بشاگرد؛ فرصتی برای لذت کپرنشینی

بشاگرد یا همان بشکرد از شهرستان‌های تازه‌تاسیس با قدمت طولانی سه تا چهار هزار ساله بوده و دارای جایگاه ویژه در تاریخ استان هرمزگان و یکی از مراکز دیدنی برای گردشگران است. اصل و ریشه کلمه بشکرد برگرفته از زبان‌های باستانی پیش از تاریخ است، دو کلمه پشا یعنی (شکار) و گرد یعنی (جای) در کنار هم به معنای شکارگاه است و این به‌واسطه این است که از زمان‌های قدیم بشاگرد زیستگاه گونه‌های زیادی از بز کوهی و قوچ بوده است. در واقع بشاگرد ناحیه‌ای کوهستانی در جنوب ایران است و در جنوب‌شرقی استان هرمزگان قرار دارد و بنا بر نوشته‌های تاریخی و اشیا و سفال‌های کشف شده در این منطقه، دارای تمدن دیرینه‌ای می‌باشد. سفال‌های به‌دست آمده در این منطقه به سبک و شکل سفال‌های تمدن جیرفت است، قدمت این تکه سفال‌های شکسته که در جای جای بشاگرد دیده می‌شود، مورد تایید باستان‌شناسان قرار گرفته است.

جاذبه‌های گردشگری

زیستگاه خرس آسیایی و پلنگ پارسی: بشاگرد زیستگاه خرس آسیایی و پلنگ پارسی است، همچنین بز‌کوهی، کفتار، گراز، گربه وحشی و انواع پرندگان در کوه‌های بشاگرد یافت می‌شوند به همین دلیل مورد علاقه دوستداران حیات‌وحش واقع شده و در فصل‌های مختلف سال پذیرای آنان است.

طبیعت بکر: این شهرستان به واسطه بکر بودن طبیعت و نبود انواع آلودگی‌های صوتی و هوا، مکانی مناسب برای آرامش انسان‌های خسته از هیاهو و شلوغی زندگی ملال‌آور صنعتی است. وجود کوهستان‌ها و مناطق صعب‌العبور سبب شده جاذبه‌های طبیعی و گردشگری همچون آبشارها، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها، باغ‌های میوه و صنایع‌دستی منحصر‌به‌فرد و زیبای این منطقه کمتر شهرت داشته باشند.

لذت کپرنشینی: برخی از مردمان بشاگرد هنوز در خانه‌های محلی ساخته شده از شاخ و برگ درخت نخل زندگی می‌کنند که در برابر زلزله‌های گاه و بیگاه مصون بوده و استاندارد و ایمنی خود را از طبیعت گرفته است. کپرنشینی، ناشی از شرایط خاص اقلیمی و آب‌وهوایی مناطقی از جنوب کشور است و متداول‌ترین و مناسب‌ترین روش‌‌ تهیه مسکن میان بشاگردیان بوده و از قدیم در این منطقه رواج داشته است که اکنون به یکی از جاذبه‌های گردشگری در منطقه تبدیل شده است و کپر‌ها میزبان گردشگرانی است که به دور از اقامتگاه‌های مدرن، بی‌هیاهو می‌خواهند در مکانی از جنس طبیعت لذت ببرند.

رهاورد بشاگرد

یکی از کهن‌ترین و اصلی‌ترین صنایع‌دستی استان هرمزگان و به‌خصوص منطقه بشاگرد حصیربافی است. سوزن‌دوزی و سواس‌بافی (صندل‌های سنتی که با استفاده از برگ‌های «داز» (یک نوع خرمای تزیینی بافته می‌شود) شاخص‌ترین صنایع‌دستی بشاگرد محسوب می‌شوند. همچنین شیره خرما یا به اصطلاح محلی ‌دوشاب‌ از محصولات باارزش غذایی بالا است که توسط نخلداران منطقه بشاگرد تهیه و به عنوان سوغاتی از آن استفاده می‌شود.

بشاگرد با وجود مردمان خونگرم و مهمان‌نواز و داشتن جاذبه‌های طبیعی فراوان مهجور و ناشناخته مانده است. مردمان این منطقه با وجود فقر و کپرنشینی همواره با روی گشاده میزبان گردشگران بوده‌اند ولی کمبود زیرساخت‌های مناسب برای گردشگری از جمله کمبود امکانات رفاهی، جاده‌های نامناسب و… ورود و اقامت گردشگران به این منطقه را مشکل کرده است، البته در چند سال اخیر خیرین مردمی کمک‌هایی جهت راهسازی و همچنین ساخت رصدخانه در منطقه‌ (آسمان بشاگرد آلودگی‌های نوری کمی دارد و مناسب برای دانشمندان و علاقه‌مندان به نجوم می‌باشد) برای رونق گردشگری علمی انجام داده‌اند که با تلاش بیشتر در جهت رونق گردشگری و معرفی این شهرستان انتظار می‌رود محرومیت‌زدایی شود.

منبع:توریسم پرس