رفع محرومیت با تحرک‌بخشی به اقتصاد محلی
گردشگری عشایری از جمله ظرفیت‌های رونق اقتصادی است که می‌تواند با سرمایه‌گذاری و همچنین برنامه‌ریزی اصولی به یکی از کانون‌های بزرگ گردشگری تبدیل و موجب جذب گردشگران داخلی و خارجی شود.
چهارمحال و بختیاری با دارا بودن ۲۶ هزار نفر عشایر، دومین استان عشایرنشین کشور است که به عنوان جامعه‌ای پویا و مولد، نقش انکارناپذیر در جغرافیای استان داشته و به خاطر دارا بودن ویژگی‌های خاص علاوه بر مباحث اقتصادی، از غنای فرهنگی برخوردار هستند.
جاذبه‌های مختلف و متنوع محیطی، چشم‌اندازهای زیبا، نوع زندگی، صنایع دستی، تولیدات لبنی و … دارای جایگاه ویژه‌ای برای جذب گردشگران بوده، به طوری که مناطق عشایری استان بستر مناسب برای توسعه گردشگری است.
هادی قاسمی مسئول امور فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چهارمحال و بختیاری در گفت و گو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: زمینه و زیرساخت‌های لازم برای گردشگری عشایری در مناطق عشایری استان فراهم است.
وی افزود: در حال حاضر کمپ بزرگ عشایری در شهرستان کوهرنگ و اقامت‌گاه بوم گردی کول‌میشون در شهرستان اردل بخش میانکوه مشرف بر سد کارون چهار وجود دارد که مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی است.
قاسمی بیان کرد: به منظور رونق گردشگری عشایری در استان لازم است اقامت‌گاه بوم‌گردی در استان ایجاد شود تا شاهد توسعه و رونق باشیم.
هزینه راه‌اندازی اقامت‌گاه در مناطق عشایری بسیار پایین است
وی گفت: هزینه راه‌اندازی اقامت‌گاه مخصوصا در مناطق عشایری استان بسیار پایین است و از این طریق می‌توان به توسعه و رونق و همچنین جذب گردشگران به استان کمک کرد.
قاسمی خاطرنشان کرد: امروزه گردشگران به دنبال مشاهده رسوم گذشته هستند تا با سفر به هر منطقه با آداب و رسوم آن‌ها آشنا شوند.
در ادامه داود مهدوی عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور شهرکرد گفت: در عصر حاضر و در دوران هزاره سوم و پسا مدرنیسم، دیدن و تجربه زندگی عشایری در دنیای مُدرن امروز، برای گردشگران داخلی و خارجی جذابیت‌های بسیاری دارد و آن‌ها را برای درک این تجربه به‌سوی خود می‌کشاند، به طوری که جلوه‌های طبیعی و انسانی موجود در محیط زندگی عشایر، این گروه را به‌عنوان یکی از جاذبه‌های خاص و چشمگیر گردشگری مطرح کرده است.
وی افزود: نوع زندگی عشایری، زبان، موسیقی، غذاهای محلی، پوشاک، صنایع دستی، رقص و لباس‌های محلی به همراه آیین‌هایی مانند جشن‌های محلی و عروسی از پتانسیل‌های عمده این استان بوده که همواره مشتاقان بسیاری را به سوی خود دعوت کرده است، همچنین کوچ سنتی گله‌های عشایر بختیاری از ییلاق به قشلاق و بالعکس، مناظر طبیعی زیبای مسیر کوچ از جمله آبشارها، تنگه‌ها، جنگل‌ها و مراتع سرسبز و رودخانه‌های استان از دیگر جاذبه‌های گردشگری مناطق عشایری استان است.
بخش گردشگری عشایری مغفول مانده است
مهدوی گفت: بخش گردشگری عشایری و جنبه‌های مختلف و زیبای آن در همه عرصه‌ها از جمله شناخت و معرفی آن، بازاریابی و تبلیغات، زیرساخت‌ها و امکانات و معرفی و ارائه محصولات و فرآورده‌های گردشگری عشایری به جز در چند نقطه کوچک استان مغفول مانده و هنوز با توجه به جایگاه و ارزش این نوع گردشگری از آن استفاده نشده است.
این مدرس دانشگاه افزود: گردشگری عشایری تجربه‌ای جدید است که می‌تواند جامعه بشری را در شرایطی که روزگار خود را با تکنولوژی مدرن و ماشین‌آلات می‌گذراند و روح مردم در استیلای این آهنرباهاست را به خود جذب کند.
مهدوی ادامه داد: با توجه به تاریخ و فرهنگ کهن عشایر بختیاری استان که به دوران پارینه‌سنگی و ایلامی‌ها می‌رسد و همچنان زندگی عشایری و کوچ عشایر همچنان در دل این زیست بوم جاری است، مهیا ساختن شرایط برای گذران زمان هر چندکوتاه در طبیعت و همنشینی با عشایری که در فراغ تکنولوژی و فناوری برای کسب روزی تلاش می‌کنند، تجربه‌ای زیباست که می‌تواند گردشگران داخلی و خارجی بسیار زیادی را جذب و منبع درآمد جدیدی برای عشایر استان باشد.
وی بیان کرد: گردشگری عشایری همانند سایر اقسام و انواع زیرشاخه‌های گردشگری دارای مزایا و منافع بسیاری در حوزه های مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی است البته مشروط به اینکه به طور صحیح و علمی برنامه‌ریزی و مدیریت شود در غیر این صورت مضرات و خسارت‌های آن بیش از منافع این نوع گردشگری خواهد بود.
این استاد دانشگاه درآمدزایی و اشتغال‌زایی برای ساکنان محلی و نیز مردم استان، کارآفرینی در حوزه‌های بوم‌گردی و اکوتوریسم، معرفی تاریخ، فرهنگ و ادبیات بختیاری‌ها به همه گردشگران، توجه و جلوگیری از تخریب محیط زیست، منابع و جاذبه‌ها و … را از جمله مزایای گردشگری عشایری برشمرد.
وی تاکید کرد: با توجه به وضعیت زیرساخت‌ها و امکانات گردشگری استان، به منظور توسعه و رونق گردشگری عشایری همانند سایر انواع گردشگری نیازمند اطلاع رسانی، بازاریابی و تبلیغات در سطوح ملی و جهانی، آموزش و فرهنگ‌سازی به جامعه محلی و عشایر استان، ایجاد امنیت برای مردم و گردشگران، رعایت اصول بهداشتی در فعالیت‌ها و کسب و کارهای گردشگری عشایری و برنامه‌ریزی، مدیریت و کنترل و پایش این فعالیت‌ها در سطح استان و فراهم کردن سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در توسعه و تجهیز مراکز اقامتی، رفاهی و پذیرایی مناسب و… است.
گردشگری؛ موتور محرک توسعه
عضو هیات علمی دانشگاه پیام‌نور شهرکرد گفت: توسعه گردشگری و گرشگری عشایری یکی از راهبردها و رهیافت‌های جدید برای تحرک‌بخشی به اقتصاد محلی و حرکت به سمت توسعه و رفع محرومیت و فقر از جوامع محلی، روستایی و عشایری است، به طوری که برخی از دانشمندان و محققان امروزه از آن به عنوان موتور محرک توسعه در برخی نواحی که کشاورزی و دامداری تا حدوی پاسخگوی معیشت و زندگی آن‌ها نیست، یاد کرده‌اند.
وی خاطرنشان کرد: بایستی این را به خاطر بسپاریم که الزاما این نوع گردشگری به تنهایی نمی‌تواند منجر به توسعه همه‌جانبه و رفع تمامی محرومیت‌های منطقه و استان شود، ولی در صورتی که به درستی برنامه‌ریزی و مدیریت شود می‌تواند به طور محسوس با اشتغال‌زایی، کارآفرینی و درآمدزایی ناشی از آن، به رفع محرومیت و توسعه مناطق عشایری استان منجر شود.
منبع خبر:ایسنا
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.