نوشته‌ها

نماشگاه بزرگ رافائل قربانی کرونا شد

نماشگاه بزرگ رافائل در «رم» که به مناسبت گرامیداشت پانصدمین سالروز درگذشت این هنرمند بزرگ رنسانس برگزار شده بود به دلیل دستور دولت ایتالیا مبنی بر بسته شدن تمامی موزه‌ها، تعطیل شد.

به نقل از فرانس۲۴، این نمایشگاه پس از سال‌ها برنامه‌ریزی در نهایت روز چهارشنبه در موزه «Scuderie del Quirinale» واقع در شهر «رم» آغاز به کار کرده بود.

قرار بود نماشگاه بزرگ رافائل که شامل ۲۰۰ اثر از این نقاش و معمار مشهور می‌شود تا دوم ژوئن به فعالیت خود ادامه دهد؛ اما مسوولان برگزاری این نمایشگاه روز یکشنبه با انتشار بیانیه‌ای در وبسایت رسمی این موزه اعلام کردند این نمایشگاه تا اطلاع ثانوی تعطیل خواهد بود.

در وبسایت رسمی «Scuderie del Quirinale» آمده است : «در پی حکم صادر شده از سوی نخست وزیر در هشتم مارس ۲۰۲۰، این موزه تا زمان صدور مجوز دولت تعطیل باقی خواهد ماند.  از فردا با افرادی که از پیش برای بازدید از این نمایشگاه بلیت خریداری کرده‌اند تماس گرفته خواهد شد.»

علاقه‌مندان این هنرمند از ماه‌ها پیش از سراسر جهان حدود ۷۰ هزار بلیت برای بازدید از این نمایشگاه خریداری کرده‌ بودند.

گسترده شدن شیوع ویروس «کرونا» در ایتالیا سبب شده تا مقامات این کشور در اقدامی بی‌سابقه از قرنطینه شدن نواحی شمالی این کشور که شامل ۱۵ میلیون نفر می‌شود، خبر دهند.

در راستای این اقدامات، دولت ایتالیا اقدام به تعطیل کردن موزه‌ها و سایر مراکز فرهنگی این کشور تا سوم آوریل کرده است. ممکن است این مراکز در چهارم آوریل بازگشایی شوند یا اینکه دولت با صدور حکمی جدید مدت زمان تعطیلی این مراکز را افزایش دهد.

در دو هفته اخیر، حدود ۶ هزار نفر در ایتالیا به ویروس «کرونا» مبتلا شده‌اند و ۲۳۳ نفر جان خود را در اثر ابتلا به آن از دست داده‌اند.

موزه‌های واتیکان به همراه گالری «اوفیتزی» تعطیل شده‌اند. طبق بیانیه منتشرشده در وبسایت رسمی گالری «اوفیتزی»، این گالری تا پایان سوم آوریل ۲۰۲۰ بسته خواهد شد.»

سایر مقاصد گردشگری «رم» نیز به دلیل شیوع ویروس «کرونا» تعطیل شده‌اند.

آشنایی با موزه باستان شناسی وارنا در بلغارستان

موزه باستان شناسی وارنا یکی از مشهورترین موزه های بلغارستان و از پرطرفدارترین جاذبه های گردشگری شهر ساحلی وارنا به شمار می رود. یکی از دلایل شهرت این موزه، قدیمی ترین گنجینه طلای جهان است که در این موزه نگهداری می شود. اگر قصد سفر به وارنا را دارید پیشنهاد می کنیم بازدید از این موزه جالب را حتما در برنامه سفرتان قرار دهید و از اشیاء تاریخی و بی نظیری که در این موزه نگهداری می شود دیدن کنید.

موزه باستان شناسی وارنا یکی از پربازدید ترین موزه های بلغارستان است و با مجموعه های تاریخی و غنی توانسته گردشگران زیادی را از سرتاسر دنیا به وارنا بکشاند. هرساله گردشگران و دانشمندان و همینطور مردم محلی از این موزه بازدید می کنند تا با فرهنگ و تاریخ پرفراز و نشیب بلغارستان بیشتر آشنا بشوند.

اگر بخواهیم در مورد تاریخچه و تاسیس موزه صحبت کنیم باید از دو اهل کشور چک به نام های هرمان و کارل اسکورپیل نام ببریم. تاثیر این دو برادر بر فرهنگ و روشنگری وارنا قابل چشم پوشی نیست. با راهنمایی و هدایت این دو برادر، گروهی از افراد برجسته و معلمان شهر گردهم جمع شدند تا انجمن باستان شناسی وارنا را تاسیس کنند. هدف این انجمن آگاه سازی جامعه در مورد تاریخ و فرهنگ وارنا و نواحی شمالی بلغارستان بود.

سال ۱۹۰۶ اولین سال نمایش موزه بود و کارل اسکورپیل مدیریت موزه را برعهده داشت؛ اما پس از مرگ وی موزه باستان شناسی جزء املاک و ادارات دولتی قرار گرفت. موزه باستان شناسی وارنا تا سال ۱۹۵۲ در همان ساختمان سابق قرار داشت تا اینکه به ساختمان جدیدی نقل مکان کرد.

ساختمان موزه

ساختمان موزه در واقع برای دبیرستان دخترانه طراحی و ساخته شده بود و سبک نئورنسانس دارد. ساختمان مشتمل بر یک بخش همکف و دو طبقه است. ساختمان به شکل یک مربع کامل است و شامل حیاط های اندرونی وسیعی است. برخی از اتاق ها و راهروهای ساختمان با نقاشی های دیواری زیبایی تزئین شده اند. راهروها دورتادور ساختمان وجود دارند و اتاق ها را به یکدیگر متصل می کنند. در این موزه، یک کتابخانه و بخش آموزشی کودکان هم وجود دارد.

چطور به موزه باستان شناسی وارنا برویم؟

موزه باستان شناسی در بخش مرکزی شهر وارنا و در بلوار ماریا لوئیزا قرار گرفته است. با ده دقیقه پیاده روی از مرکز شهر به راحتی می توانید به این موزه برسید. همچنین اتوبوس های شهری ۱۴، ۱۴۸، ۷، ۳ و ۳۱ نیز مسافران را از نقاط مختلف شهر به سمت این موزه جابجا می کنند.

ساعات بازدید از موزه در زمستان: روزهای سه شنبه تا شنبه از ساعت ۱۰ صبح تا ۵ بعدازظهر

ساعات بازدید از موزه در تابستان: روزهای سه شنبه تا یک شنبه از ساعت ۱۰ صبح تا ۵ بعدازظهر

موزه باستان شناسی وارنا

همان طور که گفتیم عمده شهرت این موزه به دلیل مجموعه ای است که گفته می شود قدیمی ترین گنجینه طلا در جهان است. این مجموعه هم برای توریست ها و هم برای دانشمندان و باستان شناسان جذابیت زیادی دارد و متعلق به ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح است. این گنجینه مشتمل بر ۲۰۰۰ شی طلاست که در مجموع حدود ۵٫۵ کیلوگرم وزن دارند. یکی از جالب ترین اشیاء این مجموعه، یک عصای طلایی است که سمبل قدرت سلطنتی به شمار می رفته است. این اشیاء از مجموعه ای از گورهای پیش از تاریخ به دست آمده اند که متعلق به ۴۵۶۰ الی ۴۴۵۰ سال قبل از میلاد هستند.

این مجموعه در سایت باستان شناسی نکروپولیس در غرب وارنا کشف شد. نکته جالب در مورد این منطقه این است که خیلی تصادفی کشف شد، اما به زودی همه متوجه شدند که مجموعه ای عظیم از یافته های باارزش تاریخی در این منطقه مدفون شده است. در نکروپولیس در مجموع ۲۹۴ گور باستانی کشف شد که در هرگور مجموعه ای بی نظیر از اشیاء طلایی، سفالی، متعلقات شخصی و … وجود داشت. موضوع جالب این است که در تمام قبرها اسکلت وجود نداشت و برخی از گورها تنها مملو از هدایایی برای مردگان بودند. این گورهای نمادین مملو از اشیاء باارزش بودند و بسیاری از اشیاء طلایی در این گورها کشف شده اند.

در آن زمان باورهای پیچیده ای در مورد مرگ وجود داشته و این باورها را می توان در هدایا و اشیاء باارزشی که همراه با مردگان دفن می شد مشاهده کرد. یکی از نکات جالب در مورد سایت باستان شناسی نکروپولیس کشف اولین نشانه ها از دفن یک مرد برگزیده و بالارتبه است (گفته می شود که انتهای هزاره پنجم قبل از میلاد آغاز سلطه مردانه در اروپا بوده است).

در حال حاضر موزه باستان شناسی مجموعه ای غنی از بیش از صدهزار شی مثل سرامیک، سکه، مولفه های فرهنگی، قطعه های طلا، نمادها، جواهرات، اسلحه ها و … را در خود جای داده است. بازدیدکنندگان می توانند از اشیاء تاریخی به جا مانده از دوره های مختلف (پیش از تاریخ، قرون وسطی و دوران عثمانی) دیدن کنند. به لطف مجموعه غنی موزه و کشفیاتی که انجام شده، موزه باستان شناسی وارنا فتح بابی برای تاسیس سایر موزه ها در وارنا شد.

در موزه باستان شناسی وارنا کشفیات زیادی از دوران پارینه سنگی (۱۰۰۰۰۰ سال قبل از میلاد) تا قرون وسطی (قرون ۷ و ۸ میلادی) در معرض بازدید عموم قرار دارد. برخی از این کشفیات در زمره مهم ترین اشیاء تاریخی اروپا و جهان به شمار می روند. بزرگ ترین مجموعه ابزارهای سنگی مربوط به دوران میان سنگی در جنوب شرقی اروپا، بزرگ ترین مجموعه سفالی، چراغ و ظروف شیشه ای در بلغارستان و همین طور قدیمی ترین گنجینه طلای جهان در این موزه وجود دارند.

مرتبط:کلیسای الکساندر نوسکی در بلغارستان

نظر ستاد پیشگیری از کرونا بر باز بودن موزه‌ها

مدیرکل موزه‌ها و اموال منقول فرهنگی‌تاریخی از باز بودن موزه‌ها خبر داد و گفت: نظر ستاد پیشگیری و مقابله بر کرونا بر تعطیل نکردن موزه‌ها ست.

محمدرضا کارگر روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا گفت: ستاد پیشگیری و مقابله با کرونا اعلام کرد باز بودن موزه‌ها در این روزها ایرادی ندارد و بازدید کننندگان می‌توانند برای بازدید به موزه‌ها بروند.

وی گفت: وزارت میراث فرهنگی و اداره کل موزه ها نمی توانست تصمیمی درباره باز و یا بسته بوده موزه‌ها بگیرد و مرجع اعلام آن ستاد پیشگیری و مقابله با کرونا است.

مدیرکل موزه‌ها و اموال منقول فرهنگی‌تاریخی وزارت صنایع‌دستی، میراث‌فرهنگی و گردشگری در پاسخ به پرسشی مبنی بر این که نظر وی بر تعطیلی موزه‌ها بوده است، گفت: کارکنان موزه‌ها به دلیل شیوع کرونا تقاضا داشتند، موزه‌ تعطیل شود اما نظر ستاد مبارزه با کرونا این نیست.

وی در پرسشی دیگر مبنی بر این که ستاد مبارزه بر کرونا نظر اداره کل موزه‌ را درباره تعطیلی یا باز بودن موزه‌ها را پرسیدند،‌ گفت: خیر از ما سوالی نکردند، زیرا آنها درباره عملکرد و چگونگی انتقال بیماری کرونا شناخت دارند و آنها باید نظر بدهند.

کارگر روز گذشته به خبرنگار ایرنا گفته بود، به دلیل پیشگیری از کرونا، برخی از موزه‌ تعطیل می‌شوند. بر اساس تصمیم روز گذشه  موزه‌های حدود ۱۵ استان که در معرض آسیب شیوع کرونا هستند، تعطیل شد و قرار بود تا اخر هفته ادامه پیدا کند که این تصمیم امروز تغییر کرد.

ویروس کرونا از دی ماه گذشته تا کنون بیش از دو هزار قربانی گرفته است. تقریبا تمام جانباختگان از چین، ‌کشوری که ویروس از آنجا شیوع پیدا کرد، هستند.  هشت نفر نیز در ایران بر اثر ابتلا به این بیماری جان باخته‌ اند. ایران بعد از چین دومین آمار فوتی کرونا در جهان را دارد. بیماری جدید کرونا با نام «کووید-۱۹» از اوایل ماه دسامبر سال گذشته میلادی (دی ماه) در استان هوبی چین شیوع یافت و تاکنون ۷۵ هزار نفر را در این کشور مبتلا کرده و جان ۲ هزار و ۲۳۳ تن را گرفته است.
کیانوش جهانپور رئیس مرکز اطلاع رسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی روز گذشته (یکشنبه) گفت: تعداد تلفات بیماری کرونا در ایران به هشت و تعداد مبتلایان به ۴۳ نفر رسید.

مرتبط:

تغییر ساعت کار موزه های تهران

موزه دکتر بهاو داجی لاد _گذری بر تاریخ هند

خانه فرهنگ ایران در بمبئی با ارائه گزارشی از «موزه دکتر بهاو داجی لاد»، ضمن مرور تاریخچه این موزه معروف و قدیمی در هندوستان، وضعیت آن را پس از بازسازی، مرور کرده است.

سالیان متمادی است که شهر بمبئی به مرکزی هنری تبدیل شده است و از آن جمله می‌توان از موزه چاتراپاتی شیواجی ماهاراج (موزه پرنس آف والز سابق) به عنوان یکی از بهترین موزه‌های هند یاد کرد.

در آخرین تغییرات موزه دکتر بهاو داجی لادو بمبئی، سنت‌ها و آداب و رسوم محلی کاملاً مشهود است. هر دو موزه در ساختمان‌هایی خیره کننده به صورت نمایشگاه برای بازدید عموم واقع شده‌اند. در خلال آن چشم‌انداز هنرهای معاصر هند در سال‌های اخیر، گسترش چشمگیری یافته است که بمبئی و دهلی نو در راس آن هستند.

موزه دکتر بهاو داجی لاد در قلب منطقه بایکلا در بمبئی و در کنار باغ گیاه‌شناسی و باغ وحش واقع شده است؛ بنایی سراسر غرق در تاریخ و فرهنگ هندوستان. یک ساختمان پالادیویی با فضای داخلی عالی و ستون‌های ویکتوریا، که طرح اصلی آن توسط جورج برد وود، اولین متصدی موزه در قرن ۱۹ شکل گرفت.

این موزه در سال ۱۸۷۲ با نام ویکتوریا و البرت با حمایت مالی جمعی از ثروتمندان هندی از جمله جمشید جی جی بویو جاگانات شانکارشت گشایش یافت و به سرعت به خزانه‌ای برای ذخیره اطلاعات باستان شناسی صنعتی بمبئی و انجمن‌های گوناگون مبدل شد.

پس از آن در سال ۱۹۷۵ نام موزه به افتخار مرد بزرگی که در جمع‌آوری اعانه پیشگام بود به موزه دکتر بهاو داجی لاد تغییر یافت. امروز ساختمان این موزه دستخوش تغییرات و تعمیرات گسترده‌ای شده است که روایتگر سرگذشت شهر بمبئی است.
موزه دکتر بهاو داجی لاد

«تسنیم مهتا» که نماینده میراث فرهنگی و هنری انجمن ملی هند در شهر بمبئی INTACH و مسئول بازسازی این موزه است، می‌گوید: «زمانی جمعیت این شهر بیش از ۱۰۰ هزار نفر نبود، حال آنکه در حال حاضر بازدید روزانه از موزه ۳۰۰۰ نفر است. در گذشته هیچ سرگرمی وجود نداشت، حتی سینما هم نبود. امروز ما حدود ۲۵۰۰ بازدیدکننده در آخر هفته‌ها داریم که علت آن واقع شدن مکان موزه درست در کنار باغ وحش است. همچنین موزه مکانی برای مطالعات علمی، گیاه شناسی و جانور شناسی شهر است که خصوصاً برای شناخت تاریخچه شهر بسیار حائز اهمیت است.»

در سال ۲۰۰۴ شرکت «بمبئی بزرگتر» وابسته به شهرداری، INTACH و سازمان «بجاج» گرد هم آمدند تا اولین مشارکت خصوصی – دولتی خود را با مدیریت یک انستیو فرهنگی مهم آغاز کنند. رنگ دیوارها و جزئیات ساختمان موزه از بین رفته بود. رنگ درهای چوب ساچ برمه رفته بود، ستون‌های آهنی از دیوارها جدا شده و ویترین اشیاء قیمتی شکسته شده بود.

بازسازی این بناء ۴ سال به طول انجامید. در سال ۲۰۰۵ این موزه توانست جایزه میراث فرهنگی آسیا و اقیانوسیه یونسکو را برای مرمت و حفظ ابنیه تاریخی به خود اختصاص داده و از قصر «بیجینگ» پیشی بگیرد. امروزه این موزه با پوشش تازه‌ای از رنگ سبز مایل به خاکستری که در قرن نوزدهم بسیار چشم‌نواز بوده است، پرابهت و باشکوه جلوه می‌کند.

کفپوش‌هایی با کاشی میلتون که در قسمت عبوری بازدیدکنندگان مفروش شده است، استینلیس و گچ‌کاری‌ها سقف و دیوارها را مزین کرده و ۲۳.۵ قیراط آب طلا جلوه و درخشش بی‌همتایی به ظاهر موزه داده است.

اثر تحسین برانگیز هنرمند نامی نیکیل چوپرا به نام «یاگ راج چیتراکار»، ترسیم حافظه‌ای است که شامل طراحی‌ها، ویدیو و عکس‌های مربوط به سیاحت دو روزه وی از شمال تا جنوب این شهر است که در حال حاضر در موزه به نمایش گذاشته شده است.

مرتبط:موزه هیل پالاس _بزرگ ترین موزه باستان شناسی

موزه موز _موزه بین المللی در کالیفرنیا

همه چیز در یک کنفرانس عکاسی در سال ۱۹۷۲ شروع شد؛ زمانی که کن بانیستر (Ken Bannister)، معاون یک شرکت تولیدی، استیکر موز چیکیتا را به تمام افرادی که با آن ها مواجه می شد می داد. او می گفت هدف من این بود که توجه مردم را جلب کنم و آنها را به لبخند وا دارم. سپس به این نتیجه رسید که چه کاری برای رسیدن به این هدف بهتر از این است که از میوه ای که شبیه لبخند است کمک بگیرم و در آن لحظه ایده موزه موز به ذهنش رسید. اگر می خواهید در مورد این موزه عجیب و غریب اطلاعات بیشتری کسب کنید، در ادامه این متن همراه ما باشید.

پس از کنفرانس عکاسی ۱۹۷۲، بانیستر ایمیل های زیادی در رابطه با لوازم جانبی موز یا banana-phernalia دریافت کرد. از آنجایی که او از میوه موز و طرح لبخند آن الهام گرفته بود و به خاطر اینکه تلاش زیادی برای خندیدن و شادکردن مردم می کرد، او لقبی به خود داد که بناناستر (Bananaster) بود و همچنین یک نام اختصاری T.B برگرفته از Top Banana به خود اختصاص داد. این لقب همچنان کار خود را ادامه داد و در نهایت بناناستر اولین ابداع کننده باشگاه بین المللی موز در کل جهان شد. جایی که موزها حرف اول را می زنند.

او آنقدر لوازم مربوط به موز و چیزهایی شبیه به آن دریافت کرد که تصمیم گرفت در سال ۱۹۷۶، اولین موزه موز بین المللی کل جهان را ساخته و افتتاح کند. شاید باور نکنید اما امروزه این موزه بیش از ۱۷ هزار اثر موزی در خود جای داده که همه آن ها اهدایی از سوی اعضای باشگاه بوده اند، آثاری که حتی موزهایی از جنس طلا را شامل می شوند.

اگر به رکوردهای دنیا علاقه مندید باید بگوییم که این موزه نامش در کتاب گینس هم ثبت شده است! عنوان ثبت شده موزه موز به این شرح می باشد: «بزرگترین مجموعه جهان» که به یک میوه اختصاص یافته است.

عضو شدن در باشگاه موزه موز

با دیدن عکس های این موزه، هرکسی دلش می خواهد که عضو یکی از خنده دار و البته عجیب ترین موزه های جهان شود. برای اینکه عضو این باشگاه شوید، مبلغی حدودا ۱۵ دلار را باید بپردازید و سپس مثل بناناستر می توانید برای خود یک لقب یا نام بامزه انتخاب کنید. علاوه بر آن، اعضا می توانند درجه های مختلف دریافت کنند؛ مثلا هرچه لوازم موزی بیشتری به موزه اهدا کنید لقبی به نام B.M. نصیبتان می شود که از banana merit به معنی تحت اللفظی لیاقت موزی گرفته شده است!

 

علاوه بر آن درجات دیگری نیز نسبت به فعالیت هایی که هر عضو انجام می دهد در این موزه وجود دارد که می توان از میان آن ها به PHB که به معنای دکترای بنانیستری معروف است. وقتی که عضو این باشگاه شوید می توانید در جاهای مختلف از تخفیفات خوبی بهره مند شید و اثر موزی خود را زمانی که برای عموم به نمایش می گذارید نیز از مزایای مختلفی برخوردار شوید. به هر حال تمام هدف این موزه نشاندن لبخند روی لبان مردم است.

بسیاری از افراد معروف و سرشناس نیز از جمله دیپلمات ها، بازیگران و خوانندگان عضو این باشگاه هستند که همین هم موجب محبوبیت بیشتر موزه موز شده است. باشگاه موزه در چند سال اخیر از جایی به جای دیگر منتقل شده است. بناناستر در سال ۲۰۱۰ موزه را فروخت و موزه موز دیگر به باشگاه ارتباطی ندارد اما همچنان می توانید از آن در کالیفرنیا بازدید کنید.

موزه موز
در موزه چه می بینیم؟

اگر می خواهید به موزه بروید، بدانید که هیجانات زیادی پیش رویتان خواهد بود. در موزه می توانید هر چه که فکرش را بکنید با هر شکلی که بخواهید پیدا کنید؛ البته لوازم موزی زیادی را هم خواهید یافت که حتی به ذهنتان هم نمی رسد که بشود چنین آثار بامزه ای از یک میوه در آورد.

برخی چیزهایی که در موزه خواهید دید عبارتند از: نمکدان، چوب لباسی، قطب نما، دکمه، کِرِم، شمع، اسباب بازی، ساز دهنی، گیاه، شیشه های مربا، مجسمه، سینی، لوله، عروسک، تلفنگ، کبریت، کارت، لیوان، جوراب، پیراهن، کلاه، مداد تراش، گوشواره، گردنبند، حلقه، جواهرات، جا کلیدی، فیلم، کتاب، دمپایی، آثار هنر، صابون، عطر، حوله، بازی ها، تکه ها و حتی یک دستگاه ضبط صدا که شبیه یک موز درست شده است.

 

البته اگر بخواهیم دیگر آثار موزه موز را به شما بگوییم لیست بالا همینطور ادامه پیدا می کند و از حوصله خارج است. در اینجا همچنین می توانید موزهایی ببنید که از سنگ، شیشه، پلاستیک، فلز، کاغذ، چوب و حتی سنگ یشم ساخته شده اند. آن هایی که از این موزه بازدید می کنند احتمالا کمی برایشان دیدن تک تک وسایل سخت خواهد بود و آن هایی که چندین بار از موزه بازدید کرده اند می گویند که هر دفعه که به موزه موز می آییم، چیزهای جدیدی پیدا می کنیم و همین هم به حس جالب و ماجراجویانه موزه کمک می کند.

blank

خرید از موزه موز

یکی از کارهای محبوبی که می توانید در موزه انجام بدهید خرید است! شما می توانید در مغازه موزه موز انواع و اقسام کالاهای موزشکل و دوست داشتنی ببینید که می توانند یادگاری بسیار خوبی برایتان باشد. البته اگر به فکر سوغاتی بردن هم هستید، این اجناس بانمک می توانند یک هدیه متفاوت و جالب باشند که تا به حال کسی برای کسی نخریده است.

کافه موزه موز

زمانی که در موزه هستید، شاید دوست داشته باشید که به کافه موزی موجود در اینجا سری بزنید. می توانید یک شیک موز یا بستنی موزی بسیار خوشمزه ای سفارش داده و خود را در رویای شهر موزی غرق کنید. علاوه بر بستنی و شیک موز، آبمیوه و بستنی هایی با طعم های دیگر نظیر شکلات نیز هستند که آن ها هم خوشمزه و دوست داشتنی اند. پس مطمئن باشید که موزه موز برای هر شخصی که از آن بازدید می کند، چیزی آماده کرده تا بتواند حتی برای چند لحظه، لبخندی باشد بر لب هایشان!

آشنایی با موزه فرش ایران

موزه فرش ایران یکی از موزه‌هایی است که با رویکرد اشاعه و ترویج فرهنگ ایرانی در قالب هنر اصیل و سنتی ایران ایجاد شده‌ است.

در موزه فرش ایران، بسیاری از آثار خاص فرش و گلیم ایرانی برای نمایش عموم آماده شده‌ است و افراد علاقمند در این موزه می‌توانند بسیاری از سبک‌های موردپسند خود را در زمینه نقش‌های فرش و گلیم و قالی ایرانی مشاهده کنند. موزه فرش ایران همچنین با ارائه امکانات کتابخانه‌ای نقش مهمی در افزایش اطلاعات و آشنایی افراد با هنر قالی و فرش ایرانی ایفا می‌کند.

موزهٔ فرش، یکی از موزه‌های استان تهران است. این موزه به دستور فرح پهلوی ساخته شد و در روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۶ به وسیله وی گشوده شد. در این موزه فرش های بسیار نفیس از سراسر ایران که حاصل کار هنرمندان مشهور می باشد به نمایش گذاشته شده است.

ساختمان موزه معماری شكیل و چشم‌گیری دارد كه آذین‌های نمای بیرونی آن شبیه به دار قالی است‌. سطح نمایشی موزه مساحتی برابر ۳۴۰۰ مترمربع را در بر می‌گیرد كه شامل دو تالار است و برای نمایش انواع قالی‌ های دست بافت و گلیم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تالار طبقه هم‌كف در موزه فرش ایران به نمایشگاه دایمی اختصاص دارد و تالار فوقانی جهت برگزاری نمایشگاه‌های موقت گلیم و قالی طراحی شده است‌.

 

اهداف موزه فرش ایران

موزه فرش ایران,عکس های موزه فرش ایران,تصاویر موزه فرش ایرانموزه فرش ایران، یکی از موزه‌های استان تهران است

پژوهش در سوابق‌، تحولات و كیفیت تاریخی هنر و صنعت فرش‌، خاصه در ایران‌، گردآوری و خریداری نمونه انواع قالی‌های دست بافت ایرانی و برگزاری نمایشگاه‌های موقت از فرش ایران و سایر نقاط جهان‌، از اهداف موزه فرش ایران به شمار می آید.

مجموعه موزه فرش ایران شامل با ارزش‌ ترین نمونه‌های قالی ایران از قرن نهم هجری تا دوره معاصر است و از منابع غنی تحقیقی برای پژوهشگران و هنر دوستان به شمار می آید. معمولاً حدود ۱۳۵ تخته از شاه‌كارهای قالی ایران‌، بافت مراكز مهم قالی‌بافی مانند كاشان‌، كرمان‌، اصفهان‌، تبریز، خراسان‌، كردستان و جز آن‌ها، در تالار طبقه هم‌كف به معرض نمایش گذاشته می‌شود.

 

ویژگی‌های موزه فرش ایران

از ویژگی‌های موزه فرش ایران قالیچه دست‌بافت ارزشمند و بی‌نظیر ایرانی‌، كار فرش بافان كاشان‌، در اندازه‌های ۱۳۰ در ۲۲۰ سانتی‌متر، معروف به قالیچه میرزا كوچك خان جنگلی است كه این شخصیت روحانی ملی را در لباس نظامی مسلح به تفنگ و اسلحه كمری‌، قطار فشنگ نمایش می‌دهد. در شمسه بالای تصویر میرزا، كتیبه‌ای با عبارت و نام كارخانه ملامحمود دیده می‌شود كه احتمالاً، با توجه به این عبارات‌، تاریخ بافت قالیچه سال‌های آخر دوره قاجار است.

قدیمی‌ترین فرش شناخته شده در جهان قالی ۲۵۰۰ ساله پازیریک است كه در ۱۹۴۹ م‌، در جنوب سیبری كشف‌شد و آن را بافت ایران در دوره هخامنشی دانسته‌اند. آشكار است كه قالی‌بافی در ایران در دوره هخامنشی وجود داشته و در قرن پنجم پیش از میلاد، دوره‌ای طولانی از تكامل را پشت‌سر گذاشته است‌.

آشنایی با موزه فرش ایران

قالی ایرانی پیوسته به عنوان یكی از اصیل‌ترین هنرها مورد توجه بوده و طیف وسیعی از طرح‌ها و نقوش زیبا را در برداشته است‌. در میان قالی‌ ها با طرح‌های گوناگونی كه در آن‌ها به كار گرفته شده‌، قالی‌های تصویری جایگاه ویژه‌ای دارند. بافت این قالی‌ها اواخر سده نهم هجری مجدداً آغاز شد و تا به امروز ادامه یافته است‌.

در موزه فرش ایران نمونه‌هایی از قالیچه‌های تصویری شاهنامه بایسنغری به نمایش درآمده است كه گوشه‌هایی از ادبیات‌، اسطوره‌، مذهب و فرهنگ و هنر غنی ایران را نشان می‌دهد. این آثار همه در كارگاه قالی‌بافی استاد موسوی سیرت‌، به یاری هنرمندان جوان ایرانی و ذوق و سلیقه استاد دنیا دیده و تكنولوژی كامپیوتری آفریده شده‌اند.

در واقع چند عامل اصلی را در به وجود آمدن این ۲۶ قالیچه می‌توان متذكر شد: اول تهیه طرح و نقشه از روی نسخه اصلی‌، دوم تنظیم رنگ‌ها و عمل آوردن مواد رنگی گیاهی و شیمیایی روی پشم‌های مرغوب‌ ، و بالاخره مهارت قالی بافان هنرمند بافنده این آثار كه به مدت پنج سال مستمر، روزانه گاه تا ۱۲ ساعت به كار بافت قالی اشتغال داشته‌اند.

از نكات جالب این قالیچه‌ها هم زمانی امر طراحی و بافت را می‌توان متذكر شد. قالیچه‌ها حاشیه ندارند، اما یك حاشیه تشعیری با الهام از نقوش سنتی برای آن‌ها انتخاب شده كه هر دو قالی یك نقش مشترک دارند. در بالای حاشیه‌، درون كتیبه‌هایی نام مجلس مربوط به آن قالیچه و نام هنرمندان آمده است.

 

فعالیت های موزه فرش ایران

در كتابخانه موزه فرش ایران حدود ۳۵۰۰ جلد كتاب به زبان‌های فارسی‌، عربی‌، فرانسه‌، انگلیسی و آلمانی در اختیار هنر دوستان و پژوهشگران قرار می‌گیرد. هم‌ چنین بهترین كتاب‌ ها و نشریات و تحقیقات مربوط به فرش ایران و قالی‌ های مشرق زمین به طوركلی و كتاب‌هایی در زمینه مذهب‌، هنر و ادبیات ایران در كتابخانه موزه موجود است‌. در كنار كتابخانه‌، كتاب فروشی موزه نیز مشغول به كار است.

هم‌ چنین برای استفاده از بازدیدکنندگان موزه فرش ایران، فیلم‌ها و اسلایدهایی در زمینه قالی‌بافی و گلیم و هنرهای دستی ایران در سالن نمایش موزه به نمایش در می آید. هم‌چنین برای استفاده از بازدیدکنندگان موزه‌، فیلم‌ها و اسلایدهایی در زمینه قالی‌بافی و گلیم و هنرهای دستی ایران در سالن نمایش موزه به نمایش در می آید.

در طول سالیان دراز، در موزه فرش ایران نمایشگاه‌های مختلفی برگزار شده که مشهورترین آن‌ها از این قرارند: نمایشگاه طرح بته که در دی ماه ۱۳۶۵ بر پا شده‌، نمایشگاه سجاده‌ ها و قالی‌های طرح محراب از سده دهم تا چهاردهم هجری‌ نمایشگاهی از قالی‌ های گل برجسته از قرن هشتم هجری تا دوره معاصر به مناسبت بزرگداشت دهه‌فجر در ۱۲ بهمن ۱۳۶۴ و دست بافت‌های ارامنه ایران.

آدرس : موزه در ضلع شمالی پارك لاله و روبه‌ روی فروشگاه سپه خیابان فاطمی واقع شده است‌.

 

مرتبط:

آشنایی با موزه قاجار شهر تبریز

آشنایی با موزه قاجار شهر تبریز

موزهٔ قاجار یکی از موزه‌های شهر تبریز است. موزه قاجار در محل خانهٔ امیرنظام گروسی و در محلهٔ ششگلان قرار گرفته‌است. این موزه در سال ۱۳۸۵ خورشیدی پس از مرمت و بازسازی، به‌طور رسمی راه‌اندازی شد.

خانه امیرنظام گروسی که در دوره ناصرالدین شاه و در زمان پیشکاری امیر نظام گروسی و توسط وی ساخته شده‌است در سال ۱۳۷۰ توسط سازمان میراث فرهنگی خریداری شد با شماره ۱۷۴۹ در فهرست آثار ملی کشور ثبت گردید. پس از مرمت و بازسازی بنا با حفظ ویژگی‌های معماری و شاخص‌های سنتی بنا به عنوان موزه قاجار مورد استفاده قرار گرفت. این موزه در نزدیکی مقبره الشعرا تبریز که مدفن بیش از ۴۰۰ شاعر نامی از جمله شهریار، قطران، اسدی طوسی، فاریابی و ثقةالاسلام است قرار دارد.

ویژگیهای معماری

عمارت امیرنظام در دو طبقه و با زیربنای ۱۵۰۰ مترمربع ساخته شده‌است. ساختمان مشتمل بر دو حیاط اندرونی و بیرونی است که باغچه‌ها و حوضها، زیبایی آن را دو چندان می‌کند. ۱۶ ستون با سرستونهای زیبا ایوان سراسری را نگهداشته‌اند.

در طبقه بالا پنجره‌های مشبک ارسی با شیشه‌های رنگی، گچبری‌های نمای شمالی و جنوبی، و همچنین آینه کاریها و گچبریهای تالارهای داخلی وطنبی‌ها به زیبایی مجموعه می‌افزایند و در زیرزمین حوضخانه وسیعی وجود دارد که یکی از زیباترین قسمتهای بنا است. ستونهای استوار حوضخانه و آجرکاری سقف آن نیز بسیار چشمگیر است.

موزه قاجار

تالارهای موزه قاجار

تالارهای طبقه اول: تالار سکه، تالار بافته، تالار چینی، تالار آبگینه، تالار فلزات، تالار موسیقی، تالار خاتم.
تالارهای زیرزمین: تالار سنگ، تالار اسلحه، تالار رجال و فرامین، تالار معماری و شهرسازی و تالار قفل و تالار فانوس

 

مرتبط:

مرور تاریخ در گذار به شهر زیبای تبریز/ تصاویری دیدنی از خانه تاریخی حریری را ببینید

تجهیزات امنیتی موزه‌های سمنان نیازمند بررسی

مسوول موزه‌های اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان‌ سمنان گفت: تجهیزات امنیتی و الکترونیکی موزه‌های استان به منظور افزایش ضریب امنیتی برای حفاظت از اشیای تاریخی نیازمند به‌روزرسانی است.

آرزو گل‌کار  ابراز داشت: موزه‌های استان سمنان از لحاظ امنیت وضعیت مطلوبی دارد، اما تجهیزات امنیتی الکترونیکی برای حفاظت، سالانه نیازمند به‌روز رسانی است.

وی ادامه داد: اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان‌ سمنان هر سال اعتباراتی را برای ارتقای تجهیزات الکترونیکی برای تقویت امنیت موزه‌های خصوصی و دولتی در نظر می‌گیرد.

وی با بیان اینکه در استان سمنان هفت موزه دولتی و پنج موزه خصوصی فعال است، خاطرنشان کرد: در تمام شهرستان‌های استان به جز میامی و آرادان موزه  وجود دارد.

گل‌کار یادآور شد: موزه سنگ و فسیل در مهدیشهر، موزه آب در شاهرود، موزه روستایی در ۲ روستای خیج شاهرود و قاطول گرمسار، موزه تاریخ شهر و موزه سکه در سمنان از جمله موزه‌های بخش خصوصی استان است.

مسوول موزه‌های اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان‌ سمنان بیان کرد: ستاد بحران برای موزه‌ها در هشت شهرستان استان و یک ستاد به صورت استانی ایجاد شده است.

وی ادامه داد: ستاد بحران به منظور حفاظت پیشگیرانه و تسریع در حفاظت از موزه‌ها در حوادث غیرمترقبه تشکیل شده است.

مسوول موزه‌های اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان‌ سمنان بیان کرد: یکی از کارکردهای ستاد بحران موزه‌ها مشارکت با افراد قابل اعتماد برای حفاظت از موزه‌ها و اشیای تاریخی در زمان وقوع زلزله است.

۱۳ موزه در استان سمنان فعال است.

منبع: ایرنا

مرتبط:

مدیریت شهری سمنان _ میراث‌دار تمدن کهن

 

خانه ویکتور هوگو ،سفر به زندگی خالق کوزت

ویکتور هوگو، نویسنده برجسته تاریخ ادبیات فرانسه که او را با شاهکارهایی چون «گوژپشت نتردام» می‌شناسیم، خانه- موزه‌ای بسیار دیدنی در شهر پاریس دارد که در آن می‌توانید مجموعه بی‌نظیری از مکاتبات و زندگی شخصی وی را تماشا کنید.

خانه ویکتور هوگو یکی از موزه‌های شهر پاریس است که بخش‌هایی از زندگی این نویسنده شهیر را به نمایش می‌گذارد. شاید عموم مردم، ویکتور هوگو را با رمان‌های مشهورش مانند «گوژپشت نتردام» یا «بینوایان» بشناسند اما او شاعر و هنرمند شاخصی هم بود. این نویسنده گران‌قدر از سال ۱۸۳۲ تا ۱۸۴۸ به همراه همسر و چهار فرزندش در «هتل روهان گِمِنه» (Rohan-Guéménée) در میدان «وُژ» زندگی می‌کرد. این قضیه مربوط به بعد از انتشار رمان «گوژپشت نتردام» بود. در زمان اقامت در این خانه، وی بر روی آثار معروف دیگری چون «بینوایان» کار کرد.

او درحالی شروع به زندگی در این آپارتمان کرد که شعر، داستان و نمایش‌نامه می‌نوشت،این هتل یکی از ۱۴ موزه شهر پاریس است که از تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۱۳ توسط موسسه اداری دولتی موزه های پاریس اداره می شود.

خانه ویکتور هوگو ،سفر به زندگی خالق کوزت
اگر چه بعد از او ساکنین خانه را از زمان زندگی‌اش تغییر دادند، اما خانواده و حمایتگران وی تلاش بسیار کردند تا اسباب و اثاثیه و آثار هنری‌اش را بازگردانده و دوباره خانه را به حالت قبل در آورند. در این میان یکی از بخش‌های چشمگیرتر، اتاق خواب قرمز خواهد بود که بر اساس چیدمان اتاق خواب وی در خانه خیابان «دلو» (d’Eylau) باز طراحی شده است. ویکتور هوگو از سال ۱۸۷۸ تا زمان مرگش در سال ۱۸۸۵ در این خانه زندگی می‌کرد.

 

هتل روهان گمنه در سال ۱۹۰۲ توسط «پل موریس» (Paul Meurice) به شهر پاریس هدیه شد که دوست، ویراستار و طرفدار این نویسنده بزرگ بود. با اهدایی‌هایی از مجموعه شخصی موریس و نوه‌های ویکتور هوگو، وی توانست موزه‌ای برای مردی که تمام عمر تحسین می‌کرد بسازد. این موزه زندگی هوگو را به سه مرحله تقسیم می‌کند: «قبل از تبعید»، «حین تبعید» و «بعد از تبعید». به خاطر مخالفت‌های شدید هوگو با ناپلئون سوم، وی فرانسه را به مقصد بلژیک ترک کرد و تا سال ۱۸۷۰ به این کشور بازنگشت.

 

در مجموعه غنی و متنوع حاضر در موزه، بیش از ۱۸,۰۰۰ نامه دست نوشته وجود دارد که جزو گران‌بهاترین داشته‌های آن به حساب می‌آیند. میراثی که در موزه گردآوری شده، ما را به دنیای خصوصی این مرد بزرگ تاریخ ادبیات فرانسه می‌برد. علاوه بر نمونه‌هایی که موریس برای مجموعه جمع کرده بود، از سمت خانواده این نویسنده نیز اقلام بسیاری اهدا شد. خود موزه نیز بعدتر مواردی را برای تکمیل این مجموعه خریداری کرد.

خانه ویکتور هوگو ،سفر به زندگی خالق کوزت

بخش زیادی از موزه را مکاتبات خانوادگی تشکیل می‌دهند، اما طیف وسیعی از مخاطبان، نویسندگانی مانند «دوما»، «ژرژ ساند»، «بودلِر» و «وُرلَن» بوده و هنرمندان و سیاستمداران نیز در این بین دیده می‌شوند. البته نامه‌های عاشقانه‌ای نیز در بین این موارد وجود دارند که برای مثال می‌توان به ۲۸ نامه او به «لئونی بیارد» (Léonie Biard) اشاره کرد. از همه مهم‌تر نیز بیش از ۱,۰۰۰ نامه «ژولیت دروئه» (Drouet) خواهد بود. ۴,۱۷۶ صفحه از نامه‌های او امروزه به صورت آنلاین از سایت رسمی موزه قابل دسترس هستند.

یکی دیگر از علاقمندی‌های ویکتور هوگو بعد از نویسندگی دکوراسیون بود. «سالن چینی» بخشی از خانه-موزه هوگو است که نقاشی‌ها، طراحی‌ها و دست سازه‌های زیبایی را در آن پیدا می‌کنید. دسترسی به مجموعه دائمی موزه رایگان بوده اما در کنار آن نمایشگاه‌های موقتی ویژه‌ای نیز برگزار می‌شود. در زمان برگزاری این نمایشگاه‌های موقتی هزینه ورودی دریافت می‌شود.

مرتبط:

اگر قصد انتخاب تور پاریس را برای اولین بار ندارید

۱۴ اتفاق مهم در پاریس!

یک معبد چونان موزه

دوستی می‌گفت که موزه مانند معبد است و بازدیدکننده بسان نیایشگر و اثر موزه ای مانند محراب؛ تعریف تأمل برانگیزی است، چه صحنه باشکوهی آن هنگام که نیایشگران صف می کشند تا به معبد وارد شده و مقابل هر محراب بایستند و نیایش کنند، این یک رویا نیست.

این صحنه در مقابل موزه های کشورهای توسعه یافته بارها و بارها تکرار می شود چرا که مفهوم موزه و علم موزه داری را به خوبی دریافته اند؛ لازم است که ما نیز فاصله خود را با آن ها دریابیم و با علت‌یابی به درمان این درد بپردازیم، دردی که البته در جامعۀ ما همگانی است.

شورای بین‌المللی موزه‌ها (ایکوم) وابسته به سازمان فرهنگی، علمی و تربیتی سازمان ملل متحد یعنی یونسکو،  در تعریف موزه آورده است که «موزه مؤسسه‌ای است دائمی، بدون اهداف مادی، در خدمت جامعه و پیشرفت آن، که در آن به روی همگان گشوده است. هدف موزه‌ها، گردآوری، حفاظت، پژوهش، ارتباط و نمایش میراث ملموس و غیرملموس بشریت و محیط او، به منظور اهداف آموزشی، مطالعه و بهره‌مندی از لذت است» این درحالی است که هنوز هم متاسفانه در جامعۀ ایرانی و در برخی محافل عام و خاص از موزه به عنوان محلی برای نگهداری اشیاء قدیمی یاد می شود و یا موزه را ساختمانی قدیمی می دانند و یا لزوم موزه ای بودن شیء را قدمت می خوانند، اما تعریف موزه در جوامع توسعه یافته با تعریف آن در ایران فاصلۀ بسیار دارد.

در این گزارش به موضوع نوع نگرش به مفهوم موزه با توجه به محتوا و عملکرد موزه ها، از دیدگاه محسن احمدی دبیر کمیته فنی موزه های اصفهان و نایب رئیس انجمن موزه داران ایران، محمدرضا کارگر مدیرکل امور موزه ها و اموال منقول فرهنگی‌تاریخی سازمان میراث‌ فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری کشور و راحله یوسفیان مدیر موزه هنرهای تزئینی اصفهان پرداخته شده است.

موزه ها غزل های فرهنگی جوامع هستند

محسن احمدی دبیر کمیته فنی موزه های اصفهان با ابراز امیدواری درخصوص اینکه موزه به جایگاه واقعی خود برسد و نقش اساسی و بنیادی خود را اجرا کند، می گوید: جامعه ما به عنوان یک جامعه پرهویت و با اصالتی بسیار دیرینه این پتانسیل را دارد که در آینده ای نزدیک شاهد تولد و رشد موزه های خوب در سطح جامعه ایرانی باشیم.

وی ادامه می دهد: از هر زاویه ای که به موزه ها نگاه شود واقعا زیبا و کارآمد هستند، براساس مصوبه ایکوم موزه ها مکان هایی هستند دائمی و این دائمی بودن نشانگر استواری و پایداری برای یک مقوله فرهنگی است کما اینکه در بسیاری از مقوله های فرهنگی و تاریخی شاید شاهد این پایداری نباشیم. موزه ها محل جمع آوری اشیاء، نگهدرای، محل نمایش و آموزش هستند. موزه ها مولد فرهنگ و هویت یک داستان، موضوع،تاریخ و یک مملکت هستند. پیشینه و اصالت موزه ها در ابتدای امر بر محل نگهداری عزیزترین ساخته های دست بشر در هنرهای نُه‌گانه اشاره می کند و این یعنی اساس موزه بر پایه بهترین ها بوده است که نشانه این است که مقوله موزه در یکی از بالاترین جایگاه های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی یک پیدایش قرار گرفته است.

احمدی تصریح می کند: موزه ها همچون معابد و در واقع در جایگاهی هستند که هنرمندان بعد از ارائه بهترین نمونه های کار خود در آن معابد به الگوبرداری و الهام گیری از آن زیبایی ها و آفریده ها برای ساخت حال و آیندۀ فرهنگ تمدن و زندگی بشر استفاده می کنند و بازهم می بینیم که در این داستان چقدر زیبایی و مفهوم وجود دارد، پس از هر زمان و هر زاویه و از هرجایگاهی که به موزه نگاه می کنیم غیر از زیبایی چیزی نمی بینیم و انسان ذاتا دوستدار و طالب زیبایی است.

نایب رئیس انجمن موزه داران ایران با اشاره به جایگاه امروز موزه ها در جوامع می افزاید: موزه ها تا حد زیادی در جوامع درحال توسعه مانند ایران با جایگاه اصلی خود خیلی فاصله دارند اما خوشبختانه بر این باور هستم که تکنولوژی و دنیای ارتباطات می تواند کمک های بسیار زیادی برای اثبات و به کرسی نشاندن مفهوم موزه ها در کشور ما داشته باشد. البته جایگاه فیزیکی و واقعی و ملموس موزه ها در جای جای شهرها و سرزمین ما خالی است درحالی که محله ها، روستاها و شهرهای ایران از پتانسیل خوبی برای ایجاد انواع موزه ها برخوردار هستند و می توانند نور و روشنایی ها را در جوامع ما ایجاد کرده و جاذب نگاه های برونی از دیگر مکان ها و دیگر فرهنگ ها و دیگر مناطق باشند و سیلی از علاقمندان به تاریخ و هنر و مفهوم را به سمت خود جذب کند.

فرهنگ روح یک جامعه است

احمدی می گوید: امیدوارم به جایی برسیم که برای هر موضوعی یک پایگاه فرهنگی داشته باشیم و برای فرهنگ‌سازی و حفظ گذشته و نگهداری مستندات یک موضوع در یک جایگاه ملموس و واقعی، برنامه داشته باشیم. ما به لحاظ موزه های تاریخ، باستان شناسی و موزه های هنر ، پتانسیل های بسیار زیادی داریم و به عنوان مثال در شهر اصفهان می توانیم بالغ بر ۱۰ موزه تخصصی در حد فرا ملی ایجاد کنیم و در کنار جمع آوری، حفظ، نمایش و مرمت آثار، بالاترین هدفی که ما می توانیم در موزه داشته باشیم بحث آموزش، فرهنگ‌سازی و بحث اثرگذاری در زمینه های مختلف و ارائه راهکار و چشم انداز برای آینده اقتصادی جامعه ایران، آیندۀ فرهنگی، سیاسی، هنری، تاریخی و خیلی از موضوعات دیگر است.

دبیر کمیته فنی موزه های اصفهان با تاکید بر جای خالی موزه های بسیار در اصفهان ازجمله موزه نقاشی و هنرهای صنایع دستی ادامه می دهد: یک جامعه بدون فرهنگ می میرد و جامعه ای که در آن فرهنگ نقشی نداشته باشد و حرکت های فرهنگی و هنری در آن انجام نشود جامعه ای بی روح و ناکارآمد است و فرهنگ، روح یک جامعه است و بالاترین و بهترین جایگاهی که فرهنگ می تواند در آن تعریف، جمع آوری و حفظ شده و زایش ایجاد کند، موزه است.

وی تاکید می کند: ما درخصوص داشته های ملموس و ناملموس فرهنگی خود نیاز به بسترهای ملموس داریم که در دل این بسترها، گذشته خود را حفظ و آینده را تعریف کنیم و با حال خود زندگی کنیم و امیدوارم جایگاه موزه ها در آینده در لایحه های مختلف سیاست‌گذاری ها، بودجه ها و تصمیم گیری ها تعریف شود و وجود و انجام آن ها به افراد تعیین کننده بودجه گوشزد شده و این چالش را ایجاد کنند.

احمدی درخصوص موزه های نسل سوم یا موزه های مفهومی می گوید: خیلی از مفاهیم هستند که امروز در جوامع دچار مشکلات و معضلاتی شده و به فرهنگ‌سازی نیاز دارند و در این خصوص موزه ها می توانند کمک های شایانی داشته باشند. در بسیاری از موارد کارشناسان و سیاست‌گذاران موزه و تئوریسین هایی که با واژۀ موزه آشنا هستند، می توانند بسیاری از این موارد را در جامعه ما حل کنند، از جمله این ایده ها، واژه یا آسیب روبه رشد طلاق در جامعه ما است که ما می توانیم در جامعه، موزه طلاق داشته باشیم و تمام مخاطبانی که به نوعی با این واژه رودر رو هستند را جذب کرده، آسیب شناسی و پیشگیری کنیم و راهکار ارائه کنیم و یا با ایجاد موزه ترافیک بسیاری از مشکلات ترافیک شهرها را کاهش دهیم؛ درواقع موزه ها می توانند مرجع بسیاری از مخاطبان باشند که در بسیاری از مفاهیم دچار مشکلات فکری و روحی هستند.

موزه ها جایگاهی برای آرامش

نایب رئیس انجمن موزه داران ایران می گوید: صنعت اول دنیا در حال و آینده‌ای نزدیک، صنعت گردشگری است و شاخصه اول گردشگری کشور فرانسه که در این امر جایگاه نخست را دارد، موزه لوور است که درصد عظیمی از آثار این موزه متعلق به شرق و بین النهرین است. درواقع موزه ها می توانند غزل های فرهنگی یک جامعه باشند و این همان چیزی است ما پتانسیل آن را داریم اما متاسفانه ما در سیستم تصمیم گیری فرهنگی ازجمله موضوع موزه ها با کسانی مواجه هستیم که در سطح ابتدایی و اولیه اقدام به برگزاری یکسری رفتارهایی می کند که دردی را دوا نمی کند درحالی که امروز به رفتارهای زیرساختی و موج هایی سنگین تر از این رفتارهای اولیه و ابتدایی نیاز داریم.

وی ادامه می دهد: اگر ما داشته های موزه‌ای و مفاهیم موزه ای خود را زیبا عرضه کنیم و زبان و بیان ما شیوا باشد مطمئنا با تقاضاهای زیادی مواجه خواهیم شد. طرف سخن ما جامعه است، مردمی که در دنیای امروز چالش های بسیار عمیق فرهنگی دارند، مردمی که از تکنولوژی و صنعت سرسام گرفته و گریزان از زندگی امروزی هستند و به جایگاهی برای آرامش نیاز دارند و کجا بهتر از موزه ها و گالری هایی که موسیقی و خط و نقاشی و هنرهای چندگانه در آنجا ارائه می شود، کجا بهتر از گالری هایی که مفاهیم اساسی جامعه کالبدشکافی و آسیب شناسی شده و جلوه های زیبای این مفاهیم به جامعه عرضه می شود.

احمدی تاکید کرد: کارشناسانی که نگاه عمیق تری دارند باید برنامه ای در این خصوص تعریف کنند و اهداف عالی در کوتاه مدت و دراز مدت و زیرساخت ها را ایجاد کنند چرا که ما میلیون ها شیء و میلیون ها هنرمند عاشق و مجموعه دار و دوستدار هنر داریم، درحالی که متاسفانه نقشۀ راه نداریم و این نبود نقشۀ راه به این دلیل است که علم موزه در کشور ما عقب و غریب افتاده است. باید از نگاه های سطحی نسبت به واژۀ موزه پرهیز کنند و به صورت چشم اندازهای روشن و عمیق نسبت به این داستان نگریست.

عینک تعاریف نادرست درباره موزه را بردارید

محمدرضا کارگر مدیرکل امور موزه ها و اموال منقول فرهنگی‌تاریخی سازمان میراث‌ فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری کشور می گوید: براساس تعاریفی که وجود دارد موزه یک مکان آموزشی است که مربوط به انسان است و آثار مربوط به انسان و موارد پیرامون انسان را به نمایش می گذارد و شرایطی را فراهم می کند که این آثار در آنجا حفاظت و معرفی شده و تلاش می شود تا آگاهی مخاطبان را نسبت به موضوعات مختلف افزایش دهد.

وی می افزاید: امروزه آنقدر موزه ها متنوع شده اند که حتی یک شهر هم می تواند موزه باشد، یک فضا که ساختمان هم ندارد یعنی مکانی که بدون سقف است نیز می تواند موزه باشد، حتی مکانی که یک اتفاق در دوره ای از تاریخ در آن رخ داده و هیچ اثری هم از آن به یادگار نمانده، تنها به صرف اینکه این مکان یادآور آن اتفاق است نیز می تواند یک موزه تلقی شود و یا می توان تمهیداتی را فراهم کرد که آن مکان به موزه تبدیل شود؛ بنابراین امروزه موزه ها بسیار گسترده هستند و برخلاف اینکه برخی می گویند موزه حتما باید مکان قدیمی باشد و شیئی قدیمی را درخود جای دهد، باید گفت که امروزه موزه ها بسیار مدرن هستند.

با دیدن موزه به درک و شهود می رسیم

کارگر تصریح می کند: گاهی یک ساختمان قدیمی به موزه تبدیل شده و تلاش می شود تا ضمن حفظ ساختار آن از امکانات مدرن نیز استفاده کنیم، اما گاهی موزه هایی از نو ساخته شده و جزو بناهای فاخر در جامعه به شمار می روند. ازطرفی امروزه تلاش می شود که موزه های سبز ایجاد شوند یعنی در بحث محیط زیست و صدها موضوع دیگر کاملا پیشرو باشند تا الگویی برای دیگران تلقی شوند، بنابراین موزه ها نقش مهمی را در ساختار ذهنی افراد یک جامعه دارند و همیشه نگاه به موزه ها نگاهی علمی بوده است.

مدیرکل امور موزه ها و اموال منقول فرهنگی‌تاریخی سازمان میراث‌ فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری با بیان اینکه موزه ها کاملا در موضوع خود تنوع دارند و هر موضوعی می تواند موضوع یک موزه باشد، می گوید: حتی یک روستا با تمام جمعیتی که در آن زندگی می کند، یک موزه را تشکیل می دهد. موزه ها تلاش می کنند تا مکانی شاد بوده و آموزش در آن ها با احساس لذت همراه باشد؛ بنابراین باید این آگاهی را در برخی ایجاد کرد تا عینک تعاریف نادرست درباره موزه را بردارند و سپس به موزه نگاه کنند.

وی ادامه می دهد: موزه ها با چیدمان علمی از یک موضوع و باتوجه به نیاز مخاطب شرایطی را ایجاد می کنند که شما با دیدن و مشاهده آثار آن ها به درک و شهود برسید و همانطور با موضوعاتی مثل بروشور، کاتالوگ، سخنرانی، برگزاری جشنواره و پخش فیلم مستند، نوشته های دیواری، عکس، تصویر و راهنمایی هایی که صورت می گیرد زمینه را برای افزایش آگاهی یک فرد فراهم می کند.

راه مقابله با تعاریف کلیشه ای، فعالیت موزه است

راحله یوسفیان مدیر موزه هنرهای تزئینی اصفهان با بیان اینکه اولین تعریف برای موزه این بوده که موزه مکانی برای نگهداری اشیای قدیمی است، می گوید: در سال های گذشته با تغییر محتوا و ماهیت موزه و سوق یافتن آن ها به سمت تخصصی تر شدن موجب شده که حتی موضوع  موزه های مجازی نیز مطرح شود و به این ترتیب بسیاری از تعاریف درخصوص موزه تغییر کرده است و موزه ها از بحث صرف نمایش اشیاء خارج شده اند.

وی می افزاید: ما در موزه هنرهای تزئینی اصفهان و برای جذب دوباره بازدیدکننده سعی کردیم رویدادهایی مرتبط با ماهیت موزه هنرهای تزئینی برگزار کنیم. به عنوان مثال موضوع اصلی این موزه صنایع دستی است و ما سعی داشته ایم که با احیای صنایع دستی و یا برگزاری نمایشگاه ادواری درباره صنایع  دستی با حضور هنرمندان و برگزاری رویدادهای مرتبط با آنها بازدیدکننده را دوباره به موزه هنرهای تزئینی اصفهان دعوت کنیم.

یوسفیان تصریح می کند: یکی دیگر از موضوعات مهمی که در موزه هنرهای تزئینی اصفهان دنبال کرده ایم تقویت بحث آموزشی موزه است، درواقع یکی از فضاهای جانبی یک موزه درحالت استاندارد به آموزش و پژوهش اختصاص دارد و اگرچه این فضا در موزه هنرهای تزئینی به لحاظ فیزیکی وجود ندارد، اما سعی کردیم در عمل بحث آموزش را جدی تر بگیریم و از دانشجویان دعوت کردیم تا برای پژوهش و انجام پروژه ها و پایان نامه ها و ارائه مقالات خود به این موزه بیایند؛ ضمن اینکه بیشتر مبنای فعالیت خود را برای کودکان قرار داده ایم و با برگزاری کارگاه های خلاق و یا کارگاه هایی برای علاقمندان به صنایع دستی سعی کردیم موزه را پویاتر کنیم.

موزه مأمن و پاتوق فرهنگی است

مدیر موزه هنرهای تزئینی اصفهان یکی از راه‌های مقابله با تعاریف نادرست و کلیشه ای درخصوص موزه را خودِ موزه می داند و ادامه می دهد: موزه باید فعال باشد و از حالت کلیشه ای بودن خارج شده و سعی کند مردمی تر باشد یعنی به نیازهای جامعه نگاه کند و سعی کند با توجه به آن،  اهداف بلندمدت خود را بنویسد و درنظر بگیرد که از حالت صرف نمایش بیرون آمده و به یک پاتوق فرهنگی تبدیل شود تا دانشجویان با فراق بال به موزه آمده و بتوانند کارهای تحقیقاتی خود را انجام دهند.

وی می گوید: موزه باید برای هنرمندان هم یک مأمن باش؛ ضمن اینکه در برخی شهرستان ها سعی شده از برند آن شهرستان در قالب یک موزه تخصصی استفاده شود مثل بحث برنج و شالیکاری در لنجان که از این فرصت برای تاسیس موزه برنج استفاده کرده اند و یا در فریدن به دلیل شهرت کشاورزی موزه کشاورزی تاسیس شده است؛ درواقع موزه ها از حالت کلیشه ای بودن فاصله گرفته و به سمت تخصصی شدن درحال پیش رفتن هستند. حتی موضوع موزه مجازی هم مطرح است و باتوجه به اینکه امکان نمایش آثار بسیاری از مجموعه دارها و حتی موزه ها در فضایی ملموس وجود ندارد، تاسیس موزه های مجازی مطرح شده و به این ترتیب اطلاعاتی که به دلیل کمبود فضای فیزیکی به سختی در دنیای واقعی به مخاطب تزریق می شود، در فضای مجازی به راحتی به مخاطب منتقل می شود، ازطرفی به دلیل رشد سریع تکنولوژی و کمبود وقت به راحتی می توان با چند کلیک از موزه های مجازی بازدید کرد.

منبع:ایمنا