نوشته‌ها

قدیمی‌ترین محوطه تاریخی جهان کدام است؟

به گزارش روز سه‌شنبه خبرنگار فرهنگی وقتی حرف از قدیمی‌ترین محوطه‌های تاریخی در میان باشد، احتمالا اولین جایی که به ذهنتان می‌رسد اهرام جیزه، قدیمی‌ترین و بزرگترین هرم از مجموعه سه‌گانه اهرام مصر، یا محوطه سنگی استون هنج در انگلیس است. اما شاید برایتان جالب باشد که این محوطه‌های معروف باستان‌شناختی در مقایسه با تاریخ بلند بشریت قدمت چندانی ندارند.

به نقل از مطلب جدیدی که در پایگاه اطلاع‌رسانی لایو ساینس منتشر شده، اجداد ما از ۶ میلیون سال پیش در زمین زندگی می‌کردند و هنوز محققان و باستان‌شناسان درباره آن که قدیمی‌ترین محوطه تاریخی که میزبان این انسان‌های اولیه بوده کدام است، با هم اختلاف‌نظر دارند. همان‌طور که یوناتان ساله (Yonatan Sahle) استاد ارشد رشته باستان‌شناسی در دانشگاه کیپ تاون آفریقای جنوبی می‌گوید، این پرسش که قدیمی‌ترین محوطه باستان شناسی تاریخ کجاست موضوعی است که در بین جامعه باستان‌شناسی جهان دو دستگی ایجاد کرده است.

ده‌ها متخصص حوزه باستان‌شناسی پیشاتاریخی و انسان‌شناسی در گفت‌وگو با لایو ساینس از نظریات خود در این باره گفتند. اولین محوطه باستانی که گفته می‌شود شایسته عنوان قدیمی‌ترین محوطه تاریخی جهان است، لومکوی ۳ (Lomekwi ۳) نام دارد که در یک تپه واقع در غرب دریاچه تورکانا در کنیا قرار داشته و استخوان‌های انسان هومینین و ابزارهای سنگی در آن یافت شده است. محققان در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۵ در مجله Nature منتشر شد، گزارش دادند با تعیین قدمت رسوباتی که این ابزار در آنها کشف شده‌اند، قدمت این محوطه تاریخی حدود ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار سال تخمین زده می‌شود. براساس تحقیقات مربوطه، این ابزار احتمالا توسط انسان‌ریخت جنوبی عفاری (Australopithecus afarensis) ساخته شده‌اند، یک نوع هومینین که آن دوران جمعیت آن در این منطقه رشد کرد.تاریخی

محوطه تاریخی مذکور در یک منطقه جنگلی روی تپه‌ای کوچک در نزدیکی دریاچه تورکانا قرار دارد. به گفته محققان، انسان‌ریخت جنوبی عفاری به احتمال زیاد از این ابزارهای سنگی برای شکستن میوه‌هایی که پوست سخت داشتند، استفاده می‌کرده است.

جیسون لوییس (Jason Lewis) معاون موسسه ترکانا و از مولفان این پژوهش در ایمیلی تاکید کرد: لومکوی ۳ قدیمی‌ترین محوطه باستان شناختی جهان است.

جرمی دی سیلوا(Jeremy DeSilva) استادیار رشته انسان‌شناسی در کالج دارتموث آمریکا با تایید این ادعا اذعان کرد همه دانشمندان و محققان در این باره اتفاق نظر ندارند و گفت: لومکوی یک منطقه مورد مناقشه است و برخی از همکارانمان در مورد قدمت ابزار پیدا شده در این محوطه قانع نشده‌اند.

دیوید براون (David Braun) استاد انسان شناسی دانشگاه جورج واشنگتن در همین راستا در گفت‌وگو با لایو ساینس گفت: چند مقاله جدید منتشر شده که وضعیت دست‌سازه‌های تاریخی یافت شده در منطقه لومکوی ۳ را زیرسوال می‌برد با این استدلال که این دست‌سازه‌ها در شرایطی کشف نشده‌اند که بتوان در مورد قدمت آنها مطمئن بود. به عبارت دیگر قدمت این مصنوعات ممکن است با قدمت رسوباتی که در آن کشف شده‌اند، یکی نباشد.

سالهیکی از این باستان‌شناسان مردد است. وی می‌گوید: برای بسیاری از ما، از جمله خودم، شواهد بی‌چون و چرای قدیمی‌ترین محوطه باستان‌شناختی جهان از ابزارهای سنگی کشف شده در محوطه‌ی تاریخی گونا (Gona) در کشور اتیوپی می‌آید که ۲ میلیون و ۶۰۰ سال قدمت دارند.

به گفته این استاد باستان شناسی، تاریخ‌های به دست آمده درباره محوطه لومکوی ۳ بحث برانگیز است و وی تردید دارد دست سازه های تاریخی یافت شده در این محوطه واقعا ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار سال قدمت داشته باشند. همچنین پژوهش‌ها درباره محوطه لومکوی ۳ نسبتا تازه هستند در حالی که تحقیقات مربوط به محوطه گونا طی چند دهه منتشر شده‌ و از سد بررسی‌ها و موشکافی‌های دقیق علمی و دانشگاهی عبور کرده‌اند.

ابزار سنگی کشف شده در محوطه تاریخی گونا احتمالا به دست گونه استرالوپیتکوس گارهی (Australopithecus garhi) ساخته شده‌اند، یکی از اجداد انسان که حدود ۲ میلیون و پانصد سال پیش در شرق آفریقا زندگی می‌کرد. فسیل‌های این گونه در نزدیکی ابزارهای سنگی پیدا شدند. همچنین به استناد آنچه در سایت پروژه خاستگاه انسانی اسمیتسونین آمده، این گونه یکی از اولین اجداد انسانی بودند که ابزارهای سنگی پیچیده ساختند.

تیم وایت (Tim White) از مدیران مرکز تحقیقات تکامل انسان در دانشگاه کالیفرنیا در این باره می‌گوید: ادعاهایی که درباره محوطه لومکوی وجود دارد به هنگام اعلام به اندازه کافی تشریح نشدند و با وجود انتقادات به‌جایی که به مطالعه منتشر شده در مجله Nature وارد شد، تاکنون هیچ شواهد جدیدی در این باره ارائه نشده است.

بنابراین وایت هم تایید می‌کند محوطه باستانی گونای اتیوپی شواهد بی‌چون‌وچرایی دارد که ثابت می‌کند قدیمی‌ترین محوطه تاریخی جهان است.

با وجود این برخی محققان از این ایده که لومکوی در مقایسه با گونا قدمت بیشتری دارد، دفاع می‌کنند. ریک پاتس (Rick Potts) مدیر برنامه خاستگاه انسان اسمیتسونین یکی از این محققان است. وی می‌گوید: براساس شواهد متقن موجود از برخورد سنگ به سنگ، لومکوی ۳ قدیمی‌ترین محوطه تاریخی جهان است که اجداد انسان‌ها در آن مصنوعات سنگی ساخته‌اند.

به گفته وی، دست‌سازه‌های سنگی کشف شده در لومکوی ۳ با آنها که در گونا یافت شده‌اند، تفاوت دارند. این سنگ‌ها زمخت‌تر هستند و ممکن است اصلا به عنوان ابزار مورد استفاده قرار نگرفته باشند. روی مصنوعات سنگی یافت شده در لومکوی ۳، جای عجیب ضربه دیده می‌شود، از جمله فرورفتگی‌های بزرگ و عمیق که احتمالا حاصل به هم خوردن سنگ‌ها هستند. پاتس می گوید مردمان لومکوی ۳ ابزارهای سنگی درست نمی کردند و فقط سنگ‌ها را به دلایل نامعلوم به هم می‌کوبیدند. اگرچه مصنوعات سنگی لومکوی به عنوان ابزار مورد استفاده قرار نمی گرفتند اما همچنان دست سازه انسانی در نظر گرفته می‌شوند.

منبع: ایرنا

مرتبط:

۱۲ جاذبه ایران که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است

 

آماری از تخریب، حفاری و سرقت آثار تاریخی

سرقت، تجاوز به حریم، تخریب و حفاری غیرمجاز آثار تاریخی، براساس آمار وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، در سال ۹۸ با افزایش قابل توجهی روبه‌رو شده است.

 درحالی که مدیرکل دفتر حفظ و احیای بناها، بافت‌ها و محوطه‌های تاریخی وزارت میراث فرهنگی گفته تخریب عمدی آثار تاریخی در یک سال اخیر کاهش داشته، اما آمارهای همین وزارتخانه نشان می‌دهد در سال ۹۸، که هنوز ویروس کرونا پدیدار نشده و فعالیت‌های میراث فرهنگی رو به تعطیلی نرفته بود، میزان تخریب، تجاوز به حریم‌ها و سرقت آثار تاریخی افزایش داشته است.

هرچند سیدهادی احمدی روئینی در نشست خبری هفته میراث فرهنگی، معترف شد: حفاری‌های غیرمجاز در همین یک سال افزایش داشته و حتی مرگ حفاران غیرمجاز هم بیشتر شده است. البته او آماری نمی‌دهد، اما وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در سالنامه آماری که وضعیت میراث فرهنگی در سال ۹۸ را تشریح کرده، تایید می‌کند که تا سال قبل از کرونا، حفاری‌های غیرمجاز به ۶۰۶ مورد رسیده، درحالی که یک سال قبل‌تر از آن، ۴۸۹ حفاری غیرمجاز اتفاق افتاده است.

blank

میزان تجاوز به حریم آثار غیرمنقول یا بناها و محوطه‌های تاریخی هم در سال ۹۸ بیشتر شده و به عدد ۳۲۹ رسیده، درحالی که ۱۹۹ مورد تجاوز به حریم در سال ۹۷ ثبت شده است.

آمارهای وزارت میراث فرهنگی نشان می‌دهد تعداد تخریب بناها و محوطه‌های تاریخی نیز در سال ۹۸ با افزایش روبه‌رو بوده است. در آن سال، ۲۴۵ مورد تخریب شناسایی شده است.

بیشترین تجاوز به حریم به ترتیب در استان‌های آذربایجان غربی، کرمانشاه، اصفهان، زنجان و فارس اتفاق افتاده است. همچنین استان‌های آذربایجان غربی و خوزستان شاهد بیشترین تخریب آثار تاریخی بوده‌اند.

بیشترین حفاری‌های غیرمجاز هم در اردبیل، فارس، قزوین و مازنداران رخ داده است.

به طور کلی، استان آذربایجان غربی بالاترین رکوردها را در تخلفات آثار تاریخی غیرمنقول در سال ۹۸ داشته است. آثار تاریخی غیرمنقول شامل بناهای تاریخی واجد ارزش، مکان ـ رویدادها، عرصه‌ها و محوطه‌های تاریخی و فرهنگی است.

blank

اما در ارتباط با جرایم علیه آثار منقول ـ هـر شـیء تـاریخـی، فرهـنگـی و هـنری کـه قـابلـیـت نقـل و انـتقـال دارد ـ، سرقت و قاچاق اموال تاریخی در سال ۹۸ افزایش قابل تأملی داشته است. طبق اطلاعات همین سالنامه آماری (۹۸)، ۳۲ مورد سرقت آثار شناسایی شده، درحالی که سال ۹۷ تعداد سرقت‌های ثبت‌شده چهار مورد بوده است.

همچنین ۲۹ مورد قاچاق اموال تاریخی در سال ۹۸ ضبط شده است. اطلاعات آماری از میزان قاچاق آثار تاریخی در سال‌های گذشته ثبت نشده است.

علاوه‌بر این، استفاده غیرمجاز از فلزیاب رشد فزاینده‌ای داشته است. طبق این آمارها، ۲۲۰ مورد استفاده غیرمجاز از فلزیاب در سال ۹۸ ثبت شده، درحالی که در سال قبل از آن، میزان استفاده از فلزیاب ۱۷۱ مورد بوده است. مازندران، گلستان و خوزستان نیز به ترتیب بیشترین آمار استفاده غیرمجاز از فلزیاب را داشته‌اند.

blank

منبع: ایسنا

مرتبط:

ضرورت بکارگیری علوم مختلف برای حفاظت از آثار تاریخی

ضرورت بکارگیری علوم مختلف برای حفاظت از آثار تاریخی

معاون میراث‌فرهنگی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی با اشاره به لزوم بهره‌مندی از رشته‌های مختلف علمی در تمام زمینه‌ها، گفت: برای کاوش و مرمت آثار تاریخی نیز نیازمند علوم مختلف هستیم.

 محمد حسن طالبیان روز یکشنبه در گردهمایی بین المللی مجازی با عنوان تخت جمشید: دیروز، امروز و فردا که با حضور متخصصان و پژوهشگران حوزه های مربوطه برگزار شد با اشاره به اهمیت رشته های مختلف علمی در موضوع پژوهش و حفاظت از آثار تاریخی گفت: موضوع پژوهش و حفاظت و معرفی آثار تاریخی باید در کنار یکدیگر باشند؛ تا نتایج خوبی حاصل شود.

وی در خصوص پروژه حفاظت و مرمت میراث فرهنگی چغازنبیل گفت: پس از پایان جنگ تحمیلی و وقوع باران های زیاد در آن منطقه، این اثر تاریخی دچار آسیب‌های زیادی شده بود که نیازمند به کارگیری از رشته‌های مختلف برای حفاظت و مرمت آن بودیم. که پس از این بکارگیری به هدف مورد نظر رسیدیم.

طالبیان در بخشی دیگر از سخنانش درباره این رشته ها گفت: بکارگیری دانش در حوزه آب و خاک، آزمایشگاه های تخصصی و رشته‌ ای همچون مهندسی عمران، زبان شناسی برای حفاظت و مرمت آثار تاریخی مهم و البته ضروری است.
وی با تاکید بر لزوم به کارگیری از چند رشته علمی نیازمند برای حفاظت و مرمت، گفت: به کار یری حفاظت و پژوهش در کنار یکدیگر آثار تاریخی را معنا می دهد، هم اکنون حدود ۱۴۷ پایگاه ملی و بین المللی در کشور وجود دارد. توجه به میراث ملموس و منظر فرهنگی آثار تاریخی برای حفاظت از این آثار حائز اهمیت است.
معاون وزیر میراث فرهنگی و گردشگری از ضرورت توجه بیشتر به حوزه مستندسازی و ارتباط با جامعه در مرمت و احیای بناهای تاریخی خبر داد و گفت: ارتباط بیشتر با جامعه و انتشارات اخبار برآمده از کاوش های میراث فرهنگی ضرورت است. تعاملات پیوسته با جامعه و دیگر دستگاه های اجرایی کشور بستر توسعه گردشگری و در ادامه توسعه پایدار را مهیا می‌کند.
طالبیان گفت: این امر یعنی آگاهی و شناخت مردم از اهمیت بناهای تاریخی سبب شده حریم آثار تاریخی کمتر دستخوش تخریب و دست خوردگی قرار بگیرد و این شناخت بیشتر جامعه و تعاملات گسترده تر سبب توسعه پایدار کشور خواهد شد.
وی با اشاره به اینکه به روز جهانی موزه نزدیک می‌شویم، گفت: برنامه ای برای روز سه شنبه (۲۸ اردیبهشت) در کاخ گلستان برگزار می شود.

کشف بقایای اجساد انسانی و حیوانی در آب راه تخت جمشید

همچنین در این مراسم علی اسدی باستان شناس و عضو دانشگاه هنر شیراز در خصوص کاوش روی آب راه های تخت جمشید گفت: بر اساس اطلاعات تاریخی تخت جمشید سده چهارم  پیش از میلاد مسیح  و به دلیل حمله اسکندر تخریب و آب راه های آن نیز مدفون شد.
وی در ادامه با بیان اینکه از دهه ۱۳۸۰ خورشیدی شناسایی این آبراهه آغاز شد گفت: با  شروع کاوش ها بخشی از آب راه ها آغاز شد و عملیات بازگشایی آب راه ها برای جمع آوری آب های سطحی در سال های بعد انجام شد.
اسدی  از کشف بقایای اجساد انسانی و حیوان در هنگام کاوش ها خبر داد و گفت: کشف ۱۵ بقایای جسد انسانی و دو جانور تاکنون از این کاوش ها کشف شده است.

اسدی درباره دلیل وجود اجساد در این آبراه گفت: با توجه به نحوه قرار گرفتن این بقایا به نظر می رسد، این انسان ها و حیوان از محوطه بالایی پرت شدند و اجسادشان با آب وجود در این آب راه ها به این بخش ها رسیده است
این باستان شناس با اشاره به اینکه تاکنون چهار فصل کاوش در آبراه های تخت جمشید انجام گرفته مهمترین و اصلی ترین هدف از این کاوش ها را حفاظت بهتر و جمع آوری آب های سطحی محوطه تخت جمشید در این آبراه عنوان کرد و گفت: علاوه بر اهداف حفاظتی نتایج پژوهشی قابل توجهی نیز این کاوش‌ها کسب شده است.

منبع: ایرنا

آثار تاریخی و صنایع دستی بعد از انقلاب بیشتر پاس داشته شد

مدیرعامل کانون جهانگردی ایران معتقد است: ثبت و پاسداشت آثار تاریخی و صنایع دستی پس از پیروزی انقلاب اسلامی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.

حسین اربابی گفت: در دوران رژیم پهلوی همه مردم طالب استقلال بودند بویژه در حوزه‌های فرهنگی، و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تولیدات فرهنگی توجه بیشتری شد. فرهنگ ایرانی به قدری غنی است که دیگر نیازی به فرهنگ‌های غربی نیست، اما پیش از این کمتر به شناسایی و معرفی آن‌ها پرداخته شده بود و عمدتا در مباحث فرهنگی آن‌قدر که واردات داشتیم به حوزه‌های درونی خود توجه نداشتیم.

او افزود: یکی از بزرگترین دستاوردهای انقلاب در حوزه فرهنگی این بود که بیشتر به داشته‌های خود توجه کردیم و دیدیم که با داشته‌های خود هیچ نیازی به غرب نداریم. شناساندن و معرفی آثار تاریخی و میراث فرهنگی در وهله اول به ایرانیان و در مرحله بعدی به جهان بیشترین فعالیت این بخش بوده است.

اربابی بیان کرد: ۲۴ ثبت جهانی داشتیم که گویای فرهنگ غنی ایران بوده است. از جنگل‌های هیرکانی که قدمت میلیون‌ها سال را دارد و آخرین ثبت ایران در یونسکو بوده است تا آثار باستانی که غیر از شاکله و بنای ساختمانی، پر از اتفاقات هویتی و فرهنگی بوده است. اتفاقات خوبی هم در حوزه مرمت این آثار رخ داده است.

مدیرعامل کانون جهانگردی ایران که در برنامه طلوع فجر رادیو انقلاب سخن می‌گفت، اظهار کرد: درحال حاضر بیش از دوهزار کارگاه کوچک و بزرگ خصوصی و دولتی به تولید صنایع‌دستی اختصاص دارد. ۲۹۵ رشته صنایع دستی نیز در ایران وجود دارد که تا پیروزی انقلاب اسلامی تعداد کمی توسط مردم و دولت نگهداری و پاسداری می‌شد اما امروز صنایع دستی ایران بالاترین ثبت جهانی روستاها و شهرها صنایع دستی را در دنیا دارد.

اربابی افزود: ۱۴ شهر و روستای ایران ثبت جهانی صنایع دستی شده است و با این ثبت‌ها از کشور چین نیز پیشی گرفتیم. احیای رشته‌های صنایع دستی بسیار سخت بود، اما با همت و تلاش توانستیم احیای برخی رشته‌ها را انجام دهیم.

منبع:ایسنا

مرتبط:

دیباج باغ‌شهر گردشگری شود

نگاه به تبلیغات گردشگری باید اصلاح شود

جزئیات نمایشگاه گردشگری تهران تشریح شد

صیانت از قبرستان “ابن بابویه” برای پاسداشت مفاخر ری

یک ری شناس و استاد دانشگاه فرهنگیان گفت: صیانت از بنا و قبور واقع در قبرستان ابن بابویه برای پاسداشت فرهنگ و داشته‌های فرهنگی خطه ری و نیز تکریم مفاخر و مشاهیر کشورمان ضروری است.

احمد ابوحمزه  درباره ویژگی های قبرستان های تاریخی ری، اظهار داشت: ابن بابویه را باید نخستین آرامستان تهران و ری به حساب آورد و حتی قبرستان های موجود در تهران مثل دولاب و ظهیرالاسلام، امامزاده های عبدالله، یحیی و صالح نیز از نظر قدمت در جایگاه های بعدی نسبت به آن قرار دارند.

دکترای تاریخ ایران دوره اسلامی با اشاره به جایگاه رفیع ابن بابویه در تاریخ ری اظهار داشت: شیخ صدوق خود بخاطر شخصیت علمی و اثرگذار در تاریخ تشیع مورد تکریم است و گام های مهمی در بسط و گسترش فرهنگ شیعه در دوران خود برداشته است.

وی افزود: علاوه بر آن قرار گرفتن آرامگاه شیخ صدوق در این منطقه بر اهمیت قبرستان ابن بابویه افزوده است زیرا وی نیز از بزرگان شیعه در ایران به شمار می رود.

ابوحمزه با یادآوری اینکه برخی تاریخدانان سابقه و قدمت آرامستان ابن بابویه را به پیش از دوران اسلامی نسبت می دهند اظهار داشت: با این اوصاف دست کم می توان گفت که در ۲۰۰ سال گذشته افراد و شخصیت های مهمی که در دوران قاجار و پهلوی اول و دوم در گستره تهران زیست می کردند، در این آرامستان دفن شده اند که برخی از آنان از روحانیان و شخصیت های سرشناس به شمار می روند.

وی حضور شخصیت های معروف دوره قاجار و بعد چهره هایی چون میرزاده عشقی و حتی در دوره پهلوی دوم شهدای واقعه ۳۰ تیر، دکتر فاطمی و بزرگان و هنرمندانی همچون بهزاد، دهخدا، نسیم شمال، تختی را مورد اشاره قرار داد و گفت: در حقیقت می توان گفت ابن بابویه در آن دوران جایگاه بهشت زهرای کنونی را برای ساکنان تهران و ری داشته است.

عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان در ادامه به تخریب بافت این آرامستان اشاره کرد و گفت: در دورتادور ابن بابویه همچون بهشت زهرای امروزی آرامگاه های خصوصی و خانوادگی بنا شده بود اما در دهه ۷۰ خورشیدی که میراث فرهنگی هم نظارتی بر این مکان نداشت، این آرامگاه ها را با هدف بهسازی آرامستان تخریب کردند.

وی افزود: تخریب قبور، بناها و حتی بافت باغ و فضای سبز ابن بابویه در حالی در سه دهه اخیر صورت گرفته که در بناهای آن هنر دوره قاجار و پهلوی اول دیده می شد و می توان گفت به نوعی بیان کننده نوع فرهنگ و  معماری آن دوران بود.

ابوحمزه تاکید کرد: این تغییرات گسترده سبب شد تا روح تاریخی ابن بابویه آسیب ببیند در حالی که این مکان باید در پیش از انقلاب به عنوان یک اثر میراث فرهنگی به ثبت می رسید.

وی خاطر نشان کرد: در سایر کشورها و بویژه در کشورهای اروپایی شاهدیم که آرامستان ها به مثابه یک اثر فرهنگی صیانت می شوند زیرا بازگوکننده فرهنگ ها در دوره های مختلف تاریخی هستند.

این کارشناس رشته ایران دوران اسلامی اظهار داشت: حتی در کشور عراق که شاید توجه چندانی به بناها و میراث تاریخی نشود، می بینیم که قبرستان «وادی السلام» در شهر نجف بافت خود را از قرن ها پیش حفظ کرده و از این منظر به نوبه خود یک اثر و داشته تاریخی برای این کشور به شمار می رود.

وی با اشاره به قدمت ۹ هزار ساله شهرستان ری اظهار داشت: با این وجود دیدیم که در سال های اخیر به بهانه بازسازی و بهسازی آرامستان، قبور تسطیح و سنگ قبرها ویران شدند.

ابوحمزه از بی توجهی به بنای اصلی محوطه بابویه نیز انتقاد کرد و گفت: آینه کاری های این بنا حتی قدیمی تر از آینه کاری کاخ گلستان است و حتی می تواند این اثر تاریخی و مجموعه فرهنگی اطراف آن ثبت جهانی شود.

این ری شناس این نقد را به متولیان قبرستان ابن بابویه وارد کرد که با کار تسطیح و یکسان سازی قبور، روشی در پیش گرفته اند تا قبرستان تاریخی مثل ابن بابویه در عمل شبیه قبرستان آمریکایی ها شود زیرا در آمریکا قبرها یک شکل و یکدست ساخته می شوند.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: آرامستان ابن بابویه از ۲ جهت برای تاریخ و فرهنگ این سرزمین اهمیت دارد؛ نخست از نظر قدمت تاریخی و بناها و حتی قبور و سنگ تراشی های و نقوش هنری آن و دیگری از نظر مفاخر و مشاهیری که در خاک آن خفته اند.

ابوحمزه اظهار داشت: بزرگان و مشاهیری که در ابن بابویه خفته اند، خود بیانگر بخشی از هویت و تاریخ این سرزمین هستند و با تخریب قبور آنها، یعنی چیزی برای آیندگان نمی گذاریم و نسل های آینده را از داشته های تاریخی و فرهنگی خود محروم می کنیم.

وی مشکل اصلی را در نبود متولی واحد دانست و اظهار داشت: هر اداره و دستگاهی که با حوزه فرهنگ سر و کار دارد، حرف خود را می زند؛ مثلا در بحث حفظ قبرستان ها به عنوان یک داشته فرهنگی و تاریخی می بینیم که به یک باره شهرداری تدفین جدید را ممنوع می کند، با محدود شدن تدفین ها به یکباره مشکل سلطان قبر ظهور می کند، میراث فرهنگی خود را متولی امر معرفی می کند که برای صیانت از آثار بودجه و امکانات در اختیار ندارد و دست آخر و پس از آنکه کار از کار گذشت هیچ کس مسئولیت نمی پذیرد.

وی با اشاره به اینکه حواشی اخیر پیش آمده پیرامون ابن بابویه و کشف سکه های قدیمی در این قبرستان سبب شد تا رییس اداره اوقاف شهرری تغییر کند، ابراز امیدواری کرد که مدیر جدید در تعامل با دوستداران میراث فرهنگی، راه متفاوتی را در حفظ این خطه تاریخی در پیش گرفته و جلوی تخریب تاریخ را بگیرد.

این ری پژوه تاکید کرد: باید پرسید از بین بردن تاریخ ۹ هزار ساله ری که آرامستان ابن بابویه یکی از نشانه های آن است، چه سودی برای آینده این سرزمین دارد و چرا حتی باید درختان چند صدساله آن خشک شوند؟

ابوحمزه اظهار داشت: انتظار می رود متولیان امر تخریب میراث و آثار فرهنگی مستقر در ابن بابویه را کنار بگذارند.

آرامستان ابن بابویه نخستین گورستان شهر ری است که بسیاری از مشاهیر ایران در آن دفن هستند؛ نام این گورستان برگرفته از نام محمد بن بابُویه معروف به شیخ صدوق یکی از فقها و دانشمندان شیعه است که آرامگاه او در آن جا واقع شده‌ است.

از افراد مشهوری که در این گورستان دفن شده‌اند می‌توان به حسین فاطمی، غلامرضا تختی، رحیم مؤذن زاده اردبیلی، علی‌اکبر دهخدا، محمدعلی فروغی، حسین بهزاد، میرزاده عشقی، نسیم شمال و نیز کشته‌شدگان قیام ۳۰ تیر در حمایت از دولت محمد مصدق اشاره کرد.

منبع:ایرنا

مرتبط:

غار آویشو در ماسال، از شگفت انگیزترین غارهای ایران

نگاهی به ابريشم بافی و سابقه دیرینه آن در استان گلستان

دشت مرگور _نویافته‌ای از معماری صخره‌ای در ارومیه

اگر این هشدار به واقعیت تبدیل شود، چه؟

«ساختمان‌های موزه‌ها در صورت وقوع بحران ایمنی لازم را ندارند و متاسفانه بسیاری از آثار تاریخی و باستانی منحصر به فرد در موزه‌هایی قرار گرفته‌اند که ساختمان‌شان از مقاومت کافی در برابر زلزله، آتش‌سوزی و دیگر اتفاقات احتمالی برخوردار نیست.»

مجدالدین رحیمی – کارشناس ارشد مرمت بناها و بافت‌های تاریخی –  در یادداشتی که با عنوان «ضرورت توجه به موزه‌ها قبل از وقوع فاجعه» در اختیار ایسنا قرار داده، بر لزوم توجه به وضعیت موزها تاکید می‌کند، آن‌هم در شرایطی که ایران کشوری زلزله‌خیز و پرمخاطره است و در زمان وقوع چنین بحران‌هایی خسارت وارده به موزه‌ها در زمان وقوع بحران غیرقابل جبران است.

در یادداشت این کارشناس این‌طور آمده است: «ساختمان‌های موزه‌ها در صورت وقوع بحران ایمنی لازم را ندارند، خوشبختانه حفاظت فیزیکی و حراست شبانه‌روزی از موزه‌ها را می‌توان بسیار مناسب و همگام با تکنولوژی و تجهیزات مدرن دانست. متاسفانه بسیاری از آثار تاریخی و باستانی منحصر به فرد در موزه‌هایی قرار دارند که ساختمان آن‌ها از مقاومت کافی در برابر زلزله، آتش‌سوزی و دیگر اتفاقات برخوردار نیست.

مقاوم‌سازی ساختمان‌های قدیمی شاید تا حدودی ضریب ایمنی ساختمان را بالا تر ببرد اما خطر همیشه در کمین است. اگر توجه به این موضوع بسیار مهم را جدی نگیریم تاسف خوردن بعد از وقوع فاجعه ارزشی ندارد و خسارت وارده بر آثار نفیس تاریخی و باستانی غیرقابل جبران است.

هرچند بسیاری از بناهای تاریخی کشورمان ارزش موزه‌ای دارند و از اهمیت بسیار زیادی برخوردارند اما تغییر کاربری آن‌ها به موزه باستان‌شناسی و قرار دادن آثار تاریخی و باستانی کشور در آن‌جا نیاز به بازنگری دارد.

احداث ساختمان‌های ایمن و دارای استانداردهای لازم در زمان وقوع بحران برای گنجینه‌ها و موزه‌های باستان‌شناسی از ضرورت‌های بسیار مهم کشور است. شرایط نگهداری و نمایش آثار تاریخی در موزه‌ها  از استانداردهای حفاظتی و ایمنی لازم برخوردار نیست. به منظور پیشگیری از فرسودگی و آسیب‌پذیر شدن آثار موزه‌ای، کنترل دقیق و اصولی دما، رطوبت و نور متناسب با آثار لازم و ضروری است. تاسیسات موجود و سیستم اعلام و اطفای حریق در ساختمان موزه‌ها متناسب با ساختار آثار موزه‌ای و ساختمان موزه‌ها نیست. وقوع حوادث گوناگون در موزه‌ها مانند فاجعه آتش‌سوزی موزه ملی برزیل نمونه‌ای برای هشدار به توجه بیشتر است.

به عنوان مثال موزه باستان‌شناسی کردستان در عمارت سالار سعید، بسیاری از ارزشمندترین یافته‌های باستان‌شناسی منحصر به فرد کردستان را در خود قرار داده که در صورت وقوع بحران آتش‌سوزی و زلزله در معرض خطر قرار خواهند گرفت.

ساختمان موزه ایران باستان در سال ۱۳۱۶ احداث شده است. سازه و ‌مصالح ساختمانی این بنا بسیار فرسوده، آسیب‌پذیر و فاقد ایمنی و استانداردهای لازم برای نگهداری مهمترین آثار باستانی کشور است. در موزه ایران باستان، سه میلیون اثر تاریخی نگهداری می‌شود که ۳۰۰ هزار اثر قابلیت نمایش دارند، اما فقط چهارهزار اثر آن به نمایش گذاشته شده‌اند.

موزه باستان‌شناسی زنجان در عمارت ذوالفقاری نیز بسیاری از ارزشمندترین یافته‌های باستان‌شناسی منحصر به فرد استان زنجان مانند مردان نمکی را که در دنیا بی‌نظیرند در خود نگهداری می‌کند که در صورت وقوع بحران آتش‌سوزی، زلزله و … در معرض خطر قرار خواهند گرفت.

موزه باستان‌شناسی خراسان جنوبی در عمارت اکبری هم نمونه‌ای مشابه از این وضعیت است. این موزه بسیاری از ارزشمندترین یافته‌های باستان شناسی منحصر به فرد شرق کشور را در خود جای داده است که در صورت وقوع بحران آتش‌سوزی، زلزله و … در معرض خطر قرار خواهند گرفت.

بنابراین باید زنگ خطر وضعیت مخاطره‌آمیز بسیاری از آثار تاریخی موجود در گنجینه‌های غیرِ ایمن و موزه‌های غیرِاستاندارد جدی گرفته شود و در راستای تامین اعتبار و احداث موزه و گنجینه‌های امن و استاندارد در کشور توجه جدی شود. با هوشیاری و درایت می‌توان علاج واقعه را قبل از وقوع انجام داد

منبع:ایسنا

مرتبط:

آشنایی با موزه ارومیه

موزه آقاخان _نمایش تمدن شکوهمند اسلامی در دل تمدن غرب

داستان‌های جذاب مذهبی در تابلوی نقاشی قهوه‌خانه‌ای موزه گرمابه سمنان

ثبت آثار ارزشمند گذشته، هنر ایرانیان را تثبیت می‌کند

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی گفت: ثبت آثار ارزشمندی چون نسخه خطی منشآت خواجه اختیار منشی گنابادی، هنر ایرانیان را تثبیت می‌کند.

ابوالفضل مکرمی‌فر عصر دیروز، ۲۴ مهر ماه، در مراسم رونمایی از نسخه خطی منشآت به خط خواجه اختیار منشی گنابادی در خصوص گفت: آثاری که تاکنون در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید، حدودا ۳۴ هزار اثر است. همچنین آثاری که پیش‌بینی می‌شود آن را در اختیار داریم، حدودا یک میلیون و ۲۰۰ هزار اثر است؛ از این مقدار ۲۰۰ هزار اثر تپه و محوطه تاریخی محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: آثاری که از سال ۱۳۰۴ تا کنون در خراسان رضوی به ثبت رسیده‌، حدودا برابر ۱۶۵۰ اثر است‌. طی تلاش‌های صورت گرفته در ۲ سال اخیر، برای جبران این کمبودها، پرونده ۷۰۵ اثر تکمیل و به کشور ارسال شده و ۲۰۰ اثر نیز در حال ارسال است؛ بنابراین ثبت ۹۰۵ اثر در دستور کار قرار گرفته‌ است.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی مطرح کرد: ثبت ۱۵۱ اثر نیز ابلاغ شده و باقی آن نیز در حال ابلاغ است. از این تعداد، حدودا ۹۵ اثر تپه و محوطه‌های تاریخی مهم استان است که ثبت آن باعث خواهد شد تا از گزند تخریب در امان بماند.

مکرمی‌فر بیان کرد: اثری که در ردیف یک آثار ملی کشور حضور دارد، «چهارطاقی بازه هور» از خراسان رضوی است؛ از میان ۶.۵ میلیون نفر جمعیت استان خراسان رضوی، کمتر کسی است که از این اثر بازدید کرده باشد؛ در صورتی که دو باستان‌شناس فرانسوی از این اثر بازدید داشته‌اند؛ این اثر محور بسیار ارزشمندی است که سال گذشته نیز کاوش‌های باستان‌شناسی در آنجا انجام گرفت که باعث شد آثار بسیار ارزشمند و نفیس معماری یافت شوند.

وی افزود: ارزش ثبت این آثار عمدتا برای زنده کردن هویت آن و پیوند نسل امروز با آن است چرا که نسل امروز با تاریخ گذشته خود غریبه بوده و فاصله زیادی با آن داشته است.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی اظهار کرد: رقعات خواجه نجم‌الدین گنابادی عرفانی و عمدتا در وصف مناجات و ستایش خداوند تعالی بود و از نوشته‌های عرفانی جامی، شبستری و گلشن راز تبعیت می‌کرده است.

مکرمی‌فر خاطرنشان کرد: در گذشته آثار بسیار زیادی بوده که مطرح نشده و مورد توجه قرار نگرفته است. «خاوران‌نامه» ابن حسام خوسفی نیز یکی از همین آثار است؛ در این گونه آثار بیشتر به محتوا، کیفیت و عمق مطالب پرداخته می‌شده است. این کتاب دلاوری‌ها و جنگ‌های حضرت علی(ع) را به شعر درآورده است.

وی ادامه داد: برخی از کشورها، هنرها و رسم و رسومات ایران را به نام خود ثبت کرده‌اند؛ به طور مثال مراسم نوروز که با ۱۲ کشور به با محوریت ایران ثبت جهانی رسید، از کشور ایران برگرفته شده اما خوشنویسی این چنین نیست و تنها متعلق به ایران است. علاوه بر اهمیت محتوای آثار، خط و نوع آن نیز تاثیر بسیار زیادی بر مخاطب خواهد گذاشت؛ نوشتن خط با قلم و دوات نشان‌دهنده غنی بودن محتوای ادبیات ماست. خط نه تنها روی کاغذ بلکه در معماری ما نیز درخشان است.

مکرمی‌فر بیان کرد: مساجد و بناهای زیادی است که معماری آن شامل خطوط ماندگاری است. متاسفانه هیچگاه به داشته‌های بیشمار پیرامون خود توجهی نداشته‌ایم.

وی افزود: ما آمادگی پذیرش اثرهایی که واجد ارزش‌های فرهنگی و تاریخی است را داریم و پس از ثبت، آن را در مخزن موزه خراسان نگهداری و برای آیندگان حفظ می‌کنیم؛ امیدواریم بتوانیم این امانتی‌های ارزشمند را با شناسنامه به نسل آینده برسانیم.

مرتبط:

اسفیدان _ماسوله ی خراسان

مزدوران _طولانی ترین غار خراسان

حقایقی ناگفته از عمیق‌ترین غارهای خراسان جنوبی

همه چیز درباره ی شهر گور فیروز آباد

اردشیر ساسانی نام رسمی شهر تازه‌ تاسیس خود را اردشیرخورّه، به معنی فرِ اردشیر نهاد. با این حال در منابع پیش از اسلام این شهر به گور (Gōr) نیز معروف بوده که پس از اسلام، عربان آن را جور تلفظ می‌ کردند. مورخان قدیم این واژه را دشت، پشته یا گودال معنی کرده ‌اند.

بنا به روایتی سابقه تاريخي اين شهر به زمان هخامنشيان باز مي گردد. اسكندر مقدوني كه از مقاومت مردم اين شهر به ستوه آمده بود دستور داد با بستن سد شهر را به زير آب ببرند.

اردشير بابكان فرزند بابك نوه ساسان موبد معبد آناهيتا، پس از پيروزي براردوان پنجم سلسله ساسانيان را بنيانگذاري كرد و شهر گور را مقرحكومت خويش قرار داد. برخی مورخان معتقدند پایه این شهر به دوره اشكانيان بر مي گردد چرا كه ساختن شهر دايره اي شكل مختص پارتيان بوده است. اردشير پس از پيروزي بر اردوان اين شهر را احیا کرد.

در زمان ساسانيان شهر گور به دليل داشتن بزرگترين كتابخانه مشرق زمين و وجود كتب گرانبها و كمياب به دارالعلم مشهور بود. شهر گور در اين زمان عظمتی خاص و به اندازه شهر استخر وسعت داشت و دارای چهار دروازه بود. شهر گور در آن زمان بدليل واقع شدن در مسير تجارت كشورهاي چين، هندوستان، روم و بندر سيراف از رونق اقتصادي و بازرگاني خاصي برخوردار بود. بعد از تصرف شهر گور توسط مسلمين در زمان خليفه دوم به فرماندهي (يداله بن عامر) نام جور به آن نهادند و به علت اهميت از طرف خلفاي راشدين فرماندار بر آن گمارده شد.

بنا به نوشته طبری اردشیر شهر گور را در حدود سال ۲۲۴ میلادی به نشانه قدرت ‌نمایی در برابر آخرین شاه اشکانی احیا کرد. پس از اردشیر نیز این شهر به دلیل نسبت با سر سلسله ساسانی همچنان آباد و مرکز کوره اردشیر باقی ماند. همچنین گور آخرین پایگاه یزدگرد سوم ساسانی در فارس بود که در سال ۲۹ ه‍.ق (زمان خلافت عثمان بن عفان) به تصرف مسلمین درآمد. پس از سقوط این شهر یزدگرد، فارس را به عرب‌ ها گذاشت و از راه کرمان به خراسان گریخت. در زمان خلفای راشدین فرماندار گور از طرف والی ایالت یکپارچه بصره –اهواز- فارس منصوب می ‌گردید.

شهر گور فیروز آباد

در اوایل دوران اسلامی شاهان آل بویه که شیراز را تختگاه خود کرده بودند به آبادانی شهر گور نیز همت گماشتند. به فرمان عضد الدوله دیلمی، مسجد جامع و بیمارستان مناسبی در شهر ساخته شد.در قرن چهارم هجری گور شهری غنی و آباد بود با اقلیمی معتدل، آب فراوان و بوستان‌ و گلستان ‌های فراوان. باغ‌ های میوه و خانه‌ های اعیانی، حومه شهر را تا شعاع یک فرسنگ فرا گرفته بودند. در این منطقه محصولات گوناگونی تولید می ‌شد؛ از قبیل عرقیات، میوه، پارچه و …. اما بدون شک گلاب در میان آنها رتبه اول را داشت. گلاب گور و کوار به بسیاری سرزمین ‌ها مثل چین، هند، بیزانس، مصر، یمن، مغرب عربی و اروپا صادر می‌ شد. حتی گل سرخ گور در کشورهای اسلامی شناخته شده و به خاطر بوی خوش و شفافیت رنگ نزد عرب ها زبانزد بود. (امروزه نیز در زبان عربی به گل محمدی، الورد الجوری می‌ گویند)

عرق شکوفه نخل، عرق بومادران، عرق زعفران و عرق بید از دیگر فراورده‌ های گیاهی‌ این منطقه بود.

فیروز آباد کنونی
گور یا فیروز آباد باستانی در قرن هفتم یا هشتم هجری به دلایلی نامعلوم رو به ویرانی نهاد و خالی از سکنه شد. به جای آن بیرونِ باروی شهر قدیم، روستایی سربرآورد که تا دوره قاجاری به نام ده کوشک معروف بود. شهر کنونی فیروزآباد حاصل گسترش همان روستاست.

مجموعه اردشیرخوره بسیار هدفمند و با اولویت دفاعی طراحی شده است. جلگه فیروزآباد که شهر در آن ساخته شده از هر طرف در محاصره کوه‌ هاست. راه اصلی ورود به جلگه، گذرگاه راهبردی تنگاب است که بر صخره بالای آن قلعه دختر (اقامتگاه اولیه اردشیر) قرار گرفته است جایگاه قلعه به گونه ‌ای است که علاوه بر تنگه به جاده منتهی به کاخ اردشیر و شهر نیز مشرف باشد.

شهر گور فیروز آباد

نقشه شهر
اردشیرخوره به شکل دایره کاملی به قطر ۱۹۴۰ متر ساخته شده ‌است. شهر با ۲۰ دیوار شعاعی و سه دیوار حلقوی هم مرکز مجموعاً به ۶۱ منطقه تقسیم می ‌شده و دو حصار خشتی محکم با خندقی در میان به پهنای ۳۵ متر آن را در بر می‌ گرفت. شهر در امتداد جهات اربعه چهار دروازه داشت؛ دروازه هرمز در شمال، دروازه اردشیر در جنوب، دروازه میترا در شرق و دروازه بهرام در غرب. از هر دروازه یک خیابان اصلی به مرکز شهر میرسید؛ جایی که بناهای دولتی و مذهبی درون یک دیوار مدور به قطر ۴۵۰ متر محفوظ بودند.

استحکامات دفاعی حتی از گستره شهر نیز فراتر می ‌رفت؛ هنوز هم بقایای شبکه تار عنکبوتی و شعاعی دیوارهای حفاظتی تا فاصله ۱۰ کیلومتری از کانون اردشیرخوره در دشت و کوهپایه دیده می‌ شود.

آثار باستانی درون شهر

منار میلو (طِربال): ستونی است چهارگوش از جنس سنگ خارا و ملاط گچ که درست در کانون هندسی دایره شهر قرار دارد. امروزه بلندی آن ۳۳ متر و هر ضلع قاعده آن ۱۱ متر میباشد. کاربری منار میلو معلوم نیست. بنا به گزارش اصطخری این میل بر سر آن آتشکده ‌ای بود و از کوه مجاور آبراهی به شهر کشیده بودند که آب را مانند فواره تا بالای منار می‌ رساند. به گمان دیتریش هوف (Dietrich Huff) این بنا بقایای یک برج پله‌ دار است که در زمان آبادانی حدود ۷۸ متر ارتفاع داشته و شاید تجسم قدرت و اقتدار شاه بوده‌ است. این منار در تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۱۶ با شمارهٔ ثبت ۲۸۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده ‌است.

تخت ‌نشین (گنبد کیرمان): بنای دیگری است در یکصد متری جنوب شرقی منار که اکنون جز شالوده ‌ای از آن بر جا نمانده‌ است. معمولاً کاربری آن را نیایشگاه یا کاخ تصور میکنند. در دی‌ ماه ۱۳۸۴ باستان‌ شناسان در بخش شرقی تخت ‌نشین توانستند دروازه ‌ای سنگی به سبک معماری پارسه همراه با سنگفرش بنا را کشف کنند.

رصد خانه: قدیمی ‌ترین رصدخانه ایران، در کنار نقوش رنگی شاهزادگان ساسانی در شهر گور فیروز آباد قرار دارد. این رصد خانه شاهکاری از دانش ایران در آن عصر محسوب می‌ گردد. پروفسور دیتریش هوف در حفاری شهرگور فیروز آباد فارس به سازه‌ ای دایره‌ ا ی ‌شکل رسید که پس ‌از مطالعه، مشخص شد، قدیمی ‌ترین نمونه از رصد خانه‌ های به‌ دست آمده در ایران و متعلق به دوران ساسانی است. نمونه‌ های همانندی از این سازه در دهلی و جیپور هند وجود دارد. این سازه خشتی مدور به قطر ۶۵/۵ متر است که درون آن دوازده سکو با نشانه‌ های نجومی وجود دارد. این سازه در جریان کاوش ‌های هیئت مشترک باستان‌ شناسی ایران و آلمان در سال ۱۳۸۴ کشف شده است.

نقش رنگی چهار شاهزاده: طی کاووش های سال در سال ۱۳۸۴ نقش چهار شاهزاده ساسانی نیز برای اولین‌ بار روی یکی از دیوارهای بدست آمده از این شهر کشف شد. این چهار شاهزاده را دو زن و یک مرد جوان به همراه نوجوانی تشکیل می ‌دهند. این نقش ها در کنار مناره و در نزدیکی چاهی از دوره اسلامی کشف شدند. این برای نخستین بار بود که چنین نقش هایی از دوره اردشیر اول و سال های آغازین شکل گیری سلسله ساسانی بدست آمد. در این نقش یکی از زنان که با تن پوش و صورت کامل بدست آمده در کنار نوجوانی قرار گرفته که بره حیوانی را به بغل گرفته است. مرد جوان نیز در کنار زنی قرار گرفته که تنها تن پوش آن باقی مانده و سر از بین رفته است.

شهرستان فیروز آباد

آثار باستانی بیرون شهر

قلعه دختر: دژ-کاخی در ارتفاعات فیروزآباد است که بنای آن را به اردشیر بابکان نسبت داده اند. در بلندترین بخش این قلعه، بقایای تالاری با ایوان بزرگ و سقف گنبدی وجود دارد که احتمالاً ویژه اقامت اردشیر و خانواده‌ شاهی بوده ‌است. مجموعه قلعه دختر و باروهای اطراف آن بخشی از استحکامات گور به ‌شمار می ‌رفتند.

آتشکده اردشیر پاپکان: بنای شکوهمندی است در شمال شهر گور که احتمالاً جایگاه قرارگیری سه آتش مقدس یا اقامتگاه و تالار بارعام اردشیر شاه بود. ویژگی ‌های اساسی معماری ساسانی همچون ایوان بزرگ ورودی، حیاط  داخلی با ایوان ‌های روبرو و اتاقهای گنبد پوش در این ساختمان به خوبی دیده می ‌شود. کشف چهار دیوارنگاره از شاهزادگان ساسانی در سال ۱۳۸۴ توجه زیادی را به این مکان جلب کرد.

پل مهرنرسه: پلی بود در گذرگاه تنگاب  که به دستور مهر نرسه وزیر مقتدر ساسانی ساخته شد. و نزدیک نقش تاج ‌ستانی اردشیر قرار دارد. از این پل که در زمان خود بیش از ۵۰ متر طول، یک دهانه اصلی و چند دهانه فرعی داشته، اکنون فقط یک پایه سنگی بزرگ باقی مانده‌ است. بدنه این پایه از لاشه ‌سنگ و ساروج و نمای آن تکه ‌سنگهای تراشیده ساخته شده است که با بست ‌های آهنی به هم متصل شده‌ اند. مهرنرسه که خود زاده یکی از روستاهای اردشیرخوره بود در این ناحیه فعالیت‌ های عمرانی زیادی انجام داد. او در کتیبه پهلوی کوتاهی که کنار نقش اردشیر از خود به جای گذاشته، خود را به عنوان بانی پل معرفی و از مسافران و رهگذران طلب دعای خیر دارد.

شهر گور فیروز آباد

دو نگارکند نیز بر دیواره‌ های صخره ‌ای تنگاب وجود دارد:

نقش پیروزی: در این نقش ‌برجسته اردشیر و پسرش شاپور سوار بر اسب در رزمگاه به تصویر کشیده شده‌ اند و اردشیر با ضربه نیزه اردوان شاه را از اسب به زیر می ‌اندازد.

تاج ‌ستانی اردشیر: تصویری از اردشیر که در حضور درباریان از اهورامزدا دیهیم پادشاهی می ‌گیرد.

مشاهیر شهر گور

فرخ‌ مرد بهرامان قاضی اهل گور و هم روزگار با خسرو پرویز بود. او مؤلف مادگان هزار دادستان، مهمترین متن حقوقی به جا مانده از دوران ساسانی است. در این کتاب شماری از قوانین کهن اوستایی، احکام دادگاه‌ های پیشین و فرمان ‌های اداری پادشاهان گرد آمده که در شناخت آیین دادرسی ایران ساسانی اهمیت بسیار دارد. از زندگی این شخصیت اطلاعات زیادی در دست نیست.

عبدالله بن مقفع نویسنده و مترجم بزرگ سده دوم هجری، نیز زاده شهر گور بود. او کتاب‌ های ارزشمندی در زمینه فلسفه، اخلاق و آیین کشورداری از فارسی میانه به عربی برگرداند. ابن مقفع از سخنوران بنام زمان خود بود و در پایه ‌گذاری نثر فنی عربی نقش مهمی داشت. او در سال ۱۴۲ هجری به اشاره خلیفه منصور عباسی به قتل رسید.

موقعیت مکانی
دشت فیروز آباد محصور در میان کوههای بلند و از نظر امنیت و سوق الجیشی نیز بسیار مهم بود. رودخانه ای نیز از همین منطقه میگذرد که بنامهای تنگاب، فیروزآباد، حنیفقان، و برازه معروف بوده است. این شهر باستانی در جنوب غربی استان فارس، صد کیلومتری جنوب شیراز  و سه کیلومتری شهر فیروزآباد واقع شده است.

مرتبط:

معرفی قلعه دختر فیروزآباد فارس

جاذبه‌های گردشگری شهر شیراز

چرا داریوش تخت جمشید را ساخت؟

توسعه موزه ها _ماموریتی برای صیانت از میراث کهن فارس

دولت‌های یازدهم و دوازدهم به جهت شناساندن هویت و پاسداشت تاریخ و فرهنگ و تمدن کهن استان فارس و حفاظت از آثار تاریخی و فرهنگی این استان، گام های بلندی در راستای توسعه موزه ها در بخش های مختلف برداشته اند.

موزه تنها یک ساختمان برای نشان دادن اشیای تاریخی نیست بلکه محلی برای بیان و معرفی هویت و فرهنگ و تاریخ یک ملت به جهانیان و نسل های آینده است.
موزه ها دارای ۲ بخش هستند که یک بخش شامل گنیجینه یا مخزن است که اشیاء در آن نگهداری می شوند و بخش دیگر نیز شامل سالن های نمایش است.
موزه ها ۲ کارکرد اصلی دارند، یکی از کارکردهای موزه حفاظت از آثار است، اشیاء موجود در موزه ها، اشیائی هستند که از طریق کاوش های باستان شناسی بدست آمده است، یکسری از اشیاء نیز ممکن است از قاچاقچیان و بقیه موارد بدست آمده باشد.
یکی دیگر از کارکردهای موزه آموزش و فرهنگ سازی است که برای این موضوع سالن های نمایش راه اندازی شده است.
اقدامات صورت گرفته در حوزه ایجاد و توسعه موزه ها در فارس در دولت تدبیر و امید گسترده بوده به گونه ای که در بسیاری از حوزه ها و شاخص ها جایگاه این استان در کشور برجسته شده است.

ایجاد هفت موزه خصوصی در فارس در دولت یازدهم و دوازدهم
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: در دولت یازدهم و دوازدهم هفت موزه خصوصی در فارس ایجاد شده است.
مصیب امیری افزود: این هفت موزه شامل موزه خصوصی آیت اللهی در شهرستان لارستان،موزه خصوصی سیار غفاری در شیراز، موزه خصوصی ایزدخواست، خانه موزه روستایی قلات شیراز، موزه تاریخ تجارت جندی شاپور در شیراز، موزه مردم شناسی اوز و خانه موزه روستایی لپویی است که به ترتیب در سال های ۱۳۹۲، ۱۳۹۳، ۱۳۹۵، ۱۳۹۶، ۱۳۹۷، ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ راه اندازی شده اند.

۱۰ درصد موزه های خصوصی کشور در فارس است
وی ادامه داد: ۱۵۹ موزه خصوصی در کشور داریم که ۱۶ موزه آن در فارس قرار دارد و از این ۱۶ موزه هفت موزه آن در دولت های یازدهم و دوازدهم ایجاد شده است بنابراین حدود ۱۱ درصد موزه های خصوصی کشور در فارس است.

ایجاد چهار موزه دولتی وابسته به وزارت میراث فرهنگی در فارس
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس گفت: تعداد موزه های دولتی وابسته به وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در فارس قبل از دولت تدبیر و امید ۱۵ موزه بود که در توسعه موزه ها دولت یازدهم و دوازدهم چهار موزه به آن اضافه شده است.
امیری افزود: این موزه ها شامل موزه خط و کتابت میرزا احمد نی ریزی، فاز سوم موزه حمام وکیل، فاز جدید موزه کاشی و سنگ های تاریخی هفتنان و موزه نورآباد ممسنی است.
وی ادامه داد: موزه باستان شناسی و مردم شناسی نورآباد در پایان سال ۱۳۹۸ فرآیند ساخت و تجهیز آن به پایان رسیده و هفته دولت امسال به بهره برداری می رسد.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس گفت: ۲۵۴ موزه وابسته به وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در کشور وجود دارد که ۱۰ مورد از این موزه ها در فارس قرار دارد و چهار درصد کل موزه ها را شامل می شود.

موزه منطقه ای فارس ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد
امیری افزود: علاوه بر این بزرگترین پروژه توسعه موزه ها کشور تحت عنوان موزه منطقه ای فارس نیز در دستور کار قرار دارد که در حال حاضر پیشرفت حدود ۶۰ درصدی دارد، این موزه ۳۳ هزار متر مربع وسعت دارد و شاید بتوانیم از آن به عنوان بزرگترین موزه کشور یاد کنیم.

ایجاد پنج موزه دولتی غیر وابسته به وزارت میراث فرهنگی در فارس
وی در ادامه با اشاره به تعداد موزه های دولتی غیروابسته به وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در فارس بیان کرد: از سال ۱۳۹۲ تاکنون پنج موزه دولتی غیروابسته به وزارت میراث فرهنگی در استان فارس ایجاد شده است.
وی ادامه داد: این موزه ها شامل موزه و کتابخانه و مرکز فرهنگی دکتر عبدالوهاب نورانی وصال شیرازی، موزه آتش نشانی، موزه فرهنگ فارس، موزه دفاع مقدس فارس و موزه فرهنگ فسا است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس گفت: تعداد این موزه ها در کشور ۲۶۳ موزه است که هشت موزه آن در استان فارس قرار دارد و پنج موزه آن در دولت تدبیر و امید ایجاد شده است.

راه اندازی۱۰ مجموعه آثار فرهنگی و تاریخی در فارس در دولت تدبیر و امید
امیری در ادامه با اشاره به آمار ثبت و صدور پروانه مجموعه داران آثار فرهنگی، تاریخی و هنری مجاز در دولت یازدهم و دوازدهم بیان کرد: از ابتدای دولت یازدهم تاکنون برای ۱۰ مجموعه دار در استان فارس پروانه فعالیت صادر شده است در حالی که پیش از این تنها برای یک مورد پروانه فعالیت صادر شده بود.
وی ادامه داد: این مجموعه ها شامل مجموعه دوربین عکاسی مهدی شبان در سروستان، مجموعه آثار تاریخی زین العابدین غفاری در شیراز، مجموعه دست بافته های عشایر فارس بهنام کشکولی در شیراز، مجموعه مردم شناسی حسین عطایی در ایزدخواست، مجموعه آثار تاریخی محمدرضا بازرگان زاده در جهرم، مجموعه آثار تاریخی رودانی در شیراز، مجموعه فولاد امید کرباسی در شیراز، مجموعه آثار مردم شناسی اوز، مجموعه قیچی های فولادی حمید رضا جهان بکام در شیراز و مجموعه مدالیون های تاریخی امیر پاکدل در شیراز است.
وی اضافه کرد: در سراسر کشور ۱۴۰ مجموعه دار وجود دارد که ۱۱ مجموعه آن در فارس قرار دارد و ۷.۹ درصد مجموعه داران و مالکان آثار فرهنگی و تاریخی کشور در فارس هستند.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس همچنین به تعداد موزه های مشارکتی در استان فارس اشاره کرد و گفت: ۳۵ موزه مشارکتی در کشور وجود دارد که ۴ موزه آن معادل ۹ درصد در فارس قرار دارد.
امیری همچنین به آمار حفاظت فنی و مرمت آثار منقول فرهنگی و تاریخی در دولت یازدهم و دوازدهم اشاره کرد و افزود: در حال حاظر آمار حفاظت فنی آثار موزه ای شامل پنج هزار و ۶۳۰ قلم در بخش دولتی و ۲ هزار و ۸۰۰ قلم در بخش خصوصی است این درحالی است که قبل از دولت یازدهم و دوازدهم ۹۴۷ قلم بوده است.
وی ادامه داد: همچنین تا کنون ۶۶۰ قلم آثار موزه ای در بخش دولتی و ۶۰۰ قلم در بخش خصوصی مرمت شده است که تنها ۱۸۶ مورد آن مربوط به قبل از دولت یازدهم و دوازدهم است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس گفت: تا کنون ۲۵ هزار و ۷۴۰ قلم آثار موزه ای در بخش دولتی و ۱۳ هزار و ۵۰۰ قلم آثار موزه ای در بخش خصوصی ساماندهی و مستندنگاری شده است که تنها هزار و ۲۵۰ قلم در بخش دولتی و ۴۰۰ قلم در بخش خصوصی مربوط به قبل از سال ۱۳۹۲ است.

مرتبط:

درباره موزه مصر _یادگار عتیقه‌ترین‌های عصر فراعنه

با این دستورالعمل تصویری موزه ها را ببینید

از “مسجد وکیل شیراز” چه میدانید؟

تاریخ و فرهنگ گرفتار وندالیسم

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مرکزی با اشاره به اینکه متاسفانه امید به کشف گنج در نقاط مختلف کشور زمینه ساز حفاری های غیرمجاز است، گفت: وندالیسم مشکلی است که تاریخ و فرهنگ این سرزمین با آن دست و پنجه نرم می کند.

علیرضا ایزدی در گفت و گو با ایسنا، در خصوص حفاری های غیرمجاز در روزهای قرنطینه بیان کرد: خلوت شدن محوطه های تاریخی در روزهای قرنطینه تاثیر بالایی در افزایش حفاری های غیرمجاز و اصطلاحا گنج یابی در استان نداشت، اما به دلیل نبود فرهنگ سازی مناسب در این زمینه و شاید تحت تاثیر مسائل اقتصادی گهگاه شاهد چنین رفتارهایی هستیم.

وی با بیان اینکه در این زمینه با دو پدیده آزاردهنده مواجه هستیم، گفت: یکی از موضوعاتی که نسبت به گذشته تا میزانی کم شده است، وندالیسم است، اما هنوز شاهد این اتفاق هستیم که حتی گاهی رویکرد جدید هم به خود می گیرد و نمونه این رویکرد جدید رها کردن آب در پی ساختمان ها توسط مالکان ابنیه تاریخی برای تخریب آنهاست که با هدف تغییر کاربری انجام می شود. برخی نیز با درج یادگاری بر روی ابنیه و آثار تاریخی که از نابخردی منشاء می گیرد به فرهنگ و تاریخ آسیب می زنند.

ایزدی تصریح کرد: در کنار وندالیسم، اقداماتی را با عنوان گنج یابی شاهدیم که به دلیل نبود آموزش و فرهنگ سازی مناسب تا صورت می گیرد و گهگاه به دلیل برخی مسائل اقتصادی نه تنها در استان مرکزی بلکه در تمامی نقاط کشور شاهد آن هستیم و حتی در این زمینه شایعاتی در خصوص وجود گنج و نقشه های گنج را هم می شنویم.

وی با تاکید بر اینکه بعد از این همه سال فعالیت در حوزه میراث فرهنگی کشور تاکنون یک برگه به عنوان “نقشه گنج” ندیده ام، گفت: به هرحال شاهد چنین رفتارهایی از سوی برخی افراد در جامعه هستیم ولی در روزهای اخیر که موضوع بیماری کرونا، قرنطینه و خلوتی برخی نقاط گردشگری و خاص تاریخی را شاهد هستیم، موردی از افزایش شمار حفاری ها نسبت به سال های گذشته گزارش نشده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مرکزی افزود: در روزهای اخیر ۶ مورد حفاری غیرمجاز گزارش شد که مورد رسیدگی قرار گرفت، البته در مواردی متخلفان متواری شدند ولی وسایل آنها اعم از گنج یاب و فلزیاب توقیف شد، البته در این موارد کشفیات عتیقه نداشته ایم.

مرتبط:سوءاستفاده از قرنطینه برای تخریب آثار ملی