داریوش مختاری ، با بیان اینکه  هزینه کرد این درآمدها نیز در مسیرهای آسیب زای دیگر است، گفت: عمده کسب درآمد شهرداری شیراز از محل سهم خدمات عملیات ساختمان سازی بخش خصوصی بوده و این عملیات بدون رعایت کافی اصول معماری و شهرسازی است و به طور تقریبی به هر تقاضا و تخلفی که به درآمدهای شهرداری بیفزاید، پاسخ مثبت داده می شود.

او پیامد اول این سیاست اجرایی را تخریب شدید بافت کالبدی شیراز دانست و با بیان اینکه پیامد دوم آن، تغییر کاربری فزاینده فضای سبز باغ های قصردشت و در دهه های اخیر، تغییر کاربری و تخریب خانه باغ‌های کهن این شهر بوده است، گفت: گرفتاری بزرگتر اینست که این درآمدها در زمینه هایی هزینه می شود که دوباره بر بحران های شهری افزوده و تخریب فزاینده بافت شهری را موجب می شوند.

مختاری گفت: ساخت پل های اضافی و غیرضروری و پرهزینه با تخریب بافت کالبدی همراه بوده اند و برای ساخت آنها از هرگونه تخریب فضای سبز اطراف خودداری نشده است. در امتداد همین تفکر اجرایی آسیب زا، گسترده تر شدن کلانشهر شیراز و حرکت رو به جلوی آن برای بسترسازی معابر و بزرگراه ها در حد و اندازه یک کلانشهر ۵ میلیون نفری بسیار بسیار سزاوار اندیشیدن لست. راهی که خروجی آن افزایش آلودگی ها و مخاطرات کم آبی است. دقیقا نقطه ای که کلانشهر مشهد و تهران در آن قرار دارند. دو کلانشهری که هر از گاهی در یک قدمی خالی از سکنه شدن قرار می گیرند.

مختاری در ادامه این نگاه انتقادی به مدیریت شهری در شیراز، افزود: یک آزمون برای رد یک یک سیاست‌های اجرایی موجود، بحران فزاینده ترافیک خودروهاست، حال آنکه طرح پرهزینه مترو هم اندک اثری در کاهش ترافیک شیراز تاثیر نداشته است. یادمان باشد تخریب باغ‌های شهر برای ساخت پل ها و تامین هزینه مترو انجام شد؛ اکنون با این شیوه مدیریتی، نه باغ داریم و نه از دامنه ترافیک کاسته شده است.

مختاری گفت: آیا وقت آن نرسیده است که در سیاست های اجرایی شهری، شیوه درآمدزایی ناپایدار شهرداری، اجرای پروژه های بزرگ شهری بدون مطالعات کافی، نگاه دوباره داشت و راهکارهای درست تر و بهتری را برگزید. با گسترده شدن دامنه بحران آب، مدیریت شهری در کلانشهر شیراز، افزایش درآمد و به دنبال آن آفرینش انباشتی از تهدیدها بوده است و انباشت درآمدهای کلان در شهرهای بزرگ از همه  سو به بحران آب دامن می زند. هدف گذاری توسعه کلانشهر شیراز به سمت و سوی یک سکونتگاه ۵ میلیون نفری، هرگز با رویکردهای یک مدیریت شهری پایدار سازگار نیست.

این پژوهشگر حوزه آب و باغ‌های شیراز گفت: شوربختانه در یک چرخه آسیب‌ زای تخریب- ساخت برای  گسترش معابر و بزرگراه‌ها، همچنان با حذف تدریجی چند هزار خانه باغ بافت تاریخی و جایگزینی آن با مجتمع های تجاری، روبرو هستیم. این نگاه توسعه خواه تا جایی دنبال می شود که گاهی با خودداری از هزینه کردهای ضروری همانند لایروبی رودخانه خشک و یا برطرف کردن گلوگاه‌های سیلابی شهر و عافلگیری های ناخواسته همراه می شود. اجرای صدها پروژه بدون مطالعه و سلیقه ای، جزو هدف گذاری های سالیانه مدیریت شهری در کلانشهر شیراز محسوب می‌شود؛ به این ترتیب، مسیر مدیریت شهری شیراز به طور مشخص افزایش تهدیدها و جایگزین کردن فرصتها با تهدیدهاست.

مختاری گفت: ما با مسایل شگفت انگیزی در حوزه مدیریت شهری روبرو هستیم. تخریب خانه باغ‌ها و کوتاهی در حفظ و نگهداری آنها و در همان حال تخریب خانه های تازه ساخت ۱۰ یا ۲۰ ساله، از این دست تهدیدهای فزاینده مدیریت ناپایدار شهری در شیراز است.

این کارشناس و پژوهشگر اضافه کرد: این تخریب‌ها که پشتیبانی شهرداری از آنها با هدف افزایش درآمد از محل سهم خدمات ساختمانی انجام می‌شود، سالیانه بخش زیادی از درآمد چندهزار میلیارد تومانی مجموعه مدیریت شهری را تامین می‌کند، اما زمان آن رسیده که به این چرخه تخریب-ساخت با دقت نگریسته و متوجه باشیم که کم دقتی به طور عمده، هدررفت منابع پایه سرزمینی و افزایش انبوهی از تهدیدها را منجر شده است.

منبع: ایسنا

مرتبط:

کلوچه مسقطی شیرازی، یک شیرینی ماندگار

به نقل از روابط عمومی سازمان حج و زیارت،  علی‌رضا رشیدیان درباره جزئیات بیشتر تفاهم‌نامه ایران و سوریه برای ازسرگیری سفر بین دو کشور، اظهار کرد:  به موجب این یادداشت تفاهم، برنامه‌ریزی شده اقدامات اجرایی برای بستن قرارداد با صاحبان هتل‌های مناسب و شرکت‌های خدمات‌دهنده حمل‌ونقل، تغذیه و تدارکات آغاز شود و امید است ظرف هفته‌های آینده، اعزام نخستین کاروان‌های زائران ایرانی به سوریه آغاز شود.

او افزود: همزمان با این اقدامات، دستورالعمل‌های لازم به دفاتر زیارتی برای ثبت‌نام، سازماندهی و اعزام زائران ابلاغ می‌شود.

سازمان حج و زیارت ایران و وزارت سیاحه و گردشگری سوریه تفاهم‌نامه‌ای را برای ازسرگیری سفرهای زیارتی امضا کرده‌اند که به موجب آن، ایران در سال ۱۰۰ هزار زائر به سوریه می‌فرستد و دولت دمشق نیز متعهد شده امنیت و بهداشت این زائران را تأمین کند. وزیر گردشگری سوریه همچنین گفته آژانس‌های این کشور را تشویق می‌کند تا به ایران گردشگر بفرستند. وزارت کشور سوریه نیز برای پذیرش زائران ایرانی اعلام آمادگی کرده است.

همچنین رییس سازمان حج و زیارت ایران گفته است: با توجه به شرایط کنونی به‌ویژه بعد از تحولات اخیر و برقراری  امنیت در این کشور و حضور زائرانی از کشورهای مختلف، مهم‌ترین خواسته و تاکید ما برای اعزام زائران ایرانی و برقراری سفرهای زیارتی به این کشور مساله امنیت بود.

علی‌رضا رشیدیان در جریان سفر چهارروزه به سوریه، ‌ دیداری هم با وزیر حمل و نقل این کشور داشت که تاکید کرد: نقل و انتقال مناسب زائران نیازمند همکاری شرکت‌های هواپیمایی ایرانی و نهادهای مربوطه سوری است و با توجه به امضای تفاهم‌نامه، ورود شرکت های هواپیمایی ایران برای انتقال زائران امر مهمی است و در این میان بهره‌گیری از ظرفیت طرف‌های سوری هم می‌تواند به انتقال بهتر زائران کمک کند.

او یادآور شد: در این راستا، مذاکرات ما با وزیر سیاحه و گردشگری سوریه برای ورود سالانه ۱۰۰ هزار زائر انجام شد و امید است در مرحله اجرایی به خوبی این امر عملیاتی شود.

زهیر خزیم، وزیر حمل و نقل هم با استقبال از برقراری دوباره سفرهای زیارتی، گفت: درباره اعزام زائران ایرانی هر آن‌چه در توان داریم انجام می‌دهیم. به طور قطع در نقل و انتقال زائران، هر نوع کمکی خواهیم کرد.

سفرهای زیارتی به سوریه از سال ۱۳۹۰ که این کشور درگیر جنگ شد، متوقف شده بود. این سفرها و اعزام کاروان‌های زیارتی در سال ۱۳۹۸ به صورت محدود از سر گرفته شد، اما با شیوع کرونا دوباره و تا امروز متوقف شد.

منبع: ایسنا

مرتبظ:

اظهارات وزیر کشور سوریه درباره «امنیت زائران ایرانی»

محمدابراهیم لاریجانی ـ مدیرکل اسبق دفتر بازاریابی و تبلیغات وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ـ  با اشاره به برنامه‌ها و سیاست‌های کلان گردشگری کشور به دنبال کاهش محدودیت‌های سفرهای داخلی و بین‌المللی، اظهار کرد: بسیاری از پروژه‌ها، مطالعات و اقداماتی که قبل از کرونا در حوزه معاونت گردشگری انجام می‌دادیم،  اکنون نسخه مناسبی برای درمان این روزهای گردشگری نیست؛ توسعه بازار های خارجی، تشدید نظارت، گسترش سرفصل‌های آموزشی، انجام مطالعات طرح جامع، پژوهش و این‌گونه اقدامات،  مناسب شرایط بحرانی و پس از رکود دوساله نیست؛ چراکه بخش خصوصی به عنوان خط مقدم عملیات گردشگری توان همراهی ندارد.

او افزود: توان بخش خصوصی گردشگری به انتها رسیده است، اقدامات و برنامه‌ریزی‌هایی که تا سال ۱۳۹۸ انجام شده بود، دیگر به درد امروز نمی‌خورد. توسعه بازار دیگر نسخه مناسبی برای امروز نیست، آن هم در شرایطی که آژانس‌داران و هتل‌داران و راهنماها در دو سال گذشته با مشقت و رکود مواجه شده‌اند. الان به طرح جدید نیاز داریم. در دوران پساکرونا، کارهایی که سابقا انجام می‌شد دیگر جوابگو نیست. امروز، کارهای متناسب با شرایط روز را نیاز داریم.  پساکرونا طرح خود را لازم دارد تا صنعت گردشگری بازیابی شود و فعالان به مدار تولید برگردند و جان تازه بگیرند و تکانی به خود بدهند.

او با اشاره به بیکاری متخصصان و نیروهای بخش‌های خدمات گردشگری در دوران کرونا، اظهار کرد: بعضی‌ها هنوز باور نکرده‌اند گردشگری به گِل نشسته و درحال نابودی است. این‌که در پشت درهای بسته، چند مدیر برای خود برنامه‌ریزی کنند نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود، اما اگر قصد داریم برای مردم و فعالان بخش خصوصی برنامه‌ریزی کنیم، باید درها را باز کنیم، فعالان و نیازهای‌شان را ببینیم. آژانس‌داران و هتل‌دارهای ورشکسته و راهنماهایی را که راننده تاکسی شده‌اند ببینیم. الان، مدل برنامه‌ریزی فرق کرده است.

این کارشناس گردشگری که اکنون مدیریت شهری تنکابن را به عهده دارد، گفت: از مدل برنامه‌ریزی‌ای که این روزها مدیران گردشگری از آن صحبت می‌کنند، برداشت می‌شود که پشت درهای بسته نشسته‌اند و بیرون را نمی‌بینند، یعنی اقداماتی را می‌خواهیم انجام دهیم که سال ۹۸ انجام می‌دادیم. آن سال میز چین را راه‌اندازی کردیم، علایق و سلایق گردشگران چینی را مطالعه کردیم، ولی امروز نباید سراغ همان برنامه‌ها رفت و همان کارها را تکرار کرد. آن زمان، صنعت گردشگری کِشش داشت، مردم کار می‌کردند، بعد از برجام پولی درآورده بودند، تورها به قوت خود باقی بود و توسعه بازار هم معنا پیدا می‌کرد،  تشدید نظارت لازم بود، آموزش هم همین‌طور، اما الان این کارها جواب نمی‌دهد، چون خط مقدم عملیات که بخش خصوصی است، توانی برای حرکت ندارد.

لاریجانی ادامه داد: در برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری گردشگری دو دیدگاه می‌توان داشت، نخست این‌که از پشت درهای بسته برای آن برنامه‌ریزی کنیم که در این صورت خروجی، حساب اقماری، طرح ملی، سند جامع گردشگری و برند خواهد بود. البته که این‌ها خوب و ضروری است، ولی دردی از بخش خصوصی درمان نمی‌کند. حساب اقماری برای پیشبرد بحث‌های گردشگری و گرفتن سهم از دولت خوب است، ولی توریست به کشور اضافه نمی‌کند، کیفیت هتل را بالا نمی‌برد، بازار را رونق نمی‌دهد و خسارت بخش خصوصی را جبران نمی‌کند. طرح جامع استان‌ها هم که می‌دانیم برای کتابخانه است.

او افزود: بیشتر از دو سال است که گردشگری ایران صاحب برند شده است، ‌ الان آن برند کجاست، چه می‌کند، اصلا چه شده است؟ همه آن برنامه‌ها، طرح‌ها و اقدامات نتیجه نگاه و رویکرد نخست است، اما در دیدگاه دوم  می‌توان برنامه‌ریزی را مبتنی بر بازار انجام داد که نتیجه آن تبلیغات، حضور در نمایشگاه، برگزاری رویداد، بازاریابی، حل مشکلات گردشگری سلامت، سامان‌دهی مرز مهران، حضور در بازار عراق و اروپا و این مدل برنامه ها است. باید انتخاب کنیم کدام دیدگاه را ترجیح می دهیم.

مدیرکل اسبق بازاریابی و تبلیغات گردشگری گفت: ممکن است برخی بگوید هر دو دیدگاه را توأم و تلفیقی باید پیش ببریم، ولی نظرم این است که باید روی دیدگاه دوم متمرکز شویم تا گردشگری به خود آید و فعالان صنعت جانی تازه بگیرند و امیدی ایجاد شود. این رویه را یکی دو سال ادامه دهیم و بعد به همان اقدامات و برنامه‌های سال ۹۸ به قبل برگردیم.

او همچنین گفت: اگر مدیری در بخش‌های آموزش، بازاریابی و گردشگری داخلی این ماجرا را درک نکند و این حساسیت و پیچ تاریخی را درک نکند و فکر کند کرونایی نبوده و اتفاقی نیافتاده و همان کارهای قبل از کرونا را ادامه دهد، کاملا اشتباه کرده است و فاجعه رخ خواهد داد. باید درک کرد که با شرایط تازه‌ای روبه‌رو هستیم، در واقع تمام ۴۰ سال گذشته، یک طرف قرار دارد و این دوران یک طرف. باید کار جدیدی را شروع کرد، وگرنه باخته‌ایم. اگر با هوشمندی شرایط جدید را درک کنیم، قطعا برنامه‌ریزی درستی انجام خواهد شد.

او ادامه داد: ما همیشه شعار می‌دادیم گردشگری فرابخشی است، الان باید شعار این باشد که گردشگری، «اقتضائی» است، اقتضای امروز ایران، جهان و رقبا. روحیات ملل بعد از کرونا اقتضائات خاصی می‌طلبد، برنامه‌ریزی خود را می‌خواهد. نهایتا گردشگری را اقتضائی ـ فرابخشی بدانیم. اگر کسی این را درک نکند باید فاتحه‌ آن را بخوانیم.

لاریجانی گفت: وضع گردشگری کشور به گونه‌ای است که الان باید تمام اقدامات و  برنامه‌ها برای بازیابی صنعت گردشگری و فعالان آن هدفمند باشد و به برون‌رفت از رکود کمک کند و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز وقت، هزینه و منابع کارشناسی خود را برای تهیه و تدوین طرح‌ها و ایده‌هایی که به  تحریک تقاضا با محوریت عرضه توسط فعالان رسمی گردشگری می‌انجامد،  صرف کند.

منبع: ایسنا

مرتبط:

ثبت جهانی ؛ نسخه درمان رنج‌های بام ایران