آشنایی با کویر بشرویه

می‌گویند کویر اسرار زیادی را سینه دارد و راز خود را تنها با انسان‌های نیک اندیش درمیان می‌گذارد. به همین دلیل بسیاری شیفته زیبایی‌های بی ادعای کویر می‌شوند. همه ساله فصل پاییز و زمستان که می‌رسد، کسانی که زیبایی‌های کویر را دیده‌اند و هم کسانی که این زیبایی‌ها را شنیده‌اند، مشتاقانه با تور کویر همراه می‌شوند و سر به بیابان می‌گذراند. کویر بشرویه در قلب خراسان جنوبی یکی از مناطق زیبای کویری در ایران که با داشتن جاذبه‌های بکر طبیعی و دست نخورده همه ساله عده زیادی را به سوی می‌کشاند. در این مطلب با ماه همراه باشید تا با زیر و بم این کویر بکر و زیبا آشنا شوید.

کویر بشرویه در شرق شهرستان بشرویه در استان خراسان جنوبی قرار دارد. این ریگزار از جنوب شرقی به شهرستان بشرویه، از شرق به کویر نمک بشرویه، از شمال به شهرستان کاشمر و از جنوب به رود کال شور محدود می شود. عرض ریگزار در وسیعترین قسمت در حدود ۳۰ کیلومتر و طول آن در حدود ۲۴ کیلومتر است. در مناطق شرقی ریگزار بین تپه ها بوسیله نمکزارهای پراکنده ای پوشیده شده است. بلندترین ارتفاع تپه ها در منطقه جنوبی و در حدود ۷۰ متر است.

در قسمت جنوبی و مرکزی تپه های ماسه ای عمدتا جهتی شرقی-غربی دارند و در قسمت شمالی ارتفاع تپه ها کاسته شده و جهت مشخصی ندارند. پوشش گیاهی ریگزار در قسمت شمالی انبوهتر و در قسمت جنوبی تنکتر است. این پوشش عمدتا شامل گیاهان ماسه پسند همچون تاغ و اسکمبیل است که جوامع بوته ای همچون نسی و … نیز در آن دیده می شود. پوشش جانوری منطقه عبارت است از: سارگپه بیابانی، شاهین، پا مسواکی، شغال، گرگ، روباه شنی، گربه شنی، انواع آگاما و جکو، افعی شاخدار، تیر مار، مار جعفری، مار شتری و …

در قسمت شرقی ریگزار کویر نمک بشرویه قرار گرفته است. این کویر از جنوب به شهرستان بشرویه، از غرب به روستا و زمینهای کشاورزی روستای غنی آباد و روستای نیگنان و از شمال به کویر بجستان منتهی میگردد. کویر از شهرستان بشرویه در جهت شمال شرقی گسترش پیدا کرده و طول این گستره در حدود ۹۰ کیلومتر است در حالی که عرض کویر در بیشترین حالت ۲۰ کیلومتر است. پوشش کویر از زمینهای پف کرده رسی-قلیایی تشکیل شده است و در قسمتهای مرکزی شامل کویرهای رسی خیس است. نمک موجود در کویر شامل سولفات سدیم و منیزیم است که در سالهای اخیر نسبت به استخراج از آن اقداماتی صورت گرفته است. میانگین بارش باران در منطقه در حدود ۱۵۰ میلیمتر در سال است و ارتفاع متوسط کویر از آبهای آزاد در نزدیکی شهرستان بشرویه در حدود ۸۵۰ متر است که با حرکت به سمت شمال به طور قابل ملاحظه ای تا حدود ۷۷۰ متر کاهش می یابد. پوشش گیاهی کویر عمدتا در حاشیه کویر قرار دارد و شامل گیاهان شور پسند همچون گز و بوته های اشنان است.

در مرکز پهنه کویر هیچ گونه پوشش گیاهی قابل مشاهده نیست. گياهان داروئي و صنعتي چون كتيرا .انقوزه ، زيره سياه و بارهنگ از ديگر گياهان اين منطقه مي‌باشد . در حاشیه کویر زمینهای کشاورزی قرار دارند .بیشتر زمینهای کشاورزی بشرويه ، عمدتاً با آب چاههای عمیق و نیمه عمیق آبیاری می شود. کشاورزی مبتنی بر منابع زیرزمینی آب و زمین‌های مستعد این منطقه است و عمده محصولات به عمل آمده پنبه، جو ، گندم و پسته می‌باشند که در این بین کشت و برداشت پسته اگرچه از قدیم انجام می‌شده، ولی اخيراً رونق ویژه‌ای گرفته‌است.

کویر بشرویه

آب و هوای کویر بشرویه

آب و هواي حاكم بر منطقه از نوع خشك و كويري مي‌باشد حداكثر و حداقل مطلق درجه حرارت هوا در ايستگاه بشرويه ۴۹ و ۲۷- درجه سانتي‌گراد گزارش شده است در روستاهاي حاشيه شمالي بشرويه درجه حرارت بالا و روستاهاي غربي و جنوب غربي كه داراي ارتفاعات مي‌باشند از درجه حرارت ملايمتري برخوردارند .

رودخانه های منطقه:

در اين منطقه رودخانه دائمي وجود ندارد و بيشتر به هنگام ريزشهاي جوي بصورت روان آبها و سيلاب در منطقه جريان دارند و مهمترين آنها مشتمل ميشود بر :

رودخانه قلعه واقي : سرچشمه از ارتفاعات جنوب شرقي به طرف شمال جريان داشته و به كوير نمك مي‌ريزد . رودخانه ريسو : از ارتفاعات جنوب سرچشمه گرفته در مسير شمالي به رودخانه واقي پيوسته با آن كال نمك را بوجود مي‌آورند . رودخانه فتح‌آباد : از ارتفاعات كوه جمال شروع در حواشي روستاي فتح‌آباد وارد دشت بشرويه مي‌شود . كال اصفاك : از بلنديهاي قرانجيري واقع در غرب منطقه شروع و در نزديكي روستاي اصفاك به كال نمك مي‌پيوندد . سيلاب اين كال در تغذيه سفره آب زيرزميني نقش دارد . كالشور فردوس : از شرق وارد دشت بشرويه پس ازعبور از شرق روستاي نيگنان به كوير نمك مي‌ريزد .

بشریویه

با جاذبه‌ های تاریخی شهر بشرویه آشنا شوید

شهر بشرویه از جمله شهرهایی است که از آثار تاریخی زیادی نسبت به جمعیت و وسعتی که دارد، بهره می‌برد. تاریخچه برخی از این آثار به دوران قبل از اسلام می‌رسد. قلعه دختر، آسیاب هفتگانه بشرویه و خانه مستوفی از جمله جاذبه‌های تاریخی شهر بشرویه هستند.

قلعه دختر بشرویه، یکی از قدیمی‌ترین آثار تاریخی در این شهر است که در غرب این شهر واقع شده. این قلعه که برای بالای یک قله مخروطی شکل قرار گرفته از سه طرف رو به پرتگاه است و فقط از جنوب که البته راه سختی هم دارد می‌توان وارد این قلعه شد. این قلعه که متعلق به دوره ساسانیان است، در ارتفاع ۴۰۰ متری از سطح زمین واقع شده.

آسیاب هفت گانه بشرویه از دیگر مکان‌های تاریخی این شهر به شمار می‌رود که در جاده قدیم بشرویه طبس قرار دارند. این آسیاب‌ها در مسیر قنات قدیمی شهر و به موازات آب‌های زراعی شهر ساخته شده. هنوز هم سه آسیاب از هفت آسیاب آن فعال است. این آسیاب‌های فعال یکی از نوادر میراث فرهنگی کشور هستند که وجود و فعال بودن آن‌ها در مناطق کویری شگفتی‌های آن زمان است. کیفیت آرد این آسیاب‌ها و نان تولیدی از آن‌ها نظر گردشگران زیادی را به خود جلب می‌کند.

خانه مستوفی جمله ساختمان‌های اعیانی نشین در بشرویه است که زمان قاجار ساخته شده. این خانه که زیبا که متعلق به شخصی با نام مستوفی است، با سبک معماری زیبا و ساباط و بادگیرهایش بسیار زیبایش از جمله جاذبه‌های گردشگری شهر بشرویه است.

از دیگر جاذبه‌های این شهر می‌توان به دیوار تاریخی شهربند، کوچه پی جلد، حسینیه میان ده، مدرسه علمیه، امام زاده هوگند و پل ترناو اشاره کرد.

 

کویر بشرویه

تور کویر بشرویه

تور کویر بشرویه از جمله تورهای پر رونق و هیجان انگیز خراسان جنوبی است. در این تور شما نه فقط با شهر و کویر بشرویه بلکه با کویرهای دیگر مانند طبس آشنا خواهید شد. اگر در فصل مناسب با این تور همراه شوید شانس دیدن مراسم برداشت زعفران هم خواهید داشت. کسانی که اهل طبیعت گردی هستند، تور کویر بشرویه از جمله تورهای خوب کویر گردی با تفریحات بسیار دوست داشتنی و جذاب است که هر کسی به کویر گردی علاقه داشته باشد را به سوی خود می‌کشاند.

مرتبط:دره ستارگان _کهکشانی کویری

تالاب گندمان یکی از ۱۰تالاب زیبای ایران

اگر می خواهید یکی از ۱۰تالاب زیبای ایران را ببینید و در آن به تماشای پرندگان مختلف و کمیاب بنشینید، پیشنهاد می کنیم یکی از همین روزهای بهاری راهی جنوب غربی کشور و استان چهار محال و بختیاری شوید و سری به تالاب گندمان بزنید.

تالاب گندمان، تالابی است در نزدیکی شهر گندمان از شهرستان بروجن که نام خود را از شهر تاریخی گندمان که در ضلع شمال شرقی آن واقع شده گرفته است. منطقه  گندمان یکی از شکارگاه‌های بهرام گور و منطقه ییلاقی خانواده‌های سلطنتی در قرن‌های گذشته بوده که برخی آثار به جا مانده از سکونت گاههای آن زمان در برخی نقاط تالاب به چشم می‌خورد.

تالاب گندمان، در واقع به عنوان یكی از آبگیرهای حوزه آبریز آق بلاغ شناخته می شود که با فاصله‌ای نه‌چندان دور از تالاب چغاخور قرار گرفته است. به طوری كه بخشی از خورجی تالاب چغاخور به این تالاب سرآزیر می‌شود.

وسعت تالاب گندمان، ۹۸۰ هکتار است و ارتفاع این تالاب از سطح آب ۲۲۱۹ متر است. منابع تامین کننده آب تالاب گندمان علاوه بر باران و برف، چشمه‌ها (چشمه های حاشیه تالاب چون گل کوچک، گل بزرگ، مرادان و نصیرآباد) و رودخانه آقبلاغ است.

تالاب گندمان

پوشش گیاهی تالاب گندمان را عمدتاً گونه های حاشیه ای و نم پسند تشکیل می‌دهد و در کنار تالاب می توانید گیاهانی مثل بید، مرغ، جگن، ساز، نی، لویی، زنبق، آلاله آبی، هزار نی، بارهنگ آبی، نخل مرداب، عدسک آبی و بزواش را ببینید.

پرندگانی مثل لک لک، شکاریا، حواصیل، بالکان، مرغابی سانان، یلوه و سلیم هم در تالاب گندمان دیده می‌شوند. ماهی های تالاب هم شامل ماهی گورخری، سفید کولی، ماهی پوزه دار و سیاه ماهی هستند.

بد نیست بدانید که تالاب گندمان، در لیست ۱۰ تالاب برتر پرنده نگری در ایران قرار دارد و البته این تالاب زیبا در دفتر بین‌المللی تحقیقات پرندگان آبزی لندن هم ثبت شده است.

برای رسیدن به  تالاب گندمان باید از طریق جاده آسفالته گندمان _ حسین آباد یا جاده خاکی گندمان‌ _ اشكفت زلیخا راهی شوید. همچنین جاده حسین آباد در شرق تالاب هم راه دیگری برای دسترسی به تالاب است كه پس از دور زدن تالاب در ضلع جنوبی به روستا سفیدآباد منتهی می شود.

تالاب گندمان

در کنار تالاب گندمان، امکانات ویژه تفریحی و ورزشی مثل پرورش و نگهداری اسب و همچنین فضایی برای سوارکاری در مرغزار پیرامون تالاب فراهم شده که می تواند سفر شما را به تالاب گندمان دلچسب تر کند.

یادتان باشد منطقه گندمان سردسیر و دارای زمستان های بسیار سرد و سخت است. طوری که دمای هوا در این فصل گاهی به ۳۰ درجه سانتیگراد زیر صفر و در تابستان به ۳۰ درجه بالای صفر می رسد. سرد ترین ماه سال در این منطقه دی ماه و گرم ترین ماه آن تیر ماه است. بنابراین پیشنهاد می کنیم برای سفر به این تالاب زیبا، فصل بهار یا پاییز را انتخاب کنید.

مرتبط:تالاب چغاخور _آینه ی طبیعت بختیاری

گنبد جبلیه کرمان یکی از دیدنی های کرمان

در منتهی الیه شرقی کرمان گنبد بزرگ و عجیبی از سنگ و گچ بنا گردیده که دست تطاول روزگار در تخریب آن کوتاه آمده است . این گنبد هشت ضلعی تماما از سنگ است و عرض پی آن نیز در پایه به ۳ متر می رسد.در هشت طرف آن هشت در بعرض ۲متر قرار گرفته که اخیرا برای مستحکم ساختن بنا و جلوگیری از تخریب آن درگاهها را با سنگ مسدود کرده اند و فقط یکی را باز گذاشته اند . قسمت بالای گنبد جبلیه از آجر ساخته شده است و معلوم نیست که آیا روی گنبد کاشی بوده یا نه؟

در داخل گنبد ظاهرا گچ بری ها و تزئین کاریهایی وجود داشته که قسمت بالا ریخته و قسمت پائین را تخریب کرده اند . از تاریخ بنا و منظور از ساختمان این گنبد مطلبی ذکر نشده سر پرسی سایکس در کتاب هشت سال در ایران می نویسد : از قبرستان که رد می شوید یک ساختمان هشت ظلعی سنگی خواهید دید که گنبدی به شکل دو هلال برآن قرار گرفته و قطر داخل آن ۱۸ فوت و هر طرفی نیز ۱۸ فوت و نوک آن اجری و منتهی الیه آن دایره می باشد . این محل را جبلیه می نامند و تنها ساختمان سنگی کرمان همین گنبد جبلیه است.

گنبد جبلیه در شرقی‌ترین قسمت شهر کرمان قرار دارد و از سنگ و گچ بنا شده است.این گنبد را که به نام گنبد گبری نیز می‌شناسند. ایرانیان معتقدند که این محل مقبره یکی از زرتشتیان بوده و برخی نیز عقیده دارند که مزار سید محمد تباشیری است .ولی نسبت اخیر را در بعضی نقاط تکذیب می کنند . بدیهی است در زمانی که این قبرستان را ویران کرده اند سنگ این مقبره را برداشته اند و برای نمایی بکار برده اند برخی این گنبد را متعلقبه سلجوقیان می دانند .

گنبد جبلیه کرمان

ولی این ادعا درست نیست . “جبلی ” تحریف یافته کلمه ” گبری ” است و برطبق قواعد اشتقاقهای فارسی ” گ ” به “ج” بدل شده است قدمت این گنبد را از این کلمه که آن را گنبد “گبر ” نیز گفته اند می توان حدس زد که شاید مربوط به پیش از اسلام باشد و از بناهای زرتشتی و گبری است گرچه استیل آن با استیل آتشکده تطابق ندارد.

از سبک معماری این بنا نیز استنباط می‌شود یا مربوط به اواخر دوره ساسانی است و اوائل اسلام مرمت شده و یا اینکه در اوائل اسلام با الهام از معماری ساسانی بنا شده است.

در ساخت این گنبد به جای آب از شیر شتر استفاده شده که مورخان و معماران دلیل استحکام این بنا را همین امر می‌دانند. این گنبد ۸ ضلعی تماما از سنگ است و عرض پی آن نیز در پایه به ۳ متر می‌رسد. در ۸ طرف گنبد جبلیه، ۸ در به عرض ۲متر قرار دارد که امروزه تنها یکی از آنها باز است.

سقف گنبد از آجر ساخته شده و داخل آن ظاهرا دارای تزیینات گچبری بوده که قسمت بالای آن ریخته و قسمت پایین بنا اگر تزییناتی هم داشته از بین رفته است. مصالح به کار رفته در دیوارها سنگ لاشه با ملات گچ از بیرون و آهک از داخل است.

گنبد جبلیه کرمان

 

گنبد جبلیه در سال ‪ ۱۳۱۶‬ توسط وزارت فرهنگ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و در سال ‪۱۳۸۳‬ پس از مرمت به گنجینه جبلیه (کتیبه‌های تاریخی) تبدیل شد. از کتیبه‌های موجود در این گنجینه می‌توان به کتیبه مسجد آبدر اشکان رابر بافت اشاره کرد.

این کتیبه یکی از قدیمی‌ترین کتیبه‌های موجود در این گنجینه است که مربوط به بنای یادبود یک مسجد در ارتفاعات شمال شهر رابر آبادی آبدر اشکان (اشکون) واقع در شهرستان بافت است.

این کتیبه روی قطعه سنگی طبیعی و به خط کوفی حک شده است. کوچکترین سنگ قبر کشف شده در استان کرمان نیز در این گنجینه نگهداری می‌شود. این سنگ در سال ‪ ۱۳۷۷‬توسط احمد ایلاقی کشاورز دهستان قائم‌آباد کشف و تحویل سازمان میراث فرهنگی استان کرمان شد. این سنگ با ابعاد ‪ ۲۶‬ در‪ ۲۲‬ سانتیمتر و کتیبه آن شامل دو بخش است. یکی نوار حاشیه‌ای و دیگری نوشتار وسط که در یک کادر قرار گرفته است. حاشیه کتیبه که شروع آن از قسمت پایین گوشه سمت راست است شامل آیه ‪ ۱۸‬و بخشی از آیه‪ ۱۹‬سوره مبارکه آل عمران است. در پایان کتیبه در قسمت سمت چپ نام متوفی و سال وفات در یک کادر محرابی شکل قرار گرفته است.

مرتبط:مجموعه گنجعلی‌خان از جاذبه‌های تاریخی و دیدنی شهر کرمان

پل جویی تنها پل تاريخي اختصاصي اصفهان

در شهراصفهان و انتهای خیابان کمال اسماعیل،( محلی که اکنون در دو طرف رودخانه پارکهای بزرگ و زیبا احداث گردیده) پل باریک و کم عرضی به نام «پل جویی» قرار گرفته است. این پل، بین پل خواجو در شرق و سی وسه پل در غرب واقع شده است. این بنا زمانی در غرب کاخهای «هفت دست» و « آیینه خانه» قرار گرفته بود.

با توجه به اینکه ساکنان شهر اصفهان همواره نیاز به برقراری ارتباط با یکدیگر در دو سوی رودخانـه زاینده رود داشتند، لازم بود پلهایی بر روی این رودخانه ساخته شود. پل شهرستان، مارنان، سی و سـه پـل و خواجو، قدیمـی‌ترین پلهای روی زاینده رود در شهر اصفهان هستند. در انتهای خیابان کمال اسماعیل اصفهان، مکانی که اکنون در دوسوی رودخانه پارکهایی احداث گردیده، پل باریک و کم عرضی به نام پل جویی قرار گرفته است. این پل، بین پل خواجو در شرق و سی وسه پـل در غرب واقع شده است. این بنا زمانی در غرب کاخهای هفت دست و آیینه خانه قرار گرفته بود. این دو کاخ حدود صد سال قبل همراه با کاخ سعادت آباد ، کاخ نمکدان و کلاه فرنگی به دست مسعود میرزا ظل السلطان حاکم اصفهان در زمان ناصرالدین شاه ویران شدند. در کتاب فواید الصفویه که از دوره صفوی به جا مانده، از این پل با عنوان پل ســعادت آباد یـاد شـده و در آن، نویسنده کتاب در مورد ایجاد شهر جدیدی در کنار باغ خوشبختی آباد در هفدهمین سالگرد سلطنت شاه عباس دوم مطالبی نوشته است.

پل جویی
دلیل نامگذاری این پل به پل جویی از آن جهت است که جوی آبی به درازای پل یعنی ۱۴۷ متر و پهنای کمـ‌تر از یک متر از روی ناحیه سنگ تراش وسط پل عبور می‌کرد. در واقع این جوی، آب را به باغهای شمالی می‌رسـانید. متاسفانه این جوی آب امروزه پر شده است. با جمع شدن آب در بخش غربی پل، آب رودخانه به صورت دریاچه‌ای در می‌آید. به این دلیـل به این پـل،» پـل دریاچه نیز می‌گفتند. البته‌گاه به غلط در زبان عامیانه مردم اصفهان، آن را پل چوبی نیز می‌نامند در حالی کـه در ساختمان این پل اصلا از چوب استفاده نشده است و این نام در واقع تلفظ غلط و یا شاید سـاده تـر کلمـه عامیانه جوبی است.
شاه عباس دوم که از سال ۱۰۵۲تا ۱۰۷۷ هجری قمری در اصفهان سلطنت می‌کرد، هماننـد شاه عباس اول بـه ساختن بناهای مذهبی، پل‌ها و کاخ‌ها علاقه فراوان داشت. در زمان پادشاهی شاه عباس دوم، اصفهان از سمت جنوب و غرب گسترش بیشتری یافت. به گفته شاردن، سیاح و جواهر فروش فرانسوی که در زمان شاه عباس دوم بـه اصفهان سفر کرد، شاه عباس دوم در انتهای خیابان چهارباغ، بناهایی ساخت که در مقابل هزارجریـب بـزرگ، بـه مجموعه آن هزار جریب کوچک می‌گفتند. هزارجریب کوچک از منطقه و باغ سعادت آباد تشکیل می‌شد که قبـل از آن، محل زندگی گبر‌ها بود. به دستور شاه عباس دوم، گبر‌ها در منطقه جلفا اقامت نمودند. محل باغ سعادت آباد، حاشیه جنوبی زاینده رود بین سی و سه پل و پل خواجو بود. روبروی این منطقه، باغ دریاچه در شمال زاینده رود قرار گرفته بود. می‌توان گفت زاینده رود از بین باغ دریاچه و منطقه سعادت آباد می‌گذشت. دلیـل اصلی سـاخت پل جویی نیز برای اتصال دو طرف رودخانه بود که ساخت آن در سال ۱۰۶۸هجری قمری انجام شد، ولی متاسفانه نام سازنده پل مشخص نیست. البته این بنا در سال ۱۳۱۹هجری شمسی توسط حاج سید عبدالرحیم محمودیه بازرگان اصفهانی تعمیر شده و در تاریخ ۱۳۰۵ به ثبت تاریخی رسیده است.

پل جویی
از لحاظ معماری، این پل ۲۱ دهانه با طاقهای جناغی و دو اتاقک کوچک در بخش میانی و آب برهای مثلـثی دارد. در بخش میانی این پل در گذشته، برجی شش ضلعی قرار گرفته بود که از هر طرف آن، چشمه‌ای روان می‌گردید. این پل با وجود طول زیاد و پهنای اندک بسیار محکم و از شر بلایای روزگار به دور مانده است. پـل سـنگ تـراش بوده، در پایه‌های آن از ملات ساروج استفاده شده و در تمامی بدنه و طاق‌ها، آجر با ملات گچ به کار رفته است. پل جویی در اصل برای عبور و مرور مردم ساخته نشده و تنها راه ارتباطی باغهای شمال و جنوب زاینده رود با یکدیگر محسوب می‌شده، ولی معمولا برای عبور خانواده شاه عباس و ملاقات آنان با بزرگان، خارجیـان و سـفیران استفاده می‌شده و» باغ سعادت آباد در شمال را به بنای هفت دست «در جنوب مرتبط می‌ساخته است.

مرتبط:کاخ چهل ستون اصفهان

دهکده‌ جهان ‌نما

ایران، مناطق حیرت انگیز زیادی دارد و جهان نما در ۸۵ کیلومتری گرگان و جنوب شرقی شهرستان کردکوی یکی از این مناطق حیرت انگیز است. جدا از منظره حیرت انگیز دهکده‌ جهان ‌نما و دید وسیعی که از بالای آن میتوان به جنگل های پایین دست داشت، دلایل دیگری هم باعث می‌شود عزم سفر به جهان نما را جزم کنیم.  جنگل‌های جهان نما از نوع جنگل‌های هیرکانیست که از قدیمی‌ترین جنگل‌های دنیا به شمار می‌رود، جنگل هایی که ایران در تلاش است تا آنها را به عنوان میراث جهانی به ثبت برساند.

دهکده‌ جهان ‌نما کجاست؟

منطقه‌ حفاظت‌شده‌ جهان‌نما در استان گلستان و در ۶۰ کیلومتری شهر کردکوی قرار دارد و فاصله‌ آن تا گرگان ۸۵ کیلومتر است.

کردکوی بعد از بهشهر قرار گرفته و بعد از آن با گذر از چند روستا به دهکده‌ی جهان‌نما می‌رسید. جهان‌نما روستایی ییلاقی است که ۳۰۸۶ متر از سطح دریا بالاتر قرار گرفته، پس ارتفاعش خیلی زیاد است. وسعت این ناحیه‌ سرسبز حدود ۳۰ هزارو ۶۵۰ هکتار است.

حدود ۶۰۷ گونه گیاه آوندی در این منطقه شناسایی و ثبت شده. این منطقه بعد از پارک ملی گلستان، وسیع‌ترین منطقه حفاظت شده استان گلستان است، تنها منطقه‌ای در ایران که زیستگاه قابل سکونت برای ببر محسوب می‌شود.

دهکده‌ جهان ‌نما

چرا باید اینجا را ببینیم؟

یکی از دست‌نخورده‌ترین جنگل‌های ایران را در دهکده‌ جهان ‌نما پیدا می‌کنید. این منطقه از سال ۱۳۵۲ به‌عنوان منطقه‌ حفاظت‌شده اعلام شد.

در این دهکده روستاییان گوسفندان را به چرا می‌برند و روستاییان در کار پرورش کندوی عسل هم دستی بر آتش دارند. تابستان‌ها شور زندگی در این‌جا موج می‌زند. ولی سرمای زمستان باعث میشود اهالی به مناطق گرمتر کوچ کنند.

حتی تابستان‌ها ممکن است در این‌جا باران ببارد. پس برای دیدن آن لازم است با ماشین دو دیفرانسیل و شاسی بلند سفر کنید. احتمال این‌که ماشین در گل گیر کند هم وجود دارد.

به دهکده‌ جهان ‌نما که برسید، می‌توانید کلبه های روستاییان را کرایه کنید و شب را همان‌جا بمانید. البته اگر اهل طبیعت‌گردی باشید، همان‌جا چادر هم می‌توانید، می‌زنید. در این صورت از روستا دور نشوید، چراکه در این منطقه حیوان وحشی هم هست.

دهکده‌ جهان ‌نما جنگلی‌ست که بیشتر وقت‌ها مه آن را فرا گرفته، مه ها ظهر به بعد ظاهر میشوند و تا شب هستند. کمی جنگل را که پیش بروید به کلبه‌ای هم می‌رسید که می‌توانید در آن چای و املت دلچسبی بخورید.

اگر اهل کوهنوری باشید، می‌توانید به دل کوه بزنید. هوا که صاف باشد از بالای ارتفاعات منطقه می‌توانید منظره‌ یک دست سبز پایین پای‌تان را ببینید که شبیه کارت پستال‌هاست. البته در هوای مه‌آلود یا ابری اینجا یک چیز دیگر است.

در این منطقه از داشتن چشمه، رودخانه هم بی‌نصیب نیست. این چشمه‌ها در فصل بهار حسابی پرآب می‌شوند و خیلی‌ها را راهی این منطقه می‌کنند.

بیشترین محصولی که در این روستا کشت می شود، گندم، جو، سبزیجات و سیب‌زمینی است. با وجود مرتع‌های سرسبزی که در این منطقه هست،‌ محصولات دامی زیادی هم پیدا می‌شود. پشم و گوشت و لبنیات در ییلاق جهان‌نما زیاد است. پس موقع برگشت شیر،کره و پنیر هم می‌توانید بخرید.

دهکده‌ جهان ‌نما

قدیم‌ترها بیشتر خانه‌های روستایی از چوب، گل و آجر ساخته می‌شدند؛ ولی این روزها پای سیمان و تیرآهن هم به ساخت و سازها باز شده.

در جنگل جهان‌نما بیشتر از تصورتان درخت‌های متنوع می‌بینید. راش، آزاد، ممرز، نمدار، سرخدار، مریم گلی، نسترن و درمنه در کنار علفزارها و بوته‌زارهای وسیع، این منطقه را پوشانده.

ببر را که گفتیم ولی جهان‌نما زیستگاه اصلی خرس، خوک وحشی، گرگ، پلنگ، میش،‌ قوچ، کل و بز هم هست.

مرال(گاوهای وحشی)، گرگ، راسو، شغال، خارپشت و بعضی از دوزیستان هم در جهان‌نما زندگی می‌کنند. در سوته کولیجال و گرمه، خرس، شوکا و پلنگ هم زندگی می‌کند.

در گشت‌وگذار در دهکده‌ جهان‌نما چند رودخانه‌ مهم می‌بینید، مثل رود چهارباغ، رودخانه مغزی، رودخانه ترکت و سفیدرود.

چشمه‌هایی هم وجود دارد که می‌توانید دقایقی را کنارشان باشید و پایتان را در آب خنکشان بگذارید. مثل چشمه‌ شاهپسند، مارسنگ، مرادچشمه، قل‌قل و کلی چال.

گورستان‌ تاریخی کمرسرک و برج اردکان همان حوالی هستند و از جاهای تاریخی منطقه محسوب می‌شوند.

توصیه ویژه

این روستا امکانات ویژه‌ای برای توریست‌ها ندارد، اما همین نکته باعث جذابیت بیشتر آن شده است.

در کردکوی باک بنزین را پر کنید. زنجیر چرخ همراه داشته باشید و پیش از سفر چرخ‌ها و برف‌پاکن‌ها را چک کنید.

در روستای درازنو هر چه را از قلم انداخته بودید، از بقالی بخرید. از این دهکده‌ ییلاقی زیبا که بیرون بروید، دیگر موبایل آنتن نمی‌دهد و از چیزهای زندگی شهری مثل برق، تلفن یا سرویس بهداشتی هم چیزی نمی‌بینید.

مرتبط:گمیشان _شهری که یادگار اشکانیان دریانورد است

جزیره شیف بوشهر

جزیره ای در استان بوشهر

بوشهر، در ناحیه جنوبی ایران و در حاشیه خلیج فارس قرار دارد. این استان از جهات مختلفی دارای اهمیت بسزایی است. از مهمترین اتفاقی که در بوشهر می افتد صادرات و واردات دریایی، صنعت صیادی، وجود ذخایر نفت و گاز، کشاورزی و نخل‌داری است و همچنین محل قرار گرفتن نیروگاه هسته‌ای در این استان می باشد. با توجه به موارد گفته شده می توان دریافت که بوشهر استان مهمی برای کشور ایران محسوب می شود. علاوه بر این موارد بوشهر دارای جاذبه های دیدنی زیادی هم هست.

جزیره ای ماسه ای که در شمال بندر بوشهر قرار گرفته است. این جزیره شیف نام دارد و در انتهای تالاب حله از بهم پیوستن آب رودخانه های شاپور و دالکی به وجود آمده است. محل قرار گیری این جزیره در ۱۲ کیلومتری شمال غربی شهرستان بوشهر و ۶ کیلومتری بندر بوشهر می باشد. جمعیت روستای شیف حدود ۳۷۰۰ نفر طبق آمار سال ۱۳۹۰ برآورد شده است. حدود ۸۰۰ خانواده در این جزیره زندگی می کنند. زبان غالب دراین روستا عربی است، و اهالی آنجا لهجه ی عربی مخصوص به خودشان را دارند. شغل اکثر مردم این جزیره صیادی بوده و زمین های جزیره شیف در بوشهر دارای ارتفاع کمی می باشد.

جزیره شیف بوشهر

تاریخچه ای از جزیره شیف

نام این جزیره در گذشته شیخ سعد خوانده می شد، دلیلش هم قرار داشتن مزار شیخ سعد در این جزیره بوده است. به نقل از اهالی این روستا شیخ سعد یک جنگجوی ایرانی بوده که مدتی بر جزیره شیف تسلط داشته و به عبارتی فرمانروانی این جزیره بوده است. تا سال ۱۳۲۷ خورشیدی این جزیره زیر سلطه احمدخان انگالی بوده و به فرمان او نام این جزیره از شیخ سعد به شیف تغییر کرده است. اما در سال ۱۳۲۷ مردم علیه احمدخان انگالی برخاستند و بر ضد او قیام کردند. احمدخان مجبور شد با تمام اعضای خانواده خود به بوشهر هجرت کند و به مدت دو سال در محله های مختلف استان بوشهر سکونت بگزیند. هم اکنون از محل زندگی احمدخان در جزیره شیف خرابه ای بیش باقی مانده است. شیف در گذشته بندر حمل ونقل کالاهای صادراتی و وارداتی از ایران به کشورهای خلیج فارس و برعکس بود و احمدخان از صاحبان کالا مالیات می گرفته است، به این معنی که تمام کالاها از تهران و اصفهان و شیراز توسط چارپایان به جزیره شیف در بوشهر آورده می شد و بعد با لنج به کشورهای خلیج فارس حمل می گردید. محل دیگر جزیره بندرگاه است که در جنوب جزیره واقع شده و اکنون مختصر آثاری از آن درجزیره دیده می شود.در جزیره شیف تعدادی مسجد که در حیطه مدیریت اعتقادی شیعیان قرار دارد موجود است. از این مساجد سه مورد مربوط به اهل سنت هستند و یک مسجد با نام امام جعفر صادق که در سال ۱۳۷۵ در این جزیره بنا شده است.

جزیره شیف بوشهر

اگر قصد سفر به جزیره شیف در بوشهر را نمودید حتما سری به اسکله های ماهیگیری و ناخداها این شهر بزنید، بازار ماهی فروش ها را هم فراموش نکنید. جالب است بدانید که در این هیچ گونه مکانی به نام بازار ماهی فروش به آن شکل ما تصورش را می کنیم وجود ندارد. ماهی فروشان این منطقه بر روی اسکله معروف جزیره که در قسمت شمالی آن قرار دارد پس از صید، ماهی های خود را بر روی این اسکله به فروش می رسانند.

به غیر از سوژه ماهی در جزیره شیف در بوشهر اگر اهل عکاسی هستید، می توانید به انتهای شرقی جزیره حرکت کنید و شاهد لنج هایی که در ماسه های ساحل به دلیل جزر دریا فرو رفته اند بروید و عکس های زیبایی تهیه کنید. به طور معمول در این منطقه بچه ها در حال بازی هستند و به طور کلی فضای تلفیقی جالبی را شاهد خواهید بود. تلفیقی از لنج های از کار افتاده که در خاک فرو رفته اند و بچه ها و ماهی گیرانی که در این ساحل در حال فعالیت و جنب و جوش هستند. سکوت قابل ملاحظه ای در این جزیره حکم فرماست، گاهی با صدای موتور سیکلت یا خند و بازی بچه ها شکسته می شود. پوشش زنان این منطقه چادرهای رنگی است و برخی از مردان دژداشه(نوعی لباس محلی) بر تن دارند.

شیف شامل دو محله یکی در شرق به نام «حیار» و دیگری در غرب به نام «عواسی» که محله شرقی بزرگتر است. مزار شیخ سعد که زمانی زمامدار شیف بود در این منطقه واقع شده به همین دلیل هم هست که عده ای از مردم این جزیره را به جزیره شیخ سعد می شناسند.

در گذشته صادرات و واردات رونق داشته و کالاها از طریق این بندربه کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر و یا وارد می شد. همچنین صنعت صیادی، کشاورزی و نخل داری و ذخایر نفت و نیروگاه های هسته ای، اقتصاد منطقه را در دست گرفته است.

رفته به اسکله جزیره و دیدن لنج ها و ناخداها همچنین سر زدن به بازار ماهی فروشان که در اسکله معروف واقع شده، خالی از لطف نیست.

جزیره شیف بوشهر

مرتبط:سوغاتی های بوشهر

حمل و نقل عمومی در استانبول چگونه است؟

حمل و نقل عمومی در استانبول بهبود زیادی در چند سال اخیر پیدا کرده است. بسیاری از مردم از تاکسی برای جابجایی بین نقاط مورد نظر خود استفاده می کنند، ولی این معمولاً بهترین گزینه نیست. در این مطلب مزایای استفاده از حمل و نقل عمومی در استانبول، اینکه چه زمانی از آن استفاده کنیم (یا نکنیم)، و چگونه هزینه آن را پرداخت کنیم را توضیح می دهیم.

حمل و نقل عمومی به عنوان جایگزینی هوشمندانه

اینکه بگوییم ترافیک استانبول مشکلی بزرگ است به هیچ وجه غلو نکرده ایم. جاده ها همیشه پر از ماشین است، و صف ترافیک ماشین ها از ۷ تا ۱۰:۳۰ صبح، و مجدداً از ۱۶ بعدازظهر تا غروب کاملاً مشهود است. این باعث شده است که حمل و نقل عمومی جایگزینی مناسب باشد.

حمل و نقل عمومی در استانبول

چه زمانی از حمل و نقل عمومی یا تاکسی استفاده کنیم؟

شرایط جسمی – به طور پیش فرض، استفاده از حمل و نقل عمومی نیازمند این است که شما کمی بیشتر پیاده روی کنید. برای استفاده از حمل و نقل زیرزمینی آماده بالا و پایین رفتن از پله ها باشید، اگر چه اکثر چنین ایستگاه هایی دارای پله برقی هستند. با توجه به شرایط جسمی خود تصمیم بگیرید.

کرایه ها – با استفاده از «کارت استانبول»، کرایه حمل و نقل عمومی برای هر شخص در هر بار سوار شدن حدود ۲٫۶۰ لیره ترک است. این مثال را در نظر بگیرید: کرایه تاکسی برای رسیدن از محله سلطان احمد به میدان تقسیم در استانبول ۱۵ لیره است، بدون توجه به تعداد افراد حاضر در تاکسی و البته بدون گیر کردن در ترافیک. برای رسیدن از سلطان احمد به تقسیم از طریق حمل و نقل عمومی، لازم است که ابتدا سوار تراموا و بعد قطار کابلی شوید.

این سفر برای هر نفر ۵ لیر هزینه در بر دارد. بنابراین، استفاده از حمل و نقل عمومی وقتی که تنها، یا دو نفره یا حتی گروهی سه نفره هستید مقرون به صرفه تر است. بله، حتی سه نفر در زمان اوج ساعات شلوغی چرا که شما زمان و پول بیشتری صرفه جویی خواهید کرد. زمانی که در ترافیک باشید، تاکسیمتر هزینه اندکی به کرایه تاکسی شما اضافه می کند.

زمان روز – اکثر خط های حمل و نقل عمومی بین ۶ صبح تا ۱۲ شب کار می کنند، بنابراین خارج از این ساعات باید به تاکسی تکیه کنید که البته در آن ساعات شب امن تر هم است.

حمل و نقل عمومی در استانبول

آیا حمل و نقل عمومی در استانبول امن است؟

بله! خطوط مترو، تراموا و قطار کابلی در مرکز شهر به خوبی نگهداری می شوند و پرسنل امنیتی همواره بر آن ها نظارت می کنند. تنها چیزی که باید حواستان باشد، جیب برها هستند.

آیا حمل و نقل عمومی در استانبول راحت است؟

به غیر از اتوبوس، بله! مترو، تراموا، قطار کابلی و وسایل نقلیه قطاری نسبتاً جدید هستند و از دستگاه تهویه مطبوع برخوردار هستند. ترکیه ای ها عادت دارند که صندلی خود را در اختیار زنان باردار و افراد مسن تر قرار دهند. همچنین بخش هایی مخصوص کالسکه و افراد با صندلی چرخدار وجود دارد. استانبول در تلاش است تا دسترسی به جایگاه ها و وسایل نقلیه را برای معلولین آسان تر کند. ایستگاه های اصلی دارای آسانسور هستند، ولی هنوز هم کارهای زیادی برای بهبود راحتی وسایل حمل و نقل عمومی می توان انجام داد. سعی کنید از رفت و آمد در ساعات شلوغی خودداری کنید تا مجبور به سوار شدن در وسایل نقلیه خیلی شلوغ نشوید.

حمل و نقل عمومی در استانبول

چگونه پول حمل و نقل عمومی را پرداخت کنیم؟

در عمل دو راه برای پرداخت کرایه وجود دارد: یا از دکه های فروش یا دستگاه های خودکار (jetonmatik) ژتون (توکن) بخرید، یا از کارت استانبول (Istanbul Kart) استفاده کنید که نوعی بلیت الکترونیکی است. اگر از ژتون استفاده کنید باید برای هر بار سوار شدن ۵ لیره بپردازید، در حالی که با کارت استانبول تنها ۲٫۶۰ لیره برای هر سفر می پردازید و با هر سفری که انجام می دهید، تخفیفی نیز به شما تعلق می گیرد. بنابراین پیشنهاد می کنیم که کارت استانبول برای خود تهیه کنید. کودکان زیر سن شش سال می توانند رایگان سفر کنند.

آشنایی با دره قدیسان فرانسه

دره قدیسان در بریتانی یک منطقه تاریخی و فرهنگی در فرانسه است که پر از  مجسمه های گرانیتی خاص قدیسان می باشد. در این مقاله شما را با دره قدیسان فرانسه بیشتر آشنا میکنیم.

قدیس به چه معناست؟

پیش از سفر و بازديد از دره قدیسان لازم است قدری با کلمه ی قدیس آشنا شویم. قدیس در واقع یک لقب در بین پیروان دین مسیحیت کاتولیک می باشد. این لقب را به افرادی می‌دهند که خصوصیت های خاصی داشته باشند به عنوان مثال پاکدامنی، عاری از معصیت و پایبند بودن به اصول دین و… در واقع کلیسای کاتولیک و کشیشان هستند که لقب قدیس را به اشخاص میدهند و هر شخصی درصورتی که همه ی شرایط و خصوصیت قدیس را هم داشته باشد بدون تأیید کلیسا به صورت رسمی قدیس محسوب نمی شود.

علت ساخت دره قدیسان فرانسه:

علت ساخت این پروژه علاوه بر جنبه کسب درامد از توریست، شناساندن و معرفی تاریخ مردم این منطقه به دنیا می باشد. البته استفاده از سنگ گرانیت برای ساخت این مجسمه ها هم بی علت نیست و میخواهند با این کار به اهمیت کسب درامد از طريق منابع زیاد سنگ گرانیت در این منطقه و بهبود اقتصاد محلی هم اشاره کنند.

تاریخچه ساخت دره قدیسان:

دره قدیسان پر است از مجسمه های خاص قدیسان که در نقاط گوناگون این دره قرار داده شده اند و فضای خاصی را پدید آورده اند.

این پروژه به گونه رسمی در سال ۲۰۰۸ آغاز شد. هریک از مجسمه های این دره، یک قدیس مرتبط با افسانه های محلی است که به نوبه خود ترکیبی از سلتی، گالو رومی و فرهنگ مسیحی هستند. به لطف تنوع هنرمندانی که در این پروژه بکار گرفته شدند، ظاهر هر مجسمه کاملاً منحصر به فرد است.

پروژه دره قدیسان به وسیله فیلسوف بریتانی « فیلیپ ابجین» تاسیس گردید و هزینه آن کاملا توسط کمک های مالی جوامع و سازمان های محلی تامین می شود. هرکسی میتواند اسپانسر (Sponsor) یک مجسمه باشد، قدیس حامی خود را انتخاب و محل قرارگیری آنرا در دامنه انتخاب کند.

دره قدیسان فرانسه

نگاهی به تندیس های دره قدیسان

اگر به طور کلی در نظر بگیریم در سراسر فرانسه و برتالی چیزی در حدود ۷۰۰۰ قدیس وجود دارند یا به عبارتی دیگر مردمان این دیار به این تعداد قدیس معتقد هستند. به همین خاطر احتمالا با پایان این پروژه همه ی سطح تپه پر از تندیس قدیس می گردد.

از سال ۲۰۰۸ تا به امروز تعدادی تندیس بر روی تپه قرار گرفته اند ولی به دلیل بروزرسانی همه روزه ی مجسمه ها اطلاع دقیقی از شمار آن ها در دست نمی باشد، بنابر آخرین آمار اعلام شده هم اکنون ۶۰ مجسمه که ارتفاعی ۳ متری دارند در دره ی قدیسان قرار گرفته اند.

همه ی تندیس ها از جنس سنگ گرانیت هستند که با ظرافت و دقت بسیار بالایی حکاکی گردیده اند. جالب اینجاست که یک هنرمند خاص این تندیس ها را نمی سازد بلکه چندین سنگ تراش و مجسمه ساز در این پروژه فعالیت می کنند.

انتخاب سنگ گرانیت برای ساخت این مجسمه ها امری اتفاقی نبوده بلکه نشان دهنده ی ظرفیت بالای منطقه در داشتن این گونه سنگ است. تلاش شده تا به گردشگران و بازدیدکننده ها نشان داده شود که فرانسه و برتالی دارای معادن زیادی از سنگ گرانیت می باشد تا علاقمندان بتوانند از این کشورها سنگ تهیه کنند.

هزینه ی این تندیس های سنگی نیز توسط مردمان محلی برتالی تامین می گردد. با دیدن این تندیس ها اطلاعات خوبی درباره ی تاریخ، مذهب و قدیس ها به دست خواهید آورد و سیاحتی جذاب را تجربه خواهید کرد.

از یاد نبرید که اینجا فرهنگ های مسیحیت، سالتی و گالو در هم آمیخته اند و قدیس ها گرد هم آمده اند تا با داستان ها و افسانه های خود مکانی حیرت انگیز را برای گردشگران فراهم آوردند.

دره قدیسان فرانسه

نگاهی دقیق تر به مجسمه ها

مسلما در ورای هر قدیسه داستان های زیادی نهفته و پرداختن به همه ی افسانه ها و شرح زندگی آن ها کاری دشوار است. بنابراین در این بخش با برخی از مهم ترین تندیس های موجود در دره ی قدیسان آشنا می شویم.

۱- قدیس کورنلی (Saint Cornély): به عنوان قدیس حامی در برتالی شناخته می شود.

۲- کورنتین (Corentin):  اولین اسقف کمپر (شهری در فرانسه).

۳- لونار (Lunar): راهب بزرگ و مقدس.

۴- قدیس ایووز (Yves Hélory de Kermartin): حامی مشاغل، عدالت و قانون.

۵- قدیس ایبن (Yben): از جمله قدیسانی که مقدس بودنش توسط کلیسا به ثبت رسیده است.

دره قدیسان فرانسه

دانستنی هایی درباره دره قدیسان

به دلیل این که دره ی قدیسان پروژه ای ۵۰ ساله است همه ساله تغییراتی در آن رخ می دهد. در حال حاضر همه ی مطالب ما بر طبق آخرین آمارهای به دست آمده تا پایان سال ۲۰۱۶ میلادی است. در ادامه نگاهی می کنیم به نکاتی جالب درباره دره قدیسان فرانسه.

– هزینه ساخت مجسمه هایی که تا کنون در این مکان قرار گرفته از ۱۰ هزار تا ۱۳ هزار یورو متغییر بوده اند.

– در شیلی جزیره ای وجود دارد به نام جزیره ایستر که در آن به همین سبک و سیاق مجسمه ساخته اند و گویا از این جزیره هم در پیاده سازی پروژه ی دره قدیسان الهام گرفته اند.

– هنوز هم دره ی قدیسان به حمایت مالی و سرمایه گذار نیاز دارد.

– با ریشه یابی و کمی تحقیق و تفحس درباره دره قدیسان متوجه خواهید شد که ۱۱ فرهنگ و تمدن مختلف در پدید آمدن این تپه ی تاریخی نقش داشته اند.

– هر تندیس به طور میانگین ۱۰ تن وزن دارد.

اطلاعات بازدید و دسترسی

برای رفتن به دره قدیسان می توانید در فصل تابستان تور گردشگری فرانسه و برتالی را تهیه کرده و به راحتی به بازدید از این مکان طبیعی، تاریخی و مذهبی بروید.

ساعت بازدید:

۱۰ صبح تا ۵:۳۰ عصر

آدرس: فرانسه، کارنوئت، Quénéquillec.

.Address: Quénéquillec, 22160 Carnoët, France

مرتبط:کاخ الیزه پاریس _محل اقامت رئیس جمهور فرانسه

عمارت هشت ‌بهشت

عمارت هشت ‌بهشت که جلال و زیبایی آن، بسیاری از گردشگران را به توصیف شکوه آن واداشته، از دیدنی‌ترین عمارت‌های شهر اصفهان است.

پایتخت مبارک شاهان صفوی، آن‌روزها در اوج بالندگی و آبادانی خود قرار داشت. جای‌جای بافت تاریخی اصفهان را که بنگریم، ردپای اثری از سازندگی‌های پادشاهان صفوی خود را نمایان می‌سازد. در این میان، کاخ‌ها، باغ‌ها و عمارت‌های چهارباغ مرکز ثقل شکوه اصفهان عصر صفوی تلقی می‌شدند.

موقعیت جغرافیایی

عمارت هشت ‌بهشت که در بافت شهری اصفهان قرارگرفته در غرب خیابان چهارباغ پایین، شرق به خیابان متأخری و جنوب به بازارچه بلند (بازار هنر) واقع‌شده است.

عمارت هشت ‌بهشت که از نوع باغ‌های مسطح است، در میان سایر باغ‌هایی چون باغ خرگاه در شمال و در شمال شرق باغ‌های میوه همچون انگورستان، باغ بهشت‌آیین، باغ دمور واقع‌شده است.

عمارت هشت ‌بهشت

ساختمان كاخ

بخش مرکزی عمارت هشت ‌بهشت به‌صورت چهار صفه ساخته‌شده و ايوان آن رو به شمال است. سقفی که بر فراز اين بنای چهار صفه بنا شده، پوشيده از مقرنس‌های گچی خوش‌رنگ و طرح است.

اتاق‌های طبقه اول در چهار گوشه عمارت تزئيناتی از گچ‌بری و نقاشی دارند. در طبقه دوم عمارت نيز مجموعه‌ای از رواق‌ها، اتاق‌ها، طاق‌ها و پنجره‌ها بر زیبایی آن می‌افزاید. اين طبقه به راهروها و اتاق‌های متعددی تقسیم‌شده که هر يک تزئينات ویژه خود دارند. در برخی حوض آب و در بعضی بخاری‌های ديواری تعبیه‌شده‌اند. ديوارها را نيز آینه‌های فراوان پوشانیده‌اند.

تمام سقف‌های کاخ را نيز موزاییک‌های بسيار عالی پوشانيده و دالان‌ها و غلام‌گردش‌های بسيار زيبا و هماهنگ آن‌ها را احاطه کرده‌اند.

تزئينات عمارت هشت ‌بهشت در دوران صفويه به‌حدی باشکوه و هنرمندانه بوده که هيچ سياحی از اعجاب و تحسين آن‌ها خودداری نکرده است. آنچه در اين عمارت حائز اهميت است ارتباطی است که ميان فضاها و قسمت‌های مختلف آن پديد آمده است. اين ارتباط باعث شده تا عمارت هشت‌بهشت اصفهان در عين تنوع و گوناگونی و تعدد فضا از وحدت و يکپارچگی و تزئينات قابل‌توجه برخوردار شود.

عمارت هشت ‌بهشت

تاریخچه‌ی بنای هشت بهشت

عمارت هشت ‌بهشت اصفهان که در سال ۱۰۸۰ هجری قمری و مقارن با سومین سال سلطنت شاه سلیمان صفوی به اتمام رسیده، نمونه‌ای از عالی‌ترین کاخ‌های نشیمن دوران صفویه است. میرزا محمد طاهر نصرآبادی صاحب تذكره نصرآبادی، در تذكره خود نام بیش از هزار شاعر دوران صفویه را احیاء كرده و خود نیز شعر می‌سروده است. وی درباره بنای كاخ سلطنتی هشت‌بهشت اصفهان اشعاری سروده است كه بیشتر آن‌ها ماده‌تاریخ بنای این قصر سلطنتی است كه در سال ۱۰۸۰ هجری به اتمام رسیده است.

«گرديد زمين اصفهان تاج جنان (۱۰۸۰) از قصر بلند قدر زيبا اركان (۱۰۸۰). پاينده عمارت از سليمان زمان (۱۰۸۰) درگاه عبادت اين بود ورد ملك (۱۰۸۰)

مشخصات معماری بنا

این عمارت ۳۰ متر طول و ۳۵/۲۶ متر عرض دارد و از سطح مجاور باغ آن دو متر بلندتر است و به‌وسیله دو پله‌كان ۱۰ پله‌ای كه متصل به نماهای شرقی و غربی قصر هستند قرار دارد. پس‌ازآن ایوانی با دو ستون چوبی بلند وجود دارد كه با ورودی هایی به سرسرای مركزی ارتباط پیدا می‌کند، طاق این سرسرا به یك نورگیر گنبدی شكل كه هشت پنجره چوبی دارد ختم می‌شود، در وسط سرسرا حوضی هشت‌ضلعی موجود است كه قطر آن ۳۰/۳ متر است و فواره دارد، درهای اطراف این سرسرا به اتاق‌های هشت‌ضلعی راه می‌یابد كه برای پذیرائی از زن‌ها اختصاص دارد، ایوان اصلی به‌سوی شمال قصر است و هشت‌ضلعی است كه دارای دو ستون بلند از چوب سرواست كه در وسط آن حوضی به طول ۸۰/۲ و عرض ۳۰/۲ ساخته‌شده با فوره ای در میان آن وجود دارد.

سقف این ایوان دارای تزیینات بسیاری است و دیوارهای داخلی قصر هم با نقاشی و طلاکاری و اشكال پرندگان مختلف و گل‌های رنگارنگ و شیشه‌کاری‌ها و آینه‌کاری‌ها تزیین‌شده، در این سرسرا دو تابلو نقاشی بزرگ دیده می‌شود كه فتحعلیشاه را روی تخت نشان می‌دهد و در اطراف او چند نفر از فرزندانش قرارگرفته‌اند، تمام این عمارت بروی زیر بنائی قرارگرفته كه پایه بنا محسوب می‌شود و از مرمرهای زیبای تبریز ساخته‌شده و هیچ‌چیزی زیباتر از این اثری كه نمای مجموعه این عمارت در انسان می‌گذارد وجود ندارد.

اطراف عمارت در قسمت خارجی آن با سنگ‌های سخت پوشیده شده و در وسط این قسمت سنگفرش آبروی كوچكی تعبیه‌شده كه اضافه آب‌های حوض‌های داخل و خارج عمارت در آن جریان پیدا می‌کند. از این مجرا آب‌ به داخل دو آب نمای بزرگ به عرض ۸ متر و طول ۵۰ متر كه در مقابل ایوان‌های غربی و شرقی عمارت قرار دارند فرومی‌ریزد، محوطه كاخ با چنارهای بلند محصورشده و باغچه‌های گل آن را آرایش می‌دهند، این گل‌ها بیشتر از نوع گل رز و یاسمن است، خیابان شمالی كاخ به قصر چهل‌ستون مربوط می‌شود و خیابان غربی با سردر بزرگی به خیابان چهارباغ اتصال می‌یابد. سایر خیابان‌های كاخ به باغ‌های میوه منتهی می‌شوند.

عمارت هشت ‌بهشت

عمارت هشت ‌بهشت

متولیان هشت‌بهشت

باغ و قصر هشت‌بهشت از طرف ناصرالدین‌شاه قاجار به بانو عظمی افتخار الدوله واگذارشده بود مشروط بر اینكه وضع و هیئت آن را تغییر نداده و حریم آن را در خیابان چهارباغ در كمال تنظیف و تنقیح نگاه‌داری كند. پس از فوت بانوی مزبور باغ و قصر هشت‌بهشت در تصرف وراث او باقی ماند ولی در این مدت تغییرات كلی در وضع باغ و قصر مزبور به‌وسیله متصرفین بنا داده‌شده و مانند عالی‌قاپو و چهل‌ستون تزئینات نقاشی و طلاکاری و آینه‌کاری آن در زیر قشری از گچ با تزئینات گچی مستور شده بود. از تاریخ پانزدهم شهریورماه ۱۳۴۳ باقی‌مانده باغ هشت‌بهشت و برجای‌مانده‌های قصر مزبور رسماً به وزارت فرهنگ و هنر واگذار شد. هشت بهشت امروز همچون سایر بناها و آثار تاریخی کشور زیر نظر سازمان میراث فرهنگی به حیات خود ادامه می‌دهد.

هشت بهشت در ایران

در کشور ما اسم باغ‌های زیادی هشت بهشت بوده. باغ هشت بهشت تبریز در دوره قاجارها زیاد مورد استفاده قرار گرفته، اما از آن امروز به جز یک ویرانه باقی نمانده.

جالب اینکه برخلاف هشت بهشت اصفهان که روی کاشی‌هایش نقش شکار به تصویر کشیده شده بود، روی سقف این عمارت تبریزی، تصاویر جنگاوری‌ها یا حضور سفیران عثمانی در ایران بیشتر به چشم می‌آمد. بنای کاخ شباهت زیادی به چهل ستون اصفهان و حتی قزوین دارد. با این فرق که دیوارها و سقف آن کمتر از این دو مرمت شده‌اند.

ساعت بازدید

ساعت بازدید از کاخ بین ۹ صبح تا ۱۶ بعدازظهر است. خارجی‌ها بلیط آن را باید با ۲۰ هزار تومان و ایرانی‌ها ۲ هزار و ۵۰۰ تومان تهیه کنند.

مرتبط:کلیسای وانک زیباترین کلیسای جلفای اصفهان

دره هفت‌ حوض

هفت حوض… این نام شما را یاد چه چیزی می اندازد؟ پایتخت نشین ها بی شک یاد میدان معروفی در شرق تهران خواهند افتاد اما برای اهالی گردشگری دره هفت‌ حوض نام یکی از زیباترین پدیده های طبیعی در شرق کشور است.

در سکوتی وهم‌آلود که همچنان ادامه دارد دره هفت‌ حوض استان خراسان را طبیعت‌ با آب باران تراشیده است. ۷حوضچه طبیعی بکر در بستر یکی از سرشاخه‌های رودخانه‌ طرق در بلندی‌های رو به جنوب بینالود شکل گرفته که چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند. هر حوضچه به اندازه یک استخر است و آب از یکی به دیگری می‌ریزد.

«دره هفت‌ حوض» منطقه ای است شامل صخره مانند ها و سنگ های صاف و صیقلی ، ۷ حوضچه طبیعی زیبا و طبیعتی بکر و زیبا بعد از عبور از ۷حوضچه است. بعضی از ۷حوضچه ای که در این منطقه در امتداد هم قرار دارند، به اندازه یک استخر کوچک هستند. آب از حوضچه اول به حوضچه بعدی و بعدی می ریزد تا به حوضچه آخر برسد. این پدیده طبیعی حوض ها یا «دولین های» متعدد، بر اثر فرسایش شیمیایی توسط باران های اسیدی در بستر یکی از سرشاخه های رودخانه طرق از در ارتفاعات رو به جنوب بینالود شگل گرفته است.

دره هفت‌ حوض

در بستر یکی از سرشاخه های رودخانه طرق، مواد آهکی نرم در میان سنگ ها دچار فرسایش شده اند و شکل های ژئومورفولوژی دولین را ایجاد کرده اند و در واقع از دیدگاه مردم عادی این منطقه تنها هفت حوض زیبا با چشم اندازی زیباتر ایجاد شده در طی مسیر رودخانه است.

بعد از عبور از ۷ حوض اصلی که در امتداد هم قرار گرفته اند، به تک حوض های بزرگ میرسید. بکر و دست نخورده بودن این منطقه، پرتردد و پر بازدید نبودن و سکوت عجیبی که در آن حکمفرما است آرامش عجیبی به شما هدیه می کند؛ تنهاصدای جریان آب، گوش ها را نوازش می دهد.

اگر قصد سفر به این منطقه را دارید باید بدانید بعد از رسیدن به این میدان مجبورید خودرو را پارک کنید. حدود ۲ کیلومتر از مسیر را پیاده طی کنید تا به دره هفت‌ حوض برسید. به‌دلیل و جود سنگ‌های صاف و صیقلی باید جانب احتیاط را پس از ورود به منطقه در نظر داشت.

دره هفت‌ حوض

به گردشگران پیشنهاد می‌شود تا حد امکان و به‌علت کوهستانی بودن منطقه بین طلوع تا غروب آفتاب از محیط طبیعی و دلپذیر این مکان بهره برده و وسایل و لوازم مناسب از قبیل کفش، لباس و… به همراه داشته باشند. برای چادرزدن در منطقه آذوقه همراه خود ببرید، چون در آن حوالی مغازه یا سوپر مارکتی پیدا نمی‌کنید.

مسئله دیگر صاف، صیقلی و مسطح‌بودن بیش از حد سنگ‌های آنجاست. اگر می‌خواهید از هر هفت ‌حوض به راحتی عبورکنید و لذت دیدن طبیعت بی‌مانند آن را از دست ندهید کفش‌های راحتی بپوشید که بتوانید راحت روی سنگ‌ها حرکت کرده و از آنها عبور کنید. در پایان دوربین عکاسی را فراموش نکنید و مراقب باشید بعد از آنکه محیط را ترک می کنید، از خود اثری باقی نگذارید. نه زباله، نه یادگاری و نه آسیبی که محیط را زشت و آلوده کند.

مرتبط:باغرود _گردشگری طبیعی در نیشابور