دیوانخانه؛ از کریم خان تا تلگراف خانه قجرها
پیشینه تاریخی ۲۵۰ ساله و دارا بودن روایت های متعدد تاریخی هم نتوانست دیوانخانه وکیل را به جاذبه گردشگری برای شیرازی ها تبدیل کند . بنایی که به دستور کریم خان زند ساخته شد و روزگاری هم یکی از ديوانخانه هاي وکیل الرعایا بود ، از بناهای شاخص محور زندیه به شمار می رود که در ۲۰ سال اخیر هم مورد توجه مرمتگران بوده و بارها و بارها مرمت و بهسازی شده اما هنوز ناشناخته است و کمتر گردشگری از وجود آن با خبر است و اگر بگوییم زیر سایه ارگ کریم خانی گم شده اغراق نکرده ایم.
دیوانخانه وکیل يكي از بناهاي منحصربه فرد تاريخي شيراز است كه قدمتش به ۲۵۰ سال قبل برمي گردد ، اما هنوز به جاذبه گردشگري تبديل نشده و گردشگران نمي توانند از اين مكان تاريخي- فرهنگي ديدن كنند .
این بنا در نزديكي ارگ كريم خاني واقع شده؛ بنايي منحصربه فرد كه مساحتش به ۸۴۰ مترمربع مي رسد و از آجر و سنگ ساخته شده و زماني يكي از ديوانخانه هاي كريم خان زند بوده است.
آن طور كه در برخي از منابع و اسناد تاريخي آمده است، ديوانخانه در ابتدا حياط بزرگي بود كه تا باغ نظر (موزه پارس) امتداد مي يافت. در اين محل، عمارتي بنا شده است كه داراي ايوان مركزي بزرگي با سقفي بلند و مسطح است و دو ستون يكپارچه مرتفع نيز در جلو آن قرار داشته است كه آغامحمدخان قاجار اين دو ستون را به تهران منتقل و در كاخ گلستان نصب مي كند. سقف اين ايوان از نوع تخت و تاب بندي بوده كه اكنون به طور كامل ريخته و سقف سوم يعني خرپشته نمودار شده است. در دو طرف اين ايوان نيز دو راهرو وجود دارد. با اينكه عمارت ديوانخانه در حال حاضر آباداني خود را از دست داده و در حياط بزرگ آن ساختمان پست مخابرات و بانك ملي ساخته شده و تنها عمارت و بخش كوچكي از حياط آن باقي مانده است اما باز هم زيبا و منحصربه فرد است.
ديوانخانه پس از ساختش در دوره زنديه، كاربريهاي متعددي داشته كه مي توان به تبديل آن به يكي از ديوانخانه هاي كريم خان زند و يا مركز پست و تلگراف هند و اروپا در دوره قاجار اشاره كرد. اين بناي تاريخي با دارابودن نوع معماري و تزئينات خاصش يكي از اماكن تاريخي و ديدني فارس است كه همچنان مهجور باقي مانده و هنوز به جاذبه گردشگري تبديل نشده است.
با ورود به اين بناي ملي، مقرنس كاري ها، حجاري، نقاشي هاي دوره زنديه و به ويژه نقاشي مكتب شيراز را مي توان ديد. بنايي كه اين تزئينات از ويژگي هاي معماري و هنري آن محسوب مي شود. ديوانخانه در سال ۱۳۴۹ و به شماره ۹۱۴ در فهرست ملي به ثبت رسيده است.
مرمت ديوانخانه پس از يك دوره طولاني مدت در قسمت هاي بنا و تزئينات، هم اينك به پايان رسيده، اما آن طور كه كارشناس میراث فرهنگی می گویند مرمت اين بناي تاريخي همچنان ادامه دارد اما فعلا وضعيت بنا تثبيت شده مي باشد .طي سال هاي گذشته بارها و بارها قسمت هاي مختلف بنا به ويژه تزئينات آن مورد مرمت و بهسازي قرار گرفته و هم اينك ديوانخانه از وضعيت مطلوب تري برخوردار است، اما نمي توان به طور قطع بيان كرد كه مرمت بنا به پايان رسيده است.
با توجه به اينكه مرمت بناهاي تاريخي و شاخص با حساسيت ويژه اي صورت مي گيرد و از طرفي هم ميزان اعتبارات درنظر گرفته شده بسيار اندك و قطره چكاني است، مرمت بناها همواره با كندي همراه مي شود.
به گفته برخی از کارشناسان يكي از دلايل طولاني شدن پرونده مرمت آثار تاريخي به عدم تداوم اعتبارات تخصيص يافته به بنا برمي گردد و اين مشكل در سراسر كشور وجود دارد و تنها مختص فارس نيست.
در حال حاضر شرايط حضور گردشگران در این محل مهیا نیست ، اما به نظر می رسد در آينده اي نزديك بنا به يكي از جاذبه هاي اصلي محور زنديه و شيراز تبديل شود.
منبع خبر:خبر جنوب
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.