کرونا چگونه سفر را از سبد زندگی ما کش رفت؟

خیلی‌هایمان با ماشین شخصی یا وسایل حمل و نقل امن‌تر سفر کردیم و ماسک و وسایل ضدعفونی‌کننده اصلی‌ترین وسایل سفرمان شد. خلاصه این که سفر از فهرست برنامه‌های ضروری زندگی حذف شد اما بد نیست بدانید در همین دوره که سفر به جبر کرونا از سبد زندگی حذف شد گروهی که با سفر امرار معاش می‌کردند لطمه جدی دیدند.

روزنامه ایران نوشت: «سفر به جبر کرونا حذف شد اما همین سفر نرفتن به قیمت بیکاری خیلی‌ها تمام شد.» این را تعدادی از فعالان حوزه گردشگری می‌گویند. «سفر نروید.» این یکی از توصیه‌های اصلی پس از شیوع ویروس کرونا بود و خیلی‌هایمان به این توصیه گوش دادیم یا کمتر سفر کردیم و جایی را برای اقامت انتخاب کردیم که کمترین خطر تهدیدمان کند؛ جایی که فکر کردیم از نظر بهداشتی و رعایت پروتکل‌های بهداشتی ایمن است.

خیلی‌هایمان با ماشین شخصی یا وسایل حمل و نقل امن‌تر سفر کردیم و ماسک و وسایل ضدعفونی‌کننده اصلی‌ترین وسایل سفرمان شد. خلاصه این که سفر از فهرست برنامه‌های ضروری زندگی حذف شد اما بد نیست بدانید در همین دوره که سفر به جبر کرونا از سبد زندگی حذف شد گروهی که با سفر امرار معاش می‌کردند لطمه جدی دیدند.

محمد و مرضیه مدت‌ها بود وقتی تصمیم به سفر می‌گرفتند به جای انتخاب یک جای لوکس مثل هتل به اقامتگاه‌های بومگردی می‌رفتند و فرقی نمی‌کرد کدام شهر باشد؛ از شمال تا جنوب کشور انتخاب آنها همین اقامتگاه‌ها بود: «راستش را بخواهی این انتخاب برای هر دو طرف ما سود داشت از سویی برای خودمان و از طرف دیگر فکر می‌کردیم به جامعه محلی هم سود می‌رسانیم. سفر و اقامت ما ارزان‌تر تمام می‌شد و در عین حال می‌دیدیم که به پاگیری یک کسب و کار نو کمک کرده‌ایم. ضمن این که می‌دیدیم از آشپز و کسانی که کار خدماتی می‌کنند به نوعی از جامعه محلی‌اند و برایشان کسب و کاری ایجاد شده.

من و همسرم هم در دوره کرونا مثل بقیه کمتر سفر کردیم اما در این دوره هم یک بار به این اقامتگاه‌ها رفتیم و با رعایت همه موازین مشکلی پیش نیامد. امیدوارم به خاطر شیوع این بیماری و توصیه به سفر نرفتن، این کسب و کارها به‌ طور کامل نابود نشود.»

۲ هزار و ۲۰۰ اقامتگاه بومگردی در کشورمان فعال هستند. اگر تا به حال به هیچ اقامتگاه بومگردی نرفته‌اید بد نیست بدانید این مکان‌ها بیشتر خانه‌های روستایی هستند که به دنبال ترویج فرهنگ بومی منطقه در بین گردشگران هستند و حالا با شیوع کرونا مثل خیلی از مشاغل دیگر به خطر افتاده‌اند.

کاوه مظفری مسئول یک اقامتگاه بومگردی در شمال ایران است: «درآمد تمام بومگردی‌ها در دوره کرونا به‌شدت کم شد. ما با نصف ظرفیت بین پیک‌ها فقط گردشگر داخلی داشتیم؛ در حالی که هزینه اقامتگاه‌ها وحشتناک است و چون اغلب بومگردی‌ها معماری سنتی دارند، هزینه نگهداری‌شان خیلی بالا است. بحث اصلی بومگردی‌ها الان قسط بانکی است. بویژه بومگردی‌های تازه‌تأسیس همه برنامه‌شان این بود که با نوروز بتوانند جبران هزینه‌هایشان را بکنند که همه می‌دانیم در نوروز چه اتفاقی افتاد. وام‌ها هم فقط سه ماه به تأخیر افتادند و بعدش فرصتی داده نشد. مثلاً ما ماهی چهار میلیون قسط وام می‌دادیم اما بعد از سه ماه نزدیک ۱۲ میلیون تومان یک مرتبه قسط دادیم. همه اینها باعث شد بومگردی‌ها تا آستانه ورشکستگی بروند.»

اما این همه ماجرای ورشکستگی بومگردی‌ها نیست؛ این اقامتگاه‌ها در رونق کسب و کار محلی هم تا حدودی کمک کردند و وقتی بومگردی از رونق بیفتد کسب و کارهای محلی هم رونق‌شان را از دست خواهند داد: «مثلاً در مورد ما نیروهای محلی در اقامتگاه‌هایمان شاغل بودند، تا قبل از ماجرای کرونا هشت نفر بودیم بعد پنج نفر شدیم و حالا ۴ نفر هستیم اما در این مدت همین چهار نفر هم حقوق نگرفته‌اند و اشتغال روستایی هم به‌شدت پایین آمده. در حوزه‌های دیگر هم با خانم‌هایی که در روستا کار صنایع دستی می‌کردند کار می‌کردیم یا با شبکه‌ای از راننده‌ها در روستا کار می‌کردیم که مسافران را می‌گرداندند اما آنها هم بیکار شدند.»

بحث مجوزها هم در اوضاع بد اقتصادی جور دیگری به این فعال حوزه گردشگری فشار آورده: «حالا تصور کن با این شرایط دشوار بحث مجوزها هم هست. در دنیا قواعدی برای مجوز دادن هست تا محملی برای سوء‌استفاده درست نشود و در همه جای دنیا هم این قواعد رعایت می‌شود و سعی می‌کنند فرآیند را تسهیل کنند اما در ایران برعکس است، این فرآیند اصلاً اصولی نیست، کاغذبازی زیادی دارد. خیلی‌ها از این پروسه به نفع خودشان استفاده می‌کنند. ما سه سال پیش پروسه گرفتن مجوز را شروع کردیم. پروانه ساخت گرفتیم و همه کارها را قانونی انجام دادیم. یک مرتبه گفتند شما در محدوده نیستید و باید دوباره اقدام کنید، یک مرتبه هم سر و کله میراث فرهنگی پیدا شد و گفت باید از ما هم مجوز بگیرید، تأییدیه اماکن را هم گرفتیم اما باز سنگ اندازی‌ها ادامه دارد. بنابراین به دیوان عدالت اداری شکایت کردیم.»

محسن پورنبی مسئول یک اقامتگاه بومگردی در بوشهر است. او می‌گوید: «۲هزار اقامتگاه بی‌مجوز و با مجوز در کشور وجود دارد و این آمار بالایی است. همه می‌دانیم کرونا باعث کمبود گردشگر شده و بر بومگردی‌های روستایی به نحوی و بر شهری‌ها به نوعی دیگر اثر گذاشته. اما نکته مثبتش آن است زمانی که مردم سفر کردند بیشتر سفرشان به روستاها بود. بنابراین اکوتوریسم افزایش یافت. در اقامتگاه‌های شهری اما بر عکس بوده و در رقابت با هتل‌ها خیلی متضرر شدند.»

به گفته او در این مدت سفر تبدیل به یک مسأله غیر ضروری شد و در مناطقی مثل بوشهر چون بومگردی‌ها معمولاً دورهمی هم دارند، کاملاً در این یک سال با مشکل مواجه شدند. در برخی حوزه‌ها همه هزینه‌ها بالا رفت مثل استفاده بیشتر از شوینده‌ها و ضدعفونی‌کننده‌ها اما درآمد مدام کم و کمتر شد. با همه این شرایط ما هم مثل هر صنف دیگری نیاز به امرار معاش داریم و باید از صنف‌مان در این دوره بیشتر حمایت می‌شد اما با همه اتفاق‌هایی که در این مدت افتاد و با تمدید تعطیلی‌ها کاروان خسته گردشگری فقط خسته‌تر از قبل شد، اما انگار کسی صدای ما را نمی‌شنود. حمایت دولت به نسبت ضرر و زیانی که ما دیدیم خیلی کم است و فقط یک تعدادی توانسته‌اند از همان امهال سه ماهه وام‌ها با دردسرهای فراوان استفاده کنند اما از شش ماه آخر سال کسی موفق به استفاده نشده چون مدام می‌گویند هنوز بخشنامه‌اش نیامده. این شرایط برایمان واقعاً ناامید کننده شده.

اکبر رضوانیان، نایب رئیس جامعه بومگردی کشور، هم مشکل گردشگری و بومگردی‌ها را بسیار جدی می‌داند و می‌گوید اگر راهکاری برایش اندیشیده نشود باید فاتحه گردشگری کشور را خواند: «من بارها در نشست‌های مختلف در این باره صحبت کرده‌ و گفته‌ام به جای شعار سفر نکنید، شعار سفر ایمن را ترویج کنید. این که ببینیم مردم چطور سفر می‌کنند، آیا اقامتگاه‌های بومگردی ما فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت می‌کنند؟ فضای سر باز دارند؟ خانه‌های بومی ما بیشترشان حیاط دارند، اتاق‌های محدود دارند که فقط به یک خانواده تعلق می‌گیرد، آفتاب و جریان هوا دارند. به هر حال حتی اگر برخی اقامتگاه‌های ما این شرایط را ندارند راهکار ارائه دهند که این مشکلات حل شود. نه این که در کل صورت مسأله را پاک کنیم. اگر این شرایط در سال نو هم ادامه پیدا کند واقعاً باید فاتحه گردشگری کشور را خواند چون برای توریست خارجی تا پنج سال آینده نمی‌توانیم برنامه‌ریزی خاصی داشته باشیم. این حرف ما به معنای آن نیست که ما وضعیت ویروس کرونا را درک نمی‌کنیم. معنای عزاداری و مریضی را درک نمی‌کنیم. ما هم همه اینها را تجربه کرده‌ایم. حرف ما این است یا ضرر و زیان این قشر را تأمین کنیم یا تدبیری بیندیشیم. رها کردن این صنعت فقط بهار ما را خزان خواهد کرد.»

آن‌ طور که مسئولان می‌گویند تاکنون سه موج شیوع کرونا را پشت سر گذاشته‌ایم و تقریباً در هر کدام از این موج‌ها شاهد تعطیلی کامل صنعت گردشگری بوده‌ایم. به گفته فعالان این صنف، گردشگر خارجی در این مدت وجود نداشته و گردشگران بومی هم به حداقل رسیده‌اند و تنها بین موج‌های بیماری که تا حدی آمار ابتلا پایین آمده عده‌ای سفر کرده‌اند. فعالان این حوزه می‌گویند ما نمی‌گوییم مردم بی‌محابا سفر کنند اما از مسئولان می‌خواهیم حرف دل ما را هم بشنوند و بدانند این روزها شرایط سختی را پشت سر می‌گذاریم.»

منبع:ایسنا

مرتبط:

سفر های مکرر و افزایش رضایت بیشتر از زندگی

عکس های سفر شما بدون اجازه منتشر شده است؟

مقررات سفر بدون ویزا به عمان اعلام شد

چرا کمر صنعت گردشگری شکست؟

نگاه‌های تک بعدی و عدم توجه به مهارت باعث شده با وجود جاذبه‌های گردشگری بسیار نتوانیم گردشگری اثرگذاری در سطح بین المللی داشته باشیم، امری که نیازمند بررسی، تحقیق و توجه ویژه علمی است.

امروز صنعت گردشگری با وجود کرونا ضربه سختی خورده، ضربه‌ای که اگر پیش از آن خود را آماده کرده بودیم، مهارت را افزایش داده و به مسیرهای جدید برای رونق آن اندیشیده بودیم، شاید این ضربه آن چنان کمر این صنعت را نمی‌شکست. حال امری که مهم است این است که باید برای این صنعت در پساکرونا برنامه داشته و با فکر و ایده متناسب با سطح جهانی پیش برویم.

مرکز گردشگری علمی ـ فرهنگی دانشجویان ایران با همکاری جهاد دانشگاهی خراسان جنوبی، پنجمین دوره سلسله نشست‌های چشم انداز صنعت گردشگری در ایران را برگزار کرد. این نشست به همت معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی، مرکز گردشگری علمی ـ فرهنگی دانشجویان ایران، خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) و سازمان دانشجویان شعبه خراسان جنوبی با رویکرد آموزش تا مهارت برای دانش‌آموختگان رشته‌های گردشگری برگزار شد.

نگاه تک بعدی به گردشگری ممنوع

دکتر محمد اسکندری ثانی؛ دبیر اولین کنفرانس بین المللی گردشگری بیابان لوت و عضو هیئت علمی دانشگاه بیرجند در این نشست گفت: بدون توجه و برنامه‌ریزی برای گردشگری نمی‌توانیم موفق باشیم.

وی با بیان اینکه در ابتدای امر باید آموزش را از نگاه سیستمی ببینیم، افزود: یکی از معضلات در کشور ما در بخش‌های مختلف اقتصادی، عدم نگاه سیستمی به مباحث است؛ گردشگری نیز از این مورد مستثنی نیست.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه نگاه بخشی و جزیره‌ای به بخش‌های مختلف سبب می‌شود که آن چنان بهره برداری از بخش گردشگری نداشته باشیم، تصریح کرد: هنوز ما منطقه خلاق و گردشگری خلاق رادر کشورمان نداشته و نتوانسته‌ایم از آن بهره ببریم چون نگاه سیستمی نداریم؛ در خراسان جنوبی بخش کشاورزی و محصولات استراتژیک کار خود را جداگانه انجام می‌دهد بدون توجه به بخش گردشگری و این یک معضل است.

اسکندری ثانی ادامه داد: تجارت، معدن و صنایع دستی به عنوان پتانسیل‌های استان جزیره‌ای کار می‌کنند و این سبب شده هم افزایی بخشی نداشته باشیم؛ نباید از یاد ببریم که در مباحث توسعه‌ای، یک به علاوه یک سه می‌شود و هم افزایی بخش‌ها باعث به وجود آمدن بخش جدیدی می‌شود.

 

مزیت منحصر به فرد تولید نکرده‌ایم

وی با بیان اینکه بسیاری اوقات جاذبه‌های گردشگری و مواهب طبیعی داریم، اما از آن بهره نمی‌بریم، افزود: اینها مزیت‌های عمومی و خدادادی هستند، اما هنر ما استفاده از مواهب عمومی و طبیعی برای تبدیل به مزیت منحصر به فرد است که دیده نمی‌شود.

دبیر اولین کنفرانس بین المللی گردشگری بیابان لوت با بیان اینکه در مرحله پیش از توسعه و توسعه ابتدایی رخ داده به سمت کارآفرینی گردشگری حرکت نکردیم و علت این است که مزیت‌های عمومی را تبدیل به مزیت‌های منحصر به فرد نکرده‌ایم، ادامه داد: اگر محصولات استراتژیک را با گردشگری تلفیق کردیم مزیت منحصر به فرد ودرآمدزایی کرده‌ایم.

اسکندری ثانی با بیان اینکه استان خراسان جنوبی یکی از استان‌هایی است که در مثلث گردشگری طلایی ایران قرار دارد، تصریح کرد: وقتی بسته‌ها و مواهب گردشگری را تعریف کردیم و تک فضایی نگاه نکریم، موفق خواهیم شد.

وی با بیان اینکه هیچ گاه فراتر از آن چیزی که باید زندگی خود را نگاه نکرده‌ایم، افزود: اگر به طور مثال با اصفهان ارتباط برقرارکرده و بسته منحصر به فرد تعریف کنیم، گردشگری اثرگذاری خواهیم داشت.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه با استان یزد که قطب دیگر گردشگری است چگونه ارتباط برقرار کرده‌ایم، اظهار کرد: هیچ کاری در این زمینه نکرده‌ایم و اینجاست که مزیت منحصر به فرد که می‌تواند کارآفرینی و ثروت خلق کند و منحصر به فرد باشد، نداریم.

عدم تعاملات با بازارهای هدف و نداشتن برند سبب شده از قافله گردشگری عقب بمانیم

اسکندری ثانی با بیان اینکه عدم تعاملات با بازارهای هدف و نداشتن برند سبب شده از قافله گردشگری عقب بمانیم، افزود: پیوندهایی که بتواند ثروت زا باشد برقرار نکرده‌ایم و این پیوندها پیوند بین بخش‌های اقتصادی و مباحث جغرافیایی است.

وی با بیان اینکه اگر این حوزه‌ها را تعریف نکردیم مزیت‌ها خاصیت رقابتی خود را از دست می‌دهند و در آینده حرفی برای گفتن نخواهیم داشت، اظهار کرد: نگاه سیستمی و سطح پایین تر شهرهای خلاق و طبقه خلاق از دریچه نگاه سیستمی، اساس کار است.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه گردشگری بنیاد استان و مردم استان است و گردشگری را باید در سطح عموم دید، بیان کرد: سوال اینجاست که چگونه گردشگری را که قبلا به عنوان یک نیاز غیرضروری بوده، امروزه به عنوان یک نیاز ضروری  برای مردم جا بیندازیم و چگونه مردم هدایت شوند تا نقش عمل کننده جذب گردشگر باشند.

اسکندری ثانی ادامه داد: باید دید مردم می‌توانند برای گردشگری چه کنند؟ به عنوان فردی که در حوزه سرمایه‌گذاری کار می‌کنیم چگونه هدایت کننده باشیم و سرمایه مالی، فکری، طبیعی و هوشمندی را به سمت کارآفرینی ببریم؟

وی بیان کرد: مطالعات نشانگر این موضوع است که توسعه شهری یکی از بحث هایی که با رویکرد فرهنگ محور مطرح شده نظریه شهرخلاق است. در این راستا مفهوم  طبقه خلاق که در اوایل دهه گذشته توسط افرادی نظیر آلن اسکات، ریچارد فلوریدا، چارلز لاندری، ری و اندرسون مطرح شده و مورد استفاده قرار گرفت، در مدت زمانی کوتاه جایگاهی اساسی در ادبیات توسعه شهری پیدا کرد. از میـان این متفکران ریچارد فلوریدا در بیان موضوع و نهادینه کردن این مفهوم جایگاهی ویژه دارد و نقش اصلی را در تحول جامعه برعهده دارد.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه باید به دنبال تحول اساسی باشیم نه تغییر، افزود: شهرهای خلاق در حال ایجاد شدن هستند که به دنبال تعریف فرمولی هستیم که چگونه از مزیت‌های طبیعی و عمومی به تولید ثروت برسیم؛ نگاه نخست این است که تفاوت بین منطقه خود و مناطق دیگر را برجسته و تبدیل به برند کنیم.

اسکندری ثانی اظهار کرد: اتفاق بعدی هویت سازی است؛ گاهی هویت نداریم چراکه در طراحی هویت متفاوت کار نکرده‌ایم و وقتی وابستگی به مکان به وجود آمد در نهایت طبقه خلاق شکل خواهد گرفت؛ وقتی طبقه خلاق تعریف شد اشتغال صورت می‌پذیرد و توجیه پذیر می‌شود؛ سرمایه گذاری طبقه‌ای به نام کارگران دانش شکل می‌گیرد و وقتی کارگران دانش شکل گرفتند موفق خواهیم شد و فرمول تبدیل می‌شود به استعدادهای جدید.

 

ثروت اندوزی کنیم

وی با بیان اینکه در شهرهای خلاق حوزه‌هایی بسیار فعال هستند، افزود: بخش مهمی از گردشگری، صنایع فرهنگی خلاق هستند که به معنای ریشه داشتن در استعداد و بخشی در منطقه است.

دبیر اولین کنفرانس بین المللی گردشگری بیابان لوت با بیان اینکه باید دید بخش‌های مختلف و استعدادها چگونه تبدیل به ثروت می‌شوند، افزود: باید به پتانسیل‌هایی که وجود داشته و تاکنون به آن توجه نشده، توجه کرد.

وی با بیان اینکه طبقه خلاق فرایندی را به نام صنایع خلاق شکل می‌دهد، تصریح کرد: سوال اینجاست به طور مثال چقدر حوزه گردشگری انیمیشن تولید شده و برای چند معماری منحصر به فرد که متناسب با اقلیم و منطقه ما بوده، نرم افزار در بخش گردشگری تولید شده و اصلا چند شرکت هنری در بخش گردشگری داریم ؟

اسکندری ثانی اظهار کرد: نگاه ما تک بعدی و غیرسیستمی است و کشورهای دنیا با تولید انیمیشن‌ها حتی برای کودکان گردشگری و مزیت‌های خود را نشان می‌دهند، اما ما چه کرده‌ایم؟. این یک ضعف است.

وی با بیان اینکه ما دانش تبدیل به ثروت را داریم و خلاقیت اجتماعی لازم داریم، افزود: دانشجویان دانش دارند اما نتوانسته‌اند به ثروت تبدیل کنند چراکه در بخش دانشگاهی بسیار کم کار کرده‌ایم و مجبور به تغییر حتی در بخش تعریف رشته‌های دانشگاهی هستیم.

رشته تاریخ و افزودن فارغ التحصیلان بیکار

اسکندری ثانی با بیان اینکه کشورهای دیگر از رشته تاریخ کسب ثروت می‌کنند اما ما تنها از این رشته  فارغ‌التحصیلان بیکار کشور را زیاد کرده‌ایم، تصریح کرد: رشته‌ها می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کرده تا تعریف درستی ارائه شود چراکه گردشگری را نمی‌توانیم تنها ببینیم و مواردی را باید در وجود خود نهادینه کنیم.

وی با بیان اینکه در این بخش برخلاف فرهنگ ما که جاه طلبی را درست نمی‌داند باید جاه طلب و با نگاه بلندمدت بود که از دنیا عقب نمانیم، افزود: اراده، منابع انرژی و افزایش قدرت رهبری در این حوزه مهم است.

دبیر اولین کنفرانس بین المللی گردشگری بیابان لوت بیان کرد: ما با داشتن ظرفیت‌های موسیقی مقامی می‌توانستیم برندی را در حوزه موسیقی مقامی ایجاد کنیم که به علت عدم انتقال این دانش از ستاد حرفه‌ای این موسیقی و از بین رفتن او، این برند از بین رفت.

اسکندری ثانی با بیان اینکه ایجاد مرکز فرهنگی یکی از ضروریات است، افزود: اکنون سرمایه گذاری در فرهنگ‌ نداریم و از گردشگری که در اختیار ماست خلق ثروت نکرده‌ایم.

وی با بیان اینکه آورده بخش گردشگری چیست؟، از فعالان گردشگری خواست گردشگری را یک بسته ببینند که تک بعدی نمی‌توان به آن نگریست و باید در طبقات اجتماعی مختلف آن را دید.

 

مهارت در کنار آموزش، لازمه کار راهنمایان تور  

احمد کاشانی، رئیس انجمن گردشگری پایدار نیز در این نشست با اشاره به چالش‌های پیش روی گردشگری، گفت: فعالان گردشگری به تنهایی نمی‌توانند باعث تحول و بازدهی ثروت شوند.

وی بیان کرد: دانش آموختگان گردشگری که به صورت آکادمیک گردشگری را می‌آموزند و یا در دوره‌ها اصول را فرامی‌گیرند، گاها از نبود شغل رنج می‌برند و فعالان حوزه گردشگری نیز از اینکه نمی‌توانند خوب کار کرده و خوب گردشگری کنند شکایت دارند.

رئیس انجمن گردشگری پایدار با تاکید بر رعایت مرز بین دانش و مهارت، افزود: وقتی فعال گردشگری دارای دانش می‌شود بسیار مهم است که آن را به مهارت و ثروت تبدیل کند، مسیر روشنی برای گردشگری تعریف شده که گاهی می‌خواهیم میانبر زده و یا با عجله این مسیر را طی کنیم.

وی با بیان اینکه عموم مردم جامعه تاریخ را فراموش کرده و گاهی فعالان گردشگری و یا راهنمایان تور تاریخچه یک روستا را نمی‌دانند، تصریح کرد: وقتی راهنمای تور دانش و مهارت لازم را داشته و راجع به یک بنای تاریخی صحبت می‌کند، لذت دوچندان می‌شود، حتما باید نگاه دوباره‌ای به تاریخ ایران داشته باشیم.

لطفا کمی کتاب تاریخی بخوانید

رئیس انجمن گردشگری پایدار با بیان اینکه در تاریخ طبری بسیار زیبا و شایسته راجع به فردوس صحبت شده و راهنمای تور لازم است آن را بخواند، اظهار کرد: دانش آموختگان حوزه گردشگری اگر وارد مباحث تاریخی شده و ر خصوص تاریخ مطالعه کنند، موفق تر خواهند بود.

کاشانی با بیان اینکه یک راهنمای تور باید به تاریخ مسلط بوده و گردشگر را جذب کند، تصریح کرد: باید باور داشته باشیم که اگر لیدر تور جذابیت نداشته باشد به لحاظ اقتصادی موفق نخواهد بود.

وی بیان کرد: راهنمای توری که وارد خراسان جنوبی می‌شود و می‌خواهد در مورد ایران توضیح دهد باید به تاریخ شفاهی و بومی و محلی منطقه نیز مسلط باشد چراکه داستان‌ها و روایت‌هایی که در تاریخ نهفته است بسیار جذاب بوده و سبب جذب گردشگر می‌شود.

رئیس انجمن گردشگری پایدار با بیان اینکه امروز دو مسیر را می‌توان پیشنهاد داد، ادامه داد: راهنمایان تور باید وارد مکان‌ها شده و با افراد بومی محلی صحبت کنند و یا از کتاب‌هایی که آماده شده استفاده کنند چراکه به طور مثال، تمام تاریخ و روایت‌های مدرسه شوکتیه بیرجند را می‌توان در یک کتاب دید.

کاشانی با بیان اینکه راهنمای توری که این کتاب را بخواند به راحتی می‌تواند در این مورد صحبت کند، افزود: در حوزه تاریخ شفاهی علاوه بر مطالعه کتاب‌ها، صحبت با جامعه محلی مهم است و در این بخش، توجه به افسانه‌ها مهم است.

وی ادامه داد: اینها نکات تمایزی است که شاید در هیچ دانشگاهی آموزش ندهند؛ بنابراین راهنمایان تور ابتدا باید آموزش آکادمیک دیده و سپس مهارت آموزی داشته باشند، اکنون آمار مطالعه پایین آمده، اما نباید فراموش کنیم که خوانش سفرنامه‌ها بسیار مهم است.

رئیس انجمن گردشگری پایدار با بیان اینکه خواندن سفرنامه‌ها می‌تواند باعث کسب مهارت شود، بیان کرد: موقعی که سفرنامه‌ها را می‌خوانید تصویرسازی صورت می‌گیرد و راهنمای تور در حوزه کویر همان اندازه که لازم است دوره‌های آموزشی عملی را ببیند همانقدر لازم است سفرنامه را بخواند.

کاشانی با بیان اینکه سفرنامه‌های دیروز و امروز قطعا می‌تواند به راهنمایان گردشگری کمک کند، تصریح کرد: خواندن مداوم سفرنامه‌ها می‌تواند این امکان را بدهد که فرد روایت گری را آموزش دیده و آنچه خوانده را تبدیل به مهارت کند.

وی با بیان اینکه شاید ماحصل و یادگار یک راهنمای گردشگری سفرنامه خودش باشد، افزود: راهنمای تور از فروش سفرنامه نیز می‌تواند ایجاد درآمد کند و امری که اینجا مهم بوده، خلاقیت است.

رئیس انجمن گردشگری پایدار با تاکید بر ایجاد مزیت در حوزه گردشگری، افزود: مستنداتی که در حوزه تولید محتوا تهیه شده و امروز در اختیار عموم مردم قرار گرفته تنها به معرفی جاذبه‌ها می‌پردازد.

کاشانی با بیان اینکه خراسان جنوبی در یک نقطه طلایی قرار گرفته، اما ما هیچ وقت مسیر گردشگری تعریف نکرده‌ایم، افزود: با تعریف دقیق گردشگری بخش عمده‌ای از چالش‌ها مرتفع می‌شود؛ باید مسیری را تعریف کنیم که به طور مثال از کرمان آغاز و به خراسان جنوبی برسد.

وی با بیان اینکه راهنمای تور زمانی که بتواند مسیری را تعریف کند می‌تواند بر روی مسیرهای خود درآمدزایی داشته باشد، افزود: اگر راهنمای تور بتواند مسیرهای جدید و ترکیبی تعریف کند، می‌تواند درآمدزایی بیشتری داشته باشد.

رئیس انجمن گردشگری پایدار ادامه داد: پس از رایزنی‌ها برای حضور گردشگران اروپایی در خراسان جنوبی به نکات جالبی رسیدیم؛ یکی از نکات این بود که متوجه شدیم که باید یک استان همجوار را در کنار تور خود بگداریم تا میزان اقامت بین استان‌ها تقسیم شود.

کاشانی اظهار کرد: تجربه جالب دیگر این بود که گروهی از اروپایی‌ها هستند که در خیل عاشقان به ایران هستند؛ بخشی به خاطر ارزشمندی پولشان در ایران و بخشی به علت داشتن جاذبه‌هایی که شاید در کشور خودشان نیست و بخشی دیگر عاشق فرهنگ و تاریخ ایران هستند و این علاقمندی یک فرصت بود برای اینکه خراسان جنوبی و استان‌هایی مانند خراسان جنوبی از آن بهره ببرند.

وی با بیان اینکه با تعریف جدید مسیرهای گردشگری می‌توانیم وارد حوزه جدیدی شویم، افزود: ما یک روستای خلاق در استان داریم، روستای اصفهک یک روستای خلاق است و تمام مواردی که برای شهر خلاق داریم روستای اصفهک نیز دارد و بازآفرینی این روستا پس از زلزله مورد بررسی قرار داده شد و جامعه محلی آن، کار علمی و اقتصادی انجام می‌دهند و پس از زلزله در مقابل بافت تاریخی، بافت جدید روستا را تشکیل دادند.

 

از تجربیات کشورهای دیگر در دوران کرونا بهره ببریم

رئیس انجمن گردشگری پایدار با بیان اینکه بافت قدیمی این روستا سیستم گردشگری را تعریف کرد، اظهار کرد: در شرایط کنونی وب سایت جهانی گردشگری را بسیار مطالعه می‌کنم چرا که باید بدانیم دیگر کشورها در روزهای کرونایی چه می‌کنند.

کاشانی تصریح کرد: امروز که کرونا صنعت گردشگری را خوابانده، دنیا چه کرده است؟ می‌توان محتوا تولید کرد و باید نحوه سفر کردن خود را تغییر داده و مسیرهای جدیدی را تعریف کنیم؛ تصور کنید پس از کرونا تقاضای سفر در تمام مردم دنیا ایجاد شود و اگر در این مواقع، مسیرهای جدیدی تعریف کردیم می‌توانیم در مقابل بمباران تبلیغاتی پس از کرونا در کشورهای مختلف، ایستادگی کرده و حرفی برای گفتن داشته باشیم، باید ببینیم از این تقاضا چگونه به نفع اقتصادی منطقه استفاده کنیم.

تولید محتوای خلاق و آمادگی برای پساکرونا

وی ادامه داد: اکنون فعالان گردشگری در بهت و حیرت ضربه سنگینی هستند که کرونا به اقتصاد زد؛ هنوز از این بهت درنیامده‌ایم درست است که ضربه سنگین بود اما چاره این نیست که دست روی دست بگذاریم؛ باید محتوا تولید کنیم؛ انیمیشن‌های جذاب را تولید کنیم تا به صورت خوراک آهسته آهسته به مردم داده شود.

رئیس انجمن گردشگری پایدار با بیان اینکه باید بین‌المللی فکر کرد، ادامه داد: راهنمای گردشگری و دانش آموخته حوزه گردشگری حتما باید به زبان انگلیسی مسلط باشد، اکنون و در شرایط کرونا زمان خوبی است که انگلیسی یاد بگیریم چراکه محتواها باید در سطح بین‌المللی باشند.

کاشانی تصریح کرد: گردشگری، آسان ترین راه برای ورود ارز به کشور است چراکه شما فرهنگ، زیبایی، تاریخ و امنیت ایران را معرفی می‌کنی و مخاطب بی واسطه ارز را خرج می‌کند؛ بنابراین این صنعت، یکی از مهم ترین راحت ترین صنایع برای ارزآوری و پول آوری است.

وی با بیان اینکه به طور مثال، صنعت خودروسازی نقطه تاریک و رکود دارد و روش راحتی برای ارزآوری نیست، افزود: امروز در نقطه تاریک صنعت گردشگری در جهان هستیم که می‌توانیم از این فرصت برای آینده بهره برده و به سمت بازدهی ثروت در حوزه گردشگری برویم.

رئیس انجمن گردشگری پایدار بیان کرد: باید طبقات را کنار هم جمع کنیم، تیم کاری تشکیل داده و سپس فعالیت کنیم که در قالب سازمان‌های مردم نهاد به راحتی می‌توان این کار را انجام داد.

کاشانی با تاکید بر بهره‌گیری از افراد کاربلد در حوزه‌های مختلف برای تولید محتوای گردشگری و سودآوری در این حوزه، یادآور شد: همه مردم حوصله دیدن یک مستند دو ساعته ندارند؛ بنابراین باید کلیپ‌های کوتاه هدفمند را نیز تهیه کنیم؛ کلیپ‌هایی که باکیفیت بوده، دارای تصاویر هوایی باشد، نریشن و متن زیبا داشته باشند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

لزوم توسعه گردشگری شهر ملی طلای سنتی ایران

فناوری، راهبردی موثر در تقویت گردشگری بین‌المللی

دورنمای گردشگری ۲۰۲۱

سنگ نگاره‌های تیمره ثبت جهانی می‌شود

رئیس اداره میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع ‌دستی شهرستان خمین گفت: پرونده سنگ نگاره‌های تیمره برای ثبت جهانی تهیه می‌شود.

به نقل از روابط ‌عمومی اداره کل میراث‌فرهنگی استان مرکزی، علی مشهدی افزود: در نشستی که روز گذشته با  رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی و فرماندهی یگان حفاظت شهرستان گلپایگان برگزار شد مقرر شد پرونده این آثار با ارزش تاریخی با همکاری هر دو استان تهیه و مقدمات آن برای ثبت جهانی انجام شود.

وی گفت: با توجه به گستره وسیع این سنگ نگاره‌های تاریخی و کثرت تعداد این آثار تاریخی که در بین استان‌های همجوار اصفهان، مرکزی و لرستان قرار دارد، تعامل و همکاری یگان حفاظت این استان ها در حفاظت از این آثار ارزشمند از اهمیت بالایی برخوردار است.

مشهدی افزود: سنگ‌نگاره‌های تیمره با توجه به ارتباط با منظر طبیعی بکر منطقه و تنوعی که از نظر نقش دارد، قابلیت بالقوه برای ثبت جهانی دارد و زمینه‌ ثبت جهانی این اثر ارزشمند همچون سنگ نگاره‌های «قوبوستان» در جمهوری آذربایجان امکان‌پذیر است.

او در ادامه افزود: در این منطقه جدای از سکونتگاه‌های انسانی، بیش از  ۲۱ هزار سنگ نگاره و چند کتیبه تاریخی مربوط به دوره‌های پیش از اسلام و دوره اسلامی شناسایی شده است.

او اظهار کرد: بررسی و پژوهش‌های میدانی صورت گرفته براساس پراکندگی مناطق دارای سنگ‌نگاره و نیز تنوع نقوش آنها نشان دهنده ظرفیت نامگذاری و معرفی استان مرکزی به عنوان «پایتخت سنگ نگاره های ایران» است.

مشهدی یاد آور شد: یکی از مهمترین و شاید کاملترین مجموعه های سنگ‌نگاره کشور که در خمین قرار دارد، نمادها، کتیبه‌ها و سنگ‌نگاره‌های تاریخی منطقه تیمره است. این نگاره‌ها نشات از تجربیات عینی و باورهای اعتقادی و فرهنگی انسان‌های دوره باستان است و با مروری بر صفحه‌های صخره‌ای منطقه تیمره خمین در می‌یابیم که چگونه انسان‌های اولیه دانش و تجربه کسب شده خود را از طریق این نمادها به نسل‌های بعد از خود انتقال داده‌اند.

بر اساس این گزارش، منطقه تیمره بخش وسیعی از خاک استان مرکزی در جنوب شرق شهرستان خمین و حد فاصل این شهرستان با شهرستان گلپایگان را دربر می‌گیرد.

منبع:ایسنا

تلخ و شیرین‌های اجلاس جهانی میراث ناملموس یونسکو برای ایران

پانزدهمین اجلاس جهانی میراث ناملموس یونسکو در حالی آذر امسال و به صورت مجازی برگزار شد که این بار کشورمان تلاش کرد فعال‌تر از سال‌های قبل در اجلاس جهانی میراث ناملموس یونسکو شرکت کند و هر چند همه‌ آثار معرفی شده‌اش به صورت مشترک با دیگر کشورها تهیه شده بودند، اما توانست در نیمی از پرونده‌های ارائه شده‌اش که هر چهار عدد به صورت مشترک با کشورهای دیگر تهیه شده بودند، موفق بیرون بیاید.

ثبت جهانی«آیین زیارت صومعه‌ تادئوس» به صورت مشترک با ارمنستان و «هنر مینیاتور» یا به قول متولیان میراث فرهنگی «هنر نگارگری ایرانی» که به صورت مشترک با سه کشور آذربایجان و ترکیه و ازبکستان به ثبت رسید و دو پرونده‌ی ناملموس «هنر ساختن و نواختن عود» و «جشن مهرگان» که امسال نتوانستند به رتبه‌ی جهانی شدن برسند.

اما این پایان ماجرا ثبت‌های جهانی پانزدهمین اجلاس میراث ناملموس یونسکو نبود، بلکه  ثبت پرونده‌هایی که آیین‌ها و سنت‌های قدیمی ایرانی را در خود داشتند و توسط دیگر کشورها جهانی شدند، دل‌نگرانی‌های هر ساله برای جهانی شدن آیین‌های ایرانی توسط کشورهای دیگر را باز هم به ذهن آورد.

مانند ثبت جهانی «جشن انار» توسط جمهوری آذربایجان که می‌توان آن را یکی از شوک‌های جهانی امسال دانست که احتمالا به دلیل شیوع کرونا و برگزاری اجلاس جهانی میراث ناملموس یونسکو به صورت مجازی و کم‌خبری از این اتفاق، آن را از دیده‌ها پنهان کرد.

سرِ ایران بی‌کلاه ماند!
به نظر می‌رسد همسایه شمالی ایران، به میراث فرهنگی کشورمان چشم دوخته است؛ شاهد این ادعا اقدام جمهوری آذربایجان است که «نار بایرامی، جشن و فرهنگ سنتی انار» (Nar Bayrami, traditional pomegranate festivity and culture) را به نام خود ثبت و آن را بخشی از هویت فرهنگی خود معرفی کرد.برای جشن انار که از کهن‌ترین، فراگیرترین و باشکوه‌ترین آیین‌های فرهنگی ایران است که در تاریخ ریشه دارد و در سراسر کشور برگزار می‌شود، انار از نمادین‌ترین میوه‌ها در ایران است و عنصر جدایی‌ناپذیر جشن یلدا به شمار می‌رود.این نخستین‌بار نیست که کشور همسایه‌مان دست به چنین کاری می‌زند؛ چون جمهوری آذربایجان قبلا هم «هنر ساختن و نواختن تار» (Craftsmanship and performance art of the Tar, a long-necked string musical instrument) را در سال ۲۰۱۲ به نام خود ثبت کرد و اعتراضات هنرمندان و دلسوزان هم راه به جایی نبرد. اما این داستانِ تلخ، تکراری است؛ توسط کشورهای دیگر همسایه.

ترکیه هم در سال ۲۰۱۴ هنر «ابری سازی» (یا همان هنر ابر و باد امروزی) را با نام «ابرو» (Ebru, Turkish art of marbling) به عنوان یک هنر تُرکی در فهرست ناملموس یونسکو ثبت کرد. «ابری‌سازی» یا ابر و باد در ایران ریشه‌ای عمیق و کهن دارد و شاهکارهایی از هنر ابری‌سازی در کتابخانه‌ها ‌و مراکز اسناد خطی در ایران موجود است، اما ترکیه این هنر ایرانی را به نام یک هنر تُرکی در یونسکو ثبت کرد و تا کنون نهادهای متولی و مسوول در ایران برای این میراث نیز کاری از پیش نبرده‌اند. البته برخی کارشناسان معتقدند که برای اعاده حیثیت فرهنگی ایران، لازم است نهادهای مسوول برای ثبت جهانی «ابری‌سازی» اقدام کنند و آب رفته را به جوی برگردانند.

دو روی سکه ثبتِ هنر مینیاتور یا نگارگری ایرانی
روی نخست یا زیبای مینیاتور برای ایران؛ امسال در اجلاس جهانی میراث ناملموس یونسکو «هنر مینیاتور» تحت عنوان Art of miniature با مشارکت آذربایجان، ایران، ترکیه و ازبکستان (براساس ترتیب کشورها در پرونده) در پانزدهمین اجلاس میراث ناملموس یونسکو ثبت شد. ثبت هنر مینیاتور، برای هنرمندان و فرهنگ دوستان و عموم ایرانیان اتفاقی شیرین بود، اما این اتفاق به ظاهر شیرین، حقایقی تلخ هم پشت پرده دارد.روی دوم یا تلخِ مینیاتور برای ایران؛ بررسی مدارک و مستندات ارسالی کشورهای ترکیه و آذربایجان که ضمیمه پرونده مینیاتور است، نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۸ کشور ترکیه به آذربایجان پیشنهاد کرده هنر مینیاتور را مشترکا ثبت کنند. از این اسناد و مدارک می‌توان دریافت که سال‌هاست ترکیه به ثبت جهانی مینیاتور چشم دوخته بود. برای تأیید موضوع همین بس که ترکیه، مینیاتور را سال ۲۰۱۴ در فهرست ملی خود ثبت کرد و ایران در  سال ۲۰۱۹ این میراث مهم را در فهرست آثار ملی خود قرار داد؛ یعنی درست چند روز قبل از ارسال پرونده به یونسکو.

شکی نیست که توقع مردم کشورمان، قرار داشتن ایران در محورِ تهیه پرونده «هنر مینیاتور» و  ثبت جهانی آن است، درست مانند پرونده‌ی «نوروز» که مدیریت آن را بر عهده داشت و بعد از تهیه پرونده به صورت مشترک با چند کشور آن را به یونسکو پیشنهاد دهد و بعد از ثبت نیز چند کشور دیگر به این پرونده اضافه شدند. از سوی دیگر در پرونده موجود هنر مینیاتور، کشورهای افغانستان، هند، پاکستان، تاجیکستان و عراق سهمی ندارند، هر چند معاون میراث فرهنگی تاکید دارد که بر اساس درخواست افغانستان به زودی نام این کشور نیز در این لیست قرار می‌گیرد، اما نه تنها اهل فن، بلکه کسانی که مختصر آشنایی با تاریخ نقاشی دارند، می‌دانند که مینیاتور یکی از عناصر مهم میراث فرهنگی ایران، افغانستان، هند و پاکستان است، چون هنر مینیاتور یا نگارگری با زبان و خوشنویسیِ فارسی عجین است و نمی‌توان آن‌ها را از هم جدا کرد، در واقع هرجا که شمعِ هنرِ مینیاتور روشن است باید دنبال جا پا شعر و ادب فارسی نیز بود.

نگاهی به تاریخ مینیاتور و مکتب‌ها و شیوه‌های نگارگری، این حقیقت را بازگو می‌کند که علاوه بر شهرهای ایران، مینیاتور در هرات و دهلی و کشمیر، لاهور و بغداد رشد و ترقی کرده و مینیاتور در ترکیه و آذربایجان و ازبکستان در قیاس با افغانستان و هند و پاکستان از اهمیت و اعتبار کمتری برخوردار بوده است. این سخنان به معنی آن نیست که ترکیه و آذربایجان و ازبکستان نباید در پرونده مینیاتور مشارکت داشته باشند، بلکه حضور آن‌ها مفید قلمداد می‌شود و نشان دهنده‌ی قلمرو هنر مینیاتور است. اما متاسفانه کشورهای اصلی و ارکان هنر مینیاتور (افغانستان و هند و پاکستان) در این پرونده غایب‌اند.

از سوی دیگر به نظر می‌رسد در متن پرونده در حق ایران اجهاف شده و نمایندگان ایران در پرونده‌ جهانی مینیاتور  یا متوجه نشده یا مجبور به قبولی بوده‌اند که در بند یک پرونده مینیاتور با عنوان شناسایی و تعریف مینیاتور (۱. Identification and definition of the element) مطالبی آمده است که نوعی تصاحب ضمنی مفاخر و میراث ایران از آن استنباط می‌شود. بر اساس ترتیب مطالبِ مندرج کشورها در این پرونده، هر یک از کشورهای عضوِ پرونده یکی از نسخه‌های تاریخی مصور خود را به این ترتیب معرفی کرده‌اند: نظامی گنجوی از طرف آذربایجان، فردوسی از طرف ایران، مولانا از طرف ترکیه، و امیرعلی‌شیر نوایی از طرف ازبکستان اعلام شده‌اند!

در این بخش از پرونده میراث مکتوب و مفاخر، گویا ایران مانند گوشت قربانی بین همسایگان تقسیم شده است. کسی تردیدی ندارد که نظامی گنجوی ایرانی است و آثارش را به فارسی سروده و شعر معروف او درباره ایران زبانزد خاص و عام است؛ چطور وزارت میراث فرهنگی، کمیسیون ملی یونسکو و دفتر نمایندگی ایران در یونسکو حاضر شده‌اند در پرونده‌ای سهیم شوند که در آن، کشورهای رقیب با زرنگی و زیرکی مفاخر ما را به نام خود معرفی کرده‌اند؟ آیا این سهل‌انگاری نمایندگان و کارشناسان ایرانی در پرونده‌ی مینیاتور، تلاش‌ها و کوشش‌های فرهنگ‌دوستان و دلسوزانِ میراث فرهنگی ایران بر باد نداده است؟

آذربایجان از یلدا می گذرد؟
در اجلاس جهانی میراث ناملموس یونسکو دو پرونده «هنر ساختن و نواختن عود» و «جشن مهرگان» پذیرفته نشدند. «هنر ساختن و نواختن عود» با مشارکت سوریه و پرونده «جشن مهرگان» با همکاری کشور تاجیکستان تهیه و به یونسکو پیشنهاد شده بود، اما هر دو در اجلاس ریفر شدند.به گفته‌ برخی کارشناسان مطلع، تهیه پرونده «عود» با مشارکت سوریه و بدون در نظر گرفتن دیگر کشورهای عربی که عود در آنها رواج دارد، اقدامی خطا بود. این پرونده توسط کسانی تهیه شد که پرونده کمانچه را تهیه کرده بودند. این‌که پرونده کمانچه از نظر کارشناسی، پرونده موفقی بود و در فهرست یونسکو ثبت شد و به همین دلیل هم انتظار می‌رفت که عود نیز در فهرست ناملموس یونسکو جهانی شود.

از سوی دیگر اجلاس جهانی میراث ناملموس یونسکو اخباری از چند و چون تهیه پرونده عود به گوش می‌رسید، مثلا شنیده شد که پرونده عود را با عجله از روی پرونده کمانچه رونویسی کرده‌اند، اما شاید باید این علت را در دقت علمی و کارشناسی و مشارکت ندادن دیگر کشورها در این اتفاق دانست.

در فهرست پرونده‌های( Backlog nominations) طبق فهرست یونسکو به معنای (جمع شده)؛ چند پرونده مهم مانند «یلدا»، «جشن سده»، «هنر ساختن و نواختن رُباب» و «مهمان‌نوازی رضوی» قرار دارند؛ در حالی‌که هر لحظه ممکن است یکی از کشورهای همسایه، برای ثبت یلدا اقدامی انجام دهند.

آن‌هم در شرایطی که کشوری مانند آذربایجان که «تار» و «جشنِ انار» را به نام خود ثبت کرد، آیا واقعا از ثبتِ آیینِ مهمی مانند یلدا می‌گذرد.

از سوی دیگر در لیست پرونده‌های جمع شده‌ جمهوری آذربایجان، پرونده‌ ساز موسیقاییِ «بالابان» (Craftsmanship and performing art of balaban/mey) دیده می‌شود. این به آن معناست که آذربایجان، پرونده بالابان  را در آب نمک خوابانده و در فرصت مناسب برای ثبت آن اقدام خواهد کرد. به نظر می‌رسد  در این شرایط کمترین کاری که می‌توان انجام داد آن است که «ایران و ارمنستان (به عنوان اصیل‌ترین ساز ارمنی‌ها در بین دیگر سازهای ملی‌شان) با یکدیگر پرونده بالابان را به طور مشترک تهیه کنند.»

جدال پیشِ رو؛ مصاف پیش روی ایران برای به نام زدن خوشنویسی مقابل ۱۶ کشور عربی و ترکیه!
بر اساس آن‌چه که سال آینده قرار است پرونده «برنامه ملی پاسداری از هنر سنتی خوشنویسی در ایران» (National programme to safeguard the traditional art of calligraphy in Iran) برای ثبت جهانی توسط یونسکو بررسی شود. خبری که ابتدا،  خوشنویسان و هنرمندان و علاقمندان به این میراثِ ملی را خوشنود می‌کند. اما باز هم مسائل نگران کننده‌ای وجود دارد.«ایران برای ثبت خوشنویسی باید به مصاف ۱۶ کشور عربی و ترکیه برود، چون همزمان با ایران، شانزده کشور عربی شامل عربستان سعودی، عراق، اردن، لبنان، فلسطین، یمن، مصر، الجزایر، تونس، مراکش، کویت، امارات، عمان، بحرین، سودان و موریتانی پرونده‌ای با عنوانِ «خوشنویسی عربی، دانش، مهارت و شیوه‌ها» (Arabic calligraphy, knowledge, skills and practices) تدوین و به یونسکو ارائه کرده‌اند.

از سوی دیگر نیز ترکیه هم برای ثبت خوشنویسی خیز برداشته و پرونده‌ای با نام «حُسن خط، هنر باستانی خوشنویسی اسلامی» (Hüsn-i Hat, traditional art of Islamic calligraphy) به دبیرخانه یونسکو فرستاده است. ترکیه به عنوان کشوری که سال‌هاست رسم‌الخط رسمی خود را تغییر داده و با میراث خوشنویسی خداحافظی کرده، اما درصدد برآمده تا این میراث گرانقدر را نیز به نام خود ثبت کند.

در اجلاس جهانی میراث ناملموس یونسکو پرونده خوشنویسی ایران در رقابت با ۱۶ کشور عربی و ترکیه چه سرنوشتی پیدا می‌کند؟ آیا ایران قرار است به پرونده کشورهای عربی ملحق شود؟ آیا در این میان وزارت میراث فرهنگی، کمیسیون ملی یونسکو و نمایندگی دائم ایران در یونسکو متوجه چنین خطری نبوده و در طول سال‌های گذشته امکان تهیه و ثبت خوشنویسی را نداشته‌اند؟

بیم‌ها و امیدها؛ از هنر سرامیک تا هنرهای وابسته به معماری؛ میراثی که به راحتی به نام می‌زنند
به جز نبود برنامه‌ریزی و استراتژی و اولویت‌بندی برای ثبت حهانی میراث ناملموس کشورمان، چه سهل‌انگاری دیگری در این زمینه رخ داده که تا امروز در این حد از این آثار ناملموس و مهم را از دست داده‌ایم؟در طول سال‌های گذشته کارشناسان تهیه پرونده‌های جهانی  در سازمان میراث فرهنگی وقت و وزارتخانه کنونی میراث فرهنگی، کمیسیون ملی یونسکو و دفتر نمایندگی ایران در یونسکو (پاریس) آیا به فکر ثبت نمونه های مهم میراث ناملموس مانند هنرهای وابسته به معماری (کاشی‌کاری، گچبری یا آیینه‌کاری) افتاده‌اند یا احتمال تکرار روندِ سرقت هنرهای ملی و شخصیت‌های فرهنگی‌مان مانند گذشته همچنان وجود دارد.

آن‌هم در شرایطی که حتی مکزیک و اسپانیا سال گذشته نوعی از «هنر سرامیک» را در فهرست میراث جهانی ناملموس ثبت‌ کرده‌اند و هیچ صدا یا اعتراضی بلند نشد، به همین دلیل نیز دل‌نگرانی برای هنر کاشی‌کاری به عنوان یکی از فراگیرترین و مهم‌ترین هنرهای صناعی ایران وجود دارد و تردیدی نیست که این هنر از ایران به اسپانیا رفته است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

راه‌آهن شمال به جنوب بزرگترین پرونده میراث یونسکو خواهد بود

اوکراین خواستار ثبت منطقه چرنوبیل در فهرست میراث یونسکو

آدرنه _شهر تاریخ و فرهنگ با برچسب یونسکو

کرونا چه تاثیری بر صنعت هواپیمایی گذاشته است؟

ورود خسارات مالی فراوان بر صنعت هواپیمایی از جمله مشکلاتی است که از زمان شیوع ویروس کرونا با آن مواجه بوده‌ایم و در این بین بخش هوایی آن با آسیب مالی فراوانی همراه شده است.

انتشار خبرهایی مانند نبود تقاضای سفر، تعدیل نیرو در شرکت‌های هواپیمایی خارجی، کاهش هزینه‌ها در شرکت‌ها و توقف سفارش‌های خرید ناوگان از مواردی است که در چند ماهه اخیر بسیار شنیده می‌شود؛ این اخبار نشان دهنده شرایط ناخوشایند صنعت هواپیمایی به دلیل شیوع ویروس کرونا است چون نه تنها کرونا باعث کاهش قابل توجه تقاضاهای سفر شد بلکه بسیاری از کشورهای دنیا با بستن مرزهای خود روی ورود مسافران، مصمم به جلوگیری از شیوع بیشتر این ویروس در کشور خود شدند.

البته این شرایط نه فقط در ایران بلکه صنایع هواپیمایی همه کشورهای درگیر با کرونا را تحت تأثیر قرار داده است؛ طبق تازه‌ترین گزارشی که از سوی کارشناسان فعال در سازمان بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی یاتا منتشر شده است، شیوع گسترده و پاندمی ویروس کرونا تا پایان سال جاری میلادی ۸۴ میلیارد دلار بر صنعت هوایی جهان لطمه وارد کرده است.

سازمان یاتا همچنین در تازه‌ترین پیش‌بینی‌های خود برآورد و اعلام کرده است که حجم ترافیک هوایی و درآمدزایی ایرلاین‌های مختلف حتی در سال آینده یعنی ۲۰۲۱ میلادی نیز به میزان قبلی خود در سال ۲۰۱۹ بازنخواهد گشت.

بیکاری پیامد سنگین رکود صنعت هواپیمایی

باوجود آسیب‌های فراوان صنعت هوایی در اغلب نقاط دنیا، سال ۲۰۲۰ به عنوان سخت‌ترین سال در تاریخ صنعت هوانوردی توصیف شده است؛ با توجه به خطرات جدی ویروس کرونا از میزان سفرها به طور چشمگیری کاسته شده است؛ در این بین ایران بر اساس آمارها و گزارش‌های موجود با کاهش شدید سفرها در بخش هوایی مواجه بوده است تا آنجا که از کاهش ۷۵ درصدی سفرهای هواپیمایی در کشور خبر می‌رسد.

یک مسئول شرکت هواپیمایی در اصفهان اظهار می‌کند: بحرانی که با ورود ویروس کرونا برای صنعت حمل‌ونقل به وجود آمد تا مدت‌ها غیر قابل جبران خواهد بود؛ به نظر می‌رسد دشوارترین این شرایط به حمل و نقل هوایی مربوط است چون بخش بزرگی از درآمدهای این بخش وابسته به سفرها و تورهای خارجی بود که در این دوران میزان زیادی از آن کنسل شد.

وی ادامه می‌دهد: لغو پروازها، کنسل کردن سفرها، افزایش محدودیت‌ها و کاهش چشمگیر سفرهای گردشگری از جمله مشکلاتی است که این روزها شرکت‌های هواپیمایی با آن مواجه هستند تا جایی که شیوع ویروس کرونا باعث شد دفاتر هواپیمایی مسافران نوروز و تابستان را به دلیل محدودیت‌های کرونایی از دست بدهند که زیان بزرگی برای این بخش بود.

این مسئول اضافه می‌کند: اما بزرگ‌ترین پیامد این شرایطی که در صنعت هوایی به وجود آمد بیکاری بخش گسترده‌ای از شاغلان بوده است؛ البته این مشکل سراسری و مربوط به همه نقاط دنیا است به طوری که اتحادیه بین‌المللی حمل و نقل هوایی در اوایل شیوع کرونا، در مورد متضرر شدن شرکت‌های هوایی در سال گذشته و از بین رفتن میلیون‌ها فرصت شغلی در این صنعت ابراز نگرانی می‌کرد.

وی می‌افزاید: اکنون گفته می‌شود نزدیک به ۵۰ میلیون نفر از شاغلان صنعت هوایی در کشورهای مختلف بیکار شده‌اند که رقمی قابل‌ تأمل است؛ بیکاری فعالان مستقیم در صنعت هوایی یک طرف ماجراست و فعالیت‌های غیرمستقیم مانند تاکسی‌رانی‌ها، هتل‌ها، رستوران‌ها و دیگر مشاغلی که وابسته به صنعت هواپیمایی هستند هم طرف دیگر است که در صورت ارائه آمار و ارقام، شاید با تعداد بیکاران بسیار بیشتری نسبت به فعالان مستقیم در صنعت هوایی روبرو شویم.

گرانی پروازها، مزید برعلت است

با توجه به گفته فعالان و کارشناسان اقتصادی استمرار این شرایط برای صنعت هواپیمایی می‌تواند به تعطیل شدن بسیاری از آژانس‌های هواپیمایی منجر شود؛ اما موضوع دیگری که بر کاهش متقاضیان پروازهای هوایی دامن زده است افزایش قیمت بلیت پروازها بود به گونه‌ای که با وجود قیمت‌های جدید و شرایط اقتصادی مردم، در صورت نبود کرونا نیز استقبال از سفرهای هوایی کاهشی می‌شد.

رضا ادهم، کارشناس اقتصادی با اشاره به تأثیر گرانی بلیت‌های هوایی بر کاهش آمار مسافران اظهار می‌کند: در اوج روزهای کرونایی که بسیاری از مسافرت‌ها به دلیل رعایت پروتکل‌ها کنسل می‌شد با گرانی چند درصدی نرخ پروازها روبرو شدیم که این مسئله چالش بزرگی برای مسافران بود تأثیرات نامطلوبی را در آینده برای این صنعت خواهد داشت.

وی خاطرنشان می‌کند: اگر چه ابتدا گرانی‌ها تکذیب شد ولی پس از مدتی به‌طور رسمی تأیید شد به نحوی که با افزایش نرخ حتی بیش از ۶۰ درصدی در برخی از پروازها مواجه هستیم.

این کارشناس اضافه می‌کند: تا قبل از گرانی‌های اخیر به جز مسافرت‌های ضروری، پروازهای هوایی در سبد خانوارهای متوسط و ضعیف جایگاه زیادی نداشت؛ اکنون با وجود افزایش قیمت‌ها و افت قدرت مالی افراد جایگاه این پروازها به کم‌ترین میزان خود برای این خانوارها می‌رسد و شرایط به گونه‌ای خواهد شد که فقط عده‌ای از افراد قادر به استفاده از مسافرت هوایی باشند.

ادهم ادامه می‌دهد: جدای از شیوع ویروس کرونا گرانی پروازهای هوایی از استقبال متقاضیان این سفرها کاسته است؛ زیرا با وجود قیمت بالای پروازها به نظر می‌رسد که در صورت نبود بحران کرونا هم از سفرهای هوایی چندان استقبالی نمی‌شد.

وی تصریح می‌کند: نتیجه نهایی این اتفاق به غیر از آسیب بر صنعت هواپیمایی، ورود خسارت سنگین بر صنعت گردشگری خواهد بود؛ موضوعی که در آینده نزدیک خود را نشان نمی‌دهد بلکه با ادامه این وضعیت، در یک تا دو سال آینده با ورشکستگی صنعت گردشگری نیز مواجه خواهیم بود.

حمایت از صنعت حمل‌ونقل هوایی

با توجه به اظهارات مسئولان و فعالان بخش هواپیمایی، در حال حاضر هزینه‌های نگهداری، تأمین تجهیزات و پرداخت حقوق و مزایای پرسنل، در مقابل درآمدهای فعلی ایرلاین‌ها بسیار بیشتر است و این مسئله زمینه‌ساز بروز مشکلات مالی در میان شرکت‌های هواپیمایی شده است؛ بر این اساس است که نسبت به لزوم پرداخت تسهیلات حمایتی از سوی دولت به شرکت‌های هواپیمایی تأکید می‌شود اقدامی که تقریباً در تمام کشورها، دولت‌ها اقدام به پرداخت اعتبارات حمایتی کرده‌اند.

دراین‌باره مدیرکل دفتر ارزیابی‌های اقتصادی و مدیریت بهره‌وری حمل‌ونقل وزارت راه و شهرسازی می‌گوید: در مجموع ۵۰ درصد رقم تسهیلات درخواستی شرکت‌های بزرگ حوزه حمل و نقل هوایی و ریلی پرداخت شده است.

محسن صادقی درباره آخرین وضعیت تسهیلات حمایتی دولت‌ به‌ شرکت‌های حوزه حمل و نقل اظهار می‌کند: بر اساس آخرین گزارش‌ها تا تاریخ دوم آذرماه ۱۳۹۹ از مجموع حدود ۲,۵۵۴ میلیارد تومان تسهیلات تخصیصی کرونا برای ۳۰ شرکت حوزه هوایی، پرونده ۲۹ شرکت با رقمی بالغ‌بر ۲,۵۵۳ میلیارد تومان در مرحله بانک‌های عامل هست که از این تعداد، تسهیلات ۹ شرکت با رقمی بالغ بر ۱,۶۰۰ میلیارد تومان پرداخت شده است.

وی از ارسال پرونده تمامی شرکت‌های هواپیمایی به بانک‌های عامل خبر می‌دهد و اظهار می‌کند: در حال حاضر ستاد وزارت راه و شهرسازی رأساً نسبت به رفع مشکلات شرکت‌های باقی مانده دارد اقدام می‌کند؛ با این حال عمده دلیل تأخیر در این زمینه، موضوع ارائه وثایق و تضمین و مشکلات چک برگشتی شرکت‌ها است.

مدیرکل دفتر ارزیابی‌های اقتصادی و مدیریت بهره‌وری حمل‌ونقل وزارت راه و شهرسازی اظهار می‌کند: اگر هواپیما پرواز نکند آسیب جدی می‌بیند و هزینه تعمیر ناوگان هواپیمایی بسیار بیش از تسهیلات اختصاص داده‌ شده است، اما بانک‌ها وثایق و ضمانت‌های سنگینی مطالبه می‌کنند که از توان شرکت‌های هواپیمایی خارج است.

صادقی می‌افزاید: شرکت‌های هواپیمایی، هواپیمای خود را به عنوان دارایی به بانک معرفی کرده‌اند اما بانک‌ها خواستار ملک به عنوان وثیقه هستند درصورتی‌که دارایی این شرکت‌ها هواپیما است و ملک نیست.

منبع:ایمنا

مرتبط:

سفر _فرودگاه _هواپیما یا مسافر؛ مساله کدام است؟

چرا ستاره ها از پنجره هواپیما دیده نمیشن ؟

درخواست‌های معاون گردشگری از سازمان هواپیمایی

وصیتنامه جهان‌پهلوان تختی مرمت شد

وصیتنامه جهان‌پهلوان تختی همزمان با پنجاه و سومین سالگرد درگذشت وی پس از مرمت و استحکام‌بخشی توسط بخش حفاظت و مرمت موزه ملی ایران تحویل موزه ملی ورزش، المپیک و پاراالمپیک شد.

به نقل از موزه ملی، این برنامه با حضور جبرییل نوکنده رییس کل موزه ملی ایران ، فریدون بیگلری معاون فرهنگی، پروانه سلطانی رییس بخش حفاظت و مرمت این موزه به همراه سید محسن میر سرپرست موزه ملی ورزش، هایده صیرفی معاون پژوهشی این دو موزه برگزار شد.

وصیت نامه این اسطوره ملی که امروز به عنوان میراث فرهنگی، اثر موزه ای و در شمار اسناد ارزشمند بجامانده در حافظه تاریخی ورزش ایران به شمار می‌رود، هم زمان با اولین سالگرد افتتاح موزه ورزش در اردیبهشت ۱۳۹۹ از سوی خانواده محترم تختی به صورت امانی در اختیار این موزه قرارگرفت. در حاشیه رونمایی از این وصیتنامه ضرورت استحکام بخشی و مرمت این اثر از سوی  محمد حسن طالبیان معاون میراث فرهنگی وزارت میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی و جبرییل نوکنده رییس کل موزه ملی ایران به مسئولین موزه ورزش پیشنهاد و با استقبال آن ها روبرو شد.

این وصیتنامه در پی تعاملات موزه ای با حضور وکیل خانواده تختی به موزه ملی ایران سپرده شد. روند اقدامات حفاظتی از جمله مستند نگاری، آسیب شناسی، حذف آسیب ها و استحکام بخشی در آزمایشگاه و کارگاه حفاظت و مرمت موزه ملی ایران صورت گرفت و درپایان عملیات حفاظت و مرمت در  قابی متناسب این اثر، برای  نمایش به نمایندگان موزه ملی موزه ملی ورزش، المپیک و پاراالمپیک تحویل داده شد.

جبرییل نوکنده ضمن نکوداشت نام و جایگاه رفیع جهان پهلوان تختی درحافظه تاریخی ورزش ایران گفت: غلامرضا تختی امروز نه تنها در ایران بلکه به عنوان اسطوره پهلوانی در شمار میراث بشری جای گرفته و موزه ملی ایران خرسند است که اقدامات مرمتی را برای حفظ و نگهداری سند یادگار این قهرمان بزرگ انجام داده است.

وی ادامه داد: وصیتنامه جهان‌پهلوان تختی اولین اثراز موزه ملی ورزش، المپیک و پارالمپیک است که برای مرمت آن اقدام شده و موزه ملی ایران یکی از رسالت های خود را تعامل با سایر موزه های کشور در گسترش پروژه های مشترک موزه ای می داند.

رییس موزه ملی ایران ضمن قدردانی از خانواده محترم جهان پهلوان تختی در حفظ و نگهداری این اثر ارزشمند گفت: برای این دو موزه جای افتخار است خانواده تختی که سال ها در نگهداری از این سند گرانبها کوشا بوده اند، حال این امکان را برای ما  فراهم آوردند تا میزبان این اثر ارزشمند تاریخی بوده و در حفظ، نگهداری و معرفی آن به عنوان بخش مهمی از نفایس ایران اقدام کنیم.

منبع:ایمنا

حمام تاریخی میرزا یوسف بابل در آستانه فروپاشی

حمام تاریخی میرزا یوسف بابل که از آثار ثبتی تحت تملک اوقاف و امرو خیریه می‌باشد، این روزها با فروریختن بخشی از گنبد بنا در مسیر تخریب و فروپاشی قرار گرفته است.

 حمام تاریخی میرزا یوسف بابل در تاریخ ۱۹ مهر ۱۳۷۸ با شماره ۲۴۷۵ در فهرست آثار ملی ثبت شد و علی رغم ثبت این اثر تاریخی وقفی، این روزها بابلی‌ها شاهد فروپاشی کامل یکی از خاطره انگیزترین آثار تاریخی شهر خود می باشند.

پنج دانگ از حمام تاریخی میرزا یوسف بابل وقفی و در تملک اداره اوقاف و امور خیریه بابل و یک دانگ آن ملکی است که نزدیک به یکصد سال در اجاره و تملک محمد حسن ولی پور و اجداد آن می باشد. حال این بنای تاریخی که در عصر فتحعلی شاه قاجار در سال ۱۲۱۶ قمری احداث شد، بعد از سالها خاطره انگیزی برای بابلی ها به روزهای آخر عمر خود نزدیک شده است.

به دنبال بارش های شدید باران در ۲ هفته گذشته آب باران برای اولین بار از داخل گنبد حمام تاریخی میرزا یوسف بابل عبور کرده و با ایجاد شکاف های متعدد و تخریب بخشی از آن، این گنبد تاریخی در آستانه فروپاشی کامل قرار گرفت که علاوه بر نابودی یک اثر تاریخی خطر جانی هم ایجاد کرده است .

فریادهای ۱۰ ساله که به جایی نمی‌رسد

محمد حسن ولی‌پور که ۶۰ سال و اجدادش نزدیک به یکصد سال مالکیت و متولی‌گری این حمام تاریخی را به عهده دارند گفت: ۱۰ سال است که برای بازسازی و نجات گنبد حمام میرزا یوسف فریاد می زنم اما فریادها به جایی نمی‌رسد.

وی افزود: ۶۰ سال تمام شغل و زندگی من حفظ و خدمت گذاری به این بنای تاریخی است و بسیار برای من سخت است که این روزها شاهد فرو ریختن گنبد این حمام هستم.

ولی پور در ادامه گفت که بعد از بارش های شدید ۲ هفته گذشته گنبد نیمه‌ جان حمام میرزا یوسف بابل شکاف برداشته و جریان آب از آن عبور می کند که این اتفاق تا کنون بی سابقه بوده است . ریزش این گنبد نه تنها پایان تلخی برای بابلی ها و این آثار تاریخی است بلکه خطر جانی هم به همراه دارد .

وی اظهار داشت: تقاضای ما از اداره میراث فرهنگی و اوقاف بابل این است که اجازه ندهند این اثر تاریخی به طور کامل تخریب شود و تا قبل از فروپاشی این بنا راه نجات بخشی پیدا کنند.

ولی پور پیش از این هم در چند مرحله با انتشار فایل های صوتی و تصویری مختلف از بزرگان شهر برای نجات این اثر تاریخی کمک خواسته بود.

اوقاف از هزینه مرمت بر نمی‌آید

رییس اداره اوقاف و امور خیریه بابل گفت: میراث فرهنگی برای مرمت آثار تاریخی ثبت شده تاکید دارد که به طور حتم از پیمانکارهای خودشان استفاده کنند. البته استفاده از پیمانکاران میراث فرهنگی هزینه مرمت بنا را چند برابر می کند که پرداخت این مبلغ سنگین برای اداره اوقاف امکان پذیر نیست .

حسن برزگر بیان کرد : اگر میراث فرهنگی اجازه دهد که اوقاف برای مرمت آثار تاریخی وقفی خودش پیمانکار انتخاب کند به مراتب هزینه ها کاهش می یابد و طرح مرمت در زمان کوتاه تری به پایان خواهد رسید. حال میراث فرهنگی نه خودش مرمت آثار تاریخی را انجام و نه اجازه می‌دهد که اوقاف از ظرفیت داخلی برای نجات آثار تاریخی وقفی استفاده کند.

وی ادامه داد: حتی اوقاف بابل برای حمام تاریخی میرزا یوسف یک سرمایه‌گذار معرفی کرد اما از سوی میراث فرهنگی هنوز هیچ جوابی به ما داده نشده است. این را هم باید در نظر داشته باشیم که هر بنای تاریخی که ثبت ملی باشد اوقاف فقط مالک آن بوده و نمی‌تواند بدون اجازه میراث فرهنگی اقدامی برای مرمت و بازسازی و یا تغییر آن انجام دهد.

توپ مرمت حمام در زمین اوقاف

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی استان مازندران نیز گفت : با توجه به این که پنج دانگ از حمام تاریخی میرزا یوسف بابل وقف می باشد و یک دانگ آن مالک خصوصی دارد اوقاف مالک این بنای تاریخی است و برای بازسازی و مرمت باید اقدام کند.

مهدی ایزدی بیان کرد: طرح مرمت و بازسازی حمام میرزا یوسف بابل در میراث فرهنگی تصویب شد اما اوقاف برای آغاز آن اقدامی نکرد. سرمایه گذار بخش خصوصی هم در این بخش اعلام امادگی کرده است که علاقمند به سرمایه گذاری در این اثر تاریخی می‌باشد اما اوقاف باید در این بخش علاقمندی و رغبت از خود نشان دهد.

وی در ادامه اظهار داشت: با کمال میل پذیرا هستیم که پیمانکار را اداره اوقاف انتخاب کند و میراث فقط در طرح نظارت داشته باشد و میراث فرهنگی به هیچ عنوان اصراری ندارد که پیمانکار معرفی کند بلکه چون اوقاف مالک اثر است این وظیفه به عهده این اداره می باشد.

معاون میراث فرهنگی مازندران تاکید کرد: اما انتخاب پیمانکار و همچنین هزینه اوقاف در این مجموعه نباید اینگونه تصور شود که می توان خارج از ضوابط ثبتی و همچنین نظر کارشناسی متخصصان میراث اقدام به مرمت کرد زیرا کوچک ترین اشتباهی در فرآیند مرمت می تواند این اثر را از ثبت خارج کند.

استفاده از ظرفیت خیرین گره‌گشا است

نویسنده و پژوهشگر آثار تاریخی بابل گفت : در حال حاضر با توجه به شرایط حادی که برای حمام تاریخی میرزا یوسف بابل بوجود آمده این بنای تاریخی در آستانه فروپاشی کامل قرار داد. به همین دلیل استفاده از ظرفیت خیرین برای مرمت این اثر تاریخی راهگشا خواهد بود زیرا غفلت از این ظرفیت به زیان آثار تاریخی بابل است.

صمد صالح طبری بیان کرد: بابل دارای خیرین ارزشمندی است که علاقمند به حفظ میراث فرهنگی و بناهای تاریخی می باشند و در این بخش سرمایه گذاری می کنند. اداره اوقاف و میراث فرهنگی هم فقط با اعلام یک فراخوان برای خیرین می‌توانند از این ظرفیت به خوبی استفاده کنند و این اثر تاریخی را از تخریب کامل نجات دهند .

وی گفت: برای نجات بنای تاریخی حمام میرزایوسف که بسیاری از بابلی ها با آن خاطره دارند تعامل و هماهنگی بین دو اداره اوقاف و میراث فرهنگی باید بیشتر شود تا هر چه زودتر برای نجات این اثر تاریخی تصمیم درست اتخاذ شود.

به گفته این نویسنده بابلی حمام تاریخی میرزا یوسف بابل به مرحله‌ای از بحران و تخریب کامل رسیده که فرصت‌سوزی به هیچ عنوان جایز نیست و نباید اجازه داد تا بابلی‌ها در حسرت از دست دادن یک اثر تاریخی با ارزش دیگری از شهر خود باشد.

البته باید به این موضوع توجه داشت که حمام میرزا یوسف تنها بنای تاریخی بابل نیست که در معرض تحریب قرار دارد. شهرستان بابل از حدود ۲۰۰ اثر باستانی و میراث فرهنگی برخوردار است که از این تعداد ۹۰ اثر پراکنده در نقاط مختلف این شهرستان در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است که اگر به خوبی تعمیر و مورد محافظت قرار گیرند این شهر می تواند به یکی از شهرهای پر جاذبه گردشگری تبدیل شود.

منبع:ایرنا

انجام مطالعات و مستندنگاری جداره‌های تاریخی تبریز

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان‌شرقی از انجام مطالعات، مستندنگاری و تهیه طرح مرمت جداره‌های تاریخی تبریز خبر داد.

علیرضا قوچی ضمن اعلام این خبر، گفت: اداره‌ کل میراث‌ فرهنگی آذربایجان‌ شرقی به عنوان متولی اصلی حفاظت و صیانت از آثار و بناهای تاریخی‌، همواره به صورت مستمر و تخصصی پیگیر اهداف و برنامه‌های خود در این راستا بوده و انجام مطالعات و ارائه طرح مرمتی برای تحقق اهداف صیانتی و حفاظتی از بناهای تاریخی امری، ضروری است.

وی با بیان اینکه این اداره‌ کل اجرای مطالعات، مستندنگاری و تهیه طرح مرمتی بناهای تاریخی استان را در دستور کار قرار داده است، ادامه داد: طی یک سال گذشته، مطالعات و مستندنگاری جداره‌های تاریخی تبریز اعم از “گراند هتل”، “هتل ژاله”، “هتل جهان‌نما” و “اکرامی” توسط معاونت میراث فرهنگی استان انجام شده و در حال حاضر مراحل اجرایی خود را سپری می‌کند.

معاون میراث فرهنگی آذربایجان‌شرقی با تشریح اقدامات انجام گرفته در مراحل مطالعات و مستندنگاری جداره‌های تاریخی تبریز، افزود: در مرحله نخست مطالعات، اسناد جمع‌آوری و فهرست آثار موضوع مطالعات مورد بررسی قرار گرفت همچنین مطالعات میدانی، مستندسازی و گردآوری اطلاعات مربوط به جداره‌های تاریخی و با ارزش سطح شهر تبریز، یکپارچه‌سازی اطلاعات گونه‌بندی جداره‌ها بر اساس نوع مصالح، دوره ساخت و تکنیک اجرا در دستور کار قرار گرفت.

وی ادامه داد: در این راستا طی مرحله دوم نیز تهیه بانک اطلاعاتی و شناسنامه آثار موضوع مطالعه، نقشه‌برداری و ارائه نقشه‌های فنی پلان (در ترازهای لازم)، تزئینات، ســازه و کلیه عوارض وضــع موجود در مقیاس و بزرگنمایی مناسب، تهیه نقشه پراکندگی آثار در حوزه محیطی اجرا شده است.

به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی، قوچی با بیان اینکه در مرحله پایانی مطالعات و مستندنگاری جداره‌های تاریخی تبریز تهیه طرح مرمت جداره‌ها در دستور کار قرار گرفت، اظهار کرد: در راستای اجرای عملیات مرمتی، طرح مرمتی جداره‌های تاریخی و باارزش تبریز به دنبال سیاست‌گذاری، ارائه طرح و ضوابط راهبردی کلی برای حفاظت از آثار، تهیه متره و برآورد ریالی عملیات اجرایی کلیه اقدامات انجام شد.

منبع:ایسنا

مرتبط:

آشنایی با مسجد جامع تبریز

باغ گلستان _باغ گل تبریز

قاری کورپوسو _پل چراغ تبریز

فاز دوم مرمت حمام ملابابا کازرون به اتمام رسید

مسئول اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان کازرون از اتمام فاز دوم مرمت حمام ملابابا در این شهرستان خبر داد.

محمدجواد جوکاری گفت: این عملیات استحکام‌بخشی شامل برداشت اندود گچ بدنه و طاق‌ها، برداشت موزاییک کف و بدنه، خاک‌برداری کف، تقویت پی در بخش‌های موردنیاز، جازنی برداشت بخش‌های در حال ریزش و انجام خشکه‌چینی (بلوکاژ) با استفاده از سنگ لاشه، اجرای بتن‌ریزی کلیه سطوح کف، آواربرداری و خارج کردن نخاله‌های انباشته‌شده در حمام، اجرای تعمیرات سنگ‌چین با استفاده از سنگ لاشه و ملات گچ بوده است.

به گزارش ایسنا به نقل از میراث فرهنگی فارس، جوکاری ادامه داد: اولین دوره مرمت حمام ملابابا تاریخی در سال ۹۷ با از اعتباری بیش از ۲ میلیارد ریال به انجام رسیده است.

جوکاری گفت: در فاز دوم این عملیات مرمتی که بیش از یک سال طول کشیده است یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون ریال از محل اعتبارات ملی اعتبار داشته است.

این بنا از جالب‌ترین حمام‌های دوره قاجاری به شمار می‌رود که در بین فضاهای معماری شهری از اهمیت زیادی برخوردار است.

سقف گنبدی شکل آن دارای ارتفاع ۸ متر است و مصالح به‌کاررفته در گچ و سنگ است. بخش‌های مختلف آن شامل راهرو و یک صحن وسیع، سقف‌های گنبدی شکل و نورگیرهای در مرکز گنبد قرار دارد و قسمت‌های داخلی شامل سکوهای نشیمن، خزینه و آتشدان است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

سفر به دریاچه ی دیدنی پریشان کازرون

خانه ملا آقا جان الیفی کازرون مرمت می‌شود

کاخ جهانی اردشیر در محاصره مزارها

دورخیز گردشگری ترکیه برای جذب ۲۵ میلیون گردشگر

گردشگری ترکیه امیدوار است با وجود واکسن کرونا، سال آینده میلیون‌ها گردشگر خارجی را جذب کند.

به نقل از رویترز، با آغاز واکسیناسیون در نقاط مختلف جهان و با وجود امیدواری‌ها برای داشتن سال بهتری به نسبت ۲۰۲۰، حوزه گردشگری ترکیه که در سال ۲۰۲۰ به دلیل شیوع ویروس کرونا با کاهش شمار گردشگران مواجه شده بود امیدوار است در سال ۲۰۲۱ شاهد ۲۵ میلیون گردشگر خارجی باشد.

کارشناسان معتقدند بازگشت صنعت گردشگری ترکیه به شرایط پیش از شیوع ویروس کرونا دست کم دو سال زمان خواهد برد. درآمد مرتبط با گردشگری تا ۱۲ درصد از اقتصاد ترکیه را دربرگرفته است.

در سال ۲۰۱۹، شمار گردشگران خارجی ترکیه ۴۵.۰۶ میلیون نفر گزارش شده بود که در همان سال درآمد حاصل از گردشگری به ۳۴.۵ میلیارد دلار رسید.

در ۱۱ ماه اول سال ۲۰۲۰ شمار گردشگران خارجی که به ترکیه سفر کرده‌اند ۱۲ میلیون نفر گزارش شده که به نسبت سال گذشته با ۷۲ درصد کاهش مواجه شده است.

«سوروری کوراباتیر» رئیس فدراسیون هتل‌داران ترکیه می‌گوید: «ما باید در سال ۲۰۲۱ به جذب ۲۵ تا ۳۰ میلیون گردشگر خارجی برسیم. ۲۰۲۱ سال ایستادن است و  ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ هم سال‌های دویدن هستند.»

روز دوشنبه ترکیه ۱۳۶۹۵ مورد جدید ویروس کرونا و ۱۹۷ مورد جدید مرگ بر اثر ابتلا به این ویروس در یک شبانه‌روز را گزارش کرد.

منبع:ایسنا

مرتبط:

مدارک لازم برای سفر به ترکیه

دودکش‌های پری _مقصد بیشترین گردشگران ترکیه

گردشی در اسکی شهیر ترکیه ، شهر رویایی ترکها