عجایب بی شماری در فرهنگ و کشور‌های مختلف این کره خاکی وجود دارد.
عجایب بی شماری در فرهنگ و کشور‌های مختلف این کره خاکی وجود دارد، از بناهای عجیب و غریب گرفته تا دریاها و اتفاقات خارق العاده که هر کدام پشت سر خود، گذشته و داستانی پرفراز و نشیب را یدک می‌کشند.
داستان‌هایی که گاه باورکردنی اند و ساده و گاه حتی اگر آن را با چشم خودتان هم ببینید، نمی‌توانید باور کنید.
یکی از این موارد و بناهای عجیب باغ‌های معلق بابل است و باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد پیرامون آن اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دهد، پس با ما همراه باشید.
همه چیز درباره باغ‌های معلق بابل
باغ‌های معلق بابل یکی از عجایب هفتگانه‌ی جهان است.
بسیاری از پژوهشگران و مورخان می‌گویند که باغ‌های معلق بابل به دستور شاه بخت النصر دوم (نبوچاندنزار:Nebuchandnezzer) و در ششصد سال قبل از میلاد مسیح ساخته شده است.
این باغ به عنوان هدیه‌ای از نبوچاندنزار به همسرش آمیتیس ساخته شده است.
آمیتیس شاهزاده‌ای ماد بود که پس از ازدواج با نبوچاندنزار و رفتن به بابل، از آنجا که به آب و هوای خشک بین النهرین عادت نداشت، بیمار می‌شود و بخت النصر برای بازگشت سلامتی او، دستور ساخت باغ‌های معلق را می‌دهد.
باغ‌های معلق بابل در واقع کوهی مصنوعی بود که باغ‌هایی بر فراز آن ساخته شد.
باغ‌ها مربعی شکل بوده و گنبد‌های قوسی شکل داشته است که بر روی کف شطرنجی آن بنا شده بود.
ایوان‌هایی که اطراف بام ساخته شده بود به وسیله‌ی پلکان به پایین متصل می‌شد.
گیاهانی که در باغ‌های معلق کاشته شده بودند به جای این که در زمین ریشه داشته باشند، در کف ایوان‌های باغ جاسازی شده بودند.
آب رود هم از طریق وسایل بالابرنده و پمپ زنجیره‌ای شامل دو چرخ بزرگ، در کانال‌های شیب دار ریخته می‌شد و مانند رودخانه‌های طبیعی در سراسر باغ جریان می‌یافت.
گفته می‌شود که این باغ‌ها در قرن دوم قبل از میلاد در نتیجه چند زمین لرزه از بین رفتند.
این باغ‌ها در عراق واقع بوده و دارای گیاهان و حیواناتی بودند که از سراسر جهان به آنجا آورده شده بود.
در قرن بیستم برخی از اسرار باغ‌های معلق فاش شد، زیرا باستان شناسان در حفاری‌های خود در محل شهر باستانی بابل، زیر بنای این باغ‌ها را یافته اند. یک کشف دیگر مربوط به بنای طاق و گنبد دار اصلی است که شامل دیوار‌های ضخیم و یک چاه آبیاری بوده است.
البته در کنار همه این‌ها برخی از مورخان نیز درباره وجود چنین باغ‌هایی به طور کلی تردید دارند؛ زیرا فقط مورخان یونانی درباره این باغ‌ها و زیبایی و سرسبزی آن گفته اند و در کتیبه‌های بابل اشاره‌ای به این باغ‌ها نشده است.
آنها می‌گویند باغ‌های معلق بابل نتیجه تخیل سربازان اسکندر مقدونی است که در زمان بازگشت از بابل به سوی یونان درباره سرسبزی بابل برای هموطنان خود سخن می‌گفتند و شاعران نیز به توصیفات آنها پر و بال دادند و باعث ایجاد تصوراتی درباره باغ‌های معلق بابل شدند.
برخی از مورخان، باغ‌های معلق بابل را نتیجه خیال پردازی یونانیان باستان می‌دانند که درباره زیبایی‌های بابل از سربازان اسکندر مقدونی چیز‌هایی شنیده بودند، به هر حال وجود باغ‌های معلق بابل همچنان یک معمای تاریخی است.
باغ‌های معلق؛ هدیه‌ای برای همسر
طبق برخی داستان‌هایی که درباره‌ی این باغ‌های معلق نقل می‌شود این باغ‌ها توسط پادشاه بخت نصر دوم ساخته شده است.
پادشاهی که از سال ۶۰۵ قبل از میلاد برای مدت ۴۳ سال بر این شهر فرمانروایی می‌کرد. طبق یک قول دیگر این باغ‌ها توسط ملکه‌ی آشوری، سمیرامیس (Semiramis) در مدت ۵ سالی که ملکه بود از سال ۸۱۰ قبل از میلاد ساخته شده‌اند.
این باغ‌ها نقطه‌ی اوج قدرت و نفوذ شهر بودند. بخت نصر به ساختن مجموعه‌های شگفت‌انگیزی از معابد، خیابان‌ها، کاخ‌ها و دیوار‌ها شناخته‌شده است.
طبق داستان‌ها، این باغ‌ها برای خوشحال کردن و جلب رضایت همسر بخت نصر که دلتنگ وطن بود ساخته شده‌اند. آمیتیس، همسر بخت نصر، دختر پادشاه ماد‌ها بود که به‌منظور برقراری اتحاد میان دو ملت، با بخت نصر ازدواج کرد.
سرزمینی که آمیتیس از آنجا آمده بود، بسیار سرسبز و کوهستانی و پر از گیاهان و درختان مختلف بود، در حالی که محل زندگی جدیدش مسطح بود و در فلاتی خشک واقع شده بود.
در نتیجه زندگی در این منطقه یعنی بین‌النهرین (Mesopotamia) برای ملکه ملال‌آور بود.
پادشاه تصمیم گرفت تا برای جلب رضایت همسرش و بازآفرینی وطن او، کوه مصنوعی و باغ‌هایی بر فراز آن بسازد.
باغ‌های معلق بابل به معنای واقعی کلمه معلق یا آویزان از جایی توسط طناب نیستند. این کلمه در واقع ترجمه‌ی نادرستی از لغت یونانی kremastos یا کلمه‌ی لاتین pensilis به معنای روی هم آویخته یا مشرف است که به تراس و بالکن اشاره دارد.
استرابو، جغرافی‌دان یونانی که این باغ‌ها را در قرن اول پیش از میلاد توصیف و تشریح کرده است، این‌طور می‌نویسد:
این باغ شامل تراس‌های طاقی‌شکلی است که بالای یکدیگر و بر فراز ستون‌های مکعبی شکل قرار گرفته‌اند. این تراس‌های توخالی از خاک پر شده‌اند تا درختان بزرگ در آنها کاشته شوند. این ستون‌ها، طاق‌ها و تراس‌ها از آجر پخته و قیر ساخته شده‌اند.
دسترسی به بالاترین طبقه از طریق پلکانی میسر بود که در دو طرف آن دو سامانه‌ی اّبیاری خاص قرار داشت که افرادی از طریق آن آب را از فرات به باغ‌ها می‌رساندند.
ساخت و ساز باغ معلق
کار ساخت باغ به‌سختی آب‌رسانی به بخش‌های بالایی آن نبود. اما بازهم باید در ساخت آن نکاتی مدنظر قرار می‌گرفت که آب‌رسانی موجب خرابی بنا نشود. از آنجایی که پیدا کردن و حمل سنگ به دشت بین‌النهرین کار سختی بود، اکثر بناهای بابل با آجر و خشت ساخته می‌شدند.
خشت‌ها از ترکیب خاک رس و کاه ساخته و در آفتاب پخته می‌شدند. سپس این خشت‌ها با استفاده از قیر به‌عنوان ملات به هم متصل می‌شدند.
متأسفانه به دلیل جنس مواد به کار رفته احتمال حل شدن خشت‌ها در آب بسیار زیاد بود. البته این مشکل رایجی برای سایر ساختمان‌های بابل نبود چرا که در بابل باران به‌ندرت می‌بارید.
اما از آنجایی که قرار بود این باغ‌ها دائماً آبیاری شوند، بنای ساختمان باید بیشتر محافظت می‌شد.
دیودوروس سیکولوس تاریخ‌نگار یونانی عنوان میکند که سکو‌های باغ با تخته‌سنگ‌های بزرگ پوشیده شده بودند (چیزی که البته در بابل سابقه نداشته است.) سپس پوششی از نی، قیر و کاشی روی آنها قرار گرفته است.
لایه‌ای از سرب نیز مانع رسیدن آب به لایه‌های پایین‌تر می‌شده و روی همه‌ی آنها درنهایت ضخامت مورد نیاز از خاک برای رشد درختان بزرگ قرار گرفته است.
در مرحله‌ی بعد انواع مختلفی از گیاهان در این تراس‌ها کاشته شده که منظره‌ای زیبا و فرح‌بخش را در معرض دید تماشاچیان به نمایش می‌گذاشته است.
باغ‌های بابل چقدر بزرگ بودند؟
دیودوروس می‌گوید این باغ‌ها ۱۲۲ متر عرض، ۱۲۲ متر طول و بیش از ۲۴ متر ارتفاع داشتند.
در برخی از نقل‌قول‌ها ارتفاع این باغ‌ها برابر با ارتفاع دیواره‌های بیرونی شهر ذکرشده است.
هرودوت این ارتفاع را ۱۰۰ متر عنوان میکند. به هر حال این باغ‌های دیدنی منظره‌ی شگفت‌انگیزی از یک کوه مصنوعی سرسبز را به نمایش می‌گذاشتند که از دل دشت سر برآورده است.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان
