جزیره اوکینوشیما ژاپن (Okinoshima Island)

جزیره اوکینوشیما در ناحیه ای به نام سوگونی (sougonnni) و در دریای میانی بین دو کشور ژاپن و کره واقع شده است. این جزیره از زمان های بسیار قدیم و حتی دنیای باستان برای مردم ژاپن بسیار اهمیت داشته است. بسیاری از مردمان ژاپنی برای دعا و آرزو به این جزیره می رفتند و برای امنیت در دریا و قایق رانی های خود دعا می نمودند.

در جزیره اوکینوشیما حدود ۸۰،۰۰۰ هدایا و گنج پیدا شده است که اکنون و امروزه از آن به عنوان گنج ملی یاد می شود. همانطور که حتی ورود به این جزیره ژاپنی برای خانم ها ممنوع است، سختگیری های بسیاری در این مورد انجام می دهند. این قوانین و قواعد که از آن به کارهای حرام در این جزیره نام می برند از زمان های بسیار دور و در دوران باستان شناسی مربوط به یک میلیون سال پیش در این جزیره وجود داشته و همچنان حفظ شده اند.

در سه بنا و عبادتگاهی که در  جزیره اوکینوشیما ژاپن به نام های اوکینوشیما (Okinshima)، اوشیما (Oshima) و کیوشو (Kyushu) واقع شده است می توانید ۳ زن را بشناسید که در عکس ها و مجسمه های درون این بناها قابل شناسایی است و جزو زن های مقدس برای ژاپنی ها به شمار می آیند. از این ۳ زن تا به امروز به خوبی یاد شده و برای آن ها حرم هایی در این جزیره ساخته اند و هر فردی که به دیدار این جزیره می آید، با خود نذری ها و هدایایی را به همراه می آورد. ترتیب دیدن این حرم ها بسیار اهمیت دارد. زمانی که هر مردی وارد این جزیره می شود، ابتدا باید حتما به دیدن هر ۳ این حرم ها و عبادتگاه ها برود.

اولین عبادتگاه مقدسی که مردان برای عبادت به درون آن می روند، عبادتگاه اوشیما است که در آن شخصی به نام اوکیتسو-میا یوهایشو به خاک سپرده شده است. پس از آن به دیدن عبادتگاه اوکینوشیما می روند. در نهایت پس از انجام تشریفات و آداب عبادت، تمام افرادی که وارد جزیره شده اند و تا این حرم آمده اند، با یکدیگر جمع شده و به صورت گروهی به سمت عبادتگاه شیمبارو–نویاما حرکت می کنند.

این افراد در طول راه و در نهایت در آن مکان مشخص به انجام آداب و رسوم عبادتی خود پرداخته و مراسم خود را تکمیل می نمایند. شواهدی از افرادی که سنت عبادت را جزیره مقدس اوکینوشیما پرورش داده اند، در دسترس است. جزیره اوکینوشیما ژاپن و سایت های وابسته به آن، در ناحیه موناکاتا (Munakata) در فهرست میراث جهانی در ماه جولای ۲۰۱۷ به ثبت رسیده است.

جزیره اوکینوشیما متعلق به کیست؟

هم اکنون از تمام قایق های ماهیگیری که در اطراف جزیره به کار مشغولند خواسته شده است که فاصله مشخصی را تا جزیره حفظ کنند و وارد حریم آبی جزیره نشوند. همچنین درون جزیره و در سرتاسر آن دوربین های امنیتی کار گذاشته شده است تا از ورود افراد غیر مجاز جلوگیری شود. این جزیره هم اکنون متعلق به فردی به نام موناکاتا تایشا (Munakata Taisha) است و اگر کسی بدون وجوز پا به درون جزیره اوکینوشیما ژاپن بگذارد، پیگرد قانونی خواهد داشت و جرم مرتکب شده است. کشیش های شینتو که درون جزیره مستقر هستند و همیشه در اینجا زندگی می کنند.

قوانین درون جزیره اوکینوشیما

از مهم ترین قوانین ورود به جزیره می توان به ممنوع بودن ورود خانم ها به آن اشاره کرد. جدای از آن، بسیاری از مردان نیز به سختی اجازه ورود به این جزیره را دریافت می کنند. پس از ورود به جزیره باید از یک سری قوانین پیروی کنند. برای مثال، حتی اگر کسی مجاز به ورود به جزیره باشد، ممنوع است که حتی یک کلمه در مورد آنچه که دیده یا شنیده است، صحبت کند.

همچنین هیچ کس نباید از این جزیره، چیزی بیرون ببرد. از یک شاخه درخت گرفته تا چمن یا سنگ ریزه.
قبل از ورود به جزیره، تمام مردان باید ابتدا در همان بندر خود را تماما غسل داده و پاکیزه وارد خام جزیره شوند. آن ها معتقدند که آب دریا تمام ناخالصی ها و ناپاکی ها را از بدن می شوید و با خود می برد.

جاذبه های درون جزیره اوکینوشیما

جزیره اوکینوشیما ژاپن از زمان های قدیم با قوانین منع ورود به جزیره پنهان شده بود و با همین روش توانسته همچنان دست نخورده و سالم باقی بماند. محدودیت های ورود به جزیره حتی امروزه هم وجود دارد. در نتیجه اینجا جزیره ای خصوصی است که تنها اجازه ورود به اشخاص خاص و محدودی می دهد. جدای از بناهای با قدمتی زیاد در این جزیره که خود می تواند جزو جاذبه های فرهنگی آن محسوب شود.

در جزیره اوکینوشیما ژاپن جنگل ها و طبیعت بی نهایت زیبایی نهفته است که ارزش دیدن را دارد. حتی به دلیل اینکه افراد کمی وارد این مکان شده اند، این جنگل ها را می توان کاملا دست نخورده دانست. چرا که افراد در طول تاریخ به این مکان مقدس هیچ کاری نداشته اند و به طبیعت آن، دست برد نزده اند.

قدمت و تاریخچه شکل گیری این مکان مقدس

در گذشته های دور و در دوره ای که جمعیت محلی ساکن در جزیره های این ناحیه از اقیانوس در ژاپن با کشورهای خارجی در شرق آسیا شروع به تبادلات کالا نمودند، این آداب و رسوم عبادت را شکل دادند. از همان زمان جزیره اوکینوشیما ژاپن تبدیل به مکانی فرهنگی و مقدس برای مردم شد. بسیاری از تحقیقات باستان شناسی که در این جزیره بر روی هدایا و نذری های گذشتگان انجام شده است، ثابت نموده است که چنین هدایایی به اندازه یک هزاره سالم مانده اند و همچنان از آن ها نگهداری می شود.

این سایت میراث جهانی که به مدت پنجاه قرن، آیین های باستانی در آن برگزار می شود، نشان دهنده تشکیل باورهای بومی ژاپنی است. ایمان باستانی از طریق تابوهای سنتی که از جزیره محافظت می کردند، به عنوان اعتقاد مذهبی در این سه الهه ظاهر شد. جزیره اوکینوشیما ژاپن به عنوان جزیره ای مقدس در سایت های وابسته به منطقه موناکاتا (Munakata Regio)، قطعه بی نظیری از شواهد باقی مانده در مورد شکل گیری و انتقال این سنت است.

تغییر و توسعه این مراسم از قرن چهارم تا نهم اتفاق افتاده که شواهد باستان شناسی در این جزیره، شاهد بر آن و نشان دهنده مبادلات بین المللی و کالاهای ارزشمند در شرق آسیا است.

ساکنان منطقه موناکاتا که جزیره اوکینوشیما ژاپن (Okinoshima) را برای امنیت دریایی پرستش کرده اند، نقش مهمی در تبادلات خارجی ژاپنی ها ایفا می کردند. این تبادلات به پیشرفت ژاپن باستان در حوزه های سیاسی، اجتماعی و مذهبی کمک بسیار نموده است. آثار آیینی جزیره اوکینوشیما ژاپن شامل بسیاری اشیاء نادر و کم نظیر از کشورهای خارجی است که به عنوان قطعات ارزشمند و مدرک مبادلات خارجی و داد و ستد در آن دوران محسوب می شوند.

این ملک و جزیره، یک شاهد کم نظیر از شواهد و نشانه هایی در طول دوران پیوسته تاریخی است و بسیار عالی برای باستان شناسان، تاریخدانان و جامعه شناسان روند شکل گیری و رشد یک آیین و چهارچوب های آن را نشان می دهد. به همین دلیل این جزیره برای چنین افرادی بسیار اهمیت داشته و مطالعات بر روی حرم ها و عبادتگاه های آن به همراه مردم باقی مانده از نسل های اولیه همچنان ادامه دارد.

سایت های باستان شناسی که تقریبا در جزیره اوکینوشیما ژاپن کم کم در حال ناپدید شدن هستند، فهرستی از تاریخچه پیشرفت آیینی، در اینجا را نشان می دهند. مراسم اهدای سه الهه موناکوتا (Munakata) در سه حرم و عبادتگاه موناکاتایاشی واقع در جزایر اوکینوشیما، اوشیما و کیوشو انجام می شود. گروه بناهای محصور شده شامبورو –  نویاما (The Shimbaru-Nuyama) از نوادگان اصیل همان مردمی هستند که در دوران باستان این آیین را به وجود آوردند و همچنان به همان شیوه عبادت خود را انجام می دهند. تابوها و وسایل مربوط به آداب و رسوم مربوط به پرستش، در جزیره مقدس، تا کنون در Okitsu-miya Yohaisho در جزیره Oshima و سایت های دیگر به فروش رسیده است.

پرستش در جزیره اوکینوشیما ژاپن، که از ارتباط باستانی میان جمعیت محلی و طبیعت آغاز می شود، به طور مداوم تا به امروز نسل به نسل به عنوان پرستش سه الهه موناکاتا، به عنوان باورهای بومی ژاپنی منتقل شده است. این آداب و رسوم در زندگی مردم محلی نیز رسوخ کرده و حتی در سرتاسر این کشور پخش شده است. به طوری که اکنون از این ۳ الهه حدود ۶۰۰۰ عبادتگاه و حرم مقدس در سرتاسر ژاپن پیدا شده است.

خوشبختانه بناهای مقدس و حرم ها در این جزیره در بالاترین نقطه ساحلی و رو به دریا ساخته شده اند. در نتیجه اگر کسی حق ورود به جزیره را نداشت، از همان دور می تواند حرم را ببیند و دعا کند. اگر در یک روز آفتابی و بدون ابر به قسمت شمالی جزیره بروید می توانید، تمام جزیره و مکان ها مذهبی آن را از روی آب تماشا کنید.

مرتبط:

ماجراجویی در ژاپن

جاذبه‌های اوزاکا؛ دومین شهر بزرگ ژاپن

لیسبون شهر زیبا و ساحلی و پایتخت پرتغالی رنگ کشور پرتغال، از شهرهای نسبتا ارزان اروپا محسوب می شود. این شهر کلیساهایی دیدنی زیادی را در خود جا داده است که کلیسای استرلا باسیلیکا یکی از مهم ترین کلیساهای لیسبون است. این کلیسا در اواخر قرن هجدهم ساخته شده است و شاهکاری از معمار معروف مدرسه مافرا است.

کلیسای استرلا باسیلیکا به سفارش ملکه رگنت دونا ماریای اول که ملکه ی پرتغال بود ساخته شد او قسم خورده بود که در صورتی که فرزندش پسر شود، یک کلیسا بسازد و آن را تقدیم به حضرت مسیح کند. آرزوی او برآورده شد  او این کلیسا را ساخت، این کلیسا بین سال های ۱۷۷۹ تا ۱۷۹۰ ساخته شده است، معمار معروفی که مدرسه ی مافا را هم او طراحی کرده است. بعد از مرگ این معمار در سال ۱۷۸۶، ساخت این مسجد به پایان رسید، کلیسایی که به سبک باروک ساخته شده است و نام دیگر آن باسیلیکای قلب مقدس است.

معماری کلیسای استرلا باسیلیکا

وقتی که به معماری این کلیسا نگاه می کنید می توانید در آن ترکیبی از معماری نئو کلسیکال و معماری باروک را ببینید. نمای خارجی این کلیسا یک پایه ی میانی دارد که به وسیله ی ۲ برج ساعت در کنار هم واقع شده اند. در زیر این پایه ها که به وسیله ی دو ستون حمایت می شود می توان مجسمه هایی که نمادی از ایمان، عشق، آزادی و سپاسگذاری هستند را دید. تحسین برانگیزترین قسمت این کلیسا گنبد آن است که از آن جایی که این کلیسا روی یک تپه واقع شده است، از فاصله و مسافت دور هم به راحتی دیده می شود. بازدید کننده ها می توانند به این گنبد دسترسی داشته باشند و وقتی که در بالای آن هستند، بهترین چشم انداز شهر را داشته باشند.

کلیسای استرلا باسیلیکا طرح طبقه بندی متقابل دارد و سقف آن با مرمرهای رنگارنگ پرتغالی مزین شده است. به جز گنبد و نمای اصلی استرلا، محراب آن هم یکی دیگر از قسمت های دیدنی استرلا است که در سال ۱۸۷۰ ساخته شده است و این بخش کلیسا اثری از نقاش ایتالیایی پومپئو باتونی است. بخش دیدنی دیگری که در این کلیسا وجود دارد مقبره ای مرمری متعلق به دونا ماریای ال است که در سال ۱۸۱۶ در برزیل از دنیا رفت.

کلیسای زیبای استرلا باسیلیکا یک بنای مذهبی است که معماری نمای فوق العاده ی آن می تواند اثباتی بر تلاشی باشد که برای ساخت آن شده است، برای بسیاری از افراد شنیدن این که ملکه، در همان کلیسایی که برای پسرش ساخته بوده است دفن شده دردناک است. امروزه این کلیسا نه تنها یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری پرتغال است بلکه یکی از مهم ترین کلیساهای دیدنی لیسبون هم هست. البته این کلیسا در غرب شهر لیسبون قرار گرفته است و از منطقه ی توریستی آن به دور است ولی گردشگرهایی که در این شهر هستند می توانند با یک سفر کوتاه با تراموای دوست داشتنی و معروف لیسبون از یکی از زیباترین کلیساهای لیسبون دیدن کنند.

اندازه و وسعت این کلیسا واقعا چشمگیر است و در بالای یکی از هفت تپه ی لیسبون واقع شده است، سبک معماری آن شاخه ای از معماری فرانسه است و می توان طرح های نا متقارن زیادی را در آن دید به این معنی که اصل تقارن در آن به کار نرفته است. این استایل را می توان هم در داخل و هم در خارج کلیسا دید، داخل کلیسای استرلا باسیلیکا، هم در دیوارها و هم در کف آن می توان مرمرهای سیاه و صورتی ای که به کار رفته است را دید که برای دیزاین آن از الگوهای هندسی استفاده شده است.

یکی دیگر از دیدنی ترین قسمت های استرلا باسیلیکا صحنه ای از تولد حضرت مسیح است که به شکل مجسمه ای بی نهایت زیبا ساخته شده است و هنرمند آن هم Joaquim Machado de Castro بوده است. روبروی جاده ای که به این کلیسا منتهی می شود، پارک بسیار زیبایی به نام Jardim da Estrela Park وجود دارد که یکی از بهترین جاهای لیسبون برای عوض کردن آب و هوا است. در این پارک همچنین مجسمه ها و تندیس هایی دیدنی و انواع متنوعی از گیاهان مختلف هم هست که دیدن آن خالی از لطف نیست.

چطور از استرلا باسیلیکا دیدن کنیم؟

کجا؟ کلیسای استرلا در لارگو استرلا
چطور؟ تراموای ۲۵ از میدان Comercio یا تراموای ۲۸
کی؟ از ۸ صبح تا ۱ بعدازظهر و از ۳ بعدازظهر تا ۸ بعدازظهر

بازدید از این کلیسا کاملا رایگان است با این حال اگر بخواهید از بعضی از قسمت های این کلیسا مثل تراکوتا دیدن کنید، باید ۱٫۵ یورو بپردازید. ورودی این بخش داخل خود کلیسا است و در سمت راست محراب قرار دارد با این حال اگر بخواهید می توانید این قسمت را نادیده بگیرید و آن را نبینید.

یادتان باشد که در این کلیسا نمی توانید عکس بگیرید و هر گونه عکسبرداری ممنوع است اما اگر ۴ یورو پرداخت کنید، می توانید در سقف این کلیسا عکس بگیرید. بالا رفتن از آن خیلی سخت نیست و سنگ های سرد آن در یک روز گرم حس دلپذیری دارد. خیلی مهم است که وقتی که به قسمت سقف می روید، لبه ها را لمس نکنید چرا که دور تا دور آن برای دور نگهداشتن پرنده ها سیم کشی الکترونیک شده است و با دست زدن به آن بهتان شوک وارد می شود! با این اوصاف چشم انداز آن فوق العاده است و چشم انداز گنبد آن عالی است.

منبع:

کلیسای اچیمیادزین در ارمنستان

کلیسای نوتردام و نقوش خیالی و ترسناک

تاریخچه بنای آتشکده آدریان تهران:

سنگ بنای معبد آدریان در سال ۱۲۹۳ خورشیدی با حضور ارباب کیخسرو شاهرخ، ریاست محترم انجمن وقت زرتشتیان تهران پایه‌گذاری شد و ساخت آن در سال ۱۲۹۶ خورشیدی به پایان رسید. این بنا با کمک مالی پارسیان هندوستان (بهرام جی بیکاجی) و زرتشتیان ایرانی ساکن ایران و هند ساخته شد و آتش آن را با مراسمی خاص پس از ۲۵ روز از آتشکده یزد به تهران و آدریان آوردند.

ارباب کیخسرو در یادداشت‌های خود درباره دلیل ساخت این آتشکده و تامین منبع مالی مورد نیاز برای آن نوشته است:
به آن اندیشه افتادم که برای جماعت عبادتگاهی لازم است، زیرا در تهران برای جماعت (نزدیک به ۵۰۰ تن که بیشتر پیشه‌ بازرگانی و کشاورزی داشتند) تا آن تاریخ معبدی نبود. از این‌رو چون در این زمان مرحوم بهرامجی بیکاجی یکی از پارسیان جوانمرد که کارش سیاحت بود به تهران آمده بود مطلب را با او در میان نهادم، مشارالیه وعده مساعدت داد. شرحی نوشته به او دادم و به بمبئی رفت و اقدام کرد. خوشبختانه عده ای از پارسیان مبلغی برای بنیان آدریان سرخط رفته بودند، چه برای ساختمان و چه برای اندوخته نگهداری که متدرجا برسانند.

مشخصات بنای آتشکده آدریان تهران:

مساحت کل زمین حدود ۱۳۰۰ مترمربع و بنای مرکزی ۲۰۶ متر مربع می‌باشد. روبروی بنا مانند آتشگاه یزد حوضی بیضی شکل به قطرهای ۸ و ۴ متر دیده می‌شود. ساختمانی با نمای سنگ سفید و کنگره ای در بالای دیوار و شش ستون که در جلوی در ورودی آن زیر طاقی قرار گرفته‌اند و سر ستون‌هایی سنگی که هر کدام چهار سر گاو دارند و گویی تمام وزن این ساختمان را به دوش می‌کشند.

در قسمت مرکزی بنای نیایشگاه اتاقی چهار گوش بنا شده که دیوارهای آن تا ارتفاع ۸۰سانتی‌متری بالا آمده‌اند و پس از دیوارها، شیشه‌های یکدست و ضخیم تا سقف ادامه دارد. در اتاق، یک ظرف مسی قرار دارد که که به آن آفرینگان (مجمر) می‌گویند، داخل آفرینگان (مجمر) کنده‌ای نیم سوخته و خاکستر بسیاری، از آتش به جای مانده و شعله‌ای باریک در میان ظرف، آتش را زنده نگه داشته‌است.

داخل آتشکده از سه بخش مجزا تشکیل شده است: عبادتگاه که از سه جهت، محل نگهداری آتش را از شمال و جنوب و شرق احاطه کرده است. دوم، محل نگهداری آتش که افراد عادی اجازه ورود به آن را ندارند و در غربی‌ترین بخش آتشکده نیز اتاق یشت قرار گرفته که محل به جای آوردن مراسم مذهبی است.

زرتشتیان پس از ورود به نیایشگاه، به دستشویی کوچک گوشه حیاط می‌روند و دست و روی خود را شسته و سپس به سراغ کمد آهنی می‌روند و کلاه سفید معروف به “عرقچین” برداشته و سر می‌کنند. زنان از کشوهای همین کمد، روسری سفید برمی‌دارند و می‌پوشند. زنان و مردان پیش از ورود به نیایشگاه، کفش‌های خود را درمی‌آورند اما موبدان از این کار معاف هستند. زرتشتیان هنگام ورود مستقیم حرکت می‌کنند و به سمت پنجره شیشه‌ای که آتشدان در آن قرار دارد، می‌روند و برای ادای نذر، لیوان‌های کوچکی را از موبد گرفته که آب و روغن و فتیله دارد و آن را روشن می‌کنند.

کاربری کنونی آتشکده آدریان تهران:

مدیریت نیایشگاه آدریان در سال ۱۳۸۷ به انجمن موبدان تهران رسید. امروزه مدیریت آتشکده‌ آدریان بر عهده کمیسیون دینی، فرهنگی، آموزشی و ورزشی انجمن زرتشتیان تهران و این محل برای برگزاری آیین های زرتشتی مورد استفاده قرار می گیرد. پیروان این دین در این مکان گرد هم می آیند و آیین‌هایی همچون واج‌یشت (روز نخست گهنبار)، آیین درگذشتگان (سوم، چهارم، دهه، روزه، سال)، نیایش اردیبهشت‌روز و مراسم نوروز را در آن به پا می دارند. عروس و دامادهای زرتشتی در جشن آغاز زندگی خود به پای آتش این آتشکده می روند و زندگی خود را با نیایش آغاز می کنند.

آدرس آتشکده آدریان تهران:

استان تهران، شهر تهران، خیابان جمهوری، خیابان میرزا کوچک خان، پلاک ۴

روش های رفتن به آتشکده آدریان تهران:

خودروی شخصی
اگر می خواهید با خودروی شخصی به آتشکده آدریان بروید، به یاد داشته باشید که این اثر در محدود طرح ترافیک قرار دارد و باید تمهیدات لازم را برای آن در نظر بگیرید.

اتوبوس
برای آنکه با اتوبوس به آتشکده بروید، باید از اتوبوس هایی استفاده کنید که از خیابان جمهوری گذر می کنند، در تقاطع فردوسی و جمهوری پیاده شوید و با کمی پیاده روی به آتشکده برسید.

مترو
نزدیک ترین ایستگاه مترو به آتشکده، سعدی است که حدود ۱ کیلومتر با آن فاصله دارد. شما با یک پیاده روی ۱۵ دقیقه ای از این ایستگاه به آتشکده می رسید.

تاکسی
تاکسی های مختلفی در سطح شهر از خیابان جمهوری گذر می کنند. معمولا در ایستگاه های تاکسی می توانید ماشین هایی را که مقصدشان این خیابان است بیابید.

مرتبط:

آتشکده ی یزد

مسجدی که به جای یک آتشکده ساخته شد

هرچند مسئولان میراث فرهنگی و گردشگری آذربایجان شرقی در شناسایی روستای صخره ای کندوان و ثبت آن در فهرست آثار جهانی یونسکو کم نگذاشتند، اما در دو کیلومتری این جاذبه گردشگری روستای زیرزمینی و تاریخی حیله ور با معماری خاص و منحصربه فردش از دید آنها پنهان مانده و همچنان مهجور و در سکوت به حیات خود ادامه می دهد.

البته روستاهایی مشابه روستای زیرزمینی حیله ور در دیگر نقاط استان آذربایجان شرقی چون روستای صخره ای سور در بناب و معابد مهرپرست ورجوی در مراغه نیز وجود دارد و چنین به نظر می رسد در گذشته، این نوع معماری در مناطق کوهستانی، امن ترین و راحت ترین نوع زیست و معیشت بوده است.

خانه هایی در دل زمین

در نگاه اول نمیتوان حدس زد خفره های متعدد موجود در دل کوهپایه مجاور روستای کندوان مربوط به روستایی است که روزگاری محل زندگی مردمانی بوده که شاید از ترس دشمنان یا حیوانات وحشی در آنجا سکونت گزیدند.
اما با پرس و جو از دستفروش های اطراف دامنه کوه، خیلی زود میتوان پی برد این مکان، روستایی مدفون در دل خاک است.

حیله ور در ۴۴ کیلومتری شهر تبریز و از توابع شهرستان اسکو در استان آذربایجان شرقی است و شیوه معماری آن به گونه ای است که خانه ها در دل زمین و به صورت زاغه های زیبا و با سبک بسیار عالی کنده شده و بنا به گفته برخی کارشناسان از آنجا که این خانه ها از دید رهگذران پنهان است، به روستای حیله ور معروف شده.
برخی خانه های این روستا رو به طلوع و غروب خورشید قرار دارد که به اعتقاد برخی پژوهشگران، این معماری حکایت از باور مردمان حیله ور به آیین میتراییسم دارد.

کوچ به سمت کندوان

تصور کارشناسان این است که اهالی کندوان در مرحله اول در حیله ور زندگی میکردند و به دلایلی که بیشتر مصون بودن از حملات اقوام مهاجم میتواند باشد، آن را رها کرده و به کندوان فعلی که تنگه اش قابل دفاع بوده، کوچ میکنند.

مرتبط:

۱۲ غذای سنتی آذربایجان ‌شرقی

اگرچه تهران این‌روزها، فاصله‌ی بسیار زیادی با «طهران قدیم» و محله‌های خلوت و خوش آب و هوای آن گرفته است اما، باز هم در دل خود مکان‌ها، محله‌ها و یادگاری‌های زیادی پنهان کرده که حکایت از تاریخ، فرهنگ و روزگاران نه چندان دور پر رونقِ این شهر دوست داشتنی دارد. در این مطلب قصد داریم شما را با مطرح ترین بناهای تاریخی تهران آشنا کنیم. بناهایی که می توانند در دسته زیباترین بناهای تاریخی تهران قرار بگیرند.

مکان های تاریخی تهران:

نام این شهر که می آید به دنبالش سر و صدا، ترافیک، شلوغی و روزمرگی نیز در گوشه ی ذهن جا خوش می کند و ما را از توجه به سایر جلوه های این شهر باز می دارد. گویی آپارتمان ها و برج های سر به فلک کشیده، خانه های لوکس و مدرن، سازه هایی که هر یک در گوشه ای از این شهر قد علم کرده اند، اتوبان ها، پل ها و بسیاری موارد دیگر تهران را تحت تصرف خود درآورده و مانع از دیدن و لمس بسیاری از تماشایی ترین جلوه های پایتخت می شوند.

تهران شهری که تاریخی سه هزار ساله را در خود جای داده است متاسفانه بیشتر مواقع قدمت واقعی آن به فراموشی سپرده شده و به عنوان شهری دویست ساله معرفی شده است

شاید دلیل این امر آن باشد که تهران از حدود دویست سال قبل به پایتختی انتخاب گردیده بود و درست از زمان قاجاریه است که به معنی واقعی، حالت شهر را به خود می‌گیرد و ترقی و رشد آن از همین زمان شروع می‌شود.

اگر فکر میکنید که تهران هیچ جاذبه ی خاصی جز دود و ترافیک ندارد بهتر است کمی از وقتتان را با ما سپری کنید تا گشت و گذاری متفاوت را برایتان رقم بزنیم و آثار تاریخی زیبای تهران را به شما نمایش دهیم

۱- موزه سینما

با قدم زدن در امتداد شمالی خیابان ولیعصر، به عمارتی خواهید رسید که توجه همه عابران را به خود جلب می کند! در انتهای مجموعه باغ فردوس تهران، خانه ای قجری قرار دارد که امروزه به عنوان موزه سینمای ایران شناخته می شود. شاید زیباترین بخش این خانه تاریخی، بالکن آن باشد، بالکنی که دیوارها و ستون هایش به زیبایی هرچه تمام با نقوش گل و گیاه گچ کاری شده اند. اینجا مکان هنرمندان است. با بازدید از این مکان با تاریخچه صنعت فیلم سازی ایران بیشتر آشنا خواهید شد. موزه سینما، یکی از معروف ترین عمارت های تاریخی تهران است.
آدرس: تهران، خیابان ولیعصر، انتهای باغ فردوس، موزه سینما

۲- برج آزادی (میدان آزادی):

برج آزادی اصلی‌ترین و یکی از نمادهای شهر تهران است و تقریباً در همه جای دنیا ایران را با این نماد می‌شناسند و در سال ۱۳۴۹ خورشیدی، توسط حسین امانت، معمار ایرانی ساخته شد. رج آزادی به دلیل معماری منحصر به فرد خود و اینکه در طول تاریخ کوتاهش شاهد وقایع مختلف سیاسی و اجتماعی مهمی بوده است، اهمیت بسیاری دارد؛
آدرس: تهران، میدان آزادی، برج آزادی

۳- تخت مرمر در کاخ گلستان:

ایوان تخت مرمر مربوط به دوران آقامحمدخان است. این شاه قاجار پس از پیروزی بر لطف علی خان زند و تصرف شهر شیراز، ستون ها، نقاشی‌ها و درهای منبت کاری شده ارگ کریم خانی را در این شهر از جای خود در آورده و به این ایوان منتقل نمود؛ با این کار تنها بنای مربوط به دوران سلطنت خود را به یادگار گذاشته است. گویا قبل از ساخت تخت مرمر برای اجرای مراسم مختلف بار عام از تخت طاووس استفاده می‌کردند و این تخت سنگین و گرانبها را به ایوان می‌آوردند. اما حراست، حمل و نقل، باز کردن و بستن پی در پی آن در ایوان باعث اشکال بود و از طرف دیگر به علت محفوظ نبودن ایوان، این امکان نبود که تخت جواهر نشان را همیشه در آن جا مستقر سازند. از این رو زمانی قبل از سال ۱۲۲۱ ه.ق فتح علی شاه به حجاران و سنگ تراشان معروف اصفهانی امر کرد که تختی از سنگ مرمر زرد معادن یزد، برای او بسازند که همیشه در این ایوان مستقر باشد.

۴- سردر باغ ملی:

از جاذبه های تاریخی و گردشگری تهران می توان به سردر باغ ملی اشاره کرد .سردر باغ ملی از بناهای به جا مانده از دوره قاجار است. این بنا یکی از نمادهای شهر تهران است که سال‌های ۱۳۰۱ تا ۱۳۰۴ خورشیدی به دستور مستقیم رضا شاه و توسط جعفرخان کاشانی و همکاری آلمانی‌ها احداث شد. البته در ساخت این بنا معماران دیگری نیز نقش داشتند؛
آدرس: سردر باغ ملی در ضلع شمالی خیابان امام خمینی (ره) قرار دارد.

۵- مجموعه جهانی کاخ موزه گلستان

کاخ گلستان در سال ۲۰۱۳ میلادی به عنوان یکی از آثار میراث جهانی یونسکو در تهران انتخاب شد. این مجموعه، شامل بناهای سلطنتی زیادیست که سال ها شاهان قاجار در آن حکومت می کردند. در اینجا با تالارهای آیینه کاری شده، سقف های گچ کاری شده، تزئینات بی نظیر کاشی کاری و سایر تزئینات ایرانی و غربی رو به رو خواهید شد که همگی در اطراف یک باغ بزرگ ایرانی با درختانی چند صد ساله قرار گرفته اند. عمارت معروف شمس العماره و همچنین عمارت با شکوه بادگیر هم از جمله بناهای شاخص مجموعه کاخ موزه گلستان هستند.
آدرس: تهران، میدان پانزده خرداد، مجموعه میراث جهانی کاخ موزه گلستان

۶- خانه‌ی شهید مدرس:

بناهای تاریخی تهران، گاهی به دلیل اتفاقات تاریخی‌ای که درون آن در جریان بوده و گاه، به دلایل مختلف اجتماعی و سیاسی، مشهور می شوند. گاهی البته اسکان افراد مشهور، موجب شهرت بنا می‌‎شود. خانه شهید مدرس یکی از این خانه هاست. این خانه در محله عودلاجان از محلات حصار ناصری شهر تهران قرار دارد. خانه شهید مدرس قبلا در اختیار وزیر مختار فرانسه بوده است که بعدها به مدرس داده می شود تا در این خانه زندگی کند.

آدرس: تهران، خیابان امیر کبیر شرقی (امین حضور) – کوچه شهید جاویدی (میرزا محمود وزیری) – بن بست مدرس (کوچه نصیرالدوله) – شماره ۵

۷- حمام نواب:

حمام نواب از جمله آثار دوره قاجاریه شهر تهران است، در اولین نقشه‌های تهیه شده تهران به نام گذر حمام نواب ذکر شده است. این بنا توسط زنانی به نام‌های سارا سلطان خاتون و سارا حاجر خاتون که دختران فردی به نام نواب بوده‌اند ساخته شده است. حمام نواب برای جلوگیری از اتلاف گرما و امکان استفاده از آب قنوات و چشمه‌ها به برای استحمام، پایین‌تر از سطح زمین ساخته شده است.
آدرس: تهران، خیابان ۱۵ خرداد شرقی کوچه بیک دامغانی( بازارچه نواب سابق)

۸- خانه تاریخی مقدم

این خانه که به واسطه داشتن اشیای تاریخی و گرانبها به گرانترین خانه جهان مشهور شده، متعلق به استاد محسن مقدم پسر کوچکتر احتساب الملک شهردار دوره ناصر الدین شاه قاجار است. زنده‌یاد استاد مقدم جزو اولین باستان شناسان ایرانی بود که به همراه اساتید باستان شناسی در محوطه‌های تاریخی فعالیت می‌کرد.
این خانه که به موزه مقدم تغییر نام یافته، با مساحتی حدود ۲۱۱۷ متر مربع شامل سه حیاط بیرونی، اندرونی و سرایداری است و هر حیاط از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده است.
آدرس: تهران، خیابان امام خمینی، بین خیابان شیخ هادی و خیابان ولیعصر، جنب بانک ملت، پلاک ۲۴۹

۹- عمارت مسعودیه

عمارت مسعودیه یکی از معروف ترین عمارت های تاریخی تهران و از زیباترین ساختمان های ساخته شده در عهد قاجار است. درون این خانه تاریخی، وقایع زیادی اتفاق افتاده است. اینجا زمانی اولین وزارتخانه آموزش و پرورش و زمانی دیگر اولین کتابخانه رسمی شهر تهران بوده است. عمارت مسعودیه یکی از محبوب ترین جاذبه های تهران برای علاقه مندان به عکاسی است. در این مکان سلفی های خوبی می توانید بگیرید!
آدرس: تهران، خیابان ملت، عمارت مسعودیه

۱۰- کاخ سبز

یکی از زیباترین بناهای موجود در مجموعه کاخ سعدآباد و شاید زیباترین بنای آن، کاخ سبز است. این ساختمان در اواخر دوره قاجار ساخته شد، ولی در سال های اولیه دوره پهلوی مورد بازسازی قرار گرفت. رضا خان حدود یک سال در این کاخ سکونت کرد و پس از آن بنای کاخ سبز به خانه میهمانان تغییر ماهیت داد. سنگ های مرمر سبز این بنا را از معادن استان های زنجان و خراسان آورده اند. یک دست فرش دست باف ناب ایرانی و آیینه کاری های این کاخ، ویژگی های دیگر آن هستند.
آدرس: تهران، خیابان البرز کوه، مجموعه کاخ سعد آباد

مرتبط:

تهران از زوایه گردشگری