روستای ایستا

روستا ایستا در استان البرز و در شهر طالقان قرار دارد. این روستا جز عجیب ترین روستا ها در ایران است، که مردم آن از لوازم مدرن استفاده نمی‌کنند و همچنین زنان را به روستا خود راه نمی‌دهند. مردم این روستا پیرو میرزا صادق مجتهد تبریزی و همچنین زندگی ساده هستند. مردم محلی این روستا ارتباط خوبی با سایر مردم ندارند و از آن ها دوری می‌کنند، و فقط آشنایان خود را به خانه های خود راه می‌دهند.

blank

بازدید از این روستا به دلیل نبود امکانات مدرن، به شما کمک می‌کند که با سبک زندگی چندین سال گذشته آشنا شوید. دلیل استفاده نکردن مردم روستا ایستا از ابزار مدرن پیروی از میرزا صادق مجتهد تبریزی است، که درباره استفاده نکردن از دستاورد ها و تکنولوژی فتوا هایی را صادر کرد. حتی ماشین در کوچه های این روستا پیدا نمی‌شود، همچنین مردم روستا برای سرگرم کردن خود از تلویزیون استفاده نمی‌کنند.

آشنایی بیشتر با روستا ایستا

در این روستا هیچ گونه مراسمی از عزا و عروسی گرفته تا جشن تولد و سالگرد ازدواج، برگزار نمی‌شود، و این کار ها را پوچ می‌دانند. اما مردم این روستا مهمان نواز هستند، اما هیچ گونه بانویی را به روستا خود راه نمی‌دهند، همچنین بانوان خود روستا تا به حال از خانه خود بیرون نیامده اند. مردم این روستا حتی در فعالیت های سیاسی و اجتماعی شرکت نکرده و اعتقادات خود را به کسی تحمیل نمی‌کنند.

این روستا بی نقص ترین حکومت را از گذشته تا به حال حکومت قاجار می‌دانند، و در تلاشند که نسبت خود را به حکومت قاجار برسانند. یکی دیگر از اعتقاداتی که در این روستا وجود دارد، نقطه عطف رواج بی دینی می‌باشد، که  مشروطه خواهی ایرانیان را انحرافات عقیدتی و رواج بی دینی می‌دانند. در این روستا مغازه آهنگری و نجاری و … وجود ندارد، و برای خرید وسایلی مانند پارچه، میخ، آهن و شیشه به شهر طالقان می‌روند و خرید خود را انجام می‌دهند.

blank

مردم این روستا برای داریی خود مالکیت چندانی ندارند، و اموال خود را فقط مختص به خود نمی‌دانند. اگر کسی از اموال آن ها استفاده کند با او دعوا نمی‌کنند و مال خود را با او سهیم می‌شوند. شما می‌توانید افرادی را در این روستا مشاهده کنید که در طول عمر خود فقط دو یا سه بار رنگ بیرون را دیده اند، و افرادی را که غیر از افراد محل زندگی خود باشند را اهل بیرون می‌گویند.

شغل اهالی روستای ایستا

در این روستا دو رشته کشاورزی و دام پروری انجام می‌گیرد، که دام پروری این روستا شامل پرورش گوسفند، مرغ و خروس، گاو و قاطر می‌شود. مردم این روستا درآمد خود را از طریق فروش زمین های خود و فروش گاو و گوسفند به دست می‌آورند. جالب است بدانید که مردم این روستا حتی شناسنامه ندارند، و آن ها جز جمعیت ایران محسوب نمی‌شوند و خدماتی که از طرف دولت باشد را دریافت نمی‌کنند. مردم این روستا اگر ندانند خوراکی که مصرف می‌کنند با چه چیزی تولید می‌شود، استفاده نمی‌کنند. حتی خوراکی هایی که در پرورش آن ها از سم و کود استفاده شده باشند به هیچ عنوان مصرف نمی‌کنند.

blank

در غذا های خود از گوشت بسیار کم استفاده می‌کنند و لبنیات خود را خودشان تولید می‌کنند. برای پذیرایی از مهمانان و مسافران از چایی استفاده می‌کنند، اما خودشان چایی را نمی‌خورند. مردان این روستا به جز استفاده از شلوار پیراهنی بلند بر تن کرده که تا رویه زانو آنان را می‌پوشاند.

منبع خبر:تاریخ ما

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *