هر سال با سرد شدن هوا، هزاران قطعه پرنده از گونه‌های مختلف آبزی و کنارآبزی برای گذران زمستان وارد استان بوشهر می‌شوند و بوشهری‌ها نیز با روی باز از پرواز شالوها -مرغ‌های دریایی که در گویش‌ بوشهری شالو خوانده می‌شوند- بر فراز ساحل بی‌نظیر و زیبای خلیج‌فارس استقبال می‌کنند.

مرغ‌های مهاجر دریایی یا کاکایی‌ها در هوای دلپذیر و پاییزی بر بلندای آسمان سواحل بندر بوشهر پرواز می‌کنند و مردم نیز به تماشای آنها نشسته و یا به آنها غذا می‌دهند.

خسرو درویشی، رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان بوشهر در این باره می‌گوید: همه ساله در نیمه دوم سال و از اوایل آبان ماه، مهاجرت و زمستان گذرانی پرندگان آبزی و کنار آبزی از عرض‌های شمالی تر (به خصوص کشورهای شمالی ایران و منطقه سیبری) به مناطق جنوبی تر و تالاب‌های کشور صورت می گیرد که استان بوشهر نیز یکی از مهم‌ترین زیستگاه‌های زمستانی این پرندگان است.

وی افزود: مهمترین و بیشترین تعداد پرندگان مهاجر زمستان گذران در استان بوشهر شامل باکلان، کاکایی ها، پلیکان، حواصیل، فلامینگو، انواع اردک ها، درنا، سلیم، آبچلیک، غاز، لک لک، حواصیل و پرستوهای دریایی بوده اند.

به گفته رئیس نظارت بر امور حیات وحش محیط زیست بوشهر در حد فاصل نیمه دوم دی ماه تا اواسط بهمن ماه ۱۳۹۹ عملیات آماربرداری از جمعیت پرندگان آبزی و کنار آبزی استان بوشهر به انجام رسیده و به موازات این عملیات در دو سایت از تالاب‌های استان با همراهی کارشناسان اداره کل دامپزشکی استان، پایش سلامت و وضعیت بیماری آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان نیز رصد گردید.

درویشی اظهار کرد: سایت‌های آماربرداری در کشور با توجه به سوابق حضور پرندگان مشخص شده که در استان بوشهر چهار سایت شامل محلهای تالابی پارک ملی دریایی نای بند، پارک ملی دیّر- نخیلو و منطقه حفاظت شده مند، منطقه حفاظت شده حله و مناطق ساحلی و تالابی شهرستان بوشهر، مورد توجه سازمان بین المللی پرندگان (IBA) است.

گفتنی است استان بوشهر با توجه به دارا بودن حدود ۹۰۰ کیلومتر نوار ساحلی با تنوع بافت و شکل زیاد و جزایر بکر و غیر مسکونی، تنوع گیاهان آبزی و وفور مواد غذایی، زیستگاه مناسبی برای پرندگان آبزی و کنار آبچر است و حدود ۱۲۰ گونه از بیش از ۲۰ خانواده پرندگان زمستان گذران در استان بوشهر شناسایی و مشاهده شده اند و جمعیت عمده مهاجر آبزی را تشکیل می دهند.

این مسئول بیان کرد: با همکاری نزدیک بین دو مجموعه اداره کل محیط زیست و اداره کل دامپزشکی و با توجه به اهمیت پیشگیری و رصد بیماری آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان، طی گشت مشترک دریایی وضعیت سلامت پرندگان مهاجر نیز مورد پایش قرار گرفته و هماهنگی های لازم جهت پیشگیری بهینه از بروز این بیماری صورت گرفت.

درویشی با اشاره به اهمیت حضور و تنوع پرندگان در جلب اکوتوریسم، خواستار توجه و رونق بخشی فیلم و عکاسی در حوزه طبیعی و توسعه زیبایی شناختی، استمرار همراهی و مشارکت اجرای عموم مردم و طبیعت دوستان در میزبانی بهینه از این مهمانان گرانقدر در طول مدت حضورشان در مناطق تالابی استان شد.

استان بوشهر هشت منطقه شکار ممنوع و حفاظت‌ شده دارد و هر سال نیز پرندگان مهاجر تا پایان فصل سرما در تالاب حله، مناطق حفاظت‌ شده مند و پارک دریایی نای‌بند، و سواحل و جزایر استان بوشهر زمستان‌گذرانی می‌کنند.

حضور این گونه‌ها و به خصوص مرغ‌های دریایی در سواحل بوشهر، توجه مردم محلی و گردشگران را به خود جلب کرده و تماشای این پرندگان جز تفریحات روزمره آنان می‌شود.

منبع:ایسنا

مرتبط:

زمستان بهاری در استان بوشهر

آبشار تلخ آب بوشهر

جزیره شیف بوشهر

ابوالفضل مکرمی‌فر  اظهار کرد: آیین نخل‌گردانی یکی از عناصر اصلی و اساسی نظام آیینی عاشورای مزینان را شکل می‎دهد که در گروه عادت‌ها و رسم‌های اجتماعی، آیین‌ها و جشن‌ها در فهرست آثار ملی قرار گرفت.

وی ادامه داد: در نظام آیینی عاشورای مزینان دو عنصر آیینی نخل و تعزیه نقشی اساسی و تعیین ‎کننده ایفا می‎‌کند. حضور برجسته عناصر آیینی در مزینان با آیین نخل‌آرایی در روز تاسوعا آغاز، با نخل‌‎گردانی در صبح عاشورا تداوم و در نهایت تعزیه‌‎خوانی در روز عاشورا پایانی بر آن است.

مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی در خصوص ضرورت ثبت این اثر خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه این یک حرکت خودجوش از سوی اهالی است و از جانب هیچ ارگان و نهاد دولتی حمایت نمی‌شود، ثبت این واقع از تحریف موضوع جلوگیری می‌کند.

مدیر دفتر ثبت آثار تاریخی فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی در ادامه با بیان این که این پرونده متمرکز بر آیین نخل در روستای مزینان است، به ایسنا گفت: آیین نخل صبح روز تاسوعا با اقدام متولیان برای آراستن نخل آغاز می‌شود، در این روز متولیان با حرکت کردن در روستا و حضور در در منازل اهالی پارچه‎‌های مورد نیاز را جهت تزیین نخل گردآوری می‌‎کنند.

محمود طغرایی تصریح کرد: در نهایت تا ظهر تاسوعا تمامی پارچه‎‌های مورد نیاز گردآوری شده، کار آراستن نخل آغاز می‌شود، این کار تا پاسی از شب ادامه می‎‌یابد؛ نکته جالب توجه این است که کار آراستن نخل در قالب چند گروه دودمانی که وظایف هریک از پیش مشخص و تعیین شده است، صورت می‎‌گیرد. انجام این وظایف به صورت موروثی در انحصار دودمان‎‌های خاص و مشخص روستا است، که این موضوع خود نشانگر مشارکت دودمان‎‌های مختلف روستا در فرآیند نخل‌‎آرایی است.

وی اضافه کرد: در ساعات پایانی شب عاشورا در حالی که نخل‌آرایان درحال آراستن و آمادسازی نخل هستند، هیأت‎‌های عزاداری تکای روستا به محل نخل‌‎آرایی مراجعه می‌‎کنند و به نوحه‎‌خوانی و عزاداری در مجاورت نخل می‎‌پردازند. در نهایت، صبح عاشورا نخل از محل آراستن که امروز در یخچال سنتی در مجاورت چاپارخانه روستا است، به میدان امام حسین(ع) روستا منتقل می‌شود.

مدیر دفتر ثبت آثار تاریخی فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی تصریح کرد: پس از آنکه تمام اعضاء هیأت عزاداری مزینان به میدان مراجعه کردند، نخل‎‌گردانی آغاز می‌شود. نخل در مسیر مشخص به سمت روستای بهمن‌آباد حرکت می‌‎کند و با توقف در محل موسوم به امام‎زادگان بهمن‌‎آباد برای دقایقی با مردم بهمن‌‎آباد به عزاداری مشترک می‎‌پردازند.

طغرایی ادامه داد: سپس نخل به همراه مزینانی‎‌ها به سمت مزینان باز می‌‎گردد، در نهایت با چرخیدن نخل در کل روستا، نخل و هیأت عزاداران به محلی در روستا که معروف به قتل‌گاه و محل اجرای تعزیه است، حرکت می‌‎کنند. با رسیدن نخل و مردم به محل مذکور کار تعزیه‌‎خوانی آغاز و کارِ نخل‌گردانی پایان می‌‎یابد و در غروب عاشورا نخل در محل آراستن در، به اصطلاح باز می‎‌شود.

منبع:ایسنا

مرتبط:

آبشار کشیت کرمان

نخل‎برداری؛ آیینی دیرینه در سوگواری مردم مهریز

یعقوب گویلیان امروز در نشست تخصصی با مدیران و اعضای جامعه حرفه‌ای هتل‌داران کردستان از اقدامات آن ها در راستای پیشگیری از گسترش ویروس کرونا تقدیر و اظهار کرد: با توجه به نبود زیرساخت‌های کافی در حوزه‌های صنعتی و اقتصادی، با همکاری و تعامل بین ارگان‌های دولتی و بخش خصوصی، می‌توان در بخش صنعت گرشگری اقدامات بسیار مناسبی برای ایجاد اشتغال و توسعه استان انجام داد.

وی با اشاره به جایگاه، اهمیت و نقش هتل‌ها در جذب گردشگر به استان، اظهار کرد: در حوزه گردشگری داخلی با توجه به فرصت‌های به وجود آمده، شرایط مناسبی برای جذب گردشگر شکل گرفته است که با استفاده از فضای مجازی، معرفی مناسب و رقابت دوستانه در بخش خصوصوی می‌توان بهترین استفاده را از آن برد.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی کردستان بخش خصوصی را محرک گردشگری استان دانست و افزود: اداره‌کل میراث‌فرهنگی استان از بخش خصوصی حمایت کامل خواهد داشت و آینده صنعت گردشگری را بسیار روشن و امیدوار کننده عنوان کرد.

عبدالحمید حمیدی رئیس جامعه حرفه‌ای هتل‌داران کردستان به ارتباط بیشتر بخش دولتی و خصوصی اشاره داشت و گفت: ویروس کرونا بیشترین خسارت را به هتل‌ها و سایر تاسیسات گردشگری وارد کرده است که امید است مشکلات تسهیلات پرداختی کرونا از جانب دولت هرچه سریعتر مرتفع و مدیران مراکز گردشگری از این تسهیلات بهرمند شوند.

وی مهمانسراهای ادارات دولتی را چالشی جدی برای صنعت گردشگری استان و کشور دانست و بیان کرد: مهمانسرای ادارات به بخش هتل‌داری ضربه سنگینی را وارد کرده و همچنین دولت نیز هزینه‌های بسیاری را برای نگهداری و عوامل آن پرداخت می‌کند در حالی که با نصف آن هزینه‌ها، بهترین خدمات در هتل‌ها می توانند دریافت کنند.

مصطفی هدایت‌مظهری عضو جامعه حرفه‌ای هتل‌داران استان در ادامه این نشست به وضعیت خانه‌های استیجاری اشاره کرد و گفت: متاسفانه خانه‌های استیجاری در استان به معضلی بزرگ تبدیل شده‌اند و در این مورد باید ورود کرد و وضعیت آنها تعیین تکلیف شود.

وی همچنین تصریح کرد: در صدور مجوز و افتتاح هتل‌ها و سایر تاسیسات گردشگری جدید در صورت امکان نمایندگانی از جامعه هتلداران استان نیز حضور داشته باشند تا راهنمایی و مشاوره لازم به سرمایه‌گذاران در راستای بالا بردن سطح کیفیت خدمات به آن‌ها ارائه شد.

منبع:ایسنا

مرتبط:

هتل سیار _فناوری جدید در صنعت مهمان‌نوازی

خانه حنانی _اولین بوتیک‌هتل در بافت تاریخی رشت

چرا مردم کمتر هتل می‌روند؟

 روزنامه «خراسان» در ادامه نوشت: اندونزی را می‌توان بزرگ ترین مجمع ‌الجزایر جهان نامید که بین دو خشکی یعنی جنوب ‌شرقی آسیا و استرالیا پراکنده است. مهم ترین جزایر آن سوماترا، جاوه، سلبس و گینه‌ نو هستند. اسم اندونزی از کلمه لاتین Indus به معنی هندی و کلمه یونانی nesos به معنی جزیره تشکیل شده است. پایتخت این کشور شهر جاکارتاست که در جزیره جاوه قرار دارد. در پرونده امروز زندگی ‌سلام، با این کشور و آداب و رسوم قابل توجه‌شان بیشتر آشنا خواهید شد.

رفتارشناسی اندونزیایی‌ها

شاید باورش سخت باشد اما زل زدن وسوال‌های خصوصی کردن در این کشور، بی‌ادبی محسوب نمی‌شود. در ادامه با سه رفتار رایج و جالب اندونزیایی‌ها آشنا خواهید شد.

کنجکاوی بیش از حد| اندونزیایی‌ها بسیار کنجکاو هستند. در اولین مواجهه ممکن است درباره مسائل بسیار خصوصی از شما بپرسند. البته آن‌ها این کار را به قصد بی‌ادبی یا توهین به فرد مقابل انجام نمی‌دهند بلکه این راهی است تا حسن نیت و رفتار دوستانه خود را به غریبه‌ها ابراز کنند.

زل‌زدن| در اندونزی زل زدن آدم‌ها به هم بی‌ادبی محسوب نمی‌شود. گاهی هنگام راه رفتن در خیابان متوجه می‌شوید که فرد یا افرادی به شما زل زده‌اند. گاهی بزرگ ‌ترها شما را با انگشت به بچه‌هایشان نشان می‌دهند یا کارشان را متوقف می‌کنند تا شما را تماشا کنند! هرچه در آن لحظه غریبه‌های کمتری در آن محیط حاضر باشند، به  شما توجه بیشتری می کنند. اندونزی کشوری توریستی است و سالانه میلیون‌ها نفر از این کشور بازدید می‌کنند، اما باز هم هر غریبه‌ای برای یک اندونزیایی جذابیت خاص خودش را دارد!

وقت‌شناسی به شیوه ‌اندونزیایی| وقتی با یک اندونزیایی زمان ملاقاتی را هماهنگ می‌کنید، باید به این موضوع توجه کنید که کلمه ‌«فردا» در اندونزی همان معنای خاص و معمولی یعنی روز بعد از امروز را نمی‌دهد. مثلاً اگر یک اندونزیایی به شما بگوید فردا می‌آیم تا با هم غذا بخوریم، به این معناست که فردا یا پس فردا  یا چند روز دیگر می‌آید تا با شما غذا بخورد! درباره دیروز هم وضعیت همین‌ طور است. یعنی وقتی یک اندونزیایی می‌گوید اتفاقی در دیروز برایش افتاده منظورش این است که این اتفاق، دیروز، پریروز یا چند روز قبل از آن رخ داده است. این اهمیت نداشتن زمان برای تنظیم یک قرار ملاقات در یک ساعت خاص هم حاکم است. مثلاً شما با دوست خود که اهل این کشور است برای ساعت ۸ شب قرار ملاقات دارید اما او ساعت ۹ یا دیرتر به شما ملحق می‌شود، در حالی که لبخندی به لب دارد و حتی به ذهنش هم نمی‌رسد که بابت این تأخیر یک ساعته از شما عذرخواهی کند.

لبخند زدن به جای «نه» گفتن

زمانی که شما از یک دوست اندونزیایی درخواست انجام کاری را داشته باشید و او به هر دلیل قادر به انجام آن نباشد، به جای آن ‌که مستقیم به شما بگوید که نمی‌تواند آن کار را انجام دهد، لبخند می‌زند. فرهنگ مردم اندونزی به ویژه مردم منطقه ‌جاوا بر مفهومی به نام «روکون» به معنای ایجاد صلح، شکل گرفته است. اولین نکته در فرهنگ جاوایی دوری از هر نوع برخورد و درگیری با دیگران است. آن ها یک «نه» گفتن ساده را هم امکانی برای ایجاد درگیری یا دلخوری می‌دانند و سعی می‌کنند با لبخند زدن به شما بفهمانند که توانایی انجام فلان کار را ندارند. از طرف دیگر اگر از یک اندونزیایی سوالی کنید و او متوجه سوال شما نشده باشد یا جواب آن را نداند، باز هم سر خود را به گونه‌ای تکان می‌دهد که گویا کاملا منظورتان را فهمیده تا به گمان خودش شخص مقابل با تکرار سوال خود خجالت‌زده نشود.

نه به پیاده‌روی در اندونزی

مردم اندونزی برای تمام کارهای خود هرقدر هم که کوچک و جزئی باشد از وسیله ‌نقلیه استفاده می‌کنند. حتی برای رسیدن به سوپرمارکتی که کمتر از پنج دقیقه پیاده ‌روی لازم دارد، با موتور یا خودروی خود می روند. شاید یکی از دلایل استقبال گسترده ‌مردم اندونزی از خودروهای ژاپنی همین نیاز مبرم آن ها به وسیله ‌نقلیه باشد. حدود ۹۰ درصد بازار وسایل نقلیه ‌اندونزی در اختیار شرکت‌های ژاپنی است. تویوتا در این میان با ۳۲ درصد بیشترین مشتری را دارد و پس از آن دایهاتسو و هوندا  با ۱۷ و ۱۴ درصد در جایگاه‌های بعدی قرار می‌گیرند. این شرکت ‌های ژاپنی خودروهای خاص و ارزان ‌قیمتی را برای بازار اندونزی طراحی کرده‌اند که ابعادی کوچک تر دارد و جادارتر است؛ از طرفی طراحی بدنه و ایمنی آن به گونه‌ای صورت گرفته که برای خیابان‌های تنگ یا جاده‌های صعب ‌العبور مناسب باشد.

خرافات، بخشی جدانشدنی از زندگی یک اندونزیایی

مردم اندونزی به ویژه در مناطق روستایی و جزیره‌های دورافتاده در هنگام بیماری به جادوگر مراجعه می‌کنند. آن‌ها اعتقادی به پزشک یا طب جدید ندارند و حتی برای امراض صعب ‌العلاج، جادوگر را به یک پزشک حاذق ترجیح می‌دهند. اغلب مردم این کشور حتی برای مشکلات اساسی‌تر خود مثل سرقت اشیا و خودروی شان هم به جای پلیس نزد جادوگرها می‌روند. همین اعتقاد بی‌چون و چرای مردم اندونزی به این جادوگران، شبکه‌ای مافیایی از ثروت و قدرت را برای جادوگرها به ارمغان آورده است. وقتی یک اندونزیایی تب می‌کند، علامتی که با توجه به شرایط جغرافیایی و حشرات موجود در آن بسیار شایع است، به جای استفاده از تب‌برهای معمول، بدن خود را کروک می‌کند یعنی کمر و شکم خود را با یک سکه ‌فلزی خراش می‌دهد تا بادهای ضررآفرین از بدنش خارج شود. این خراش‌ها گاه چنان عمیق‌اند که در سطح پوست ایجاد خون ریزی و کبودی می‌کنند. مردم معتقدند بسیاری از امراض از طریق بادها در بدن فرد ایجاد می‌شود و تنها روش درمان، پیدا کردن راهی برای خروج این بادهاست.

همزیستی مسالمت‌آمیز با سوسک، مارمولک و موش

اگر به اندونزی سفر می‌کنید و برای  ارتباط با مردم به جای هتل در یک خانه اقامت دارید باید منتظر انواع و اقسام حشرات و جانوران در اطراف خود باشید. سوسک‌های بزرگ، مارمولک‌های معمولی و رنگی، مورچه، پشه و از همه بدتر موش تقریباً در همه خانه‌ها پیدا می‌شود. شما می‌توانید آن‌ها را در حالی که روی دیوارها راه می‌روند ببینید یا صدای جیرجیرشان را در هنگام خواب از روی سقف بشنوید. این مسئله برای مردم اندونزی چنان عادی است که دیگر حتی سرشان را هم به سمت صدا برنمی ‌گردانند!

در آشپزخانه اندونزیایی‌ها چه خبر است؟

بیشتر مردم اندونزی با دست غذا می‌خورند. این به آن معنا نیست که هیچ ‌کس از قاشق  یا چنگال استفاده نمی‌کند اما استفاده از چاقو برای بریدن غذا بسیار محدود است. تنها اندونزیایی‌هایی که سبک زندگی کاملاً غربی دارند در کنار غذای خود از چاقو استفاده می‌کنند. مردم اندونزی معتقدند چاقو یک اسلحه است و جایی در سفره ندارد. استفاده از قاشق و چنگال هم در اندونزی مشابه کشور خودمان است. یعنی به جای این که دندانه‌های چنگال را در غذا فروببرند، تلاش می‌کنند تا با استفاده از آن غذا را به داخل قاشق هدایت کنند. برای این که افراد هنگام غذاخوردن مجبور به استفاده از چاقو نشوند، معمولاً مواد غذایی پیش از پختن به تکه‌های کوچک‌ تقسیم   یا به حالتی طبخ می‌شود که خوردن آن با دست امکان ‌پذیر باشد مثل پختن جوجه یا ماهی با استخوان.

سفره به جای میزغذاخوری| اندونزیایی‌ها اغلب برای غذاخوردن از میز و صندلی استفاده نمی ‌کنند، بلکه غذای خود را روی سفره‌های تشک ‌مانند مخصوصی به نام لِسِهان پهن می‌کنند و در کنار آن چهارزانو می نشینند. در رستوران‌های خیابانی هم میزهای پایه‌کوتاه بزرگی برای سرو غذا وجود دارد که افراد به جای نشستن روی صندلی روی زمین یا زیراندازهای حصیری می‌نشینند. پیش از ورود به این رستوران‌ها که عموماً سکوهایی در خیابان هستند، کفش‌های خود را از پا در می‌آورند.

برنج‌خورهای حرفه‌ای| غذای غالب اندونزیایی‌ها برنج است. آن‌ها سه وعده در روز برنج می‌خورند. این برنج معمولاً به همراه ماهی، سبزیجات  یا تخم ‌مرغ سرو می‌شود. اندونزیایی‌ها ضرب‌المثل معروفی دارند که می‌گوید: «اگر برنج نخورده‌ای، یعنی اصلاً غذا نخورده ‌ای». در اندونزی مهم نیست که شما از چه رژیم غذایی پیروی می‌کنید، برنج در هر وعده حرف اول را می‌زند. یک اندونزیایی اگر در یک روز حداقل یک وعده برنج نخورد احساس می‌کند سیر نشده است! این کشور یکی از بزرگ ترین تولیدکنندگان برنج در سراسر دنیاست. بیش از ۵۰ میلیون هکتار از اراضی اندونزی زیر کشت برنج است. هرچند که مصرف داخلی در این کشور چنان بالاست که مجالی برای عرضه‌ این محصول به بازارهای جهانی نمی ‌دهد. در سال ۲۰۱۸ یک و نیم میلیون تن برنج به این کشور وارد شده تا شکم پلوخورهای شرقی را سیر کند. مصرف سرانه برنج در اندونزی ۲۰۰ کیلوگرم در سال است!

داشتن آب گرم در خانه یک آپشن لاکچری

داشتن آب گرم در خانه‌های اندونزی یک امر لوکس و اشرافی محسوب می‌شود. آب گرم برای استحمام را تنها می‌توان در هتل‌ها، خانه افراد بسیار ثروتمند یا خانه‌های نزدیک مناطق آتش فشانی که آب مصرفی‌شان به طور طبیعی گرم است، پیدا کرد. در غیر این صورت مردم با همان آب با دمای اتاق دوش می‌گیرند و کاملاً به این مسئله عادت کرده‌اند. برای استحمام نوزادان، سالمندان یا بیماران آب را با حرارت مستقیم در ظرف گرم می‌کنند، چون اساساً سیستم گرم ‌کننده ‌آب در خانه‌ها وجود ندارد.

۱۰ درصد اندونزیایی‌ها در فقر مطلق

اندونزی دارای بزرگ ترین اقتصاد در کشورهای حوزه جنوب ‌شرقی آسیاست. عمده درآمد این کشور از تولید محصولاتی نظیر روغن پالم، زغال‌سنگ، محصولات پتروشیمی، گاز طبیعی، پارچه، قطعات خودرو، لوازم‌الکترونیکی، پوشاک، کفش، مواد معدنی، سیمان، تجهیزات و کالاهای پزشکی، صنایع‌دستی، کودهای شیمیایی، لاستیک، غذاهای فراوری شده و جواهرات است. همچنین با توجه به موقعیت مکانی و چشم‌اندازهای بی‌نظیر، صنعت گردشگری یکی از منابع درآمد و کارآفرینی برای اقتصاد اندونزی است. با وجود رشد روزافزون تعداد میلیاردرها در این کشور همچنان بیش از ۱۰ درصد از مردم اندونزی در فقر مطلق به سر می‌برند و با توجه به پرداخت نکردن مالیات توسط ثروتمندان، دولت در تأمین بودجه خدمات عمومی همچون آموزش رایگان و بهداشت با مشکلاتی جدی مواجه است. با وجود این که اندونزی یکی از اعضای گروه G۲۰ و اقتصاد پیشرو در جهان است اما در حدود نیمی از جمعیت این کشور روزانه کمتر از ۲ دلار آمریکا درآمد دارند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

آشنایی با مسجد گنبد طلایی اندونزی

اندونزی کشور مسلمان پر از پیچیدگی فرهنگی

نکات ضروری قبل از سفر