گل ها در ذات یکی از ظریف ترین و زیباترین مخلوقات خدا هستند. هر جا که گل باشد، گویی اتفاقی خوش افتاده است و آن قدر اتمسفر خوب و مثبت حتی در جریان هوای آن مکان به وجود می آورند که باعث حسی خوب در درون هر شخصی می شوند.

همانطور هم که می دانید گل ها دارای انواع و اقسام بسیار فراوانی هستند که معرفی کردن حتی یک سوم از این گونه ها نیز در یک مطلب به صورت خلاصه هم نمی گنجد اما ما امروز می خواهیم یکی از عجیب ترین گل های جهان را به نام رز صحرایی را به شما معرفی نماییم.

محل وجود این گل ها در برخی از نقاط صحرایی دنیا است و به همین دلیل به آن رز صحرایی می گویند اما باید بدانید که این گل ها از هیچ دانه و قلمه ای رشد نمی کنند!

رز صحرایی:

شاید در ابتدا با شنیدن نام گل رز صحرا (the desert rose) که برخی آن را به همان تلفظ لاتینش به نام دیزرت رز می شناسند، فکر کنید که درباره ی نوعی گل خاص که در برابر گرمای جانکاه مقاوم است، صحبت می کنیم.

گلی است که تنها آن را می توان در صحراها پیدا کرد اما باید بگوییم که نه هر صحرایی، تنها برخی از صحراهای جهان هستند که می توانند بستر شکل گیری این گل زیبا و پایدار باشد. این گل های زیبا و دیدنی رنگی به زیبایی صحرا دارند، رنگ شن های طلایی و با ظاهری پفکی.

حال بیایید تا کمی از مشخصات فیزیولوژیکی و زیست شناسی این گل را برای شما بگوییم البته، باید ابتدا به کمی توضیح از مشخصات جغرافیایی مکانی که این گل به وجود می آید، بپردازیم. اگر در خاطرتان باشد در ابتدای این مطلب نوشته ایم که این گل تنها در صحرا و محیط گرم و سوزان اقلیمی خاص به وجود می آید و علاوه بر آن، تنها در برخی از صحراهای جهان می روید و به وجود می آید.

این گل ها تنها در صحراها و نقاط مناسب برخی از کشورها همچون تونس، الجزایر، مصر، مراکش، قطر، امارات، جزایر قناری در اسپانیا، مکزیک، استرالیا و نامبیا و برخی از دیگر کشورها که در اقلیم جغرافیایی آن ها معمولا بیابان های شنی فراوان وجود دارد، به وجود می آیند.

یکی از مواد اولیه برای به وجود آمدن این گل زیبا و شنی لازم است، ماده ای معدنی و عجیب و اسیدی است که تنها در صحرا به وجود می آید. این گل زیبا را اکثرا بومیان منطقه و توریست ها یا به عنوان سوغاتی می فروشند و یا به عنوان سوغاتی با خود به همراه می برند.

هر کسی که این گل های عجیب را می بیند در ابتدا تعجب می کند و فکر می کند که به نوعی به سنگی عجیب چشم دوخته است اما باید بگوییم که این گل بی مرگ، از یک واکنش شیمیایی در صحرا به وجود می آید.

رز صحرای بسیار زیبا و دیدنی از واکنش بین باران اسیدی و مواد شیمیایی و لایه های شنی به وجود می آید. شکل گیری زیبا و پیچیده ی این گل دقیقا از چرخه ای بین واکنش های طبیعی و شیمیایی است.

با توجه به این که بارش باران در صحرا پدیده ای است که به ندرت رخ می دهد، زمانی هم که اتفاق می افتد به همراهش مقدار زیادی اسید و دیگر مواد شیمیایی را که حاصل کنش و واکنش های جوی و ویژگی های صحرا است، را وارد محیط می کند.

آب باران به سرعت خود را وارد لایه های شنی و گچی زمین و شن های صحرا می کند و در ادامه به علت داغی و خشکی زمین آب های اسیدی نیز بخار می شوند و در حین بخار شدن و حرکت رو به بالا و برگشت به سطح زمین باعث ایجاد کریستال های شنی می گردند و در نهایت گل های رز صحرایی را به وجود می آورند.

این گل ها دارای ظاهری شنی و طلایی هستند اما پس از مدتی اگر از محیط صحرا خارج شوند، دانه های شنی خود را از دست می دهند و رنگی قهوه ای حلوایی شکل به خود می گیرند.

برخی از این رزهای صحرایی گلبرگ های زیاد هستند و برخی هم نه، دارای گلبرگ های کم و شمرده و خوش تراش هستند. معمولا بومیانی که این گل ها را به توریست هایی که به این منطقه ها سفر می کنند، آن ها را بر روی شاخه های خشک شده ی درخت و یا گل ها می گذارند و آن ها را به صورت دسته ای به فروش می رسانند.

اگر به این پدیده ی طبیعی عجیب علاقه مند شده اید، دانستن این نکات درباره ی این گل خاص می تواند برای شما جالب باشد از جمله این که؛

از دیگر نام های این گل، گل رز کویر، گل رز سلنیت، گل گچ و رز بریت و یا رز باریِت است اما، بسیاری از افراد این گل را با نام گل رز کویر و یا رز صحرایی می شناسند.

به صورت کلی این گل ها، از خوشه های کریستالی درست شده اند که گاه ترکیبی گچی و شکل دارند.

گلبرگ های این گل دارای کریستال هایی هستند که در زیر میکروسکوپ، مولوکول هایی به شکل c دارند و در قامت خوشه هایی صاف شده و تقلیل شده ای که در ظاهر هم همین شکل هستند، می باشند.

این گل ها به صورت معمول در زمانی تشکیل می شوند که شن های صحرا در حالتی بسیار خشک تر از همیشه قرار گرفته باشند.

اندازه ی گلبرگ های این گل ها معمولا به اندازه ی ۴ اینچ و یا به عبارتی دیگر ۱۰ سانتی متر است که برابر با دانه های نخود است.

اگر در ترکیبات آب باران و یا شن ها اکسید آهن نیز وجود داشته باشد، رنگ گل های رز صحرایی به رنگ قرمز همچون زنگ زدگی آهن است.

تنها پدیده ی صحرا که شبیه به درخت و گل باشد، رز صحرایی نیست بلکه درخت کویر نیز وجود دارد که دارایی شکلی همچون یک ستون است که گویی با رزهای صحرایی فراوانی تزئین شده است.

مرتبط:

انارک در قلب کویر

شیراز، شهر شعر، ادب و فرهنگ است. شهر سعدی و حافظ. در بهار گویی بهشتی است که از آسمان به زمین افتاده است. نفس که می کشی عطر بهار نارنج حال و هوایت را هر چه که باشد، عوض می کند، خوب می کند! شهر شیراز یکی از پر بازدید ترین شهرهای کشور است. مکانی پر از جاذبه های گردشگری دیدنی که هر ساله میلیون ها ایرانی را برای بازدید به سمت خود می کشاند. علاوه بر جاذبه های فرهنگی، تاریخی و طبیعی، شیراز مردمانی خونگرم دارد که با روی گشاده و خندان از میهمانان خود پذیرایی می کنند.

خانه فروغ الملک کجاست؟

یکی از دیدنی های این شهر، خانه فروغ المک قوامی است که به عنوان موزه هنر مشکین فام شهرت یافته است. خانه فروغ الملک شیراز کاربری مسکونی داشته است و همانند اکثر خانه های تاریخی دیگر، دارای چهار قسمت اصلی بیرونی، اندرونی، مطبخ خانه، حمام و اصطبل است. بنای بیرونی خانه فروغ الملک شیراز توسط راهرو هایی به حیاط عمارت متصل است. در قسمت جنوبی این بنا، یک سالن بزرگ برای پذیرایی از میهمانان در نظر گرفته شده است. در ضلع غربی، عمارت شاه نشین با پنجره های چوبی و قشنگش جای خوش کرده است. پنجره هایی که دارای تزئینات گره کاری هستند.

حیاط خانه فروغ الملک

این شاه نشین توسط حوضخانه ای به عمارت اندرونی متصل می شود. همانطور که از نامش پیداست، اینجا مکانیست که میهمانان جایی در آن نداشته اند. اندرونی برای استفاده اعضای خانواده ساخته شده است. عمارت اندرونی دارای یک سالن اصلی مانند پذیرایی و تعدادی اتاق در شرق و غرب آن است. اتاق آینه نیز در جنوب همین اندرونی قرار گرفته است. صاحب خانه فروغ الملک شیراز، فردی بوده به اسم قوام الدین که به فروغ الملک شهرت داشته است.

در دوره قاجاریه و در سال ۱۲۱۰ هجری قمری، قوام الدین در یک زمین در محله سنتی سنگ سیاه و در نزدیکی بقعه بیبی دختران، دست به احداث این بنا می زند. مساحت زمین این بنا ۱۰۲۰ متر مربع بوده است. در سال های دهه هشتاد شمسی، این بنا که به حال خود رها شده بود تقریبا به صورت یک مخروبه در آمده بود. خانه فروغ الملک شیراز توسط سازمان عمران و بهسازی شهری شیراز بازسازی و مرمت شد و در سال ۱۳۸۳ توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان فارس به موزه مشکین فام شیراز تغییر کاربری داد. این بنا بین دهه های ۲۰ تا ۵۰ به عنوان دبستان فروغ الملک مورد استفاده آموزش و پرورش کشور قرار می گرفته است.

مصالح به کار رفته در بنا چوب، سنگ و آجر هستند که با ملات گچ، خاک و برخی نقاط کاهگل پوشیده شده اند. همانند دیگر خانه های تاریخی، تزئینات زیبایی در خانه فروغ الملک شیراز به کار رفته است. آجرکاری های زیبا، کاشی کاری های دلنشین، گچبری های هنرمندانه، حجاری ها و نقاشی های زیبایی که بر روی سقف برخی از اتاق ها کشیده شده است، زیبایی های این بنا را دو چندان کرده اند.

در کوچه پس کوچه های یکی از محله های سنتی و قدیمی شیراز، بنایی معروف وجود دارد که علاوه بر زیبایی های ذاتی اش، به موزه هنر مشکین فام هم تبدیل گشته است. در موزه هنر مشکین فام که شاید کمتر مسافری به دیدن آن برود، آثاری ارزشمند از هنرمندان استان فارس در رشته های مختلفی همچون هنرهای تجسمی و هنرهای سنتی نگه داری می شود. این موزه به عنوان اولین موزه تخصصی و خصوصی هنرهای تجسمی در کشورمان ایران هم شناخته می شود.

در واقع آقای حسن مشکین فام بود که تاسیس این موزه را تقبل و خانه فروغ الملک شیراز را به این موزه تبدیل کرد. به همین دلیل است که نام آن را موزه هنر مشکین فام گذاشته اند. علاوه بر آثار هنری خود خانواده مشکین فام آثار هنرمندان معاصر دیگر این استان هم در این موزه در معرض نمایش قرار داده شده است. این موزه از بخش های مختلفی تشکیل شده است.

بخش آثار نقاشی خانه فروغ الملک شیراز

آثاری ارزشمند و نفیس از  ۳۰ هنرمند استان فارس در این بخش در معرض نمایش قرار داده شده است.

بخش آثار حجاری و سنگ تراشی در خانه فروغ الملک شیراز

نقوش اسلیمی، نقش گل و بوته، نقش حیوان، آیاتی از قرآن مجید و… که بر روی سنگ هایی مختلف توسط استاد حبیب مشکین فام به زیبایی هرچه تمام حجاری شده اند، در این بخش قرار گرفته اند.

بخش آثار خطاطی و خوشنویسیدر خانه فروغ الملک شیراز

در این بخش هم آثار خوشنویسی خانواده مشکین فام و هم آثاری از برجسته ترین خطاطان استان فارس به نمایش گذاشته شده است.

کتابخانه خانه فروغ الملک شیراز

کتاب هایی بسیار نفیس به همراه صدها بروشور، مجله، روزنامه های قدیمی، فیلم های قدیمی از رویدادهای قدیمی شیراز در این بخش نگه داری می شود.

فروشگاه تولیدات هنری

در این قسمت از موزه تولیدات هنری هنرمندان به نام استان فارس برای فروش در معرض نمایش قرار گرفته است. آثاری از جمله تابلوهای نقاشی، آلبوم های عکس، کتاب ها، بروشور ها و … که به قیمت نسبتا مناسبی برای علاقه مندان به هنر شیراز به فروش می رسند.

اتاق قدیمی

در این اتاق قدیمی، فضای قدیمی آن دوران برایتان تداعی می شود. مبل و صندلی های قدیمی، ظرف و ظروف قدیمی، گلدان ها، بخاری و دیگر لوازم قدیمی منزل خانواده مشکین فام برای نمایش در معرض دید شما قرار دارند.

شهر شیراز علاوه بر جاذبه های گردشگری معروف بسیاری که در دل خود جای داده است، جاذبه های بی نظیر و زیبای دیگری هم دارد که متاسفانه گردشگران کمتر از آن ها اطلاع دارند. خانه فروغ الملک شیراز یکی از این جاذبه هاست که مطمئنا از دیدن آن پشیمان نخواهید شد.

مرتبط:

باغ جهان نما ،شیراز

سرای همایونی شیراز

ایلام دریاچه دوقلوی«سیاه گاو» آبدانان به عنوان آکواریوم طبیعی ایلام شناخته می شود که هر ساله مورد استقبال گردشگران قرار می گیرد. شهرستان آبدانان دارای آثار تاریخی و گردشگری متنوعی است. مهمترین پدیده گردشگری این شهرستان که در کشور نادر است دریاچه دوقلوی سیاه گاو است.

دریاچه دوقلوی سیاه گاو از نادرترین پدیده‌های طبیعی کشور است و همواره مورد توجه بسیاری از گردشگران بوده است. اطراف آن را دشتها و کوههای نسبتاً مرتفع فراگرفته و دارای جلوه‌های بهاری و پاییزی جذاب و دیدنی است.

دو دریاچه زیبا به وسیله کانلی طبیعی به عرض ۸ متر و عمق ۴ متر به طول ۷۰ متر به هم مرتبط هستند. این دو دریاچه دارای آبی زلال هستند به طوری که می توان تا عمق ۳۰ متری آن را که شبیه آکواریوم پر از ماهی است، مشاهده کرد.

دریاچه دو قلوی سیاه گاو آبدانان شامل دو دریاچه یا چشمه بالادست و پایین دست است که عمق هر کدام از آنها بیش از ۲۰ متر بوده که توسط یک کانال رودخانه‌ای ۱۰ متری به هم متصل شده است.

دریاچه دوقلوی سیاه گاو آبدانان یکی از جاذبه‌های بکر طبیعی و نادر در ایران به شمار می‌رود که سرچشمه این دریاچه از اعماق زمین بوده و دارای منابع زیبا و دیدنی است. این دریاچه شگفت انگیز و دیدنی با عمری هزاران ساله به علت فرسایش ، مساحت آن در حال کم شدن است. عامل فرسایش باعث شده است روز به روز مساحت دریاچه سیاه گاو کم شود.

این نوع دریاچه از نوع رودخانه‌ای است و مسیرهای قطع‌شده آبکندها به وسیله آب پر شده است و تشکیل دریاچه‌های هلالی‌شکل (شاخ گاوی) را داده است. مقدار املاح موجود در دریاچه‌های مختلف متغیر است لذا دریاچه‌ها از نظر ترکیب شیمیایی به دریاچه‌های آب شیرین، دریاچه‌های آب شور و دریاچه‌های تلخ‌ مزه تقسیم می‌شوند.

طعم آب دریاچه‌ها بستگی به جنس سنگ‌هایی که رودخانه‌های وارده به دریاچه از روی آنها عبور می‌کنند و به مقدار تبخیر، ساکن بودن و یا جریان داشتن آب دریاچه دارد. در دریاچه‌های شیرین مثل این دریاچه آب به طور دائم جریان داشته و در حرکت است و همیشه مقداری آب وارد آن شده و از طرف دیگر خارج می‌شود.

رودخانه سیاه گاو پس از عبور از بین صخره ، دره و ارتفاعات کبیرکوه در ۴۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان آبدانان به دو دریاچه تبدیل می‌شود که دریاچه نخست با اختلاف سطح اندک در بالادست دریاچه دوم قرار گرفته است.

آب زلال، نیزار، ماهیان رنگارنگ، رقص نور در ساعات میانی روز و تشکیل طیف‌های متنوع نوری ناشی از آن به این پدیده شگفت‌انگیز جلوه و زیبایی منحصربه فردی بخشیده است و این دو دریاچه دایره وار ، هر کدام به شعاع ۳۰ متر مربع ، حدود ۳ متر ژرفا دارند و با یک جوی آب طبیعی به عرض یک و طول ۸ متر به هم متصل هستند.

دریاچه دوقلوی سیاه گاو در فصل بهار از تفرجگاه‌های اهالی مردم استان ایلام و شهرستان آبدانان است، اما آب و هوای منطقه شرایطی فراهم آورده است که این دریاچه در هر فصلی گردشگران را به زیبایی‌های طبیعی خود فراخواند.

از دیگر ویژگی های این پدیده نادر، وجود املاح مختلف و گوگردی بودن آب دریاچه و وجود چشمه‌های جوشان شیرین داخل دریاچه است اما جدا از زیبایی‌های این پدیده، کارشناسان جغرافیایی و زمین‌شناسی معتقد هستند در حال حاضر فرسایش، این دریاچه را تهدید می‌کند و مساحت دریاچه به همین دلیل در حال کم شدن است.

مسیر دریاچه دوقلوی سیاه گاو

برای رسیدن به دریاچه سیاه گاو باید از درون شهر آبدانان ۸ کیلومتر جاده آسفالت را پشت سر بگذارید و با عبور از پل و ۵۰۰ متر پیاده روی به دریاچه می‌رسید.

چه‌کسی گفته که زمستان فصل خانه‌نشینی است؟ اتفاقا زمستان می‌تواند یکی از بهترین فصول برای گشت و‌گذار باشد، به شرط اینکه جای مناسبی را انتخاب کنیم و البته بی‌خیال جای گرم‌ و نرم خانه شویم. این راهنما شما را به گردشگری زمستانه در تهران دعوت می‌کند.

اگر فکر می‌کنید که در زمستان هیچ آدم عاقلی برای تفریح و گردش از خانه بیرون نمی‌رود، سخت در اشتباهید. اتفاقا زمستان می‌تواند یکی از بهترین فصول برای گشت و‌گذار باشد، به شرط اینکه جای مناسبی را انتخاب کنیم و البته بی‌خیال جای گرم‌ونرم خانه شویم. فقط می‌ماند یک مشکل آلودگی هوا در فصل سرما که آن هم می‌توان یا سراغ جاهای خوش آب و هواتر رفت و یا اینکه روی روزهایی که خبری از آلودگی هوا نیست حساب کرد.

همین تهران فقط پایتخت دود و دم و ترافیک نیست. اگر گره‌های کور خیابان‌ها و سرب‌های رقصان در هوایش را کنار بزنیم با شهر زیبایی روبه‌رو می‌شویم که به پهنای دامنه البرز گسترده شده و هزار و یک جای دیدنی دارد. با برنامه‌ریزی برای یک گردشگری زمستانه می‌توانید زمستانی شاد و پر از برنامه‌های سیاحتی را تجربه کنید. این گزارش چند پیشنهاد جذاب دارد برای قرار گرفتن در مسیر‌های گردشگری زمستانه تهران. شال و کلاه کنید و در همین تعطیلات آخر هفته راهی این مسیرها شوید.

انتخاب مسیر مهم است

اول باید بپذیریم که زمستان هم زیبایی‌های خودش را دارد و با کمی برنامه‌ریزی می‌توان از آن بهره برد. دیدن بنا‌های تاریخی و مراکز تفریحی و زیارتی پایتخت در روزهای سرد هم خالی از لطف نیست. اگر دنبال پیشنهاد برای گردشگری زمستانه هستید بد نیست بدانید که پایتخت بیش از ۵ا مسیر زیارتی و سیاحتی برای شهروندان دارد. هر چند وقت یک‌بار هم خود شهرداری، تورهایی برای این مسیرها می‌گذارد و گردشگران را به سفرهای نیم‌روزه یا یک روزه تهرانگردی می‌برد.

فعلا خبری از این تورها نیست اما خودتان می‌توانید یک کوله سبک جمع کنید و همراه خانواده یا دوستان راهی این مسیرهای گردشگری شوید. ما ۵مسیر تاریخی و فرهنگی را برای گردشگران زمستانی پیشنهاد می‌کنیم. این ۵‌مسیر پیشنهادی ما شامل ۳‌مسیر گردشگری تهران قدیم می‌شود. زیارت بقاع متبرکه امامزادگان نیز در این برنامه گنجانده شده است. یک مسیر هم شامل ری‌گردی می‌شود که جذابیت‌های خودش را دارد. حالا انتخاب پیش‌روی شماست؛ می‌توانید یکی از این مسیرها را انتخاب کنید و در همین تعطیلات راهی شوید.

پیشنهاد یکم: ری‌گردی؛ مثل دیدار با تاریخ

بدون شک انتخاب مسیر جنوب پایتخت و ری‌گردی یکی از پربار‌ترین برنامه‌های گردشگری در زمستان خواهد بود. با یک نصفه روز وقت گذاشتن به سادگی می‌توانید از قدیمی‌ترین آثار تاریخی تهران و شهر ری دیدن کنید. این منطقه که در جنوب شرقی تهران قرار گرفته است، پیشینه بسیار کهنی دارد. قدمت برخی آثار به‌جا مانده در منطقه ۲۰، مانند قلعه گبری و آتشکده ری به دوره ماد‌ها و پیش از اسلام بر می‌گردد. با انتخاب این مسیر می‌توانید به‌طور منسجم و دقیق از این آثار تاریخی دیدن کنید. بازدید از تپه میل از جذاب‌ترین بخش‌های این مسیر به‌حساب می‌آید.

این تپه در ۱۲ کیلومتری جنوب‌شرقی ری واقع شده و برفراز آن آتشکده‌ای با قدمت ۱۵ قرن قرار گرفته است. در ایران باستان آتش همواره محترم شمرده می‌ شده و تجلی‌گاه خداوند بوده است. براساس شواهد تاریخی، آتشکده ری یکی از بزرگ‌ترین عبادتگاه‌های آن دوره معرفی شده است. پایه ستون‌های به‌جا مانده در بنا، دالان آتش، وجود گچبری‌هایی به شکل گل لوتوس و اشکال مختلف حیوانات نشان از شکوه این بنا در دوره آبادانی داشته و تماشای آن هنوز هم این حس را به گردشگران می‌دهد. بازدید از چشمه‌علی و زیارت بقعه بی‌بی‌شهربانو و حرم حضرت عبدالعظیم نیز از دیگر برنامه‌های شما در این مسیر می‌تواند باشد.

پیشنهاد دوم: بفرمایید استخوان سبک کنید

ما قرار نیست به شما پیشنهاد دهیم که در زمستان به کوه و طبیعت بروید که قطعا در این فصل نیاز به تجهیزات ویژه دارد. نقاط پیشنهادی ما جاهایی است که با یک لباس گرم ساده و همراه کودکان می‌توان رفت و یک روز لذتبخش را ساخت. گزینه گردشگری بعدی ما در زمستان، رفتن به زیارتگاه‌های پایتخت و استخوانی سبک‌کردن است. یادتان باشد منطقه‌های ۲۰، ۱۲ و یک از نقاطی هستند که سال‌هاست مزین به این بقاع متبرکه شده‌اند و حرم بیشتر امامزادگان در آنها قرار گرفته است.

زیارت بقعه متبرکه امامزاده یحیی(ع)، نخستین پیشنهاد ماست. این بقعه قدیمی در خیابان ۱۵خرداد شرقی و در محله امامزاده یحیی(ع) قرار دارد و از دیرباز زیارتگاه تهرانیان قدیم بوده است. با رفتن به این زیارتگاه می‌توانید از سرای کاظمی و حمام نواب هم دیدن کنید. برای زیارت امامزادگان «سید ولی» و «زید» باید به قلب بازار تهران بروید که خب، رفتن به بازار، هم فال است و هم تماشا. رفتن به بقعه متبرکه امامزاده‌صالح(ع) در شمالی‌ترین نقطه پایتخت و در میدان تجریش هم خالی از لطف نیست.

می‌توانید در کنار زیارت، سری به بازار تاریخی تجریش بزنید و حسابی حال و هوایتان را عوض کنید. اگر وسیله نقلیه مهیا کنید می‌توانید راهی ارتفاعات کن شوید و به زیارت امامزاده داوود(ع) بروید. بازدید از بازارهای اطراف بقعه متبرکه امامزاده داوود(ع) در کن می‌تواند جزو برنامه گردشگری شما باشد. گرفتن سوغاتی هر چند کوچک بعد از زیارت برای دوستان و آشنایان و فامیل از رسوم قدیمی ماست که می‌تواند حسابی سرگرم‌کننده باشد. به قول معروف، زیارتی است که در دلش، می‌تواند خریدی و تجارتی هم باشد.

پیشنهاد سوم: قدم‌زدن در خیابان ادیان

یک پیشنهاد ویژه ما برای گردشگری در زمستان، قدم‌زدن در خیابان ادیان است. خیابان ادیان کجاست؟ خیابان سی تیر در حوالی میدان امام‌خمینی(ره) یا همان میدان توپخانه سابق، به خیابان ادیان معروف است. در این خیابان که قدمت آن به دوره پهلوی اول می‌رسد آثار تاریخی و دیدنی متنوعی قرار گرفته که بازدید‌کنندگان باید سر فرصت از آنها دیدن کنند. یکی از ویژگی‌های جالب خیابان سی تیر این است که در آن پایگاه‌های مذهبی ادیان مختلف مانند آتشکده، کنیسه، کلیسا و مسجد فعالیت می‌کنند. متولیان این بنا‌ها در کمال احترام با یکدیگر برخورد می‌کنند و سال‌هاست که در کنار هم مروج راستی و درستی و یکتا‌پرستی هستند.

به‌دلیل وجود این مراکز و پایگاه‌های مذهبی متعدد،به خیابان سی‌تیر لقب خیابان ادیان را داده‌اند. موزه ایران باستان در ابتدای این خیابان قرار گرفته و در آن بخش مهمی از آثار و اشیای مربوط به دوره هخامنشیان، ساسانیان، سلوکیان و اشکانیان نگهداری می‌شود.

مدرسه فیروز‌بهرام هم از دیگر دیدنی‌های این نقطه از تهران قدیم است. کلیسای حضرت مریم(س) در نیمه‌های این خیابان قرار دارد. روبه‌روی این کلیسا هم معبد و آتشکده آدریان قرار گرفته است. کنیسه حییم که محل عبادت کلیمی‌هاست همچنان به قوت خودباقی است و مسجد حضرت ابراهیم(ع) هم در نزدیکی آن قرار دارد. بازدید از موزه آبگینه و سفالینه نیز از برنامه‌های جذاب این مسیر گردشگری است.

پیشنهاد چهارم: سفر به میدان مشق

اگر از دوستداران آثار تاریخی تهران قدیم باشید حتماً میدان مشق را می‌شناسید. در این محوطه، آثار تاریخی و فرهنگی متعددی وجود دارد که هر یک به تنهایی می‌توانند شناسنامه‌ای برای هویت‌شناسی تهران باشند. پیشنهاد بعدی ما برای یک گردشگری زمستانه جذاب، رفتن به میدان مشق است. این محوطه در منطقه ۱۲ قرار دارد و روزانه توریست‌ها و گردشگران داخلی و خارجی زیادی از آن بازدید می‌کنند. قدمت این محوطه به دوران قاجار بر‌می‌گردد. میدان مشق در طول تاریخ فراز و فرود‌های زیادی به‌خود دیده و حالا اماکن دیدنی آن بازگو‌کننده این حوادث تاریخی هستند.

این محوطه تاریخی هم در نزدیکی میدان توپخانه یا همان میدان امام‌خمینی(ره) فعلی قرار گرفته است. سردر باغ ملی که یکی از درخشان‌ترین آثار تاریخی دوره قاجار است، نیز در ورودی میدان مشق قرار دارد. کاشیکاری‌های هنرمندانه، ارتفاع بلند و در فلزی پر نقش و نگار این بنا چشم هر بیننده‌ای را مسحور زیبایی خود می‌کند. بازدید از موزه و کتابخانه معروف ملک هم می‌تواند در برنامه این مسیر گردشگری گنجانده شود.

در این موزه آثار و اشیای قدیمی منحصر به فردی مانند قدیمی‌ترین نوشت‌افزار‌ها، نسخه‌های خطی و کتاب‌های نفیس به تماشا گذاشته شده است. با حضور در میدان مشق می‌توانید از ساختمان جالب قزاقخانه و محوطه قدیمی و زیبای وزارت امور خارجه دیدن کنید و طی همه این بازدیدها، اطلاعات جالبی از تهران عهد قاجارها به‌دست بیاورید.

پیشنهاد پنجم: دعوت به یک مهمانی قجری

در روزگاری نه چندان دور، تنها راه بزرگان و درباریان به میدان ارک باز بود. کاخ گلستان به‌عنوان دربار ۴ پادشاه دوره قاجار در انتهای این میدان قرار دارد. این بنای بزرگ تاریخی این روز‌ها کاربری کاخ‌موزه پیدا کرده و مجموعه‌ای از اماکن دیدنی تهران قدیم را در خود جای داده است. پیشنهاد پنجم ما برای گردشگری زمستانه بازدید از همین کاخ موزه است. البته تهران ۲ کاخ موزه دیگر به نام‌های کاخ موزه نیاوران و سعدآباد هم دارد اما چون آنها در مناطق شمالی پایتخت قرار گرفته‌اند، شاید در زمستان محوطه و مسیر رسیدن به آنها کمی سرد باشد.

خب، برویم سراغ کاخ گلستان؛ شمس‌العماره از درخشان‌ترین آثار معماری در کاخ گلستان به‌حساب می‌آید. به گواهی تاریخ، این بنا بلند‌ترین ساختمان دوره قاجار بوده. عمارت حوضخانه با عکس‌های دیدنی دربار و شاه و ملیجک‌ها، تالار با شکوه سلام، ایوان تخت مرمر و موزه مردم‌شناسی نیز از دیگر آثار این مجموعه تاریخی و فرهنگی هستند. میدان ارک در دوره قاجار و پهلوی محوطه بسیار وسیعی را در اختیار داشته است.

میدان امام‌خمینی(ره)، خیابان باب‌همایون، خیابان قدیمی داور، کاخ دادگستری و مسجد مشهور ارک از دیدنی‌های این میدان بزرگ به‌حساب می‌آیند. عمارت رادیو هم در این میدان قرار دارد و با رفتن به این مسیر می‌توانید از آن بازدید کنید. سردر قورخانه، مدرسه دارالفنون در خیابان ناصر‌‌‌خسرو، بقایای تکیه دولت، ساختمان قدیمی کلانتری ارک و بانک ملی از بناهایی هستند که در محدوده این میدان قرار گرفته‌اند. این محوطه در دوره قاجار کاربری نظامی داشت و مسیر و ورودی‌های آن به دروازه‌های معروف شهر مانند نقاره‌خانه و دروازه دولت منتهی می‌شدند.

منبع: روزنامه همشهری

مرتبط:

تهران از زوایه گردشگری