ماداگاسکار چهارمین جزیره‌ بزرگ جهان است و تاریخ نخستین نشستگاه انسانی در این جزیره احتمالاً به سده چهارم پیش از میلاد می‌رسد.
به گزارش خبرنگارحوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، ماداگاسکار؛ جزیره‌ای است که شاید نام آن را در انیمیشن‌ها و یا فیلم‌ها شنیده باشید، جزیره‌ای زیبا با تاریخچه‌ای هیجان انگیز که حیوانات گوناگونی در آن زندگی می‌کنند. امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا پیرامون این جزیره زیبا و معروف اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دهد، پس پیشنهاد می‌کنیم خواندن این مطلب را از دست ندهید.

ماداگاسکار کجاست؟

ماداگاسکار جزیره‌ای در اقیانوس هند است که در نزدیکی سواحل جنوب شرقی آفریقا قرار گرفته و پایتخت آن شهر «آنتاناناریوو» است.

ماداگاسکار چهارمین جزیره‌ی بزرگ جهان است. جمعیت آن ۲۲ میلیون نفر و زبان‌های رسمی این کشور مالاگاسی و فرانسوی است.

واحد پول این کشور آریاری مالاگاسی نام دارد. حدود نیمی از مردم این کشور مسیحی و نیمی دیگر پیرو سنت‌های دینی بومی هستند.

سنت دینی بومی این کشور بر پیوند میان زندگان و نیاکان در گذشته‌ آن‌ها تمرکز دارد.

در دوران پیش از تاریخ با تکه‌تکه شدن ابرقاره گندوانا، ماداگاسکار حدود ۸۸ میلیون سال پیش از شبه‌جزیره هند جدا شد.

این امر باعث شده‌است که بیش از ۹۰ درصد از حیات وحش و زیست گیاهی این جزیره مختص خودش باشد.

تنوع زیستی این جزیره هم‌اینک به خاطر رشد زیاد جمعیت انسانی و دیگر تهدید‌ها با مخاطره روبه‌رو است.

تاریخچه ماداگاسکار

تاریخ نخستین نشستگاه انسانی در ماداگاسکار احتمالاً به سده چهارم پیش از میلاد می‌رسد.

ماداگاسکار از سال ۱۸۹۶ (میلادی) از جمله مستعمرات فرانسه بوده‌ است. این کشور در روز ۲۶ ژوئن ۱۹۶۰ به عنوان «جمهوری مالاگاسی» از فرانسه اعلام استقلال کرد. در ادامه و در سال ۱۹۷۵ نام این کشور به «جمهوری دموکراتیک ماداگاسکار» تغییر کرد.

هستهٔ جمعیت ماداگاسکار که مالاگاشی نامیده می‌شوند ترکیبی از تیره‌های بانتو زبان آفریقا، عرب‌ها و مالایایی‌ها دانسته می‌شوند که این دو دسته اخیر در پی سفر‌های بازرگانی دریایی به این جزیره رسیده و در آن نشیمن گزیدند.

مالایایی نام همگانی تیره‌های منطقهٔ هند شرقی (مالزی، فیلیپین و اندونزی) هستند که از آنجا در سراسر آسیای جنوب شرقی و جزیره‌های اقیانوس آرام پراکنده شدند.

فرهنگ غذایی در ماداگاسکار

غذای پایه مردم در این کشور برنج است. غذای ملی آن «رومازاوا» است، خورشتی خوشمزه که از گوشت گاو و برگ سبزیجات مختلف تهیه می‌شود و عطر و بویی خاص دارد. این خورشت معمولاً به همراه برنج برای ناهار و شام خورده می‌شود.

در فرهنگ غذایی ماداگاسکار فرهنگ غذایی فرانسه بسیار به چشم می‌آید؛ مثلاً یکی از غذا‌های محبوب و خوشمزه آن‌ها «لسوپی» است که برای تهیه آن سبزیجات مختلف را آنقدر می‌پزند تا غلیظ شود و در آن از گوشت گوساله استفاده می‌کنند. نمونه‌ای از این غذا در فرانسه هم وجود دارد.

معرفی جاذبه‌های ماداگاسکار
پارک ملی رانومافانا Ranomafana

پارک رانومافانا با مساحت ۱۶۱ مایل مربع در جنوب شرقی ماداگاسکار قرار دارد.

از ماداگاسکار چه می‌دانید؟ + معرفی فرهنگ غذایی در ماداگاسکار/ گذری بر تاریخچه و جاذبه‌های ماداگاسکار

این پارک در سال ۱۹۹۱ برای محافظت از گونه‌های جانوری و گیاهی منحصربفرد این منطقه تاسیس شد.

اگر می‌خواهید به خوش منظره‌ترین قسمت این پارک بروید در سمت شرقی آن رودخانه‌های بسیار زیبایی وجود دارد.

در این پارک حیوانات در خطر انقراض زیادی زندگی می‌کنند که یکی از آن‌ها لمور بامبوی طلایی است که غذای آن فقط جوانه‌های بامبوست.

پارک ملی ماسوالا (Masoala)

پارک ماسوالا در شمال شرقی ماداگاسکار است و جنگل‌های بارانی زیادی دارد.

ده گونه از لمور‌های مختلف را می‌توانید در این پارک ببینید.

همچنین گونه‌های منحصربفردی از پرندگان و خزندگان هم در این پارک وجود دارد که دیدن آن‌ها بسیار جالب است، در بخشی از این پارک می‌توانید تفریحات آبی مثل غواصی انجام دهید.

خیابان بائوباب‌ها

در غرب ماداگاسکار در دو طرف جاد‌های خاکی، تعدادی درختان بائوئباب را می‌بینید که چشم انداز بسیار زیبایی دارند و از دیدنی‌ترین نقاط این منطقه هستند.

این درختان که بیش از ۸۰۰ سال از عمرشان می‌گذرد، قبلا در میان جنگل‌های انبوه بودند؛ ولی این جنگل‌ها در طی سالیانی برای زمین‌های کشاورزی از بین رفتند.

منطقه تفریحی نوزی بی (Nosy Be)

نوزی بی، جزیره‌ی کوچک و از نقاط توریستی این منطقه است.

در این منطقه تفریحی، رستوران‌ها و کافه‌های زیادی وجود دارد و می‌توانید در ساحل آرامش بخش آن از دیدن مناظر آب‌های فیروزه‌ای لذت ببرید.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

کریسمس در انگلستان دریک دوره‌ی دوازده روزه از ۲۶ دسامبر تا ۶ ژانویه ادامه دارد.

یکی از مراسم‌های ویژه‌ی کریسمس در انگلستان، سخنرانی ملکه است که هر سال روز کریسمس از رسانه‌ها پخش می‌شود

بسیاری از این افراد از این فرصت برای شرکت در جمع‌های خانوادگی و گذراندن تعطیلات با خانواده استفاده می‌کنند. بیشتر خانواده ها یک یا دو درخت کریسمس در خانه خود دارند. تزئین درخت معمولاً یک مناسبت خانوادگی است و هر کس کمک می کند. این درخت‌ها به زیبایی با چراغ‌های رنگی و ریسه‌ها تزیین می‌شوند. از دیگر تزیینات درخت کریسمس که هرکسی به سلیقه‌ی خود از آن‌ها استفاده می‌کند، می‌توان زرورق‌ها، حباب‌ها، مجسمه‌های شکلاتی، سکه و مجسمه‌ی فرشته بر بالای درخت را نام برد. درخت های کریسمس برای اولین بار در انگلیس توسط شاهزاده آلبرت آلمانی ، همسر ملکه ویکتوریا ،محبوب شد.

در انگلستان مردم همیشه می خواهند بدانند که آیا این یک “کریسمس سفید” خواهد بود؟! در کریسمس سفید شهرها پوشیده از برف می شود که در انگلیس، تقریباً هر ۴ یا ۵ سال اتفاق می افتد.

یكی از راههای مطمئن برای دیدن برف کریسمس در انگلستان ، تماشای کارتون محبوب “آدم برفی” است که در مورد ماجراجویی یک پسر در هنگام زندگی آدم برفی است. این انیمیشن برای اولین بار در ۱۹۸۲ در تلویزیون بریتانیا به نمایش گذاشته شد.

کریسمس در لندن

در سرتاسر انگلیس آتش بازی برای جشن سال نو وجود دارد. دو مورد از مشهورترین نمایشگرهای آتش بازی در لندن ، در امتداد رودخانه تیمز ، و در ادینبورگ در جشن هاگمانی است. بازارهای مخصوص کریسمس، پیست‌های باشکوه پاتیناژ، جشن‌های رویایی، نورپردازی‌های فوق‌العاده،‌ همه و همه کریسمس در لندن را به یاد ماندنی می‌کند

کاونت گاردن منطقه‌ای در لندن است که در زمان جشن‌های کریسمس به پناهگاه زمستانی تبدیل می‌شود؛ درخت کریسمس غول‌آسا در پیازای معروف با چراغ‌های کریسمس که در این مکان می‌درخشند فضای جشن کریسمس را به نمایش می گذارند

بیشتر روستاها و شهرها پیش از کریسمس با چراغ های کریسمس تزئین شده اند. غالباً یک شخص مشهور آنها را روشن می کند. معروف ترین چراغ های کریسمس در انگلستان در خیابان آکسفورد لندن است. هر ساله آنها بزرگتر و بهتر می شوند. هزاران نفر در ابتدای ماه نوامبر به تماشای “سوئیچ بزرگ” می روند

در زمان کریسمس کلیساها توسط شمع روشن می مانند. این یک مراسم بسیار ویژه است که باعث می شود حس وحال کریسمسی ایجاد شود. مراسم مذهبی کلیساها ،خواندن سرودهای کریسمس و شرکت در جشن‌های عمومی از بخش‌های جدانشدنی کریسمس در انگلستان هستند.سابقه‌ی سرودهای کریسمس به قرون وسطا بر می‌گردد، وقتی که نوازندگان سیار از قصری به قصر دیگر می رفتند. امروزه، نوازندگان و خوانندگان سرودهای کریسمس معمولا برای کمک به خیریه‌ها این سرودها را اجرا می‌کنند.

شب کریسمس

شب کریسمس، شبی پرهیجان برای کودکان ، زمانی است که بابانوئل به خانه‌ی آن‌ها سر می‌زند .کودکان معتقدند که پدر کریسمس یا بابا نوئل در جوراب هایی که از تخت یا جایی از اتاق شان آویزان می کنند ، هدایایی را به جای می گذارد. کودکان درخواست هایشان رادر نامه هایی می نویسند به پدر کریسمس یا سانتا می نویسند، اما گاهی اوقات به جای قرار دادن آنها در پست ، در شومینه ریخته می شوند. و بعد از دود شدن از دود کش پدر کریسمس دود را می خواند

روز باکسینگ

روز باکسینگ، روزی است که در بریتانیا تعطیل عمومی است و افراد به دوستان، کارمندان و خدمتگزاران خود هدیه می‌دهند. این سنت از قرون وسطی نشات گرفته است. از زمانی که کشیش‌ها وظیفه داشتند صندوق صدقات کلیسا را خالی کنند و بین نیازمندان تقسیم کنند.

غذای اصلی کریسمس

در انگلیس ، غذای اصلی کریسمس معمولاً در وقت ناهار یا اوایل ظهر روز کریسمس میل می شود. این به طور معمول بوقلمون کباب شده ، سبزیجات کباب شده وسبزیجاتی مانند هویج و نخود فرنگی ، چاشنی و گاهی بیکن و سوسیس است. اغلب با سس زغال اخته و سس نان سرو می شود. به طور سنتی بوقلمون ، گوشت گوساله یا غاز کباب اصلی غذای کریسمس بوده است.یکی دیگر از سبزیجاتی که اغلب در کریسمس درانگلستان استفاده می شود ، جوانه های بروسلی است.میز شام مخصوص کریسمس برای هر نفر با گل و شمع نیز تزئین می شود.

بریتانیا همچنین به کیک کریسمس مشهور است برای دسر اغلب پودینگ کریسمس ،پای مرغ و بسیاری ازانواع شکلات ها صرف می شود. ترافل ،کیک اسفنجی و یک لایه میوه تمشک از دیگر دسرهای محبوب در کریسمس است .

کریسمس در اسکاتلند

در اسکاتلند ، شروع سال جدید(که به آن هاگمانای گفته می شود) از کریسمس بسیار مهمتر است و هنوز یک جشن بسیار مهم است!

همچنین بنا بر عقیده ی اسکاتلندی ها اولین کسی که در سال نو پا به خانه می گذارد میتواند تأثیر بزرگی بر ثروت افرادی که در آنجا زندگی می کنند داشته باشد! به طور کلی تصور می شود افراد غریبه خوش شانسی می آورند.مردان موهای تیره به طور سنتی خوش شانس ترین هستند . تمیز کردن خانه برای استقبال از سال جدید یک سنت قدیمی است.

در بخش هایی از ولز جنوبی ، سنت اسب سواری وجود دارد .اسب سواران و همراهان آنها از خانه ای به خانه دیگری می روند ، موسیقی و آهنگ می خوانند.

علاوه بر سنت‌های کریسمس، جشن‌های عمومی و نورپردازی به سبک جدید هم در کوچه‌ها و خیابان‌های شهرهای مختلف برگزار می‌شود. فروشگاه‌ها و مغازه‌ها دکوراسیون خود را به مناسبت کریسمس تغییر می‌دهند و تخفیف‌های ویژه‌ای برای خریداران در نظر می‌گیرند. بازارچه‌های کریسمس هم یکی از بخش‌های جذاب جشن کریسمس در شهرهای مختلف هستند

بادیدن این جشن های شگفت انگیزی که هرسال در انگلستان برپا می شوند کاملا متقاعد خواهید شد که این سرزمین عجایب زمستانی بهترین مکان انتخابی شما برای سپری کردن تعطیلات کریسمس خواهد بود.

باغ شاهزاده ماهان یا باغ شازده ماهان یکی از باغ‌های تاریخی ایران در حدود ۲ کیلومتری شهر ماهان و در نزدیکی شهر کرمان و در دامنه کوه‌های تیگران جای گرفته و مربوط به پایان دوره قاجاریه و یکی از ۷ اثر ثبت جهانی استان کرمان است.

یکی از جاذبه های دیدنی در جنوب کشور عزیزمان روستای کهتویه است. این منطقه یکی از روستاهایی است که گردشگران و مسافران زیادی از آن دیدن می‌کنند. از مهم ترین جاذبه های آن می‌توان معماری قدیمی اما هوشمندانه، غذاهای لذیذ ، نخلستان ها و مردمان باصفا را نام برد. اگر تا به حال این روستا را از نزدیک ندیده‌اید و اطلاعی در مورد آن ندارید با مجله گردشگری تاریخ ما در این مقاله همراه باشید تا به اتفاق یکدیگر سفری به این روستا داشته باشیم.

کهتویه روستای آبادی از توابع بخش جناح شهرستان بستک هرمزگان است. در شش کیلومتری غرب شهر جناح واقع شده‌است. محدوده روستا از شمال چاله عالی احمدان، از جنوب کوه داربست، از مغرب روستای داربست، و از مشرق به شهر جناح منتهی می‌شود.

بافت قدیمی کهتویه

جمعیت این روستا بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۱٬۱۵۸ نفر (۲۶۵ خانوار) بوده‌است. از نظر ساخت جمعیتی مردم کهتویه هر گروهی از یک منطقه به این روستا آمده‌اند که دارای قومیت‌های مختلفی بوده‌اند؛ ولی امروزه علی‌رغم تفاوت‌های قومی و قبیله‌ای در کنار هم زندگی می‌کنند؛ و آشتی و دوستی وسخاوت از صفات آنان است. مردمانی کاسب کار و زحمت کش ومذهبی هستند. بیشتر آنان به آن سوی خلیج فارس برای کسب رزق سفر می‌کنند. مردم کهتویه از اهل سنت و شافعی مذهب یعنی از پیروان امام محمد ادریس شافعی هستند؛ و آنچه امروزه مشاهده می‌شود مردمانی هستند اصیل و با ایمان و دارای خلق وخوئی آرام و صلح طلب که ستیزه‌ای با همدیگر و با مردم منطقه ندارند. شاهد بر این ادعا لهجه آرام و ملایم فارسی است که مردم این روستا به آن تکلم می‌نمایند و شباهت زیادی به لهجه بستکی دارد و کهتویان اصیل کلمات را بیشتر به صورت کشیده تلفظ می‌کنند. در روستای کهتویه علماء افاضل و برجسته وجود داشته که به منطقه خدمات شایانی از لحاظ وعظ و ارشاد دینی به مردم منطقه کرده و می‌کنند. از جمله این علماء: حاج ملا علی کهنه بودند که بعد از مدت‌ها به کشور بحرین مهاجرت کردند.

معماری این منطقه دلیلی بر تمایز آن با دیگر روستاهای این استان است، حالت پلکانی که در آن وجود دارد و کوچه های تنگ و باریکش همگی بر جذابیت این منطقه می افزاید. در این فراز و نشیب ها، چشم اهالی محلی که به مهمانان تازه وارد می افتد با آن لهجه شیرین جنوبی با اصرار شما را به خانه هایشان دعوت می کنند تا لحظات شیرینی برایتان رقم بزنند، بنابراین اگر به این روستا سفر کردید زیاد نگران جای خواب و خورد و خوراک نباشید چرا که مردم روستای کهتویه در هرمزگان به اندازه خونگرم و مهمانوازند که حتما شما را به یک وعده غذا دعوت خواهند کرد. بیشتر خانه هایی که در این روستا ساخته شده اند از سه طرف با تپه محاصره هستند و اولین خانه زمانی که به این روستا وارد می شوید بر روی زمین و آخرین خانه در نزدیکی آسمان آبی نیز قرار دارد. مشارکت و همدلی در این روستان از خانه های آن کاملا پیداست چرا که حیاط هر خانه بام خانه ای دیگر است.

با توجه به این بر اساس اسناد و شواهد موجود درباره ی این بارها نام آن تغییر کرده است، می توان به این صورت بیان کرد که در ابتدا این روستا به دلیل قرار گرفتن در کنار چشمه ای به نام تزگ آباد به همین نام مشهور بود اما بعد از آن این چشمه خشک شد و خشکسالی در این منطقه پدید آن به دلیل وجود کوه و تپه هایی که در کنار این روستا وجود دارد به روستای کهتویه که به معنای روستایی میان کوه و تپه است نام گذاری شد.

زبانی که مردم کهتویه به آن سخن می گویند از شاخه های گویش بستکی است که خود از زبان لارستانی است که از نظر لهجه با همه لهجه های موجود در روستاهای اطراف متفاوت است، برخی این زبان را ادامه زبان پهلوی دوره ساسانی دانسته اند.

بسیاری از عروس ها، دوخت لباس عروس و حنابندان را به هنرمندان کهتویه می سپارند و خیالشان راحت است که در زمان مناسب بهترین لباس را تحویل می گیرند. هنر این روستا در سنگ نیز نمود پیدا کرده است و هنرمندان با خلاقیت خود به ساختن آثاری سنگی مشغول هستند و آثار ارزشمندی را می سازند.

قند مخصوص این روستا که به نبات معروف است، مسقطی خوشمزه ای به نام حلوا، ادویه معروف روستا ( بَلو ) و نان محلی فلزن از تجربیات خوشمزه ای هستند که می توانید از کهتویه برای عزیزانتان به یادگار بیاورید.

امکانات اقامتی و رفاهی در روستا وجود ندارد. بهتر است در هتل های شهرهای نزدیک همچون بستک اقامت کنید و در برنامه ی سفر خود به این روستا بروید. شاید هم خوش شانس باشید و بتوانید یک شب مهمان مردم مهمان نواز کهتویه باشید.

جاذبه های روستای کهتویه

یکی از جالب ترین تجربه هایی که در روستای کهتویه در هرمزگان می توانید داشته باشید آشنایی با روسومات اهالی آن منطقه است؛ این موضوع برای کسانی که بار اولشان است به جنوب ایران سفر می کنند بسیار جالب و هیجان انگیز است.

تپه های اطراف این روستا، حال و هوای خاصی را به نوستالژیک بازان می دهد که نباید فراموش کرد! در این روستا، مسجدی زیبا قرار دارد که بازدید از آن معمولا توسط گردشگران انجام می شود. معماری زیبای این مسجد، یادآور برخی از مساجد کوچک در شهر های تونس، عربستان سعودی و امارات است.

در این روستای زیبا، آن چه بیش از همه در معرض دید عاشقان روستا گردی قرار می گیرد، هزاران درخت نخل تنومندی است که به صورت دیم عمل آمده و مناظر بکری را در این روستای پلکانی جذاب به تصویر کشیده اند.

برای عاشقان نخلستان گردی در جنوب، گردش در میان نخلستان های کُهتویه و تجربه خرماهای ایرانی در این منطقه، تجربه شیرین و شاید تکرار نشدنی باشد.

نخلستان های روستا

به واسطه رونق دامپروری منطقه، گوشت در این روستا مرغوب است و اگر کباب خوب می خواهید،‌ ماسوله هرمزگان این فرصت را برایتان فراهم می کند تا از گوشت محلی و رستوران آن جا استفاده کنید و نهار و شام خاطره انگیز را در این روستای پلکانی تجربه کنید.

گفته شده که اهالی روستا به خصوص زنان کدبانوی آن، مهارت زیادی در آشپزی داشته و غذاهای سنتی و اصیل ایرانی را به خوبی تهیه می کنند و به همین خاطر، کُهتویه، از کیترینگ های (آشپزخانه) منطقه برای مراسمات مذهبی و ملی و عمومی شده است. چلویی به نام بریانی با کباب خاص این منطقه، از جمله غذاهای معروف این خطه است که خوردن آن را در صورتی که به این مکان زیبا سفر کردید، توصیه می کنیم.

چه فصلی را برای سفر به روستای کهتویه انتخاب کنیم

با توجه به موقعیت جغرافیایی روستای کهتویه در هرمزگان که در جنوب ایران قرار گرفته آب و هوای این منطقه بسیار گرم و مرطوب بوده و شرایط برای سفرهای تابستانی و تقریبا بهاری مسعد نیست. اما در پاییز و به خصوص زمستان شرایط معتدل و نسبتا ایده آلی فراهم می شود و این روستا می تواند پذیرای مسافران بسیاری باشد. در رابطه با اقامت هم همانطور که در بالا هم به آن اشاره کردیم نگران نباشد چرا که اگر چه شرایط اقامتی نظیر هتل و هاستل در این روستا وجود ندارد اما اهالی آن به اندازه ای خونگرم و مهمان نواز هستند که حتما پذیرای شما خواهند بود. اما اگر خواستید که مستقل باشید می توانید به شهرهای اطراف بروید نظیر شهر بستک و در اقامتگاه های آن منطقه اقامتی کوتاه داشته باشید

ادرس کهتویه

روستای کهتویه از شمال به چاله عالی احمدان، از جنوب به کوه داربست، از غرب به روستای داربست و از شرق به شهر جناح محدود می شود. برای رسیدن به این روستا راهی هرمزگان شوید و سراغ شهرستان بستک و شهر جناح را بگیرید. با دور شدن از این شهر ها و با کمک تابلوهای راهنما از طریق جاده جناح – فرامرزان به کهتویه می رسید که در ۳۵ کیلومتری شهرستان بستک و ۷ کیلومتری شهر جناح قرار دارد و فاصله آن تا بندرعباس در حدود ۳۰۰ کیلومتر می باشد.

منابع:تاریخ ما

جیپور یکی از شهر های ایالت راجستان هندوستان است که به دلیل پیشینه تاریخی که دارد، دیدنی های بسیاری را به بازدید کنندگان عرضه میکند.

قصر شهر

اولین جاذبه ای که از جیپور به شما معرفی میکنیم قصر شهر است. این بنا که در قرن ۱۹ در قلب این شهر ساخته شده است متعلق به مهاراجه ساوای جای سینگ میباشد. امروزه بیشتر کاخ ها و قصر های هندوستان تبدیل به موزه های مختلفی شده اند. در این قصر نیز عتیقه‌جات از جمله زره، لباس، کالسکه و یادبودهایی متعلق به مهاراجه‌های سابق و همسرا‌ن شان به نمایش در آمده است. البته مکانی به نام چاندر در این قصر وجود دارد که هنوز هم توسط خانواده سلطنتی هندوستان مورد استفاده قرار میگیرد.

قلعه آمیری

قلعه آمیر در شهری به همین نام در نزدیکی جایپور قرار گرفته است. این قلعه را راجمان سینگ اول در قرن ۱۶ ساخت. این بنا بسیار هنرمندانه ساخته شده و از عناصر معماری گوناگون مختص به هند در آن استفاده شده است.

رصد خانه جانتار مانتار که دراین شهر قرار دارد یکی از بنا های علمی هندوستان به شمار میرود. این رصد خانه نیز در سال ۱۷۳۸ و به دستور ساوای جای سینگ در این شهر بنا شد. این رصدخانه امروزه مجموعه ای بی نظیر زا ادوات و لوازم ستاره شناسی است. البته این بنا امروزه در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت در آمده است.

سه اله معروف هند باستان

هاوا محل یا قصر بادها برای بانوان سلطنتی بنا شد تا آنها بتوانند به راحتی و بدون دیده شدن توسط مردان به جشن ها و اعیاد خود برسند. فرهنگ هند در گذشته به بانوان سخت گیری های بسیاری میکرد برای مثال آنها حق حظور در جامعه و میان مردان را نداشتند بنابراین روزگار بر آنان بسیار سخت میگذشت. این قصر بنا شد تا زندگی را برای آنان آسان تر کند.

جیپور شهری پر از تاریخ است. به قولی میتوان گفت بهشت تاریخ دانان به شمار می آید. البته با این همه بسیار هم به آن توجه شده است.

رصدخانه جانتار مانتار

مکانی که صدها تاریخدان، منجم و مسافر کنجکاو در آن برای کشف مهارت های نجومی می آمدند، بله در زمانی مفاهیم علمی هند بسیار نوپا بود رصدخانه ای به نام جانتار مانتار در شهر جیپور تاسیس شد که به ثبت جهانی یونسکو هم رسید. این بنا در سال ۱۷۳۸ به دستور مهاراجه ساوای جای سینگ ساخته شد، وی بسیار به علم نجوم علاقه داشت و در این رصدخانه می توانید مجموعه ای از بهترین و بی نظیرترین لوازم ستاره شناسی و نجوم را مشاهده کنید. سامرات یانترا (Samrat Yantra) در این رصدخانه یکی از بزرگ ‌ترین شاخص ‌های آفتاب جهان بوده و توجه ویژه ‌ای را می‌طلبد.

اِلِفَنتَستیک

سعی کنید زمانی که به هند سفر کردید، فیل سواری را هرگز فراموش نکنید. این مکان در شهرک آمبر واقع است که در آن مزرعه فیل بسیار جلب توجه می نمایند. در این مزرعه می توانید خانواده کوچکی را که از قرن ۱۶ به شغل فیل سواری مشغول هستند را مشاهده کنید.حتی اگر نخواستید هم فیل سواری کنید می توانید با این موجودات دوست داشتی باز کنید و به آن ها غذا بدهید. در انتهای این بازی و تفریحات، خود را به یک غذای خانگی عالی راجستانی در مزرعه مهمان کنید. فیل سواری از مهمترین و جذاب ترین جاذبه های گردشگری جیچور به شمار می رود.

منبع:تاریخ ما