از دیدنی‌های ایران: سوباتان، جایی شبیه بهشت، جایی شبیه رویا

روستای ییلاقی سوباتان در غرب لیسار در شهرستان تالش روبروی بلندترین بخش رشته كوه تالش “ریشکاجی یا ریشگاسر” قرار دارد. طبیعت زیبای سوباتان باعث شده تا “بهشت ایران” نامیده شود.سوباتان نام منطقه ییلاقی است در غرب لیسار در شهرستان تالش که ییلاق اهالی جوکندان، لیسار و قلعه بین است.سوباتان در فاصله ۳۶ کیلومتری شمال غرب شهر تالش (از میدان نماز تالش تا ابتدای بازار سوباتان) و ۱۷کیلومتری جنوب دریاچه نئور اردبیل در ارتفاع ۱۹۰۰-۱۹۷۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است.

این ییلاق روبروی بلندترین نقطه رشته کوه تالش “ریشکاجی یا ریشگاسر” قرار دارد. این منطقه دارای جمعیت کمی است که در اواخر ماه اول تابستان از روستاهایی چون قلعه بین در این مکان سکنی می‌گزینند و در اواخر آخرین ماه تابستان به خانه‌های خود بر می‌گردند.

سوباتان از چشمه‌ها و آب و هوای خنکی برخوردار است و دارای زمین‌های سر سبز پوشیده از چمن است.

با توجه به این‌که به‌طور کلی در تمامی سرحدات ییلاقی تالش نام آبادی‌ها به زبان تالشی است، برخلاف نام ظاهری سوباتان که در ظاهر به ترکی شباهت دارد، این نام از ریشه تالشی سووتن به معنای محل رویش گلپر (به ترکی بالدیرغان)است.

تصور عامه از نام سوباتان به عنوان محل فرو رفتن آب نیست. در ضمن تالش زبانان هنوز هم از تلفظ سووتن استفاده می کنند. با توجه به نزدیکی “بیدپشت” و “گزنه هونی” دو آبادی چسبیده به سوباتان نامگذاری تالشی در این محل کاملاٌ منطقی به نظر می رسد.

نقاط دیدنی سوباتان

۱- چشمه باتمان بلاق :بین سوباتان و اسبومار واقع است. ۲- منطقه باستانی گنجخانه ۳- سرچشمه اصلی قنات سلسال که سر از قلعه سلسال لیسار در می‌آورده‌ است. ٤- زمین اسب دوانی که منطقه ای نسبتاٌ هموار و مشرف به سوباتان و در نزدیکی بیدپشت قرارگرفته است. ٥- آبشار ورزن واقع در چهار کیلومتری غرب سوباتان.

قلعه سلسال که در پایین‌دست سوباتان واقع شده، تنها اثر تاریخی معماری شناخته شده در این محل است، قلعه‌خشک که بسیار سرسبز است نیز در جهتی مخالف قلعه ‌سلسال بدون وجود چشمه‌های جوشان قرار دارد که به آن اقامتگاه بزرگان نیز می‌گویند.

ساری‌داش(سنگ زرد)، آلچالخ (محل رشد درخت آلوچه)، هاچاداش (جایی که کوه به شکل تیر و کمان در آمده است) و باغ داگل (محلی که ییلاق ایل شاهسون از ایلات استان اردبیل به شمار می‌رود)، از دیگر محوطه‌های طبیعی شناخته شده در ارتفاعات ییلاق سوباتان به شمار می‌آید.

سوباتان پرجمعیت‌ترین ییلاق دربخش کرگانرود است. فاصله این ییلاق تا شهر هشتپر حدود ۳۶ کیلومتر با جاده‌ای کوهستانی است که از دل جنگل‌های تالش می‌گذرد.

این ییلاق دربالای یک طرف دره لیسار واقع است و در طرف دیگر دره لیسار ییلاق زیبا و تاریخی برزبیل است که ییلاق اهالی خطبه سراود و طائفه عشایری تالش بنام‌های ایشیگ آقاسی و آقاجانی است. در این ییلاق معدن مس و آثار تاریخی کاروانسرای شاه عباسی و قبرهای ماقبل تاریخ در محلی بنام کندی یا کهنه‌ده ییلاق برزبیل وجود دارد

در حالی که دمای شهرهای مختلف استان گیلان مرطوب ترین استان کشور به ندرت به کمتر از یک درجه بالای صفر می‌رسد، در ارتفاعات سوباتان تابستان هم چاله‌های پر از برف دیده می‌شود و به همین دلیل در فصل زمستان به جز دو خانوار کس دیگری در سوباتان نمی‌ماند و بقیه به جنگل‌های دامنه البرز و کنار دریاچه لیسار کوچ می‌کنند.

سوباتان از غروب خورشید به مدت ۳ ساعت روشنایى خود را با ژنراتور برق تامین می‌کند.

هر ساله تعداد کثیری از طبیعت گردان ایرانی و خارجی از مسیر دریاچه نئور به سوباتان سرازیر می‌شوند. بهترین زمان برای طبیعت گردی در این ناحیه اردیبهشت و خرداد است.

منبع:دویچه وله