آثار تاریخی، مناطق طبیعی، فرهنگی و گردشگری تنها بخشی از هویت یک شهر تلقی می‌شود؛ واقعیت اینجاست که جاذبه‌های ارث رسیده به شهر میزبان، در کنار عناصر به‌روز و خلاق شهری معنای بیشتری پیدا می‌کند.‌

شهرهای بسیاری در جهان بر اهمیت تعیین نماد شهری متفاوت از هویت فرهنگی، تاریخی و طبیعی پی برده‌اند و به این ترتیب سعی در تغییر ظاهر شهر در مسیر هدفمندی هستند.‌

برای مثال شهر برلین به علت تاریخ پر فراز و نشیبش در دوران نازی‌ها بسیار معروف است و ساختمان‌های بر جا مانده از آن دوران و موزه‌ها از جمله نقاط دیدنی شهر محسوب می‌شود اما نکته‌ای که برلین را از سایر شهرهای جهان متفاوت کرده وفور مجسمه و نمادهای شهری بسیاری است که در گوشه و کنار این شهر نصب شده و در واقع وجود این آثار هنری عمومی در خیابان‌های برلین است که از استقبال بالایی برخوردار است و بیش از هر چیز دیگری توجه گردشگران را به خود جلب می‌کند.

 

تعیین نماد معاصر برای هویت شهری باید همسو و منطبق با پیشینه شهر انجام شود تا بهترین نتیجه به دست بیاید. البته کلمه «نماد» به معنای مجسمه، ساختمان یا اجسام نیست بلکه هر چیزی که دربردارنده مفهوم مورد نظر باشد می‌تواند نقش نماد را ایفا کند.

شهر جادپور هندوستان به واسطه تاریخ غنی و آثار باشکوهی که دارد با نام شهر کاخ‌ها شناخته می‌شود اما ظاهر ساختمان‌های این شهر که اغلب به رنگ آبی است باعث شده تا جادپور در زمان معاصر با عنوان شهر آبی شناخته شود.

 

در واقع هر شهری فارغ از میراثی که گذشتگان بر جای گذاشته‌اند باید عنصری معاصر، برای معرفی خود داشته باشد چراکه هویت شهر به طور مطلق در وقایع گذشته معنا پیدا نمی‌کند بلکه رخدادهای «در زمانی» کالبد اصلی شهر را می‌سازند. در این بین، مؤلفه‌های فرهنگی و جغرافیایی در انتخاب هویت شهر بی تأثیر نیستند؛ برای مثال شهر مسکو به علت آب و هوای مساعدی که دارد تا جایی اقدام به افزایش فضاهای سبز شهری خود کرد تا به عنوان شهر سبز جهان معرفی شد و این در حالی است که همه دنیا مسکو را به خاطر کاخ‌های تاریخی زیبایش می‌شناسند.

 

شهر لاس وگاس نیز با داشتن هتل‌های لوکس و مراکز رفاهی و تفریحی ۲۴ ساعته به عنوان بهشت تفریحات دنیا شناخته می‌شود اما از حیث ظاهر عنوان شهر نورها را به خود اختصاص داده است زیرا وفور چراغ‌های شهری در رنگ و اندازه‌های مختلف شب و تاریکی را برای این شهر بی معنا کرده است.

شهر بانکوک با جاذبه‌هایی نظیر زیارتگاه اراوان، شهر آیوتایا، پارک لومپینی و باغ وحش سافاری توانسته گردشگران بسیاری را به سمت خود جلب کند اما جالب است بدانید که وجود خیابان‌های غذا یکی از مهم‌ترین شاخص‌های معرفی شهر است تا جایی که برای رفتن به خیابان‌های غذای بانکوک و حتی خوردن میوه‌ای به نام دوریان تورهای جداگانه برگزار می‌شود و به همین خاطر این شهر به عنوان بهشتی برای شکم گردی محسوب می‌شود چراکه به علت طبیعت و آب و هوای این شهر، تنوع مواد غذایی در آن بالاست.

 

حال اگر گذری به مثال‌های وطنی داشته باشیم در می‌یابیم که شهرهای ایرانی هنوز فاصله زیادی تا تعیین هویت شهری دارند. اکثر شهرهای ایران هنوز به واسطه آثار تاریخی‌شان شناخته می‌شوند و در واقع گذشته شهرهاست که آنها را معرفی می‌کند.

هرچند در بعضی از شهرها نظیر رشت و کردستان که با نام‌های شهر خلاق غذا و پایتخت دف جهان انتخاب شده‌اند گام‌های مؤثری برداشته شده است اما برای درک واقعی این عناوین لازم است برنامه‌های مدون و منظمی در این رابطه اجرا شود چرا که اگر بنا به نامگذاری باشد، بسیاری از شهرهای ایران به غیر از نام جغرافیایی خود با صفت خاصی شناخته می‌شوند.

 

حقیقت اینجاست که جنبه گردشگری تاریخی و طبیعی برای شهرها تنها بخشی از معنای وجود یک شهر را تشکیل می‌دهد و یک شهر موفق باید فارغ از نام‌هایی که از گذشته برای آن بر جا مانده است، نام و صفات جدید برای خود خلق کند چرا که جهان امروز روند سریع و بدون وقفه‌ای را از حیث تغییر تجربه می‌کند و به همین علت باید همپای این رشد حرکت کند تا از پیشرفت روزافزون به ویژه در حوزه گردشگری عقب نیفتد.

منبع:ایمنا

مرتبط:

بازارهای شناور بانکوک

کافه مرگ بانکوک با طعم قهوه و تابوت

تاکنون با پنج بخش سفرنامه اروپا نوشته وحید صلواتی همراه شدیم و از چگونگی ورود به اروپا، کشور سوئیس، زوریخ، شهر خور و در نهایت آبشار راین صحبت شد. حالا نوبت به آلمان و شهرهای این کشور رسیده است؛ آنچه در ادامه می‌آید بخش‌های مربوط به ورود به کشور آلمان است.

فرایبورگ

فرایبورگ (Freiburg im Breisgau) شهری است در جنوب‌غربی آلمان، ایالت بادن_ ووتمبرگ و حاشیه جنوب‌ غربی جنگل سیاه (Schwarzwald) و نزدیک رودخانه راین واقع شده است و هم مرز با دو کشور فرانسه و سوئیس است. این شهر با ۲۰۵ هزار نفر جمعیت یکی از گرم‌ترین و پرآفتاب‌ترین شهرهای آلمان است. در طول جنگ جهانی دوم ۸۰ درصد شهر بر اثر حملات و بمباران‌ها نابود شده بود، اما پس از خاتمه جنگ، به همت مردم و مدیران مسئول بیشتر ویرانه‌ها دوباره مشابه مدل تاریخی شهر بازسازی شد، این شهر هنوز نمای قدیمی خود را حفظ کرده، از زیرساخت‌های انرژی‌های پاک نهایت استفاده را برده و تا حدود زیادی از صنعتی شدن به دور مانده است و امروز در آلمان دارای شهرت زیادی برای داشتن شرایط خوب زندگی است.

با توجه به عقد خواهر خواندگی با اصفهان، «فرایبورگ» برایمان نامی آشنا بود. عقد این قرارداد در دوره شهردار وقت یعنی محمدعلی جوادی و رولف بومه شهردار سابق فرایبورگ اتفاق افتاد. مقدمات این آشنایی و پیمان خواهرخواندگی در ۶ آبان ماه سال ۱۳۷۹ بسته شد و اصفهان نخستین خواهرخوانده مسلمان شهر فرایبورگ شد، در همین راستا در این شهر خیابانی به نام خیابان «اصفهان» نام‌گذاری شده و نشان شهر اصفهان در پیاده رو کنار شهرداری فرایبورگ حک شده است که رفتن کنار این نشان بر  ما یک حس اطمینان جاری کرد، گویا اینجا خیلی غریب هم نیستیم. برقراری رابطه خواهر خواندگی میان فرایبورگ و اصفهان اولین خواهر خواندگی میان یک شهر آلمانی و یک شهر ایرانی محسوب می‌شود.

 

قابل ذکر است خواهرخواندگی پیوند و اتحاد بین شهروندان دو شهری است که دارای زمینه‌های منافع مشترک هستند. مفاد این قراردادها موضوعات فرهنگی اقتصادی و بازرگانی و ورزشی را شامل می‌شود در ادبیات اروپایی خواهرخواندگی به شهرهای دوقلو یا همسان هم گفته می‌شود، علت بکارگیری واژه خواهرخواندگی به این اعتبار است که در بیشتر زبان‌های دنیا واژه شهر مونث است.

معمولاً دو شهر برای خواهر خواندگی باید دارای تشابهاتی باشند، مثلاً دو شهر تاریخی، دو شهر علمی یا دو شهر دانشگاهی و یا حتی دو سمبل مشترک داشته باشند که انگیزه خواهرخواندگی را ایجاد کند. رونق و رواج گردشگری بین دو شهر خواهرخوانده و نامگذاری متقابل نام خیابان‌هایی به نام شهرها از جمله نتایج اعلام خواهرخواندگی است که این مهم در آلمان بسیار با اهمیت بوده است، زیرا در این کشور پس از تنش‌ها و جنگ‌های گذشته  این اقدام بسیار لازم و ضروری به نظر می‌رسید.

بر اساس قرارداد خواهرخواندگی اصفهان و فرایبورگ، شهرداری و دانشگاه‌های دو شهر همکاری دارند و طی چند نوبت تبادل دانشجو و استاد داشته‌اند، همچنین گروه‌هایی از مدیران شهری و هنرمندان در قالب کارگروه‌ها هم در اصفهان و هم در فرایبورگ سفر داشته‌اند.

 

در همین راستا همکاری‌هایی در حوزه شهری، جامعه‌شناسی، فلسفه و انرژی‌های نوین رخ داده است، همچنین مرکز ارتباطات اقتصادی اصفهان اجرای پروژه‌هایی را در این شهر بر عهده گرفته است. نوسازی و تجهیز سیستم حمل و نقل عمومی، استفاده از انرژی خورشیدی، ارتباطات علمی و دانشگاهی، احداث باغ فرایبورگ در اصفهان، برگزاری تورهای مسافرتی به شهرهای خواهرخوانده، اعطای بورس‌های تحصیلی و فراهم آوردن امکانات اقامتی از جمله محاسن این قرارداد خواهرخواندگی است.

همچنین مرکزی تحت عنوان مرکز خواهرخوانده‌های فرایبورگ در این شهر وجود دارد که وظیفه آن دادن اطلاعاتی درباره هر کدام از خواهر خوانده‌های فرایبورگ به علاقمندان است.

گاهاً این گونه به نظر می‌رسد که بیش از اینکه شهروندان اصفهانی، فرایبورگ را بشناسند، فرایبورگی‌ها با اصفهان آشنا هستند و وقایع را در روزنامه‌هایشان درج می‌کنند زیرا همچنان انتشار روزنامه و مجله جایگاه خوبی در این شهر دارد.

از جمله ویژگی‌های منحصر به فرد فرایبورگ این است که هم جلوه‌هایی از یک شهر بزرگ جهانی و هم نمادهایی از شهرهای کوچک قدیمی را دارد. آب و هوای خوب و مناظر زیبا از ویژگی‌های این شهر است و پیاده روی و دوچرخه سواری جایگاه ویژه‌ای دارد.

 

در روزهایی که ما در این شهر مینیاتوری زیبا بودیم، نمایشگاهی از آثار خواهرخوانده‌های شهر فرایبورگ در میدان کوچک مجاور ساختمان شهرداری برگزار می‌شد، که بسیار جالب و متنوع بود و در غرفه کشورها به معرفی صنایع دستی، خوراک، فرهنگ و حتی موسیقی و دیگر هنرها پرداخته شده بود، همزمان مراسمی در حاشیه این نمایشگاه برگزار شده بود که با گذاشتن تعدادی صندلی و ایجاد یک سن با حضور شهروندان و میهمانان این شهر و با حضور هنرمندان شهرهای خواهرخوانده، در زمینه موسیقی، هنرهای ورزشی، معرفی شهر و کشور و استفاده از لباس‌های سنتی و پذیرایی برنامه‌هایی اجرا می‌شد که بسیار دیدنی بود، به نوعی در این میدان کوچک احساس می‌کردیم از چندین شهرِ کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکایی مهم چون بزانسون در فرانسه، اینسبروک در اتریش، پاد در ایتالیا و گیلدفورد، و مدیسون در ایالات متحده آمریکا و لویولمبرگ در اوکراین، ماتسویاما در ژاپن و اصفهان در ایران دیدن و با فرهنگ و آداب و رسومشان در حد امکان آشنا شدیم.

متأسفانه در این رویداد تیمی از شهرداری اصفهان اعزام نشده بود، اما غرفه اصفهان به همت انجمن خواهرخوانده‌ها برپا شده بود و یک آلمانی و یک مصری با نظارت محمد صلواتی اداره آن را به عهده داشتند و تعداد زیادی از مراجعان محو تماشای تصاویر میدان نقش جهان و مساجد اصفهان بودند و البته با چای و نبات هم پذیرایی می‌شدند، بازدیدکنندگان با رغبت مبلغی به صندوق می‌انداختند و چای خوشمزه را نوش جان می‌کردند، استقبال خوبی از غرفه اصفهان شده بود.

خلاصه برپایی این قبیل نمایشگاه‌ها در سه حوزه «گردشگری رویداد محور»، «اقتصاد تجربه» و معرفی و رونق «گردشگری» بسیار مؤثر خواهد بود، دیدم که حتی برخی غرفه‌ها برای صرفه جویی در هزینه‌ها از همکاری دانشجویان فرایبورگ برای برخی امور و کارهایشان استفاده می‌کردند و چقدر این دانشجویان پاکیزه و منضبط وظایف محوله را انجام می‌دادند.

مرتبط:

۳ مکان بسیار دیدنی آلمان

قلعه کوکهم بام کشور آلمان

فرایبورگ، پاییتخت گردشگری آلمان

به گزارش شبکه دویچه‌وله، شرکت گردشگری “تی‌یوآی” (تویی) یک کشتی تفریحی بزرگ خود را به مرکز قرنطینه کارکنانش تبدیل کرده است. در حالی که ارتباط ۲۹۰۰ نفر از کارکنان این شرکت گردشگری با جهان بیرون قطع شده، دامنه نارضایتی در بین کارکنان رو به افزایش است.
در بحوحه اوضاع بحرانی در جهان به دلیل همه‌گیری کرونا و پیامدهای آن، صنعت گردشگری نیز از گزند این طوفان و آسیبی که این بیماری به اقتصاد زده در امان نمانده است.
براساس این گزارش، “ماین شیف ۳” یک کشتی بزرگ تفریحی است که در حالت عادی ۱۵۰۰ گردشگر را با یک هزار خدمه این کشتی به سفرهای تفریحی می‌برد.

شرکت “تویی” اعلام کرده است که در حال حاضر هیچ مسافری در این کشتی تفریحی حضور ندارد.
اکنون ۲۹۰۰ تن از شاغلان شرکت گردشگری “تویی” در این کشتی قرنطینه‌اند و ارتباطشان با جهان پیرامون قطع شده است.

برخی از خدمه این کشتی به خبرنگار دویچه‌وله گفته‌اند که وضعیت در این کشتی بسیار بحرانی بوده و این مکان تبدیل به زندانی برای آن‌ها شده است.
تصاویر و ویدئوهای منتشر شده از سوی خدمه و کارکنان شرکت گردشگری یاد شده حکایت از بالا گرفتن خشم و اعتراض آن‌ها دارد و خشونت و برخوردهای خشن کارکنان این شرکت را روایت می‌کند. در سقف و بدنه کابین‌های کشتی سوراخ‌هایی مشاهده می‌شود که بیانگر برخوردهای خشونت‌آمیز و اعتراضی است.

طبق آخرین آمار رسمی تا به امروز (دوشنبه) ۱۷۱ هزار و ۸۷۹ نفر در آلمان به بیماری کووید-۱۹ مبتلا شده‌ااند که از این میان ۷ هزار و ۵۶۹ نفر جان باخته و ۱۴۴ هزار و ۴۰۰ نفر بهبود یافته‌اند.

منبع:ایرنا

مرتبط:مسافران فرانسوی از قرنطینه در انگلیس جدا شدند

وی به روزنامه آلمانی «بیلد ام زونتاگ» گفت: رقابت در اروپا برای مشاهده اینکه چه کشوری اولین کشوری است که امکان سفر به مقاصد گردشگری را فراهم می کند، خطرات غیرقابل قبولی دربرخواهد داشت.

وی به نرخ بالای ابتلا به کرونا در پیست اسکی «ایشگل» اتریش اشاره کرد که گمان می رود بسیاری از گردشگران آلمانی در آنجا مبتلا به کووید – ۱۹ شده اند.

گفته می شود که صدها گردشگر از کشورهایی چون آلمان، نروژ و ایسلند در این پیست به کرونا مبتلا شده اند. این پیست در نقطه تلاقی اتریش، سوئیس و ایتالیا واقع است.

مقام های محلی اتریش در سطحی گسترده به انفعال در واکنش به این مساله متهم شده اند و ۱۳ مارس (۲۳ اسفند ۹۸) در این منطقه قرنطینه وضع کردند.

مقام های اتریش در عین حال هفته جاری قرنطینه کرونا را در سه پیست اسکی این کشور از جمله ایشگل لغو کردند.

اتریش بازگشت به گردشگری را نوید داده و در مرحله نخست به گردشگران آلمانی اجازه ورود داده است.

هایکو ماس گفت که اروپا باید معیار مشترکی برای بازگشت به مسافرت های آزاد را در سریعترین زمان ممکن اتخاذ کند، اما این رویکرد در عین حال باید به میزان نیاز مسئولانه باشد.

وی افزود: نباید اجازه دهیم موفقیت های سخت به دست آمده، از بین رود، در غیراینصورت، محدودیت های سفر برای مدت زمان بیشتری اعمال می شود.

براساس اعلام انجمن سفر آلمان، ۶۰ درصد از تورها و آژانس های گردشگری این کشور با تهدید ورشکستگی مواجه هستند.

تعدادی از شرکت های تجاری در آلمان کارمندان شان را اخراج کرده و ۸۰ درصد از شرکت های این کشور خواستار برخورداری از کمک های دولتی شده اند.

منبع:ایرنا