خطر حذف ژئوپارک قشم از یونسکو

احداث مرکز پرورش میگو تهدیدی جدی برای ژئوپارک قشم محسوب می شود از این رو مسئولان برای جلوگیری از این خطر به موضوع ورود کرده اند.

به گزارش حوزه میراث و گردشگری  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، واگذاری اراضی در محدوده طولانی‌ترین غار نمکی جهان به مرکز پرورش میگو به‌عنوان جدی‌ترین تهدید برای خروج ژئوپارک از یونسکو مطرح است.موضوعی که در چند روز جنجال های فراوانی به همراه داشته و مسئولان مختلف برای حفظ این ژئوپارک وارد میدان شده اند.

طالبیان ساخت مرکز پرورش میگو تا مشخص شدن نظرات کارشناسی متوقف شود

محمدحسن طالبیان معاون میراث فرهنگی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در گفت و گو با خبرنگار  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره  ساخت مرکز پرورش میگو در محدوده ژئوپارک گفت: گروهی از کارشناسان برای بررسی وضعیت به ژئوپارک قشم می‌روند. من نیز به رضا برومند مدیرکل میراث فرهنگی استان هرمزگان زنگ زدم و گفتم تا پایان کارشناسی دستور توقف ساخت مرکز پرورش میگو در ژئوپارک قشم را از دادستان بگیرد.

وی افزود:مدیرکل میراث فرهنگی استان هرمزگان گفت که تلاش می‌کنم به همراه دادستان از منطقه مورد نظر بازدید کنم.بنابراین ساخت مرکز پرورش میگو تا مشخص شدن نظرات کارشناسی متوقف می شود.

بدون هماهنگی مجوز فعالیت پرورش‌دهندگان میگو در ژئوپارک را داده اند

پروین فرشچی عضو هیأت مدیره سازمان منطقه آزاد قشم نیز به خبرنگار ما گفت:وزارت کشاورزی و شیلات استان هرمزگان بدون هماهنگی با سازمان منطقه آزاد قشم مجوز فعالیت پرورش‌دهندگان میگو در ژئوپارک را داده اند.

او افزود:هم‌اکنون بخش حقوقی سازمان منطقه آزاد قشم پرونده‌ای را تشکیل داده و آن را برای دادستان فرستاده است.در اصل نباید قسمتی از این ژئوپارک جهانی به ساخت مرکز پرورش میگو اختصاص پیدا می‌کرد، زیرا سازمان منطقه آزاد قشم به دشواری آن منطقه را در لیست ژئوپارک‌های جهانی قرار داده است.

گفتنی است ژئوپارک قشم از سال ۱۳۸۵ به عضویت شبکه جهانی ژئوپارک‌های تحت حمایت یونسکو درآمده و در اصل اولین ژئوپارک خاورمیانه بود که عضو این شبکه جهانی شد البته ماندن ژئوپارک در شبکه جهانی ژئوپارک‌های تحت حمایت یونسکو چندان آسان نبوده است، زیرا این ژئوپارک در دی ماه سال ۱۳۹۱ به دلیل ناتوانی مدیران سازمان منطقه آزاد قشم در انجام معیار‌های ثبت جهانی ژئوپارک از فهرست یونسکو خارج شد. معیار‌های ثبت جهانی ژئوپارک از نظر یونسکو نصب تابلو و علائم راهنمایی، احداث راه‌های دسترسی، ساخت اماکن اقامتی مانند هتل و مجموعه عوامل پشتیبانی برای حضور گردشگران در منطقه بود. با تغییر دولت، سازمان منطقه آزاد قشم از مدیریت جدید ژئوپارک حمایت کرد تا با همراهی شبانه‌روزی جامعه محلی، کارشناسان و مدیران  دوباره در فهرست شبکه جهانی ژئوپارک ها قرار گرفت .

در روز‌های اخیر بار دیگر وجهه جهانی ژئوپارک با اقدام برخی از افراد به ساحت مرکز پرورش میگو در این منطقه، به خطر افتاد به گونه‌ای که ۶ نماینده مجلس شورای اسلامی خواستار لغو مجوز و توقیف عملیات ساخت مرکز پرورش میگو در محدوده ژئوپارک قشم شدند.

منبع:ایسنا

دهکده چوبی ایران

عجیب ترین روستا در ایران که دهکده ای چوبی در دل آن قرار دارد.

مجله خبری ایمنا: آن زمان که نام روستا به میان می آید تمام تصوراتمان به سمت خانه های کاهگلی، سنگی یا بعضا چوبی می رود که به واسطه مشغله فراوان روستاییان چندان به مهندسی و معماری آن توجه نشده و عموما تنها مکانی برای استراحت و گذران شبهای بلند و پر ستاره روستاست.

اما با این حال در هر روستایی عموما یک یا چند سازه ای وجود دارد که با هنرمندی ساخته و پرداخته شده اند و نشان دهنده ذوق و استعداد سازنده آن باشد.
دهکده ای چوبی که سازه های آن اثر معمار چیره دست آن است و اولین مسجد تمام چوبی را در خود جای داده است. جایی که بناهای آن دقت نظر و خوش فکری سازنده اش را در تمام اجزای خود به همراه دارد.

دهکده ای که فخر نیشابور و خراسان شده و همه ساله گردشگران زیادی را برای بازدید از آثار چوبی منحصر به فردش به خود جذب می کند.

دهکده چوبی نیشابور(ناقص)

چرا دهکده چوبی نیشابور؟

مشهد مقدس و شهر تاریخی نیشابور همواره انتخاب های اول ایرانیان برای سفر و گشت و گذار بوده اند، حال در این بین و در پایان سفر به حرم مطهر رضوی و بازدید از آرامگاه خیام، دیدن دهکده چوبی با سازه های منحصر به فرد و بناهایی سراسر ساخته از چوب که هر کدام خلاقیت معمار خود را نشان می دهد، می تواند پکیجی کامل از گشت و گذاری چند روزه به قلب خراسان رضوی باشد.

دهکده چوبی که در میان روستای ملامحمد آقازاده سر برآورده است به مانند دیگر روستاهای ایران، می تواند شما را هر چند کوتاه از هیاهوی شهری دور کند و سکوت و آرامش کویر را در کنار سرسبزی که حاصل از عشق سازنده دهکده است به شما هدیه دهد.

دهکده چوبی نیشابور(ناقص)

دهکده چوبی نیشابور(ناقص)

آشنایی با دهکده چوبین نیشابور؛ هنر و صنعت در یک قاب

استان خراسان رضوی همواره مشهور و مفتخر به نام امام رضا (ع) بوده و بر میزبانی از امام خوبی ها و پناه دردمندان بر خود می بالد. اما در کنار این حُسن همجواری، خراسان سربلند، مهد تاریخ و انسانهای بزرگ نیز بوده است.

یکی از این انسانهای بزرگ، مهندس حمید مجتهدی (متولد ۱۳۱۹ و متوفی در پاییز ۱۳۹۲) است که یکی از دیدنی ها و تفرجگاه های نیشابور، شهر آرامگاه خیام، را در میان روستای محمدآباد آقازاده بنا کرده و به آن هویت تازه ای داد. دهکده ای چوبی که تمام ساختمانهای آن با چوب ساخت شده است.

مهندس مجتهدی، ده ها تُن چوب را به خدمت گرفت تا روستای آبا و اجدادی اش را احیا کرده و شکل آن را تغییر دهد. دهکده چوبی، نخستین دهکده اکولوژیکی ایران، روستایی با ساختمانهایی مانند مسجد، رستوران، خانه، موزه و کتابخانه چوبی است که تمام جنبه های زندگی را در بر می گیرد.

این سازه ها تنها ساختمانهای چوبی نیستند که برای جلب گردشگر ساخته شده باشند بلکه روح زندگی در آنها جریان دارد و مردم هر روزه از آنها استفاده می کنند و موثر از ارزش های والای فرهنگی-اسلامی هستند که در مسجد روستا این ارزش ها بیشترین جلوه را دارد. مهندس مجتهدی تا سال ۱۳۹۲ مسئول رسیدگی به روستا بودند و بعد از فوت ایشان، همس او خانم حشمت سررشته دار عمرانی، فارغ اتحصیل رشته هنر (نقاشی) از دانشگاه آمریکا مدیریت دهکده چوبی را بر عهده دارد.

بخش های مختلف دهکده چوبی نیشابور

اینجا با یک شهر کوچکِ چوبی روبرو هستید، شهری که تمام آن چه را که نیاز دارد را در خود جای داده مثل مسجد چوبی، موزه و کتابخانه، رستوران، فروشگاه و نانوایی، آلاچیق، سوئیتها، فضای سبز و اکوسیستم زیبای روستا به همراه کشورزی و دامپروری که کار و زندگی مردم روستا را شکل می دهد. در این سفر گویی که به دنیایی دیگر قدم گذاشته اید که این بار بوی چوب از همه جای آن به مشام می رسد.در ادامه همراه و همسفر کارناوال باشید تا با بخش ها و قسمت های مختلف دهکده چوبی نیشابور آشنا شویم.

قبل از آن که با بخش های مختلف این دهکده آشنا شوید، بد نیست بدانید که در زیر تصویری از خانه تمام چوبی مهندس مجتهدی را مشاهده می کنید.

دهکده چوبی نیشابور(ناقص)

۱- مسجد چوبی دهکده چوبین؛ نخستین مسجد چوبی جهان

مسجد چوبیِ دهکده چوبین که مشهورترین سازه روستای ملامحمد آقازاده است، نخستین مسجد چوبی جهان است. این مسجد در برابر زلزله مقاوم است و تا ۸ ریشتر لرزش را تاب می آورد که نشان از هوش و دانش سازنده آن دارد. اما شگفتی این مسجد باشکوه و دل انگیز تنها به این ختم نمی‌شود؛ مسجد چوبی علی رغم قرار گرفتن در منطقه‌ای موریانه خیز، در برابر هجوم موریانه ها مقاوم است و امکان نفوذ به آنها را نمی دهد.

مهندس مجتهدی با درایت و دانش خود، برای مقابله با موریانه ها، مسجد و دیگر خانه ها و بناهای چوبی را با عایقی که خود ساخته بود مقاوم ساخت. مسجد با سه درب ورودی و پنج پنجره پناه عبادت کنندگان و افتخار اهالی روستاست.
دهکده چوبی نیشابور(ناقص)

۱-۱ معماری مسجد

مسجد در زمینی به مساحت ۲۰۰ متر مربع بنا شده، سقفی شیروانی دارد و دو مناره آن سه بار در روز آمدن وقت سخن با خدا را یادآوری می کنند. این مناره ها ۱۳ متر از سطح زمین ارتفاع دارند و وزن هر کدام از آنها تقریبا ۴ تن است، جایی که زمین را به آسمان متصل می کند. با ظاهری به مانند کشتی وارونه بر زمین، ساخت مسجد حدود ۲ سال طول کشیده و از ۴۰ تن چوب در برپایی آن استفاده شده است. دیواره های دوجداره که مابین این جدارها، اسکلت بنا قرار گرفته است؛ مسجد را تبدیل به سازه ای کرده است که تا قرنها از تخریب و ناملایمتی در امان بماند.

اسکلت مناره ها و سقف و همینطور سقف و دیواره ها به روش عنکبوتی به یکدیگر متصل هستند. از آنجایی که شیوه ساخت این اسکلت ها به مانند تار عنکبوت است به این نام مشهور شده است. اسکلت مسجد به شیوه Two by Four یا Double L ساخته شده است.

در این روش اتصال گلدسته ها طوری است که وزن ۴ تنی خود را به میزان مساوی ابتدا بر روی سقف، سپس دیواره، و از آنجا به زمین منتقل می کند. هنر این شیوه در آن است که به دلیل این مدل اتصال، نیازی به ستون در داخل مسجد برای استحکام و نگاه داشتن سقف بنا نیست. علاوه بر اینها دیوارها کمی زاویه دارند تا وزن را راحت تر از مناره به زمین منتقل کنند.

نکته جالبی که در مورد این مناره ها وجود دارد این است که از طریق نردبان داخل مناره ها می توان به بالای مناره دسترسی پیدا کرد و در آنجا شگفتی معماری دیگری را کشف کرد. در محل اتصال گلدسته به سقف، دریچه ای قرار دارد که به مانند یک کانال تهویه در تابستان ها هوای گرم داخل مسجد را به بیرون و هوای تمیز را از راه بادگیر مخصوصی که در سقف بنا تعبیه شده است به داخل مسجد هدایت می کند.

این دانش مهندسی حمید مجتهدی است که به خدمت سازه در می آید و تهویه طبیعی را در اختیار نمازگزاران قرار می دهد. کارهای کوچک و فکر شده ای که مسجد را از ساختمانی ساده به شاهکار معماری تبدیل می کند.

۲-۱ حقایق جالب مسجد چوبی

تمام مسائلی که در مورد مسجد بیان کردیم همه ی حقایقی نیست که در مورد آن می توان گفت. نکات جالب کوچکی نیز وجود دارد که بر زیبایی و جذابیت مسجد اضافه می کند.

کابینت ها، دیوارها و حتی سینی های آبدارخانه این مسجد، چوبی است. ۶ کتیبه از آیات قرآنی بر دیوارهای بیرونی و ۷ کتیبه بر دیوارهای درونی با قابهایی از چوب درختان گردو و توت مسجد را به شکلی چشم نواز، مزین به نام و کلام جلاله‌ی الله کرده است. کتیبه ای که بر روی محراب قرار گرفته است با خط ثلث و دیگر کتیبه ها با خط نستعلیق برکت دیدن هر روزه این آیات را به مردم هدیه داده است. هر کتیبه قابی منحصر به خود دارد.

چوب درختانی مانند انواع کاجها، اشن، سپیدار، گیلاس، گلابی، زبان گنجشک، گردو و توت مصالح ساخت مسجد چوبی شدند. نورپردازی ویژه این مجموعه، با رنگهایی شاد، شبهای دهکده چوبی را جلوه خاصی می بخشد.

مهندس مجتهدی برای ساخت محراب مسجد از چوب درخت توتی استفاده کرده که سالها پیش پدربزرگ ایشان محمدآقازاده در روستا کاشته بودند. همچنین منبر این مسجد نیز ساخته شده از چوب درخت گیلاس است و پولکهای چوبی از چوب درخت بید گرفته شده است.

سقف مسجد به شکل پولکی از بیرون تزئین شده و جلوه آن را خاص و دیدنی کرده است.

دربهای مسجد نیز از چشم هنرمندانه معمار آن کنار نمانده و در ساخت آن هنر و سادگی، زیبایی را به آن هدیه داده است. هر یک از دربها دو لنگه دارد و بر روی هر کدام ۹ عدد گل میخ از جنس برنج به عنوان تزئین به کار رفته است.

از تمام چوبهایی که در ساخت مسجد به کاربرده شده نمونه ای بدون عایق و با پوست اطرافشان در قسمت شمالی مسجد نصب شده است. این کار به دستور مهندس مجتهدی و برای اینکه چنانچه در زمانی که ایشان در قید حیات نیستند مسجد نیاز به تعمیر داشته باشد انجام گرفت، تا معمار و مرمت‌کاری که قصد تعمیر مسجد را دارد بداند از کدام چوب ها در ساخت مسجد استفاده کند.

قبر آقای حمید مجتهدی در قسمت شمالی مسجد قرار دارد و دوستداران و بازدیدکنندگان ایشان با زیارت قبرشان به روح بزرگ او درود فرستاده و برای این مرد بزرگ طلب آمرزش می کنند.

۳-۱ تاریخچه مسجد چوبی نیشابور

بنای اولیه مسجد در زمان ملامحمد آقازاده، بنیان گذار اصلی روستا و کسی که نام روستا وامدار اسم و کارهای خیر اوست در سال ۱۳۲۵ گذاشته شد. در آن زمان مسجد دیوارهایی کاهگلی و سقفی چوبی داشت که تقریبا به وسعت مسجد فعلی و در همین مکان برپا شد.

با گذر روزگار و به ویژه به دلیل اصلاحات ارضی که در زمان محمدرضاشاه پهلوی انجام شد، روستا خالی از سکنه شد و ساختمان مسجد به خاطر عدم توجه و رسیدگی تخریب شد.

اما در سال ۱۳۸۷ مسجد با همت مهندس حمید مجتهدی، نوه ی ملامحمد، با دانشی که از خارج از ایران و در دانشگاه های آمریکا آموخته و با ذوق و هنری که از نیاکان خود به ارث برده بود با شیوه ای نوین و جلوه ای تازه، رونق گذشته را به مسجد بازگرداند. ایشان بنای مسجد را زمانی گذاشت که سرمایه چندانی به همراه نداشت اما هم ولایتی هایش بزرگترین سرمایه او شدند و کار ساخت مسجد را به پیش بردند.

۲- کتابخانه و موزه

دهکده چوبی نیشابور؛ عجیب ترین روستای ایران

دهکده چوبی نیشابور؛ عجیب ترین روستای ایران

در کنار مسجد، بنای چوبی کتابخانه و موزه با ۱۲۰متر مساحت قرار دارد. در ابتدا این ساختمان به نیت پسر بزرگتر مهندس مجتهدی و این که ایشان در روستا بمانند و در همان جا تشکیل خانواده بدهند ایجاد شد. اما پس از اینکه پسر ایشان دهکده را ترک کرد، این ساختمان به موزه و کتابخانه تغییر کاربری داد. به مانند مسجد چوبی ساختمان کتابخانه دیواره ای دوجداره دارد و نمای خارجی آن (سقف شیروانی و دیواره ها) پوشیده از چوبهای پولکی است.

ساختمان ۲ درب ورودی و خروجی دارد و دو راه پله، دو طبقه آن را به هم متصل می کند. طبقه اول موزه ای است که با چوب آیینه کاری تزئین شده و کتابخانه در طبقه دوم نیز باکتابهای مختلفی از جمله کتابهایی در وصف آثار دیدنی و گردشگری ایران و راهنماهای سیاحتگری مزین شده است.

۳- رستوران دهکده چوبی

دهکده چوبی نیشابور؛ عجیب ترین روستای ایران

بعد از مسجد، رستوران دهکده چوبی زیباترین ساختمان در تمام دهکده چوبی است. این سازه دو طبقه کمی پایین تر از مسجد ساختمانی ۸ ضلعی با دیوارهای مشبک خودنمایی می کند و به مانند مسجد و موزه اسکلت چوبی دارد و در برابر زلزله مقاوم است. معماری آن به گونه ای است که خیال می کنی درختی سر از زمین بر آورده و در درون خود شما را میهمان غذاهای رستوران می کند. رستوران در فضایی به وسعت ۲۰۰ متر بنا شده و همزمان ۱۳۰ تا ۱۴۰ نفر را میزبانی می کند.

در درون رستوران خلاف معمول تمام رستوران هایی که تا به حال قدم در آن گذاشته اید، گلدان ها نه در کنار و گوشه رستوران، که در تکه های تنه درختان جای گرفته اند.

این تنه های درختان بعد از برش عرضی درونشان خالی شده و به عنوان گلدان مورد استفاده قرار گرفته اند و طراوت و زیبایی را به فضای رستوران می آورند. گلدانهایی که با سلیقه ی هنرمندانه ای بر روی دیوارهای رستوران نصب شده و چشم را نوازش می دهند. به مانند دیگر سازه های چوبی دهکده، اجزای داخلی رستوران نیز به مانند نیمکت ها و میزها چوبی هستند.

کف محوطه رستوران را چوب و موزائیک فرش کرده است. برای انجام این کار تنه های درخت به صورت عرضی برش خورده و در کنار موزائیک ها و با کمک ملاتی مخصوص زمین رستوران را شکل داده است. این کارها باعث شده تا هنگامی که به درون رستوران وارد می شوید تصور کنید به مکانی قدم گذاشته اید که قبلا جنگلی پرپشت بوده و اکنون درختان آن بریده شده اند.

اما خوش سلیقگی و هنرمندی سازنده به اینجا ختم نمی شود. گیاهان بالارونده در بیرون و درون رستوران و اطراف آن زیبایی ها را دو چندان نمایان می کند. شاید به نظر برسد که چوبی بودن اسکلت و سازه موجب شود رستوران در زمستان بسته بماند اما پوششی پلاستیکی که بر روی سقف و بنا کشیده می شود مانع از ورود برف و باران به داخل ساختمان می شود.

۴- آلاچیق ها

در میان باغ های میوه ای که در دهکده چوبی ساخته شده دوستداران طبیعت می توانند از آلاچیق هایی برای لذت بردن از فضای دلنواز باغها استفاده کنند و در آنجا به استراحت بپردازند. باغ میوه در مکانی جدا از مجتمع اصلی ساخته شده و درختان میوه لذت حضور در میان زیبایی های روستا را دوچندان می کند. به مانند رستوران، آلاچیق ها نیز با پوششی پلاستیکی بر سقف و کناره های آن در فصلهای پاییز و زمستان محیای حضور بازدیدکنندگان است.

۵- نانوایی

در کنار تمام این بناهای زیبا و شگفت انگیز مهندس مجتهدی به فکر کاربری دهکده چوبی نیز بوده و می خواسته که روح زندگی در آن جریان داشته باشد، بنابراین تلاش کرد تا تمام امکانات را در دهکده چوبی لحاظ کند. یکی از این امکانات نانوایی دهکده است که شکل جالبی دارد. دودکش این نانوایی به مانند پیکره ی زنی است که سبدی از نان بر سر دارد و جنسش از کاهگل است. در این نانوایی دو تنور چوب سوز به طریق گذشته نان پخت می کند.

تفریحات در دهکده چوبی

حضور در دهکده ای که تمام ساختمان های آن چوبی و تداعی بخش داستان ها و فیلم های کارتونی است، تنها در دهکده چوبین نیشابور امکان پذیر است.

فضای صمیمانه و دلپذیر یک روستای چوبی، عطر چوب، بوی گل ها و گیاهانی که در فضا پراکنده است، صفای غذا خوردن در رستورانی تماما چوبی، لذت بردن از منظره و محیط دهکده چوبی در سایه آلاچیق ها و قدم زدن در موزه ای کوچک و جالب، خنکای استخر دهکده و نورپردازی های زیبای مسجد که نوید شادی و رنگ می شود و صحبت با خدا در مسجد دل انگیز چوبی، همه از دلایلی هستد که می توانند شما را به دهکده چوبین بکشانند و خاطرتان را پر از آرامش و خوشی کنند.

کجا بمانیم؟

سوئیت هایی هماهنگ با المان های چوبی و معماری دهکده چوبین، کار استراحت و اقامت را برای بازدیدگنندگان راحت تر می کند و به تازگی بنا به گفته سازمان میراث فرهنگی قرار است مجموعه ای اقامتی دیگری نیز در دهکده چوبین ساخته شود.

دهکده چوبی نیشابور؛ عجیب ترین روستای ایران

امکانات

برای رفاه حال گردشگران و اهالی روستا پنج واحد فروشگاه با اسکلت چوبی به شکل شش ضلعی ساخته شده است. این فروشگاه ها با دو جنس خاک مختلف، خاک رس برای سقف و خاک معمولی برای دیوارها، تزئین شده و نمایی سنتی و جالب به آنها داده است. علاوه بر آن خود مسجد، رستوران، آلاچیق، نانوایی همه علاوه بر کارکردی که در جذب گردشگر دارند، از امکانات روستا به شمار می روند. همچنین روستا مجهز به آب آشامیدنی، برق و تلفن است.

آب و هوا

روستای ملامحمد آقازاده و دهکده چوبی در منطقه نیمه بیابانی قرار گرفته و زمستانهایی سرد و تابستان هایی معتدل دارد.

دهکده چوبی نیشابور؛ عجیب ترین روستای ایران

بهترین فصل سفر

به مانند اکثر روستاها و مناطق ایران، بهار و تابستان بهترین فصل های سفر به دهکده چوبی هستند و به واسطه حضور زیاد گردشگران در دهکده در ایام تابستان و نوروز رستوران و فروشگاه های آن باز و امکان خدمات رسانی دارد.

بهار: فصل بهار به ویژه ایام نوروز از بهترین زمان های سفر به روستاست و از آنجایی که حجم مسافر در این زمان زیاد است رستوران و فروشگاه در این ایام باز هستند.

تابستان: تابستان فصل رونق دهکده چوبی است. رستوران و فروشگاه ها باز است و فضای سبز دهکده لحظات خوشی را برایتان رقم می زند.

پاییز: شاید در پاییز امکان خدمات رسانی از طریق رستوران و فروشگاه ها نباشد اما دیدن این دهکده کوچک و زیبا در میان رنگهای پاییزی خالی از لطف نیست.

زمستان: فصل سرما، باران و برف، روستا از فصل های دیگر سال ساکت تر و خلوت تر است اما این امکان خوبی است تا تمام بناهای دهکده را با فرصت بیشتری به تماشا بنشینید. اما حتما قبل از سفر خود پیش بینی آب و هوا را چک کنید تا با نمای ساختمانهایی که با پلاستیک های بزرگ به دلیل ریزش باران پوشانده شده اند مواجه نشوید.

راه دسترسی

آدرس: انتهای بلوار شهدای نیشابور، ۱۶.۸ کیلومتری شهر نیشابور، جاده تقی آباد طلایی، دهکده توریستی چوبی نیشابور

مسیر دسترسی: به سمت خراسان رضوی، هم از راه مشهد و هم سبزوار می توانید خود را به نیشابور برسانید. از نیشابور راه جاده اسحاق آباد (جاده خیام) را بگیرید. ۵ کیلومتر بعد از زیارتگاه فضل بن شاذان، بر سر راه روستای جیلو وارد جاده سمت راست خود شوید. اندکی بعد دهکده چوبین و روستای ملامحمد آقازاده در برابر شماست.

منبع:ایمنا

گردشگری پایدار ، ابزار توسعه

سالهاست اقتصادهای بزرگ دنیا به نقش گردشگری به عنوان یکی از صنایع درآمدزا پی برده اند، چنانکه این صنعت لقب سومین صنعت پول‌ساز دنیا را به خود اختصاص داده است.

به گزارش ایمنا، سال ۱۹۶۴ از طرف سازمان ملل و براساس پیشنهاد کنفرانس بین المللی ترانسپورت و جهانگردی، تعریفی برای جهانگردی به تصویب رسید: «فرآیندی که شخص یا گروهی به منظور تفریح، بازدید از نقاط دیدنی، معالجه، مطالعه، تجارت، ورزش و یا زیارت به کشوری غیر از کشوری که در آن اقامت دارند، سفر کنند؛ مشروط براینکه حداقل مدت اقامت آنها از ۲۴ ساعت کمتر و از شش ماه بیشتر نباشد» .

گردشگری برای کاهش وابستگی اقتصادی کشورها به درآمدهای نفتی و استفاده بهینه از منابع طبیعی توسعه یافت. رشدی که در نهایت امر منجر به نامگذاری یکی از روزهای سال به نام گردشگری شد. توسعه جهانگردی و پیشرفت آن زمانی شروع شد که از یک سو قوانین و مقرراتی در زمینه حق مرخصی برای کارمندان و کارگران به مرحله اجراء در آمد و از طرف دیگر بالا رفتن سطح زندگی مردم در کشورهای صنعتی، امکان مسافرت را ایجاد کرد.

از سال ۱۹۸۰ بود که سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد روز ۲۷ سپتامبر را به عنوان روز جهانی گردشگری جشن می گیرد. اساسنامه این روز در تاریخ ۲۷ سپتامبر سال ۱۹۷۰ به تصویب سازمان جهانی گردشگری رسید. انتخاب و تصویب این روز نقطه عطفی در گردشگری جهانی محسوب می شود و هدف از گرامی داشتن چنین روزی بالا بردن سطح آگاهی در مورد نقش گردشگری در جامعه جهانی و نشان دادن چگونگی تاثیر گردشگری بر ارزش های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در سراسر جهان است و هر ساله یک شهر از یک کشور میزبان نشست سازمان جهانی گردشگری در روز جهانی گردشگری می شود و ایران در سال ۲۰۰۱ میزبان بود.

توسعه جهانگردی و پیشرفت آن زمانی شروع شد که از یک‌سو قوانین و مقرراتی در زمینه حق مرخصی برای کارمندان و کارگران به مرحله اجراء در آمد و از طرف دیگر بالا رفتن سطح زندگی مردم در کشورهای صنعتی، امکان مسافرت را ایجاد کرد. این دو عامل همراه با حس کنجکاوی نسبت به وضع زندگی و پیشرفت سایر ملل و آگاهی یافتن از روش زندگی و آداب و رسوم اقوام مختلف سبب شد تا انواع مختلفی از گردشگری اعم از فرهنگی، مذهبی، تجاری و سیاسی بوجود آید. البته گردشگری باتوجه به گستردگی که دارد به این عناوین ختم نشد و هر روز گونه ای جدید از گردشگری در دنیا شکل گرفت.

سال ۲۰۱۷ مجمع عمومی سازمان ملل متحد موافقت خود را با نام‌گذاری سال ۲۰۱۷ به عنوان سال جهانی «گردشگری پایدار: ابزار توسعه» اعلام کرد. با تصویب این قطعنامه، اهمیت و نقش گردشگری میان‌کشوری(بین المللی) و این نام‌گذاری در تعمیق شناخت ملت ها از یکدیگر، آشنایی بیشتر با میراث غنی تمدن های گوناگون، رعایت  ارزش های ذاتی فرهنگ های مختلف، و در نتیجه مشارکت آن در تقویت صلح جهانی به رسمیت شناخته شد.

تعیین سال ۲۰۱۷ به نام «سال جهانی گردشگری پایدار: ابزار توسعه» فرصتی است بی نظیر برای کمک بیشتر گردشگری به تحقق مفهوم پایداری(از هر سه جنبۀ اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی) و موجب می شود آگاهی عمومی نسبت به  ابعاد صنعتی که ارزش حقیقی آن اغلب دست کم گرفته می‌شود، افزایش یابد که پیش از این، رهبران جهان در کنفرانس توسعۀ پایدار سازمان ملل اعلام کرده بودند «گردشگری به شرط طراحی و مدیریت درست آن» می تواند در تحقق هر سه بعد توسعۀ پایدار، ایجاد شغل و تجارت مشارکت کند؛ ضمن اینکه نامگذاری سال ۲۰۱۷ به عنوان «سال جهانی گردشگری پایدار: ابزار توسعه» از اهمیت دیگری نیز برخوردار است چراکه «دستورالعمل ۲۰۳۰» و «آرمان های توسعۀ پایدار» را نیز به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد رسیده و آن را به عنوان راهنمای حرکت خود انتخاب کرده است.

منبع:ایمنا

گشت و گذاری در مقبره مولانا جلال الدین بلخی

آرامگاه جلال الدین محمد بلخی، معروف به مولانا در ۵۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر قونیه قرار دارد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایمنا، مزار مولانا درست در جایی قرار دارد که از کهن ترین مکان هایی است که آدمیان در آن زندگی می کردند، آثاری در این قسمت از قونیه یافت شده که حاکی از وجود انسان در ۷۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بوده است. مزار و حرم مولانا بر روی تپه ای با ارتفاع ۱۰۱۶ متر بنا شده و منظره بسیار دیدنی و خیره کننده ای دارد، این تپه تا به امروز بارها و بارها مورد کاوش باستان شناسان قرار گرفته و آثار ارزشمندی از آن به دست آمده که متعلق به هزاران سال پیش بوده است. دوران زندگی مولانا با سلطنت سلسله ی سلجوقیان یعنی همان دوران طلائی ساخت و ساز بناهای شاخص در ترکیه و ایران هم زمان بود.

blank

 پس از مرگ مولانا برای گرامیداشت این معلم بزرگ صوفی حرمی برای مولانا ساخته شد که امروزه می توانیم ازآن بازدید کنیم. مساحت مقبره مولانا در ابتدا ۶.۵۰۰ متر مربع بود اما امروزه افزایش یافته و به ۱۸.۰۰۰ متر مربع رسیده است. ساخت و ساز مقبره ی مولانا در سال ۱۲۷۴ میلادی شروع شد و با نظارت همسر امیر سلیمان سلجوقی به پایان رسید. بر فراز قبر او یک گنبد مخروطی شکل به رنگ فیروزه ای ساختند که متشکل از صدها سفال است و امروزه مقبره ی او با این گنبد شناخته می شود. البته در سال ۱۸۵۴ میلادی چند بخش به ساختمان حرم مولانا اضافه شد تا بتواند جمعیت بیشتری را در خود جای دهد.

blank

سال ۱۹۲۶ میلادی مراحل تبدیل مزار موالانا به موزه آغاز شد و سال ۱۹۲۷ میلادی عملاً مقبره او به موزه تبدیل شده بود و در سال ۱۹۵۴ میلادی حرم مولانا را موزه ی مولانا نامیدند، این موزه یکی از مهم ترین مکان های مقدس کشور ترکیه است. باید از درب اصلی موزه که بسیار بزرگ و چشم نواز است عبور کنید تا به حیاط وسیع، مرمرین و سنگ فرش شده موزه یا همان مقبره مولانا وارد شوید. در این هنگام بنایی کهن رو به روی شما ظاهر می شود؛ همان سازه باشکوهی که در زمان سلطان سلیمان سلجوقی ساخته شد. این بنا همانند بسیاری از دیگر بناهای موجود در ترکیه تابع سبک معماری ترکی، عثمانی و اسلامی است.

blank

سمت راست بنا متعلق به مطبخ دراویش است، در این قسمت مردان و پیروان مولانا خدماتی گوناگون را ارائه می دهند تا مسیر سیر و سلوک عارفانه را بپیمایند. افرادی با عنوان های میدانچی، لباس شوی، شربت چی، پادو، قهوه کوب، جاروکش و مامور خواب در این قسمت رفت و آمد می کردند و امروزه مستخدمان و خدمه ی موزه در این مکان فعالیت می کنند. در این مطبخ آموزش رقص و مراسم سماع هم انجام می گیرد و به علاقمندان این آداب را آموزش می دهند. رقص سماع یکی از مهم ترین مراسم ها برای بزرگداشت یاد مولانا می باشد که در هنگام مناسبت های مختلف در حیاط این موزه برگزار می شود. سمت چپ بنا ۱۷ اتاقک یا سلول برای تزکیه نفس عارفان و درویش ها وجود دارد،  اما آنچه در محوطه موزه ی مولانا به وضوح به چشم می آید حوضچه ای زیبا در وسط حیاط است که با نام چشمه ی تزکیه یا شستشو شناخته می شود و با نظارت شخص سلطان سلیم ساخته شده است.

blank

برای وارد شدن به مقبره مولانا چندین درب وجود دارد؛ یکی از درب ها که به رنگ نقره ای است رو به مهم ترین اتاق این بنا باز می شود. روی این درب زیبا جمله «پسر محمد سوم سال ۱۵۹۹ میلادی» نوشته شده است. با باز شدن درب قبر ۶ مرید اعظم مولانا به چشم می خورد که در ۳ ردیف دفن شده اند و سپس مقبره خانوادگی مولانا را خواهید دید که در پلت فرمی بالاتر از دیگر قبور قرار گرفته اند و پیکر مولانا و پدرش در آن قرار دارند. بر فراز این دو قبر دو گنبد بزرگ ساخته شده که به وضوح بنا قابل مشاهده هستند. بعدها همسر و فرزندان مولانا(از جمله مشهور ترین پسرش، سلطان ولد) هم در همین قسمت و در کنار اقوام و اجدادشان به خاک سپرده شدند که قبر آن ها را هم می توانید مشاهده نمایید.

blank

آن چه در این اتاق بیش از همه چیز جلب توجه می کند پارچه ای فاخر است که روی قبر مولانا قرار داده اند. بر روی این پارچه آیاتی از قرآن را با طلا نوشته اند و با گلدوزی تزئین نموده اند. این پارچه ی دیدنی توسط سلطان عبدالحمید دوم یکی از خلفای عثمانی در سال ۱۸۹۴ به مقبره مولانا هدیه داده شد. همچنین فرش بسیار نفیسی هم در این قسمت وجود دارد که از جنس ابریشم است و برای بافتش از چهار میلیون گره استفاده کرده اند. از جالب ترین نکات دیگر در این اتاق تابوت چوبین مولانا است که مربوط به قرن دوازدهم است و هم اکنون روی قبر پدرش قرار دارد، این تابوت در سال ۱۵۷۹ میلادی توسط الیاس یکی از منبت کاران بنام آن دوران ساخته شد.

blank

قسمت های مختلف موزه مولانا 

این سازه محلی تاریخی، فرهنگی است که از سال ها پیش با فرهنگ مردمان ترک و فارسی زبان در هم آمیخته، پس سخن درباره ی آن تمام نشدنی است، از مراسم هایی که در این بارگاه برپا می شود گرفته تا معماری و جزئیات دیدنی بنا همه و همه هزاران حرف برای گفتن دارند.

اتاق آرامگاه

درست در زیر گنبد فیروزه ای رنگ و درخشان این بنا که از فرسخ ها دورتر دیده می شود، پیکر بی جان مولانا دفن شده است و علاوه بر مولانا اقوام و مردیان او هم در اطراف این گنبد زیبا دفن شده اند. این اتاق یکی از افتخارات مردمان ترک می باشد. تمام قسمت های اتاق با حکاکی روی سنگ، خوشنویسی، نقاشی و منبت کاری تزئین شده اند و در کنار هم محلی فوق العاده را تشکیل داده اند. در جای جای این اتاق می توان آیات قرآن را که با خوشنویسی نوشته شده اند را مشاهده کرد.

blank

محل برگزاری مراسم

در سه مکان از مقبره مولانا یعنی مطبخ، مسجدی کوچکی که در مجاورت بنا ساخته شده و یکی هم محوطه سنگ فرش شده بزرگ مقبره مولانا، مراسم عرفانی انجام می گیرد؛ از مهم ترین مراسم ها که در این مکان ها برپا می شود می توان به مراسم رقص سماع، هال یا شمانه اشاره کرد که جشن هایی همراه با رقص و موزیک است و از آلات موسیقی مثل ویولون، دف، سنج کوچک، دایره زنگی، گیتار، درام، فلوت و برخی دیگر استفاده می کنند. مسجد این مجموعه بسیار دیدنی است و در آن از تزئینات نفیسی چون فرش های باشکوه، لوسترهای دیدنی و بسیاری تزئینات دیگر استفاده کرده اند. این مکان به دلیل برپایی اذان در آن در طی قرن های گوناگون مقدس و مورد احترام می باشد، حتی درب های مسجد مولانا هم چوبی و حکاکی های منحصر به فرد و چشم نوازی دارند. امروزه دور تا دور این مکان را ویترین هایی از جنس شیشه قرار داده اند و در آن ها قرآن های ارزشمندی را به نمایش گذاشته اند.

نمایشگاه قرآن

در حال حاضر در مجاورت مسجد کوچک مقبره ی مولانا، محلی برای برپایی نمایشگاه های کتاب و بخصوص قرآن وجود دارد و در این بخش بازدیدکنندگان می توانند قرآن های خطی و بسیار قدیمی را مشاهده کنند. هر یک از کتاب هایی که در این نمایشگاه نگهداری می شوند بسیار نفیس و دیدنی هستند و با اشیای باارزش مانند مروارید های گران قیمت نیز تزئین شده اند. در این نمایشگاه اشیای دیگری همچون سجاده مولانا، نسخه ی اصلی کتاب مثنوی معنوی، جعبه ای که در آن تعدادی تار مو با عنوان ریش مقدس محمد قرار دارد نیز نگهداری می شوند.

blank

مطبخ

در مقبره مولانا مکانی هم با عنوان مطبخ یا آشپزخانه وجود دارد که اکنون محلی برای آموزش مراسم و عقاید مختلف صوفیانه است. این قسمت در سمت جنوب غربی بنا قرار دارد و در سال  ۱۵۴۸ میلادی به این مجموعه اضافه شد. امروزه مانکن هایی با لباس های سنتی ترکی و صوفی در مطبخ قرار داده اند تا بازدیدکنندگان دید وسیع تری به آداب صوفی گرایانه پیدا کنند. گاها مراسمی مثل سماع در همین قسمت ساختمان برپا می شود و آن قدر جمعیت برای دیدن این جشن و مراسم به مقبره می آیند که جای سوزن انداختن هم پیدا نمی شود. جالب است که از سال ۱۹۲۶ میلادی به بعد در این مکان غذا می پختند و به بازدیدکنندگان و خدمه ارائه می دادند، امروزه هم گاهی در این مکان غذا سرو می شود.

blank

اتاق تلاوت

تلاوت یک کلمه عربی و به معنای خواندن با صوت و آوایی زیباست، نام این اتاق به نوع کاربری آن در زمان ها ی گذشته اشاره دارد. در گذشته در این اتاق به خواندن و قرائت قرآن می پرداختند به همین دلیل با نام تلاوت معروف شده است. امروزه هم برای قرآن خواندن از این مکان استفاده می شود اما بیشتر برای به نمایش گذاشتن کتب نفیس و تاریخی از آن بهره می برند، در این اتاق همه چیز نفیس و با ارزش و فاخر طراحی و ساخته شده است برای مثال حتی درب این اتاق هم از جنس نقره و بسیار گران بها می باشد.

شمانه

سلطان سلیم در قرن ۱۶ میلادی قسمتی را در مقبره مولانا به برگزاری مراسم صوفیانه اختصاص داد. این قسمت گنبد گسترده ای دارد که زیر آن میدانی برای رقص های دراویش ساخته شده است و در زمان مراسم های بزرگ مانند سالروز مولانا در این قسمت رقص و پایکوبی برپا می شود.

blank

سنگ قبر مولانا

افراد زیادی از جای جای دنیا به قونیه می روند تا تنها به تماشای سنگ قبر مولانا بپردازند و برای شادی روحش به دعا و نیایش بپردازند به همین دلیل این بخش را یک بار دیگر به بررسی مقبره مولانا اختصاص داده ایم. مجموعا ۱۰ قبر در این اتاق مقبره  مولانا وجود دارد. گذشته از پارچه طلاکوب و زرین که روی قبر این مرد شهیر کشیده شده یکی از نکات جالب توجه دیگر در مقبره او جمله ای تامل بر انگیزی است که روی قبرش نوشته شده، این جمله این مضمون را دارد: «قبر ما را روی زمین مشخص نکنید(ما را محدود نکنید)، مقبره ما داخل قلب های روشن است» . در اطراف این قبر نیز کتیبه هایی با مضمون فلسفی و عارفانه دیده می شود، روی یکی از کتیبه ها جمله ای نوشته شده که معنای آن چنین است: «آن طور که هستی به نظر بیا، یا آن طور باش که به نظر می رسی».

blank

سلول دراویش

 تعداد ۱۷ سلول یا اتاقک هم در موزه مولانا وجود دارد که با گنبدهای کوچک کاملا قابل تشخیص هستند و محلی برای تزکیه  نفس مریدان است. در زمان مراد سوم سال ۱۵۸۴) یکی از پادشاهان سلجوقی این اتاق ها به بنای مولانا اضافه شدند. امروزه این اتاق ها کاربری قدیمشان را از دست داده اند. ۴ سلول که در سمت راست این مجموعه اتاق ها قرار دارند هم اکنون به عنوان باجه فروش بلیت و بخش اداری مورد استفاده قرار گرفته اند، دو اتاق دیگر هم محل نگهداری کتاب هایی است که به موزه ی مولانا توسط افراد سرشناس اهدا می شوند. بقیه اتاق ها نیز به محلی برای فروش صنایع دستی، فرش و از این قبیل اشیا تبدیل گشته اند و مریدان برای تزکیه نفس و انجام آداب خاصشان از دیگر بخش های مقبره ی مولانا استفاده می کنند.

blank

معماری مقبره مولانا

موزه یا ساختمان مقبره مولانا در زمینی به مساحت ۱۸.۰۰۰ متر مربع ساخته و با نامKubbe-i Hadra) به معنای گنبد سبز نیز شناخته می شود. این نام گذاری به دلیل معماری خاص بنا است. از شاخص ترین نکات در ساختمان این بنا گنبد مخروطی شکل فیروزه ای رنگ آن است. این گنبد بر روی چهار ستون بنا شده و جذاب ترین قسمت معماری این بنا به حساب می آید. مقبره مولانا به دست معمار مشهور و خبره ای به نام بدرالدین تبریزی ساخته شد، او اهل آذربایجان و شهر تبریز بود و ایده گنبدی سبز رنگ بر فراز بارگاه مولانا را او مطرح و اجرایی کرد و با ساخت چنین بنایی توانست نامش را در تاریخ جاودان نماید. این مقبره مانند بسیاری دیگر بناهای ساخته شده در دوران سلجوقیان و عثمانیان تابع معماری سنتی ترکی و اسلامی است، به این صورت که دارای گنبدهای نیم دایره و یک مناره ی سر به فلک کشیده می باشد که با ظرافت خاصی تک تک اجزایش طراحی و ساخته شده اند.

blank

تاریخچه موزه مولانا

خانواده مولانا توسط خاندان سلطنتی سلجوقی به قونیه دعوت شدند و به این شهر مهاجرت کردند. پس از سال ها زندگی زیر سایه خاندان سلطنتی در سال ۱۲۳۱ میلادی باغ گل رز قونیه به خانواده مولانا هدیه داده شد تا پیکر پدر مولانا در آن دفن شود و این کار آغاز ساخت موزه ی مولانا بود. آرام آرام و با مرگ مولانا و دیگر اعضای خانواده اش این باغ به یک گور خانوادگی تبدیل شد، جانشین و شاگرد مولانا که Hüsamettin Çelebنام داشت به خاندان سلطنتی کمک کرد که پس از مرگ مولانا یعنی در سال ۱۲۷۴ روی مزارش مقبره ای بسازند. لازم به ذکر است که گنبد مخروطی در سال ۱۸۵۴ میلادی با سفال تزئین شد. بارها و بارها قسمت های مختلفی به بنای موزه مولانا اضافه گشت و در سال ۱۹۵۴ هم رسما به درویش ها اجازه داده شد که در موزه مولانا به رقص و ساز و آواز بپردازند، همین موضوع باعث جاری شدن سیل سالانه گردشگران به سوی قونیه شد و معتقدان به این آداب آن را رقصی مذهبی و راهی برای رسیدن به خدا می دانند و به دلیل نقش مهم این مراسم در صنعت گردشگری هنوز درویش ها اجازه ی برپایی مراسمشان را در این مکان دارند.

منبع:ایمنا

گشتی در خانه گاندی در بمبئی

گردشگرانی که در جستجوی صلح و ساده زیستی به هند سفر می‌کنند، می‌توانند برای نخستین بار یک شب را در منزل مهاتما گاندی اقامت کنند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایمنا، هند، سرزمین هزار فرهنگ است. سرزمینی مملو از سایت‌های گردشگری و جاذبه‌های بی‌نظیر. از تاج‌محل شگفتش گرفته تا جشن‌ها و فستیوال‌هایی رنگارنگ، همه و همه هندوستان را به یکی از کشورهای گردشگرپذیر جهان تبدیل کرده است.

اما هندی‌ها به جاذبه‌های تاریخی خود بسنده نکرده‌ و هر روز بر شمار جاذبه‌های گردشگری سرزمینشان اضافه می‌کند. یکی از این جاذبه‌های نوین خانه «مهاتما گاندی» در شهر بمبئی است. خانه گاندی در بمبئی در حقیقت به عنوان آخرین خانه محل زندگی وی و محل ترور او شناخته می شود. این خانه که در فرهنگ هندوها به اشرام(مکانی برای زندگی معنوی در هند) معروف است، سال ۱۹۱۵ در ایالت گجرات در غرب هند از سوی خود گاندی ساخته شده است. ‌ گردشگران می‌توانند حین اقامت در این «اشرام» به شیوه گاندی جامه‌ای ساده بپوشند، نخ‌ریسی کنند و به عبادت بپردازند.

اما اقامت گردشگران در اشرام گاندی، شروطی نیز دارد و آنها باید به اصول چندگانه‌ای که گاندی اشاعه می‌داد ازجمله، پرهیز از رفتار خشونت‌آمیز، عدم مالکیت، استفاده از کالاها و اجناس محلی و بومی، کار کردن برای کسب غذای روزانه، خویشتنداری، پاکدامنی و کنترل عادات غذایی و سایر موارد پایبند باشند.

blank

گردشگران همچنین می‌توانند ریاضت‌های روزانه گاندی را هم تجربه کنند؛ ازجمله بیدار شدن در ساعت ۵‌ صبح و مشغول شدن به کارهای سخت و دشوار خانگی. ‌هدف از این برنامه جدید گردشگری، آشنایی مردم جهان با شیوه زیست پایدار و بادوام، لذت بردن از ساده‌زیستی و آشنایی با خصوصیات اخلاقی گاندی عنوان شده است.

برای ورود به خانه گاندی که حالا موزه گاندی ست لازم نیست پولی بپردازید، فقط مردی که در گیشه اطلاعات نشسته و با یک دوک کوچک نخ می‌ریسد از شما می‌خواهد دفتر بازدیدکنندگان موزه را امضاء کنید و بنویسید چه کاره هستید و از کجا آمده‌ای، آمدنت بهر چه بود؟

blank

این خانه در واقع خانه بیرلا، تاجر ثروتمند و بانفوذ دهلی بود، و گاندی فقط ۱۴۴ روز آخر زندگی‌اش را آنجا به‌سر برد. دولت هند این خانه را در سال ۱۹۷۱ خرید و آن را به موزه باپو، پدر ملت، یعنی همان آقای گاندی تبدیل کرد

در یک بخش از موزه وارد اتاق‌هایی می‌شوید که عکس‌های بزرگی از گاندی و حرف هایش دیوار را پوشانده، با همین عکس‌ها و توضیحات مسیر زندگی گاندی را دنبال می‌کنید، داستان ازدواجش در سیزده سالگی با «کاستوربا» که صدایش می‌کردند «با». زنی که چشم های سیاهش حرفهای زیادی دارد مثل شب؛ زنی که پابه‌پای شوهرش جنگیده، زندان رفته، و زمانی که شوهرش در زندان بوده رهبری جنبش را برعهده داشته، و عاقبت هم از ذات‌الریه، در زندان و در آغوش شوهرش درگذشته است؛ یا داستان دست‌یابی به استقلال در ۱۵ آگوست ۱۹۴۷ و این خط را بگیر و بیا تا در یکی از اتاق‌ها با حوادث بیست و چهار ساعت آخر زندگی گاندی روبرو شوی. بیست و چهار ساعت قبل از آنکه یک هندوی افراطی او را به اتهام تساهل و تسامح با مسلمانان ترور کند.

blank

آخرین حرفهایی که گاندی قبل از مرگ خود به زبان آورد این کلمات بود: «ای رام» که نام یکی از خدایان هندوست. می‌گویند نه ماه قبل از مرگش گفته بود «حتا اگر کشته شوم باز هم نام رام و رحیم که برای من هر دو نام یک خدا هستند از زبانم نمی‌افتد». برای نشان دادن مسیری که گاندی در روز آخر طی کرد جای پاهایش را روی زمین مشخص کرده‌اند. ترور در زمین چمن باغ خانه رخ داد، در جایی که او هر روز مراسم دعا جمعی را در زمان غروب آفتاب برگزار می‌کرد، آخر هندوها در زمان طلوع و غروب خورشید شمع و عود روشن می‌کنند و دعا می‌خوانند. در محل مرگ گاندی یک بنای یادبود کوچک ساخته‌اند که تیرکی در میان دارد و نامش را تیرک شهادت گذاشته‌اند. اثاثیه‌ای وجود ندارد، فقط در یکی از اتاق‌ها میز و مخده و پشتی او را قرار داده‌اند.

blank

موزه با کمک نیروهای داوطلب اداره می‌شود و یک بخش عروسکی هم دارد. عروسک‌های مومی که باز هم داستان گاندی را روایت می‌کردند، روزی که از مادرش خداحافظی کرد و برای تحصیل در رشته حقوق به لندن رفت، روزی که همسرش را از دست داد، داستان سوزاندن لباس‌های بریتانیایی، و داستان راه‌پیمایی نمک که گاندی از محل زندگی خود ۳۹۰ کیلومتر را طی بیست و چهار روز پیاده پیمود تا به قانون پرداخت مالیات به بریتانیا برای استخراج نمک اعتراض کند و مردم زیادی در این راه‌پیمایی به او پیوستند. آنها در این بیست و چهار روز از چهار منطقه و ۴۸ روستا گذشتند. در راه‌پیمایی نمک حدود شصت هزار نفر بازداشت شدند.

در ساختمان موزه دیدنی کم نیست، اما شاید بهترین بخش آن، باغ خانه است و سکوت دم غروب، درختها، باد، گلها، فواره و درختی که شبیه بید مجنون است و میمون‌ها و آرامش، آرامش بعد از توفان.

blank

مهاتما گاندی با نام اصلی موهنداس کارامچاند گاندی، رهبر سیاسی و معنوی هند، در دوم اکتبر ۱۸۶۹ در یک خانواده هندو در گجرات هند به دنیا آمد. از سال ۱۸۹۴ رهبری جنبش استقلال هند را از بند استعمار بریتانیا به دست گرفت تا سرانجام در سال ۱۹۴۷ آن را به ثمر رساند. پس از مبارزات فداکارانه‌اش، از سوی مردم هند مهاتما یا “روح بزرگ” لقب گرفت. گاندی با این که خود هندو بود، اما از اصل برابری حقوق مسلمانان با هندوها دفاع می‌کرد. او الگوی مسالمت‌جویی و مبارزه با خشونت در جهان است. گاندی زندگی خود را وقف حقیقت‌جویی، مبارزه با خشونت و ترویج صلح در جهان کرد و سرانجام پس از چندین سوء قصد سی‌ام ژانویه ۱۹۴۸ در سن هفتاد و نه سالگی توسط یکی از ناسیونالیست های افراطی هندو هدف گلوله قرار گرفت و از دنیا رفت.

منبع:ایمنا

باغ جهان نما ،شیراز

تاریخ در شیراز نه تنها از خشت‌ها، آجرها و جرز دیوارها بلکه از کاشی، نقاشی، خاتم کاری و چوبکاری شاخه‌های درختان نیز جلوه‌گری می‌کند تشکیل شده است. شیراز سری در تاریخ و پایی در امروز و اکنون دارد. باغ‌های قدیمی شیراز نسبتی میان ما و آن پیشینیانی که در این باغ‌های خرامیده‌اند و رفته‌اند، برقرار می‌کند. تقریبا اولین باغی که شیراز با آن از شما پذیرایی می‌کند باغ جهان نماست؛ باغی که ابن عربشاه تاریخ نویس دوران تیموری از آن به زینت الدنیا یاد کرده است. باغ جهان نما از جمله‌ باغ‌هایی است که در دوره کریم‌ خان زند بنا شده است. در زمان زندیه به دستور کریم خان زند در سده دوازده هجری قمری به دور آن دیواری بلند کشیده و عمارت کلاه فرنگی در وسط آن ساخته شد. البته برخی منابع می‌‌گویند باغ جهان نما مربوط به قرن هفتم هجری است و در دوره صفویه بنیانگذاری شده بعد از آن در دوره کریم خان بازسازی بهسازی می‎‌شود. این باغ در سال ۱۳۸۳ هجری خورشیدی بازسازی شد و توسط رئیس جمهور وقت افتتاح شد.

باغ جهان نما زیر چند کوه بنا شده است و تمام شیراز را زیرپای خود دارد. شاید به همین دلیل باشد که به آن جهان نما می‌گویند، زیرا باغ به تمام شهر مشرف است. دورتا دور باغ‌ را دیواری آجری با نمایی ساده محصور کرده و در مرکز باغ عمارت کلاه فرنگی با چهار حوض در کنار خود جا خوش کرده است. از شاخص‌های باغ‌های ایرانی کوشک و یا همان عمارتی که در وسط باغ‌ وجود دارد، است. کوشکی که ییلاقات شاهان و محلی برای پذیرایی از میهمانی‌های حکومتی محسوب می‌شود. عمارت کلاه فرنگی هشت ضلعی است و دارای چهار شاه نشین است که در چهار گوشه بنا قرار دارد و میان شاه‌ نشین‌ها اتاق‌های دو طبقه ساخته شده است. باغ وسعتی نزدیک به پنج هکتار دارد و در همه جای آن زیبایی‌های طبیعی و معماری شما را شگفت زده می‌کند؛ فرشی از گل در این باغ زیر پای شما پهن شده است.  در وسط باغ حوضی از سنگ مرمر قرار دارد که از آب رکن آباد پر می‌شده است؛ آب رکنی از جمله آب‌های مشهور و  قدیمی شیراز است که از روستای رکن آباد در شمال شیراز سرچشمه می‌گیرد. قنات رکنی در سال ۳۲۸ هجری به فرمان رکن الدین حسین فرمانروای دیلیمی فارس در ۱۲ کیلومتری شمال شیراز احداث و از آنجا به سمت شهر راهی شد. در روزگار زندیه آب رکنی را به داخل شهر کشیدند و همه مردم شیراز از آن بهره‌مند شدند. موزه‌ای در مرکز باغ جهان نما وجود دارد که در آن نسخ خطی قدیمی و دیگر ادوات حکومتی قرار داده شده است. علاوه بر دیوار آجری که مانند حصاری دورتادور باغ چیده شده، درختان سرو چند صد اسله در دو طرف خیابان‌های منتهی به کوشک وجود دارند. پوشش گیاهی غالب در این باغ سرو، کاج و نارنج است که یکی از شاخصه‌های شهر شیراز است. باغ در یک منطقه مربعی بزرگ قرار گرفته است که به چهار مربع دیگر تقسیم می‌شود. بخش‌های باغ با خیابان‌هایی، شبکه گونه به یکدیگر متصل شده اند که همه آنها به کوشک می‌ رسند. به عبارت ساده‌تر کوشک و کلاه فرنگی وسط باغ قرار گرفته و هسته باغ به حساب می‌آید. باغ جهان نما که قدیمی‌ترین باغ شیراز است در حال حاضر در اختیار صداوسیمای این شهر است.

باغ جهان نما تقریبا در ورودی شیراز بین دروازه قرآن و چهارراه حافظیه قرار دارد.

منبع:ویزیت ایران

صنایع‌دستی ، جزو جدانشدنی صنعت گردشگری

معاون گردشگری وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی با تاکید بر این که صنایع‌دستی، جزو جدا نشدنی صنعت گردشگری است، گفت: گردشگران خارجی، خونگرمی ایرانیان را مهمترین شاخص سفر به ایران می دانند.

ولی تیموری روز دوشنبه در مراسم رونمایی از پوستر سیزدهمین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری و سی‌وسومین نمایشگاه ملی صنایع‌دستی گفت: در شرایطی پوستر سیزدهمین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری تهران و سی‌وسومین نمایشگاه ملی صنایع‌دستی رونمایی می‌شود که صنایع‌دستی جزو لاینفک صنعت گردشگری است و اگرچه هر سال صنایع‌دستی کنار ما بود اما امسال شاهد حضور برنامه‌ریزی‌تر و هدفمندتر صنایع‌دستی با هدف نشان دادن ظرفیت این صنعت هستیم.

او افزود: در بررسی‌های میدانی که از گردشگران خارجی به عمل آوردیم یکی از مهمترین موضوعاتی که گردشگران خارجی درباره ایران به آن بیش از هرچیز دیگر توجه داشتند و در این باره متفق‌القول بودند مهمان‌نوازی مردم خونگرم ایران است.

تیموری ادامه داد: امسال در سیزدهمین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری و سی‌وسومین نمایشگاه ملی صنایع دستی همه ایران دیده شده است و بر همین اساس استانداران، فرمانداران و شهرداران شهرهای مختلف نیز برای مشارکت هرچه بهتر به این نمایشگاه دعوت شده‌اند چرا که این نمایشگاه، محلی برای نمایش و معرفی ظرفیت‌های تمام ایران است.

به وضعیت ایده‌آل در گردشگری کشور دست می‌یابیم

او در ادامه به برخی از اتفاقات در حوزه گردشگری در ماه گذشته اشاره کرد و افزود: در این خصوص ما نه اولین کشور هستیم و نه آخرین کشور. به‌عنوان مثال در چین اکنون شاهد شیوع ویروس کرونا هستیم که گردشگری این کشور را تحت تاثیر قرار داده است، این اتفاقات وجود دارد اما آنچه که مهم است که این است که امروز همه ما اینجا جمع شدیم و بخش خصوصی و دولتی باهم هم صدا و هم پیمان شده‌ایم که آماده‌ایم تا برگردیم.

معاون گردشگری کشور گفت: اگر ما دچار یاس و نا امیدی شویم و سرخورده شویم نتایج خوبی نخواهیم گرفت؛ ایران دارای ظرفیت‌های فراوانی است و با توجه به این ظرفیت‌ها باید بتوانیم به وضعیت ایده‌آل خود برگردیم و این مهم با کمک هم امکان‌پذیر است.

او در ادامه به برنامه‌ریزی‌ها برای رفع مشکلات پیش آمده برای صنعت گردشگری اشاره کرد و افزود: در همین رابطه برنامه اقدام فوری را در دستور کار داریم و در کنار آن بلافاصله بعد از برگزاری جشن پیروزی انقلاب اسلامی شاهد برگزاری نمایشگاه گردشگری و صنایع‌دستی هستیم و می‌خواهیم به دنیا این پیام را بدیم که گردشگری ما نشاط خود را حفظ کرده و با توجه به ظرفیت‌هایی که داریم آماده میزبانی از گردشگران سراسر جهان هستیم.

تیموری در ادامه با اشاره به نظر اتحادیه اروپا درباره آسمان ایران و وضعیت پروازهای ایرلاین‌ها گفت: خوشبختانه آخر هفته گذشته اتحادیه اروپا اعلام کرد که آسمان ایران امن است؛ درخواست من از اهالی رسانه نیز این است که خبرهای منفی را پررنگ نکنند و بر روی اخبار مثبت تأکید شود.

برابری  تعداد گردشگران ورودی در ۱۰ ماهه امسال با کل سال ۹۷

او در ادامه با اشاره به میزان ورود گردشگران خارجی به کشور افزود: سال گذشته ۷.۸ میلیون گردشگر خارجی داشتیم که نسبت به سال ۹۶، شاهد رشد ۵۲ درصدی بودیم و این درحالی است که در ۱۰ ماهه امسال نیز شاهد ورود بیش از ۷ میلیون و۸۵۰ هزار گردشگر خارجی به کشور هستیم که با کل سال قبل برابر شده است و در این دو ماه آینده هر تعداد گردشگر خارجی به کشور وارد شود آمار ما نسبت به سال قبل افزایش خواهد یافت.

مالیات خروج از کشور همان عوارض است

معاون وزیر گردشگری کشور در ادامه با اشاره به برگزاری نشست با تعدادی از نمایندگان مجلس درباره مصوبه اخیر مجلس شورای اسلامی درباره عوارض خروج از کشور که به دریافت مالیات تعبیر شده بود گفت: در این نشست اعلام شد که این همان عوارض خروج از کشور است که به نام مالیات تغییر کرده و چیزی اضافه نشده است و یک مصوبه جدید و هزینه اضافی برای گردشگران خروجی نیست.

او در بخش دیگری از صحبت‌های خود به اعلام و تشریح خبرهای خوب در حوزه گردشگری پرداخت ادامه داد: خبرهای خوبی برای حوزه گردشگری نیز داریم به‌عنوان مثال برای اولین بار با همکاری انجمن‌های صنفی راهنمایان سراسر کشور، موفق به دریافت مصوبه بیمه راهنمایان گردشگری شدیم، در کنار آن خبر معافیت دفاتر فعال در  حوزه  ورود گردشگران خارجی از مالیات بر ارزش افزوده نیز منتشر شد که نشان دهنده این است که روزهای خوبی برای گردشگری کشور در راه است.

تیموری در بخش دیگری از صحبت‌های خود به گردشگری داخلی در کشور اشاره کرد و گفت: ما ظرفیت‌های بسیار زیادی در گردشگری داریم که از جمله می‌توان به گردشگری داخلی اشاره کرد که یک ظرفیت بسیار بزرگ با بیش از ۸۰ میلیون نفر جمعیت است و می‌تواند به توزیع عادلانه ثروت در کشور کمک کند.

او خاطرنشان کرد: ما به روزهای ایده‌آل گردشگری کشورمان اعتقاد داریم، برنامه‌ریزی‌های بسیار خوبی در این حوزه تدارک دیده شده و در همین شرایط برند ملی گردشگری کشور در ۲۳ بهمن رونمایی می‌شود، حساب‌های اقماری گردشگری تبیین می‌شود، نظام جامع آموزش گردشگری در حال تدوین است و اتفاقات بسیار خوبی با حمایت‌های شخص وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در حال انجام است و نتایج بسیار خوبی به دنبال خواهد داشت.

آسیب‌شناسی دوره‌های قبلی نمایشگاه

خشایار نیکزادفر مدیرعامل شرکت مادر تخصصی توسعه ایران‌گردی و جهان‌گردی  نیز در این مراسم در سخنانی گفت: مشارکت در برگزاری نمایشگاه گردشگری امسال را بر اساس دستور معاونت گردشگری کشور و حمایت‌های آن معاونت آغاز کردیم و امیدواریم با برگزاری هرچه بهتر نمایشگاه بتوانیم پاسخ مناسبی به این حمایت‌ها بدهیم.

او افزود: امسال نمایشگاه صنایع‌دستی نیز در کنار نمایشگاه گردشگری برگزار می‌شود و این دو مهم در کنار هم می‌تواند جاذبه‌ها را برای بازدید از نمایشگاه امسال بیشتر کند.

نیکزادفر گفت: دوره‌های قبل را آسیب‌شناسی کردیم و سعی کردیم مشکلات و آسیب‌ها را برطرف کنیم و بتوانیم امسال یک گام مهم و تاثیرگذار در برگزاری این نمایشگاه برداریم و دستاوردهای خوبی را شاهد باشیم.

حرمت‌الله رفیعی رئیس هیئت‌مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهان‌گردی نیز در این مراسم گفت: از همه دست‌اندرکارانی که در این شرایط سخت با همکاری و تلاش شبانه‌روزی به دنبال برگزاری نمایشگاه گردشگری و صنایع‌دستی هستند صمیمانه تشکر می‌کنم؛ به طور حتم همکاری بخش دولتی و خصوصی نتایج خوبی را به دنبال خواهد داشت.

او با قدردانی از تلاش‌های دولت و حمایت‌ها از صنعت گردشگری به برخی از رفتارها و قوانین مجلس در حوزه صنعت گردشگری انتقاد کرد و گفت: طبق تأکید مقام معظم رهبری در سند چشم‌انداز ۲۰ ساله نظام باید تا سال ۱۴۰۴ به رقم ۲۰ میلیون گردشگر خارجی دست یابیم بر همین اساس باید گفت واقعا چه کمک به این صنعت شده است؟ اگر قرار است این صنعت رونق گیرد همه باید با هم کمک کنیم.

رفیعی افزود: بخش خصوصی و بخش دولتی دست به دست هم باید دهند تا از این شرایط تغییر کند و نه تا یک سال آینده بلکه در مدت کوتاه حتی یک ماه شاهد این خواهیم بود که صنعت گردشگری به حالت ایده‌آل خود باز خواهد گشت.

او به لغو برخی از تورها و پروازها به ایران در ماه اخیر اشاره کرد و افزود: بسیاری از ایرلاین‌ها و تور اپراتورهای خارجی در بازار گردشگری ایران منافع دارند و ما به‌عنوان کشوری با قدمت تاریخی و فرهنگ غنی مطمئنا بازار خوبی برای گردشگران خارجی خواهیم بود.

براساس اعلام میراث آریا، سیزدهمین نمایشگاه بین‌المللی گردشگری و سی‌وسومین نمایشگاه ملی صنایع‌دستی  ۲۳ تا ۲۶ بهمن‌ماه جاری در محل دائمی نمایشگاه خای تهران برگزار می‌شود.

منبع:ایرنا

گردشگری حلال در هاله‌ای از ابهام

گردشگری حلال همواره یکی از مسائل بحث برانگیز در صنعت گردشگری کشور و استان مازندران بوده است اما دقیقا مشخص نیست برای این منظور چه اقداماتی باید انجام گیرد و چه موضوعاتی انجام گرفته که نباید بشود.

گردشکری حلال یکی از جدیدترین شاخه های گردشگری است که از حدود یک دهه اخیر وارد این صنعت شده است و تعاریف متفاوتی نیز برای توصیف و تشریح آن ارائه شده که البته دارای مشترکات و همچنین اختلافاتی نیز است، اما همه انها بر مبنای دینی تعریف می شوند.

بنابر برخی تعریفات گردشگری حلال نوعی گردشگری است که در آن تمهیداتی بر مبنای موازین اسلام و جهت انطباق با آن صورت گرفته است. می‌توان گردشگری حلال را زیر مجموعه گردشگری مذهبی دانست که بر اساس باورهای خانواده‌های مسلمان و پایبند به شریعت اسلام سازمان‌دهی می‌شود.

سازمان جهانی جهانگردی نیز گردشگری حلال یا (Halal tourism) را چند سال است پذیرفته و برای ان تعاریفی ارائه کرده است. بر اساس تعریف سازمان جهانی جهانگردی گردشگری حلال محصول جدیدی از صنعت گردشگری است که برنامه‌های تفریحی و گردشگری ویژه‌ای را برای مسلمانان تدارک می‌بیند. به این معنا که مسلمانان از هر کشوری که باشند مایلند در برنامه‌های تفریحی و سفرهای خود به آداب شرعی عمل کنند.

به عنوان مثال از غذای حلال رستوران‌ها استفاده کرده و یا در هتل‌هایی که مشروبات الکلی سرو نمی‌کنند اقامت کنند. همچنین برای زنان و مردان استخرهای شنای جداگانه در نظر گرفته شود و در طول سفر اوقات شرعی اعلام و برای آن برنامه ریزی شود. ضمن آنکه بیشتر این گردشگران مسلمان مایلند در برنامه سفر خود بازدید از اماکن مذهبی نیز وجود داشته باشد.

گردشگری حلال شعار یا واقعیت؟

در پاسخ به این سوال باید گفت که امارها و پژوهش ها نشان می دهد که گردشگری حلال یکی از واقعیت های گردشگری امروز است که جامع هدفی شامل ۲۵ درصد از جمعیت دنیا را شامل می‌شود.

بله ، گردشگری حلال امروز در کشورهایی همچون ، ترکیه ، مالزی ، سنگاپور و برخی از دیگر کشورهای دنیا در حال اجرا است و قرارگیری این نوع گردشگری در ساختار معنایی سازمان جهانی گردشگری خود گواه بر جدیت این نوع گردشگری است.

کشورهای مالزی، اندونزی، بنگلادش، امارات متحده عربی، ترکیه، مراکش، اردن، قطر، تونس و مصر جزو کشورهای مسلمانی هستند که در زمینه گردشگری حلال پیشرو هستند.

جالب است بدانید که کشورهایی مانند ژاپن، کره جنوبی،، چین، ایتالیا و استرالیا که مذهب رسمی آنان نیز غیراسلامی و تعداد مسلمانان نیز در این کشورها بسیار محدود است درصدد راه‌اندازی تورهای گردشگری مطابق با شرع اسلام برای مسلمانان هستند و تحقیقات نیز نشان می دهد تاحدودی موفق بودند که نشان می دهد گردشگری حلال به یک واقعیت تبدیل شده است.

گردشگری حلال همزمان با کشورهای دیگر در ایران و استان مازندران به عنوان مهم ترین مقصد گردشگری کشور نیز مطرح شد و تاکنون بر روی آن مانورهای سیاسی و اقتصادی زیادی داده شد و در متن سخنرانی بسیاری از مسئولان گردشگری و سیاسی کشور نیز قرار گرفته است.

اما هیچگاه مشخص نشد که قرار است در زمینه گردشگری حلال چه اتفاقی برای ایران و به خصوص استان مازندران رخ دهد و چه تغییری در این زمینه ایجاد شود؟

حدود یک دهه است که مسئولان استان مازندران جلسات متعدد برای گردشگری حلال برگزار می کنند و هر بار نیز بخشنامه ها و دستورالعمل های نیز صادر می شود که همواره کلی بوده و هیچ نقشه راهی در آن ترسیم نشده است.

بسیاری از کارشناسان گردشگری معتقد هستند گردشگری حلال با تعریف خاص جهانی خود، در ایران معنای جدی ندارد، زیرا که در کشور ما وسائل نقلیه تفکیک شده، سواحل و استخرهای جدا شده، رستوران‌های حلال، عدم سرو مشروبات الکلی در هتل‌ها، وجود نمازخانه و هر آنچه که یک مسلمان برای زندگی حلال نیاز دارد، در ایران به سهولت یافت می‌شود و به‌صورت قانونی کسی اجازه خدمات حرام ندارد.

یعنی هرانچه برای گردشگری حلال مورد نیاز است در ایران به صورت پیشفرض و ساختار اجتماعی و خدمات عمومی در اختیار است و چهارچوب خدمات خارج از شریعت اسلام تعریف نمی‌شود.

ما به این تعریف نیز اکتفا نکردیم و به سراغ مسئولان گردشگری مازندران رفتیم که تاکنون دهها جلسه در مورد گردشگری حلال برگزار کردند.

گردشگری حلال در هاله ای از ابهام

معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران گفت: گردشگری و هر نوع فعالیت گردشگرپذیری مازندران و به طور کل کشور بر اساس شرع اسلام است و نمی توان چیزی خارج از ان متصور شد.

مهران حسنی افزود: هنوز ما نیز کاملا متوجه اینکه برخی از دستگاه ها و مسئولان  که متقاضی توسعه گردشگری حلال هستند نمی‌شویم زیرا گردشگری حلال با تعریفی که به صورت محلی و جهانی برای آن ارائه شده در حال حاضر برای ایران مطابق است.

وی در پاسخ به دستورالعمل های متفاوت نسبت به اهتمام به گردشگری حلال گفت: چندین بار به مسئولان صادر کننده این دستورالعمل ها گفته ایم که باید چه کنیم و هربار فقط بر اقداماتی تاکید کردند که به صورت روزمره در مازندران و کشور انجام می شود و جزو قوانین نیز است .

معاون گردشگری مازندران با اشاره به اینکه همه بسترها و زیرساخت های گردشگری حلال در مازندران آماده و قابل دسترس است ، افزود: هدفی که ما در گردشگری حلال دنبال می کنیم جذب گردشگران کشورهای مسلمان است و نه ایجاد زیرساختهای اسلامی.

حسنی افزود: اما دستگاه های دیگر همواره بر زیرساخت های اسلامی تاکید دارند که برای ما نیز جای سوال دارد و در هاله ای از ابهام به سر می بریم.

وی تاکید کرد: هر گردشگری که قصد سفر به ایران را دارد می داند که ما کشوری مسلمان هستیم و گردشگری بدون رعایت شئونات اسلامی در ایران جایگاهی ندارد.

به گفته معاون میراث فرهنگی مازندران متولی نشست ها پیرامون گردشگری حلال در استان ها اداره کل استاندارد است که شاخصه های گردشگری حلال را تعریف و ترسیم می کند و باید از آنها پرسید.

استاندارد نیز در حال مطالعه است!

برای درک بهتر اینکه گردشگری حلال در مازندران به دنبال چه زیرساخت هایی است به سراغ اداره کل استاندارد و مسئولان ان رفتیم که متاسفانه موفق به برقراری ارتباط نشدیم.

مسئولان اداره کل استاندارد مازندران به خبرنگار ایرنا گفتند که باید در زمینه گردشگری حلال مطالعه کرده و سپس اقدام به مصاحبه کنند.

همچنین انها اعلام کردند که نیاز به فرصت دارند تا بتوانند در حوزه گردشگری حلال جمع بندی کرده و نتایج را به خبرنگار ما انتقال دهند که این مسئله نیز انجام نشد.

البته با توجه به اینکه گردشگری مازندران ادعا می کند که در ۱۰ جلسه پیرامون گردشگری حلال به دعوت اداره کل استاندارد حضور داشته است، با ادعای اداره کل استاندارد که هنوز باید برای پاسخ چند سوال مطالعه کند همخوانی ندارد.

گردشگری حلال باید به دنبال چه چیزی باشد؟

دانا یوسفی کارشناس گردشگری و جهانگردی با اشاره به اینکه کسی در ایران نمی داند از گردشگری حلال چه می خواهد، گفت: با وجود اینکه ایران یک کشور مسلمان و با دین رسمی اسلام است و رفتارها و خدمات خارج از معیارهای اسلامی جایگاهی ندارد، هنوز مسئولان ما در تعریف این نوع گردشگری متوقف مانده اند.

وی با اشاره به اینکه خوشبختانه ایران تمام زیرساختهای گردشگری حلال را دارد، افزود: نشست های متعدد در مورد گردشگری حلال اصلا مفهومی ندارد و صرفا اتلاف وقت است.

این کارشناس جهانگردی گفت: به جای جست و جو برای زیرساخت هایی که به وفور در کشور وجود دارد، باید به سمت نمایش و تبلیغات امکانات حلال گردشگری کشور و استانی مانند مازندران برویم.

یوسفی سرعت کشورهای پیشرو در گردشگری حلال را نسبت به ایران سریع عنوان کرد و ادامه داد: نباید فرصت را از دست بدهیم زیرا به اندازه کافی وقت تلف کرده ایم که امروزه ترکیه و مالزی و همچنین کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس تقریبا تمام سهم گردشگری حلال را به خود اختصاص دادند.

وی گردشگری حلال برای ایران را نیازمند عملگرایی عنوان کرد و گفت: بیش‌ترین بار مسئولیت برای جذب گردشگران مسلمانان بر عهده دولت است تا با تقویت دیپلماسی و مذاکره با سازمان‌های گردش‌گری کشورهای اسلامی و با تبلیغ جاذبه‌های توریستی ایران و یا برپایی نمایشگاه‌های دایمی و موقت گردشگران مسلمان را جذب کند.

این کارشناس گردشگری گمنام بودن ایران به عنوان مقصد گردشگران حلال را یکی از ضعف های کشور عنوان کرد و گفت: اطلاع‌رسانی‌ تنها کاری که باید ما انجام دهیم زیرا بسیاری از زیرساخت ها از قبل اماده است.

یوسفی گفت: الگوبرداری از نحوه تبلیغات کشورهای پیشرو در این زمینه می‌تواند پیشنهاد دیگری برای رونق صنعت گردش‌گری ایران باشد که متاسفانه هنوز در کشور عملیاتی نشده است.

منبع:ایرنا

۹ کشور خطرناک برای سفر

جنگ یا ناامنی می تواند از دلایلی باشد که سفر به یک کشور را خطرناک می کند.

مجله خبری ایمنا: بزرگترین لذت برای انسان تجربه یک سفر خوب و هیجان انگیز است که در آن با فرهنگ و آداب یک کشور دیگر آشنا می شود. امروزه اکثر انسان ها برای انتخاب مقصد خود،  به دنبال دیدن مکان های جذاب و دیدنی هستند که سفر کردن به آن نقاط به دلایل مختلف خطرناک است که در ادامه به ده کشور اشاره خواهیم کرد:

۹- اوکراین

سالهاست درگیری های بین روسیه و اوکراین به امری معمول تبدیل شده است به طوری که مردم محلی به این درگیری ها عادت کرده اند. درگیری ها بین  نیروهای مسلح این دو کشور بعد از انقلاب سال ۲۰۱۴ اوکراین تا به امروز ادامه دارد.

۸-مصر

درگیری ها در مصر با اینکه در حال کاهش می باشد اما هنوز سفر به این کشور به عنوان یکی از جذاب ترین نقاط جهان خطرناک است. وجود گروه های ترور و قیام هایی که ادامه دارد این کشور را فعلا برای تجربه یک سفر، خطرناک جلوه می دهد.

۷- هندوراس

هندوراس یکی از مناطق بی نظیر جهان محسوب می شود که مکان های جذاب و دیدنی بسیاریدارد اما به خاطر میزان بالای قتل و جرایم زیادی که در این کشور رخ می دهد مکان امنی برای سفر کردن به شمار نمی آید.

۶- کنیا

کنیا دارای روستاهای جذاب و دیدنی می باشد که متعلق به گروهک های تروریستی است با این حال شاید بتوان در روزهای عادی به این کشور سفر کرد. بدترین زمان ممکن برای سفر به این کشور دوران انتخابات ریاست جمهوری است که درگیری و جنایات به آخرین حد خود می رسد.

۵- السالوادور

السالوادور به کشور کوهستان های زیبا و دیدنی معروف است؛ هر چند باند های جنایتکار و بزرگ جهان در این کشور سکونت دارند. السالوادور سالهاست که درگیر جنگ های داخلی است که هنوز راه حلی برای اتمام این جنگها پیدا نشده است. اگر مایل هستید به این کشور سفر کنید باید به این نکته نیز توجه کنید که آدم ربایی هایی زیادی در پارک های گردشگری این کشور گزارش شده است.

۴-کلمبیا

تاریخ کلمبیا به اولین هزاره قبل از میلاد می رسد که این خود دلیلی برای تجربه سفر هیجان انگیز به این کشور است. اما این کشور بیش از ۴ دهه است که توسط قاچاق مواد مخدر، فساد سیاسی و جرایم خشونت آمیز ویران شده است.جرایم سازمان یافته قوی، سفر کردن به این کشور را تا ایجاد یک صلح پایدار ناممکن می سازد.

۳-ونزوئلا

ونزوئلا معروف به یک  کشور هزار چهره است.  سواحل ساحلی کارائیب ، قله آند ، تالاب هایی با ماهی های پیرانا و تپه های شنی و ماسه ای زیبا این کشور را تبدیل به یکی از خاص ترین مناطق جهان می کند. فضای سیاسی نامناسب، افزایش درگیری ها و وضع نامطلوب اقتصادی سفر کردن به این کشور را ناممکن کرده است.

۲-نیجریه

قطعا نام Boko Haram به گوش شما نیز رسیده است؛ یک گروهک تروریستی که سالهاست این کشور را ویران کرده است. نیجریه مقصدی ناامن محسوب می شود که دارای ناوگان حمل و نقل غیر قابل اعتماد است.

۱-پاکستان

پاکستان این روزها تبدیل به مکانی برای مهاجرت گروه‌های تروریستی همچون داعش و طالبان تبدیل شده است و به خاطر خطر بالای این دو گروه تروریستی سفر به این کشور ناممکن خواهد بود.

منبع:ایمنا

۱۰ مکانی که به وسیله گردشگری در حال نابودی هستند

در مورد ۱۰ شگفتی طبیعی و مکان تاریخی زیر، هجوم گردشگران باعث شده که حفظ آن ها در بلند مدت مورد تهدید قرار بگیرد. اگر مراقب نباشیم، ممکن است این مکان های ارزشمند را برای همیشه نابود کنیم.

مجله خبری ایمنا: امروزه بیشتر از هر زمان دیگری در تاریخ مردم در حال کشف مرزهای فراتر از کشور خود هستند تا زیبایی های جهان را از نزدیک مشاهده کنند. در حقیقت، توریسم یکی از در حال رشدترین صنایع در جهان است، و فقط در سال ۲۰۱۵ بیش از ۱.۱ میلیارد نفر به کشورهای خارجی سفر کردند.

با اینکه گردشگری به طور معمول فواید اقتصادی بسیاری مثل فراهم کردن شغل برای مردم دارد، با این حال جنبه های منفی خود را نیز دارد. در مورد ۱۰ شگفتی طبیعی و مکان تاریخی زیر، هجوم گردشگران باعث شده که حفظ آن ها در بلند مدت مورد تهدید قرار بگیرد. اگر مراقب نباشیم، ممکن است این مکان های ارزشمند را برای همیشه نابود کنیم.

۱۰. ونیز، ایتالیا

بر کسی پوشیده نیست که ونیز در حال رفتن به زیر آب است، و انبوه گردشگرانی که هر ساله به آنجا سرازیر می شوند هم بر این موضوع دامن می زند. در اوج فصل گردشگری، بیش از ۸۰ هزار توریست در روز از این شهر زیبای شناور بازدید می کنند، و شهر به قدری شلوغ می شود که برخی از جاذیه های گردشگری آن غیر قابل دسترس می شود. بسیاری از این توریست ها به وسیله کشتی های گردشی به شهر آورده می شوند که ترافیک آن ها موجب تهدید راه های آبی و مناطق تاریخی است که از آن عبور می کنند.

۹. اهرام بزرگ، مصر

از بین هفت عجایب اصلی جهان، تنها اهرام بزرگ جیزه باقی مانده است. ولی با نرخ فعلی تخریب که در حال پیش رفتن است، این اهرام (به همراه مجسمه ابوالهول و دیگر هرم های باقی مانده در آن مکان تاریخی) شاید برای مدت خیلی زیادی دوام نیاورند. چندین دهه از هجوم انبوه گردشگران به این منطقه از مصر منجر به آسیب جبران ناپذیری به این بناهای باستانی شده، و هر تلاشی برای بازسازی آن ها تنها باعث تخریب بیشتر شده است.

۸. کولوسئوم روم، ایتالیا

عظمت کولوسئوم روم در حال حاضر بدون شک مثل سال ۸۰ بعد از میلاد نیست. تقریباً دو هزار سال فرسودگی، و توریست هایی که دیده شده سنگ های باقی مانده از این بنا را می دزدند و روی ستون های آن گرافیتی می کنند تأثیر خوشایندی روی این مکان تاریخی نداشته است. با این که این مکان در حال حاضر عمدتاً توده ای از سنگ های خرد شده است، با این حال مکانی تاریخی است که هنوز چیزهای زیادی می توان از آن آموخت و به همین دلیل باید از آن مراقبت شده و مورد احترام واقع شود.

۷. استون هنج، بریتانیا

پدیده ای به نام استون هنج که هنوز توضیح دقیقی در مورد آن وجود ندارد، هر ساله هزاران گردشگر را به سمت خود می کشاند. متأسفانه، این گردشگران با برداشتن خرده سنگ های این منطقه به این بنا آسیب هایی وارد کرده اند، بازسازی های انجام شده نیز نتایج مورد انتظار را به دنبال نداشته است. جاده های شلوغی که در نزدیکی این مکان وجود دارند نیز منطقه را تهدید می کنند.

۶. انگکور وات، کامبوج

ین معبد تاریخی که با افتخار روی پرچم کامبوج نقش بسته، نشان دهنده معماری کلاسیک سبک خمر و یکی از جاذیه های توریستی اصلی این کشور است. با اینکه اینکه پول به دست آمده از توریسم صرف بازسازی این بنا می شود، ولی همین موضوع یکی از دلایل اصلی آسیب آن نیز است. نه فقط ازدحام گردشگران، بلکه گرافیتی نیز روی بسیاری از دیوارهای آن دیده می شود. اگر حکومت منطقه اقدامی در محدود کردن ورود گردشگران انجام ندهد، این میراث جهانی می تواند به اندازه ای تخریب شود که دیگر تعمیر و بازسازی آن امکان پذیر نباشد.

۵. آنتارکتیکا

این منطقه زمانی کاملاً دورافتاده بود، ولی حالا دیگر این طور نیست. افزایش ترافیک کشتی های گردشی آلودگی آب را افزایش داده، و کناره های ساحلی آن و گونه های حیوانات که در آنجا ساکن هستند را تهدید می کند. خوشبختانه، پیمان آنتارکتیکا تعداد افراد حاضر در منطقه را به ۱۰۰ نفر به طور همزمان محدود کرده، و کشتی هایی که بیش از ۵۰۰ مسافر حمل می کنند در هیچ یک از محل های توقف اجازه ورود ندارند.

۴. جزایر فی فی، تایلند

از زمانی که جزایر فی فی تایلند در فیلم ساحل ساخته شده در سال ۲۰۰۰ به عنوان بهشتی خصوصی معرفی شد، این منطقه تبدیل به مقصد گردشگری مورد علاقه بسیاری از افراد شده است. ولی سواحل بکر و آب زلال این جزیره دست نخورده شاید برای مدت زیادی دوام نیاورد، چرا که افزایش گردشری منجر به ساخت و ساز مراکز اقامتی در آن شده است. البته به نظر می رسد تایلند عزم جدی برای حفظ سرزمین خود دارد، به طوری که جزیره توریستی محبوب دیگری به نام کوه تاچای اخیراً به مدت نامعلومی به روی توریست ها بسته شد تا محیط آن فرصت بازسازی پیدا کند.

۳. دیوار بزرگ چین

با این که دیوار بزرگ چین زمانی بیش از ۸ هزار کیلومتر امتداد داشت، ولی در طول سال ها تقریباً دو سوم آن تخریب شده است. این موضوع عمدتاً به علت هزاران توریستی است که روی آن راه می روند، دست به خرابکاری می زنند و روی دیوارهای آن گرافیتی می کشند، ولی فرسایش محیطی و خراب کردن بخش های از آن به منظور توسعه دیوار نیز در این تخریب نقش داشته است. نبود بودجه دولتی برای محافظت از دیوار بزرگ چین به این معنی است که این عوامل به تهدید آن در آینده ادامه خواهد داد.

۲. ماچو پیچو، پرو

ماچو پیچو دهکده باستانی امپراتوری اینکا است که در رشته کوه های آند پرو واقع شده، و منظره ای واقعاً زیبا برای تماشا کردن است. به همین خاطر عجیب نیست که این منطقه مقصد توریستی بسیاری از مردم باشد. ولی هجوم بازدیدکنندگان محافظت از این منطقه تاریخی را مورد تهدید قرار داده به طوری که سازمان یونسکو حتی به این فکر افتاده که آن را در فهرست میراث جهانی در معرض خطر قرار دهد. حکومت این کشور در حال حاضر تعداد گردشگران را به ۲۵۰۰ نفر در هر روز محدود کرده است، ولی شاید این عدد هم تعداد بسیار زیادی برای جلوگیری از آسیب غیر قابل جبران باشد.

۱. جزایر گالاپاگوس

اکوسیستم بسیار متنوع جزایر گالاپاگوس کمک کرد که چارلز داروین نظریه گزینش طبیعی خود را توسعه دهد، ولی به شدت در مقابل تأثیر بیرونی حساس و ضعیف است. به همین علت، یونسکو این مکان را در سال ۲۰۰۷ در فهرست میراث جهانی در معرض خطر قرار داد. به منظور محافظت از این سرزمین و حیات وحش آن، محدودیت های توریستی بسیاری لحاظ شده است از جمله اینکه یک راهنمای دارای مجوز باید تمام بازدیدکنندگان از پارک ملی گالاپاگوس را همراهی کند.