نوشته‌ها

کرمانشاه سومین صادرکننده صنایع دستی کشور شد

معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه از صادرات ۳۰ میلیون دلاری صنایع دستی استان طی ۹ ماهه امسال خبر داد.

حسین ویسی با اشاره به رشد صادرات صنایع دستی کرمانشاه طی ۹ ماهه امسال، اظهار کرد: براساس آماری که اخیرا از سوی گمرک ایران در اختیار ما قرار گرفته، از ابتدای فروردین تا پایان آذر امسال بیش از ۳۰ میلیون دلار صنایع دستی استان کرمانشاه به خارج از کشور صادر شده است.

وی تصریح کرد: طبق گزارش کمرگ ایران، باتوجه به این میزان از صادرات صنایع دستی، کرمانشاه رتبه سوم صادرات صنایع دستی را بین استان های کشور به خود اختصاص داده است.

معاون صنایع دستی استان عمده ترین صنایع دستی صادر شده از استان به خارج از کشور را احجام چوبی، زیورآلات سنتی، گلیم و گیوه دانست و گفت: باتوجه به هنرمندان بزرگی که در رشته چوب داریم، سهم قابل توجهی یعنی حدود هشت میلیون دلار از صادرات صنایع دستی استان به احجام چوبی اختصاص پیدا کرده است.

وی تاکید کرد: این میزان از صادرات صنایع دستی استان به نسبت مشابه سال گذشته حدود پنج درصد افزایش نشان می دهد و این درحالی است که به واسطه شیوع بیماری کرونا و رکودی که در بازار صنایع دستی داشتیم، انتظار می رفت صادرات صنایع دستی هم با افت قابل توجهی مواجه شود.

ویسی در ادامه در خصوص چرایی افزایش صادرات صنایع دستی استان علیرغم تاثیرات منفی شیوع بیماری کرونا بر این صنعت هم گفت: هرچند اواخر سال گذشته به واسطه شیوع بیماری کرونا نتوانستیم نمایشگاه های عرضه صنایع دستی را در سطح استان برپا کنیم و از سوی دیگر صنعت گردشگری هم با رکود زیادی مواجه شد، اما در مقابل برخی از هنرمندان صنعتگر استان هم تلاش کردند و بیشتر تمرکز خود را روی صادرات هنرهای دست ساز خود قرار دادند.

وی خاطرنشان کرد: باتوجه به وجود اشتراکات فرهنگی که با کشورهای همسایه داریم، مردم این کشورها علاقمند به خرید صنایع دستی ما هستند، برای همین بخش زیادی از محصولاتی که صادر شده به کشورهای همسایه و بویژه عراق بوده است.

معاون صنایع دستی استان در پایان با تاکید بر لزوم برنامه ریزی برای توسعه صادرات دیگر صنایع دستی مهم استان، اظهار کرد: در برخی رشته های دیگر همچون سازهای سنتی و میناکاری هم ظرفیت های خوبی در استان داریم که باید با برنامه ریزی، توسعه صادرات آنها را هم داشته باشیم.

منبع:ایسنا

مرتبط:

ریژاو _قطعه‌ای پنهان از طبیعت کرمانشاه

سفری به بلوار طاق بستان کرمانشاه

سراب نیلوفر کرمانشاه

آثار تاریخی و صنایع دستی بعد از انقلاب بیشتر پاس داشته شد

مدیرعامل کانون جهانگردی ایران معتقد است: ثبت و پاسداشت آثار تاریخی و صنایع دستی پس از پیروزی انقلاب اسلامی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.

حسین اربابی گفت: در دوران رژیم پهلوی همه مردم طالب استقلال بودند بویژه در حوزه‌های فرهنگی، و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تولیدات فرهنگی توجه بیشتری شد. فرهنگ ایرانی به قدری غنی است که دیگر نیازی به فرهنگ‌های غربی نیست، اما پیش از این کمتر به شناسایی و معرفی آن‌ها پرداخته شده بود و عمدتا در مباحث فرهنگی آن‌قدر که واردات داشتیم به حوزه‌های درونی خود توجه نداشتیم.

او افزود: یکی از بزرگترین دستاوردهای انقلاب در حوزه فرهنگی این بود که بیشتر به داشته‌های خود توجه کردیم و دیدیم که با داشته‌های خود هیچ نیازی به غرب نداریم. شناساندن و معرفی آثار تاریخی و میراث فرهنگی در وهله اول به ایرانیان و در مرحله بعدی به جهان بیشترین فعالیت این بخش بوده است.

اربابی بیان کرد: ۲۴ ثبت جهانی داشتیم که گویای فرهنگ غنی ایران بوده است. از جنگل‌های هیرکانی که قدمت میلیون‌ها سال را دارد و آخرین ثبت ایران در یونسکو بوده است تا آثار باستانی که غیر از شاکله و بنای ساختمانی، پر از اتفاقات هویتی و فرهنگی بوده است. اتفاقات خوبی هم در حوزه مرمت این آثار رخ داده است.

مدیرعامل کانون جهانگردی ایران که در برنامه طلوع فجر رادیو انقلاب سخن می‌گفت، اظهار کرد: درحال حاضر بیش از دوهزار کارگاه کوچک و بزرگ خصوصی و دولتی به تولید صنایع‌دستی اختصاص دارد. ۲۹۵ رشته صنایع دستی نیز در ایران وجود دارد که تا پیروزی انقلاب اسلامی تعداد کمی توسط مردم و دولت نگهداری و پاسداری می‌شد اما امروز صنایع دستی ایران بالاترین ثبت جهانی روستاها و شهرها صنایع دستی را در دنیا دارد.

اربابی افزود: ۱۴ شهر و روستای ایران ثبت جهانی صنایع دستی شده است و با این ثبت‌ها از کشور چین نیز پیشی گرفتیم. احیای رشته‌های صنایع دستی بسیار سخت بود، اما با همت و تلاش توانستیم احیای برخی رشته‌ها را انجام دهیم.

منبع:ایسنا

مرتبط:

دیباج باغ‌شهر گردشگری شود

نگاه به تبلیغات گردشگری باید اصلاح شود

جزئیات نمایشگاه گردشگری تهران تشریح شد

حمایت مالی از فروش محصولات خانگی و روستایی

مدیرعامل صندوق کارآفرینی امید با تاکید بر لزوم استفاده از ظرفیت گردشگری روستایی برای توسعه و شکوفایی روستاها از تامین مالی پلت فرم هایی که به منظور فروش و عرضه محصولات خانگی و روستایی در فضای مجازی طراحی شوند، خبر داد.

اصغر نوراله زاده، اظهار کرد: در حال حاضر ظرفیت و پتانسیل بالقوه ای در جهت توسعه گردشگری روستایی وجود دارد که بهره گیری از آن می تواند به اشتغالزایی و رونق اقتصادی خانوارهای روستایی منجر شود.

وی افزود: در راستای اجرای سیاستهای اشتغال دولت و حمایت از اشتغال بخش روستایی، کمک به اقشار محروم و آسیب پذیر و فراهم کردن امکان دسترسی روستاییان به منابع مالی در دستور کار صندوق قرار گرفته و با این کار زمینه آبادانی و رونق مناطق روستایی و جلوگیری از مهاجرت روستاییان فراهم شده است.

مدیرعامل صندوق کارآفرینی امید با اعلام حمایت از فروش محصولات روستایی گفت: درصدد هستیم از تکنولوژی های پلت فرمی استفاده کنیم و ویترین هایی برای فروش محصولات روستایی به وجود آوریم تا از این طریق تولیدات روستاییان در فضای مجازی عرضه شود و لذا از پلت فرم هایی که قابلیت ویترین فروش محصولات خانگی و روستایی داشته باشند حمایت کرده و تامین مالی آنها را برعهده می گیریم.

نوراله زاده درباره حمایت از مشاغل فرهنگی آسیب دیده از کرونا نیز گفت: بیشترین حمایت صندوق در حوزه فرهنگ و با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است که در این راستا فعالان حوزه فرهنگ نظیرکتابفروشان، سینماداران، فیلمسازان، حوزه نشر و کنسرتهای موسیقی مورد حمایت قرار گرفته اند.

به گفته وی با توجه به آسیب پذیری بخش خدمات در برابر کرونا، صندوق کارآفرینی امید حمایت ویژه ای از اشتغال بخش خدمات و مراکز اقامتی، گردشگری و بوم گردی و رستوارنهای بین راهی داشته تا از این طریق به حفظ و پایداری اشتغال برسند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

حمایت از فعالان صنایع دستی آسیب‌دیده از کرونا

میزبانی اصفهان از نخستین جشنوارۀ بین‌المللی صنایع‌دستی ایران

ششم بهمن‌ماه آیین رونمایی از پوستر نخستین جشنوارۀ بین‌المللی صنایع‌دستی ایران در کاخ نیاوران برگزار می‌شود؛ جشنواره‌ای که اصفهان، در بهار ۱۴۰۰ میزبان برگزاری آن است.

نصیر ملت، دبیر شورای سیاست‌گذاری نخستین جشنوارۀ بین‌المللی صنایع‌دستی ایران، گفت: در ایران جشنواره‌های بین‌المللی مختلفی در رشته‌های فیلم، تئاتر، موسیقی و … برگزار می‌شود و در این بین، جای جشنواره‌ای در حوزۀ صنایع‌دستی خالی بود.

وی تصریح کرد: ۱۲ دستگاه با همکاری یکدیگر برای برگزاری جشنواره بین‌المللی صنایع‌دستی ایران تلاش کردند و ششم بهمن‌ماه آیین رونمایی از پوستر جشنواره، اطلس صنایع‌دستی کشور و چند اثر فاخر صنایع‌دستی اصیل ایرانی با حضور وزیر میراث فرهنگی، گردشگری صنایع‌دستی، معاون وزیر امور خارجه، نمایندۀ یونسکو و دیگر مقامات، در کاخ نیاوران تهران برگزار می‌شود.

دبیر شورای سیاست‌گذاری نخستین جشنوارۀ بین‌المللی صنایع‌دستی ایران توضیح داد که این جشنواره شامل ۴۲ برنامه است و ۱۵ نشان بین‌المللی با عنوان «دست خلاق» به برگزیدگان آن اهدا می‌شود.

ملت خاطر نشان کرد: ازجمله اهداف برگزاری این جشنواره می‌توان به برندسازی مؤثر برای محصولات صنایع‌دستی به‌ویژه در جهان پسا کرونا، ترویج دانش در تولید و عرضه صنایع‌دستی نوین به‌ویژه همپوشانی صنایع‌دستی با صنعت گردشگری، ایجاد پویش ملی در راستای تولید و عرضه بهینه محصولات صنایع‌دستی و تبدیل ایران به یک مرکز مهم و تأثیرگذار در حوزه جهانی صنایع‌دستی اشاره کرد.

وی یادآور شد: نخستین جشنواره بین‌المللی صنایع‌دستی ایران، اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۰ به میزبانی اصفهان، شهر جهانی صنایع‌دستی برگزار خواهد شد.

منبع:ایسنا

مرتبط:

خورشت ماست یک قرن زینت بخش سفره اصفهانی‌ها

نگرانیِ «فرشچیان» برای اصفهان

تازه‌های گردشگری در اصفهان

تنوع نقش مایه‌ها و ریز بافت بودن از نمادهای سفره کردی مرغوب است

رنگ و نگار فرش‌های ایرانی که طرح‌های اصیل و سنتی آن نماد تاریخ، اعتقادات فرهنگی و مذهبی خاصی است باعث شده کنار هم آمدن این همه زیبایی در یک قاب چند در چند هر فردی را به تحسین وا دارد؛ پس شکی نیست که فرش‌های ایرانی  با ویژگی‌های گفته شده یکی از پرطرفدارترین فرش‎‌های جهان است و شهرت زیادی در بازارهای جهانی دارد. عبدالله احراری، عضو انجمن علمی فرش ایران، در خصوص معرفی سفره‌های کردی اظهار کرد:  سفره کردی از دستبافته‌های اقوام کرد است که به عنوان کرمانج در شمال خراسان رضوی و استان خراسان شمالی سکنی گزیده‌اند. دو طایفه و قوم کرد از زمان صفویه در زمان سلطنت شاه عباس از غربی‌ترین منطقه ایران به سمت خراسان کوچانده شدند و هدف از این اقدام ایجاد تعادل و جلوگیری از هجوم ازبک‌ها در منطقه خراسان بوده است.

وی افزود: برخی از این اقوام در خراسان شمالی و شمال خراسان رضوی ساکن شده‌اند اما گروه‌های همراه با این اقوام در مسیر سکنی گزیدند که می‌توان از استقرار آن‌ها در قزوین، ورامین، کلاردشت و… یاد کرد؛ بنابراین از روی دست‌بافته‌های این گروه می‌توان مسیر حرکت این اقوام را تعقیب کرد. مثلا نمونه‌ای از این سبک بافت در قزوین و کلاردشت مازندران دیده می‌شود.

عضو انجمن علمی فرش ایران خاطرنشان کرد: اقوام کردی که مسیر را ادامه دادند، امروز در مناطق کلات، درگز، قوچان و تمام استان خراسان شمالی مستقر هستند و ما می‌توانیم سبک بافت کردی را در کل این مناطق ببینیم.

احراری در خصوص نام‌گذاری این فرش ادامه داد: در واقع سفره‌های کردی به این دلیل به این نام نامیده شده که بخش‌های عمده نقش‌های آن، مخصوصا میله‌هایی که به صورت دست بافته از کناره‌های فرش به سمت وسط می‌آید، حکم انگشتان دست را دارد و هر کدام نمادی از انگشت دست بوده که به دست بافته‌ها حالت سفره داده است.

وی عنوان کرد: بسیاری از نقش مایه‌ها در دست بافته‌های کردی نماد است. این نمادها شامل نمادهای جانوری، انسانی، گیاهی و عمدتا گلیم بافت است. این گلیم از نوع گلیم پیچ است که به عنوان یکی از گلیم‌های خوب در ایران شناخته می‌شود.

عضو انجمن علمی فرش ایران تشریح کرد: در سمت کلات بیشتر این دست بافته‌های کردی به سمت ابریشم‌بافی و نواربافی می‌رود اما در درگز، قوچان و کل خراسان شمالی این دست بافته‌ها یا به شکل سفره کردی (گلیم) و یا به صورت قالیچه‌های کردی بافته می‌شود؛ این سفره‌ها معمولا در سایزهای ۱۰۰ در ۱۸۰ و ۱۳۰ در ۲۳۰ ابعاد قالیچه در پنج کلاس متفاوت بافته می‌شود.

احراری اضافه کرد: برخی از قالیچه‌ها تراکم بسیار بالایی دارد و در واقع گلیم‌های ریز بافت است که به همان نسبت مواد اولیه ضعیفی در آن‌ استفاده می‌شود اما برخی دیگر که نسبتا درشت بافت است، از مواد اولیه ضخیم‌تری در بافت‌شان استفاده می‌شود.

وی در خصوص رنگ‌های استفاده شده در سفره‌های کردی گفت: در گذشته برای بافت سفره‌های کردی بیشتر از رنگ‌های گیاهی استفاده می‌شد. در حال حاضر نیز کارفرمایانی که برند هستند، معمولا از مواد اولیه گیاهی و مرغوب برای بافت استفاده می‌کنند.

در سفره‌های کردی از رنگ‌های روشن‌تری استفاده می‌شود

عضو انجمن علمی فرش ایران در مورد رنگ‌های به کار رفته در سفره‌های کردی اظهار کرد: تعداد رنگ‌ها در سفره‌های کردی همچون سبک بلوچ و ترکی محدود است اما تفاوت سفره‌های کردی با سبک بلوچ و ترکمن این است که در این سفره‌ها از رنگ‌های روشن‌تری استفاده می‌شود.

احراری اضافه کرد: همانطور که گفته شد در سفره‌ها و گلیم‌های کردی از نقوش جانوری و انسانی به صورت رئال‌تر استفاده می‌شود چرا که اقوام کرد شیعه مذهب هستند و در استفاده از نقوش دست بازتری دارند و در واقع نقوش جانوری و انسانی را به صورت واقعی‌تر تصویر می‌کنند.

وی بیان کرد: مواد اولیه‌ای که در چند رنگ اصلی برای رنگرزی گلیم‌های کردی استفاده می‌شود، به این صورت است که برای گروه رنگ‌های زرد عمدتا از جاشیر، گروه رنگ‌های قرمز از روناس، برای گروه رنگ‌های آبی از نیل و برای گروه‌ رنگ‌های خاکی و شتری از پوست گردو استفاده می‌شود.

عضو انجمن علمی فرش ایران در خصوص سبک سفره‌های کردی تصریح کرد: سبک کار عمدتا بر روی دار گلیم بافی افقی کار می‌شود و ابزار ساده‌ای دارد که در گذشته توسط بافندگان ساخته می‌شده است اما در حال حاضر این ابزار عمدتا از بازار تهیه می‌شود و گلیم معمولا هم به صورت خانگی و خویش فرمایی یا توسط کارفرما که مواد اولیه و دستگاه را تامین می‌کند، بافته می‌شود.

احراری در مورد قیمت‌های سفره‌های کردی تشریح کرد: نامرغوب‌ترین سفره‌های کردی معمولا به اندازه هزینه مواد اولیه دستمزد بافت دارد اما لوح‌های درجه یک و مرغوب ۲۰ درصد قیمت مواد اولیه و ۸۰ درصد هم دستمزد بافنده را شامل می‌شود.

سفره‌های کردی به عنوان گلیم یک‌رو نیز شناخته می‌شود

وی بیان کرد: نماد سفره کردی مرغوب، ریز بودن، تنوع نقش مایه‌ها و مرغوب بودن مواد اولیه است. سفره‌های کردی به عنوان گلیم پیچ یا گلیم یک‌رو نیز شهرت دارد و در بازارهای جهانی نیز شناخته شده است. تمام فعالان عرصه دست‌بافته‌ها تقریبا این گلیم را می‌شناسند که رونق بازار این فرش و معرفی بیشتر آن جای کار دارد.

عضو انجمن علمی فرش ایران یادآور شد: برای معرفی بیشتر این فرش نیاز است معاونین صنایع دستی میراث فرهنگی توجه بیشتری به این فرش داشته باشند و به ساخت مستندهای بیشتر، انتشار کتاب در این زمینه اقدام کنند تا بتوانیم حوزه‌ای که مربوط به بافت سفره‌های کردی است را دقیق‌تر معرفی کنیم.

احراری در خصوص طرح‌های سفره‌های کردی خاطرنشان کرد: طرح‌های این گلیم به صورت سینه به سینه به بافندگان امروز رسیده و بافندگان از ذهن خود استفاده می‌کرده‌اند اما در سال‌های اخیر تعدادی از افراد مانند خانم ذوالفقاری و  خانم غلامی که از دانش‌آموختگان و طراحان فرش هستند، تلاش کرده‌اند که نقش‌های این گلیم را کمی منظم‌تر کرده و بر روی رنگ بندی کار کرده‌اند.

منبع:ایسنا

مرتبط:

آشنایی با دیدنی های کردستان

معرفی آبشار بل جاذبه کردستان

عمارت خسروآباد _مقر حکومتی کردستان

چاقوسازی راین هنری به اصالت کویر

مرکز اصلی چاقوسازی و چلنگری در استان کرمان شهر راین است. این شهر در گذشته محل ییلاق بسیاری از عشایر چادرنشین استان بوده و به همین دلیل، در تابستان کسب و کار رونق بیشتری داشته است. برخی از دست‌ساخته‌های آنان راهی بازار شهرهای اطراف شده است. در گذشته تعداد چاقوسازان این شهر بسیار زیاد بوده است. راین با فاصله حدود ۱۰۰ کیلومتری از مرکز شهر کرمان، شهری تاریخی و توریستی و یکی از قطب‌های مهم گردشگری جنوب شرقی استان کرمان به شمار می‌رود.

یکی از مشاغل و روش‌های کسب درآمد مردم این شهر، ساخت آثار صنایع‌دستی است. چاقوی ساخت هنرمندان این شهر، به جز بُعد کاربردی، زیبایی فراوان و اررش هنری زیادی دارد. گرچه چلنگری (آهنگری) نسبت به چاقوسازی از ارزش هنری کمتری برخوردار است.

صنایع‌دستی راین شامل فلزکاری، قالی‌بافی، سفره‌بافی، گلیم‌بافی، نجاری و… می‌شود که از نسلی به نسل دیگر انتقال پیدا کرده و امروزه شاخص‌ترین آنها چاقوسازی است.

از ویژگی‌های مهم چاقوسازی در راین، به کیفیت محصول، روش تولید و استفاده از مواد اولیه سنتی و بومی باید اشاره کرد.

چاقوسازی از گذشته تاکنون در ایران متداول بوده است، فلز در گذر زمان به جای سنگ برای بریدن مورد استفاده قرار ‌گرفت و اغلب چاقو در کرمان، زنجان، اصفهان، مشهد، راین و…ساخته می‌شود.

اسلحه‌سازی و چاقوسازی در ادامه روند یکدیگرند؛ به عبارتی اغلب استادان فن این رشته، در زمینه تعمیر و ساخت انواع اسلحه، شمشیر، خنجر و چاقو فعالیت داشته‌اند.

زمینه‌های فرهنگی و اعتقادی

مردم کرمان درباره کارد و چاقو عقیده دارند که اگر کارد را به طرف کسی گرفتند، باید فورا نوک آن را به زمین بزنند، وگرنه خون به پا می‌شود همچنین اگر شخصی ترسید، باید کاردی را در آب بزنند و از آب آن به او بخورانند تا ترسش بریزد.

روش ساخت چاقو در راین

در این منطقه، اغلب تیغه را از فلزهای اسقاط به خصوص فلز اتومبیل و تیغه مستعمل سوهان تهیه می‌کنند که که کیفیت چاقوی ساخته شده به وسیله سوهان مستعمل بهتر است؛ روند تولید چاقوی راین شامل مراحل سرخ‌کردن فولاد، چکش‌کاری، فرم دهی، سوهان‌کاری و صیقلی‌کردن، آبکاری، ساختن دسته و اتصال تیغه به دسته است.

ابزارآلات چاقوسازی در راین

چاقوسازی راین با همان ابزارآلات ساده سنتی از جمله کوره، سندان، قیچی آهن بر، اره، دریل، مته‌کمانه، سمبه، انواع چکش آتشکاری، انواع چوب‌ساز، انواع سوهان، انبر آتشکاری، انبردست، سنگ ساب، گیره و… انجام می‌شود. ولی در چند دهه اخیر برخی از این ابزارها مانند دریل و ساب از نوع برقی شده‌اند.

انواع چاقو

از چاقوی شکاری، چاقوی قلمه زنی (پیوندزنی)، چاقوی تزیینی، چاقوی ضامن‌دار، چاقوی آشپزخانه، چاقوی قصابی و… نیز باید نام برد که مبنای تقسیم بندی آنها براساس تیغه و نوع استفاده از آنها است. این چاقوها اغلب دسته شاخی (شاخ بز، قوچ و گوزن) دسته چوبی (گردو و گلابی) و دسته فلزی (آهن، برنج، مس و برنز) دارند.

سایر دست‌ساخته‌ها شامل سوزن، شمشیر، اسلحه، قندشکن، داس، ساطور، قفل، خنجر، انبر و… و تاج علم‌های عزاداری از دیگر ساخته‌های فلزکاران این منطقه است.

استادان و هنرمندان چاقوساز راین

شکرالله داریوشی، مرحوم ابراهیم نصیری، مرحوم حسین عابدی، مرحوم ماشاالله هدایتی، محمد ناظری، اکبر ابوتراب، حسین امیری، رضا صباغ، مرحوم قنبر رجب قانع، حسین رجب قانع، قنبر مهدی زاده، محمد یوسفی، حسین کمالی، علی‌اصغر قانع، حمیدرضا هداستی، یدالله شریفی، محمد شریفی، محمد داوودی، محمود پوریوسفی، رضا صنعتی، مهدی شریفی، محمد شرفی(فرزند محمود)، مرتضی قادری، علی کرم‌پور، اکبر پور‌کریمی، رضا پور‌یوسفی، رضا مهدی‌زاده، احمد افضلی‌گروه، مصطفی رستم آبادی، مهدی نقدی نسب و علیرضا قریه‌میرزایی، حسین کریمی، حمید کرم‌پور، ابراهیم عابدی و… از اساتید برتر این حوزه در راین هستند.

در حال حاضر ۱۲۰ هنرمند صنایع‌دستی در  راین به هنر چاقوسازی مشغول هستند که بیش از ۴۰ نفر آنها بیمه تامین اجتماعی و روستایی شده‌اند.

هرساله تعداد زیادی از این هنرمندان موفق به دریافت تسهیلات مشاغل خانگی می‌شوند.

منبع:میراث آریا

مرتبط:

ارگ راین _ارگ تاریخی در کرمان

بنای تاریخی بزرگ «ارگ راین»

ریسندگی ، ظرفیتی برای خودکفایی هنرمندان

قدیمی‌ترین شکل تهیه‌ نخ، استفاده از دوک ریسندگی است که بیشتر زنان مناطق دنیا از آن استفاده می‌کردند؛ برای آگاهی از تاريخ پيدايش صنعت ريسندگی و بافندگی در ایران بايد به همراه باستان‌شناسان و محققان به درون غارها برويم و از روی آثار بازمانده از قرون و اعصار پيشين و بازيافته‌های باستانی به واقعيت‌ها و اطلاعاتی دست يابيم. کند و کاوی که در سال ۱۹۵۰ میلادی در غار کمربند در نزدیکی دریای خزر به وسیله پروفسور کارلتون کون انجام شده روشن می‌سازد که ایرانیان پشم گوسفند و بز را در همان دوره غارنشینی به صورت پارچه می‌بافتند. در كتاب معروف ايران از آغاز تا اسلام به تاليف پروفسور گريشمن دانشمند و ايران شناس معروف نیز ابراز شده است. تاريخ هجاری نقوشی كه به سه هزار سال قبل از ميلاد مسيح می‌رسد و پادشاه لولوبی كه يكی از حكام ايران بوده است با لباس كوتاه بر تن و كلاهی مدور برسر نشان می‌دهد، به اين معناست كه در آن زمان از پيدايش فن ريسندگی و بافندگی چيزی حدود چند هزار سال گذشته بود.

هدف از ریسندگی چیست؟

هدف مشترک در انواع ریسندگی تولید نخ و در کنار هم قرار دادن الیاف به کمک تاب دادن است. برای دستیابی به این هدف در تمام انواع ریسندگی باید در طی مراحلی، عملیاتی بر روی الیاف انجام گیرد تا به وضعیت مناسب برای تولید نخ برسند. بنابراین برای انجام این عملیات هر نوع ریسندگی نیاز به ماشین آلات با وسایل مختلف دارد. نوع ریسندگی یا ماشین ریسندگی که در انتهای زنجیر عملیاتی به کار گرفته می‌شود، تعیین می‌کند که در هر مرحله چه محصول میانی باید برای ریسندگی تغذیه شود.

انواع سیستم‌های ریسندگی

سیستم‌های ریسندگی از قدیم به جدید عبارتند از دوک ریسندگی، میول، ماشین‌های رینگ غیر اتوماتیک، ماشین‌های رینگ اتوماتیک، ماشین‌های چرخانه‌ای اتوماتیک، ریسندگی ایرجت و ریسندگی اصطکاکی، در حال حاضر انواع نخ با توجه به انواع تکنولوژی‌های بالا و یا ترکیبی از آنها با خواص ویژه برای مصارف مختلف، تولید و عرضه بازار می‌شود.

انواع ریسندگی

چهار نوع ریسندگی شناخته شده برای تولید نخ از الیاف غیر ممتد وجود دارد. مهمترین مشخصات الیاف که در انتخاب نوع ریسندگی تاثیر دارند عبارتند از طول الیاف، قطر الیاف، مقدار فر و موج الیاف و ریسندگی پنبه‌ایی.

سهم ریسندگی در اشتغال‌زایی

به گفته کارشناسان معاونت صنایع‌دستی استان لرستان، ارزش افزوده هر کیلو نخ دست‌ریس در حدود ۳۰۰ تا چهارصد هزار ریال است که با توجه به ظرفیت بالای تولید این دستگاه (در حدود یک کیلوگرم نخ در هر ساعت) ۴ ساعت فعالیت روزانه در این رشته می‌تواند در حدود پانزده میلیون ریال برای هر ریسنده درآمدزایی داشته باشد که از این حیث ریسندگی از لحاظ ایجاد اشتغال دارای مزیت‌های فراوان و نیز فرصتی کشف نشده در حوزه اشتغال استان لرستان محسوب می‌شود.

احیای هنر فراموش شده ریسندگی سنتی در لرستان

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی لرستان در همین راستا از برگزاری هشت دوره آموزش ریسندگی سنتی در سال ۹۹ خبر داد و گفت: «معاونت صنایع‌دستی استان در سال‌ ۹۹ با رعایت تمام پروتکل‌های بهداشتی و رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی، اقدام به برگزاری هشت دوره آموزش ریسندگی سنتی در سطح استان کرده است.»

 سیدامین قاسمی افزود: «هدف از برگزاری این دوره‌ها، احیای هنر فراموش شده ریسندگی سنتی و ایجاد انگیزه برای تولید است.»

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی لرستان با اشاره این‌که معاونت صنایع‌دستی استان با تهیه دوک‌های نیمه‌صنعتی ریسندگی اقدام به برگزاری این دوره آموزشی کرد، گفت: «شرایط کار با دوک نیمه‌صنعتی بسیار راحت‌تر از دوک‌های ریسندگی سنتی است، در این دوره ۱۸ نفر از بافندگان استان موفق به گذراندن این دوره شدند.»

او عنوان کرد: «در گام بعدی مربیان آموزش‌دیده در این دوره، اقدام به برگزاری دوره آموزشی ریسندگی سنتی در پنج شهر و دو روستا شامل نورآباد، کفراج، الشتر، اصلان‌شاه، کوهدشت، پل‌دختر و الیگودرز کردند که خوشبختانه با استقبال فراوان مردم این شهرها روبه‌رو شد.»

قاسمی اظهار کرد: «تعداد متقاضی شرکت در این دوره‌ها بیشتر از سایر رشته‌های هنری بود به‌طوری‌که مجبور شدیم، ساعت کلاس‌ و پذیرش هنرجوها را افزایش دهیم.»

 او با اشاره به شاخصه درآمدزایی و خودکفایی در این هنر، اضافه کرد: «در این دوره استقبال مددجویان کمیته امداد امام خمینی (ره) و پایگاه‌های بسیج نیز قابل‌توجه بود. به‌عنوان‌مثال می‌توان به معرفی و آموزش ۲۸ نفر از مددجویان کمیته امداد در شهرستان کوهدشت و ۳۰ نفر از اعضای پایگاه‌های بسیج شهرستان پل‌دختر اشاره کرد.»

نقش پشم در اقتصاد دام‌پروری

یک عضو هیئت‌علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان اظهار کرد: «پشم در اقتصاد دام‌پروری به‌خصوص در کشورهایی که به پرورش گوسفندان نژاد پشمی می‌پردازند از حد یک فرآورده جنبی فراتر رفته و محصول اصلی گوسفند در آن‌ها به‌شمار می‌آید.»

بهروز یاراحمدی ادامه داد: «در کشورهای پرورش‌دهنده گوسفند تحقیقات وسیعی برای بهبود کمیت و کیفیت تولید با هزینه فراوان به عمل می‌آید.»

یاراحمدی با بیان اینکه تعیین خصوصیات پشم از حیث اقتصادی و کاربرد آن در صنایع نساجی و قالیبافی از اهمیت خاصی برخوردار است، افزود: «یکی از عوامل مؤثر بر روی نوع کاربرد پشم، سن گوسفند است.»

این عضو هیئت‌علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان یادآور شد: «گوسفند در سنین مختلف از نظر تولید و خصوصیات کمی و کیفی پشم مانند قطر، طول و راندمان دارای اختلافاتی بوده که مربوط به فیزیولوژی رشد حیوان است.»

او خاطرنشان کرد: «پژوهش‌های نشان می‌دهد اثر سن گوسفند در اغلب موارد بر روی وزن بیده پشم معنی‌دار است اما در مورد بیشترین وزن بیده به‌دست‌آمده در یک سن معین بین پژوهش‌ها اختلاف‌نظر وجود دارد.»

 استان لرستان  با دارا بودن ۶٫۵ میلیون واحد دام در رده ششم کشور قرار گرفته و افزون بر آن‌، دو نژاد باارزش گوسفند لری و بختیاری از گوسفندان درشت جثه کشور در این استان پرورش داده می‌شوند. با این اوصاف با توجه به ظرفیت دام‌پروری در استان لرستان و نیز تلاش اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان در آموزش و احیا هنر ریسندگی این حرفه به میزان قابل‌توجهی موجب تقویت اشتغال‌زایی و رشد اقتصاد در استان خواهد بود. البته دام‌پروران روستایی و عشایر نیز با مشکلاتی از جمله تهیه علوفه و کمبود امکانات رفاهی و یا مشکل راه دسترسی مواجه هستند که قطعاً با رفع مشکلات این عزیزان از سوی سایر دستگاه‌های ذی‌ربط، رونق کارگاه‌های ریسندگی در سطح استان محقق خواهد شد.

* گزارش از نرگس سپه‌وند

اختصاص تسهیلات به مجموعه‌های گردشگری مرتبط با صنایع دستی

سرپرست اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان یزد از رایزنی و مکاتبه برای ارائه تسهیلات حمایتی کرونا به بخش صنایع دستی خبر داد و در خصوص صنایع دستی جهانی گفت: تسهیلات خاصی دیده نشده اما برای مواردی که مانند موزه یا نمایشگاه، مجموعه گردشگری محسوب شوند نیز تسهیلات تعلق می‌گیرد.

«عماد تشکری»، گردشگری را یکی از بخش‌های آسیب دیده از کرونا ذکر و اظهار کرد: طبق مصوبه و متناسب با درجه و امکانات مجموعه‌های گردشگری و میزان سرمایه‌گذاری و رتبه آن‌ها تسهیلات کم بهره به زیان‌دیدگان کرونا تعلق می‌گیرد.

وی با بیان این که صنایع دستی در مجموعه‌ی تسهیلات مورد نظر قرار نگرفته بود، گفت: در همین رابطه مکاتباتی با معاون وزیر مربوطه انجام شد تا صنایع‌دستی هم به عنوان یکی از مجموعه‌های آسیب دیده از کرونا که دچار رکود و توقف فعالیت شده، بتواند از این ظرفیت استفاده کند و امیدواریم که این مکاتبات نتیجه‌بخش باشد و برای بقای این بخش آسیب‌دیده از کرونا نیز کمک شود.

وی در پاسخ به سوال خبرنگار ایسنا مبنی بر اختصاص تسهیلات خاصی برای صنایع دستی جهانی مانند زیلوی میبد و قالی اردکان، گفت: تسهیلات خاصی در این رابطه دیده نشده اما برای مواردی که مانند موزه یا نمایشگاه، مجموعه گردشگری محسوب شوند، تسهیلات تعلق می‌گیرد.

تشکری افزود: این مجموعه‌ها می‌توانند در قالب مجموعه‌های سرمایه‌گذاری، از تسهیلات دستگاه تعاون، کار و رفاه اجتماعی بهره‌مند شوند.

مدیر کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان با بیان این که در خصوص میزان تسهیلات این بخش در حال حاضر آمار قطعی نداریم، گفت: بعضاً فرایند دریافت تسهیلات برای فعالان گردشگری در مرحله اول با مشکلاتی مواجه شد که برطرف گردیده ولی اگر استقبال در این حوزه بعضاً زیاد نیست، نیازمند بررسی در سطح دستگاه‌های‌ مربوطه است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

خانه تهرانی ها در یزد

یزد مقصد گردشگری ایمن ایران شد

احیای گردشگری جامعه‌محور با تپیدن نبض بوم گردی‌ یزد

ثبت “اهر” و “اسکو” به عنوان شهرهای ملی صنایع دستی

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی آذربایجان شرقی از ثبت اهر و اسکو به عنوان شهرهای ملی صنایع دستی خبر داد.

احمد حمزه زاده ضمن اعلام این خبر، گفت: با توجه به جایگاه ویژه دو شهر اهر و اسکو در توسعه و تولید صنایع‌دستی به ویژه رشته‌های هنری “ورنی بافی و چاپ باتیک”، پس از تشکیل پرونده و ارائه مستندات جامع، روز گذشته ۲۲ دی ماه در دومین جلسه مراسم اعطای گواهی‌نامه شهرهای ملی صنایع دستی با حضور وزیر میراث فرهنگی، نمایندگان مجلس، استانداران، فرمانداران و شهرداران این شهرها برگزار شد و این دو شهر به ترتیب به عنوان شهر ملی ورنی و چاپ باتیک به ثبت رسیدند.

وی به ویژگی‌های منحصر به ‌فرد تولید و عرضه هنرهای ورنی و چاپ باتیک در استان اشاره کرد و گفت: از ویژگی‌های شاخص هنر ورنی ‌بافی و چاپ باتیک می‌توان به فراوانی نیروی کار ماهر به عنوان بافنده و چاپ کننده، وجود مواد اولیه در بازار داخلی و امکان تأمین آن در بازارهای محلی، سنتی و بومی بودن شیوه تولید، تنوع رنگ‌ها، نقش مایه‌ها و نیز امکان تطبیق آن با سلایق بازارهای داخلی و خارجی اشاره کرد.

به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آذربایجان شرقی، وی اظهار کرد: این دو رشته از رشته‌های بومی صنایع‌دستی استان بوده و تولید آن منحصر به این استان است و با توجه به کاربردی و تزئینی بودن آن‌ها، بازار مصرف بسیار مناسبی در عرصه داخلی و خارجی وجود دارد که طی سال‌های اخیر موجب اشتغال مستقیم و غیرمستقیم افراد بسیاری در استان شده است.

منبع:ایسنا

مرتبط:

تنگ بنیون اهرم

بزرگترین مسجد صخره ای ایران در اسکو

مسجد تاریخانه دامغان، جواهری به ارزش تاریخ کهن ایرانیان

فیروزآباد فارس بهشت دستبافته‌های عشایری ایران

دستبافته‌های عشایر فیروزآباد فارس هویت و میراثی بومی محسوب می‌شود که حفظ آن همراه با کارآفرینی، رشد اقتصادی نیز برای این منطقه به همراه داشته؛ از همین رو وزارت میراث فرهنگی عنوان “شهر ملی دستبافته‌های عشایری” را به این شهرستان اختصاص داد.

فیروزآباد (واقع‌شده در ۹۳ کیلومتری جنوب‌غربی شیراز) شهرستانی شناخته‌شده در نگاه اهالی گردشگری و صنایع‌دستی است؛ شهری که افزون بر میراث‌داری مهم‌ترین یافته‌های دوران ساسانیان، با اصالت ساکنان عشایرش شناخته می‌شود.

پنج اثر باستانی محور ساسانی از جمله قلعه‌دختر، شهر گور، آتشکده و دو نقش برجسته ثبت جهانی فیروزآباد را به یکی از مقصدهای گردشگری داخلی و خارجی بدل ساخته است.

دست‌بافته‌هایی که حامل طراوت‌اند

دست‌بافته‌های ایل قشقایی ساکن فیروزآباد، با رنگرزی‌های گیاهی، حامل طراوت و شفافیت طبیعت‌اند، تنوعشان، غنای رنگ‌ گل‌های دشت‌های اطراف را یادآوری می‌کند و این گشاده‌دستی در رنگ‌آمیزی، آثار کهن بافته‌شده در این سرزمین را برای نسل امروز خاص کرده است؛ به‌گونه‌ای که گاه گمان نمی‌رود رنگ‌های موجود در آن‌ها منشائی طبیعی داشته باشد و از همین رو فرش‌ها، گلیم‌ها، گبه‌ها و دیگر دستبافته‌های آنان غنای دلپذیری دارد که به آن شهرتی جهانی بخشیده است.

هر جا نامی از ایل و عشایر باشد، نقشی از زیبایی و ظرافت و تنوع در صنایع‌دستی دیده می‌شود. قشقایی‌های فارس نیز به مدد هنرمندی ذاتی‌شان، به نخ‌های پشمی ظرافت و کیفیتی ویژه می‌بخشند. فیروزآباد که یکی از سکونت‌گاه‌های مهم این ایل به‌شمار می‌رود، خاستگاه پانزده تیره عشایر شبانکاره، موصلو، قره‌قانی، جبل انارویه،گورکانی، بلو کهلو،کهواده، عمله کشکولی، بهی، نمدی، مهترخانه، گله‌زن، چگینی، بهلولی و امیرسالار است.

دست‌بافته‌های عشایری به‌صورت کلی به سه دسته کیسه‌ها، مفروشات و رواندازها تقسیم می‌شود که خود، انواعی مختلف همچون لت‌های خورجین، نمکدان، مَفرش، توبره، چَنته، جَوال، بَلَدان قَلیان‌دان، قرآن‌دان، قالی، قالیچه، گبه، خرسک، گلیم، سفره، جاجیم، برتی و جُل‌ دارد.

این تنوع را همچنان می‌توان در زیرشاخه‌های گوناگون مشاهده کرد و از این منظر نیز، این صنایع دستی فیروزآباد را شایسته کسب عنوان شهر ملی دست‌بافته‌های عشایری کرده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس با اشاره به اینکه شهرستان فیروزآباد کانون اصلی تجمع اقوام عشایر استان فارس به‌شمار می‌رود، گفت: طرح‌های دستبافته‌های فیروزآباددر عرصه بومی و ملی و جهانی، زبانزد است و با دیگر نقاط کشور تفاوتی محسوس دارد؛ گرچه در دیگر نقاط فارس نیز دستبافته‌هایی باکیفیت تولید می‌شود.

مصیب امیری افزود:‌ظرافت، خودکفایی در تولید، رنگرزی گیاهی و بهره‌مندی از نقش‌های فولکلور از عوامل تمایز یادشده است.

آتشکده فیروز آباد

بسیاریِ‌ مراکز فروش و تنوع، ویژگی منحصر به فرد صنایع‌دستی عشایری فیروزآباد

او درباره روند ثبت فیروزآباد با عنوان شهر ملی دستبافته‌های عشایری، گفت: از سویی، بسیاریِ مراکز فروش مواد اولیه و دستبافته‌هایی همچون فرش، گلیم، چنته، خوابگاه ،خورجین و از سوی دیگر فراوانی بافندگان و تولیدکنندگان سبب شد فیروزآباد را در سال ۱۳۹۸ برای کسب این عنوان معرفی کنیم.

امیری افزود: در سال‌های گذشته ثبت انواع تکنیک‌های بافت عشایر قشقایی نظیر چرخ بافی، جاجیم‌بافی، شیشه‌درمه بافی و سیاه‌چادر در فهرست میراث ناملموس ملی صورت پذیرفت و این روند ادامه خواهد داشت.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس با اشاره به اینکه برنامه‌ریزی‌ها و طرح‌های مطلوبی در زمینه آموزش، ترویج، تولید و بازاریابی صنایع‌دستی در فارس صورت گرفته است، اظهار کرد: حضور هنرمندان چیره‌دست و صنعتگران ماهر در بخش صنایع ‌دستی فارس فرصت مغتنمی برای توسعه فرهنگی و پیشرفت است.

او دیگر دستاوردهای رونق صنایع‌دستی را به‌ویژه در شهرهای کوچک، درآمدزایی، رونق اقتصادی، کمک به اقتصاد خانوار، توسعه گردشگری و جلوگیری از مهاجرت به شهرهای بزرگ دانست.

فیروزآباد

 

بیشترین نشان اصالت یونسکو در دست بافندگان فیروزآباد

کارشناس توسعه و ترویج اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فارس نیز ، فیروزآباد را از جمله شهرهایی معرفی کرد که از بیشترین تنوع دست‌بافته‌ها بهره‌مند است.

احمد بهمنی کسب بیشترین نشان ملی مرغوبیت محصولات صنایع دستی در استان، کسب پنج نشان مرغوبیت بین‌المللی یا مهر اصالت یونسکو و اعطای ۲۱ مهر اصالت ملی به بافندگان این شهرستان را زمینه‌ای برای ثبت ملی دستبافته‌های عشایری فیروزآباد دانست.

به گفته او، طرح‌های به‌کار رفته در دستبافته‌های عشایری این شهرستان از چنان تنوعی برخوردار است که در کمتر جایی دیده می‌شود.

کارشناس صنایع دستی ابراز کرد: از آنجا که انواع روش‌های به‌کار رفته در تولید دست‌بافته‌هایی همچون جاجیم و یا شیشه‌درمه همچنان از دار افقی استفاده می‌شود، می‌توان از این شگرد با عنوان معیار تولیدات عشایری نام برد؛ از سوی دیگر طرح، رنگ و بافت منحصر به فرد نیز هویتی قشقایی به آثار این ناحیه بخشیده و از این منظر آن را زبانزد کرده است.

بهمنی پیشکسوتان حوزه دستبافته‌های عشایری را در فیروزآباد ۲هزار نفر برشمرد و گفت: عشایر هنرمند این ناحیه با بهره‌گیری از پشم گوسفندان، مواد اولیه را از خود منطقه تامین می‌کنند.

او اظهار کرد: این صنایع‌دستی هم‌اکنون در ۶ بازارچه موقت و یک بازارچه دائمی در فیروزآباد به فروش می‌رود.

کارشناس توسعه و ترویج اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فارس همچنین نوید تدوین استاندارد ملی برای پرونده گبه‌ درشت‌باف و چرخبافی فیروزآباد داد و ثبت ملی این شهر را در جذب گردشگر خارجی و داخلی و حضور موثر در نمایشگاه‌های مختلف ملی و بین‌المللی باارزش برشمرد.

شهر گور فیروز آباد

درخشش دستبافته‌های فیروزآباد میراثی آبا و اجدادی

محدثه صفری بافنده فرش و گلیم در شهرستان فیروزآباد که در سال جاری (۱۳۹۹) موفق به کسب عنوان کارآفرین برتر از سوی معاونت بانوان و خانواده ریاست جمهوری شناخته شد و یکی از دارندگان مهر اصالت یونسکو در این شهرستان است،‌ درخشش فیروزآباد را در عرصه دست‌بافته‌های عشایری مربوط به قرن‌ها پیش دانست.

او عنوان کرد: بافندگی از دیرباز حرفه آبا و اجدادی بیشتر ساکنان فیروزآباد و روستاهای حومه آن بوده و از همین رو است که مشابه آن، از نظر بافت و طرح در هیچ‌یک از نقاط کشور دیده نمی‌شود.

صفری که هم‌اکنون در حوزه بافت گلیم فعالیت دارد، گفت: با نگاهی به دست‌بافته‌های مشابه در دیگر شهرها در می‌یابیم که حتی اگر نقشی در گوشه‌ای منحصربه‌فرد است، در مجموع کامل و بی‌عیب نیست؛ به‌بیان دیگر همیشه یک‌ جای کار در عمده طرح‌های موجود می‌لنگد؛ اما نقوش در دست‌بافته‌های فیروزآباد تکامل‌یافته‌اند و نمونه‌ای کامل و نادر به‌شمار می‌روند.

این بانوی کارآفرین ظرافت را از دیگر ویژگی‌های دست‌بافته‌ها به ویژه قالی‌های فیروزآباد دانست و گفت: در سال ۱۳۷۰ یک قالی دو رو در اندازه ۸۶ در ۸۶ بافتم که فقط ۶۵۰ گرم وزن داشت؛ درحالیکه به‌صورت معمول قالی‌ در اندازه ۶۰ در ۶۰ حدود دو کیلوگرم وزن دارد، اما دلیل کاهش وزن آن قالی دو رو، تنها ظرافت در کار بود که از ویژگی‌های دستبافته‌های فیروزآباد است.

رنگرزی گیاهی همچنان رواج دارد

او عنوان کرد: تامین پشم و مواد اولیه از عشایر کوچ‌رو منطقه تامین می‌شود و رنگرزی نیز بنا بر سفارش مشتری به‌صورت گیاهی همچنان رواج دارد؛ با این حال، عمده فعالیت‌ها صنعتی شده و از الیاف مصنوعی و نخ‌های وارداتی برای تولید انبوه استفاده می‌شود.

 

صفری با تاکیدبر اینکه جوانان نیز پا به پای پیشکسوتان این حوزه در این عرصه فعالیت می‌کنند، گفت: صنعت فرش و در کل بافندگی، پیر نشده و نخواهد شد؛ البته از این نکته نیز نباید غافل شد که بسیاری از جوانان نه از سر علاقه‌مندی که به دلیل نبود شغل مرتبط با رشته‌های دانشگاهی خود به این کار روی می‌آورند و نیاز است تسهیلات بیشتری برای انگیزه‌بخشی به آن‌ها دیده شود.

او با بیان اینکه استقبال از گلیم فیروزآباد در عرصه‌های ملی و منطقه‌ای بسیار مطلوب است، گفت: در سال جاری با وجود اینکه شیوع ویروس کرونا بسیاری از مشاغل را دچار آسیب‌های جبران ناپذیری کرد، بافت گلیم، به‌ویژه گلیم کاموایی و صادرات آن، به کشورهایی همچون قطر به‌صورتی بی‌سابقه ادامه یافت.

فیروزآباد

سیطره تحریم نباشد، رکورد صادرات را می‌زنیم

صفری یکی از مشکلات اساسی در حوزه بافندگی را سیطره تحریم‌ها و مشکلات در واردات و صادرات دانست و گفت: با رفع تحریم‌ها و دسترسی به شبکه‌های تجاری و سهولت در صادرات می‌توانیم رکوردهای بی‌نظیری را در این زمینه ثبت کنیم و کسب عنوان ملی شهر دستبافته‌های عشایری نیز می‌تواند در این رهگذر کمک‌کننده باشد.

افزون بر ثبت دستبافته ها،‌احیا هم اهمیت دارد

رئیس صنف بافندگان فرش دستباف استان فارس، تجمع تیره‌های مختلف عشایر را در فیروزآباد یکی دیگر از دلایل شهرت دستبافته‌های آن دانست و گفت: در تمام تیره‌های ایل قشقایی، فرش با طرح و نقش‌های منحصر به فرد بافته می‌شود که به تنوع و دگرگونی آن تولیدات افزوده است.

غلامرضا مُفرَحی فرش فیروزآباد را از قدیم‌الایام از جلوه‌ای ویژه برخوردار دانست و گفت: با نام بردن از فرش دستباف فیروزآباد  نام فرش کشکولی به ذهن متبادر می‌شد؛ زیرا این فرش از کیفیت عالی برخوردار بود؛ البته امروز از نظر تولید و کیفیت همچون گذشته نیست.

رئیس صنف بافندگان فرش دستباف فارس با بیان اینکه ثبت ملی زمانی در رونق فرش دستباف یا دیگر دست‌بافته‌های عشایری تاثیرگذار است که پشتوانه‌ای داشته باشد، عنوان داشت: بافنده فرش کشکولی به دلیل زحمت بسیار در بافت، این سنت را به فرزندانش انتقال نداد یا اگر چنین شد، جوانان از آن دوری کردند؛ بنابراین ثبت این دستبافته‌ها در کنار تلاش برای احیای سنت‌های مربوط به آن اهمیت می‌یابد.

او افزود: براین اساس، امروز می‌بینیم که بافت فرش کشکولی کم؛ اما گبه و گلیم کاموایی فیروزآباد در عین حال که ارزش کمتری دارد، از بازار بسیار خوبی هم برخوردار است و همین استقبال سبب شده بیشتر بافندگان در این حوزه‌ها مشغول باشند.

مفرحی با تاکید بر اینکه پیشینه فیروزآباد، دست‌بافته‌های این شهرستان را امروز برجسته کرده است، گفت: هم‌اکنون نیز فعالیت در زمینه بافت فرش دستباف در این شهرستان بیش از دیگر نقاط استان است به‌گونه‌ای که در بسیاری شهرها چراغ این فعالیت خاموش شده یا تولیدات آن به یک‌دهم کاهش یافته است؛ از همین رو، می‌توان گفت کسب عنوان شهر ملی دستبافته‌های عشایر شایسته فیروزآباد است.

استان فارس با  ۲ هزار و ۹۳۴   اثر ثبت ملی، رتبه نخست ثبت آثار تاریخی کشور را به خود اختصاص داده است؛ افزون بر این، فارس از مهمترین مناطق عشایری کشور محسوب می‌شود و وجود ایلات عشایری در این استان خود از جاذبه‌های بی‌بدیل برای گردشگران داخلی و خارجی به شمار می‌آید.

این استان همچنین از دیر باز مهد پرورش هنرمندان و صنعتگرانی بنام بوده و با برخورداری از ۵۰۰ فروشگاه صنایع دستی و بیش از ۱۱ بازار و بازارچه صنایع دستی جایگاه نخست را در کشور به خود اختصاص داده و هدف فروش محصولات صنایع دستی تمام کشور به‌شمار می‌رود؛ همچنین ۱۱۷ رشته فعال در زمینه صنایع دستی در این استان وجود دارد که از این تعداد ۸۰ رشته شاخص در شیراز فعال است.

کسب عناوینی همچون شهر جهانی منبت آباده در سال ۱۳۹۷ و شهر جهانی صنایع دستی برای شیراز در سال ۱۳۹۸ ازجمله مهمترین تحولاتی است که نشان از رشد توسعه صنایع دستی استان فارس دارد؛ علاوه بر این، در ۱۵ دی ماه سال جاری (۱۳۹۹) عنوان شهر ملی دست بافته‌های عشایری به فیروزآباد اهدا شد و نشان جغرافیایی گلیم ساده فیروزآباد نیز به‌زودی کسب خواهد شد.

منبع:ایرنا

مرتبط:

فارس _خاستگاه ایدئولوژیک هنر هخامنشی

تنگه رغز _عروس دره‌های فارس

آشنایی با مسجد جامع کبیر در نیریز فارس