مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان زنجان، از عملیات احیای برج و باروی دروازه جنوبی گنبد سلطانیه خبر داد.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان زنجان از احیای تنورسازی در روستای گلابر زنجان با  قدمت ۱۵۰ سال خبر داد.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان زنجان گفت: قرار است با همکاری استان‌های همجوار زنجان، تورهای گردشگری ترکیبی برگزار شود.

به گزارش ایسنا و به نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی زنجان، امیر ارجمند افزود: موضوع مهم دیگری که امسال پیاده خواهیم کرد، بحث توزیع سفر است که در همین راستا با عقد تفاهم‌نامه‌ای با استان‌های همجوار، اقدام به تشکیل تورهای ترکیبی خواهیم کرد. علاوه بر این بسته‌هایی از جذابیت‌های همه شهرستان‌های استان آماده شده است.

وی تصریح کرد: بر اساس این دستورالعمل، هر استان ضمن آگاهی از بازارهای هدف خود، اموری از جمله تهیه اقلام تبلیغاتی، به‌روزرسانی وب‌سایت اداره‌کل و یا وب‌سایت مرتبط و تکمیل آن با محتوای محصولات گردشگری قابل عرضه به بازارهای هدف، تمرکز بر تربیت تورلیدرهای مختص، آماده‌سازی محیطی سطح استان به ویژه مبادی ورودی و مکان‌های پرتردد گردشگران برای نصب تابلو راهنما، برگزاری دوره‌های آموزشی برای دفاتر خدمات مسافرتی و هتل‌داران با موضوع شناخت علائق گردشگران بازارهای هدف و نیز هدایت و حمایت مراکز اقامتی، رستوران‌ها و سایر مراکز عرضه خدمات گردشگری با هدف بهبود کیفیت خدمات مورد نیاز گردشگران را در دستور کار قرار داده است.

این مسئول ادامه داد: تلاش می‌کنیم تا جاذبه‌های گردشگری استان خود را به معرض نمایش قرار دهیم تا در غرب کشور نیز شاهد حضور گردشگران بیشتر باشیم. همچنین باید زنجان را در حوزه تامین زیرساخت‌های گردشگری آماده کنیم.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان زنجان خاطرنشان کرد: برندسازی برای افزایش درآمد گردشگری کشور مهم بوده و تبلیغات ضروری است و باید در یک محیط حرفه‌ای انجام شود.

منبع:ایسنا

مرتبط:ماه نشان و ردپای جن و پری در زنجان

استان زنجان محل گذر مسافران زیادی است؛ اما کمتر کسی در آن به‌مدت طولانی توقف می‌کند و از رد پای جن و پری در این استان باخبر است.

شهرستان ماه نشان، جایی که افسانه های جن و پری بر دل کوه و دریاچه نشسته اند، در ۱۱۳ کیلومتری شهر زنجان قرار دارد و شاید نامش کمتر به گوش مسافران این استان خورده باشد. می گویند ماه نشان قدمتی چهارهزار ساله دارد و دلیل این ادعا، دژی قدیمی است که در پای «دودکش جن» بنا شده است.

«دودکش جن» دقیقا همان جایی است که ماه نشان را شهری افسانه یی می کند و خیلی ها با وجود آن که از زنجان گذر کرده اند، ولی تا به حال نه آن را دیده و نه درباره اش شنیده اند. معلوم هم نیست پایه ی نام گذاری آن چیست، شاید به اعتقادات کهن مردم این خطه برگردد؛ اما در اصل، «دودکش جن» نوعی سنگ قارچی شکل است که براثر فرسایش پدید آمده و به مناره ای بلند و نازک می ماند که سنگ دیگری روی آن قرار گرفته است و در اصطلاح زمین شناسی «Hoodoo» نامیده می شود.

«هودو»ها بیشتر در آمریکا دیده می شوند، در «برایس کنیون» که تصاویر آن نیز بسیار مشهور است. در غرب رودخانه ی می سی سی پی و شرق کوه های راکی آمریکا و کانادا هم دیده شده اند. در کپه داغ های ترکیه هم هستند و مردم داخل آن ها زندگی می کنند. در بخش فرانسوی کوه های آلپ نیز آن ها را به نام «خانم هایی با موهای درست شده» می شناسند. «هودو»ها در صربستان و تایوان هم وجود دارند. صرب ها حتا این پدیده ها را از سال ۱۹۵۹ میلادی تحت حفاظت قرار داده اند و برای ثبت در فهرست عجایب هفت گانه ی جهان جدید، آن ها را نامزد کرده اند.

ماه نشان دریاچه ای هم دارد که محلی ها آن را «پری» می نامند، شاید در گذشته اهالی این منطقه، در دریاچه ی «خندقلو» پری دیده اند که این نام را برای آن برگزیده اند.

در روستای «وردیج» (نزدیک منطقه ی وردآورد) در استان تهران هم نمونه هایی وجود دارد که به خاطر شکل و نوع فرسایش شان آن ها را «هودو» می نامند؛ اما فقط در زنجان آن ها را «دودکش جن» نام گذاشته اند.

هودوها همیشه پدیده ای جذاب برای ژئوتوریست ها و زمین شناسان بوده اند؛ اما گویا وجود نام جذابی مانند «دودکش جن» هم تا کنون نتوانسته علاقه مندان به این حوزه را به زنجان بکشاند و این پدیده، دور از اقدامات حفاظتی، در معرض تخریب قرار گرفته است، بویژه دژ کهن پای آن با نام قلعه ی «بهستان» که ۶۴ اتاق و دو راه پله دارد و ثبت ملی هم شده، اما آنجا نیز به دلیل نبود حفاظت کافی در حال تخریب شدن است. «دودکش جن» را در ۲۰ کیلومتری شهر ماه نشان و ۱۲۰ کیلومتری زنجان می توان پیدا کرد.

ماه نشان دریاچه ای هم دارد که محلی ها آن را «پری» می نامند، شاید در گذشته اهالی این منطقه، در دریاچه ی «خندقلو» پری دیده اند که این نام را برای آن برگزیده اند.

دریاچه ی «پری» در دهستان «اوریاد» در بخش مرکزی شهرستان ماه نشان و در ۱۵۲ کیلومتری مرکز استان قرار دارد و تنها دریاچه ی زنجان به شمار می آید و میان یک دشت وسیع قرار گرفته است و دقیقا حکم سراب را برای این منطقه دارد. دسترسی به دریاچه ی «پری» از جاده ی ماه نشان به روستای سهند سفلی و علیا، قاضی کندی، حسن آباد و پری امکان پذیر است.

دریاچه ی «پری» درست مانند «دودکش جن» تا به حال چندان مورد توجه قرار نگرفته، هرچند گفته شده است اداره ی میراث فرهنگی و گردشگری زنجان طرحی برای ساخت سایتی تفریحی در کنار آن دارد؛ ولی تا آن زمان، حفظ این دریاچه برعهده ی مسافران و بازدیدکنندگانش است تا مانند نامش به افسانه تبدیل نشود.

مرتبط:زرین غار یکی از زیباترین کشف های زنجان

براساس آخرین اخبار بدست آمده، کشف یک محوطه تاریخی در ماهنشان زنجان صورت گرفت.

شقایق هورشید، سرپرست هیئت باستان شناسی این محوطه تاریخی گفت: کاوش های نجاتبخشی حوضه آبگیر سد مراش شهرستان ماهنشان استان زنجان با مجوز پژوهشگاه با کاوش درمحوطه «مراش ۶» به انجام رسید. او با بیان اینکه بررسی و شناسایی حوضه ی آبگیر سد مراش با هدف نجات بخشی، توسط لاله عبدی کیا در سال ۱۳۹۳ انجام شده بود، افزود: در این بررسی مجموعاً ۱۶ اثر تاریخی و باستانی ادوار مختلف از پارینه سنگی میانی تا دوره اسلامی متآخر شناسایی و معرفی شد که محوطه مراش ۶ که در بین اهالی روستا و به واسطه قرارگرفتن آن در ابتدای دره جندره سی، با نام محوطه جندره سی شناخته می شود، حدوداً در ۵۰۰ متری جنوب غربی روستای مراش، یک کیلومتری ساختگاه سد و در دره رودخانه حلب قرار گرفته است.

هورشید با اشاره به اینکه با ساخت و آبگیری سد مراش این محوطه به طور کامل به زیر آب می رود، بیان کرد: محوطه مورد اشاره در بررسی سال ۱۳۹۳ با توجه به شواهد و یافته های سطحی، گورستان عصرآهن معرفی شده است.

او با بیان اینکه این محوطه توسط قاچاقچیان اشیای عتیقه مورد حفاری های غیرمجاز قرار گرفته و در سطح آن چندین گودال و قطعات سنگ پراکنده شبیه بقایای گور مشاهده می شود، افزود: به علت قرار گرفتن در تراز آبگیری سد مراش و خطر نابودی آن، موقعیت و دسترسی بهتر به محوطه خصوصاً در شرایط سخت منطقه و همچنین بودجه محدود گروه، برای کاوش نجاتبخشی پیشنهاد شد.

سرپرست هیئت باستان شناسی با تاکید بر اینکه گروه کاوش به واسطه اطلاعات بررسی سال۱۳۹۳ و همچنین مشاهدات سطحی، کار را با ایجاد ترانشه گستردهای با ابعاد ۱۰×۱۵ متر در راستای شمال جنوب و به منظور دستیابی به ساختارهای گورها آغاز کرد، ادامه داد: با ادامه کاوش مشخص شد که هیچگونه گور یا تدفینی در محدوده محوطه وجود ندارد، اما به تدریج ساختارهای معماری نمایان و امتداد ساختارها با الحاق ترانشه های دیگری پیگری شد.

به گفته این باستان شناس، ساختارها و بقایای معماری شامل دیواره های ساخته شده از مصالح قلوه سنگ های رودخانه ای و ملات گل، یک کف سنگفرش و دو اجاق هستند و در مجموع سه فضای معماری در راستای تقریبی شرقی- غربی نمایان شد.

او با تاکید بر اینکه در جریان کاوش تعداد زیادی تکه های سفال که بعضاً دودزده (تکه سفال های آشپزخانه ای) و مربوط به استفاده روزمره توسط ساکنان آن دوره بوده بدست آمد، گفت: علاوه بر این که تعداد زیادی قطعات استخوان و دندان های جانوری که احتمالاً متعلق به حیوانات اهلی بوده بدست آمد که مورد مصرف روزانه ساکنان بوده، از اشیای به دست آمده دیگر می توان به مشته سنگی و سنگ ساب اشاره کرد که تماماً پس از مستندنگاری به امین اموال استان زنجان تحویل داده شد.

هورشید ادامه داد: با توجه به آثار و شواهد بدست آمده به نظر میرسد محوطه استقراری آشکار شده متعلق به دوره تاریخی (اشکانی، ساسانی) است که در آینده با انجام آزمایش ترمولومینسانس می توان به اطمینان بیشتر دست یافت.

منبع:ایسنا

مرتبط:ساخت فیلم و کلیپ از جاذبه‌های گردشگری کرمانشاه