تاریخ اروپا

تاریخ اروپا در چند شیشه‌ عطر ثبت شد

تیمی از تاریخ‌دانان، دانشمندان، کارشناسان هوش مصنوعی و عطرسازان از آغاز پروژه‌ای برای آرشیو رایحه‌های برجسته در تاریخ اروپا خبر دادند. این پروژه که ODEUROPA نام دارد، از بوی عطرها گرفته تا تعفن نبرد واترلو، بوهای مختلفی که از قرن ۱۶ تا ۲۰ میلادی در سراسر قاره اروپا به مشام می‌رسیدند را شناسایی، توصیف و بازآفرینی می‌کند.

ویلیام تولت استاد تاریخ دانشگاه آنگلیا راسکین و از اعضا تیم ODEUROPA می‌گوید امیدوار است این آرشیو معطر، اسباب آگاهی‌افزایی شده و مردم را با خود به دوران گذشته ببرد.

به گفته تولت در این پروژه از طرفی رایحه‌های ساده چون رُزماری ثبت خواهند شد که مردم در قرن ۱۶ باور داشتند می‌تواند از آنها در برابر طاعون حفاظت کند و از طرف دیگر بوی بد رویدادهای تاریخی چون نبرد واترلو که با شکست ناپلئون به پایان رسید.

این پروژه ۳ میلیون و ۳۲۰ هزار دلاری، عطرهای کلیدی که از بیش از ۴۰۰ سال تاریخ اروپا در موزه‌های مستقر در سراسر قاره سبز به نمایش گذاشته شده را مورد بررسی قرار می‌دهد. در این پروژه همچنین از هوش مصنوعی برای کاوش در کتاب‌ها و منابع موجود به هفت زبان و آثار هنری قرون گذشته برای تشخیص هرگونه ارجاع به یک بو و رایحه خاص استفاده می‌شود.

آرشیو نهایی از طریق اینترنت و در اولین دانشنامه تاریخی رایحه جهان در دسترس عموم قرار خواهد گرفت.

عطرهای تاریخی، میراث فرهنگی معطر جهان
در تیم ODEUROPA، کارشناسان و اساتیدی از دانشگاه‌ها و موسسات هلند، آلمان، ایتالیا، فرانسه، اسلوونی و انگلیس گردهم آمده‌ تا کشف کنند رایحه‌ها در طول تاریخ چگونه جوامع و سنت‌ها را شکل داده‌اند.

به گفته اینگر لیمانز (Inger Leemans)، استاد تاریخ فرهنگی دانشگاه آزاد آمستردام که سرپرستی این پروژه را برعهده دارد، اگرچه بوها تجربه ما را از جهان شکل می‌دهند با این حال تنها اطلاعات ناچیزی درباره تاریخ آن‌ها موجود است.

پیتر بل استاد علوم انسانی دیجیتال در دانشگاه آلمانی ارلانگن-نورنبرگ درباره این پروژه، می‌گوید: می‌خواهیم به رایانه آموزش دهیم بو را ببیند. هدف ما این است نوعی بویایی کامپیوتری ابداع کنیم که می‌تواند بوها و تجربیات مربوط به بویایی را ردگیری کند.

پروژه ODEUROPA در نهایت این سوال را طرح می‌کند که آیا بوها نیز می‌توانند به عنوان بخشی از میراث فرهنگی جهان توسط سازمان‌هایی چون یونسکو برای آیندگان حفظ شوند.

خبرگزاری فرانسه نوشت، به گفته تولت، یکی از اصلی‌ترین پرسش‌های این پروژه این است که آیا بوها را نیز می‌توان نوعی میراث فرهنگی در نظر گرفت و اگر این طور است آیا راهی برای حفظ آن‌ها برای آیندگان وجود دارد؟

منبع:اسکان
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *