فرصت‌ها و چالش‌های ایران در اکسپو دبی

در نشست بررسی فرصت‌ها و چالش‌های اکسپو دبی ۲۰۲۰، نخستین گروه از راهنمایان گردشگری اعزامی به این روید بزرگ تاکید کردند: اگر جشن «نوسده» از اکسپو دبی شروع و در جام جهانی قطر ختم شود، ایران، امارات و قطر سه رأس خاورمیانه خواهند شد که در طول تاریخ، برگزارکننده سه رویداد بزرگ بوده‌اند.

آرش نورآقایی، کارشناس گردشگری که در ایده استفاده از راهنمایان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در «اکسپو دبی ۲۰۲۰» نقش داشته است، در گفت‌وگوی مجازی با اعضای نخستین گروه از راهنمایان اعزامی به این رویداد جهانی که به انگیزه بررسی فرصت‌ها و چالش‌ها برگزار شد، درباره مزایا و فرصت‌های حضور ایران در اکسپو گفت: براساس مطالعات تاریخی، به یاد ندارم سه رویداد بزرگ در یک برهه زمانی کوتاه در خاورمیانه اتفاق افتاده باشد؛ اکسپو دبی و بازی‌های جام جهانی قطر که مشهورترین و بااهمیت‌ترین رویدادهای جهانی هستند. خوشبختانه ۱۰ روز پایانی اکسپو دبی مصادف شده با ۱۰ روز نخست که ایران مطابق با گاه‌شمار خورشیدی، وارد سال ۱۴۰۱ و «سده نو» می‌شود و این فرصتی استثنایی است که اختتامیه این رویداد جهانی، همزمان با شروع یک رویداد بزرگ از جانب ایران باشد و پایان آن به جام جهانی قطر ختم شود.

او افزود: با این حساب می‌توان اعلام کرد، ایران، امارات و قطر، سه رأسِ خاورمیانه و برگزارکننده سه رویداد بزرگ جهانی هستند که نه تنها تصویر مثبتی برای ایران می‌سازد، که برای خاورمیانه هم چنین تصویرسازی‌ای خواهد داشت. طرح‌های زیادی به این مناسبت پیشنهاد شده، مثل برگزاری مهمانی بزرگ شام ایرانی، سفره هفت سین بزرگ و صدور ویزای رایگان در طول برگزاری اکسپو دبی و ایده‌های بسیار دیگر  که حتی اگر در این چند ماه نتوانیم کار بزرگی انجام دهیم، می‌توانیم با این طرح‌ها تصویر مثبتی از ایران بسازیم. حتی که اکنون از شکل حضور ایران در اکسپو دبی ناراضی باشیم، ولی این فرصت و شانس را همچنان داریم و فکر می‌کنم تهدیدها را می‌توان به فرصت تبدیل کرد. امیدواریم ابعاد این فرصت و شانس را درنظر بگیریم، چون دیگر چنین آوردگاه جهانی در این سطح نداریم.

این راهنمای گردشگری با اشاره به برخی اقدامات دیرهنگامی که ایران در زمان حضور در اکسپو دبی داشته است و بروکراسی‌های موجود در امارات که عامل اجرا نشدن برخی از ایده‌ها و طرح‌ها می‌شود، اظهار کرد: مثلا برای برگزای شب یلدا در پاویون ایران دیر اقدام شد، درحالی‌که مثلا کشوری مثل مراکش جزئی‌ترین برنامه‌های خود از جمله معرفی غذا را در تقویم اکسپو ثبت کرده است، ولی تا زمان انجام این گفت‌وگو ندیدم مراسم شب یلدای پاویون ایران در این تقویم ثبت شده باشد. ما در اطلاع‌رسانی و برنامه‌ریزی برای اکسپو، ضعیف عمل کرده‌ایم. درباره ایده نوسده هم با این‌که چهار سال است از آن صحبت می‌کنم تازه شنیده‌ام قرار است ستاد ملی نوسده را تشکیل دهند که بعید می‌دانم در این فاصله همه کارها پیش برود.

وی اضافه کرد: اطلاع دارم در حدود دو ماه و نیم از زمان برگزاری اکسپو دبی، پاویون ایران سه یا چهار مرتبه برای بسته شدن (پلمب) اخطار گرفته است. در این پاویون از مصالح چوبی استفاده شده که برای آفت‌زدایی و لحاظ کردن سیستم ایمنی و اطفاء حریق، اهمال‌کاری شده است. چه این غرفه را ببندند یا نبندند، این‌که سه بار اخطار  رسمی به پاویون ایران داده شده است، در شأن کشور ما نیست.

او یادآور شد که نقدها برای بررسی دلایل و عواملی که ایران را در اکسپو دبی در چنین جایگاهی قرار داده است، مطرح می‌شود و گفت: آنچه در اکسپو نمایش داده شده در واقع نمود تمام اتفاقات پشت صحنه است، نمود اقتصاد ما و کمبود مالی، آموزش ندیدن، رفتارهای جزیره‌ای نسبت به دنیا و خودبرتربینی‌هایی که در آوردگاه جهانی یقه ما را می‌گیرد، اما تصور می‌کنیم اشتباه و خطا فقط از جانب یک مجری بوده است، درحالی‌که ما معمولا سلسله اشتباهاتی داریم که در جایی خود را نشان می‌دهد.

نورآقایی در ادامه، با اشاره به تصمیم معاونت گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی برای اعزام راهنمایان رسمی برای مدیریت بازدیدها از پاویون ایران در اکسپو برای رفع برخی نقایص، درباره برخی نامهربانی‌هایی که به این طرح شده است، گفت: این راهنماها جای کم‌کاری و بدکاری برخی را توانستند پر کنند. ما به عنوان راهنمای رسمی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی برای بهبود وضعیت، کاری را به صورت داوطلبانه انجام دادیم. فکر کردیم یک جای کار می‌لنگد و به عنوان راهنما رفتیم کمک کنیم. این کمک‌ها هم داوطلبانه و رایگان بوده است. این راهنماها بعد از دو سال بیکاری، اولین فرصتی را که پیش آمده رایگان انجام دادند و خیلی جای قدردانی دارد.

او اضافه کرد:‌ فکر می‌کنم راهنماهای گردشگری که تا کنون به اکسپو دبی اعزام شده‌اند تنها گروهی بوده‌اند که گزارش مستند، مکتوب و کاملی را از این رویداد که دو ماه و نیم از برگزاری آن گذشته است، ارائه کرده‌اند.

او همچنین توضیح داد: انتخاب راهنماها توسط دفتر بازاریابی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و با نظارت معاونت گردشگری این وزارتخانه و مشاوران و دفتر هماهنگی مستقر در معاونت گردشگری انجام می‌شود. در کشور بیش از ۱۲ هزار راهنمای دارای کارت وجود دارند که حدود سه هزار نفر آن‌ها فعال هستند و با توجه به محدودیت زمانی و مکانی اکسپو، قطعا برای همه این راهنمایان فرصت حضور فراهم نمی‌شود، اما این اقدام را یک قدم رو به جلو می‌دانیم، چون راهنماها قبلا در چنین رویدادهایی حضور نداشتند.

سه اخطار به پاویون ایران در دبی

امین عدیلی، عضو نخستین گروه از راهنمایان اعزامی به اکسپو و مدرس گردشگری، درحالی که پیش از این تجربه حضور در اکسپوهای قبلی را نداشته است، به عنوان راهنمای پاویون ایران و بازدیدکننده اکسپو دبی تجربیاتش را شرح داد و با تشبیه اکسپو دبی به دهکده جهانی، بازدید از این رویداد را با توجه به دسترسی آسان‌تر از ایران به نسبت اکسپو ۲۰۲۵ که قرار است در اوزاکای ژاپن میزبان آن باشد، به همه توصیه کرد.

او در بخشی از این گفت‌وگو به نقایص پاویون ایران نیز اشاره کرد و افزود: از نظر معماری معلوم بود تفکر شده است، هرچند در اجرا می‌توانست بهتر باشد. برخی از کشورها پاویون‌های پیش‌ساخته‌ای داشتند، درحالی‌که پاویون ایران یک سازه کامل بود و این از جمله ویژگی‌های مثبت آن به شمار می‌آمد. البته که در اجرا و نرم‌افزار، ضعیف عمل کرده است. البته شنیده‌ام که درحال به‌سازی و اصلاح هستند، اما احتمالا وقتی کامل بشود، اکسپو تمام خواهد شد. به هر حال این فضا و فرصت می‌توانست در تصویرسازی و کاهش اثر ایران‌هراسی مفید باشد.

او اضافه کرد: پاویون ایران بیش از ۲۰۰۰ متر وسعت دارد، اما متاسفانه برخی از این فضاها یا تعطیل بود یا استفاده مفید و کارشناسی نشده است.

عدیلی موقعیت جغرافیایی و مکانی پاویون ایران را یکی از مثبت‌ترین ویژگی‌های آن دانست و استفاده از مهره در نمای بیرونی و رنگ فیروزه‌ای را برای بازدیدکنندگان جذاب دانست.

هادی حرم‌شاهی که راهنمای عرب‌زبان است و همراه با گروه پیشرو راهنمایان گردشگری به اکسپو دبی اعزام شده بود، نیز این رویداد را فرصتی برای عرض‌اندام همه کشورها دانست و بیشتر درباره ویژگی‌های مثبت پاویون ایران سخن گفت و اجرای آن را در مقایسه با برخی کشورها بهتر دانست و افزود:‌ ایران به نسبت جایگاه خودش اجرا و حضور خوبی نداشت، اما نکات مثبت آن به منفی‌ها می‌چربد.

او همچنین گفت: برخلاف بسیاری از کشورها که روی ارائه یک مفهوم متمرکز شده بودند، در ایران به ظرفیت‌های واقعی پرداخته نشده و جای ایده‌پردازی خالی است و گسست مفهوم مشاهده می‌شود.

حرم‌شاهی پاویون‌های پاکستان، ‌آلمان، یمن و روسیه را به زعم خود جزو قوی‌ترین‌های اکسپو دبی معرفی کرد که توانسته بودند از کمترین ظرفیت‌ها و یا با تمرکز روی یک مفهوم، بیشترین بهره‌برداری و بالاترین اثرگذاری را داشته باشند.

او در عین حال تولید صف بلند بازدیدکننده در برخی پاویون‌ها را یکی از سیاست‌های اکسپو و آن کشورها دانست و افزود: پاویون برخی کشورها ظرفیت بازدید همزمان ۲۰۰ نفر را دارند، اما فقط به ۳۰ نفر اجازه بازدید می‌دهند، بنابراین سخت است که صف‌های طولانی را معیار پاویون‌ برتر، جذاب و پرطرفدار دانست.

این راهنمای گرشگری همچنین توصیه کرد: اگر کسی از اکسپو دبی، به‌ویژه پاویون ایران بازدید می‌کند، ای کاش بتواند راهکار ارائه کند و پیشنهاد بدهد تا سریع اصلاح شود و فقط حرص کاستی‌ها را نخورد، چون همه ما برای ایران اقدام می‌کنیم و دوست داریم نام ایران بالا برود.

داوود دهقان، راهنمای گردشگری که از استان یزد به پاویون ایران در اکسپو دبی اعزام شده بود، نداشتن برنامه‌ریزی و لکنت در انتقال مفهوم را مهمترین نقطه ضعف ایران دانست و گفت: من تجربه اکسپوهای قبلی را ندارم، اما به عنوان دانشجوی دکتری گردشگری می‌دانم که  در گردشگری، اصلی به نام استفاده از فرصت‌ها وجود دارد و اکسپو بهترین فرصت برای معرفی کشور ما بود.

او ادامه داد: براساس شنیده‌هایم اکسپوهای قدیم بیشتر روی تکنولوژی متمرکز بودند، اما دبی معادلات اکسپو را به هم زده و بیشتر روی رسوم و فرهنگ‌ها متمرکز شده است. از پاویون بیشتر کشورها کاملا مشهود بود که سال‌ها برای این حضور برنامه‌ریزی کرده بودند، موردی که ما همیشه از آن غافلیم و این همان ضعف پاویون ایران است، برای همین از حالا باید برای اکسپو بعدی برنامه‌ریزی کنیم.

دهقان همچنین گفت: تغییر مدیر پاویون ایران هر ۱۲ روز یک بار ایراد مهمی است، تا نفر جدید بیاید و با ساختار آشنا شود، مدت زمان مدیریت ۱۲ روزه‌اش تمام شده و این شیوه مدیریت فاجعه است.

این راهنمای گردشگری که تجربه دو هفته حضور در پاویون ایران در اکسپو دبی را داشته است، نیز معتقد است: پاویون ایران سرگردان مانده و معلوم نیست چه مفهومی را می‌خواهد انتقال دهد، درحالی‌که کشورهای دیگر روی یک مفهوم مانور می‌دهند، مثلا آمریکا روی سفرهای فضایی متمرکز شده است، اما بازدیدکنندگان پاویون ایران در پایان حتی نمی‌دانند ایران چه چیزی را می‌خواسته معرفی کند.

دهقانی هم پاویون پاکستان را در اکسپو دبی فراتر از تصور دانست و عملکرد عربستان را در نشان دادن تصویر مدرن و نقش پررنگ زنان در این کشور بسیار خوب توصیف کرد و از آلمان که با استفاده از عنصر “بازی”، استفاده از انرژی پایدار و مشارکت را در ذهن ماندگار کرده است،  به عنوان یکی از پاویون‌های مثال‌زدنی اکسپو دبی یاد کرد و گفت: ما همیشه فکر می‌کنیم باید سخت و پیچیده باشیم، درحالی که بسیاری از کشورها با استفاده از یک عنصر ساده، تصویرسازی عمیق و اثرگذاری داشتند. نظر ما بر این است که پاویون ایران نتوانست یک درصد از این مفاهیم را به تصویر بکشد و بازدیدکننده‌ها را لحظه‌ای درگیر کند.

محسن حاجی‌سعید ـ رییس کانون انجمن‌های صنفی راهنمایان گردشگری ـ هم که در این گفت‌وگوی مجازی، اشاره شد در ایده‌پردازی طرح اعزام راهنمایان گردشگری به اکسپو دبی نقشی داشته است، در سخنانی کوتاه ‌بیان کرد: بازخوردهای خوبی را از وزارت صمت و گردشگری در نتیجه اعزام دو گروه از راهنمایان گردشگری به پاویون ایران در اکسپو دبی دریافت کرده‌ایم که فکر می‌کنم استفاده از راهنمای گردشگری در چنین رویدادهایی جزء لاینفک شده است. تا الان توانسته‌ایم از هفت استان، راهنما در اکسپو مستقر کنیم و امیدواریم این رویه مثبت را پیش ببریم و بتوانیم جمع‌بندی خوبی برای اکسپوها و رویدادهای بین‌المللی بعدی برای حضور راهنمایان گردشگری در کنار دولت داشته باشیم.

اکسپو دبی که از تاریخ ۹ مهر ۱۴۰۰ آغاز شده است، به مدت شش ماه تا ۱۱ فروردین ۱۴۰۱ با شعار اکسپو «پیوند ذهن‌ها، خلق آینده» ادامه خواهد داشت. امارات پیش‌بینی کرده است تا ۲۵ میلیون نفر از اکسپو بازدید کنند. ایران نیز در فضایی به وسعت ۲۰۱۴ مترمربع ایران با روایتی از شهرزاد قصه‌گو و با شعار «ایران؛ تمدن کهن و استوار تنوع اقوام و میزبان ملت‌ها» در اکسپو دبی حضور دارد. بسیاری از کارشناسان، معماران، ‌فعالان اقتصادی، ‌فرهنگی و گردشگری نقدهای صریحی را به محتوا و مدیریت پاویون ایران در اکسپو دبی وارد کرده‌اند.

وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی که مسؤولیت بخش گردشگری پاویون ایران را به عهده دارد، پس از دریافت گزارش‌هایی از کیفیت پایین بازدیدها، گروهی از راهنمایان را به این پاویون اعزام کرد. این وزاتخانه معتقد است این اقدام کیفیت بازدیدها را ارتقاء داده است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

پاویون ایران در اکسپو دبی چقدر بازدید داشته؟

سرایان، سرزمین آب انبارها

شهرستان سرایان در شمال غربی استان خراسان جنوبی معروف به سرزمین آب انبارها با جاذبه های گردشگری و آثار تاریخی هرساله پذیرای مهمانان نوروزی و گردشگران است.

بنا بر آنچه از بررسی های باستان شناسی منطقه بدست آمده سابقه استقرار جوامع پیش از تاریخ در حوالی آیسک سرایان به هزاره های چهارم و سوم پیش از میلاد می رسد.

سابقه تاریخی سرایان به دوران قبل از اسلام برمی گردد و سد تاریخی “زو”  از یادگارهای باقی مانده آن دوران است و در دوره اسلامی نیز این منطقه بخشی از ایالت قهستان بوده که در همان نخستین سال های حمله اعراب به تصرف سپاه اسلام درآمد.

سرایان با آب انبارهای فراوان که ۱۴ باب آن در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است، لقب سرزمین آب انبارها را به خود گرفته و بزرگترین آب انبار آن آب انبار پایین سرایان نام دارد.

آب انبارها بناهایی عام المنفعه ای هستند که در مناطق خشک و بیابانی از اهمیت ویژه ای برخوردارند و هنوز از برخی از این آب انبارها استفاده می شود.

سرایان، سرزمین آب انبارها

آب انبار کاروانسرای سرایان جزو آب انبارهایی است که از سلامت زیادی برخوردار و آب مصرفی آن از قنات معروف زابر در فصل زمستان تامین و در فصول گرم سال مورد استفاده مردم منطقه قرار می گیرد.

علاوه بر این آب انبار پنج آب انبار دیگر نیز در شهر سرایان است که هنوز مورد استفاده قرار می گیرند.

این آب انبار در میدان کوثر، در کنار حمام و کاروانسرای سرایان واقع شده و عناصر معماری آن، سردر ورودی، پلکان، پاشیر و مخزن می باشد. سر در ورودی آن دارای طاق جناغی با تزئینات رسمی بندی است و پوشش پلکان به شیوه آهنگ اجرا شده که پس از آن فضای پاشیر و مخزن استوانه ای شکل بنا، با سقف گنبدی قرار دارد.

 

سرایان، سرزمین آب انبارها

این بنا مربوط به دوره صفوی است و عمده ترین مصالح مورد استفاده در آن آجر می باشد و مهمترین ویژگی اثر، تزئینات آجری به شیوه خفته و راسته و رسمی بندی گچی زیر طاق سردر ورودی است.

این آب انبار دارای ۳۹ پله و ظرفیت مخزن حدودا ۳۵۰ متر مکعب می باشد که توسط میر تونی و به سفارش فاضل تونی احداث و در سنگ لوح بنا ذکر امام حسین (ع) و لعن یزید آمده است.

کاروانسرای سرایان، مسجد جامع سرایان، مقبره تورانشاه، آب انبار کاروانسرا، آب انبار کمال آیسک، برج حصار سه قلعه و قلعه قلاع سرایان از جمله آثار ارزشمند و دیدنی برای مسافران نوروزی و گردشگران است.

“کاروانسرای سرایان” مربوط به دوره صفوی به شیوه دو ایوانی ساخته شده و فضاهای معماری آن عبارتند از سردر ورودی که واقع در ضلع جنوبی است و دارای طاق جناغی با تزئینات کاربندی می باشد.

هشتی این بنا از دو سو بـه اتـاق های فرعی و از روبـرو به صحـن، منتهی می شود و حجره های متعدد که برای استراحت کاروانیان ساخته شده و دو ایوان در اضلاع شمالی و جنوبی و اصطبل که در پشت ایوان و حجره های شمالی بنا، جای گرفته است.

سرایان، سرزمین آب انبارها

کاروانسرای سرایان از آثار دوره صفوی است و به رباط شاه عباسی معروف می باشد.

“آب انبار کاروانسرا” به همراه کاروانسرا، حمام و بازار، یک مجموعه فرهنگی را تشکیل می دهند.

عناصر معماری بنا شامل سر در ورودی، پلکان، پاشیر و مخزن است و سر در ورودی آن دارای طاق جناغی و تزئینات رسمی بندی می باشد و پوشش پلکان آن به شیوه آهنگ اجرا شده و پس از آن فضای پا شیر و مخزن قرار دارد.

این بنا مربوط به دوره صفویه است و عمده ترین مصالح مورد استفاده در آن آجر، ملات گچ و ساروج می باشد.

“مقبره توران شاه” مربوط به دوره تیموری در حاشیه جنوبی شهر سرایان و در داخل قبرستان قدیمی واقع شده است.

“منطقه نمونه گردشگری مصعبی و کریمو” هم از دیگر آثار تاریخی سرایان در روستاهای مصعبی و کریمو از توابع بخش مرکزی شهرستان سرایان در ۳۰ کیلومتری شمال شهر واقع شده است.

آب و هوای این روستاها در بهار و تابستان و اوایل پاییز، مطبوع و دلپذیر و در زمستان ها سرد است و چشمه سارهای فراوان، آب و هوای مساعد و اراضی مستعد، موجبات رونق باغداری و دامداری در این روستاها شده است.

منبع: ایرنا

بوم‌گردی ها، اقتصادی نوین بر بستر تاریخ و فرهنگ

چند زمانی است زیستن در این خانه‌ها نه تنها آرزو بلکه به واقعیت تبدیل شده است، سفری می‌کنیم به خانه‌های بوم‌گردی، خانه‌هایی که در بستر تاریخ و فرهنگ موجبات اقتصادی نوین را فراهم می‌کنند.

اقامتگاه‌های بوم‌گردی چند سالی است در روستاهای اطراف شهرهای بزرگ و دارای آثار تاریخی و طبیعی شکل گرفتند و دستگاه‌های متولی از آن‌ها حمایت می‌کنند. از سویی مشکلات شهرنشینی و فطرت طبیعت‌دوست آدمی، او را به دامان طبیعت و مناطق آرام می‌کشاند؛ بنابراین این عامل فرصت خوبی است تا اسباب توسعه روستایی با گردشگری و خدمات آن فراهم آید.

استان کرمان با دارا بودن ظرفیت‌های بی‌شمار در امر اقامتگاه‌های بوم‌گردی می‌تواند در حوزه صنعت گردشگری چرخ‌های اقتصادی خود را تندتر به حرکت درآورد. در حال حاضر حدود ۳۳۵ اقامتگاه بوم‌گردی در سطح استان در حال فعالیت هستند که در اینجا با تعدادی از مدیران این اقامتگاه‌ها گفتگویی داشته‌ایم تا با مشکلات و فواید راه‌اندازی اقامتگاه‌های بوم‌گردی آشنا شویم.

فرحناز اسماعیلیان مدیر اقامتگاه بوم‌گردی نبکا شهداد راه‌اندازی اقامتگاه‌های بوم‌گردی را یک نوع کارآفرینی دانست و گفت: «بوم‌گردی‌ها به شناخت بیشتر فرهنگ بومی و محلی جایی که در آن تاسیس شده‌اند کمک شایانی می‌کنند.»

او با بیان این مطلب که اقامتگاه‌های بوم‌گردی برای حداقل ۱۰ نفر به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم اشتغال ایجاد می‌کنند ادامه داد: «بوم‌گردی‌ها زمینه جذب گردشگر را فراهم می‌کنند و این موضوع باعث فروش صنایع‌دستی آن منطقه و رونق سایر کسب و کارهایی همچون فروش محصولات پروتئینی، لبنی و… می‌شود؛ بنابراین اقامتگاه‌های بوم‌گردی باعث ارتقای وضعیت اقتصادی آن منطقه خواهند شد.»

مدیر اقامتگاه بوم‌گری نبکا شهداد به آموزش‌های دوره مدیریت اقامتگاه‌های بوم‌گردی که توسط اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی برگزار می‌شود، اشاره کرد و افزود: «این دوره‌ها شامل استانداردسازی اقامتگاه‌های بوم‌گردی، نحوه مهمان‌داری، آموزش زبان انگلیسی، آشنایی با اصول و قوانین حاکم بر هر اقامتگاه و… می‌شود.»

او به لزوم تسلط هر چه بیشتر مدیران اقامتگاه‌های بوم‌گردی بر طبیعت، محیط زیست، آداب و رسوم و فرهنگ آن منطقه تاکید کرد و ادامه داد: «از جمله استانداردهای بین‌المللی برای هر اقامتگاه توجه به مسائل زیست محیطی است، از این رو هر اقامتگاه باید بتواند مدیریت پسماند داشته باشد و از هدر رفت انرژی و آب جلوگیری کند.»

لزوم تدوین برنامه زمان‌بندی برای گردشگران

او افزایش تعداد اقامتگاه‌ها و فصلی بودن مسافران آن‌ها را از مهم‌ترین چالش‌های اقامتگاه‌های بوم‌گردی برشمرد و گفت: «در برخی از فصول سال ظرفیت اقامتگاه‌ها تقریبا تکمیل است در حالی که در چند ماه دیگر از سال مسافر ندارند. در این شرایط باید زمینه اشتغال جدید برای صاحبان بوم‌گردی‌ها فراهم شود تا بتوانند از طریق آن کسب درآمد کنند.»

اسماعیلیان همچنین تاکید کرد: «ما نیاز به برنامه زمان‌بندی برای گردشگران داریم تا آن‌ها بتوانند از ظرفیت‌های هر منطقه به خوبی استفاده کنند به طور مثال روزها زمینه گردشگری برای مناطق سردسیر و شب‌ها برای مناطق گرمسیر فراهم شود.»

مدیر اقامتگاه بوم‌گری نبکا شهداد بر لزوم معرفی شدن استان کرمان در سطح ملی و بین‌المللی تاکید کرد و افزود: «شهر کرمان می‌تواند از طریق حضور در نمایشگاه‌های تخصصی ملی و بین المللی ظرفیت‌های خود را به معرض نمایش بگذارد.»

اقامتگاه‌های بوم‌گردی نیاز به حمایت مالی دارند

مدیر اقامتگاه بوم‌گری نبکا شهداد در مورد حمایت‌های مالی از کارافرینان عرصه بوم‌گردی این چنین گفت: «با توجه به نوسانات مالی چند سال اخیر، تسهیلاتی که برای اقامتگاه‌های بوم‌گردی اختصاص داده می‌شود اندک و روند دریافت این تسهیلات طولانی و مشکل است.»

مدیر اقامتگاه بوم‌گردی بابا حصار ماهان صاحب یکی از اقامتگاه‌هایی که از مشکلات مالی رنج می‌برد در خصوص پایین بودن سطح تسهیلات مالی می‌گوید: «با توجه به اینکه اقامتگاه بوم‌گردی بابا حصار جزو واحدهای برتر گردشگری در سطح استان انتخاب شده است، نیاز به حمایت‌های مالی بیشتری دارد.»

در زمینه تسهیلات مالی منوچهر اسلامی معاون اشتغال و کارآفرینی اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان کرمان بیان کرد: «نرخ تسهیلاتی که به اقامتگاه‌های بوم‌گردی واقع در روستاها و شهرها داده می‌شود از منابع داخلی بانک‌ها و با نرخ ۱۰درصد است.»

حامد لنگری‌زاده مدیر واحد اقامتگاه‌های بوم‌گردی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در باب حمایت از اقامتگاه‌های بوم‌گردی می‌گوید: «خوشبختانه با راه‌اندازی جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بوم‌گردی استان کرمان بسیاری از مشکلات این اقامتگاه‌ها رفع شده است.»

واحدهای غیر قانونی زمینه رقابت ناعادلانه در بوم‌گردی‌هاست

خانه‌های غیر قانونی یکی از مشکلاتی است که این روزها اقامتگاه‌های بوم‌گردی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، مدیر اقامتگاه بوم‌گردی بابا حصار در این خصوص می‌گوید: «مشکل ما خانه‌های اجاره‌ای غیرقانونی است که باید برای ساماندهی این اقامتگاه‌ها تدابیری اتخاذ شود. تا زمینه رقابت عادلانه در بحث گردشگری اقامتگاه‌های بوم‌گردی فراهم شود و مکان‌هایی که دارای مجوز و استاندارهای لازم هستند بتوانند پتانسیل‌های خود را به نمایش بگذارند.»

خانه‌های بوم‌گردی زمینه ساز تبادلات فرهنگی

در اینکه خانه‌های بوم گردی نماد فرهنگی یک تمدن کهن هستند شکی نیست اما یک همت بلند می‌طلبد تا در ساخت و تجهیز این اماکن سختی‌ها را به جان بخرد و نگاه فرهنگی‌اش بر نگاه مادی آن غلبه کند یعنی عاشق فرهنگ و دیارش باشد.

ملیکا روحی‌فر مدیر اقامتگاه بوم‌گردی قندچین راین در مورد امکان تبادلات فرهنگی به وسیله خانه‌های بوم‌گردی می‌گوید: «خانه‌های بوم‌گردی نماد تاریخی و فرهنگی یک شهر هستند و می‌توانند پل ارتباطی برای انتقال فرهنگ محلی بین گردشگران و مردم بومی باشند.»

او با اینکه استان کرمان دارای ۳۳۵ اقامتگاه بوم گردی است، افزود: «باید علاوه بر کمیت سطح کیفیت خدمات گردشگری نیز در این اقامتگاه‌ها افزایش یابد تا بتوانیم بیش از گذشته در جذب گردشگران موفق شویم.»

مدیر اقامتگاه بوم‌گردی قندچین راین ادامه داد: «ارائه خدمات با کیفیت بالا و منطبق با استانداردهای روز دنیا یکی از سیاست‌های کلی ما در اقامتگاه بوم‌گردی قندچین است.»

با توجه به اینکه اقامتگاه‌های بوم‌گردی در روزگار امروز به بهبود شرایط اقتصادی جامعه کمک و زمینه اشتغال و کارافرینی در سطوح مختلف جامعه را فراهم می‌کنند لازم است به بحث گسترش بوم گردی‌ها و بالا بردن سطح کیفی آن‌ها از جهت ارائه خدمات توجه جدی شود تا شاهد توسعه گردشگری پایداری در این صنعت باشیم.

منبع: میراث آریا

مرتبط:

مفهوم برندینگ در اقامت‌گاه‌های بوم‌گردی چیست؟

مساجد سمنان، معنویتی به بلندای تاریخ

از مسجد تاریخانه دامغان به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین مساجد ایران گرفته تا مسجد تک ایوانی فرومد میامی، همگی نشانگر تاریخ و تمدن استان سمنان و هنرنمایی معماران برجسته این منطقه است.

مسجد جامع سمنان

مسجد جامع سمنان در دوره سلجوقیه ساخته شده و در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

این مسجد یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین بناهای تاریخی و آثار اسلامی شهر سمنان است که در امتداد بازار قدیمی شهر و بازار شیخ علاءالدوله واقع شده است. ساخت این مسجد را به قرون اولیه اسلامی نسبت می‌دهند. غیر از مناره غزنوی – سلجوقی مسجد، می‌توان آثاری از دوره‌های ایلخانی، تیموری و تعمیراتی نیز از دوره قاجاریه در مسجد جامع مشاهده کرد. یکی از مهم‌ترین عناصر تشکیل دهنده مسجد شامل ایوان آجری و رفیع آن به ارتفاع بیش از ۲۱ متر و عرض دهنه ۱۰/۴۰ متر است که با کتیبه‌ای به خط ثلث سفید بر متن لاجوردی مزین شده و مربوط به دوره تیموری است. در گوشه شمال شرقی شبستان شرقی مسجد جامع، منار مسجد واقع است که یکی از زیباترین منارهای تاریخی استان سمنان محسوب می‌شود. بر طبق کتیبه کوفی، منار بین سال‌های ۴۱۷ تا ۴۶۶ توسط ابوحرب بختیار حاکم ایالت قومس در دوره غزنوی بنا شده است. ارتفاع این منار از سطح زمین ۳۱/۲۰ متر است. در اطراف منار نیز کتیبه‌ای با طرح و نقش زیبا از آجر و با خط کوفی تزئین شده است.

مسجد امام خمینی (ره) سمنان

مسجد امام خمینی (سلطانی) سمنان در دوران قاجاریه ساخته شده و در فهرست آثار ملی نیز به ثبت رسیده است.

این مسجد نمونه‌ای کامل از مساجد چهار ایوانی و معرف معماری عصر قاجار است. این مسجد در سال ۱۳۴۲ ه. ق به همت حاج سید حسن حسنی از علمای بزرگ شهر سمنان و مولی کتاب «منهاج العارفین» در دوره فتحعلی شاه قاجار ساخته شده است. در منابع آمده است که هزینه ساخت مسجد امام از مصادره اموال حاکم جبار وقت سمنان تأمین شده است. عناصر تشکیل دهنده مسجد را ایوان‌های متعدد، شبستان‌های وسیع، حجره‌ها و کاشی‌کاری‌های متنوع آن تشکیل می‌دهد. ایوان غربی این مسجد بلندتر از ایوان‌های دیگر ساخته و با کاشی‌کاری‌ها و کتیبه‌هایی مزین شده است. کتیبه‌های داخلی ایوان‌ها با خط ثلث در متن لاجوردی است و آیاتی از قرآن کریم بر روی آن‌ها حک شده است. این مسجد دارای سه در ورودی است و به‌وسیله یک دالان طولانی به تکیه معروف «پهنه» راه دارد. سه در دیگر دارای هشتی، دالان و دهلیز است.

مسجد جامع زاوقان سمنان

در قرن دوم هجری شمسی ساخته و در شمال محله زاوقان شده است.

این مسجد از بناهای قرن دوم هجری شمسی و مربوط به دوره تسلط علویان است که توسط یکی از نوادگان امام سجاد (ع) به نام سید ضیاءالدین محمد بنا شده است. ایوان این مسجد بیش از ۱۰ متر است. قسمت اعظم این مسجد خراب شده و آنچه از این مسجد باقی مانده قوس بلند ایوان و تزئینات آجری آن است.

این مسجد در فهرست ملی به ثبت رسیده است.

مسجد امام حسین (ع) گرمسار

این مسجد در دوره قاجار ساخته شده و در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

مسجد امام حسین (ع) گرمسار در سال ۱۳۱۱ ه. ش توسط حاج آقا بزرگ ابو حسین از اهالی تبریز به‌صورت نیمه‌کاره ساخته شد. بنای مسجد در سال ۱۳۴۸ و هم‌زمان با تشکیل هیات امنا تکمیل شد و به بهره‌برداری رسید. این مسجد در فاصله بین سال ۱۳۱۱ تا ۱۳۴۸ محل اسکان افراد بی‌بضاعت غیر بومی بوده است.

مسجد جامع حاج نبی ایوانکی

این مسجد در دوره قاجار ساخته شده و در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

این مسجد شامل دو فرش‌انداز در جهت شرقی و غربی است. شبستان جنوبی آن که محراب مسجد نیز در آن واقع است، عریض‌تر و فرش‌انداز شمالی کم‌عرض‌تر است. در وسط دو فرش‌انداز، چهار ستون مربع شکل وجود دارد که دو ستون آن به اضلاع شرقی و غربی مسجد متصل است. طاق مسجد دارای گنبدهای عرق چین و قوس‌های جناغی است که در ورودی مسجد و در بدنه شمالی آن تعبیه شده و به سمت حیاط شمالی مسجد باز می‌شود. محراب مسجد در وسط دیوار ضلع جنوبی و مقابل در ورودی و در داخل یکی از اتاق نماهای مسجد ایجاد شده و قسمت‌های مختلف آن را با طیفی از رنگ آبی سیر تا روشن، رنگ‌آمیزی شده و آیاتی از قرآن را روی آن نوشته‌اند. این اثر در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.

مسجد جامع شاهرود

مسجد جامع شاهرود در دوره ایلخانی ساخته شده و در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

این بنا قدیمی‌ترین مسجد شاهرود است که قدمت آن حداقل به دوره ایلخانی می‌رسد. بنای کنونی مسجد شامل صحن، شبستان اصلی و ۲ شبستان فرعی است. پوشش بنا به‌صورت طاق و گنبد و با قوس‌های ایرانی است.

مسجد بایزید بسطامی

این مسجد تاریخی در قرن ۶ و ۷ ه. ق ساخته شده و در جوار امامزاده محمد در مجموعه تاریخی بایزید بسطامی واقع شده است.

این بنا از آثار جالب توجه قرن ششم و هفتم هجری قمری است که از دو قسمت متمایز مردانه و زنانه با دو شبستان عمود بر هم تشکیل شده است. بنای مردانه بر روی آثار مسجدی از دوره سلجوقی هم‌زمان با ساخت منار (۵۱۴ ه. ق) قرار گرفته و دارای محراب گچ‌بری نفیس با نقوش هندسی، گیاهی، اسلیمی و گل‌های چهار پر است. بخش فوقانی محراب با کتیبه‌هایی به خط ثلث و نستعلیق از دوره ایلخانی و قاجاری آراسته شده است. قسمت زنانه به شکل یک سالن طویل و باریک است و در سقف آن گچ‌بری‌های زیبایی مشاهده می‌شود.

مسجد جامع بسطام

مسجد جامع بسطام در دوره ایلخانی ساخته شده و در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

این مسجد توسط غازان خان در بین سال‌های ۷۰۰ تا ۷۰۶ ه. ق ساخته شده است. مسجد جامع بسطام دارای صحن مستطیل شکل روباز و دو شبستان زمستانی و تابستانی است. بر ایوان مرکزی محراب مسجد گچ‌بری زیبایی دیده می‌شود که دارای کتیبه‌های قرآنی است. تاریخ کتیبه‌های ایوان به سال ۷۰۶ ه. ق برمی‌گردد.

مسجد جامع فرومد

مسجد جامع فرومد در قرن هفتم ه. ق ساخته شده و در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

این مسجد در روستای فرومد از توابع بخش میامی واقع شده و از مهم‌ترین مراکز فعالیت نهضت سربداران بوده و تاریخ بنای این مسجد مربوط به دوره خوارزمشاهیان است. این مسجد دو ایوانی و مشتمل بر شبستان، رواق و اتاق گنبد دار است. سر در ورودی مسجد در ضلع شمالی مزین به تزئینات آجرکاری، گچ‌بری و تعدادی کتیبه است. در این مسجد از فراز ستون نمای پایه ایوان غربی کتیبه‌های کوفی آمیخته با نقوش اسلیمی و گیاهی آغاز شده و بر ستون نمای پایه شرقی خاتمه می‌پذیرد.

مسجد تاریخانه دامغان

مسجد تاریخانه دامغان در ۱۳۰ تا ۱۷۰ ه. ق بنا شده و در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

این مسجد یکی از بناهای کهن و نمونه‌ای از مساجد اولیه در ایران است. ساخت این مسجد به سال‌های ۱۳۰ تا ۱۷۰ ه. ق نسبت داده شده است. نام تاریخانه از دو واژه «تاری» و «خانه» تشکیل شده است که تاری لفظی ترکی و به معنای خدا است. خدای خانه از اولین نمونه‌های مساجدی است که در آن مناره نیز یکی از عناصر تشکیل دهنده بنا است. این مسجد دارای حیاط مربع شکل در سمت قبله، یک تالار ستون‌دار و در سه طرف دیگر دارای رواق است. مصالح به کار رفته در این مسجد خشت و آجر است. شیوه معماری این مسجد مأخوذ از دوره ساسانی است. این مسجد در طی قرون متمادی بارها مورد مرمت قرار گرفته و پس از مسجد جامع فهرج یزد یکی از کهن‌ترین مساجد ایران محسوب می‌شود. مناره اولیه مسجد تاریخانه در داخل مسجد بوده که تخریب شده است. مناره کنونی مسجد نیز در جنب مسجد در دوره غزنویان بنا شده است. این مناره دارای ۲۶ متر ارتفاع و ۸۶ پله است.

مسجد جامع دامغان

مسجد جامع دامغان در دوره غزنوی- سلجوقی ساخته شده و در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

ابن بنا شامل صحن وسیع مشتمل بر چهار شبستان است که شبستان قدیمی آن سه ایوانه و دارای یک مناره تاریخی است. بنای اولیه مسجد مربوط به دوره غزنوی است. این مسجد دارای دو شبستان مربوط به دوران معاصر و یک شبستان زیرزمینی است که این شبستان در دوره قاجار و توسط میرزا محمدخان سپهسالار دامغانی ساخته شده است. در شمال شرقی این مسجد مناره‌ای به ارتفاع حدود ۳۱ متر قرار دارد. سطح مناره با آجرهای نازک کوچک تزئین شده و شامل کتیبه‌ای قرآنی است. تاریخ بنای مناره به دوره سلجوقی برمی‌گردد.

مسجد حاج شکرالله

مسجد حاج شکرالله دامغان در دوره ایلخانی با شده و در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

بنای این مسجد از خشت است اما در قسمت ورودی مسجد به دلیل بازسازی و مرمت از آجر قزاقی استفاده شده است. پلان این مسجد مربع است و سقف آن گنبدی شکل است. در دیوار جنوب غربی مسجد نیز محراب وجود دارد.

مسجد جامع صیدآباد 

مسجد جامع صیدآباد دامغان در اواخر ایلخانی، اوایل صفویه ساخته شده و در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

مسجد امام حسین سرخه

این مسجد رو‌به‌روی حسینیه شهدا قرار گرفته است و منسوب به دوره قاجاریه است.

پلان مسجد بر پایه مربع شکل گرفته است و هر یک از کنج‌های آن به یکی از چهار جهت اصلی جغرافیایی تعلق دارد. در کنج جنوبی مسجد با محرابی مواجه هستیم که در محل محراب قدیمی مورد نوسازی قرار گرفته و با نمای سنگ کار شده است. فقط در نمای ورودی کاشی‌های هفت‌رنگ جدیدی کار شده است که تنها عامل تزئینی مسجد به شمار می‌روند. این مسجد به شماره ۵۶۵۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

* گزارش از سمانه سلطانی‌پور، مسئول روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان

آداب یلدا در سمنان، از چله‌کشی تا چهل میوه

شب یلدا یکی از بزرگ‌ترین جشن‌های ایرانیان است. واژه یلدا سریانی و به معنای ولادت است.

ولادت خورشید (مهر، میترا) بنا بر باور پیشینیان در پایان این شب دراز که اهریمنی و نامبارکش می‌دانستند. تاریکی شکست می‌خورد، روشنایی پیروز و خورشید زاده می‌شود و روزها رو به بلندی می‌نهد.

در نقاط مختلف استان سمنان اهالی آداب خاصی را در ارتباط با شب چله برپا می‌کنند که در ادامه به برخی از مهم‌ترین این آیین‌ها اشاره می‌شود.

شاهنامه‌خوانی و تفأل به حافظ

یکی از آداب شب چله خواندن شاهنامه و تفأل به حافظ در جمع خانواده است. این کار توسط افراد باسواد و خوش‌صدا و در بیشتر مواقع توسط پدربزرگ‌ها صورت می‌گیرد.

روستای افتر در شهرستان سرخه ازجمله نقاطی است که شاهنامه‌خوانی در بین اهالی از دیرباز تا کنون متداول است.

اهالی منطقه کالپوش در میامی شب اول زمستان را شب آغاز چله کَلان (بزرگ) می‌نامند.

در روستای نام‌نیک در منطقه کالپوش خواندن دو رکعت نماز در شب چله و حاجت طلبی از خداوند متعال مرسوم است. نواختن نی همراه با زمزمه ترانه‌ها و ابیات محلی و نیز انجام بازی‌های محلی در بسیاری نقاط از جمله سرگرمی‌های مردم در بلندترین شب سال است.

جمع شدن اعضای خانواده به دور هم و خوردن آجیل و غذاهای محلی

جمع شدن اعضای خانواده به دور هم، خوردن آجیل مخصوص، برگه زردآلو، انجیر خشک، انگور، مویز، توت خشک، نقل، سنجد، کشمش، بادام، هسته زردآلو، تخم کدو، تخم هندوانه، کِنو کّنجی (شاهدانه)، حلوای سیاه، شیره انگور، شیره توت، لبو پخته، مغزگردو، حلوا کنجد، حلوای آریشه، حلوای سیاه، هندوانه، خربزه، شلغم، انار، به، سیب و شیرینی که هر یک نمادی به نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند از دیگر آداب شب چله در استان سمنان است.

از جمله غذاهای این شب ته‌چین اسفناج و خورشت فسنجان است. بیدار ماندن تا پاسی از شب از جمله آداب و رسوم شب یلدا در این منطقه است.

چله‌کشی

در بسیاری از روستاها مرسوم است که دامداران در شب چله گوسفند پرواری را تحت عنوان «چله‌کشی» قربانی کرده و گوشت آن را قُرمه می‌کنند. از این گوشت که در شکمبه حیوان ذخیره می‌شود، برای تهیه غذا در فصل سرد سال بهره می‌برند.

خوردن چهل نوع میوه یا هندوانه

برخی بنا بر باوری کهن خوردن چهل نوع میوه را در این شب توصیه کرده و برای رفع گرمی در فصل تابستان خوردن هندوانه را لازم می‌دانند. اهالی روستای بادله‌کوه از توابع دامغان به این شب «شب الله» می‌گویند.

سمنانی‌ها هندوانه را در این شب به نیت خنکی و رفع تشنگی در فصل تابستان خورده و زنان برای شام سبزی‌پلو می‌پزند. شیرینی‌هایی که برای این شب تهیه می‌شود پِِِشت و پشمک نام دارد.

کویرنشینان استان سمنان نیز شب چلّه را «َیلدان یَلدان» گفته و شعری بدین مضمون می‌خوانند:

شب یلدا درازه وای بر منَپری در خواب نازه وای برمن
بیدارش نکن مرغ سحرخیز عزیزم جانُگدازه وای برمن

انجام بازی‌های محلی

در بسیاری از نقاط استان سمنان، اهالی در این شب پس از خوردن میوه و تنقلات گل یا پوچ و یا نخود بازی می‌کنند.

مرسوم است که بزرگان خانواده یا فامیل در این شب حکایات شیرین از سرگذشت ایل، طایفه و یا روستا را برای حاضرین تعریف کرده و نکته‌های پندآموز در این شب به نسل جوان انتقال می‌یابد.

بارش برف زیبایی و دل‌چسبی شب یلدا را برای اهالی نقاط مختلف استان دوچندان می‌کند زیرا که در صورت وقوع این امر خوردن مخلوط برف و شیره (شیره انگور) نیز به بلندی شب یلدا حلاوتی دوچندان می‌بخشد.

آرزوی برآورده شدن حاجات

طلب برآورده شدن حاجات در کنار دعا برای عاقبت به خیری فرزندان از جمله زیباترین آداب شب یلدا در کنار صله‌رحم و دیدار اعضا و خانواده فامیل است.

به‌راستی که ریش‌سفیدان قوم و طایفه از چنین مناسبتی برای رفع کدورت و سرآغاز پیوند و وصلتی نیکو به‌درستی بهره می‌برند و در مقابل کودکان و جوانان نیز طول عمر و سلامتی آنان را از درگاه ایزد متعال مسئلت می‌دارند.

* گزارش از فاطمه قلی‌پور کالمرزی، پژوهشگر مردم‌شناس اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان

پروفسور جعفر جعفری، مولف دایره‌المعارف گردشگری جهان

پروفسور جعفر جعفری از مفاخر برجسته جهان در حوزه گردشگری و از پیشگامان توسعه آن در دانشگاه‌های ایران و جهان است که در تربیت نسل جدید دانشجویان متخصص و متعهد در این حوزه نقش پررنگ و موثری داشته است.

فرید جواهرزاده، رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران در گفت‌وگویی در خصوص افتخارات پروفسور جعفر جعفری اظهار کرد: در حال حاضر پروفسور جعفر جعفری یکی از پرافتخارترین نظریه‌پردازان گردشگری و هتل‌داری دنیا به شمار می‌رود که آثار و نظریه‌های ایشان در بسیاری از مقالات، پایان‌نامه‌ها وکتاب‌های به‌روز دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

وی ادامه داد: پروفسور جعفری پس از دریافت مدرک لیسانس زبان انگلیسی از دانشگاه اصفهان، برای ادامه تحصیل رهسپار آمریکا شده و مقطع کارشناسی ارشد خود را در رشته مدیریت هتل‌داری و سپس مدرک دکتری خود را در رشته انسان‌شناسی در آمریکا دریافت می‌کند و پس از آن به عرصه پژوهش و تدریس ورود پیدا می‌کند.

رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران اضافه کرد: به گونه‌ای که در حال حاضر به عنوان استاد ممتاز دانشگاه ویسکانسین آمریکا که یکی از معتبرترین دانشگاه‌های دنیا محسوب می‌شود، شناخته می‌شود. پروفسور همواره در راستای معرفی صنعت گردشگری به کشورهای مختلف از جمله کشور خودمان تلاش کرده است. به علاوه دانش پروفسور جعفری در بسیاری از دانشگاه‌های معتبر دنیا مانند دانشگاه‌های کشورهای پرتغال، چین، سوئد، هند، اسپانیا و دانشگاه اصفهان ایران به عنوان استاد مدعو مورد استفاده قرار گرفته است.

دریافت معتبرترین جایزه بین‌المللی گردشگری دنیا در سال ۲۰۰۵

جواهرزاده عنوان کرد: پروفسور جعفری در دوران فعالیت خود با مراکز فرهنگی، آژانس‌ها و سازمان‌های بین‌المللی از جمله سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) همکاری بسیار نزدیکی داشته‌ است. معتبرترین جایزه بین‌المللی گردشگری دنیا با عنوان ulysses که هر ساله توسط سازمان جهانی گردشگری به یکی از پژوهشگران نامدار دنیا تعلق می‌گیرد در سال ۲۰۰۵ به پروفسورجعفری اهدا شده است و پروفسور تنها ایرانی هستند که این جایزه را دریافت کرده‌است.

وی بیان کرد: پروفسور جعفری آثار فراوانی در حوزه‌های گردشگری و هتل‌داری دارد که به نظر من تألیف دایرة‌المعارف گردشگری جهان، یکی از مهمترین ارزش‌گذاری‌های پروفسور جعفری محسوب می‌شود. به اعتقاد من این دایرة‌المعارف مهمترین اثر پروفسور جعفری و یکی از مهمترین واژه‌نامه‌های تخصصی گردشگری در جهان به حساب می‌آید. این اثر در سال ۲۰۰۰ با همکاری صدها کارشناس گردشگری از ۱۱۳ کشور دنیا و با نظارت و سردبیری ایشان  تألیف شده است.

رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران خاطرنشان کرد: این دایرة‌المعارف، نخستین واژه‌نامه گردشگری دنیا نیز به شمار می‌رود و پس از تألیف در سال ۲۰۰۰ هرساله به‌روزرسانی می‌شود و با ویراستاری و نظارت مجدد ایشان به عنوان به‌روزترین فرهنگ لغت گردشگری دنیا شناخته می‌شود. در حال حاضر هانگن خیائو (Honggen Xiao) هنگ کنگی در کنار پروفسور جعفری، ویراستاری و نظارت این کتاب تخصصی روز دنیا را بر عهده دارد.

جواهرزاده تصریح کرد: علاوه بر این‌ها، پروفسور جعفری بنیان‌گذار و سردبیر بسیاری از نشریات و فصل‌نامه‌های معتبر علمی پژوهشی گردشگری را بر عهده دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به «مجله پژوهش گردشگری؛ نشریه‌ای در علوم اجتماعی» از انتشارات الزیویر (Elsevier) انگلستان اشاره کرد که از سال ۱۹۷۳ تاکنون این مجله منتشر شده است. همچنین یکی از معتبرترین ناشران انگلستان «امرالد (Emerald) مجموعه کتاب‌های علوم اجتماعی گردشگری» را منتشر می‌کند.

وی افزود: تاکنون ۱۸ کتاب در قالب این مجموعه منتشر شده است. هر کدام از این کتاب‌ها دارای یک یا چند نویسنده است که نظارت بر اعتبار علمی نویسندگان بر عهده پروفسور جعفری بوده است. همچنین مجموعه کتاب‌های «پیوند تئوری و عمل در گردشگری» نیز از سوی این انتشارات منتشر شده است. در این میان سه کتاب از سوی پروفسور جعفری در این گروه تالیف شده که شامل «برندینگ گردشگری؛ جوامع درگیر در گردشگری»، «گردشگری در جهان اسلام» و «گردشگری و الزامات تغییرات آب‌وهوایی» به قلم ایشان و توسط این انتشارات منتشر شده است.

رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران ادامه داد: از اقدامات اخیر پروفسور جعفری می‌توان به بنیان‌گذاری انتشاراتی جدید در حوزه فناوری اطلاعات گردشگری اشاره کرد. پروفسور همچنین بنیانگذار شبکه ترینت «شبکه اطلاعات پژوهش گردشگری» هست. این شبکه اکنون بیش از ۲۰۰۰ عضو دارد که همگی از استادان و دانش‌آموختگان مقاطع بالا از جمله دکتری و پسا دکتری گردشگری و دانش‌های مرتبط درسطح دنیا هستند. اعضاء در این شبکه آخرین اخبار و اطلاعات در مورد همایش‌های گردشگری، کتاب‌ها و نشریات گردشگری، دوره‌های آموزشی و غیره را به اشتراک می‌گذارند.

جواهرزاده خاظرنشان کرد: به علاوه آکادمی بین‌المللی مطالعات گردشگری نیز که مقر آن در هنگ‌کنگ قرار دارد، توسط پروفسور جعفری بنیان‌گذاری شده است و همچنین ایشان مدیر و مؤسس انجمن هوش گردشگری نیز هست. چند سال گذشته بنیاد گردشگری پروفسور جعفری نیز در اصفهان توسط ایشان تأسیس شد که در جهت توسعه گردشگری در اقصی نقاط دنیا و به ویژه ایران فعالیت دارد.

وی بیان کرد: پروفسور در چندین کنفرانس و سمینار در ایران شرکت کرده‌است که یکی از آن‌ها کنفرانس کیفیت خدمات مهمان‌نوازی در گردشگری اصفهان به شمار می‌رود. این کنفرانس در تیر ماه سال ۱۳۹۵ برگزار شد و در ذیل آن مراسم نکوداشتی برای پروفسور جعفری نیز همزمان برگزار شد. گفتنی است که پروفسور جعفری اولین عضو افتخاری انجمن طبیعت‌گردی ایران نیز هست.

شاخص‌ترین نظریه‌های پروفسور جعفری چیست؟

رئیس انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران تصریح کرد: شاخص‌ترین تعاریف و نظریه‌های پروفسور جعفری مربوط به حوزه‌هایی از قبیل توسعه پایدار گردشگری، میراث فرهنگی ناملموس، استراتژی‌های بلند مدت در زمینه آموزش راهنمایان گردشگری و نیروی انسانی باکیفیت، برنامه‌ریزی در جذب بازار پرپتانسیل چین، چند زبانه شدن دست اندرکاران جهت شناخت بهتر فرهنگ ملل مختلف، تعامل بیشتر دولت و بخش خصوصی در زدودن تصویر منفی بین‌المللی پیرامون ایران و اهمیت برندینگ در رقابت‌پذیری و کسب سهم بیشتر از بازار جهانی است.

جواهرزاده عنوان کرد: به علاوه ایشان در خصوص میراث فرهنگی به ویژه میراث ناملموس نیز نظریات خوبی ارائه داده‌است. پروفسور اعتقاد دارد که گردشگری همواره باید به‌روز باشد و به سمت چندزبانه شدن حرکت کند تا از این طریق بتوان میزبانی خوبی برای گردشگران ارائه کرد.

وی گفت: اخیرا نیز دکتری افتخاری توسط یکی از دانشگاه‌های جزایر قناری به ایشان اهدا شده است. ایشان بارها توسط دانشگاه‌های مختلف دنیا مورد تمجید قرار گرفته و به پاس خدمات، پژوهش‌ها و تلاش‌هایش دکتری افتخاری از دانشگاه‌های مختلفی در سطح جهان دریافت کرده‌است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

گردشگری فرهنگی چیست؟

راهکارهایی برای موفقیت شرکت‌های گردشگری در سال ۲۰۲۲

عبارت «عادی جدید» طی ۱۸ ماه گذشته اندکی کلیشه‌ای شده و موارد عادی امروز ممکن است هفته آینده یا حتی فردا عادی نباشد زیرا جهان به آرامی رو به بهبودی از بیماری همه‌گیر کووید ۱۹ پیش می‌رود و صنعت سفر و گردشگری نیز از این قاعده مستثنی نیست.

نیوز نوشت در حالی که عدم قطعیت جهانی پیش‌بینی‌ها را دشوار می‌کند، برخی از روندها مطمئنا بر شرکت‌های گردشگری در سال ۲۰۲۲ تاثیر خواهد گذاشت و فرصت‌هایی برای این شرکت‌ها فراهم می‌شود تا با نیازها و تقاضاهای در حال تغییر مسافران، مقررات، دستورالعمل‌های بهداشتی و اثرات دیگر همه‌گیری بر صنعت سفر جهانی سازگار شوند.

در ذیل برخی از این موارد ارائه شده است.

فاصله‌گذاری فیزیکی هنگام سفر

شیوع بیماری کووید در سال ۲۰۲۲ نیز ادامه خواهد داشت و نرخ واکسیناسیون و رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی از کشوری به کشور دیگر متفاوت خواهد بود. بسیاری از مسافران قصد دارند این اطمینان را داشته باشند که می‌توانند ضمن لذت‌ بردن از مناظر در مقصد انتخابی خود از دیگران فاصله بگیرند و این مورد برای ارائه‌کنندگان گردشگری به این معناست که کاربران چگونه در مقصد رفت‌وآمد خواهند کرد؛ در واقع آنان سفر با خودروی شخصی یا حمل‌ونقل عمومی را انتخاب خواهند کرد.

از طرفی جاذبه‌های موجود در برنامه سفر نیز حیاتی است؛ به‌ عنوان مثال آیا می‌توان روی جاذبه‌های فضای آزاد تمرکز کرد که در آن انتقال ویروس خطر کمتری دارد؟

تمایل مداوم به سفر در حباب

در سال ۲۰۲۲ افراد ریسک‌ناپذیر ممکن است بخواهند حین سفر از ارتباط زیاد با افراد دیگر خودداری کنند. آنان ممکن است بخواهند در حباب مخصوص به خود سفر کنند و تماس با افراد خارج از حباب را کاهش دهند یا حتی از بین ببرند تا خطر انتقال بیماری کووید ۱۹ کمتر شود.

با کاهش محدودیت‌های کرونایی سفر به مقاصد دورتر و کم جمعیت‌تر برای مسافرانی که  ایمنی بیشتری طلب می‌کنند، جذابیت بیشتری خواهد داشت.

در عین حال جاذبه‌های عظیم و پرطرفداری که به دلیل جمعیت شلوغ خود مشهور است، ممکن است بازگشت سریعی به محبوبیت قبل از کووید خود نداشته باشند. همچنین تقاضای بیشتری برای اقامتگاه‌های مستقل مانند خانه‌ها و آپارتمان‌های اجاره‌ای به جای هتل‌ها وجود خواهد داشت.

ارتباط قبل و طی سفر

اکنون که همه می‌دانند در یک بیماری همه‌گیر چه اتفاقی می‌افتد و چقدر سریع همه چیز می‌تواند بدون اطلاع تغییر کند، مسافران نسبت به غافلگیر شدن محتاط خواهند بود.

البته برای ارائه‌کنندگان گردشگری مهم است همچنان مشتریان را در جریان هر گونه تغییر یا تغییرات احتمالی در برنامه‌های خود قرار دهند. جلب اعتماد مجدد برای کمک به شروع صنعت گردشگری حیاتی است.

بازگشت سفرهای کاری

در حالی که در ابتدا بهبودی آرام برای سفرهای شرکتی در نظر گرفته شده بود اما توسعه سریع واکسن و افزایش نرخ واکسیناسیون احتمال بازگشت سریع‌تر به شرایط عادی را افزایش داده است.

راهکارهایی برای موفقیت شرکت‌های گردشگری در سال ۲۰۲۲

نوع جدیدی از مسافران

مسافران جدید مسافرانی هستند که سفرهای طولانی را با هم ترکیب می‌کنند؛ یعنی کار و تفریح را در کنار هم قرار می‌دهند یا دورکار هستند. رشد ابزارهای آنلاین، رایانش ابری، کنفرانس ویدیویی و سایر نوآوری‌های دیجیتال افراد بیشتری را قادر می‌سازد از هر مکانی کار کنند و این مورد فرصتی برای ایجاد تجربیات محل کار برای افرادی است که ابزار و توانایی کار از راه دور دارند.

بازنگری در مقاصد

علاوه بر ایجاد تور برای مقاصد نوظهور که می‌تواند انواع جدیدی از مسافران را در خود جای دهد، کشورهایی که بیماری همه‌گیر را به خوبی مدیریت کرده‌اند و نرخ واکسیناسیون بالایی دارند، مورد تقاضای مسافران خواهند بود. به‌ عنوان‌ مثال نیوزلند به دلیل مدیریت این بیماری همه‌گیر مورد تحسین قرار گرفت و کانادا و بریتانیا با اجرای موفق برنامه‌های واکسیناسیون معرفی شد. این مقاصد می‌تواند نسبت به سایر مقاصدی که همه‌گیری را کنترل نکرده‌اند، برای مسافران حس ایمن‌تری ایجاد کند.

تغییر در نحوه سفر

علاوه بر اینکه مردم به کجا می‌خواهند سفر کنند، نحوه رسیدن به آنجا می‌تواند در ذهن مسافران نقش ببندد.

بسیاری از افراد ممکن است به سفرهای هوایی علاقه نداشته باشند؛ بنابراین باید به دنبال سفرهای جاده‌ای و ریلی بود زیرا افراد می‌توانند فاصله فیزیکی را بهتر رعایت کنند و در طول سفر پنجره‌ها را باز کنند.

چگونگی رزرو سفر

تقاضای زیاد برای سفر، یکی از پیشرفت‌های سال ۲۰۲۲ یا ۲۰۲۳ خواهد بود و این افزایش تقاضا برای افرادی است که مدت طولانی سفر نکرده‌اند و ارائه‌دهندگان گردشگری به سیستم‌ها و فرایندهای قوی رزرو نیاز دارند تا با حجم بالایی از رزرو کنار بیایند و مسافران را منتظر نگذارند. پس رزرو آنلاین از همیشه مهم‌تر است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

گردشگری فرهنگی چیست؟

بدسلیقگی در مرمت دیوارهای «خانه مقدم»

«دیوارهای بیرونی خانه تاریخی “مقدم” در جریان مرمت، با بدسلیقگی شبیه ویلاهای لواسان و دماوند و رستوران‌های سنتی شده است.»

این مطلب بخشی از اعتراضات دوستداران و کنشگران میراث فرهنگی تهران است که با انتشار تصاویری از تغییرات جداره بیرونی خانه موزه مقدم، بیان شده است.

مدیریتِ خانه قاجاری “مقدم” که یکی از گران‌بهاترین خانه‌های جهان لقب گرفته، با دانشگاه تهران است، روابط عمومی اداره موزه‌ها و فضاهای فرهنگی این دانشگاه اول آذرماه ۱۴۰۰  از اجرای عملیات حفاظت، مرمت و زیباسازی نمای دیوار بیرونی خانه موزه مقدم در راستای رطوبت‌زدایی این بخش و حذف لایه گچی آسیب‌دیده، برای جلوگیری از پوسته شدن لایه رنگ و نقاشی دیوارها خبر داده بود. این پروژه با همکاری معاونت زیباسازی شهرداری منطقه ۱۱ تهران اجرا شده است.

روابط عمومی اداره موزه‌ها و فضاهای فرهنگی دانشگاه تهران همچنین درباره تغییراتی که قرار بود در بخشی از نمای بیرونی این خانه اتفاق بیافتد، توضیح داده بود: کمیته‌های تخصصی با حضور مدیران و کارشناسان بخش حفاظت و مرمت خانه موزه مقدم و همچنین  کارشناسان و معاون زیباسازی شهرداری منطقه ۱۱ تشکیل  شده که پس از بررسی شیوه‌های مختلف نماسازی و تمام جوانب  دوام، زیبایی و مسائل حفاظتی، به منظور تناسب نمای بیرونی با معماری و فضاهای داخلی موزه، نمای آجری جایگزین نمای گچی خواهد شد.

بدسلیقگی در مرمت دیوارهای «خانه مقدم»

اینک یک ماه از آن اطلاع‌رسانی گذشته و برخی فعالان و دوستداران میراث فرهنگی با انتشار تصاویری از تغییرات صورت‌گرفته در جریان این مرمت، نسبت به تخریب نمای بیرونی این خانه تاریخی معترض شده‌اند و آن را کاملا ناهمگون با معماری این بنای قاجاری دانسته و خواستار اصلاح سریع آن و مرمت عین به عین نمای بیرونی خانه موزه مقدم شده‌اند.

در بخشی از متنی که به صورت عمومی منتشر شده، آمده است: «متاسفانه متولی بنا در اقدامی غیرعملی، روند ترمیم پوسته بیرونی دیوار را به گونه‌ای نامتعارف و مخرب انجام داده‌اند و به جای مرمت سطح اندود گچی، به ضمیمه کردن تزئینات آجری ناهمگون و غیرمرتبط به جای آن اقدام کرده‌اند. این اقدام چهره این بنای تاریخی را بسان ویلاهای شبه سنتی در لواسان، افجه، دماوند و رودهن درآورده و به نوعی تداعی‌کننده رستوران‌های سنتی شده است. به نظر می‌رسد سازمان زیباسازی شهرداری در این امر تسهیلگری و مداخله داشته و بخشی از این مسؤولیت متوجه آن‌ها است.

انتظار می‌رفت با توجه به اهمیت این بنای ارزشمند و قرار گرفتن آن در محدوده شهرداری منطقه ۱۱ هرگونه تصمیمی در چنین مواردی به‌ویژه در این منطقه با دقت و موشکافی و حساسیت بالا انجام شود.

امیدواریم مدیران و متولیان این موزه هر چه سریعتر نسبت به پاکسازی تزئینات الحاقی و بازگرداندن عین به عین نمای پیشین سریعا اقدام کنند. پذیرش این موضوع مصداق تکرار و قانون‌مند شدن چنین اقدامی در سایر ابنیه‌ خواهد شد.»

بدسلیقگی در مرمت دیوارهای «خانه مقدم»
کار گذاشتن عمودیِ آجرهای “مهری” و “منقوش” در بنای قاجاری و همخوان نبودن آن با معماری این ساختمان، از جمله ایرادهای واردشده به این شیوه مرمت است

محسن مقدم از شاگردان استاد کمال‌الملک، باستان‌شناس و از بنیان‌گذاران دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و همچنین، استاد ممتاز این دانشگاه بود که از شناخته‌شده‌ترین آثار او، لوگو دانشگاه تهران است که با الهام از تاریخ و فرهنگ کهن ایران طراحی کرد. مقدم جزو اولین ایرانی‌هایی است که توانست نشان لژیون دونور با درجه «اوفیسیه» از طرف شارل دو گل، رییس‌جمهور فرانسه را دریافت کند.

محسن مقدم در سال ۱۳۶۶ از دنیا رفت و پس از مرگِ همسرش سلما، در سال ۱۳۶۹ مدیریت موزه مقدم به دانشگاه تهران سپرده شد.

از ویژگی‌های خاص این خانه، همگون بودن نسبی فضای معماری با آثار تاریخی موجود در آن است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

تغییر نمای دیوار خانه موزه «مقدم»

یلدا، مهرگان، چهارشنبه‌سوری، سَده و موسیقی نواحی ثبت شدند

چهار جشن‌ ایرانیِ «چله‌نشینی و شب یلدا»، «چهارشنبه‌سوری»، «مهرگان» و «سده»، به همراه «موسیقی نواحی ایران» به عنوان میراث زنده ناملموس جاده ابریشم ثبت شدند.

روابط عمومی کمیسیون ملی یونسکو ـ ایران، سه‌شنبه ۳۰ آذرماه همزمان با مناسبت جشن یلدا، اعلام کرد: ثبت این آثار در نخستین نشست جهانی میراث زنده ناملموس جاده ابریشم که به میزبانی مرکز بین‌المللی اطلاعات و شبکۀ میراث فرهنگی ناملموس در آسیا و اقیانوسیه (از مؤسسات درجه ۲ تحت نظارت یونسکو ICHCAP-UNESCO) در کره جنوبی و مؤسسه بین‌المللی مطالعات آسیای مرکزی (IICAS) ایکاس در سمرقند، برگزار شد، صورت گرفته است.

این نشست بر اساس مصوبۀ سومین نشست کمیته آماده‌سازی شبکه میراث زنده جاده ابریشم، با حضور نمایندگانی از کشورهای گسترۀ جاده ابریشم، به‌ویژه ایران، کره جنوبی، ازبکستان، تاجیکستان، قزاقستان، قرقیزستان، ترکیه، جمهوری آذربایجان و همچنین متخصصان و پژوهشگران میراث ناملموس از دانشگاه‌های کشورهای حوزۀ آسیا و اقیانوسیه در ۶ و ۷ آبان‌ماه ۱۴۰۰ با ارائۀ سخنرانی‌های علمی و بررسی میراث ناملموس جادۀ ابریشم و پیرو آن، دومین نشست با عنوان بررسی و تصویب جشن‌ها در تاریخ ۱۹ آذرماه ۱۴۰۰ برگزار شد.

در نشست نخست، پژوهشگران حوزۀ میراث ناملموس از جمله دکتر الیزابت بلک ـ استاد دانشگاه شهید بهشتی ـ و دکتر هوو سی لی ـ استاد دانشگاه هان‌یانگ کره جنوبی ـ، به بیان اهمیت جشن‌ها به عنوان بخشی از مهم‌ترین میراث زندۀ کشورها در جادۀ ابریشم بر اساس کنوانسیون میراث ناملموس یونسکو (کنوانسیون ۲۰۰۳) پرداختند و هرکدام از نمایندگان کشورها نیز با ارائه کلیاتی از قابلیت‌های فرهنگی، اجتماعی و جایگاه جشن‌ها، تصویب کردند که جشن‌های زنده در جادۀ ابریشم برای بررسی و تصویب در برنامۀ سال ۲۰۲۱ ارائه شوند و در سال‌های بعد، دیگر مؤلفه‌های فرهنگی و میراث ناملموس بررسی و معرفی شوند.

دکتر حسن باستانی‌راد ـ نماینده کمیسیون ملی یونسکو و رابط ملی در برنامۀ جاده ابریشم یونسکو و رییس مرکز پژوهشی جاده ابریشم دانشگاه شهید بهشتی ـ در این دو نشست، جشن‌های ایرانی و موسیقی نواحی ایران را برای معرفی و تصویب در نخستین نشست جهانی میراث زندۀ ناملموس جادۀ ابریشم ارائه کرد.

باستانی‌راد در سخنرانی نشست نخست (۶ آبان‌ماه ۱۴۰۰)، جایگاه و کارکرد گاه‌شمار (تقویم) خورشیدی ایرانی را به عنوان دقیق‌ترین و یکی از کهن‌ترین گاه‌شمارها در جهان معرفی کرد که همچنان زنده و تقویم ملی، آئینی، رسمی و اداری ایران و برخی از کشورها مانند افغانستان و همچنین تقویم فرهنگی بسیاری از کشورهایی است که جشن‌های ایرانی مانند نوروز، چهارشنبه‌سوری، یلدا و… را برگزار می‌کنند.

او بیان کرد: بی‌آن‌که بسیاری از کشورها و فرهنگ‌ها از گاه‌شمار ایرانی به عنوان تقویم رسمی و ملی استفاده کنند، اما شماری از جشن‌های ملی، عمومی و مهم آن‌ها، جشن ایرانی و بر اساس گاه‌شمار ایرانی است، از آن میان ۱۲ کشور عضو رسمی باشگاه نوروز و حتی کشورهایی، مانند مغولستان که جشن نوروز در میان شماری از اقوام آن‌ها برگزار می‌شود. این کشورها جشن نوروز و دیگر جشن‌های ایرانی را بر اساس تقویم ایرانی پاس می‌دارند، اما تقویم رسمی آن‌ها تقویم خورشیدی ایران نیست و ممکن است از گاه‌شمار میلادی/گریگوری در نظام اداری خود استفاده کنند، در حالی که برآمده از تاریخ و فرهنگ آن‌ها نیست، اما گاه‌شمار ایرانی با فرهنگ این کشورها پیوند عمیق‌تری دارد.

باستانی‌راد اضافه کرد: زمانی که از جشن‌ها به عنوان میراث زنده جادۀ ابریشم صحبت می‌کنیم، شایسته است که بپذیریم جشن‌های ایرانی که منظم و به صورت فصلی و ماهانه برگزار می‌شده‌اند و هنوز هم در ایران و کشورهای بسیاری از قاره‌های گوناگون برگزار می‌شوند، به صفاتی مانند کهن، متنوع، جهان‌گیر و زنده شناخته می‌شوند و یکی از رازهای ماندگاری این جشن‌ها علاوه‌بر آن‌که ناشی از تأثیرگذاری عمیق فرهنگی، پیوند جشن‌ها با طبیعت، فرهنگ، هنر، صلح، دوستی و تنوع اجتماعی و فرهنگی است، ریشه در آن دارد که در دقیق‌ترین گاه‌شمار جهان (گاه‌شمار خورشیدی ایرانی) معنا و مفهوم می‌یابند و از همین‌رو ایران جزو معدود کشورهایی است که تقویم رسمی و ملی آن هنوز زنده است. از این رو کشورهای گوناگون مانند کشورهای عضو باشگاه نوروز، جشن برخاسته میراث مشترک خود با فرهنگ، تاریخ و میراث ایرانی را متناسب با گاه‌شمار ملی، تاریخی و رسمی ایران برگزار می‌کنند، بی‌آن‌که گاه‌شمار خورشیدی ایرانی، تقویم رسمی آن‌ها باشد.

مدیر علمی مجموعۀ “از ایران چه‌می‌دانم” و ویراستار کتاب‌هایی چون “شب یلدا”، “تاریخ نجوم در ایران”، و “جاده ابریشم”، دقت علمی در تقویم خورشیدی ایرانی و کوشش‌های چندهزارساله برای محاسبه و تصحیح آن، از جمله در زمان حکیم خیام نیشابوری را در پیوند با زمان دقیق برای برگزاری همین جشن‌ها و از جمله نوروز (آغاز بهار و سال نو در گاه‌شمار ایرانی)، یلدا (بلندترین شب در گاه‌شمار ایرانی و جغرافیای ایران) و دیگر جشن‌های ایرانی دانست و اظهار کرد: ایرانیان گاه به طور منظم در هر ماه چندین جشن را به مناسبت‌های گوناگون برگزار می‌کرده‌اند و هنوز شماری از این جشن‌ها توسط همۀ ایرانیان و ملت‌ها و فرهنگ‌های گوناگون که ریشه مشترک با فرهنگ ایرانی دارند، برگزار می‌شوند. مهم آن‌که در ایران و دیگر کشورهای پیرامونی آن در آسیا و اروپا و یا هر نقطه‌ای از دنیا، مردم با هر اختلاف ساعتی که با زمان رسمی ایران باشند، دقیقاً بر اساس روز، ساعت، دقیقه و ثانیه آن در گاه‌شمار ایرانی و ساعت رسمی تهران، جشن‌هایی مانند چهارشنبه‌سوری، نوروز و یلدا را برگزار می‌کنند.

یلدا، مهرگان، چهارشنبه‌سوری، سَده و موسیقی نواحی ثبت شدند

در این نشست‌ها که حداکثر پنج جشن و یا رویداد در پیوند با جشن‌ها قابلیت ارائه و تصویب داشت، ایران با معرفی جشن‌های مهرگان، یلدا، سَده و چهارشنبه‌سوری، حضور یافت و چهار جشن ایرانی برای معرفی در مرکز میراث ناملموس کرۀ جنوبی و ایکاس و ارائه به سازمان یونسکو در راستای معرفی جهانی آن‌ها، مورد تأیید و تصویب نمایندگان قرار گرفت.

همچنین جشنوارۀ موسیقی نواحی ایران به عنوان تنها جشنوارۀ موسیقی در این نشست‌ها مورد تأیید و تصویب نمایندگان قرار گرفت.

نکته مهم آن‌که در معرفی جشنواره موسیقی نواحی ایران ـ که در ۱۴ سال گذشته به صورت منظم برگزار شده‌ است ـ مجموعه‌ای از ده‌ها گونۀ موسیقی اقوام گوناگون در ایران، مانند عاشیق آذربایجان، کردی، لری، بختیاری، زار، ترکمنی، بلوچی، قشقایی، خراسانی، و گیلکی، مازندرانی، و… ارائه شده‌است. پیوند موسیقی نواحی ایران با جشن‌ها و تنوع موسیقی نواحی ایران، تنوع سازها، همچنین ایجاد تعاملات فرهنگی با کشورهای همسایه از طریق موسیقی نواحی، از مهم‌ترین مؤلفه‌های ارائه‌شده از سوی ایران برای ثبت موسیقی نواحی در نشست مرکز جهانی میراث ناملموس سئول و مرکز مطالعات آسیای مرکزی ایکاس ـ سمرقند، بوده است.

از مهم‌ترین رخدادهای این نشست‌ها آن بود که به پیشنهاد ایکاس قرار شد علاوه‌بر پرونده‌های ملی هر کشور، یک پرونده مشترک با نام «نوروز» نیز که پیش‌تر در میراث ناملموس یونسکو به ثبت جهانی رسیده است، توسط ایران به عنوان میزبان باشگاه و دبیرخانۀ جهانی نوروز تکمیل شود و علاوه‌بر جشن‌هایی که هر کشور ارائه کرده است، نوروز تنها جشنی است که از حوزۀ آسیا و اقیانوسیه شایستگی جشن فراگیر و جهان‌شمول را داشته است.

در همین نشست مغولستان پیشنهاد کرد که خواهان پیوستن به باشگاه نوروز است، زیرا یکی از اقوام قزاق‌تبار در مغولستان این جشن را با همۀ مولفه‌های آن برگزار می‌کند.

آیین باستانی «نوروز» هشتم مهرماه ۱۳۸۸ با عضویت هفت کشور از جمله ایران، آذربایجان، هند، قرقیزستان، پاکستان، ترکیه و ازبکستان با عنوان یک پرونده‌ مشترک در فهرست میراث ناملموس یونسکو به ثبت رسید. در سال ۱۳۹۵ به دلیل درخواست عضویت افغانستان، عراق، قزاقستان، تاجیکستان و ترکمنستان در این پرونده، جشن باستانی نوروز به عنوان جشن مشترک همه این کشورها ثبت شد.

ایران همچنین پرونده‌های جشن یلدا و مهرگان را برای ثبت در فهرست میراث ناملموس یونسکو آماده و ارائه کرده است، ‌اما هنوز این پرونده‌ها ثبت جهانی نشده‌اند. جشن سده نیز در سال ۱۳۹۸ در فهرست میراث ناملموس ملی کشور ثبت شده است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

جشن سده ؛ جشنی برای گذران زمستان

«کارآفرینی گردشگری» در دانشگاه تهران

کنفرانس “کارآفرینی اجتماعی با رویکرد گردشگری” در دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران برگزار می‌شود.

دکتر غلامحیدر ابراهیم بای سلامی ـ دبیر علمی کنفرانس کارآفرینی اجتماعی با رویکرد گردشگری ـ گفت: این کنفرانس ‌در راستای تحقق اهداف راهبردی دانشگاه تهران مبنی بر مسؤولیت‌پذیری اجتماعی و ضرورت کارآفرینی اجتماعی و همچنین پیشرفت، عدالت اجتماعی و پایداری و حفظ محیط‌زیست و توسعه گردشگری در ایران، به عنوان یکی از رسته‌های اصلی این راهبرد و ساماندهی دانش و پژوهش‌ها در این خصوص و هماهنگی برای سیاست‌گذاری، آموزش مفاهیم جدید و راهبردی، برنامه‌ریزی و کمک به تدوین برنامه هفتم توسعه اقتصادی اجتماعی ایران برگزار می‌شود.

‌محورهای کنفرانس شاملِ “کارآفرینی اجتماعی و جامعه پایدار و هوشمند”، “کارآفرینی اجتماعی و گردشگری پایدار (اشتغالزایی، فقرزدایی، توانمندسازی وکاهش نابرابری) “، “توسعه مقاصد گردشگری پایدار، حفظ محیط زیست و مصرف بهینه آب”، “اقتصاد مشارکتی، نوآوری و فناوری‌های نوین در گردشگری پایدار”، “فرصت‌های کار آفرینانه در گردشگری ورزشی و سلامت” است.

‌اهداف این کنفرانس که برای نخستین‌بار از سوی دانشگاه تهران برگزار می‌شود، ‌کمک به ساماندهی دانش، سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی برای توسعه کارآفرینی اجتماعی، مسؤولیت اجتماعی، توسعه گردشگری پایدار و آمایش سرزمین بر اساس نوآوری و استفاده از فناوری‌های نوین در آستانه برنامه هفتم توسعه اقتصادی و اجتماعی اعلام شده است.

این کنفرانس به ریاست جهانگیر یدالهی فارسی برگزار می‌شود و غلامحیدر ابراهیم بای سلامی، دبیر علمی و  سیدمهران جوادی‌نیا، دبیر اجرایی این کنفرانس هستند.

‌آخرین زمان ارسال مقاله‌ها به این کنفرانس نیز پانزدهم دی‌ماه ۱۴۰۰ اعلام شده است، مقاله‌ها به آدرس ایمیل Set.conf@ut.ac.ir  باید فرستاده شود. این کنفرانس قرار است ۲۱ دی‌ماه ۱۴۰۰ برگزار شود.

منبع: ایسنا

مرتبط:

گردشگری فرهنگی چیست؟