گردشگری پایدار ، ابزار توسعه

سالهاست اقتصادهای بزرگ دنیا به نقش گردشگری به عنوان یکی از صنایع درآمدزا پی برده اند، چنانکه این صنعت لقب سومین صنعت پول‌ساز دنیا را به خود اختصاص داده است.

به گزارش ایمنا، سال ۱۹۶۴ از طرف سازمان ملل و براساس پیشنهاد کنفرانس بین المللی ترانسپورت و جهانگردی، تعریفی برای جهانگردی به تصویب رسید: «فرآیندی که شخص یا گروهی به منظور تفریح، بازدید از نقاط دیدنی، معالجه، مطالعه، تجارت، ورزش و یا زیارت به کشوری غیر از کشوری که در آن اقامت دارند، سفر کنند؛ مشروط براینکه حداقل مدت اقامت آنها از ۲۴ ساعت کمتر و از شش ماه بیشتر نباشد» .

گردشگری برای کاهش وابستگی اقتصادی کشورها به درآمدهای نفتی و استفاده بهینه از منابع طبیعی توسعه یافت. رشدی که در نهایت امر منجر به نامگذاری یکی از روزهای سال به نام گردشگری شد. توسعه جهانگردی و پیشرفت آن زمانی شروع شد که از یک سو قوانین و مقرراتی در زمینه حق مرخصی برای کارمندان و کارگران به مرحله اجراء در آمد و از طرف دیگر بالا رفتن سطح زندگی مردم در کشورهای صنعتی، امکان مسافرت را ایجاد کرد.

از سال ۱۹۸۰ بود که سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد روز ۲۷ سپتامبر را به عنوان روز جهانی گردشگری جشن می گیرد. اساسنامه این روز در تاریخ ۲۷ سپتامبر سال ۱۹۷۰ به تصویب سازمان جهانی گردشگری رسید. انتخاب و تصویب این روز نقطه عطفی در گردشگری جهانی محسوب می شود و هدف از گرامی داشتن چنین روزی بالا بردن سطح آگاهی در مورد نقش گردشگری در جامعه جهانی و نشان دادن چگونگی تاثیر گردشگری بر ارزش های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در سراسر جهان است و هر ساله یک شهر از یک کشور میزبان نشست سازمان جهانی گردشگری در روز جهانی گردشگری می شود و ایران در سال ۲۰۰۱ میزبان بود.

توسعه جهانگردی و پیشرفت آن زمانی شروع شد که از یک‌سو قوانین و مقرراتی در زمینه حق مرخصی برای کارمندان و کارگران به مرحله اجراء در آمد و از طرف دیگر بالا رفتن سطح زندگی مردم در کشورهای صنعتی، امکان مسافرت را ایجاد کرد. این دو عامل همراه با حس کنجکاوی نسبت به وضع زندگی و پیشرفت سایر ملل و آگاهی یافتن از روش زندگی و آداب و رسوم اقوام مختلف سبب شد تا انواع مختلفی از گردشگری اعم از فرهنگی، مذهبی، تجاری و سیاسی بوجود آید. البته گردشگری باتوجه به گستردگی که دارد به این عناوین ختم نشد و هر روز گونه ای جدید از گردشگری در دنیا شکل گرفت.

سال ۲۰۱۷ مجمع عمومی سازمان ملل متحد موافقت خود را با نام‌گذاری سال ۲۰۱۷ به عنوان سال جهانی «گردشگری پایدار: ابزار توسعه» اعلام کرد. با تصویب این قطعنامه، اهمیت و نقش گردشگری میان‌کشوری(بین المللی) و این نام‌گذاری در تعمیق شناخت ملت ها از یکدیگر، آشنایی بیشتر با میراث غنی تمدن های گوناگون، رعایت  ارزش های ذاتی فرهنگ های مختلف، و در نتیجه مشارکت آن در تقویت صلح جهانی به رسمیت شناخته شد.

تعیین سال ۲۰۱۷ به نام «سال جهانی گردشگری پایدار: ابزار توسعه» فرصتی است بی نظیر برای کمک بیشتر گردشگری به تحقق مفهوم پایداری(از هر سه جنبۀ اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی) و موجب می شود آگاهی عمومی نسبت به  ابعاد صنعتی که ارزش حقیقی آن اغلب دست کم گرفته می‌شود، افزایش یابد که پیش از این، رهبران جهان در کنفرانس توسعۀ پایدار سازمان ملل اعلام کرده بودند «گردشگری به شرط طراحی و مدیریت درست آن» می تواند در تحقق هر سه بعد توسعۀ پایدار، ایجاد شغل و تجارت مشارکت کند؛ ضمن اینکه نامگذاری سال ۲۰۱۷ به عنوان «سال جهانی گردشگری پایدار: ابزار توسعه» از اهمیت دیگری نیز برخوردار است چراکه «دستورالعمل ۲۰۳۰» و «آرمان های توسعۀ پایدار» را نیز به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد رسیده و آن را به عنوان راهنمای حرکت خود انتخاب کرده است.

منبع:ایمنا

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *