سفرنامه مزرعه فرانسوی استهبان در شیراز

استهبان در شرق استان فارس واقع شده است. این شهرستان از شمال با دریاچه بختگان و از سمت جنوب با شهرستان داراب هم مرز می باشد.

تاریخچه استهبان

استهبان واژه ای پهلوی از عبارت سته بان، به معنای تاکستان (انگورستان) یا نگهبان شهر استخر است.

در گذشته شهر استهبان، اصطهبانات نام داشته است.همچنین به نام های دیگری مانند اصطخری، اصطبهان، اصتهجان و صابونات نوشته و خوانده شده است. در منابع تاریخی و جغرافیایی متعددی از سرزمین استهبان نام برده شده است. گفته شده است: نام این شهر استهبانات بوده که با گذشت زمان به اصطهبانات تغییر پیدا کرده است.

در واقع کمابیش در منابع متعدد تاریخی و جغرافیایی نامی از سرزمین استهبان آورده شده‌است. فارسنامه ناصری گوید که نام این شهر استهبانات بوده که پس از استیلای عرب به اصطهبانات تغییر یافته‌است.حدودالعالم با استناد از المسالک و الممالک اصطخری شهر را اصطهبان و همچنین اصطهجان می‌نامد، ابن بلخی در فارسنامه خود به اصطهبان اشاره دارد ولی نزههالقلوب آن را اصطهبانان ذکر می‌کند، ابن حوقل و مقدسی نیز در کتب خود اصطهبانات را آورده‌اند.

منابع فوق حاکی است که در طول ده سده شکل بیانی آن ثابت مانده و فقط از لحاظ نوشتن دچار تغییری جزئی گردیده‌است، این امر نشان می‌دهد در طول سال‌های بسیار اصالت این واژه حفظ شده و تغییر نکرده‌است.

سفرنامه مزرعه فرانسوی

تاریخ ۱۳۶۱/۰۱/۲۰

ساعت  ۰۵:۳۰ از طریق جاده شیراز – استهبان  بوسیله اتوبوس بوس عزم سفر کردیم.

مقصد مزرعه فرانسوی در ۱۸۰ کیلومتری شرق شیراز بود. این محل یکی از تنگه های متعدد رشته کوه استهبان است که دارای آب فراوان و زمین مسطح کم و بیش عریض است. چشمه های متعددی در سطح دره پراکنده می باشد که همگی تشکیل جویباری را می دهند که  از وسط دره نهر به سوی دشت جریان می یابد.

در اطراف محل و این نهر باغچه های متعددی از درختان سردسیر توسط اهالی محل احداث شده است. در محل هایی که کم و بیش مسطح است و حالت دره را از دست داده اند گندم و انگور  کاشته شده  است. در اواسط تنگ در شمال آن چشم انداز زیبای دریاچه بختگان نمودار می گردد.

به گفته اهالی بومی محل، دلیل نام این محل بخاطر فعالیت نمودن اعضای یک شرکت کاوش نفت در آن حوالی است که بطور اعم اعضای آن شرکت از اشخاص فرانسوی تشکیل شده بوده اند. در ساعت ۰۷:۳۰ در محل از اتوبوس پیاده شدیم و پس از صرف صبانه راهپیمایی را آغاز نمودیم؛  نهار را در کنار چشمه ای در اواسط دره صرف کردیم و پس از صرف نهار به بازدید محل پرداختیم. بعد از بازدید و کاوش محل بازگشت را آغاز کردیم. در راه بازگشت در کنار دیواره ی سنگی به مدت یک ساعت فن سنگ نوردی را مختصرا” تمرین نمودیم. در ساعت ۱۸:۰۰ توسط یک دستگاه وانت بار به شیراز بازگشتیم.

تعداد افراد حاضر در این سفر جمعا”۱۲نفر بودند.