصد اکثر گردشگران خارجی ما، شهرهایی مانند اصفهان، یزد، شیراز و دیگر شهرهایی که از جنبه‌های تاریخی بیشتری برخوردار هستند، محسوب می‌شود.

عضو هیات علمی پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی خراسان ‌رضوی در خصوص گردشگری تاریخی در مشهد، گفت: گونه اصلی جذب گردشگر در مشهد گردشگری زیارتی است، اما در زمینه گردشگری تاریخی، عملکرد نسبتا خوبی نداشته است و در این شهر به‌صورت کامل به این گونه از گردشگری پرداخته نشده و به‌ طور کلی ضعیف عمل کرده است.

بخشی عنوان کرد: بازسازی جلوخوان آرامگاه فردوسی از جمله عملکردهای خوب در زمینه بهبود وضعیت گردشگری تاریخی، در استان خراسان رضوی است و با تکرار چنین پروژه‌هایی می‌توان به بهبود وضعیت این گونه از گردشگری در استان خراسان رضوی امیدوار شد. همچنین رویدادسازی و تشکیل رویدادهای فرهنگی به رونق گردشگری تاریخی و جذب گردشگران خارجی و به‌ خصوص گردشگران اروپایی بسیار کمک می‌کند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

کویر مصر _با دریای شن اصفهان آشنا هستید؟

پنج واقعیت عجیب اهرام مصر

درباره موزه مصر _یادگار عتیقه‌ترین‌های عصر فراعنه

«محمدحسین اسلامی‌نسب»  با اشاره به این که رابطه ایران و چین به دو قرن قبل از میلاد مسیح(ع) مربوط می‌شود، اظهار کرد: در این برهه‌ی زمانی ارتباط چین با ایران به طور غیر مستقیم و از طریق تجارت ابریشم چین از طریق هند به ایران آغاز شد، به طوری که «جان چن» یکی از تجار چینی برای اولین بار به سمت ایران حرکت کرد و اولین ارتباط مستقیم ایران و چین برقرار شد.

وی با بیان این که ایرانیان پس از گذشت دو قرن از میلاد مسیح به کشور چین رفت، افزود: دومین ارتباط رسمی بین ایران و چین در دوران ساسانیان شکل گرفت به نحوی که تجاری از ایران به سوی کشور چین حرکت کردند و اخیراً نیز در همین رابطه بیش از هزار سکه متعلق به دوران ساسانی در چین کشف شد که اکنون در موزه‌های این کشور نگهداری می‌شود.

وی با بیان این که در سلسله «یوان» در چین، ارتباطات بین ایران و چین بسیار تقویت و بیشتر شد، گفت: در این دوران داروهای چینی، ظروف چینی و نقاشی‌های چینی و ابریشم مبادله می‌شد و حتی در این دوره، زبان فارسی پس از زبان‌های چینی و مغولی جزو سه زبان مهم این کشور به شمار می‌رفت به طوری که اکنون نیز در بعضی از مناطق چین عبارات مشترک ایرانی در این سرزمین برجا مانده است.

نماینده هسته چین ایران در کشور چین با بیان این که ایرانیان برای اولین بار کالاهایی مانند انگور، انار، خیارسبز، فلفل و اسفناج(به زبان محلی«بوت سن» که ایران را نیز بعضاً با همین عنوان می‌شناسند) به چین آوردند، گفت: در مقابل نیز ایرانیان نحوه تولید ابریشم و آهن را از چینی‌ها فرا گرفتند و این مهارت‌ها وارد ایران کردند.

وی در رابطه با اختلاف نظر ایران و چین بر سر ریشه و مبدا پیدایش قنات نیز تصریح کرد: در منطقه «شین جیان» کشور چین که قنات رایج است، اختلاف نظرهایی بر سر مبدا این سازه‌های آبی تاریخی وجود دارد اما اسناد و شواهد گویای مبدا ۱۰۰ درصدی قنات از کشور ایران است.

اسلامی نسب همچنین از وجود پارچه‌های ایرانی و دستگاه بافندگی در موزه ملی چین یاد کرد و گفت: البته این اختلاف نظر نیز وجود دارد که کشور چین مبدا سبک و اختراع مهارت و هنر صنعت نساجی است.

منبع:ایسنا

مرتبط:آشنایی با معبد آسمان چین