روستای بلبر اورامان

درمیان کوه های سر به فلک کشیده زاگرس بهشتی پنهان با نام بلبر جای گرفته که دارای طبیعتی سرسبز و نسیمی مهربان است که با جاذبه های بکر برای همیشه در ذهن باقی می ماند. بلبر، روستایی از توابع بخش اورامان شهرستان سروآباد در استان کردستان ایران است. این روستا در دهستان شالیار قرار گرفته و از نامهای دیگر آن میتوان به بل (الهه آب‌ ها) اشاره کرد. روستای بلبر اورامان در اورامانات، در میان کوه های سربه فلک کشیده کوهسالان در کنار سیروان، طولانی ترین رودخانه کردستان آرمیده است.

روستای بلبرهمچون دیگر روستاهای هورامان سابقه ای دیرینه دارد. بلبر یک واژه یونانی است که «بل» به معنی” خدای آب ها” است. این روستای زیبا هر سال پذیرای گردشگران بسیار است. می‌ توان از روستای اورامان پیاده به این روستا رفت و از مناظر و طبیعت زیبای آن لذت برد.

به نزدیکی روستای اورامان که می رسیم، تابلویی را می بینیم که بر روی آن نوشته شده است به بهشت گمشده کردستان خوش آمدید. این جمله به راستی وصف حال روستای بلبر کردستان است. به راستی که این روستا همانند بهشتی گمشده در میان کردستان می درخشد و سالانه عده زیادی از گردشگران را به سوی خود جلب می کند.

روستای بلبر اورامان

زیبایی این منطقه با رودخانه زیبای “چم گران”  از شاخه های اصلی رودخانه “سیروان” که از میان روستا می گذرد، به اوج رسیده است. رود چم گران روستای بلبر را به دو قسمت تقسیم می کند. کوه اورامان در جنوب و غرب و کوه کوسالان در شرق آبادی واقع شده است.

این روستا از لحاظ موقعیت جغرافیایی در دره ای با شیب نسبتا ملایم نسبت به مناطق مشابه خود در کردستان، در میانه مسیر” اورامان تخت” به روستای هجیج (هژیژ) قرار گرفته است.  آب و هوای این روستا سرد و نیمه مرطوب است.

تاریخچه پیدایش روستا
نخستین کسانی که به روستای بلبر آمده ‌اند و از پایه گذاران روسـتا محسوب می شوند، دو برادر بوده ‌اند که یکی از آنها فرزندان زیادی داشته است، ولی دیگری از نعمت فرزند بی‌ بهره بوده است، این دو برادر غمخوار هم بودند و در وقت خرمن کوبی از کاه ‌ها و گندم‌ های خود روی خرمن‌ های دیگری گذاشته ‌اند به گونه ‌ای که به کاه ‌کوب مشهور شده ‌اند، هنوز نام آنها بر سر زبان ‌ها است. از نسل این دو برادر طایفه‌ ای هنوز وجود دارد که به نام «کاکوا» شهرت یافته‌ اند.

روستای بلبر اورامان

فرهنگ و اقتصاد روستا
گویش اهالی به زبان هورامی از گویش های زبان کردی است. کار و پیشه بیشتر مردم آن کشاورزی، باغداری و دامداری، پرورش زنبور عسل و گلیم‌ بافی است.

گیاهان و محصولات
سطح زراعی روستا نوزده هکتار و سطح باغات آن نیز بیش از شصت هکتار است. گندم، جو، نخود، عدس، توت، انگور، زردآلو، گردو، هلو و سیب، بلوط، بنه، ارزن، ون، زالزالک، گلابی، آلبالو و انجیر در این روستای زیبا بعمل می آیند. محصول اصلی این روستا انار است.

گل ختمی، گل گاوزبان، گل شقایق، بومادران، شیرین ‌بیان، پونه و گون که کاربرد دارویی و صنعتی دارند نیز به وفور در کوه‌ های سرسبز و طبیعت بکر روستای بلبر رشد می کند.

زیارتگاه روستا
زیارتگاه امام‌ زاده سی ‌عبدالله نیز از جاذبه‌ های مذهبی روستای دلربای بلبر است.

موقعیت مکانی
این روستا در ۷۰ کیلومتری مریوان و ۷ کیلومتری اورامان تخت واقع شده است. این روستا در مرز بین استان کردستان و کرمانشاه در منطقه ارومانات قرار دارد.

روستای بلبر اورامان

مسیر دسترسی و جاذبه های مسیر
این روستا از هم از سمت سنندج، از طریق جاده مریوان به سمت اورامات تخت و هم از سمت کرمانشاه از مسیر پاوه به سمت جوان رود، قابل دسترسی است.

از مسیر سنندج: سنندج به سمت جاده مریوان، حدود ۲۵ کیلومتر مانده به مریوان سمت چپ، مسیری که به سمت منطقه هورامانات میرود را حدود ۱۵ کیلومتر طی کنید. دست چپ جاده ای که به سمت “اورامان تخت” میرود، بعد از اورامان تخت یک جاده بیشتر ندارید که از وسط روستای بلبر می گذرد. اگر همین مسیر را ادامه دهید از روستاهای زیبای دیگری مثل “سلین” و “نوین” و “ناو” هم رد می شوید. بعد از ناو به یک سه راهی میرسید که دست راست به سمت “هجیج” و دست چپ به سمت “پالنگان” می رود که البته قسمتی از مسیر سمت پالنگان ماشین رو نیست. در مسیر روستای “هجیج” شما میتوانید آبشار یا چشمه “بل” را نیز ببینید. اگر همین مسیر را ادامه دهید به یک سه راهی می رسید که سمت چپ به سمت “پاوه” و سمت راست به سمت “نودشه” و “نوسود” می رود.

از مسیر کرمانشاه: از کرمانشاه به سمت “پاوه” بیایید، که بعد از سه راهی جوانرود میتوانید از غار قوری قلعه هم بازدید کنید. بعد از رسیدن به پاوه عکس مسیری را که در بالا نوشته شده را طی کنید و از سفر لذت ببرید.

از سه راهی “هجیج” تا خود “اورامان تخت” جاده کاملا خاکی است.

می توانید از تهران به سمت ساوه و همدان حرکت کرده، بعد به سمت سنندج و روستای بلبر ادامه مسیر دهید.

مرتبط:

کرمانشاه _سرزمینی سرشار از جاذبه‌های گردشگری

وسوسه‌های طبیعت‌گردی در کرمانشاه

تاق بستان _رویای روبه فراموشی کرمانشاه

محوطه باستانی کوه خواجه

کوه خواجه بزرگترین معماری خشتی بر جای مانده از دوره پارتیان در منطقه سیستان است و یکی از مهمترین آثار دوره‌های اشکانی، ساسانی- اسلامی به شمار می‌آید.

مجموعه کوه خواجه برای نخستین بار در سال ‪ ۱۹۱۶‬توسط اورل اشتین باستان‌شناس معروف انگلیسی شناسایی و کشف شد. پس از آن پروفسور هرتسفلد آلمانی طی سال‌های ‪ ۱۹۲۵‬تا ۱۹۲۹ میلادی به جستجو در آثار کوه خواجه پرداخت و حاصل کاوش‌های این باستانشناس در کتاب سکستان، ایران شرق باستان و تاریخ باستانشناسی ایران آمده است.

در اطراف این کوه تعداد زیادی آثارباستانی از دوران ساسانیان، اشکانیان و بقایای اماکن اسلامی و معبد بودایی باقی مانده‌است که شامل مجموعه ی کاخها، قلعه کهک کهزاد، قلعه چهل دختر، قلعه سرسنگ، آرامگاه خواجه غلطان، ساختمان پیر گندم بریان، خانه شیطان، بناهای منفرد آرامگاهی و قبور اسلامی است. آثار تاریخی پیش از اسلام محوطه ی تاریخی کوه خواجه شامل مجموعه ی کاخها، قلعه کهک کهزادو قلعه چهل دختر می‌باشد.ارنست هرتسفلد در سالهای ۱۹۲۵ و ۱۹۲۹ میلادی با بررسی این مجموعه عنوان تخت جمشید خشتی را برای مجموعه ی کاخها برگزید.

محوطه باستانی کوه خواجه
این کوه ذوزنقه‌اى شکل از سنگ‌هاى بازالت سیاه رنگ تشکیل شده و با ارتفاع تقریبی ‪ ۶۰۹‬ متر از سطح دریا، در هنگام پرآبی، جزیره کوچکی در میان دریاچه هامون تشکیل می‌دهد. این کوه نام خود را از آرامگاه خواجه مهدی یکی از دوستداران خاندان علوی که مزارش بر فراز این کوه قرار دارد، گرفته و خواجه غلطان، کوه نور، کوه موعود و کوه باطنی از دیگر نام‌های آن است.

روى این کوه مى‌توان آثار بناهاى باستانى مربوط به دوره‌هاى تاریخى متفاوت را مشاهده کرد. یکى از مهم‌ترین و شاخص‌ترین بناهاى تاریخى این محل، آتشکده‌اى است قدیمى که زمان ساخت آن به سده یکم پس از میلاد باز مى‌گردد. آتشکده مذکور داراى یک تالار مرکزى در وسط و راهروهایى در اطراف است که در نهایت به ورودى اصلى آن در جلو ختم مى‌گردد و مطابق با سبک چهارتاقى‌هاى آن دوره ساخته شده است.
ویرانه‌هایى نیز در اطراف آن وجود دارد که مربوط به دوره‌هاى اشکانى و ساسانى است. کوه خواجه قلعه‌اى عظیم و دژ شهرى منحصر به فرد از دوره اشکانیان و ساسانیان است. این اثر بزرگ به تخت جمشید خشت و گل شهرت دارد و تنها نمونه دژ شهرهاى اشکانى باقى مانده در ایران است.
یکى دیگر از بناهاى تاریخى شاخص در کوه خواجه، کاخى است مربوط به دوره ساسانیان که جلوه‌هاى معمارى بدیعى را مى‌توان در آن مشاهده کرد. این کاخ شامل عمارتى است که در جلوى آن حیاطى با منظره‌اى بسیار بدیع و زیبا که چشم هر بیننده‌اى را خیره مى‌کند، قرار گرفته است.

محوطه باستانی کوه خواجهمحوطه باستانی کوه خواجه

همچنین در بخش جنوبى این تپه معبدى خشتى مربوط به دوره‌هاى قبل از اسلام قرار گرفته است. این معبد که کرچک چهل گنجه نام دارد بنابر عقیده برخى، همردیف بناهاى قلعه دختر شمرده مى‌شود.
اين مجموعه در سال ۱۹۱۶ توسط اورل اشتين شناسايى شد. هرتسفلد در سال‌هاى ۱۹۲۴ تا ۱۹۲۵ م در آنجا اندکى حفارى نمود. سپس در ۱۹۷۵ ميلادى هيئت ايتاليايى ايزمئو روى آن کارها مرمتى انجام داده و پس از آن هيئت‌هاى علمى باستان‌شناسى سازمان ميراث فرهنگى کشور در سال‌هاى ۱۳۷۲-۱۳۷۰ به بررسى روى آثار و نقشه‌بردارى مربوطه پرداخته‌اند و بخشى از حياط مرکزى کاخ را مرمت نموده‌اند.

خرابه‌هاى سرآشيبى جنوبى را مى‌توان يک قلعه بزرگ يا شهر کوچک ناميد.

اين قلعه دوبار محل اقامت بوده است و آثار مرمت مکرر در همه جاى آن نمودار است.  قديمى‌ترين مرمت قلعه، به زمان اشکانيان و حکمرانى ساکاها تعلق دارد. سپس در قرن سوم ميلادي، اوايل دوره ساساني، قلعه مجدداً مورد استفاده و مرمت قرار مى‌گيرد. اين قلعه مشتمل است بر يک قصر و يک معبد که مى‌توان آن را به زمان پادشاه گندوفار مربوط دانست. اهالى آن را قلعه رستم مى‌نامند. و به نظر هرتسفلد اين مکان به قلعه سه مجوس معروف بوده است. اما در عصر حاضر اين محل به قلعه کافران مشهور است. بناى قصر در قسمت مرتفع قرار دارد و با حياط مرکزى وسيع و يک دروازه و چهارطاقى در بخش جنوبى آن و در دو ضلع غربى و شرقى آن، ايوان‌هاى مسقف وسيعى قرار داشته که به طرف حياط باز مى‌شوند. فضاهاى اصلى در ضلع شمالى حياط واقع شده است.

هنگام ورود به ارگ داخلى قلعه در بخش شمالى حياط مرکزى -به نظر سر بالايى کوه مى‌رسد- يک دهليز و تالار وسيع با پلکان که به صفه فوقانى منتهى مى‌شود، به چشم مى‌خورد. اين صفه که معبد در آن قرار دارد -مرتفع‌ترين نقطه قلعه است. معبد داراى يک راهرو تنگ و سربسته است که دورتادور اتاق داخلى را با سقف گنبدى و محراب آتش، احاطه کرده است. قسمتى از اين مکان در سال ۱۳۷۶ توسط سازمان ميراث فرهنگى کشور، مورد بررسى مجدد قرار گرفته است.

محوطه باستانی کوه خواجه

تزئينات معمارى به کار رفته در اين مکان، شباهت به شيوه يونانى دارد، سرستون‌هاى به سبک دوريک با پيچ‌هاى طومارى است. تزئينات ديگر مانند گل کوچک پُرپَر، به صورت طرح نيلوفرى (لوتوس)، از هنر دوره هخامنشى اقتباس شده است و بعضى از آنها به هنر بين‌النهرين نيز شباهت دارد. هرتسفلد با توجه به پنج نمونه نقاشى که در زمان او ديده شده بود، مى‌گويد در اين نقاشى‌ها، هنر يونان باخترى تأثير به‌سزايى داشته است. در ميان اين تصويرها، نقش دو سوار وجود دارد. يکى از آنها پيک اُروس به شيوه يوناى با بال، و سوار بر اسب است. تصويرهاى ديگرى را نيز او کشف و بررسى نمود. از جمله صحنه‌هاى جشن، رقص و موسيقي، بندبازي، پادشاه و ملکه که شباهت به شيوه يونانى داشته است. چهره انسان‌ها بيشتر به صورت نيم‌رخ کشيده مى‌شد.

با انقراض سلطنت يونان باختري، هيچ عنصر جديدى به اين بنا افزون نشد. شيوه هنرى نقاشى‌هاى اين مجموعه ترکيبى از شيوه‌هاى مختلف است که نمونه آن در عصر هخامنشى ديده شده است و تمام آنها را مى‌توان مربوط به طرح و اسلوب ثالثى پنداشت که نه به طرح يونانى مانند صور حيوانات و نه به اسلوب تکامل يافته هنر يونان باختر است. با توجه به معمارى و نقاشى و تزئينات معمارى موجود در کوه خواجه، قدمت آن به قرن اول ميلادى برمى‌گردد. مصالح به کار رفته در معمارى آن، خشت خام و چينه و کاه‌گل است. نقاشى‌ها از آبرنگ و تزئينات اندودى از گچ و يا سنگ گچ است. اين ماده در هنرهاى عصر ساسانى و دوره اسلامى نيز استفاده شده است. نمونه اين تزئينات در هنر بابل و آشور نيز ديده شده است ولى نمونه‌هاى شرقى ايران ظريف‌تر است.

پس از هرتسفلد، در سال ۱۹۷۵ هيئت باستان‌شناسى ايتاليايى ايزمئو، در بررسى‌هايشان در کوه خواجه مشخص نمودند که در اثر ريزش باران و عوامل جوى ديگر، خرابى‌هايى در کاخ به وقوع پيوسته است و به دنبال آن تکه‌اى بسيار جالب و زيبا از ديوارنگاره آبرنگى منقوش بر روى خشت خام (فِرسک) کشف شد. قسمتى از رنگ تزئينات به دست آمده خاکسترى و سبز است و با بررسى دقيق‌تر مشخص شد که نقاشى آبرنگ بر روى کاه‌گل صورت گرفته است.

محوطه باستانی کوه خواجه

زمينه و ترکيب نقاشي، از چند چهره و سر انسانى و بعضاً با گونه‌اى از کلاه و روسرى مخصوص و رديفى جان‌پناه مضرس و کنگره‌دار در متن، شکل مى‌گيرد. بر اين اساس مى‌توان استباط کرد که نقاش يا نقاشان، بر آن بودند تا حصار و باروى يک شهر را، با برج‌هاى مرتفعى که داراى سه کنگره است، به تصوير بکشند. از کل تصويرها چنين برمى‌آيد که گويا بخشى از اين مراسم مصور، در ميان و پشت ديوارهاى يک مجموعه شهر تصوير شده است. ظاهراً اشخاص با توجه به موقعيت اجتماعي، در پوشاک و ظرافت و لطافت نيم‌رخ‌هاى متغيّر خويش، به اقشار و طبقات متمايز و مختلفى تعلق دارند. در نخستين تصویر شخصى را با تمايل اندکى به طرف چپ، از پشت ديوار نشان مى‌دهد که ملبس به کلاهى نوک‌تيز و دانه‌بندى سفيد است و توسط شش نفر ديگر همراهى مى‌شود. آنها سربندهاى مختلف و گردنبندهاى سرخ‌رنگى با دانه‌هاى به هم فشرده، به گردن دارند.

عدم تناسب بارز ميان سرهاى تصوير و معمارى کنگره‌دار نبايد مايه شگفتى شود، زيرا تا آنجا که معلوم و مشخص است، احتمالاً ديوارها تنها به طور تمثيل و به شکل نمادين شهر يا کاخى را به تماشا مى‌گذارند. هرتسفلد، در دالان‌ها و طاق‌هاى ضربى (بيضى شکل) جبهه شمالى در مجموعه کاخ بزرگ نيز، ديوارنگاره‌هایى کشف نمود که صحنه نبردى بس دهشتناک را به تصوير کشيده بود. در بالاى کوه خواجه، در سطح وسيعي، آثار دوره اسلامى به چشم مى‌خورد. بعضى از اين آثار تنها از جنبه مردم‌شناسى حائز اهميت است، مانند قدمگاه حضرت ابوالفضل (ع) و قدمگاه پيرگندم بريان. در کنار اين آثار، قبرستان دوره ميانه اسلامى قرار دارد. اثر قابل توجه اين مجموعه، آرامگاه خواجه مهدى و به عبارتى خواجه غلطان است که نسبتش به محمد حنيفه مى‌رسد. مصالح به کار رفته در اين آرامگاه خشت خام، کاه‌گل و گچ و داراى سقف گنبدى است. از مشخصات بارز اين آرامگاه طويل بودن قبر آن است.

مرتبط:

روستای تمین در سیستان و بلوچستان

نیکشهر ؛ نگین طبیعت‌گردی سیستان و بلوچستان

سیستان و بلوچستان

ریژاو _قطعه‌ای پنهان از طبیعت کرمانشاه

اینجا ریژاو است؛ محل ریزش آب. از رود خروشان الوند تا آبشار باشکوه پیران.

می‌گویند دالاهو بهشتی است که از چشم‌ها پنهان مانده. این منطقه سرسبز و زیبا، موزه‌ای از شکوه بی‌مانند طبیعی و آثار به جامانده تاریخی است. در دل این شهر دیدنی، منطقه‌ای با نام ریژاو واقع شده که می‌توان آن را نگین دالاهو خواند. ریژاو که در ۱۲۰ کیلومترسی شمال غربی کرمانشاه و در مسیر کرند به پل سر ذهاب قرار دارد، یکی از مناطق نمونه گردشگری کرمانشاه محسوب می‌شود. ریجاب نام دیگری این منطقه است که ریشه عربی دارد، اما کرد زبان‌ها آن را ریژاو به معنی محل ریزش آب می‌خوانند. این نام را به این علت برگزیده‌اند که آبشاری باشکوه در حوالی این منطقه در دره‌ای با همین نام قرار دارد.

ریژاو

الوند؛ رودی از ایران تا عراق

از بلندترین مناطق دالاهو، جایی از ارتفاعات سیاه دانه، رودی به جریان می‌افتد که شکوه آن تا عراق هم ادامه دارد. الوند یا هلوند رود خروشان ریژاو است که راه خود را از دل مسیرهای پر پیچ و خم باز کرده و بعد از عبور از سرپل ذهاب و قصر شیرین، وارد خاک کشور همسایه می‌شود. گفته می‌شود که سر چشمه‌های اصلی رود الوند، چشمه‌های سراب اسکندر و سیاوانه هستند که از ارتفاعات سیاه دانه سر از زمین بلند می‌کنند. البته سرسبزی منطقه دالاهو نشان از چشمه‌ساران بسیار دارد. چشمه‌های «کولیتان»، «سراب حشانه» و «چوار کانی» تنها چند نام از میان چندین چشمه زلال منطقه هستند.

ریژاو

آبشار باشکوه پیران

شکوه و عظمت منطقه ریژاو را می‌توان از دل دره‌ای ژرف یافت که آبشاری با همین نام از آن جاری است. آبشار ریژاو، ریجاب یا پیران هرچه که آن را بنامید، به جرات می‌توان گفت، برجسته‌ترین جاذبه این منطقه است. آبشاری که در گذشته ارتفاع آن از بلندترین نقطه تا پایین‌ترین طبقه به حدود ۱۵۰ متر می‌رسیده و حالا شکاف ایجاد شده در بالاترین طبقه کمی از ارتفاع آن کاسته است، اما همچنان جز بلندترین آبشارهای ایران شناخته می‌شود. آبشار از سه طبقه دیواره سنگی تشکیل شده که درختان انبوه پایین دره اجازه دیدن طبقه سوم از بالای کوه را نمی‌دهد. آبشار ریژاو در نزدیکی روستای شالان از توابع دالاهو قرار دارد  که برای رسیدن به آن باید از شهر سرپل ذهاب چند کیلومتری به سمت روستای شالان رفت و پس از آن مسیری چند دقیقه‌ای تا رسیدن به آبشار را پیاده پیمود.

ریژاو

طبیعت گشاده‌دست ریژاو

طبیعت با خاک این منطقه بسیار سخاوتمند بوده و از نعمت برای آن کم نگذاشته است. از گیاهان دارویی ارزشمند تا میوه‌های خوش طعم. ریژاو، بستر رشد گیاهانی چون ریواس، چینور، گنور، سماق، اسپند، کنگر، قارچ و بسیاری گونه‌های دیگر است. درختان میوه و درخچه‌های جنگلی نیز بخشی دیگر از سفره نعمت ریژاو را پر کرده‌اند. انجیر، گردو، بلوط، انار، زالزالک، تمشک و آلبالوی وحشی و پسته کوهی بخشی از پوشش گیاهی این طبیعت پرنعمتند.

مرتبط:

معرفی آبشار بل جاذبه کردستان

کرمانشاه _سرزمینی سرشار از جاذبه‌های گردشگری

سفری مهیج به غار قوری قلعه کرمانشاه

قلعه کیلکنی _از جاذبه های تاریخی ایرلند

ایرلند

جزیرهٔ ایرلند سومین جزیرهٔ بزرگ اروپا و بیست دو دومین آبخوست بزرگ دنیا است که در شمال غربی اروپا قرار دارد و شامل جمهوری ایرلند و ایرلند شمالی است.

دوبلین(Dublin) پایتخت و پرازدحام ترین شهر کشور جمهوری ایرلند است، این شهر بیش از یک میلیون نفر جمعیت دارد و در کرانه رود لیفی واقع شده است. شهر دوبلین از سال ۱۹۲۲ رسما بعنوان پایتخت جمهوری ایرلند معرفی گردید.

قلعه کیلکنی

قعله کلیکنی در ایرلند

درصورتی که ۱۳۰ کیلومتر از دوبلین به طرف جنوب شرق بروید به قلعه کیلکنی خواهید رسید. قلعه کیلکنی در ایرلند در سال ۱۱۹۵ توسط ویلیام مارشال بنا شد. این قلعه بر روی زمین بلندي که به خوبی مشرف به رود نور است، ساخته شده است. امروزه، یکی از دلایل اصلی سفر به شهر کوچک کیلکنی، دیدن قلعه کلیکنی است.

در قرن سیزدهم قعله کلیکنی با داشتن چهار برج مدور در گوشه آن و یک گودال بزرگ یکی از مهمترین پایگاههای دفاعی مهم شهر بود. در سال ۱۹۶۷ این ملک به شهروندان کلیکنی در ازای ۵۰ پوند انتقال داده شد و قلعه و زمین آن اکنون تحت مدیریت گالری آثار هنری عمومی ایرلند است.

در قرن بیستم بخش عظیمی از قلعه کلیکنی مرمت و بازسازی شد و همچنين درهای آن برای بازديد عمومی گشوده شد. باغ زینتی زیبایی در زمین گسترده ای در این قعله ساخته شده است و یکی از پربیننده ترین مکانهای توریستی در ایرلند می باشد در قسمتی از این باغ هنرهای ملی برای نمایش قرار داده شده است.

مرتبط:

فستیوال سرزمین طعم های زمردی ایرلند

ردپای غول‌ها در «ایرلند»

قلعه کانوی _یکی از قلعه های باشکوه جهان

معرفی کوه دنا

کوه دنا ، بلندترین کوه و بزرگترین چین خوردگی رشته کوه بزرگ زاگرس محسوب شده و دارای خط الراسی به طول تقریبا ۹۰ کیلومتر است و بین سه استان کهگیلویه و بویراحمد، اصفهان و فارس واقع شده است.این رشته کوه زیبا دارای ۴۹ قله بالای ۴۰۰۰ متر میباشد. دنا با بزرگترین مجموعه قله های ۴۰۰۰ متر در ایران همچون گوهری بی همتا در میان رشته کوههای ایران می درخشد. در مورد دنا يه اشتباه عاميانه وجود داره، دنا يه قله نيست بلکه يه رشته کوه است.

کوه دنا از شمال غربی تا جنوب شرقی کشیده شده است که به سه رشته اصلی و یک رشته فرعی عمودی توسط سه گردنه، بیژن، مورگل غربی و پوتک تقسیم میگردد.

رشته مرکزی کوه دنا

از گردنه بیژن به ارتفاع ۳۲۰۰ متر تا گردنه مورگل غربی به ارتفاع ۴۱۰۰ متر ادامه دارد و دارای ۱۸ قله بالای۴۰۰۰ متر است، بلندترین قله رشته دنا و همچنین رشته بزرگ زاگرس قله قاش مستان یا بیژن ۳ است. قلل دیگر این رشته از گردنه بیژن به ترتیب عبارتند از: بَرد آتش، سی چان ۱ ، ۲ و ۳ ، حوض دال، کرَ سُمی شرقی، کَر سُمی غربی، تنگه  راه (حرا)، بیژن ۱ (ماش)، کپیری، بیژن ۲ (برج آسمانی)، قِزِل قُله، هِرم، کیخسرو، بن رو، بیژن ۳ (قاش مستان) ، قبله، مورگل، مورگل غربی (پازنک) ، مورگل شمالی

در جناح مركزي دنا ، قله مورگل نيز از محور روستاي كرمي در كنار جاده ياسوج ، ميمند مي‌توان در مسير رودخانه كره تا نومون اول رسيد و از مسير تنگ زولدون از ديواره زير قله صعود كرد و ابتداء به قله کل گردل رسيد و سپس به سمت شرق و از روي خط الرأس‌ اصلي حركت نمود و به قله مورگل (دومين قله دنا) به ارتفاع ۴۴۲۵ متر رسيد. از ديگر قله‌هايي كه در جبهة مركزي قرار دارند و از جنوب و از مبدأ سي‌سخت مي‌توان به آنها صعود كرد سي‌چاني و برد آتش هستند كه از دو مسير گردنه بيژن و دره‌سي چاني قابل دسترسي اند كه در مدت يك روز مي توان به آنها صعود كرد.

کوه دنا

بلندترین قله دنا

بهترین و نزدیکترین راه صعود این بلندترین قله ، که پس از حوض دال بیشترین آمار نفرات صعودکننده را داراست، روستای خفر از جبهه شمالی میباشد.

وجه تسمیه نام بیژن ۳ ، افسانه معروف شاهنامه فردوسی است و معنی نام قاش مستان برگرفته از فرهنگ غنی عشایر ترک می باشد. بسیار جالب است که با توجه به وجود شکاف و قاش انتهای قله نامگذاری شده است (قاش یا قاچ به معنی شکاف و چاک است) و گویند که بز و کل های منطقه در فصل جفتگیری و مست شدن به این شکاف می آیند و به همین روی این قله قاش مستان نام گرفته است.

سابقه اولین صعود این قله به سال ۱۳۳۳ توسط پیشکسوت کوهنوردی ایران آقای جلیل کتیبه ای برمیگردد، که شرح آن در مجله کوه آمده است.

غار و چشمه و رودخانه هاي رشته كوه دنا

كوه دنا سه غار دنگزلو، نول، غار يخ و چشمه‌هاي زيادي دارد كه از جمله‌ي آن‌ها به چشمه‌ي ميشي، شرنيك و اسپيد به‌عنوان مهم‌ترين چشمه‌هاي آن مي‌توان اشاره كرد. از میان رودخانه‌هایی که از این قله سرچشمه می‌گیرند می‌توان از ریگان، ماربر، میریان، کوه گل، سریس، تیزاب و دزکرد نام برد.

کوه دنا

حيات وحش رشته كوه دنا

حيات وحش اين منطقه نيز در گذشته غني بوده و تنوع وحوش در كليه‌ي مناطق دنا كاملا مشهود بوده است.

خرس‌هاي قهوه أي بزرگ ، كبك دري ، عقاب ، كركس ، هما ، پلنگ ، گرگ ، گربه وحشي به ويژه گونه سياه گوش ، سمور ، راسو ، سنجاب ايراني ، شاهين ، بحري ، كبك ، ، سنگ چشم ، كمركوهي ، چكاوك ( انواع كيسه دهان ) ، بز و پازن از گونه‌های مختلف جانوران دنا هستند. كل ، قوچ و ميش نيز در منطقه حفاظت شده دنا در حال ازدياد نسل هستند.

از جمله‌ي درختان جنگلي اين منطقه:

بلوط، ارزن، بادام وحشي، گلابي وحشي، بيد و پوشش علفي و بوته‌يي شامل گون، علف پشمكي، جو وحشي، پياز كوهي و ريحان كوهي.كوه‌هاي بلند زيباترين، تماشايي‌ترين و باهيبت‌ترين تجلي دستگاه آفرينش به‌شمار مي‌روند؛ کوه دنا و شهرستان دنا به‌دليل ارزش‌هاي متعدد، كوهستاني بودن و وجود عشاير زياد در دامنه‌هاي آن، اهميت ويژه‌اي براي مردم استان و كشور دارد. «سي سخت» در دامنه های دنا در ۳۶ كيلومتري مركز استان مانند نگيني سبز بر دامنه‌ي این رشته كوه است كه آب و هواي بسيار مطبوع و معتدل كوهستاني دارد و در ميان كوه‌هاي سر به فلك كشيده، چشمه‌ها، آبشارها، باغ‌هاي انگور و گردو و سيب دارد.

منطقه حفاظت شده دنا یکی از غنی ترین منابع گیاهان داروئی و غیر داروئی کشور است و منطقه کهگیلویه و دامنه های زیبای کوه دنا سرشار از جاذبه های طبیعی است. هم‌چنين انگور، سيب، گردو و عسل از سوغاتي‌هاي اصلي اين شهرستان به‌شمار مي‌آيند.

کوه دنا

سفرنامه کوه دنا:

ساعت ۰۶:۳۰صبح از طریق جاده شیراز – یاسوج بوسیله مینی بوس عزم  سفر کردیم.

مقصد قله حوض دال واقع در ۲۳۵ کیلومتری شمالفرب شیراز و ۱ کیلومتری شمال قریه سی سخت بود.

این قله یکی از چندین قله مرتفع سلسله جبال دنا است که با ۴۲۵۰ متر ارتفاع، قله مرکزی این رشته محسوب می شود. پس از رسیدن به شهرستان یاسوج مرکز استان کهکیلویه و بویر احمد توسط یک مینی بوس به قریه سی سخت که در ۳۶ کیلومتری شمالغرب یاسوج واقع است عزیمت نمودیم و در  ساعت ۱۴:۰۰ پس از صرف نهار و استراحت از طریق تنگ سی چونی و گردنه بیژن صعود را آغاز کردیم. در ساعت ۱۸:۰۰ در محل پناهگاهی اطراق نموده و شب را به صبح رساندیم.

در ساعت ۰۸:۰۰ مورخ ۱۰ مرداد صعود را ادامه دادیم و در ساعت ۱۴:۰۰ در پایان صعود در محل قله حوض دال گرد آمدیم. از محل این قله، قله های پازن پیر در سمت شرق و قله های سه قپ که شامل بیژن یک، دو و سه است در سمت مغرب دیده می شوند.

پس از نصب تابلوی گروه کوهنوردی آرش شیراز و تجدید قوا شروع به بازگشت نمودیم. متاسفانه بر اثر یک اشتباه نام قله ای که بدان صعود شد بر روی تابلوی مذکور غلط نگاشته شده است و همچنین تاریخ صعود ۱۱ مرداد ذکر شده است که صحیح آن ۱۰ مرداد می باشد.

وجه تسمیه نام حوض دال طبق گفته اهالی بومی وجود حوضچه ای در ارتفاع ۳۹۰۰ متری است که محل جمع شدن آب حاصل از ذوب برف است.

مرتبط:

منطقه حفاظت شده دنا

نوش‌آباد _اعجاز معماری در بزرگ‌ترین شهر زیرزمینی جهان

از آثار تاریخی منحصر به فرد در ایران می‌توان به شهر «نوش‌آباد» اشاره کرد. نوش‌آباد یکی از شگفت‌انگیزترین و بزرگ‌ترین شهرهای زیرزمینی جهان است که معماری چشم‌نواز آن مخاطب را جذب خود می‌کند.

منطقه نوش‌آباد در هفت کیلومتری شهر کاشان واقع شده است و شهر زیرزمینی نوش‌آباد بین مردم منطقه به «اویی» نیز شهرت دارد. گفته می‌شود اویی متعلق به دوران ساسانی است و قدمت آن به حدود ۱۵۰۰ سال می‌رسد. «اوی» در زبان کاشانی معادل کلمه «آهای» فارسی است، از آن‌جایی که ساختار این شهر تودرتو و تاریک بوده، مردم برای پیدا کردن یک‌دیگر با صدای بلند و با گفتن کلمه «اوی» صدا می‌کرده‌اند و شاید به همین خاطر این شهر در بین مردم به شهر «اویی» نیز مشهور است.

«اویی» که گفته می‌شود در دوره حکومت انوشیروان پایتخت بوده است، چیزی نزدیک به دو هکتار وسعت و ۴ تا ۱۸ متر عمق دارد و در سه طبقه که دارای کابرد ویژه بوده، ساخته شده است. از ویژگی‌های این شهر زیرزمینی باید به دست‌ساز بودن آن نیز اشاره کرد.

نوش‌آباد

 

کشف این شهر زیرزمینی توسط فردی که به دنبال یافتن آب به حفر چاه می‌پرداخته، اتفاق افتاده است و همین امر باعث شد که این اثر تاریخی منحصر به فرد سال  ۱۳۸۵ در آثار تاریخی ملی به ثبت رسد.

دهخدا در لغت‌نامه خود ریشه نوش‌آباد را «انوشه» آورده که به معنی جاودان است، او از نوش‌آباد به عنوان شهری خوش و خرم که روحی جاودان دارد، یاد کرده است. این شهر با کوچه پس کوچه‌های باریک و قدمت خود، زمانی به عنوان پناهگاه و برای حفظ جان مردم مورد استفاده قرار می‌گرفته و در واقع کاربردی نظامی و دفاعی داشته است.

همان‌گونه که اشاره شد، ساختارهای پیچیده تودرتو، اتاق‌هایی با ابعاد کوچک، کانال‌ها، تهویه‌ هوا و… این شهر را به دنیایی شگفت‌انگیز تبدیل کرده که بازدید از آن مخاطب را ساعت‌ها به فکر وامی‌دارد. مجموعه این شهر از زیر سطح زمین شروع شده و تا سطح کنونی شهر گسترش یافته است. پس از کشف این مجموعه و پژوهش‌های باستان‌شناسی، این فرض مطرح شده است که مردم در آن زمان برای ساخت این شهر زیرزمینی دست‌ساز از وسایلی که جنسی شبیه به الماس داشته، استفاده کرده‌اند.

همان‌طور که گفته شد، نوش‌آباد در سه طبقه با اهدافی خاص ساخته شده؛ طبقه اول شامل دالان‌هایی است که از آن‌ها برای گمراه کردن مهاجمان و دشمنان استفاده می‌شده است. عبور از دالان‌ها تنها به صورت عمودی امکان‌پذیر بوده و پس از عبور از آن‌ها برای ورود به طبقه بعد راه به صورت افقی ادامه پیدا می‌کرده و طبقه دوم و سوم محل زندگی مردم و ذخیره آذوقه در مواقع خطر بوده است.

نوش‌آباد

معماری این مجموعه برای افزایش قدرت دفاعی در مقابل افراد مهاجم به این شکل طراحی شده تا مردم بتوانند تسلط کامل برای رویارویی با دشمن را داشته باشند، البته برای مقابله با دشمنان راه‌های دیگری نیز اتخاذ کرده بودند، برای مثال در کنار دالان‌های ورودی به شهر سنگ‌ریزه‌هایی وجود داشته که به محض ورود افراد مهاجم از آن‌ها برای دفاع از خود و فراری دادن دشمنان استفاده می‌کرده‌اند.

در حال حاضر تنها یک ورودی برای بازدید از این شهر زیرزمینی وجود دارد، البته باستان‌شناسان معتقدند که اویی ورودی‌های متعددی داشته که توسط سیلاب‌ها در طی سال‌ها مسدود شده و از بین رفته است.

از دیگر ویژگی‌های مورد توجه و جالب این شهر می‌توان به تهویه هوای آن اشاره کرد، آغاز کانال‌های شهر از سطح زمین و ساختار یو «U» شکل آن‌ها علاوه بر عبور و مرور افراد در مواقع ناامنی، باعث ورود و خروج هوا نیز می‌شده و جریان هوای خنک این مجموعه به دلیل ساخت دیوارهای آن در کنار آب‌های قنات بوده که بسیار مورد توجه پژوهشگران این منطقه قرار گرفته است.

شهر «اویی» از شگفتی‌های معماری فراوانی برخوردار است که می‌تواند چشمان بازدیدکنندگان خود را خیره کرده و برای ساعاتی آن‌ها را به فکر فرو برد؛ معماری ظریف و با دقت این شهر زیرزمینی دست‌ساز باعث شده هرساله تعدادی گردشگر برای بازدید از آن به کاشان و مجموعه نوش‌آباد سفر کنند.

مرتبط:

ستاره‌ها در کدام شهرها بیشتر به ما چشمک می‌زنند؟

گنبد سرخ مراغه

گنبد سرخ یکی از قدیمی ترین بناهایی دوره اسلامی است که در شهر مراغه از استان آذربایجان شرقی قرار دارد. این بنا در جنوب غربی شهر مراغه واقع میباشد. بنای گنبد سرخ در سال ۵۴۲ هجری به دستور عبدالعزیز بن محمود بن سعدید رییس آذربایجان ( این شخص یکی از امیران سلسله کوچک احمدیلی است که در این عصر بر مراغه حکمرانی داشتند ) در دوره سلجوقیان و به وسیله بنی بکر محمد بن بندان بن محسن معمار ساخته شده است.

گنبد سرخ قدیمی ترین مزار از پنج مزار بزرگ موجود در مراغه است که در آذربایجان بیشتر به گنبد قرمز شهرت دارد. در حال حاضر علی رغم وجود کتیبه های خوانا، کسی که در گنبد سرخ دفن شده بر ما ناشناخته است.

گنبد سرخ مراغه

معماری گنبد سرخ

با شروع ساخت این بنا دوره سبک رازی در معماری ایران به پایان رسیده و این بنا نقطه عطف و شروع معماری آذری می باشد که تلفیق آجر و کاشی و استفاده از کاشی در تزیین بناهای تاریخی در ایران از مشخصه های این دوره است.

گنبد سرخ بنایی مربع شکل است متشکل از سردابهو اتاق اصلی که برروی سکوی سنگی قرار دارد و به وسیله هفت ردیف پله می توان به آن دسترسی یافت. پنج پله در جلوی سکو واقع شده و پله ششم و هفتم جز آستانه درگاه محسوب می شوند. سه پهلوی شرقی ، غربی و جنوبی گنبد هر یک دارای دو طاق نمای آجری با طرحهای تزیینی و سرطاقی منقش تخمیریاست . سردر بنای گنبد سرخ دارای یک طاقنمای جالب عمیق است که بالای آن با نقش و نگار تخمیری و کاشی های ساده آبی رنگ متداول در دوره سلجوقی تزیین یافته است . گنبد سرخ با کاشیکاری آبی رنگ و آجرکاریو گچ بری ظریف و کتیبه کوفی آجری و نقش و نگارهای گوناگون یکی از بناهای دیدنی و مشهور مراغه و ایران است از امتیازات مهم تزیینی این بنااختلاط کاشی فیروزه ای و آبیدر زمینه آجری و همچنین گچ بری و نقوش هندسی آن است .

گنبد سرخ مراغه

 

ورودی گنبد سرخ به سوی شمال باز می شود و شامل درگاه بلند و زیبایی است كه آجركاری پر نقش و نگار ظریفی همراه با كاشی های فیروزه ای كه تازه در معماری سلجوقی متداول گشته بود زینت یافته است. اطراف این آجركاری را كتیبه ای به خط كوفی احاطه نموده كه متن آن چنین است: “امر بینا هذه القبه، الامیر الرءیس العالم فخرالدین عمادالاسلام قوام آذربایجان ابوالعز عبدالعزیز بن محمود بن سعد یدیم الله علاه”. بر بالای آن كتیبه ای افقی به خط كوفی مشاهده می شود كه متضمن تاریخ بنای كتیبه می باشد: “بنی المشهد فی الحادی عشر من شوال سنه اثنین و اربعین و خمسا”.

مجموعه این تزئینات معقلی و آجركاری و كتیبه ها و نقش و نگارهای گوناگون جلوه خاصی به بنا بخشیده است. نمای سه ضلع شرقی، غربی و جنوبی  گنبد سرخ  هر یك دارای دو طاق نمای آجری با طرحهای تزئینی و سه طاق مزین به آجركاری تخمیری می باشد. در كتیبه جبهه شرقی آیه ۵۴ از سوره ۳۹ قرآن كریم نوشته شده و در جبهه غربی كتیبه ای است كه نام سازنده بنا را نشان می دهد: “عمل العبد المذءب الراجی الی عفوالله بنی بكر محمدبن بندان البنا بن المحسن المعمار”.

در چهار گوشه خارجی بنا ستون های مدوری با تزئینات آجری وجود دارد كه علاوه بر كمك به ایستایی بنا، به زیبایی آن نیز می افزاید. قسمت داخلی بنا به صورت فضایی مربع شكل است كه سه ضلع آن هر كدام دو طاق نما همانند نمای خارجی تعبییه شده است. در گذشته در طول گنبد كتیبه ای گچبری شده مزین به آیات قرآنی بوده كه به مرور زمان ازبین رفته است. چهار روزن در چهار طرف بنا و نیز روزنی در مركز گنبد نور فضای داخلی را تامین می كند.

گنبد سرخ مراغه

گنبد بنا دارای دوپوشش است. پوشش داخلی به صورت عرقچین و پوشش خارجی آن كه به طور كامل فرو ریخته؛ به فرم هرمی بوده است. كف اتاق را از قطعات سنگ تراشیده مفروش كرده و دیوارهای داخلی بنا را با گچ اندود نموده اند. از ظواهر امر این چنین برمی آید كه مقبره اصلی در درون دخمه قرار داشته و اتاق فوقانی، مسجد كوچكی بوده كه پخش نذورات و قرائت قرآن در آن صورت می گرفته است.

گنبد سرخ دارای ۴ ضلع بوده، کتیبهضلع شمالی نشانگر اسم و القاب بانی گنبد و تاریخ احداث بنا می باشد و کتیبه ضلع شرقی و جنوبی آن آیات قرانی و ضلع غربی آن حاکی از نام سازنده بنا می باشد.

دخمه یا سردابه در میان سکو واقع شده و از جبهه شرقی می توان به آن راه یا فت . سقف سردابه برروی دیوارهای جانبی و ستون مربع شکلی که دروسط دخمه قرار دارد استوار شده است .

کارشناسان میراث فرهنگی معتقدند این بنا قبل از رصدخانه مراغه برای تعیین ماه های سال و ساعات روز کاربرد داشته و سوراخ های ایجاد شده بر ضلع های این بنا نشانگر این امر است.

مرتبط:

رصد خانه مراغه _بزرگترین رصدخانه جهان

آرامگاه اوحدی مراغه ای

آشنایی با مقبره شیخ کلینی

در مقبره شیخ کلینی اتاقی ۳۰ تا ۴۰ متری با گنبدی خشتی است که در وسط آن سنگ مزار شیخ کلینی از جنس مرمر سفید قرار دارد که با حصاری از صندوق آلمینیومی و شیشه محصور شده تا به سنگ ضربه ای وارد نشود.

کف بقعه را چندین قالیچه کوچک هم شکل پوشانده و قفسه های فرسوده مهر و سجاده و قرآن در آن وجود دارد. امکانات گرمایشی و سرمایشی در بقعه وجود ندارد و برخلاف سایر بقاع فاقد دوربین مدار بسته است.

به دلیل حفاری غیرقانونی به بهانه یافتن گنج توسط سودجویان، شبانه بخشی از بنای مقبره تخریب شده است، بنایی که قدمت آن به دوره صفویه می رسد.

مقبره شیخ کلینی

روستای کُلین به عنوان هدف گردشگری ثبت شده ولی تا کنون اقداماتی برای زیر ساخت آن انجام نگرفته است. در مقبره شیخ کُلینی هیچ گونه امکانات و تجهیزاتی برای رفاه گردشگران و مسافران وجود ندارد. تپه ‌های باستانی نیز مدام در حال تخریب و سرقت هستند.

دهیاری کلین در سال ۹۱ دو هزار متر زمین در اختیار میراث فرهنگی استان تهران قرار داد تا اقامتگاهی برای گردشگران ساخته شود ولی بدلیل عدم امکان برق و گاز و آب رسانی این امر میسر نشده است. این مقبره در حال حاضر بصورت مردمی اداره می شود.

مقبره شیخ کلینی

مسیر دسترسی
این مقبره در روستای کلین واقع شده که در فاصلهٔ پنج کیلومتری از جادهٔ قدیم تهران به قم (در سمت چپ این مسیر) قرار دارد. بعد از عبور از شهر ری، باقرشهر، کهریزک و شورآباد وارد بخش حسن آباد فشافویه می شویم. از آنجا باید به روستای کلین برویم که لازم است سه روستای دیگر را پشت سر بگذاریم. متاسفانه در این مسیر هیچ تابلویی شما را به سمت بقعه شیخ کلینی راهنمایی نمی کند. در روستای کلین با راهنمایی اهالی به مسیری جلوتر از روستا هدایت میشویم که مقبره واقع شده است. اطراف مقبره را گورستان تشکیل میدهد.

مرتبط:

با ترین های نقاط مختلف جهان آشنا شوید

مقبره کمبوجیه یکی از بناهای زیبای مجموعه پاسارگاد

گشت و گذاری در مقبره مولانا جلال الدین بلخی

سرای بدیع یا خانه حاج رسولی ها اصفهان

فضاهای سرای بدیع در چهارسوی حیاطی مستطیل شکل واقع شده اند. چهار تالار خانه که در میانه چهار جبهه حیاط قرار گرفته اند، پوشیده از تزئینات مقرنس، قطاربندی، گچبری، طلاکاری و نقاشی روی گچ می باشند و ضلع مجاور حیاط هر چهار تالار را ارسی ظریف و زیبایی پوشانده است.

تالار جبهه شمالی خانه حاج رسولی ها از سایر تالارها وسیع تر بوده و قسمت اعظم این جبهه را اشغال کرده است. این تالار از سوی ضلع بزرگتر خود توسط ارسی بسیار وسیعی به حیاط خانه مشرف است و از سوی مقابل یعنی در انتهای شاه نشین به وسیله ارسی دیگری به حیاط اندرونی خانه باز می شده که به این ترتیب بین دو حیاط خانه واقع بوده است. امروزه بخش اندرونی خانه کاملا تفکیک شده و بصورت خانه مستقلی درآمده است. دسترسی به این تالار از طریق کفش کن های دو سوی آن میسر است. در طبقه دوم، روی کفش کن ها اتاق های گوشواری واقع شده که توسط ارسی هائی از یک سو به تالار و از سوی دیگر به حیاط اشراف دارند.

سرای بدیع-خانه حاج رسولی ها اصفهان

جبهه جنوبی خانه نیز شامل تالار و دو اتاق سه دری در طرفین آن است که دو کفش کن این فضاها را از یکدیگر جدا می کنند. در طبقه دوم اتاق های سه دری، دو اتاق دیگر واقع اند که تا روی راهروهای کفش کن طبقه پائین ادامه می یابند و به تالار مشرف می شوند. این اتاق ها نیز از جهت دیگر به حیاط خانه دید دارند. جبهه های شرقی و غربی نیز دارای همین ترکیب یعنی یک تالار در میانه و دو اتاق در طرفین آن و راهروهای کفش کن بین این فضاها می باشند. تالارهای دو جبهه شرقی و غربی ارتفاعی معادل دو طبقه دارند و روی اتاق های سه دری اتاق های دیگری قرار گرفته اند. این تالارها ارسی های مرتفع و وسیعی به سوی حیاط دارند. فضاهای خدماتی شامل آشپزخانه و محل پخت نان در پشت فضاهای اصلی این جبهه قرار گرفته اند.

ورودی خانه در گوشه جنوب غربی شامل سردر و هشتی است و به گوشه حیاط راه دارد. در طبقه دوم هشتی اتاقی قرار گرفته که با اتاق گوشوار جبهه جنوبی خانه مرتبط است. خانه دارای ورودی دیگری در گوشه جنوب شرقی است که به اصطبل و سپس حیاط خانه وارد می شود. نماهای خانه مزین به درها و پنجره های متعدد مشبک با شیشه های رنگی و گره چینی چوبی می باشند. طرح حیاط خانه که منظری مناسب برای دو تالار اصلی بوجود آورده است، شامل حوض مستطیلی طویل در میانه و چهار باغچه در طرفین آن می باشد.

سرای بدیع _خانه حاج رسولی ها اصفهان

هم اکنون سرای بدیع همان خانه معروف حاج رسولی‌ های سابق است که زمانی شامل چهارخانه قدیمی بوده که سه خانه از آن به طور کامل تخریب شده است اما خانه باقیمانده مطابق با الگو برداری از خانه های زمان صفوی به صورت یک دست و بدون اضافه نمودن هیچ بخش الحاقی به کالبد اصلی آن مرمت شده و به شماره ۹۰۶۰ به ثبت میراث فرهنگی استان اصفهان درآمده است. خانه فعلی ۱۴۰۰ متر مربع زیر بنا دارد که به طور کامل و مطابق با اصول مهندسی، رطوبت زدایی و ایمن سازی شده است.

کاربری کنونی
سرای بدیع دارای چند واحد اقامتی است که جهت اهداف خاص و متناسب با امکانات سرای بدیع در اختیار متقاضیان قرار می گیرد. بنا بر فضای تاریخی و قدیمی خانه در اینجا با انواع غذاها و نوشیدنی های بومی و سنتی پذیرایی می شود. این بنا دارای سیصد ویترین و جانمایی جهت نمایشگاه و فروشگاه آثار هنری و صنایع دستی می باشد.

اطلاعات تماس با سرای بدیع:
۳۳۳۸۰۴۱۳-۱۴ و ۳۳۳۸۴۳۳۸ ۰۳۱
۰۹۱۹۹۹۰۸۰۶۲

مرتبط:

تاریخچه هتل عباسی اصفهان

فرایبورگ _اصفهانی در قلب اروپا

مسجد حکیم یکی از مساجد چهارایوانی اصفهان

کیو _دریاچه‌ای طبیعی در دل خرم‌آباد

صحبت از جاذبه طبیعی که می‌شود، ناخودآگاه تصویری از مناطق دور از دسترس و بکر در ذهن شکل می‌گیرد. کیو اما دریاچه‌ای طبیعی نه در میان کوه‌ها و دشت‌ها بلکه در دل شهر خرم‌آباد است.

در شمال غربی شهر خرم‌آباد استان لرستان، جایی درست در میانه شهر، دریاچه‌ای به نام کیو واقع شده است. نام دریاچه از چشمه‌ »سراب کیو» گرفته شده است که در حال حاضر نیز بخش عمده آب دریاچه از این چشمه واقع در شمال شرقی آن تامین می‌شود. کیو یا همان کیاوو در گویش لری خرم‌آبادی معنای رنگ کبود می‌دهد. دریاچه را به این دلیل کیو نامیده‌اند که آب آن به رنگ نیلی بوده است. اهالی قدیم شهر اما هنوز آن را «سراو کیاوو» یعنی همان «سراب کیو» می‌خوانند.

دریاچه کیو

سراب کبود خرم‌آباد

دریاچه کیو که حدود ۷ هکتار مساحت دارد و عمیق‌ترین بخش‌های آن به ۷ متر می‌رسد، از جمله دریاچه‌های طبیعی استان لرستان محسوب می‌شود که به دلیل قرار گرفتن در بافت شهری خرم‌آباد، به یکی از تفرجگاه‌های اصلی شهر بدل گشته است. علاوه بر اینکه هر ساله گردشگران بسیاری در مسیر بازدید از شهر خرم‌آباد، به تماشای این دریاچه زیبا نیز می‌نشینند. آب زلال و پاک، هوای مطبوع و چشم‌انداز خیره‌کننده، در کنار موقعیت داخلی شهری دریاچه، مزید بر علت است تا دوستداران بسیاری برای بازدید و گذران اوقات، راهی این دریاچه شوند.

 

چشمه‌های جوشان کیو

دریاچه کیو از سرچشمه‌های کوه مجاور آن؛ مخمل کوه و چشمه گلستان که از نزدیکی تپه تاریخی فلک‌الافلاک به دریاچه جریان دارد، سیرآب می‌شود. همچنین چشمه‌های کف‌جوش خود دریاچه نیز در پرآب بودن آن نقشی اساسی دارد. به تمام اینها، بارش‌های سالانه را نیز باید افزود. دریاچه کیو اگرچه درون شهر واقع شده اما هنوز هم زیستگاه زیستگاه آبزیان و پرندگان بومی و مهاجر بسیاری است. از شناخته شده‌ترین گونه پرندگان مهاجر دریاچه کیو می‌توان به اگرت و لک‌لک اشاره کرد.

دریاچه کیو

چطور به کیو برویم؟

قرار گیری این دریاچه در دل شهر باعث شده امکانات رفاهی و خدماتی بسیاری در محدوده آن تعبیه شود. آب نماهای زیبا، محیط بازی کودکان، سکوهایی برای برپا کردن پیک نیک و البته قایق‌هایی که شما را به گردش داخل دریاچه و لذت بردن از تماشای گوشه به گوشه آن دعوت می‌کنند. دریاچه در شمال غربی شهر خرم‌آباد قرار دارد و دسترسی به آن بسیار آسان و ممکن است. بهترین زمان برای بازدید از دریاچه فصل تابستان و بهار است اما در زمستان نیز، اگر سرما برای‌تان آزاردهنده نباشد، دریاچه بسیار دیدنی است.

منبع:ایرنا

مرتبط:

فلک‌الافلاک _چشم‌گیرترین اثر تاریخی خرم آباد

سراب شهوا، مقصد جدید گردشگری شهر خرم‌آباد