سفر فراموش نشدنی به جاهای دیدنی جاده هراز

اگر می خواهید در جاده هراز تردد کنید و دنبال مکان تفریحی بکری هستید باید بگوییم جاده هراز دارای جاهای دیدنی بسیار زیادیست که به نوبه خود حیرت انگیز هستند.

کشور ایران دارای جاذبه های گردشگری زیادی است جاده هراز و چالوس هم جزو این جاذبه های زیبا محسوب می شود. همانطور که بارها ثابت شده جاذبه های گردشگری فراوانی در کشورمان ایران وجود دارد جاذبه هایی که یکی پس از دیگری هر توریستی را ترغیب سفر می کند یکی دیگر از این جاذبه های زیبا که می توان به آن اشاره کرد جاده هراز و چالوس می باشد.

جاهای دیدنی جاده هراز
جاذبه های گردشگری زیبای ایران در جاده هراز

جاده ۵۹ (کرج-چالوس) همراه با جاده ۷۷ یا جاده هراز یکی از مهم ترین جاده های تهران-مازندران می باشد. این جاده تاریخی و زیبا نزدیک ترین راه اصلی به قله دماوند بوده و از طریق رود هراز عبور می کند.

جاده هراز تاریخی ترین جاده جهان در سال ۸۹ به عنوان زیباترین جاده ایران توسط مردم انتخاب شد. جالب است بدانید تاریخ دماوند و منطقه عظیم البرز ، آمل و ایران را این جاده توصیف کرده و به تصویر می کشد.

برای رسیدن از تهران به آمل و برعکس این جاده کوتاه ترین مسیر تردد بین این دو شهر میباشد. ترافیک های بسیار طولانی به موجب تردد زیاد خودروها در این جاده تجربه می شود چرا که به تخمین زده شده تنها در ایام تعطیلات نوروز بیش از ۵ میلیون مسافر در این جاده تردد می کنند.

به همین خاطر اقدام به چهار بانده کردن این جاده شده و هم اکنون حدود نیمی از این جاده را چهار بانده کردند و بقیه امور در دست اقدام می باشد.

جاده هراز

تونل های جاده هراز

یکی از خاطره انگیزترین بخش سفربه شمال کشور ، عبور از تونل ها و بوق زدن، جیغ کشیدن و روشن و خاموش کردن چراغ های ماشین در آنهاست. جاده هراز دارای ۱۵ تونل است که مجموع طول این تونل ها به ۵۷۰۰ متر می رسد. طولانی ترین تونل در مسیر هراز، تونل وانا با طول ۱۵۴۰ متر است.

تاریخچه جاده هراز

جاده هراز یکی از جدیدترین جاده های منتهی به شمال کشور است که از سال ۱۳۴۲ ساخت آن آغاز شد و مراحل ساخت این جاده ۲۳ سال طول کشید.

طبیعت بکر و جاذبه های گردشگری تاریخی و تفریحی و مذهبی در این جاده باعث شده مسافران و گردشگران از مناطق مختلف کشور حتی خارج از کشور به این منطقه سفر کنند.

در راه باستانی هراز آثاری همچون تنگه بند بریده در محل تنگه بند بریده و آثار دیدنی در راه ری به آمل مشاهده می شود که حاکی از آن است محور رودخانه هراز حداقل از دوره ساسانیان به عنوان یک جاده مستقل مورد استفاده قرار می گرفته این جاده یکی از قدیمی ترین جاده های دنیا می باشد.

مسیر این جاده تا پایان سال ۱۳۸۹ چهار بانده شد پیمانکار این طرح قرارگاه خاتم الانبیا سپاه پاسداران بود.

در کناره ی رودخانه ی هراز آثار تاریخی وجود دارد که نشان می دهد در زمان اشکانیان و هخامنشیان مردم از مسیر هراز برای مسافرت به شهرهای شمالی تردد می کردند. در جاده هراز قلعه هایی با قدمت چند صد سال نیز وجود دارد که برخی از آنها به قبل از اسلام تعلق دارند. در مسیر هراز آتشکده یا برج بیامه سی و برج گبری هم وجود دارد.

جاده هراز

موقعیت مسیر

محل انشعاب این جاده از حد فاصل بوشهری رودهن و بومهن از جاده دماوند به فیروزکوه میباشد و پس از گذشتن از شمال شهر دماوند بالادست دره مشاء، گردنه امامزاده هاشم ، آبعلی ، آب اسک ، پلور ، لاریجان و رینه را عبور کرده و نهایتا به شهر آمل وصل میشود.

همچنین راه فرعی لاسم- ارجمند در ۹۰ کیلومتری آمل به جاده فیروزکوه از جاده هراز اون منشعب شده است.

جاهای دیدنی و بکر جاده هراز
جنگل الیمستان

در کیلومتر ۲۰ جاده هراز جنگل بکری به نام الیمستان، وجود دارد. مسیر پرپیچ و خم رسیدن به این جنگل از دشت های پرگل عبور می کند و بیشتر وقت ها مه گرفته است. الیما نام گیاهی شبیه پیازچه است که در کنار جوی آب می روید و فصل روییدنش اردیبهشت است و از آن در خورشت استفاده می کنند.

جنگل الیمستان

پلور

پلور در ۸۰ کیلومتری تهران قرار گرفته از روستاهای آمل مازندران است که طبیعت بکر و دیدنی دارد و آب معدنی آن بسیار معروف است. طبیعت اطراف پلور مانند دره زمانکه تنگه ایست که رودخانه باصفایی از بینش می گذرد بسیار دیدنی است.

آبشار شاهاندشت

آبشار شاهاندشت در ۶۵ کیلومتری آمل ، با ارتفاع ۵۰ متری قرار دارد و مشرف به روستای ییلاقی شاهاندشت است. دهکده شاهاندشت در کنار قلعه باشکوه ملک بهمن در منطقه امیری لاریجان در جاده هراز قرار دارد.

دشت لار

سد لار بر روی رودخانه هراز قرار دارد و در ۱۰۰ کیلومتری آمل و در بخش لاریجان است که در کنار آن دشت زیبایی به نام دشت لار قرار گرفته است . این دشت تنوع گیاهی و جانوری زیادی دارد.

دشت لار

آب معدنی لاریجان

یکی از شناخته شده ترین جاذبه ها در این مسیر منطقه باستانی لاریجان است که در دامنه های شمالی رشته کوه البرز قرار دارد. کوه دماوند در لاریجان واقع شده و راه های صعود به آن در لاریجان جای دارد.

بسیاری از گردشگران از طریق جاده ی هراز به سمت روستای لاریجان می روند برای رسیدن به این قله نیز باید از همین منطقه استفاده کنند. این منطقه در ۷۰ کیلومتری آمل قرار گرفته است و منطقه ای خوش آب و هوا سرسبز با آب های معدنی شفابخش می باشد.

غار گل زرد

در منطقه پلور دشت و غار گل زرد قرار دارد که مراتع شمالی اش به روستای منظریه می رسد. در این غار چندین حوضچه آب سرد با عمق ۴ متر قرار دارد که در بهار از گل های زرد پوشیده شده است.

امامزاده هاشم

امامزاده هاشم در جاده هراز بر بالای بلندی قرار گرفته، اگر از امامزاده هاشم به سمت پلور حرکت کنید به آبشار قلعه دختر می رسید.

ساحل بابلسر

از جاده هراز به سمت شرق بروید تا به بابلسر و ساحل های معروف آن برسید. در بابلسر حتما به اسکله ساحلی سری بزنید. جلوی این اسکله تکه سنگ های بزرگی به عنوان موج شکن قرار گرفته که برخورد موج های دریا با آن ها منظره زیبایی را ایجاد می کند.

دریاچه های تار و هویر

دریاچه های «هویر» و «تار» از نخستین دیدنی های جاده هراز هستند. بسیاری از مردم در فصول مختلف سال به علت بزرگی و پرآبی دریاچه ها برای تفریحاتی مثل قایق سواری، ماهیگیری و شنا به آنجا سفر می کنند.

دریاچه تار

روستای نوا

روستای نوا ، روستایی ییلاقی و مرتفع است که به علت دارا بودن چشمه های فراوان و پرآب به «چهارصد چشمه» هم معروف است. قله چهار هزار متری «پاشوره» نیز در جنوب روستا قرار دارد که به علت نوع سنگ های خاص آن به سنگ پا معروف است. آبشار «نوا» آبشاری است که در بیشتر مواقع سال یخ زده و به صورت قندیل های بزرگ روی هم قرار گرفته است.

روستای فیلبند

این روستای زیبا و سرسبز در نزدیکی جاده هراز است و جاده آسفالته دارد، به راحتی می توانید به آن برسید. این روستا به دلیل مرتفع بودن به بام شرقی مازندران معروف است که بیشتر سال پوشیده از برف است و در بقیه مواقع هم ابری و بارانی است.

از دیدنی های منطقه به چشم انداز البرز مرکزی، خانه های روستایی، چراگاه ها و مناظر جنگل های هیرکانی و چشمه های آب معدنی می توان اشاره نمود.

روستای فیلبند

آبگرم لاویج

آبگرم لاویج که دارای آب گوگرددار است و برای تسکین مشکلات پوستی و مفصلی مفید می باشد . لاویج از دهستان های چمستان نور در استان مازندران است و در ۱۸ کیلومتری جنوب چمستان قرار گرفته است.

سفرنامه قله رنج – برم فیروز

تاریخ ۱۳۶۰/۰۳/۲۸

ساعت ۰۶:۰۰ از طریق جاده شیراز – سپیدان  بوسیله مینی بوس عزم  سفر نمودیم.مقصد قله رنج در ۱۲۰ کیلومتری شمال غربی شیراز بود.

این قله در رشته کوه کوچک و منفردی از سلسله دنا در ۲۰ کیلومتری شمال غربی شهر سپیدان واقع شده است و ۴۱۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. مکان قله در ۵ کیلومتری  شمال جاده سپیدان – کمهر در محل (سه  چاه) قراردارد.  در ۳۰۰ متری محل ( سه چاه ) در سمت شمالی  جاده راه باریکی با یک شیب نسبتا تند از جاده کمهر جدا می شود که در انتها به زیر قله رنج ختم می گردد.

قله رنج – برم فیروز

تعداد افراد در این سفر ۱۴ نفر بود که همگی در ساعت ۱۱:۰۰ با به جای گذاشتن وسایل حجیم و سنگین در نزد عشایری که در زیر قله اطراق نموده بودند عازم صعود به قله شدیم.  صعود  دوساعت و نیم به درازا کشید. در طول مسیر صعود در چند محل، باریکه هایی از برف خودنمایی می کرد. در ساعت ۱۳:۴۵ با نصب تابلوی گروه کوهنوردی آرش شیراز صعود را به پایان رسانیده و شروع به  بازگشت از قله نمودیم و نهار را در محل تجمع عشایر صرف کردیم.

قله رنج – برم فیروز

شب را در کنار چشمه ای زیر دامنه کوه به صبح رساندیم و صبح روز جمعه ۲۹ خرداد در ساعت ۰۸:۰۰ به سوی برم فیروز حرکت کردیم.

برم فیروز همانگونه که از نامش مشخص است برم نسبتا” وسیعی است که در ارتفاع ۳۸۰۰ متری قله فیروز  از آب شدن تدریجی برف های اطراف قله  ویال  تشکیل شده است.

در ساعت ۱۲:۰۰ به محل مورد نظر رسیدیم و پس از صرف نهار و استراحت و بازدید محل از طریق شیب جنوبی در ساعت ۱۴:۰۰ شروع به بازگشت نمودیم. در ساعت ۱۶:۰۰ توسط یک کامیون که از کمهر عازم سپیدان بود به این شهر بازگشتیم.

قله رنج – برم فیروز

عده ای از جمع گروه توسط یک وانت بار و جمعی دیگر که شامل نگارنده بود توسط همان کامیون راه عزیمت به شیراز را در پیش گرفتیم.

مرتبط:

سفرنامه غار شفق

سفرنامه تنگه رودخیز

سفرنامه ی غار تادوان

 

 

 

قلعه بابک _جاذبه‌ای تاریخی بر فراز کوه

قلعه بابک یا دژ بابک یکی از جاهای دیدنی تبریز در آذربایجان شرقی است. برای آمادگی بیشتر قبل از راهی شدن به این منطقه، راهنمای سفر را بخوانید.

به هر سوی ایران که برویم یک جاذبه خارق‌العاده به چشم می‌خورد که آمیزشی از تاریخ کهن و طبیعت بی‌نظیر این سرزمین است. قلعه بابک دقیقاً یکی از همین مکان‌هاست.

تا به‌ حال اسم این مکان را شنیده‌اید؟ اگر اهل طبیعت‌گردی و تاریخ‌شناسی باشید، حتماً به نام قلعه بابک برخورده‌اید و اگر هم آشنایی نداشته باشید، بعد شناخت آن فوراً رهسپار بازدید از آن می‌شوید. ابهت این بنای تاریخی که در بالای کوهی عظیم واقع شده است، از گذشته تاکنون دل گردشگران را می‌لرزاند.

اگر مسافر آذربایجان شرقی هستید، حتماً در لیست جاهای دیدنی تبریز، دژ بابک را قرار دهید. البته بازدید آن شاید به‌راحتی میسر نباشد و برای رسیدن به آن باید سختی راهی ناهموار را تحمل کنید.

قلعه بابک

معرفی قلعه بابک

قلعه بابک نام دژ تاریخی بر فراز کوهستان بذ با بلندای ۲ هزار و ۳۰۰ متر است که در مرز استان آذربایجان شرقی و کشور جمهوری آذربایجان واقع شده است. قدمت این بنا به دوران ساسانیان باز می‌گردد و نام خود را از بابک خرمدین، رهبر مبارز ایرانی در جنگ با خلافت عباسیان وام می‌گیرد.

این بنا که دژ جمهوریت هم نام دارد، در ۳ کیلومتری شهرستان کلیبر در استان آذربایجان غربی قرار دارد. این شهر عمده شهرت خود را مدیون قلعه بابک و جنگل ‌های ارسباران است که منجر به توسعه گردشگری آن در دهه‌های اخیر شده است.

پیشینه تاریخی قلعه بابک

در زمان شورش خلافت عباسی در سمت آذربایجان، بابک خردمین به‌عنوان رهبر اصلی مبارزات به پا خاست تا این حملات را دفع کند. بابک شهر بذ را به‌عنوان پایگاه خود برگزید و در آن قلعه‌ای مستحکم ساخت. راه کوهستان صعب‌العبور بود و گذرگاه‌های تنگ و باریک آن، ورود دشمن را ناممکن می‌کرد که درنهایت، بابک را برای شبیخون‌زدن جسورتر می‌کرد.

این قلعه یادگاری از نبردها و مقاومت‌های بابک خردمین است که امروزه تنها گردشگرانی که استقامت بالایی دارند، برای سیاحت آن به اوج کوهستان صعود می‌کنند.

قلعه بابک

ویژگی‌های ظاهری قلعه بابک

دژ، شامل دو قسمت ۲ طبقه و ۳ طبقه‌ای است که درون اتاق، تالار و انبارهای گوناگونی وجود دارد. جنس بنا از سنگ و گچ بوده و راه دسترسی به قلعه بسیار سخت است. برای رسیدن به دروازه اصلی باید از گذرگاهی باریک عبور کرد که تنها یک نفر قادر است از آن بگذرد و عبور همزمان دو نفر، امکان‌پذیر نیست.

آب‌وهوای قلعه بابک

شهر کلیبر به‌علت وجود دامنه کوه‌ها و جنگل‌ های ارسباران دارای آب‌وهوای خنک و مطبوع است. با توجه به آن که قلعه بابک بر فراز کوه قرار دارد، با نزدیک شدن به قله، هوا رو به سردی می‌رود که عملاً بازدید از این بنا در فصول سرد غیرممکن می‌شود.

بهترین فصل سفر به قلعه بابک

فصول بهار و تابستان بهترین زمان سفر به قلعه بابک است؛ زیرا با نزدیک شدن به فصل زمستان، بارش‌های شدید برف، عملاً بازدید از این دژ را ناممکن می‌کند؛ اما این نکته را هم در نظر داشته باشید که برای رسیدن به قلعه راه طولانی در پیش خواهید داشت.

به همین خاطر بهتر است تیر و مردادماه را برای سفر انتخاب نکنید، زیرا گرما در مسیر اذیت کننده می‌شود.

راه‌های دسترسی به دژ بابک

برای رسیدن به دژ بابک از سه طریق می‌توانید اقدام کنید:

۱. در جنوب قلعه گذرگاه دژ سی قرار دارد؛ اما مسیر آن بسیار دشوار است؛

۲. در بالاتر روستا شجاع، مسیر هتل بابک قرار دارد که می‌توان از آن استفاده کرد؛

۳. مسیر دیگری که آسان و بهتر از دو مسیر دیگر است؛ مربوط به گذرگاه ییلاق است که باید بیش از یک کیلومتر با خودرو آن را بروید تا به مقصد برسید.

قلعه بابک

مراکز اقامتی قلعه بابک

برای بازدید از قلعه بابک، باید در مکان‌های اطراف آن اقامت داشته باشید. بهترین مکان برای اقامت، کلیبر است. گذراندن چندین شب در این شهر بسیار رؤیایی خواهد بود؛ زیرا مناظره خارق‌العاده در انتظار گردشگران است.

نزدیک‌ترین جاذبه تفریحی به دژ بابک

بهتر است سفر خود را در شهر کلیبر و بعد از دیدن قلعه بابک، تکمیل کنید و سری هم به دیگر جاذبه‌های گردشگری تبریز بزنید. بی‌شک اولین پیشنهاد برای گشت‌وگذار، جنگل‌های شگفت‌انگیز ارسباران است.

زیباییهای شگفت‌انگیز جنگل‌ های ارسباران که از آن به‌عنوان زیست‌کره نام برده می‌شود، نه‌تنها فریبنده گردشگران بومی است؛ بلکه گردشگران خارجی را نیز شیفته و مدهوش خود کرده است.

اقلیم مدیترانه‌ای، درختان تودرتو بلوط، کوه‌های سربه‌فلک‌کشیده، مه صبحگاهی و هزاران رؤیای باورنکردنی دیگر که تنها در ارسباران امکان تحقق آن وجود دارد.

از جمله مکان‌هایی که امروزه جهت اسکان گردشگران در نظر گرفته شده است، می‌توان به: قلعه درسی، مکیدی درسی، آینالو در کلیبر و چیچکلو در ورزقان اشاره کرد.

همچنین در این منطقه اقامتگاه‌های بومگردی، خانه‌های ویلایی متعددی برای مسافران وجود دارد که می‌توانند قبل از سفر، مناسب‌ترین اقامتگاه را رزرو کنند.

آشنایی با شهر زیرزمینی کرد علیا

شهر زیر زمینی کرد علیا از توابع شهرستان تیران و کرون، یکی از شگفت انگیزترین شهر‌های زیر زمینی ایران است که با وسعت حدود ۲۰ هزار مترمربع در ۴۵ کیلومتری غرب شهر اصفهان در روستای کرد علیا قرار دارد. روستای کرد علیا یکی از روستا‌های ارامنه نشین شهرستان تیران و کرون از دوران شاه عباس اول صفوی تا حدود یکصد سال پیش بوده است و به مرور به روستایی مسلمان نشین تبدیل شده است. در حال حاضر در این روستا یک قبرستان از ارامنه باقی مانده است که حدود ۲۰۰ سنگ قبر آن به ثبت ملی رسیده است. این روستا موقعیت گردشگری خوبی در غرب استان اصفهان دارد و یکی از روستا‌های هدف گردشگری شهرستان محسوب می شود.

تاریخچه
قدمت شهر زیر زمینی کرد علیا با توجه به شواهد باستان شناسی و نوع معماری، فضای داخلی و طاق ها و قوس ‌ها مربوط به دوره اشکانیان بوده و حدود دو هزار سال قدمت دارد. این شهر زیر زمینی برای زندگی در شرایط بد جوی و سرمای شدید منطقه طراحی و ساخته شده و کاربرد دفاعی و امنیتی نیز داشته است. در سال ‌های اخیر هم به عنوان انبار و یانگهداری احشام استفاده ‌شده است. حدود چهارصد سال پیش ارامنه ساکن روستا در سنگ بزرگی که در این مکان قرار داده و درون آنرا کنده و پر آب کرده بودند، غسل تعمید می کردند.

کرد علیا

ویژگیهای معماری
این شهر با وسعت بیست هزار متر مربع بصورت دایره ای شکل در عمق هشت متری زمین ساخته شده و هشتاد ورودی در سطح زمین دارد. این بنای تاریخی که سه هزار مرد جنگی را در خود جای می داده، دارای اتاقکها، دالان ها و راهرو های پیچ در پیچ و شگفت انگیز است و بخشی از آن مشابه کاتا کومب یا بناهای دست کن زیر زمین شهر رم در ایتالیا است. تمامی این دست کند‌ها که دارای راهرو‌های عریض و اتاقک‌ های تو در تو هستند به یکدیگر راه داشته و در مجموع یک شهر زیر زمینی بزرگ را تشکیل می ‌دهند. این ساختار زیر زمینی که دارای دو طبقه بوده و با پله به هم مرتبط شده است، دارای هشتاد حلقه چاه می باشد که چاه ها در عمق دوازده تا هجده متری زیر زمین  هنوز هم آب دارند. اتاقک ها و سالن های بزرگ بنا، در دوره های پس از اشکانیان کاربری های متفاوت داشته است. اکسیژن این مکان با چاهک های ورودی یا پایابها تامین میشده است. سقف این شهر دارای لایه خاصی بوده و سیستم روشنایی پی سوز دارد. تمام ورودی های این شهر زیرزمینی به سمت طلوع آفتاب ساخته شده و  فقط یک متر از هم فاصله دارند و هیچکدام قابل رویت نبوده اند. ” شهر زیرزمینی کرد علیا” دارای طراحی منحصر به فردی است که در صورت نفوذ دشمن به آن، یافتن مسیرهای اصلی به سختی قابل دسترس باشد. در گذر زمان و با مهاجرت ارامنه از این منطقه به صورت تدریجی این دست کند‌ها هم تدریجاً جایگاه خود را از دست داد و بعضی ورودی های آن  مسدود شد.

کرد علیا

اکتشاف
این شهر زیر زمینی در سال ۱۳۹۶ توسط میراث فرهنگی شهرستان تیران و کرون شناسایی و به عنوان یک اثر باستانی معرفی گردید و با مشارکت دهیاری و شورای روستاو عموم مردم روستا تاکنون بیش از ده ورودی از ۸۰ ورودی آن بازگشایی و مورد بهره برداری قرار گرفته است. با توجه به اینکه روستای کرد علیا در مجاورت جاده اصلی استان لرستان به اصفهان قرار دارد پس از بهره برداری شهر زیر زمینی استقبال خوبی از طرف گردشگران و مسافران عبوری و تور‌های گردشگری شده است که در بین آنها توریست خارجی نیز بوده اند. هم اکنون این شهر زیرزمینی برای بازدید عمومی بازگشایی شده که محل اصلی درآمد‌ ها از بازدید عمومی و هزینه شخصی مردم روستا تأمین می‌ شود.

کرد علیا

جاذبه های گردشگری روستا
روستا علاوه بر شهر زیر زمینی که تخمین زده می‌ شود یکی از بزرگترین شهر‌های زیر زمینی ایران ‌باشد، دارای چشمه، دریاچه شاهی، آبشار فصلی، قبرستان ارامنه و خانه‌ های تاریخی نیز می‌ باشد. در جنوب آن کوهستان دالانکوه یکی از بکرترین جاذبه‌ های گردشگری شهرستان است که با دارو‌های گیاهی نادر مورد علاقه کوهنوردان و گردشگران است.

موقعیت مکانی
این روستا در ۹۵ کیلو متری غرب اصفهان در مسیر تیران و کرون به فریدن قرار دارد.

مرتبط:

کاریز _زیباترین شهر زیرزمینی دنیا

شهر زیرزمینی کرد علیا

همه چیز درباره لیقوان تبریز و جاذبه های گردشگری اش

لیقوان یکی از روستاهای آذربایجان شرقی است که جاذبه های گردشگری و تاریخی بسیاری دارد، همچنین لیقوان یکی از دیدنی ترین و زیباترین ترین روستاهای تبریز است.

مطمئنآ همین که نام لیقوان به گوشتان میخورد یاد پنیرلیقوان می افتید اما باید بدانید و فراموش نکنید که لیقوان به جز پنیر جاذبه های زیبای دیگری نیز دارد که ارزش دیدن و تفریحی می تواند داشته باشد. در دامنه کوهستان سهند و در جنوب شرقی تبریز یک روستای کوهستانی و ییلاقی وجود دارد که لیقوان نام دارد در قسمت شرقی این روستا قرار دارد که رودخانه ی لیقوان از آن عبور می کند و آب شرب روستاهای حاشیه خود را تامین می کند.

بین تمام دره های استان ،دره لیقوان تنها جایی است که امکانات پذیرایی و ارائه خدمات به مسافران و گردشگران را دارد روستایی که هرچند با پنیرهای قالبی ایرانی شناخته شده است ولی اگر تنها به عنوان یک گردشگر به آن روستا وارد شوید تمام ذهنیت تان تغییر پیدا میکند چرا که این روستا به قدری جاذبه دارد که به راحتی شما را مجذوب خود می کند.

طبیعت شگفت انگیز لیقوان آنچنان غافلگیر کننده می باشد امکان دارد مجبور شوید هر چند دقیقه یکبار به خود بگویید که خواب نمی بینید و اینجا گوشه ای از خلقت وصف ناپذیر خداوند از سرزمین خودتان است! وجود باغ های میوه و کشتزار های سرسبز در طول سال مخصوصآ در فصل تابستان هزاران گردشگر و طرفدار طبیعت را به سمت خود معطوف می کند.

این روستای بکر که در بخش گردشگری نمناک به معرفی جاذبه های دیدنی آن پرداخته ایم در ۳۶ کیلومتری شرق تبریز و ۲۴ کیلومتری جنوب شهرستان باسمنج در دامنه کوه سهند واقع است بعد از این که از روستاهای بیرق و هروی گذر کردید به روستای خوش آب و هوا و سرسبز زیبایی خواهید رسید. طبق گفته های پژوهشگران فرهنگی و تاریخی آذربایجان شرقی روستای لیقوان یکی از بزرگترین ، پرجمعیت ترین و در عین حال زیباترین روستاهای تبریز به شمار می رود که در دل یک دره زیبا و باصفا در دامنه کوه های سهند قرار گرفته است و از آن به عنوان یک روستای تاریخی یاد می شود.

لیقوان

فلسفه گذاری روستای لیقوان

در زبان محلی به روستای تاریخی لیقوان «لوان» یا «لیوان» به معنی آب های گرم بازار آتشفشانی و دامنه سهند جاری هستند گفته می شود. بر اساس شواهد تاریخی که وجود دارد می توان به قدمت دیرینه سکونت در این روستا پی برد جالب است بدانید در این روستا همیشه مجموعه ای از دره های سهند که آب گرم از آنها جاری بوده وجود دارد دلیل اینکه این منطقه لقب دره بهشت خود گرفته است به خاطر دارا بودن آب و هوای کوهستانی و خنک و چشمه های آب گرم آن است.

این روستا به دلیل موقعیت مکانی و بن بست بودن بستری مناسب برای چرای گوسفندان می باشد و تبدیل به درهای بزرگ شده است که محلی ها آن را ممد دره نام دادند بنابراین می توان گفت این روستا مناسب ترین محل برای زندگی عشایری می باشد.

همانگونه که اشاره شد روستای لیقوان، در تبریز در کنار کوه های سربه فلک کشیده سهند رودخانه مهران رود جا خوش کرده است و شرایط بی نظیری از لحاظ پوشش گیاهی دارد به گیاهان دارویی همچون قارچ ، بابونه ، پونه و … در آن به چشم می خورد به همین خاطر از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. نکته مهمی که در این میان وجود دارد این است که چرای گوسفندان از این گیاهان باعث شده مردم محلی این روستا اقدام به تهیه پنیر خوشمزه بکنند که به جرأت می توان گفت طعم این پنیر در خاورمیانه تک و بی نظیر است و به دلیل همین خاصیت و طعم بی نظیرش به شهرت رسیده است.

باتوجه به محبوبیتی که این پنیر در روستای لیقوان تبریز کسب کرده است تقریباً به تعداد ۱۰ کارخانه پنیر سازی در این منطقه فعالیت می کنند که اقدام به تولید صدها تن پنیر از شیر خالص گوسفندان محلی روستای لیقوان کرده و به سرتاسر استان آذربایجان شرقی و همچنین تهران صادر می کنند و اخیراً جشنواره بزرگی به نام پنیر لیقوان در این روستا برگزار می شود که شرکت کنندگان بسیار زیادی در آن حاضر می شود.

چشمه های آب گرمی که در روستای لیقوان وجود دارند از بقایای آتشفشانهای خاموش کوه های سهند و تغییرات زیرزمینی سرچشمه می گیرند و از جذابیت های این روستا به شمار می روند باید بدانید این چشمه ها از مجموعه چند رودخانه تشکیل شده اند و در کنار همین رودخانه ها شاهد جوشش آب های گوارایی از دل زمین هستیم به خاطر همین شرایط اقلیمی غنی ترین و بهترین آب های معدنی را در این منطقه می توان یافت.

لیقوان

اصلی ترین ساختار روستای لیقوان تبریز

ساختار روستای لیقوان، به صورت پلکانی می باشد به این دلیل که زمین های کشاورزی در این روستا از اهمیت ویژه ای برخوردار بودند و این موضوع باعث شده تمامی روستا بر روی صخره های حاشیه زمین ساخته شود و در نهایت معماری روستا به صورت پلکانی در بیاید.

تاریخ روستای لیقوان

چنانچه بخواهیم مروری بر تاریخ روستای لیوان داشته باشیم این گونه می توان گفت که مهمترین رخداد تاریخی در این روستا متعلق به دوره معاصر و حمله افراد حزب دموکرات آذربایجان در سال ۱۳۲۴ می باشد که در پی این حمله حاج احتشام لیقوانی ارباب این روستا و بزرگترین مالک آذربایجان در دوره فئودال به قتل می رسد و در تصمیمی بزرگ از سوی سران فرقه دموکرات در تبریز تصمیم به مبارزه علیه فئودال های آذربایجان و ریشه کن کردن حاکمیت اربابی گرفته شد و مبارزه از لیقوان شروع شد.

لیقوان

محصولات تولیدی روستای لیقوان تبریز

در ادامه این مطلب شما را با محصولات کشاورزی ، محلی و همچنین صنایع دستی این روستا آشنا می کنیم این روستا دارای محصولات تولیدی فراوانی است که منجر به اشتغال زایی بالایی شده است.

محصولات کشاورزی و لبنی

جو ، گندم ، سیب ، گردو ، سیب زمینی ، شیر ، خامه ، دوغ ، کره ، روغن حیوانی ، گلابی ، کشک ، نخود و پنیر لیقوان از محصولات لبنی و کشاورزی هستند که می توان به تولید آنها در روستای لیقوان اشاره کرد.

غذاهای محلی روستای لیقوان

هر زمان که سفری به سمت روستای لیقوان در تبریز داشتید پیشنهاد می کنیم از غذاهای محلی این روستا راحت نگذرید و حتما برای یکبار هم که شده است طعم آبگوشت مخصوص لیقوان(پیتی) و دیزی ، اوماج آشی ، یارما شورباسی و قورمای آن را بچشید.

صنایع دستی روستای لیقوان

با توجه به اینکه این منطقه یک روستا به شمار می رود بنابراین صنایع دستی شغلی برای اهالی روستا به شمار رود محصولاتی که زنان و مردان این روستا اقدام به تولید آنها می کنند عبارتند از لباس های نمدی مردانه(شال پالتار) ، ظروف سفالی(معروف به لیقوان قابی) ، لباس های محلی زنانه(کوینح) ، لباس های مخمل و چین دار زنانه(یل تومان) ، جوراب های پشمی مردانه و زنانه ، چاروق ، قالی و قالیچه ، جلیقه و شال ، کلاه نمدی ، جاجیم و گلیم و همچنین تابلو فرش های نفیس می باشد.

لیقوان

آثار تاریخی روستای لیقوان

از جمله آثار تاریخی این روستا می توان به قبرستان و خانه اربابی اشاره کرد تاریخ قدمت این قبرستان کهن و خانه اربابی متعلق به قرن هفتم هجری می باشد که پر اهمیت ترین جاذبه گردشگری و تاریخی این روستا محسوب می شوند. بر روی قبرهای این قبرستان سنگ نوشته های قدیمی و تاریخی گوناگونی قرار دارند به طرز کاملاً ماهرانه ای جملات متعددی روی سنگها حکاکی شده اند.

البته باید بدانید متاسفانه این قبرستان نیز همانند سایر گورستانها از دست سوداگران و سارقین در امان نبوده و بعضی از آثار باستانی آن که ارزش زیادی داشتند غارت شده است. این قبرستان از اهمیت بسیار ویژه ای برخوردار است تا جایی که نام آن در آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و خوشبختانه در سالهای اخیر از سوی سازمان میراث فرهنگی در راستای مرمت و بازسازی آن اقدامات بسیار خوبی انجام شده است.

معرفی جاذبه های گردشگری و تاریخی
  • پل حاج سالار لیقوان (حاج سالار کورپوسی)
  • عمارت سنگی لیقوان (داش عمارت)
  • چشمه های معدنی لیقوان
  • آب گرم طبیعی لیقوان
  • زاغه های طبیعی موجود در سردخانه بزرگ لیقوان
  • دره جنگلی و گردشگری لیقوان
  • قبرستان تاریخی لیقوان
  • رودخانه لیقوان

آدرس روستای لیقوان

جاده ارتباطی لیقوان-تبریز از مسیر «دروازه تهران» شهر تبریز شروع شده و پس از گذر از شهر باسمنج و روستای های هروی (هربی) بیروق (بره) به روستای لیقوان می رسد.

هروی (هربی) بیروق (بره) به روستای لیقوان می رسد.

 

مرتبط:

سفری به روستای لیقوان ، دره بهشت تبریز

آبشارهای تیرکن _هفت حوضچه بهشتی در سوادکوه

آبشارهای تیرکن در میان درختان سربه فلک کشیده جنگل‌های سوادکوه با حوضچه‌های زلال در پایین دست آنها، و رودی که یک به یک از این آبشارهای پلکانی عبور می‌کند، جلوه‌ای از بهشت در مقابل چشمان شما پدیدار می‌کند.

جنگل‌ لفور را از بکرترین جنگل‌های مازندران می‌دانند، جنگلی در شهرستان زیبای سوادکوه. در دل این جنگل‌ها تا چشم کار می‌کند، سرسبزی، طراوت و پاکی است. اینجا چندان خبری از شلوغی‌ها، آلودگی‌های آزاردهنده و بلاهایی که انسان‌ها بر جان طبیعت آورده‌اند نیست و می‌توان یک دل سیر از این طبیعت پاک حظ برد. در لفور، جنگل، آبشار و رود بهم پیوند خورده‌اند تا تصویری از بهشت برایمان خلق شود. این منطقه برای دوستداران طبیعت و تاریخ، دنیایی از شگفتی‌هاست. هر ساله تعداد زیادی گردشگران ایرانی و خارجی برای دیدن این شگفتی‌ها وارد منطقه سوادکوه، لفور می‌شوند. لفور از سمت جنوب به رشته‌کوه‌های البرز، از سمت غرب به منطقه بابل‌کنار، از سمت شرق به جنگل‌های بخش زیرآب و جوارم و از سمت شمال به جنگل‌های شیرگاه محدود است.

آبشارهای تیرکن

هفت کوتوله در جنگل‌های تیرکن

در دل جنگل‌های سوادکوه و لفور، آبشارهای رویایی وجود دارد که بسیاری از گردشگران برای بازدید از آنها به منطقه سفر می‌کنند. هفت آبشار سوادکوه یا همان آبشارهای تیرکن در دل جنگل‌های میان شهرستان‌های سوادکوه و بابل قرار دارد، جایی در نزدیکی روستای تیرکن. نام این آبشارها نیز از همین روستا گرفته شده است. روستای تیرکن در منطقه کالبکوشت از توابع شهرستان بابل‌کنار قرار دارد. به جنگل‌های آن منطقه درازکلا نیز می‌گویند چون در نزدیکی آبادی به همین نام است.blank

هفت آبشار سوادکوه جایی در همین حوالی است، گردشگران آنها را هفت کوتوله نیز می‌خوانند. مرتفع‌ترین آبشار که حدود ۹ متر بلندا دارد را آبشارهای تیرکن نامیده‌اند و آبشارهای دیگر نیز با همین نام مشهور شده‌اند. این آبشار در بالاترین نقطه از جنگل قرار دارد و آبشارهای دیگر در پایین دست آن هستند. آبشارهای تیرکن شمایلی پلکانی دارند و در زیر هر یک از آنها، حوضچه زیبایی قرار دارد که می‌توان دستی به آب زد و از خنکی آن در گرمای تابستان لذت برد. با دیدن آبشارها این تصویر در ذهن ایجاد می‌شود که گویا در بخش‌هایی از جنگل، زمین ترک برداشته و بخشی از آن به پایین حرکت کرده است و آبشارها خلق شده‌اند.

آبشارهای تیرکن

جنگلی از جنس راش و انجیلی

پوشش گیاهی منطقه از درختان انجیلی، ممرز، کهلو، توسکا، ازگیل و بسیاری درختان کهنسال دیگر است. می‌توان در دل طبیعت سرسبز قدم گذاشت و از میان درختان راش و ازگیل و انجیلی جنگل بکر و زیبای سوادکوه گذر کرد و به هفت آبشار پلکانی رسید. صحنه‌هایی رویایی که به شما تجربه قدم زدن در بهشت روی زمین را هدیه می‌کند.

سفر به آبشارهای تیرکن

گردشگرانی که میل سفر به منطقه و بازدید از آبشارها را داشته باشند، باید از جاده فیروزکوه به سمت سوادکوه حرکت کنند و از منطقه سوادکوه راهی روستای تیرکن شوند. نخستین آبشار در فاصله هزار و ۵۰۰ متری از روستا قرار دارد. تا رسیدن به آخرین آبشار باید چیزی در حدود ۳ کیلومتر در دل جنگل‌ درازکلا پیاده‌روی کرد که تقریبا ۲ ساعت زمان می‌برد. سفر به این منطقه و بازدید از آبشارها در هر فصل سال لذت‌بخش خواهد بود. بهار زمان پرآبی و خروش رود و آبشارهاست. تابستان فرصتی است تا از گرمای شهر دور بمانید. جنگل‌نوردی در پاییز یعنی قدم زدن در بهشتی رنگارنگ. زمستان اما هوا سرد است و گاهی برف می‌بارد و گردش در جنگل برای طبیعت‌گردهای حرفه‌ای راحت‌تر است.

مرتبط:

لاجیم _نگین انگشتری سوادکوه

جاذبه‌های گردشگری سوادکوه

تابلویی هزار رنگ از گردشگری پاییزی در جنگل های سوادکوه

روستای خرو _بهشتی در شرق کشور

روستای خرو به عنوان شرقی‌ترین و مرتفع‌ترین نقطه نیشابور و محل طلوع خورشید، بار‌ها در کتب تاریخی از آن یاد شده است.

شرق ایران و ناحیه خراسان از روزگاران قدیم سرزمین خورشید و زادگاه زبان و فرهنگ فارسی بوده است. روستای خرو به عنوان شرقی‌ترین و مرتفع‌ترین نقطه نیشابور و محل طلوع خورشید، بار‌ها در کتب تاریخی از آن یاد شده است.
روستای خرو امروزه بخشی از استان خراسان رضوی و پرجمعیت‌ترین شهر منطقه پس از نیشابور می‌باشد که با وجود داشتن شهرداری همچنان به روستای خرو شهرت دارد. این روستا در ۱۸ کیلومتری شمال‌شرقی نیشابور قرار گرفته و از قدیم یکی از کانون‌های عمده فرهنگی و انسانی دشت نیشابور به حساب می‌آید. جاذبه‌های گردشگری فراوان، معماری خاص منازل و باغات میوه انبوه این شهر را به یکی از قطب‌های گردشگری منطقه تبدیل کرده‌اند.
روستای خرو
روستای خرو در دره‌ای سرسبز و خوش آب‌وهوا در دامنه قله شیرباد و کوه‌های بینالود قرار گرفته است. ذکر شدن نام این روستا در کتبی مانند تاریخ بیهقی، تاریخ نیشابور، معجم‌البلدان، منتخب السیاق و اسرار التوحید بیانگر قدمت تاریخی این سکونتگاه دیدنی است.
نام خرو دارای ریشه زرتشتی و به معنای شرقی‌ترین سرزمین، یا جایگاه روشنایی خورشید است. بدلیل قدمت طولانی این روستا آیین‌های کهن و باستانی بسیاری همچنان در آن جریان دارد که از میانشان می‌توان به صله‌رحم، شب‌نشینی‌های زمستانی، خوش‌آمدگویی به نوروز، دید و بازدید عید، چله بجست و کله گرگی اشاره کرد.
پس از ورود به خرو اولین چیزی که در میان باغ‌های سرسبز توجه شما را جلب خواهد کرد معماری پلکانی خانه‌های روستا است. این خانه‌ها که در سراشیبی تپه‌ها و در میان درختان سر برآورده‌اند با پدید آوردن چشم‌اندازی زیبا لقب ماسوله خراسان را به خود اختصاص داده‌اند.
روستای خرو
خرو با قرارگیری در منطقه‌ای کوهستانی به عنوان یکی از ییلاقات جنوبی رشته‌کوه بینالود شناخته می‌شود. بسیاری از کوهنوردان و طبیعت دوستان با عبور از این روستا خود را به دامنه زیبا و قلل مرتفع بینالود می‌رسانند.
روستای خرو بر روی کوهپایه‌ای واقع شده که از آن‌جا دره اصلی به دوشاخه تقسیم می‌شود. دره سمت چپ و شمالی به سمت آبشار رودمیان رفته و با ورود به دره سمت راست می‌توانید به چشمه علی و در صورت ادامه دادنش به گذرگاه تاریخی و روستای زشک در دامنه شمالی بینالود برسید.
آبشار شش‌آب
آبشار شش‌آب که به نام‌های شش‌او، آبشار بزرگ، و یا آبشار شاه‌آب هم شهرت دارد در مسیر رودخانه کوچک خرو و در فاصله ۹ کیلومتری روستا واقع شده است. آبشار شش‌آب یکی از زیباترین و مرتفع‌ترین آبشار‌های خراسان به حساب می‌آید. تا پیش از رسیدن به آبشار چندین چشمه گوارا و خنک وجود دارند که محلی مناسب برای رفع خستگی و عطش مسافران به وجود آورده‌اند.
blank
رودمیان
یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی اطراف روستا دره‌ای سرسبز و خرم به اسم رودمیان است که چندین چشمه در طول می‌جوشند. رودخانه بزرگ خرو از درون این دره پرشیب به سمت پایین جاریست و در مسیر همین رودخانه آبشاری زیبا و دیدنی بنام رودمیان نیز قرار دارد. آبشار رودمیان در فاصله حدود شش کیلومتری شمال‌شرقی روستا واقع شده است.

مرتبط:

خراسان رضوی در جایگاه دوم موزه‌های کشور

اسفیدان _ماسوله ی خراسان

گشتی در شربتخانه خراسان به بهانه سمنو

حقایقی جالب درباره قلعه جادویی «مونت سنت میشل»

هرساله گردشگران زیادی برای دیدن قلعه جادویی «مونت سنت میشل» به فرانسه سفر می‌کنند. بهتر است قبل از سفر به این قلعه ی زیبا با زیبایی هایش آشنا شوید

جهان ما مملو از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی است. ما در دنیای امروز به رغم وجود محدودیت‌های سفر ناشی از همه‌گیری ویروس کرونا می‌توانیم با استفاده مناسب از فضای مجازی به هر گوشه دنیا سفر کنیم و جاذبه‌های گردشگری آنجا را ببینیم. یکی از جاذبه‌های شگفت‌انگیز فرانسه با نام جزیره و قلعه مونت سنت میشل شناخته می‌شود. جزیره سنت میشل در انتهای رودخانه کوئنون (Couesnon) واقع شده است. محیط اطراف این جزیره تا اندازه زیادی تحت تأثیر جزر و مد اقیانوس است یعنی جزر و مد باعث می‌شود که این محیط گاه خشک و گاه زیر آب باشد.

مونت سنت میشل

 

 

گردشگرانی که می‌خواهند به جزیره مونت سنت میشل بروند باید از یک پل و جاده عبور کنند. این پل و جاده نیز در برخی از مواقع بر اثر جزر و مد مسدود می‌شود و همین دشواری نسبی دسترسی به جزیره باعث شد که انگلستان در طول جنگ هرگز نتواند آن را تصرف کند. مقاومت این جزیره در برابر حملات انگلیس‌، الهام‌بخش جوانان فرانسوی برای مقابله با این حملات شد.

 

در اینجا این سؤال پیش می‌آید که مردم به چه دلیل به جزیره سنت میشل سفر می‌کنند و اصلا این جزیره چگونه نام‌گذاری شده است؟

blank
اوبرت، اسقف شهر آورانچس (Avranches) در قرن هشتم میلادی مدعی شد که یک فرشته‌ مقرب او را ترغیب به ساخت کلیسایی بر فراز جزیره مونت تامب کرده است. این کلیسا در سال ۷۰۸ میلادی ساخته و به سنت میشل، قدیس حامی دریانوردان، اهدا شد بنابراین جزیره مونت تامب با نام مونت سنت میشل شناخته شد.

جزیره مونت سنت میشل علاوه بر کلیسا، یک شهر قرون‌وسطایی کامل را در خود جای داده است.

مرتبط:

آشنایی با قلعه مالبورک در لهستان

جاذبه های تاریخی قلعه رودخان فومن

تالاب کویری گاوخونی؛ پناهگاه فلامینگوهای مهاجر

اینجا تالاب گاوخونی است، جایی که کویر و رود به هم پیوند می‌خورند تا منظره‌ای بکر و دیدنی از تالابی در دل صحرا خلق شود.

تالاب گاوخونی که در نزدیکی شهرستان‌ ورزنه از توابع اصفهان واقع شده است یکی از منابع ارزشمند اکوسیستم منطقه به حساب می‌آید. گاوخونی هر ساله آغوش خود را برای میزبانی از فلامینگوها و بسیاری پرندگان مهاجر دیگر باز می‌کند. آنها تالاب را پناهگاه خود می‌بینند حتی اگر در راه این انتخاب، قربانی شکارهای غیرقانونی شوند.

تالابی میانه دو شهر کویری

این تالاب در فلات مرکزی ایران قرار دارد. بخش وسیعی از آن در استان اصفهان و مابقی به استان یزد کشیده شده است. گاوخونی که وسعت آن به حدود ۴۷۰ کیلومتر مربع می‌رسد، منبع اصلی آبی خود را از زاینده رود وام گرفته است، به همین دلیل در فصل تابستان که آب زاینده رود برای مصارف کشاورزی استفاده می‌شود، تالاب کم آب و در فصل سرد سال، پرآب است. ارتفاع مرداب از سطح دریا به هزار و ۴۷۰ متر و عمیق‌ترین بخش آن به ۱۵۰ مانتی‌متر می‌رسد. تالاب گاوخونی از شمال به روستای جرقویه، از جنوب به نایین در استان یزد، از شرق به روستای رودشتین و از سمت غرب نیز به منطقه ندوشن از یزد ختم می‌شود.

تالاب گاوخونی

خانه پرندگان مهاجر

دوستداران تالاب گاوخونی و مناطق بکر طبیعی دیگر را خوب می‌شناسند. اینجا مقصد گردشگرانی است که می‌خواهند به دور از شلوغی‌ها، از طبیعتی ناب و دست نخورده لذت ببرند و محو زیبایی منطقه و سنگینی سکوت تالاب شوند. دیدن پرندگان مهاجر در بستر تالاب، حظی تمام دارد که چشم پوشی از آن چندان آسان نیست. هر ساله با سرد شدن هوا و ورود به فصل سرما، هزاران پرند مهاجر از مناطق سرد و قطبی از جمله روسیه وارد ایران می‌شوند. تالاب گاوخونی یکی از اقامتگاه‌های موقت پرندگان مهاجر از جمله فلامینگو، حواصیل، لک لک، غاز، کاکایی و اردک نوک پهن است. اگرچه مهاجران زمستانی در فصل گرم، بار سفر می‌بنندند اما تالاب در فصل تابستان هم مهمانی از جنوب دارد. جدا از پرندگان مهاجر، تالاب حیوانات بومی نیز دارد. اینجا خانه و پناهگاه جانورانی چون قوچ وحشی، گراز، روباه شنی، لاک پشت، افعی، خرگوش، بز و خفاش است. پوشش گیاهی منطقه، بسیار خاص است. به دلیل شوری خاک، خبری از گیاهان و درختان سرسبز در اطراف دریاچه نیست اما در خود تالاب گونه‌های متفاوتی مانند لوئی، نی، علف بوریا، بارهنگ آبی و انواع جلبک می‌روید. در اطراف تالاب نیز درختچه‌هایی نظیر تاغ، ریش بز، کاروان کش و اشنان یافت می‌شود.blank

تالاب گاوخونی

گاوخونی به چه معناست؟

باورهای متعددی در مورد علت نام‌گذاری این تالاب وجود دارد. در یکی از منظم‌ترین فرهنگ‌نامه‌های ایرانی به نام آنندراج گاوخونی را به چاه بزرگ معنا کرده است. در این فرهنگ‌نامه گاو معنی بزرگ و خان می‌دهد. دهخدا اما گمان دارد که چون محلی‌ها و روستاییان منطقه گاوهای خود را برای چرا به نزدیکی تالاب می‌بردند، تالاب را گاوخانه نامیده و به مرور زمان به گاوخونی تغییر پیدا کرده است.  روایت دیگر از نام این تالاب مربوط به ریشه پهلوی آن است. گفته می‌شود که در قدیم نام اصفهان از گوی یا گبی به گی و بعد از آن به جی تغییر پیدا کرده است. در زبان پهلوی به حوض یا آبگیر، خانی گفته می‌شود که در واقع ترکیب آن گاوخانی یعنی آبگیر اصفهان را شکل می‌دهد.

راه تالاب از ورزنه می‌گذرد

نزدیک‌ترین آبادی به تالاب گاوخونی، همان ورزنه است. اگر قصد بازدید از آن را دارید، باید راهی شهر ورزنه شوید. نخست مسیر خود را تا جاده زردنجان ادامه دهید و پس از آن وارد جاده ورزنه تا اصفهان شوید. دیدن تابلوی شهر ورزنه نشانه نزدیکی شما به تالاب است. پس از عبور از ورزنه، ۲۰ دقیقه زمان لازم است تا به گاوخونی برسید. راه دیگر برای رسیدن به تالاب، عبور از جاده نیک آباد، اژیه است که به نظر می‌رسد، مسیر ورزنه، انتخاب بهتری برای رسیدن به تالاب باشد.

منبع:ایرنا

مرتبط:

تالاب لیپار یا تالاب صورتی؟

تالاب شادگان _ونیز ایران

تالاب استیل _دریاچه متحرک ایران

معرفی کاخ مظفری اوشان

کاخ مظفری اوشان کجاست؟
کاخ مظفری اوشان مربوط به دوره قاجار است. این اثر تاریخی در سال ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۱۰۳۹۰ بعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
کاخ مظفری اوشان

کاخها یکی از با ارزش ترین و مهم ترین آثار معماری ایرانی به شمار میروند و معماران غالبا بیشترین ذوق هنری و وقت را صرف طراحی و ساخت کاخ ها می نموده اند. ساختمان کاخ های هر دوره ی تاریخی دارای خصوصیات منحصر بفردی است که اصول مورد توجه در آن دوره را نشان می دهد. به عنوان مثال در معماری کاخ سازی دوره قاجار، میتوان تأثير اولیه ی معماری اروپایی را بر بناهای ایرانی مشاهده کرد. یکی از کاخ های زیبای قاجاری، بنای کاخ مظفری اوشان میباشد که علیرغم خصوصیات خاص معماری، اغلب مورد غفلت و کم توجهی واقع شده است.

کاخ مظفری اوشان

تاریخچه کاخ مظفری اوشان

کاخ مظفری اوشان، مربوط به دوره قاجار است.  این اثر تاریخی در تاریخ ۱ مهر ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۱۰۳۹۰ بعنوان یکی از آثار ملی کشور ایران به ثبت رسیده است.

کاخ مظفری اوشان در منطقه رودبارقصران از توابع شهرستان شمیرانات واقع شده است. بنای ساختمان برون گرا احداث شده و گرداگرد آن در طبقه اول و دوم ایوانی در نظر گرفته اند که ستون های چهار ضلعی و گرد در کنار یکدیگر بار طبقه ها را تحمل می کنند.

طبقه دوم کاخ مظفری اوشان دارای ستون های گردی است که شالوده اصلی آنرا چوب و روی آن با گچ پوشانده شده است. این ستون ها در چهار گوشه، سه تایی نصب شده و دارای تزئینات گچ بری در سر ستون ها می باشد.

کاخ مظفری اوشان

در جبهه شرقی و غربی بنا، دو در ورودی به صورت قرینه تعبیه شده که به شکل دو نیم دایره و انحنای آن بطرف خارج است. ارتفاع کف ایوان و طبقه اول از حیاط پیرامون ساختمان حدود ۱۲۰ سانتی متر است که بعد از پشت سر گذاشتن ۵ پله وارد ایوان طبقه اول و بعد از آن راهروییوجود دارد که در جهت شرقی ـ غربی امتداد می یابد.

فقدان و نبود فضای آموزشی مطلوب در منطقه رودبار قصران سبب شده دیوارهای کاخی با قدمت تاریخی بیش از ۳۰۰ سال به محلی برای ثبت یادگاری تبدیل شود. هرچند مرمتگران ناچار شده اند دیوارها را رنگ کنند و قسمت هایی را با گچ بپوشانند ولی همجواری ۲ مدرسه با این ساختمان و نبود حفاظ باعث شده تا بعضی دانش آموزان به راحتی وارد بنا شوند و دیوارها را به محلی برای نوشتن یادگاری تبدیل کنند.

مرتبط:

آشنایی با کاخ مظفری دارآباد

کاخ ابراهیم پاشا

کاخ ائل گلی یکی از گردشگاه ‌های شهر تبریز