نوش آباد،سفر به شهر بی زوال
در شمالی ترین نقطه استان اصفهان و به فاصله پنج کیلومتری کاشان، از شهری روایت می شود که ریشه از انوشه گرفته است، جاودان و بی زوال.
به گزارش ایسنا، به روایت مرحوم دهخدا، روزی روزگاری شهری خوش و خرم بوده است و روان جاویدی دارد و به نوشته مرحوم حسن نراقی، نویسنده تاریخ قم، یکی از اَکاسره ساسانی، چون آنجا را موضعی خوش یافت، بفرمود دیهی بنا کنند انوشاباد نام.
و این روان جاودانه را امروز به نام نوش آباد می شناسیم. سرزمینی آرام گرفته در دامان گرم ریگزارهای کویر که تا چشم کار می کند تاریخ و تمدن این ملک پرگهر را روایت می کند. برای نوش آباد بیش از یک صد اثر تاریخی شماره شده است که اولین آن مناره بلند و برافراشته مسجد جامع است و یکصدمین آن، مجموعه باستانی با سه طبقه در عمق زمین، شهر زیرزمینی نوش آباد که بزرگ ترین معماری دستکند جهان است.
از مدخل کاشان و بعد از بلوار کویر که به کویر مرنجاب راه می گشاید، از پل زیرگذر راه آهن سراسری شمال – جنوب که بگذری، به فاصله چند متر، گنبد فیروزه ای و مخروطی امامزاده محمد است که از میان درختان کاج با منظره زیبای تاریخ و طبیعت به استقبال می آیند.
پس از آن با نگاهی به چپ، مناره مسجد جامع را می بینی که یادگار دوران سلجوقی است و روزگاری آتشکده و راهنمای مسافران کویر بوده است. از زیر بازارچه مسجد جامع و از کنار حوضخانه آن، ماذنه مسجد امام علی (ع) به جا مانده از دوران ایلخانی و درخت کهنسال گز آن به خوبی دیده می شود.
قلعه خشتی سیزان نوش آباد نیز با گذشت چندین قرن هنوز با شکوه و با صلابت ایستاده است، هرچند که از گزند باران و آفتاب بی نصیب نمانده و دستخوش فرسودگی و تخریب شده است، اما هم چنان مغرور و با صلابت، امنیت و آرامش را به شهروندان می بخشد.
مسجد حاج سید حسین و ماذنه فیروزه ای مسجد دو طبقه امام موسی بن جعفر (ع)، به فاصله چند متر جدای از هم قرار گرفته اند و آب انبار درب ریگ روایت تاریخ صفویه در این شهر کویری است و کیست که نداند آب و معنویت جوهره پاکی جسم و روح انسان در مسیر تعالی و حرکت است .
موزه نوش آباد که بعد از یک دهه هنوز چشم انتظار مرمت است و ساختمان پژوهشگاه میراث فرهنگی هم چون گنجینه ای کهن، فصلی دیگر از تاریخ و تمدن ساکنان کویری استان پهناور اصفهان را در برابر چشم ناظران می گشایند.
اما نبض زمان در زیر زمین نوش آباد است که می تپد. نمونه ای منحصر به فرد از خلاقیت و نبوغ ایرانی از ورای همه قرون و اعصار را به تماشا می نشینی. دالان های پیچ در پیچ که بزرگ ترین معماری دستکند جهان است. جایی رمز آلود و عجیب که در سکوت خود، تاریخ و اندیشه و خردمندی و صلح طلبی ایرانیان را از ورای هزاره ها فریاد می کند و آنجایی که انگار جهانی دیگر است. مجموعه ای که در زیر بافت تاریخی شهر گسترده شده تا در زمان حمله مهاجمان، مردمانش را به امنیت و آرامش برساند و به روایت کهنسالان تا شهر سبز نیاسر ادامه دارد.
بیرون از محدوده شهر نوش آباد، ده ها اثر تاریخی برگ تمدن این کهنه دیار را در قلعه های مورچان، شجاع آباد، تپه خروس، وزیر، فیض آباد، قوام زنگ، کدیش، رباط احمد آباد، تقی آباد، پل اسحاق آباد، ساباط اقبالیه و … ورق می زنند و اینک این تویی و پهنه بزرگ و سترگ کویر برای پرواز به بیکرانه بودن.
گوشه گوشه ایران، پرافتخار و زیباست و باید با چشمان عاشق آن را تلاوت کرد و در سفر شمال به جنوب کشور، کاشان و نوش آباد، مقصدی است که هم زیبایی های کویر را در خود دارد و هم زیبایی های کوهستانش تو را سرشار از حلاوت و طراوت می کند.
منبع خبر:ایسنا
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.