به گزارش ایسنا، درحالی‌که نگرانی‌ها برای برگزاری آزمون گردشگری، در ادامه شیوع کرونا تشدید شده بود و برخی از داوطلبان تعلیق آن را خواستار شده بودند، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اعلام کرد مجوز این آزمون را از ستاد ملی کرونا گرفته و آن را در موعد مقرر برگزار می‌کند. به گفته زاهد شفیعی ـ مدیرکل دفتر آموزش و مطالعات گردشگری ـ آزمون جامع هماهنگ و سراسری گردشگری روز جمعه در شش رشته راهنمایان گردشگری (در سه زیررشته راهنمایان فرهنگی، طبیعت‌گردی و زمین گردشگری)، مدیران فنی دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی، کارشناسان ارزیاب طرح تطبیق و مدیران طرح تطبیق در دو نوبت صبح و عصر روز جمعه، ۲۴ مردادماه در ۳۱ استان کشور و جزیره کیش با رعایت کلیه پروتکل‌ها و مراقبت‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی برگزار شد.

او هیچ اشاره‌ای به تعداد انصرافی‌ها نداشت اما گفت: ۶۰۶۱ فراگیر در این آزمون شرکت کردند. شفیعی قبلا تعداد داوطلبان این آزمون را ۶۴۱۱ نفر اعلام کرده بود که بیشتر آن‌ها از حوزه تهران بودند.

شفیعی یادآور شد که برگزاری این آزمون با مدیریت و نظارت دفتر آموزش گردشگری و با استفاده از توان شرکت مادر تخصصی ایرانگردی و جهانگردی به عنوان بازوی اجرایی وزارتخانه بوده است و ابراز امیدواری کرد: فراگیران با پایان یافتن معضل کرونا و بازگشت رونق به صنعت گردشگری در این بخش فعالیت، خود را آغاز کنند تا جان و نیروی تازه‌ای به بدنه این صنعت تزریق شود.

آزمون گردشگری، قرار بود ۱۶ اسفندماه سال ۱۳۹۸ برگزار شود که با شیوع ویروس کرونا زمان آن به تعویق افتاد. بسیاری از داوطلبان در نامه‌هایی به مدیران استانی درخواست تعلیق این آزمون را داشتند. هر داوطلب فقط سه بار می‌تواند در آزمون گردشگری، شرکت کند. مدیرکل دفتر آموزش و مطالعات گردشگری گفته بود: به خاطر کرونا امتحان فعلی جزء محدودیت سه بار سهمیه هر داوطلب،  محسوب نمی‌شود و متقاضیان در صورت انصراف می‌توانند در نوبت بعدی ثبت نام و در آزمون شرکت کنند.

مرتبط:

آزمون جامع گردشگری به فروردین ۹۹ موکول شد

به گزارش ایسنا، در این بیانیه سرگشاده آمده است: «در چند روز گذشته، اخباری مبنی بر توافق میان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با تولیت حرم بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران پیرامون راه اندازی «شعبه دوم موزه ملی» یا ایجاد «مخزن امن» در رسانه‌ها منتشر شد که با واکنش‌های زیادی در سطح داخلی و خارجی به ویژه از سوی پژوهشگران و کنش‌گران میراث فرهنگی رو به رو شد.

شتابزدگی در اعلام پیشنهاد یا تصمیم ناپخته و کارشناسی نشده و روشن نبودن جزئیات آن در کنار اظهارات ناهمخوان مدیران میراث فرهنگی کشور که یکی تایید (مدیر کل موزه‌ها و اموال منقول فرهنگی) و دیگری (روابط عمومی وزارتخانه) تکذیب می‌کند و در پایان پس از روزها انتظار چیزی روشن نمی‌شود، همگی بیانگر بی‌برنامگی، آشفتگی و ادامه سیاست‌های هزینه‌زا و مشکل آفرین پیشینی است که داغ آنها همچنان بر تن و پیکره میراث فرهنگی کشور مانده است.

«جامعه باستان‌شناسی ایران» به عنوان جمعی از متخصصان که دغدغه توسعه اصولی تشکیلات میراث فرهنگی و باستان شناسی کشور را دارد مایل است نکاتی را در این زمینه مطرح کند و خواستار روشن شدن جزئیات موضوع از سوی مسوولان مرتبط است.

نخست آنکه تصمیم برای گسترش و بهینه سازی فضای موزه‌ها و مخازن بویژه مخزن و موزه ملی که موزه مادر کشور است، امری بسیار ضروری و نیازمند مطالعات تخصصی و کارشناسی است. هیات وزیران در سال ۱۳۸۲ برای گسترش فضای موزه ملی طرحی کارشناسی شده که بر اساس واگذاری ساختمان‌های میدان مشق در دل بافت تاریخی تهران بود را به تصویب رساند که آن طرح اجرایی نشد!

در این شرایط پرسش و ابهام نخست این است که چرا آن طرح مانند چند طرح دیگر به کنار رفتند و به یکباره طرحی کارشناسی نشده به میان آمد؟!

جالب است بدانیم مدیر کل کنونی موزه‌ها و اموال منقول فرهنگی وزارتخانه (جناب آقای کارگر) که خود بخشی از توافق کنونی است، در آن زمان مدیر موزه ملی بود.

دوم، آیا طرح تازه، پایه کارشناسی دارد یا چون ده‌ها طرح دیگر صرفا تصمیمی به سلیقه شخصی یا محفلی و بدور از مطالعات تخصصی است؟ تاکنون درباره این طرح، مجموعه مدیریتی موزه ملی که از قضا آگاه به امور هستند هیچگونه اظهارنظری نکرده‌اند.

آیا نگاه کارشناسی آنها که به امور آشناترند به هیچ گرفته شد یا با چنین تصمیمی موافقت دارند؟ آنچه برای ما روشن است، چنین بدسلیقگی و ناپختگی برای دستگاه متولی میراث فرهنگی کشور افتخار آمیز نیست بلکه درست وهن آمیز و مورد اعتراض جدی است.

سوم، اجزا و عناصر مکان‌های فرهنگی در نسبت با همدیگر هستند. روح مبارزاتی بنیانگذار انقلاب اسلامی، ما را بدین درجه از فهم و آگاهی تاریخی رهنمون می‌کند که فضای حرم آن حضرت متناسب با “موزه انقلاب” و نه در پیوند و نسبت با نام و موضوع و شعبه موزه ملی و مواد فرهنگی آن است.»

مرتبط:

خراسان رضوی در جایگاه دوم موزه‌های کشور

فعالیت دوباره موزه ‌ها آغاز شد

تاریخچه موزه باغ ملک آباد مشهد

اکبر رضوانیان به ایسنا گفت: در چندماه گذشته جلسات مختلفی با مسؤولان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی داشتیم. اعضای جامعه اقامتگاه‌های بومگردی در اوج کرونا از کاشان، اصفهان و خراسان رضوی به تهران آمدند تا در این جلسات مشورتی شرکت کنند. چند جلسه درباره نحوه حمایت‌ها از گردشگری در بحران کرونا، معوقات بانکی و امهال قبوض انرژی و تحریک تقاضا برگزار شد. ما هر بار می‌آمدیم که درمانی برای دردی اقامتگاه‌های بومگردی پیدا کنیم. مدام هم تاکید می‌کردیم اینقدر با بومگردی‌ها آماری برخورد نکنید، ولی گوش شنوایی وجود ندارد.

وی ادامه داد: این همه به جلسات دعوت می‌شویم نمی‌دانیم چه نقشی داریم؛ طرفِ مشورت هستیم و نظراتمان در تصمیم گیری‌ها اثرگذار است یا فقط قرار است در جلسات حضور داشته باشیم. این همه حرف زدیم و به نحوه حمایت‌ها اعتراض کردیم و پیشنهاد دادیم، آخر هم تصمیم خود را اجرا کردند. چندبار درخواست کردیم جلسه مشترک با وزارت کار بگذارند تا سیستم پرداخت تسهیلات جبرانی خسارت کرونا، اصلاح شود، چون معتقدیم بسته حمایتی و تهسیلات فعلی فاقد هرگونه اثرگذاری است. با این وضع نمی‌دانیم در جلسات وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شرکت کنیم یا نکنیم، وقتی نتیجه ملموسی را شاهد نبوده‌ایم و نظراتمان لحاظ نشده است.

او اشاره‌ای به مشکلات ثبت این تشکل کرد و افزود: جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بومگردی با مجوز وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تشکیل شده است، ولی دو سال طول کشید تا ثبت شرکت شود، چون تعریف نشده بود! تا پیش از ثبت هم امکان تفویض اختیار وجود نداشت و در مقابل برای اعضای جامعه هم نمی‌توانستیم کاری انجام دهیم. حتی عضوگیری ساده هم نمی‌توانستیم انجام دهیم.

نائب رییس جامعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی در ادامه با اشاره به حمایت‌های جبرانی خسارت کرونا، اظهار کرد: هنوز نمی‌دانم این تسهیلات را یک کمدی تلخ بدانیم یا یک تراژدی. چند جلسه گذاشتیم که این تسهیلات برای بیمه محورها شاید مناسب باشد ولی برای اقامتگاه‌های بومگردی چون خانواده محور هستند، قابلیت اجرا ندارد.  بومگردی‌ها ممکن است برای ۱۰ تا ۱۵ نفر شغل ایجاد کنند ولی همه آن‌ها از اعضای یک خانواده باشند. بارها درباره این‌که زوایای بومگردی در تسهیلات حمایتی کرونا مشخص شود، جلسه داشتیم. در همان جلسات هم مشخص شد سه گروه فاقد کد کارگاهی بیمه وجود دارند؛ اقامتگاه‌های بومگردی، هنرمندان صنایع دستی و راهنمایان گردشگری. درباره بومگردی ها قرار شد مبنای پرداخت تسهیلات تعداد اتاق‌ها باشد. این پیشنها مصوب شد. بین وزارت کار و گردشگری هم تفاهم شد. اما موقع اجرا با فاجعه روبرو شدیم.

رضوانیان افزود: هر اقامتگاهی که درخواست تسهیلات می کرد، فقط  یک نفر حساب می‌شد. قرار بود ۱۲ میلیون تومان وام بدهند که در روز ثبت نام در سامانه کارا متوجه شدیم مبلغ وام ۶ میلیون تومان شده است. یعنی هر اقامتگاه بومگردی که ۱۰ تا ۱۵ نیروی کار داشت فقط ۶ میلیون تومان می‌توانست وام بگیرد. با کارشناس وزارتخانه‌های کار و گردشگری صحبت کردیم، متاسفانه هدف‌گذاری و مصوبات اولیه به فراموش سپرده شده بود. قرار بود خسارت‌های کرونا جبران شود، اما چگونه قرار است این کار را انجام دهند وقتی شیوه اجرا به سمت دیگری رفته است. احساس ما این است که این وام داده می‌شود تا یک منتی هم بر سر گردشگری و کسب و کارهای آن گذاشته شود. با این رویه صنعت گردشگری بدهکارتر می‌شود، درحالی که هیچ کمکی هم به آن نشده است.

وی ادامه داد: ما در یک شرایط غیرقابل پیش بینی قرار گرفته‌ایم، این تسهیلات برای حفظ بنگاه‌ها و کارگاه‌ها بود، اما اگر قرار باشد به هر نفر این وام داده شود چه کمکی به حفظ کسب و کارها می‌شود، چه دردی را درمان می‌کند. چه ضمانتی وجود دارد نیروهایی که وام گرفتند بتوانند آن را برگردانند.

رضوانیان گفت: متاسفانه هیچ دستگاه اقتصادی و بانکی این مدت از صنعت گردشگری حمایت نکرد. هیچ یک از پرداخت‌های وام و مالیات به تعویق نیافتاد و وزارت نیرو هم تمام قبوض را به موقع دریافت کرد،  اگر هزینه آب و برق را نمی‌دادیم سریع اخطار قطع می‌فرستاد.

وی افزود: گردشگری با بحران مواجه است اما مهمتر از آن، مشارکت نداشتن و دلسوزی نکردن دستگاه‌های دیگر است. فراکسیون گردشگری به جلسه با تشکل‌های خصوصی بگذارد تا حرف‌ها و پیشنهادهای ما را بشنود. خواسته ما به تاخیر انداختن معوقات وام، مالیات و قبوض به مدت یک سال بود، توقع بالایی است؟ نمی‌گوییم اصلا نمی‌دهیم، فقط می‌خواهیم زمان بیشتری به ما داده شود. آن سه ماهی که برای امهال مالیات و قبوض انرژی درنظر گرفتند اشتباه بود، چون داستان رکود گردشگری با کرونا شروع نشد، به قبل از آن و زمان گرانی بنزین برمی‌گردد. بخش گردشگری بویژه کسب و کارهای کوچک فرصت نفس کشیدن نداشتند، چطوری مالیات، قبض آب و برق و اقساط وام را بدهند.

نائب رییس جامعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی به وضعیت این اقامتگاه‌ها در شرایط حاضر اشاره کرد و گفت: اقامتگاه‌های بومگردی زیادی در آستانه تعطیلی کامل هستند یا برای فروش گذاشته شده‌اند، فاجعه‌ای که بعدا صدای آن بلند می‌شود. اگر یکی از این خانه‌ها در روستا بسته شود می‌دانید چه سرخوردگی ایجاد می‌کند. این خانه‌ها فقط یک اقامتگاه معمولی نیستند، باعث مهاجرت معکوس،  اشتغال و ادامه جریان زندگی در روستاها شده‌اند.

رضوانیان گفت: دغدغه‌هایی که مطرح می‌کنم به هیچ وجه شخصی نیست، با این ۶ میلیون تومان وام چه مشکلی را می‌توان حل کرد. تاکید ما روی ۱۲ میلیون تومان بود. فردی در دولت، کمیسون گردشگری مجلس و وزارتخانه‌ای پاسخ دهد مشاغل گردشگری شش ماه آینده را چطور باید بگذرانند، وقتی هیچ کس کوتاه نمی‌آید و حتی حاضر نیستند یک ماه از پول برق و آب بگذرند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

مجوز یک اقامتگاه بوم‌گردی چگونه صادر می‌شود؟

آشنایی با اصطلاح بوم گردی و اقامتگاه بوم گردی