قونیه، شهری آرام در دل ترکیه

ترکیه با داشتن آثار باستانی و چشم‌اندازهای طبیعی یکی از مقاصد پرطرفدار گردشگری جهان به شمار می‌رود. این کشور بین دو قاره آسیا و اروپا قرار گرفته و دارای فرهنگی غنی و تاریخی درخور است.

از آنجا که این کشور همیشه نمایانگر خودنمایی فاتحان و عظمت روم شرقی و دولت عثمانی بوده، آثاری در خود جای داده که در تبدیل‌کردن این کشور به یکی از قطب‌های اصلی گردشگری جهان بی‌تاثیر نبوده است.

حال شهر «قونیه» یکی از بزرگ‌ترین شهرهای ترکیه بوده که به لحاظ جمعیتی نیز رتبه هفتم را از آن خود کرده است. عمده مساحت این شهر که در جنوب منطقه میانی آناتولی قرار گرفته از فلات و دشت تشکیل شده است.

سرزمینی هموار با پوشش گیاهی قوی و خاک مناسب که به لحاظ کشاورزی از اهمیت خاصی برخوردار است و بیشتر بخش‌های جنوبی‌اش با رشته کوه‌های طاروس احاطه شده‌اند. می‌توان از قونیه به عنوان یکی از مقاصد محبوب افراد جویای آرامش نام برد، افرادی که بازدید از یک شهر آرام را به سفر در استانبول پرهیاهو ترجیح می‌دهند.

از جاذبه‌هایی که گردشگران زیادی را برای بازدید به قونیه می‌کشاند می‌تواند به آرامگاه و موزه مولانا جلال الدین بلخی شاعر و عارف  نامدار ایرانی در این شهر اشاره کرد. گنبد بنای آرامگاه مولانا ۱۶ وجه دارد و روی کاشی‌های آن آیات گران‌قدری نوشته شده است.  در این منطقه علاوه بر مقبره مولانا، قبرهای سلطان‌العلما پدر مولانا، بهاء‌الدین پسر مولانا و برخی از شاگردان آن شاعر نامدار ایرانی را زیارت کرد.

از دیگر جاذبه‌ها «موزه مولاناست» که یکی از متعلقات باغ‌های کاخ سلجوقیان بوده و مولانا در زمان حیات در این محل زندگی و تدریس می‌کرده است. علاقه‌مندان در این موزه می‌توانند اشیایی نظیر تسبیح، دستار و کلاه ، جانماز، دیوان حافظ و همچنین دست‌نویس‌های گرانقدر مولانا را که هنوز باقی‌مانده است، مشاهده کنند.

«تربت و مسجد شمس تبریزی» از دیگر جاذبه‌های قونیه است که در پارک شمس در سمت شمالی مسجد شرف‌الدین قرار گرفته است. تربت و مسجد شمس در سال ۱۵۱۰ به وسیله امیراسحق بازسازی و گسترده شد. در داخل مسجد تربتی است که همگان معتقدند این تربت جایگاه خود شمس تبریزی، استاد و پیر حضرت مولانا بوده است.

blank

«موزه آتاتورک» بازمانده خانه‌ای است که در سال ۱۹۱۲ توسط مردم برای آتاتورک ساخته شد و به عنوان هدیه به این شخص اهدا شد. در این موزه لباس‌ها و وسایل استفاده شده به وسیله آتاتورک، مدارک جنگ آزادی ترکیه، عکس‌ها و روزنامه‌ها در معرض نمایش قرار گرفته است. گفته می‌شود که بنای این موزه یکی از بناهایی با معماری با شکوه قرن ۱۹ است.

blank

از دیگر جاذبه‌های معروف شهر قونیه می‌توان از شهرهای زیرزمینی مخفی در این شهر نام برد. در گذشته های دور مردم برای اینکه بتوانند در برابر حمله‌هایی که به آن‌ها می‌شده در امان باشند اقدام به ساخت شهرهای زیرزمینی می‌کردند. در حال حاضر این شهرها تبدیل به یکی از جاذبه‌های گردشگری قونیه شده‌اند.

شهرهای زیرزمینی و مخفی قونیه در ۳۰ کیلومتری کاراپینار قرار دارند؛ در این شهرها انبار موادغذایی، کلیسه، سنگ آسیاب، اّب انبار و قبرستان نیز وجود دارد.

قونیه

«کاراپینار» منطقه‌ای است در قونیه که با توجه به قدمت زمین‌هایش بسیار مورد توجه زمین‌شناسان قرار دارد. همچنین گفته می‌شود آب‌هایی که در این شهر جاری هستند از نظر ارزش طبی و درمانی در دنیا بی نظیر هستند. از نکات قابل توجه در مورد این شهر شغل دامپروری و کشاورزی ساکنان آن‌ها است.

قونیه

«مسجد علاءالدین» یکی دیگر از جاذبه‌های شهر قونیه است که از دوران سلجوقیان در این شهر باقی‌مانده است. این مسجد مدفن تعداد زیادی از بزرگان دوره سلجوقی است که دیوارهای آن از سنگ و گنبد مخروطی ساخته شده و جلوه‌ای وصف‌نشدنی به بنا بخشیده است.

قونیه

منبع: ایسنا

مَلاک ده ونک؛ مستوفی هشت‌ساله دربار ناصرالدین شاه

اغلب زمین‌های ده ونک نام «میرزا حسن خان مستوفی الممالک» را در قباله خود داشتند؛ این وزیر دارایی دوره قاجار از زمین‌های دانشگاه الزهرا فعلی گرفته تا جنوب این محله را صاحب بود و باغ و زمین‌های کشاورزی و املاک فراوان و البته سابقه نیکوکاری های فراوانی در این روستا ها داشت. اولین قنات‌های ده ونک توسط خاندان مستوفی در این محله احداث شد. از خاندان مستوفی الممالک در ده ونک، تنها باغ و عمارتی قدیمی باقی مانده و مقبره‌ای خانوادگی که شرحش را در این گزارش می خوانید.

«مستوفی الممالک» لقب وزیر دارایی دوره قاجار بود؛ کسی که خزانه‌داری می‌کرد و حسابداری حکومت را در دست داشت. این لقب از «میرزا یوسف مستوفی الممالک» به پسرش میرزاحسن خان به ارث رسیده بود؛ همانطور که املاک و اراضی متعددی در تهران نسل در نسل به مستوفی‌ها رسیده و در هر دوره چیزی هم به آن اضافه شده بود. اعتماد السلطنه در کتاب خاطراتش می‌نویسد :«میرزا یوسف مستوفی الممالک در دوره سلطنت محمد شاه قاجار لقب پـدرش ــ مستوفی‌الممالک ــ را دریافت کرد و به گفته خودش مورد لطف و اعتماد خاص امیرکبیر بود. همچنین ناصرالدین شاه توجهی خاص بدو داشت تا جایی که او را «آقا»، و در اواخر عمر «جناب آقا» خطاب می‌کرد.» همین جایگاه بالای مستوفی الممالک نزد شاه باعث شده بود تا در زمان سفرهای ناصرالدین شاه به فرنگ، امور جاری مملکت به او سپرده شود.

مَلاک ده ونک؛ مستوفی هشت‌ساله دربار ناصرالدین شاه

*** سوغات آشتیان

میرزا یوسف آشتیانی یا همان مستوفی الممالک، اولین فردی بود که در ده ونک قنات احداث کرد. قنات سازه‌ای مخصوص مناطق کویری از جمله یزد بود. در دوره قاجار میرزا یوسف آشتیانی که اصالتی یزدی داشت و با ساختار و کارکرد قنات آشنا بود، برای اولین بار قنات‌هایی را در ده ونک ایجاد کرد. تا پیش از آن ده ونک چندان جمعیتی نداشت.میرزا یوسف برای حفر این قنات‌ها افراد ماهری را از یزد به تهران آورد. قنات باغ بالا که از اوین به سمت ده ونک جاری می‌شود، با عبور از باغ مستوفی، درختان این باغ و اراضی مستوفی را آبیاری می‌کرد و در ادامه زمین‌های کشاورزی را سیراب می‌کرد. این قنات هنوز هم در محله ونک جاری است و بعد از گذر از دیوارهای باغ مستوفی، به حوض بزرگ بوستان مختاری یا همنا باغ ایرانی ده ونک جاری می‌شود. ۸ رشته قنات از دوره قاجار به بعد این باغ‌ها و اراضی را آبیاری و آب آشامیدنی مردم ده ونک را تامین می‌کردند. علاوه بر میرزایوسف خان مستوفی الممالک که قنات‌های ده ونک را احداث کرد، خاندان فرمانفرمایان هم رشته قنات‌های دیگری در شمیران احداث کردند و به این ترتیب آب‌ آشامیدنی از پای کوه‌های شمیران به سمت تهران روانه شد.

مَلاک ده ونک؛ مستوفی هشت‌ساله دربار ناصرالدین شاه

*** مرد نکونام نمیرد هرگز

می‌گویند زمانی که مستوفی الممالک زمین‌های ده ونک را از ناصرالدین شاه خرید، تنها قلعه‌ای قدیمی در این منطقه وجود داشت که ۱۰ خانواده در آن زندگی می‌کردند. باغ‌ها و کوچه‌باغ‌های این محدوده بعدا توسط خاندان مستوفی یک به یک پدیدار شدند و خیلی زود این قلعه کوچک، جای خود را به باغ‌های ایرانی داد. «سیما طایفه» پژوهشگر مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی در این باره می‌نویسد :«از میرزا یوسف مستوفی‌الممالک در تاریخ به‌عنوان مردی نیکوکار یاد شده است. او در انجام‌دادن امور عام‌المنفعه همچون آبادکردن روستاها و مزارع، احداث قنوات و حفر انهار اهتمام داشته است. او در سال ۱۲۶۵ خورشیدی بدرود حیات گفت و در باغ ونک، در آرامگاهی که خود ساخته بود، به خاک سپرده شد.هنوز هم اهالی ده ونک نام این وزیر دارایی دوره قاجار را بر سر زبان ها دارند و از نیکوکاری های او می گویند.»در آن زمان در شمال ده ونک باغ‌هایی احداث شد و جنوب آن را زمین‌های کشاورزی. گندم، از مهمترین محصولاتی بود که مردم ده ونک به کاشت آن روی آوردند.

مَلاک ده ونک؛ مستوفی هشت‌ساله دربار ناصرالدین شاه

*** کتیبه‌های حجاری در مقبره مستوفی

آرامگاه خاندان مستوفی الممالک در ده ونک به دست میرزا یوسف مستوفی ساخته شد. این آرامگاه بنایی تاریخی با ۳ اتاق تو در تو است. تعدادی از اعضای خاندان مستوفی از جمله میرزا یوسف و میرزا حسن و میرزا حسین و همسر میرزا حسن خان و افراد دیگری از این خاندان در این مقبره خانوادگی آرمیده‌اند. این آرامگاه در ضلع جنوبی اراضی‌ای قرار دارد که در حال حاضر در اختیار دانشگاه الزهرا است. در اتاق‌های این مقبره تاریخی علاوه بر سنگ قبرهای اعضای درگذشته این خاندان، چند جلد کتاب‌ قدیمی و نسخ خطی، نقاشی‌های رنگ روغن و سیاه قلم از اعضای خاندان مستوفی و اشیاء دیگری متعلق به این خاندان نگهداری می‌شود. پنجره‌های چوبی، شیشه‌های رنگی مینا دارند و «سنگاب» قدیمی‌ای در ورودی ساختمان مقبره به چشم می‌خورد. کتیبه‌های حجاری شده به خط نستعلیق، لچکی، آجرکاری و کاشیکاری از دیگر هنرهای به کار رفته در ساختمان این آرامگاه است.

blank

*** مزاری برای ملیجک خاصه دربار

سالن آرامگاه مدفن اعضای خاندان مستوفی است. این سالن اتاقی ساده با سقفی گنبدی است که به‌واسطه پنجره بزرگ شمالی و دو پنجره جنوبی از نور کافی برخوردار است. در ضلع شمالی سالن، مزار میرزا یوسف مستوفی‌الممالک از سنگ مرمر نفیس قرار دارد. سنگ مزار با ارتفاعی حدود نیم متر از کف، مشرف به پنجره مشبک مرکزی است. روی سنگ اشعاری به خط نستعلیق به قلم عبدالرحیم اصفهانی و منقور به دست استاد عبدالرسول حجار دیده می‌شود. بر حاشیه اطراف سنگ مزار و بدنه آن نقوش گل‌وبوته حجاری شده، و نقوش حاشیه آن نیز به رنگ‌های آبی و زرد، رنگ‌آمیزی شده‌اند. در دوطرف سنگ مزار دو گلدان پایه‌دار بزرگ از سنگ مرمر نهاده شده است.

blank

در جنوب سالن، مزار میرزا حسن مستوفی از مرمر سفید قرار دارد و روی آن اشعاری حجاری شده است. همچنین ۳ تن از فرزندان میرزا حسن مستوفی‌الممالک به نامهای میرزا یوسف، میرزا علی و میرزا کاظم در این سالن دفن شده‌اند. در یکی از اتاقهای مشرف به سالن نیز مزار غلامعلی خان معروف به ملیجک و ملقب به عزیزالسلطان قرار دارد.هنوز کسی نمی داند چرا مدفن این ملیجک خاصه در این مقبره است . در محوطه بیرونی ساختمان هم سنگ قبرهای مختلفی از جمله جلال‌الدوله فرزند ظل‌السلطان، مصطفی خان حاجب‌الدوله، محمدعلی فسا منصورالدوله، شیخ‌المشایخ عضدی و چند تن دیگر به چشم می‌خورد. آخرین بار ۵۰ سال پیش بود که یکی از اعضای خاندان مستوفی الممالک در این مقبره آرام گرفت. این مقبره در حال حاضر در اختیار بازماندگان این خاندان قرار دارد.

blank

*** سیاستمدار ۸ ساله دودمان قاجار

«میرزا حسن خان مستوفی المملک» فرزند میرزا یوسف بود و وقتی تنها ۸ سال داشت پدرش او را به ریاست اداره «استیفا» منصوب کرد؛ یعنی اداره‌ای که حسابداری دولتی و باج و خراج حکومتی را بر عهده داشت. لقب مستوفی‌گری هم از همین عنوان گرفته شده است. میرزا حسن مستوفی الممالک تنها ۱۱ سال داشت که بعد از مرگ پدرش به سمت مستوفی الممالکی دربار ناصرالدین شاه رسید. این شد که میرزا حسن کلیه مشاغل پدر را با پیشکاری میرزا هدایت‌الله وزیر دفتر به عهده گرفت. اندر حکایت قدرت و جایگاه میرزاحسن در دربار ناصرالدین شاه همین بس که درباریان قدیمی ارگ هم مجبور بودند در مقابل این پسر بچه تعظیم کنند و به او احترام بگذارند.

blank

او علاوه بر دوره ناصرالدین شاه، در دوران مظفرالدین شاه، محمدعلی شاه، احمد شاه هم در دربار سمت‌هایی مثل نخست وزیری و عناوینی مهم بر عهده داشت. حسن مستوفی تنها فردی در حکومت قاجار با چنین سابقه‌ای بود که با روی کار آمدن حکومت پهلوی، همچنان جزو رجال و دربار باقی ماند و برای مدتی سمت نخست وزیری رضاشاه را هم بر عهده داشت. سال ۱۳۰۶ او آخرین روزهای حضورش در عرصه سیاسی کشور را پشت سر گذاشت و بعد از ۵ سال خانه نشینی، در سال ۱۳۱۱ درگذشت و در مقبره خانوادگی خود در ده ونک به خاک سپرده شد. در حال حاضر تنها یکی از باغ‌های باقی مانده در ده ونک در اختیار ورثه خاندان مستوفی الممالک قرار دارد اما قصه نیکوکاری های مستوفی الممالک در حق روستاییان این منطقه هنوز هم که هنوز است دهان به دهان می چرخد و از زمانه پیشی می گیرد.

منبع: ایرنا

دبی اکسپو ۲۰۲۰؛ میراثی مادام‌العمر

اکسپو ۲۰۲۰ دبی قبل از گشایش درب‌های آن قرار بود به یک ستاره تبدیل شود. هم اکنون معماری باورنکردنی آن، به‌عنوان خانه بزرگترین سطح برجسته ۳۶۰ درجه جهان، بیش از ۹۰ غرفه منحصربه‌فرد و ۲۰۰ هزار متر مربع ال‌ای‌ای‌دی و سازه‌های طلایی و سازه‌های پلاتینیوم به تنهایی مورد توجه قرار گرفته است.

به نقل از یورونیوز، اکسپو ۲۰۲۰ دبی طی۶ ماه مورد استقبال بیش از ۲۰ میلیون بازدیدکننده قرار گرفته است و جایگاه خود را در کتاب‌های تاریخ ثبت خواهد کرد.

بیش از ۸۰ درصد از زیرساخت‌های ساخته شده در اکسپو ۲۰۲۰ دبی به عنوان شهر منطقه ۲۰۲۰ و جامعه‌ای برای آینده که از مدرن‌ترین نوآوری، علم و پایداری برای ایجاد محیطی پاک‌تر، ایمن‌تر و سالم‌تر برای ساکنان استفاده خواهد کرد، ادامه خواهد داشت.

اکسپو ۲۰۲۰ دبی غیر از میراث فیزیکی، پتانسیل یکی از جوان‌ترین و سریع‌ترین جمعیت‌های جهان از دانشمندان جوان گرفته تا متفکران بزرگ را برانگیخته است. بیش از ۲.۷ میلیون کودک از اکتبر ۲۰۲۱ از اکسپو بازدید کرده‌اند که ۵۰۰ هزار نفر از آنان بخشی از برنامه مدرسه اکسپو بوده‌اند.

علاوه بر این، بیش از ۳میلیون بازدید مجازی از سفرهای مدرسه و ۱.۳ میلیون بازدید از وب سایت برنامه مدرسه اکسپو صورت گرفته است.   Expo Adventures یک سفر تعاملی را برای افراد تا سن ۹ سالگی ارائه می‌دهد که کودکان می‌توانند با دستگاه بازی کنند و از تجربیاتی پر از حقایق باورنکردنی، داستان‌های متحرک و بازی‌های هیجان‌انگیز لذت ببرند.

همچنین تجربیات مجازی دانش‌آموزان را به چالش می کشد تا خلاقیت خود را آزاد کنند، راه‌حل‌های نوآورانه‌ای برای چالش‌ها تصور کنند و نسل جدیدی از رهبران را تشکیل دهند.

تعداد بازدیدکنندگان مجازی در سایر نقاط جهان به ۱۴۵ میلیون نفر رسیده است. اکسپو ۲۰۲۰ دبی فراتر از مرزهای جغرافیایی امارات، چراغ امیدی برای میلیون‌ها نفر فراهم کرده است و جامعه بین‌المللی را در نمایش انعطاف‌پذیری در زمان‌های نامشخص گرد هم می‌آورد.

در ۶ ماه گذشته، رهبران و مقامات بلندپایه از سراسر جهان در نمایشگاه اکسپو ۲۰۲۰ دبی شرکت و به ایجاد اقدامات مثبت و همکاری حیاتی بین ملت‌ها از سراسر جهان کمک کرده‌اند و مضمون و هدف نمایشگاه جهانی «ارتباط ذهن‌ها، ایجاد آینده» را تجسم کرده‌اند.

واول رامکالاوان، رئیس‌جمهور کشور سیشل آفریقا در بازدید از نمایشگاه اکسپو ۲۰۲۰ دبی گفت: «اکسپو ۲۰۲۰ دبی، چراغی برای خوش‌بینی جهانی، توسعه مسئولانه و پایدار جهانی برای ملت‌هایی است که در کنار هم در برابر ناملایمات ایستاده‌اند و زمانی که نوبت به تعیین آینده‌ای سالم برای سیاره زمین می‌رسد، همه ما با هم از بزرگترین ملت تا کوچکترین در کنار هم هستیم».

از همه مهمتر، نمایشگاه اکسپو ۲۰۲۰ دبی نشان داده است که وقتی جهان با هم کار می‌کنند، چه چیزی ممکن می‌شود. گستره کامل میراث اکسپو ۲۰۲۰ دبی هنوز در راه است اما اگر موفقیت ۶ ماه گذشته اتفاقی باشد، آینده درخشان‌تر از همیشه به نظر می‌رسد.

منبع: ایسنا

آشنایی با معماری کهن ایرانی در حرم رضوی

حرم مطهر رضوی نه تنها گنجینه واقعی فرهنگی و هنری است؛ بلکه در زمینه‌های مردم‌شناسی، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و اجتماعی بسیار مفید است. بسیاری از هنرها مانند معماری،نگارگری و… در آن دیده می‌شود، اما متأسفانه این آثار هنری، فرهنگی، کتیبه‎‌های حرم و بسیاری از زیبایی‌های حرم از دید بیشتر زائران آن پنهان مانده‌ است.

رجبعلی لباف‌خانیکی، پژوهشگر و باستان‌شناس خراسانی در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص تاریخچه و معماری حرم رضوی اظهار کرد: افرادی که بنای حرم را ساخته و شکل داده‌اند، حکیمان، دانشمندان و روان‌شناسان بزرگی بوده‌اند که سعی داشته‌اند هنر ایرانی اسلامی را در این بنا تجلی دهند.

وی خاطرنشان کرد: با اینکه صفویان از مریدان و شیفتگان ائمه اطهار(ع) بودند اما حمله، هجوم و مزاحمت‌های مداوم ازبک‌ها در خراسان موجب ناامنی شده بود و به آن‌ها مجال نمی‌داد، چنانکه باید به حرم رضوی بپردازند تا جایی‌که به استناد «تاریخ شهر مشهد» بین سال‌های ۹۱۳ تا ۹۱۶ ه.ق ازبک‌ها بر خراسان مسلط شدند و طی آن ۳ سال حاکمی بر مشهد گماشتند به نام «سید هادی خواجه».

لباف‌خانیکی اضافه کرد: پس ازاین انتصاب اغلب امرای تیموری مقیم مشهد تسلیم ازبک‌ها شدند و به ماوراءالنهر انتقال یافتند و خراسان به تصرف ازبک‌ها درآمد، تا اینکه یکی از پسران سلطان حسین بایقرا به نام «محمد قاسم میرزا» به مشهد وارد شد و حاکم ازبک را آواره کرد. سیدهادی خواجه در مرو به شیبک‌خان ازبک پیوست و او «عبیدالله سلطان» را مامور حمایت از سید هادی کرد. آن دو به مشهد یورش آوردند و در مشهد دست به تعدی دراز کردند و انبوه جمعیت مجاور را آزردند و حرم مطهر را غارت و تاراج کردند.

این باستان‌شناس خراسانی ادامه داد: در مشهد به خصوص اوایل آن دوران را با مشکل مواجه می‌کردند، در نتیجه مجموعه حرم رضوی از سویی از عنایات شاه اسماعیل، پادشاه شیعی متعصب بی‌نصیب ماند و از سوی دیگر آنچه در طول زمان به حرم مطهر وقف یا هدیه شده بود به یغما رفت به گونه‌ای که هیچ اثری از دوران شاه اسماعیل صفوی در حرم موجود نیست.

وی گفت: شاه اسماعیل صفوی در اوایل ماه شعبان  سال۹۱۶ ه.ق در تعقیب شیبک‌ خان ازبک به مشهد وارد شد. شیبک خان از مشهد گریخت. شاه اسماعیل پس از زیارت حرم غارت شده رضوی توسط ازبکان، در تعقیب شیبک خان، از راه سرخس عازم مرو شد. جنگ سرنوشت‌ساز او و شیبک خان ازبک در نزدیکی شهر مرو اتفاق افتاد و منجر به شکست شیبک خان شد.

لباف‌خانیکی عنوان کرد: شاه اسماعیل سرٍ شیبک خان را از تن جدا کرد. از کاسه سرٍ او جام ساخت. پوست سرش را از کاه پر کرد و نزد مزاحم دیگر غربی، پادشاه عثمانی فرستاد. پس از آن پیروزی، خراسان به تصرف صفویه درآمد و به یمن وجود حرم رضوی شهر مشهد یکی از مراکز مهم زیارتی وتجاری در دولت صفوی شد.

این باستان‌شناس خراسانی ادامه داد: اما ۲ سال بعد باز ازبک‌ها سر بر آوردند و در اوایل سال۹۱۹ ه.ق «تیمور سلطان» و «عبیدالله خان» ازبک شهر مشهد را تصرف کردند، تا اینکه مجدد شاه اسماعیل به مشهد آمد و این شهر را آزاد کرد. البته ایران از سوی غرب نیز در معرض تهاجم عثمانی‌ها بود تا جایی که در سال ۹۲۰ ه.ق شاه اسماعیل رسما درگیر جنگ مهم و سرنوشت ساز «چالدران» شد و تا پایان عمرش (سال۹۳۰ ه.ق) مجال پرداختن به خراسان را نیافت.

blank

 

وی اضافه کرد:پس از پایان عمر شاه اسماعیل فرزند ۱۱ ساله‌اش «تهماسب میرزا» به سلطنت رسید، امرای قزلباش در دوران او به جان هم افتادند و سادات رضوی به ویژه نقیبیان صاحب اختیار واقعی شهر مشهد و حرم رضوی بودند. البته گفته می‌شود که تا سال ۹۴۶ ه.ق با فتح قندهار توسط سپاه قزلباش، خان‌های ازبک مرعوب شدند و عبیدالله ازبک درگذشت؛ مشهد بارها لگدمال ازبک‌ها شد و خسارت‌ها دید و پس از آن به مدت نیم قرن نسبتا آرام بود، اما در اواخر قرن دهم و در دوران کودکی شاه و پریشانی خراسان دوباره ازبک‌ها به مشهد ریختند و فجایعی وحشتناک به بار آوردند.

لباف‌خانیکی گفت: جای شگفت است که در دوران پر آشوب اوایل سلطنت «شاه طهماسب» حرم رضوی همچنان مورد توجه خاص و عام بود و از یک سو توسط شیفتگان و مریدان مورد تکریم و ترمیم قرار می‌گرفت و از سوی دیگر به وسیله مهاجمان ازبک مورد هجوم و غارت واقع می‌شد. پس می‌توان همان دوران را آغاز فعالیت‌های معماری عصر صفوی در مجموعه حرم رضوی دانست که احتمالا بانی این اقدامات همان سادات یا نقیبان بوده‌اند.

این پژوهشگر خراسانی ادامه داد: برای مثال در همان اوایل سلطنت شاه تهماسب تنها مناره نزدیک گنبد مرمت و طلاکاری شد و در سال۹۳۲ ه.ق نیز سطح گنبد حرم مطهر که پیش‌تر (عصر شاهرخ) با کاشی‌های نفیس تزئین شده بود به خشت‌های طلا آراسته شد و حدود ۷۰ سال پس از آن و در هنگام حمله مجدد ازبکان به رهبری «عبدالمؤمن خان» خزانه حرم به تاراج رفت و طلاهای روکش گنبد و مناره برای ضرب سکه و مصرف هزینه‌ها برچیده شد تا اینکه شاه عباس صفوی که در سال ۱۰۱۰ ه.ق پیاده از اصفهان به مشهد آمد، دستور داد مناره و گنبد دوباره به طلا آراسته شود.

وی خاطرنشان کرد: شاه تهماسب خود نیز از حرم مطهر رضوی غافل نبود و در سال۹۵۷ ه.ق که با اقتدار سلطنت می‌کرد، اوراق مشبک طلایی و پیوسته به هم بر صندوق مقبره امام رضا(ع) وقف کرد که خوشبختانه از دستبرد ازبک‌ها مصون مانده است؛ البته بعدها بر اثر فرسایش، صندوق از آن جدا شده و اکنون با ۱۶۶ قطعه در موزه مرکزی آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود.

لباف‌خانیکی بیان کرد: از اوایل قرن یازدهم ه.ق اقدامات اساسی و گسترده‌ای چه به لحاظ ساختاری و چه به جهت کاربرد شیوه‌های معماری و نگارگری در مجموعه معماری حرم رضوی اعمال شد و علاوه بر شیوه‌های بومی، از شیوه معماری رایج در اصفهان نیز در برخی فضاهای معماری حرم مطهر استفاده شد.

منبع: ایسنا

معرفی کاروانسرای لاسجرد سمنان:

صفویه دوره ی طلایی رونق کاروانسراهاست در این دوران بود که شاه عباس تصمیم به بازسازی و احیای جاده ابریشم نمود و یکی از الزامات این کار را احیای کاروانسراها می دانست. همین امر موجب شد که بیشتر کاروانسراها به نام شاه عباس نام گذاری گردد.  کاروانسراهای این دوران اکثرا برای استراحت زائرین امام رضا که از راه ابریشم به مشهد سفر می کردند ساخته شده است.

سمنان را به دلیل قرارگیری در راه ابریشم به استان کاروانسراها می شناسند، تعداد ۲۷ کاروانسرا در جاده های استان سمنان در مسیر تهران به مشهد وجود دارد، بسیاری از این کاروانسراها از کنار جاده قابل مشاهده اند و حتی گردشگران می‌توانند در بعضی از این کاروانسراها اقامت نیز داشته باشند.

امروزه بسیاری از این کاروانسراها در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده اند با این وجود هستند کاروانسراهایی که علاوه بر دارا بودن قدمت تاریخی به مخروبه تبدیل شده اند.

blank

کاروانسرای لاسجرد

این‌ کاروانسرا در روستای‌ لاسجرد سمنان‌ قرار دارد و از بناهای‌ دوره‌ شاه عباس‌ اول‌ صفوی‌ است‌. در اطراف حیاط وسیع این کاروانسرا ۲۴ حجره ساخته شده. دو ایوان‌ بلند و بزرگ‌ در غرب‌ و شرق‌ کاروانسرا وجود دارد که‌ با درگاه‌ کوتاه‌ و چند پله‌ به‌ دالان‌ها متصل می ‌شوند. سقف‌ این‌ ایوان ‌ها طاق‌ ضربی‌ بزرگی‌ است‌ که‌ تزئینات‌ مربع‌ شکل‌ تودرتو دارد. در چهارگوشه‌ کاروانسرا، چهار مدخل‌ ورودی‌ با طاق ‌های‌ قوس ‌دار، حیاط‌ را به‌ دالانی‌ متصل‌ می کند که‌ درتقاطع‌ و روبروی‌ آنها باراندازهایی‌ طراحی‌ و اجراشده‌ است‌. مصالح‌ کاروانسرا از آجر، سنگ‌، ملات‌ گچ‌ و ساروج‌ و خاک‌ گچ‌ است‌. این‌ کاروانسرا بارها مرمت شده است. با توجه به اینکه امروز نیز این کاروانسرا در مسیر زائران شهر مشهد قرار داد هنوز هم میزبان گردشگران زیادی از نقاط دور و نزدیک است.

‌ آدرس کاروانسرای لاسجرد: ۱۳ کیلومتری شهرستان سرخه، استان سمنان در مسیر زیارتی شرق به غرب جاده ابریشم در جاده سمنان به تهران

گلاب گیری میمند فارس

کاشت گل محمدی و گلاب گیری در ایران قدمتی حدودا ۷ هزار سال دارد که میمند فارس هر  ساله اوایل فصل بهار با گل های محمدی تبدیل به بهشتی می شود که عطر دل انگیزش تا کیلومترها به مشام می رسد. میمند با دارا بودن یک هزار هکتار باغ های گل محمدی  و تولید سالانه ۱۱ میلیون لیتر گلاب به  یکی قطب‌های گل محمدی در کشور و همچنین به گلخانه فارس شهرت گرفته است. کاشت گل محمدی  نیازی به آب فراوان ندارد و در مراتع کم آب هم رشد می کند همین خاصیت کم توقع بودن آن موجب شده نوع آب‌ و خاک میمند مکان خوبی برای رشد این گل باشد و هرساله برزمین های زیر کشت آن افزوده شود.

غنچه گل محمدی پس از باز شدن مدت زمان کمی روی شاخه می ماند و اگر برداشت به موقع صورت نگیرد گلاب بدست آمده کیفیت بالایی نخواهد داشت. برداشت گل محمدی با آیین و مراسم خاصی همراه است که قبل از طلوع آفتاب و گرم شدن هوا صورت می گیرد و گل ها را پیش از پژمرده شدن به کارگاه‌های عرق‌گیری انتقال می دهند. انبوهی از گل های چیده شده به استان های اطراف برده می شود و بخش اعظمی از آن خشک شده و به خارج صادر می گردد. از گل محمدی علاوه بر گلاب گیری برای تغذیه زنبورهای عسل، تولید مربا و اسانس استفاده می شود.

بهتر است بدانید گل محمدی علاوه بر طعم و عطر بهشتی که دارد برای درمان بیماری هایی نظیر صرع، زخم معده، تقویت قلب و ضعف عمومی بسیار مؤثراست.

علاقه مندان به گلاب گیری می توانند در ابتدای اردیبهشت ماه به میمند سفر کنند و آیین گل‌چینی، گلاب گیری و جشنواره گل را از نزدیک تماشا کنند. این مراسم آیینی هزار ساله دارد و هر ساله میلیون ها گردشگر را از سراسر کشور به سمت خود می‌کشاند.

 

 

اثرات مثبت طبیعت بر سلامت روانی

تنها یک پیاده روی در طبیعت، جنگل یا قدم زدن در کنار ساحل در یک صبح آفتابی می تواند درونی ترین احساسات شادی و آرامش را بیدار کند، و روانشناسی محیطی راه زیادی را برای اثبات این واقعیت طی کرده است.

رواشناسی محیطی مملو از نظریه هایی در مورد چگونگی عملکرد ما در محیط اطرافمان است. تمایل ما به طبیعت ژنتیکی است و ریشه در تکامل دارد. به عنوان مثال، آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا اکثر مردم ترجیح می دهند اقامتگاه هایی را رزرو کنند که از بالکن یا تراس منظره ای عالی دارند؟ چرا بیمارانی که از تخت بیمارستان خود منظره طبیعی را مشاهده می کنند زودتر از دیگران بهبود می یابند؟ یا چرا وقتی استرس ذهن ما را تحت تأثیر قرار می دهد، تنها به دنبال یافتن زمانی برای گذراندن زمان در طبیعت هستیم؟

نگاهی به اثرات مثبت ارتباط با طبعیت

«ریچارد لوو» در کتاب معروف خود به نام «آخرین فرزند در جنگل» به «اختلال کمبود طبیعت» اشاره کرده است. به گفته لوو، اختلال کمبود طبیعت وجود یک ناهنجاری در مغز نیست. این اختلال ناشی از دست دادن ارتباط انسان با محیط طبیعی خود است. نزدیکی به طبیعت سلامت جسمی، ذهنی و معنوی انسان را بهبود می بخشد. از درون به انسان احساس زنده بودن می دهد و نباید آن را به خاطر تحولات اخیر مانند شهرنشینی، فناوری یا رسانه های اجتماعی به خطر بیاندازیم.

فواید نزدیکی به طبیعت متنوع است. ما می توانیم از اثرات مثبت اتصال به محیط در تمام سطوح رفاه فردی لذت ببریم.

اثرات مثبت طبیعت بر سلامت روانی

حمام کردن در جنگل

حمام کردن در جنگل درمانی است که در ژاپن در دهه ۱۹۸۰ ایجاد شد و از آن زمان به عنوان سنگ بنای مراقبت های بهداشتی پیشگیرانه و بهبودی پزشکی ژاپنی تبدیل شده است. حمام کردن در جنگل یا به قول ژاپنی «شینرین-یوکو» (Shinrin-yoku) روشی معروف برای گذراندن وقت در طبیعت است. تحقیقات نشان داده است افرادی که حمام کردن در جنگل انجام می‌دهند، عملکرد سیستم عصبی بهینه، شرایط قلبی متعادل و کاهش اختلالات روده ای دارند. تحقیقات در مورد حمام جنگل همچنین نشان می دهد که پیاده روی مکرر یا سفر به طبیعت با تحریک تولید پروتئین های ضد سرطان، به بیماران در مبارزه با بیماری های لاعلاج کمک می کند.

فعالیت های خارج از منزل

انجام فعالیت های خارج از منزل احتمال ابتلا به مشکلات بینایی مانند دوربینی و نزدیک بینی را کاهش می دهد. یک مطالعه بر روی کودکان در استرالیا نشان داد که کودکان مدرسه‌ای که در فعالیت‌های بیرون از خانه شرکت می‌کنند، بینایی بهتری نسبت به کودکانی داشتند که زمان بیشتری را در داخل خانه سپری می‌کردند.، دارند.

اثرات مثبت طبیعت بر سلامت روانی

شاخص جرم بدنی پایین تر

مطالعات نشان داده اند ، افرادی که زمان بیشتری را در طبیعت می گذرانند ، شاخص جرم بدنی (BMI) پایین تری نسبت به افرادی دارند که در طبعیت وقت نمی گذرانند. افرادی که در فضای باز ورزش می کنند کمتر خسته می شوند و شانس کمتری برای ابتلا به چاقی و بیماری های مرتبط با آن دارند.

طبیعت سلامت روانی را بهبود می بخشد

طبیعت به تنظیم هیجانی کمک می کند و عملکرد حافظه را بهبود می بخشد. یک مطالعه بر روی مزایای شناختی طبیعت نشان داد که افرادی که در طبیعت پیاده‌روی می کردند، در آزمون حافظه عملکرد بهتری نسبت به افرادی داشتند که در خیابان‌های شهر پیاده روی می کردند.

اثرات مثبت طبیعت بر سلامت روانی

پیاده روی در طبیعت برای افراد مبتلا به افسردگی مفید است

مطالعات نشان داده بود افرادی که از اختلالات افسردگی خفیف تا شدید رنج می‌بردند، هنگام قرار گرفتن در معرض طبیعت، خلق و خوی بهبود یافته قابل توجهی داشتند. همچنین این افراد برای بهبودی و بازگشت به حالت عادی انگیزه و انرژی بیشتری داشتند. تحقیقات اخیر نشان داد که بیرون از منزل بودن با کاهش ترشح هورمون استرس به نام «کورتیزول»، استرس را کاهش می دهد.

پیاده‌روی در طبیعت و انجام سایر فعالیت‌ها در خارج از منزل باعث تقویت توجه و تمرکز می‌شود. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ارتباطات محیطی قوی با عملکرد بهتر، افزایش تمرکز و کاهش احتمال ابتلا به اختلال کمبود توجه مرتبط است. مطالعه‌ای در دانشگاه کانزاس نشان داد که گذراندن زمان بیشتر در خارج از منزل و صرف زمان کمتر با دستگاه‌های الکترونیکی، می‌تواند مهارت‌های حل مسئله ما را افزایش دهد و توانایی‌های خلاق را بهبود بخشد.

تقویت معنوی

روانشناسان محیطی استدلال کرده اند که یک جزء ارزشی به رابطه انسان و محیط زیست اضافه شده است. با نزدیک ماندن به طبیعت، احساس سپاسگزاری و قدردانی بیشتری نسبت به طبیعت در انسان شکل می گیرد. مشاهده شگفتی های جهان  بیرون به طور خودکار در انسان میل به محافظت از آن را تقویت می کند. تنفس در طبیعت به ما آگاهی حس سالم بودن می دهد. زمانی که در خارج از منزل وقت می گذرانیم، بیشتر به آنچه می بینیم، آنچه می شنویم، رایحه و احساس خود می اندیشیم.

منبع: ایرنا

تجربه بهشت روی زمین با سفر به مالدیو

سفر همیشه با لذتی وصف‌ناشدنی همراه است؛ به همین دلیل انتخاب مقصدی درست و هوشمندانه برای ثبت خاطراتی شیرین یکی از اولویت‌هاست چراکه انتخاب درست مقصد شیرینی سفر را چند برابر می‌کند و تجربه‌های متفاوت‌تری را برای مسافران و گردشگران به همراه خواهد داشت.

یکی از مقاصدی که برای سفر پس از مدت‌ها می‌تواند گزینه خوبی باشد، مالدیو است که هر سال تعداد زیادی از گردشگران را به خود جذب می‌کند. مالدیو یک کشور کوچک آسیایی است که از ۱۱۹۲ جزیره روی اقیانوس هند تشکیل شده و از این تعداد ۲۰۰ جزیره مسکونی و تنها ۸۸ جزیره آن مخصوص گردشگران است.

این کشور در همسایگی هند و سریلانکا قرار دارد. فضای رویایی و آرام جزایر مالدیو این کشور را به مقصد مناسبی برای گردشگری تبدیل کرده است. پایتخت این کشور ماله نام دارد که در گذشته محل تاجگذاری پادشاهان مالدیوی بوده است.

پایتخت مالدیو با پلی به نام سینماله به یکی از جزایر کشور چین متصل می‌شود که به پل دوستی نیز شهرت دارد. گفته می‌شود که ماله یکی از مقاصد هیجان‌انگیز برای تجربه غذاهایی متفاوت و خوش‌طعم برای گردشگران علاقه‌مند به این حوزه است.

blank

 

یکی از نکات مورد توجه در مورد جزایر مالدیو این است که جزایر در این کشور به ۲ دسته قسیم می‌شود. جزایر ریزورت‌ها که کل جزیره مخصوص یک هتل خاص است و local island که مردم محلی در آن حضور دارند. قوانین برای گردشگران در جزیره‌های نام برده کمی تفاوت دارد و چون مالدیو کشوری مسلمان است، باید برخی نکات مخصوصا در مورد شنا به درستی توسط گردشگران رعایت شود. البته برخی از قوانین موجود در local island با ریزورت جزیره‌ها کاملا متفاوت است و گردشگران در این جزایر از آزادی بیشتری برخوردارند.

مالدیو و پایتخت آن علاوه بر سواحل درخشان و پرآرامش میزبان جاذبه‌هایی چون موزه، گالری‌های هنری و طبیعت بکر است که تجربه سفر برای گردشگران را به شکلی ویژه متفاوت خواهد کرد. برای مثال گردشگران می‌توانند در یکی از خیابان‌های اصلی ماله به نام ماجدهی ماگو با اصیل‌ترین کالاها و صنایع‌ دستی مالدیو آشنا شوند و غذاهای محلی را در این جا تجربه کنند.

موزه ملی یکی دیگر از جاذبه‌های ماله است. این موزه بخشی از ساختمان کاخ سلطنتی است و در پارک سلطان قرار دارد. در این موزه آثاری از تاریخ مالدیو به نمایش گذاشته شده و برای گردشگرانی که به هنر و تاریخ علاقه دارند، جذاب است.

blank

 

همانطور که گفته شد مالدیو کشوری مسلمان است که مساجد بسیاری دارد. مسجد جمعه مالدیو یکی از قدیمی‌ترین مساجد مالدیو است که با نام هورومیسکی نیز شناخته می‌شود. این مسجد از تخته سنگ‌های مرجانی ساخته شده و کنده‌کاری‌ها و معماری آن یکی از جذابیت‌های شهر ماله برای گردشگران است.

از دیگر اماکن مورد توجه گردشگران در این کشور می‌توان به گالری هنری ملی ماله اشاره کرد. این گالری میزبان مجموعه‌ای از آثار هنری بومی مالدیو و آثار بین‌المللی است. البته در این گالری رویدادها و نمایشگاه‌های هنری همچون لباس‌های محلی، سلطنتی و سنتی مالدیو نیز به نمایش گذاشته شده است.

مالدیو

 

در کنار اماکن مذهبی و فرهنگی تفریحات آبی در مالدیو از مهمترین جذابیت‌هاست. به عنوان مثال غواصی در بخش‌های عمیق سطح اقیانوس، تماشای دلفین‌ها و دنیای زیر آب، جت اسکی، موج‌سواری، قایق‌سواری و… بخشی از امکانات تفریحی این کشور به حساب می‌آید که توجه مسافران را به صورت ویژه به خود جلب می‌کند.

همانطور که گفته شد، دنیای زیر آب در مالدیو یکی از دلایل علاقه گردشگران به این منطقه است. در آب‌های اطراف جزایر این کشور گونه‌های مختلف آبزیان زندگی می‌کنند و گردشگران با تنوع جانوری زیادی رو به رو خواهند شد. یکی از مکان‌های دیدنی مالدیو دریاچه Dhadimagi Kilhi در جزیره فووامولاست. اطراف دریاچه مناظر زیبایی از پوشش گیاهی وجود دارد که چشم‌انداز زیبایی برای بازدیدکنندگان ایجاد کرده است. ماهی‌گیری، شنا و قایق‌سواری از تفریحات مربوط به این دریاچه است.

جزایر مالدیو به ۲ بخش شمالی و جنوبی تقسیم می‌شود. جزایر شمالی بین گردشگران محبوبیت بیشتری دارد و جزایر جنوبی مناسب کسانی است که دنبال آرامش و سکوت هستند. ادو و واوو از جزایر جنوبی مالدیو و گافاروفالو، آری، تودو و رادهو از جزایر شمالی آن است.

مالدیو

 

هر کدام از این جزایر به دلیل ویژگی‌هایی گردشگران خاص خود را دارد. برای مثال گافاروفالو که یکی از جزایر پرطرفدار میان گردشگران به شمار می‌آید، بهترین مکان برای غواصی و عکاسی زیر آب است. جزیره آری نیز بازار محلی زیبایی دارد که در آن صنایع‌ دستی مالدیو مانند صندل‌های حصیری و انگشترهای ساخته شده از صدف به فروش می‌رسد.

همچنین جزیره وادهو به دلیل پدیده درخشش فیتوپلانکتون‌ها در شب روی شن‌های ساحل بین گردشگران محبوب است. اقامتگاه‌های محلی مافوشی، چشمه‌های معدنی باروس، تماشای دلفین‌ها در جزیره رانگالی و تالاب‌های جزیره ولیگاندو بخش دیگری از جذابیت‌های مالدیو برای گردشگران است.

منبع: ایسنا

اگر به دنبال آرامش هستید یک بار هم شده سری به کویر بزنید

خراسان جنوبی همان جایی است که کویرهای مهمی در آن واقع‌اند، کویر هایی که یکی از ظرفیت‌های اصلی گردشگری این استان بوده و با حضور در آن آرامشی دست نیافتنی را می‌یابی‌.

خراسان جنوبی با شب‌های پرستاره و آرام و کویرهای آرام بخشش مقصد بسیاری از گردشگران به خصوص در فصل بهار است.

در ادامه به معرفی کویرهای نایاب خراسان جنوبی که در دنیا شگفت‌انگیز و خاص هستند می‌پردازیم.

کویر گرماب لوت؛ دشت بزرگ خور با پرندگان کمیاب

حد فاصل روستای خور که در فاصله ۸۰ کیلومتری بیرجند واقع است و آبگرم معدنی لوت در فاصله ۵۰ کیلومتری شهرستان خوسف است. استعدادها و امکانات منطقه شامل؛ احداث مجتمع آبدرمانی، دشت بزرگ خور با پرندگان کمیاب کویر و امکان پرورش آهو ، نیزار دیدنی و بزرگ گرماب در دل این کویر و پشت کوه گرماب، جنگل طبیعی طاق و گز در پشت کوه گرماب، وجود وحوش در کوه آبگرم و ایجاد شکارگاه، تپه‌های ماسه‌ای در جنگل خور و امکان برگزاری تورهای کویر پمایی و گشت‌های سافاری، وجود زندگی بومی و محلی در منطقه، پرورش شترهای وحشی و اهلی و امکانات شترسواری در منطقه، نزدیکی به روستای تاریخی خور با بادگیرهای زیبا و خانه‌های قدیمی و مشارکت برجسته‌ترین کویرنوردان حرفه‌ای کشور است.

بازدید از کویرها، رصد ستارگان، سافاری در کویر فردوس، سه قلعه سرایان، ریگزار بشرویه، حلوان طبس و اکبرآباد خوسف و همچنین شترسواری، پیاده روی در رمل ها و برگزاری تورهای ویژه آشنایی با پوشش گیاهی و جانوری مناطق کویری همه آن چیزی است که می‌توانید در دل کویر آرام بیابید؛ چیزی کمه در زندگی‌های شلوغ امروزی گم شده است. بهترین زمان برای کویرگردی و کویرنوردی، فصل‌های پاییز، زمستان و ابتدای بهار است.

کویر سه قلعه خراسان جنوبی به عنوان یکی از منحصر به فردترین کویرهای شرق کشور، آن چنان زیبا و جذاب است که صحبت از شگفت‌انگیزهایش حتی به صفحه شخصی وزیر میراث فرهنگی هم رسیده است.

کویر سه قلعه بواسطه داشتن آسمانی تاریک جهت رصد ستارگان دارای ویژگی و اهمیت خاص است و بواسط همین ویژگی مورد توجه گروه های آماتور و حرفه‌ای علاقمندان به نجوم گشته است. از امتیازات دیگر این کویر می‌توان به دق وسیع و تپه‌های ماسه‌ای اطراف رصدگاه نجوم اشاره کرد که برای هر گروه علاقمند و طبیعت گرد شرایط مناسب و ایده آلی دارد، به طوری که اجرای برنامه‌های رصد ستارگان، رالی در دق وسیع و پیمایش و کویر نوردی در تپه‌های ماسه‌ای به صورت همزمان امکان‌پذیر است.

طبق داده‌های گردآوری شده توسط کارشناسان انجمن نجوم ایران طی سالیان متوالی، در مکان سه قلعه رصد ستارگانی با حد قدر ۷.۲ میسر است که با توجه به حد قدر تاریکترین نقاط سیاره زمین (حدود ۷.۵) مکان مورد نظر یکی از تاریکترین و پرستاره ترین نقاط سیاره ما به حساب می‌آید.

افق دید باز و حدود صفر درجه در محل رصدگاه، امنیت بالای منطقه، دارا بودن جاذبه‌های کویری زیبا و استثنایی شامل تپه‌های ماسه روان (تپه ماهور)، دریاچه نمک، دق (زمینی کاملاً صاف و سفت که دارای هیچ‌گونه پوشش گیاهی نیست) و اقامتگاه های بومگردی زیبا و دنج، این منطقه را به عنوان جاذبه‌ای دیدنی و منحصر در منطقه و کشور معرفی می‌کند و صد البته بارش شهابی برساوشی هرسال بخصوص در مردادماه جلوه زیبا و خاصی دارد.

blank

کویر مظفری

کویر پلوند که به‌عنوان منطقه حفاظت‌شده‌ مظفری نیز شناخته می‌شود، از دیگر جاذبه‌های دیدنی شهرستان فردوس در خراسان جنوبی است. این منطقه به‌دلیل داشتن توپوگرافی کویری و کوهستانی، شرایط مناسبی برای حضور گونه‌های مختلف حیات وحش از جمله گور خر ایرانی دارد.

کویر پلوند که با نام‌های کویر مظفری یا فردوس نیز شناخته می‌شود، از جاهای دیدنی فردوس به شمار می‌رود و در استان خراسان جنوبی و ۴۰ کیلومتری شمال غرب شهرستان فردوس، در حاشیه‌ روستای چاه پلوند قرار دارد. روستاهای کجه و چاهنو در شمال این کویر قرار دارد و از غرب به کال نمک، از شرق به روستاهای ابراهیم‌ آباد و طاهر آباد و از جنوب به پناهگاه حیات وحش رباط شور محدود می‌شود.

کویر مظفری با مساحت ۹۲,۸۰۸ هکتار در سال ۱۳۸۶ به‌عنوان منطقه‌ حفاظت شده‌ی فردوس شناخته شد. از ویژگی‌های این منطقه، تلاقی کویر و بیابان با ارتفاعات و کوهستان است که چشم‌اندازی زیبا و دیدنی را ایجاد می‌کند. تپه‌ماهورهای ماسه‌ای، دق‌ها و کفه‌های نمکی و نواحی کویری، در کنار نواحی کوهستانی، تپه‌ای ماسه‌ای به‌شکل دم یوز پلنگ و کوه ریگ‌های تماشایی، از ویژگی خاص این منطقه هستند.

در کویر پلوند نیز مانند همه‌جای دنیا حیات و زندگی وجود دارد. وجود گونه‌های مختلف جانوری از جمله جبیر (آهوی بومی ایران) و گور ایرانی، پلوند را به یکی از مناطق مناسب جهت مشاهده حیات وحش تبدیل کرده‌اند.

گونه‌های گیاهی منطقه شامل بنه، کسور، اسکنبیل، گز، تاغ، قیچ، بادام کوهی، زرشک وحشی، درمنه، آنغوزه، زیره سیاه، گیاهان علفی، گل بوماداران، آویشن، لاله قرمز، خارشت، افدرا و برخی از گیاهان خانواده کاسنی است. علاوه بر این، انجیر وحشی، بارهنگ، ترنجبین، کاروان کش و خارشت نیز در پلوند یافت می‌شود.

گونه‌های جانوری منطقه مظفری نیز از تنوع خوبی برخوردار هستند و شامل قوچ و میش، کل و بز، گرگ، آهو، گربه شنی، کاراکال، روباه، شغال، تشی و بیش از ۳۳ گونه از خزندگان مانند انواع آگاماها، مارهای سمی و لاکپشت‌های زمینی، بزمچه و… می‌شوند.

کرکس کوچک مصری، از جمله پرندگانی است که در این منطقه تولیدمثل و زندگی می‌کند. زاغ بوری یا زاغ کویر که پرنده‌ی بومی و انحصاری ایران است، شاهین، کبک، تیهو، انواع باقرقره، کبوتر چاهی، غراب، کمرکولی، انواع چک چک، هوبره، شاهین، عقاب طلایی، دلیجه، قرقی و انواع گنجشک، از دیگر پرندگان کویر پلوند هستند.

گورخر ایرانی یا گور ایرانی، یکی از گونه‌های جانوری در معرض انقراض شدید است که به‌عنوان یکی از شش گونه‌ی گور آسیایی، در مناطق بیابانی و تپه‌ماهورها زندگی می‌کند. رنگ این حیوان زرد مایل به نارنجی و زیر شکم، پهلوها و دُم آن گاهی اوقات سفید رنگ است؛ یال سیاه و نوار قهوه‌ای تیره رنگی در پشت گور ایرانی دیده می‌شود که تا دُم ادامه دارد. در ایران این‌گونه تنها در منطقه بهرام گور نیریز فارس و پارک ملی توران سمنان و منطقه حفاظت شده‌ کالمند در استان یزد مشاهده می‌شود. با توجه به اینکه گور ایرانی در گذشته در منطقه مظفری نیز زندگی می‌کرده، از سال ۱۳۸۶ طرح احیای این حیوان در این کویر شروع شده است.

پیوند کویر و کوهستان در پلوند و وجود منطقه حفاظت شده محیط‌زیست با گونه‌های نادر حیات وحش، پلوند را به یکی از مناطق مهم برای تماشای حیات وحش و پرنده‌نگری برای علاقه‌مندان تبدیل کرده است.

با توجه به پرورش شترهای وحشی و اهلی در این منطقه، امکان شترسواری نیز وجود دارد. علاوه بر آن آسمان صاف و زلال شب کویر، بهترین مکان برای مشاهده و رصد ستارگان است. آفرود، موتور چهارچرخ، سافاری، زیپ لاین از دیگر تفریح‌های کویر پلوند است که طرف‌داران زیادی دارد.

blank

شترسواری در کویر همت‌آباد

روستای همت آباد که نام کویر نیز آن گرفته شده است، در ۱۵۰ کیلومتری شهرستان قاینات و ۶۵ کیلومتری شهر زیرکوه در استان خراسان جنوبی قرار دارد. این منطقه یکی از غنی ترین و فعالترین اکوسیستم بیابانی از نظر پوشش و تنوع گیاهی و جانوری در ایران است. کویر همت آباد نعمت مهمی برای مردم شهرستان زیرکوه به شمار می‌رود. در این کویر شترسواری، سافاری و اقامت در سیاه چادرهای عشایر لحظات به یاد ماندنی را برای شما به ارمغان می‌آورد.

گربه شنی مهمترین گونه تحت حفاظت این منطقه است که در کنار سایر جانوران کویری زندگی می کند. منطقه دارای نمونه گیاهی اندمیک دیودال رقیمی است که تحت حفاظت سازمان ملل در ذخیره گاه زیست کره منطقه قرار دارد.

روستای همت آباد از روستاهای کویری با پوشش گیاهی و جانوری نادر است که سالیانه گروه های توریستی زیادی از اقصی نقاط ایران و جهان، برای بازدید به این منطقه می آیند.

ریگ همت آباد (به نام ریگ آهنگران و پترگان نیز معروف است) در محدوده جغرافیایی ۶۰ درجه و ۳۴ دقیقه شرقی و ۳۳ درجه و ۳۵ دقیقه شمالی تا ۳۳ درجه و ۱۷ دقیقه شمالی در استان خراسان جنوبی در نزدیکی مرز افغانستان و دق پترگان قرار گرفته است.

وسعت حوضه این دشت بالغ بر ۴۴۰۰ کیلومتر مربع یا ۴۴۰۰۰۰ هکتار است که ۳۱۵۰ کیلومتر مربع یا ۳۱۵۰۰۰ هکتار آن دشت و بقیه را ارتفاعات تشکیل می دهند. بلندترین ارتفاع دشت قله سه پستان و پست ترین نقطه دشت با ۵۹۰ متر دق پترگان است.

آب و هوای این دشت گرم و خشک و متوسط و بارندگی در سطح آن حدود ۱۵۰ میلیمتر و در ارتفاعات تا ۴۰۰ میلیمتر می باشد. متوسط عمق سطح آب در سال ۱۳۷۶، ۳۱ متر و متوسط سالانه افت سطح آب در این دشت ۸ متر برآورد شده است. جهت تپه‌ها در نواحی شرق ریگزار به سمت شمال شرقی و در نواحی مرکزی و غربی فاقد جهت مشخص هستند. از میان ریگزار رود تجنود می‌گذرد که از کوههای آهنگران با تجمیع چشمه سارهای کارستی سرچشمه می گیرد و در سر شاخه ها دارای جریان آب دایم با کیفیت عالی است. این رودخانه پس از عبور از کنار روستای تجنود وطی سیزده کیلومتر وارد ریگزار گردیده و مازاد سیلاب آن به دق پترگان می ریزد. این رودخانه جهتی غربی-شرقی دارد. از طریق بستر این رودخانه در صورت خشک بودن میتوان به کمک خودروهای دو دیفرانسیل، به دق پترگان رسید.

منبع: ایسنا

ریشه علاقه‌مندی ایرانیان به طبیعت در سیزدهمین روز فروردین

عضو هیات علمی دانشگاه بینالود گفت: بدون شک سیزده‌بدر پیشینیان ما روزی برای ستایش و دعا برای طلب باران در سال پیش رو، گرامیداشت و پاکیزگی روز طبیعت و مظاهر آن و احترام به زیست‌بوم بوده است.

دکتر سیامک منصوری در گفت‌وگو با ایسنا به ریشه‌های احترام به طبیعت در ایران باستان پرداخت و اظهار کرد: یکی از بارزترین نمونه‌های علاقه و احترام ایرانیان به طبیعت جشن سیزده‌بدر است. سیزده‌بدر سیزدهمین روز فروردین ماه و از جشن‌های نوروزی ایران است. در تقویم‌های رسمی ایران بعد از انقلاب این روز، روز «طبیعت» نامگذاری شده و از تعطیلات رسمی کشور به حساب می‌آید.

وی ادامه داد: به طور کلی در میان جشن‌های ایرانی جشن سیزده بدر کمی مبهم است زیرا مبنا و اساس دیگر جشن‌ها را ندارد. در کتاب‌های تاریخی اشاره مستقیمی به وجود چنین مراسمی نشده است، اما در منابع کهن اشاره‌هایی به روز سیزدهم فروردین شده است.

دبیر انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران اضافه کرد: گفته می‌شود ایرانیان باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز جشن‌گرفتن و شادی‌کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده‌ای است به باغ و صحرا می‌رفتند و شادی می‌کردند و در حقیقت به این ترتیب رسمی‌بودن دوره نوروز را به پایان می‌رساندند و بدین ترتیب برای طبیعت ارزش و مقامی قائل بودند.

روز طبیعت از ۱۸۰۰ سال قبل در ایران مرسوم بوده است

منصوری خاطرنشان کرد: روز طبیعت در سنت ایرانیان به مناسبت پیروزی ایزد باران بر دیو خشکسالی اپوش برگزار می‌شود و این رسم از چیزی حدود ۱۸۰۰ سال قبل از میلاد مرسوم بوده است.

وی گفت: در راستای آشنایی با این روز باید به افسانه آفرینش در ایران و مسئله نخستین بشر و شاه اشاره کرد؛ در حقیقت دانستن روایاتی در مورد کیومرث برای این روز حائز اهمت است. در اوستا چندین بار از کیومرث سخن به میان آمده و او اولین پادشاه و نیز نخستین بشر نامیده شده است. مشیه و مشیانه که دختر و پسر دوقلوی کیومرث بودند، روز سیزدهم فروردین برای اولین بار در جهان با هم ازدواج کردند.

دبیر انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران بیان کرد: از آنجا که در آن زمان عقد و نکاحی شناخته شده نبود آن دو به وسیله گره‌زدن دو شاخه، پایه ازدواج خود را بنا نهادند و چون ایرانیان باستان از این راز به خوبی آگاهی داشتند این مراسم را به ویژه برای دختران و پسران دم‌بخت انجام می‌دادند. البته امروز نیز دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی نیت می‌کنند و علف گره می‌زنند.

روز ۱۳ فروردین در اعتقادات مردم ایران باستان به هیچ عنوان نحس نبوده است

منصوری افزود: گروهی چنین بیان می‌کنند که روز ۱۳ هر ماه در جدول سی روز ایران باستان به فرشته تیر یا تیشتر که ستاره باران است مربوط می‌شود و بسیار روز خجسته و مبارکی است. در اعتقادات مردم ایران باستان روز سیزده بدر به هیچ وجه نحس نبوده است. در جدول مربوط به سعد و نحس روزها نیز روز سیزدهم مبارک آمده است. مردم ایران باستان در مورد این روز معتقد بودند که جمشید شاه بنیانگذار نوروز، روز سیزدهم را در صحرای سبز و خرم، خیمه و خرگاه برپا می‌کرد و بار عام می‌داد. این کار چندین سال متوالی انجام شد و در نتیجه به صورت سنت و مراسم در آمد.

وی تصریح کرد: تنوع و گوناگونی شیوه‌های برگزاری یک آیین و دامنه گسترش فراخ‌تر یک باور در میان مردمان بر پایه قواعد مردم‌شناسی و فرهنگ عامه، نشان‌دهنده دیرینگی زیاد آن است. بدون شک سیزده بدر پیشینیان ما روزی برای ستایش و دعا برای طلب باران در سال پیش رو، گرامیداشت و پاکیزگی روز طبیعت و مظاهر آن و احترام به زیست‌بوم بوده است و می‌توان ریشه‌های علاقه‌مندی ایرانیان به طبیعت و طبیعت‌گردی را در این روز یافت.

منبع: ایسنا