تاریخ ۱۳۶۹/۰۱/۳۱

ساعت ۱۵:۰۰ بعد ازظهر طی قراری که از قبل گذاشته بودیم در محل چهار راه مشیرنو جمع شدیم و یکی از اعضا به نام بهمن صادقی نیز ماشین لندرور خود را آورده بود. بعد از بستن کوله ها و جادادن خودمان در ماشین به سمت جاده بوشهر حرکت کردیم.

هدفمان غاری بود که نشانی آن را از یک روستایی گرفته بودیم که در روستای کلانی در اطراف دشت برم بود. پس از رسیدن به تنگ بل حیاط به سمت چپ جاده منحرف  و جاده خاکی دشت برم را که با تابلو مشخص شده بود دیده و وارد آن شدیم. پس از حدود یک کیلومتر به علت پوشش گیاهی انبوهی که در اطراف وجود داشت هوای بسیار دلپذیری بوجود آورده بود.

بعد از گذشتن از یکی، دو روستا به منطقه کاملا پوشیده از درخت رسیدیم و پس از گذشتن از یک رودخانه بدون آب  در حدود ساعت ۱۷:۳۰ بود که به نزدیکی روستای کلانی رسیدیم؛ در همین جا بود که ماشین ما پنچر شد و مجبور شدیم یک ساعت وقت خود را با پنچر گیری تلف کنیم. پس از رسیدم به روستای کلانی چند سرو بزرگ و قدیمی  نشان از قدیمی بودن روستا را می داد. هدف ما منطقه در پناه در پنج کیلومتری این روستا در سمت راست بود که چند عشایر معمولا در این مکان زندگی می کنند.

پس از رسیدن به منطقه درپنا و پرسیدن از عشایرها و گرفتن نشانه غار وسایل و کوله ها را از ماشین پیاده کرده و به علت تاریک شدن هوا رفتن به غار را  به فردا صبح موکول کردیم و شب را در نزدیکی آب انباری که به وسیله لوله از چشمه به پایین دره انتقال می یافت بسر بردیم. بعد از شام خوردن نیز یک هشت پا را هم که توسط شاهین آورده و سرخ شده بود نوش جان کردیم.

صبح ساعت ۰۷:۳۰ از محل آب انبار که ارتفاع آن ۱۴۲۰ متر بود حرکت کردیم و ساعت ۰۸:۱۰ به چشمه اصلی رسیدیم؛ ارتفاع آن ۱۵۷۰ متر بود و ساعت ۰۸:۴۵ به غار رسیدیم. دهنه غار سمت چپ در داخل سوراخ کوچکی که به وسیله سنک توسط دهاتی ها بسته شده بود و ارتفاع آن نیز ۱۷۵۰ متر می باشد.

پس از وارد شدن به درون غار به یک تالار نسبتا بزرگی رسیدیم که یک راه از سمت راست داشت و یک راه هم از مقابل که دوراه در نهایت به یک چاه که حدود ۲۵ متر عمق و ۱۵ متر عرض که در بعضی نقاط بیشتر هم می شد می رسید. پس از بستن یک فرود به داخل چاه،  قسمت های مختلف را بازدید و فقط مقداری آب از سمت بالا به پایین می ریخت که جالب بود و دیگر چیز جالبی نداشت و بلافاصله نیز به طریقه صعود یخچالی به سمت بالا آمدیم. ساعت ۱۲:۴۵  از غار خارج شدیم و در ساعت ۱۴:۰۰ به محل خواب رسیدیم و ساعت ۱۵:۰۰ به سمت شیراز حرکت کردیم.

مشخصات منطقه:

• منطقه در فصل بهار و در فروردین ماه بسیار جالب و دیدنی است
• منطقه بسیار گرم و کم آب است

افراد شرکت کننده در این اکتشاف  ۱۰ نفر بودند.

تاریخ ۱۳۶۸/۰۸/۲۰

ساعت  ۶:۳۰  از ترمینال شیراز  به سمت یاسوج حرکت کردیم .

مقصد  قله حوض دال دنا بود.

افراد شرکت کننده :  علیرضا قاجار – مرتضی سفید – نادر کرمی و شاهین عارف نیا بود.

ساعت ۰۸:۴۵  به اردکان رسیدیم و ساعت۰۹:۴۵  وارد یاسوج شدیم ؛ پس از گرفتن یک ماشین برای سی سخت ساعت۱۰:۰۰ حرکت کردیم و ساعت۱۰:۴۵ به سی سخت رسیدیم و پس از رفتن به درب منزل مسئول پناهگاه، آقای آصف و اطلاع دادن در مورد رفتن و مسیر خود به قله  حوض دال دنا، ساعت۱۰:۵۰ به طرف دره بزکش حرکت کردیم.

در ابتدای راه پس از گذشتن از روستا و چند باغ  باید از سمت راست به طرف مدخل دره رفت، پس از حدود دو کیلومتر به مدخل دره رسیدیم . رشته کوه کاملا زیر برف فرو رفته بود اما ما هنوز به برف نرسیده بودیم. در ساعت۱۲:۲۰  به چشمه کلنجه رسیدیم که در پایین آن نیز تعدادی درخت وجود دارد. پس از استراحت و پوشیدن گیت راه خود را به سمت راست دره ادامه دادیم. در این قسمت  برف قابل توجه ای  روی زمین داشتیم. پس از وارد شدن به دره به علت ابری شدن آسمان صلاح دانستیم که با قطب نما  گرا بگیریم.  گرای مسیرمان از چشمه و مدخل دره سمت راست  ۷۰ درجه بود به طوری  که در وسط  دره داخل شدیم.

به علت برف زیاد و احتمال بهمن در زمستان می بایست حتما از روی یال دره حرکت کرد؛ البته در روی یال هم برف خیلی زیادی است که صعود را خیلی مشکل می کند؛ پس از ادامه دادن مسیر و گرا  گرفتن من و یاد داشت کردن توسط  نادر،  من بهتر دانستم که  با وجود امکان بهمن از وسط دره مایل به یال سمت راست حرکت کنیم. در ساعت ۱۵:۰۰ به مکانی رسیدیم که دره تقریبا باریک شده  و راه باریکی پیدا کرده بود. ارتفاع نیز به حدس من حدود ۳۰۰۰ متر می باشد. سمت راست ۵۰ متربه طرف  بالا کلاهک با زاویه ای نظر من را جلب کرد و مناسب دیدیم که با وجود این هوا شب را  با چادر زدن در این مکان بمانیم. پس از فرستادن نادر برای بازدید از محل و مناسب بودن محیط برای چادر زدن به آنجا رفتیم و بلافاصله مکان را برای چادر زدن آماده کردیم و پس از چادر زدن به داخل چادر رفتیم. هوای بیرون تقریبا در حدود ۱۵-۲۰ درجه زیر صفر بود اما ما با چادر دوپوش احساس سردی نکردیم. شب هوا خیلی بد شد.

صبح حدود ۳۰ الی ۴۰ cm   برف باریده بود که باد مقداری از آن را روی چادر ما ریخته بود. پس از خوردن صبحانه و جمع کردن وسایل در ساعت۰۹:۴۰ از محل نصب چادر حرکت کردیم، همه جا را مه گرفته بود و بوران شدیدی قدرت دید را از ما گرفته بود. از روی رد پا و گرفتن گرا به سمت پائین حرکت کردیم و   به چشمه کلنجه رسیدیم .

برف تمامی سی سخت را پوشانده  و حدود cm 20   در سی سخت برف باریده بود. در ساعت ۵/۱۲ به سی سخت رسیدیم ، همه لباس هایمان خیس شده بود. پس از رفتن به تربیت بدنی شب را در آنجا  ماندیم و صبح به سمت یاسوج حرکت کردیم.

• مسیر زمستانی از دره بزکش و از روی یال سمت راست است.
• تنها پناهگاه به دردبخور در زمستان همان مکانی که ما ماندیم ( گرای ۱۴۰ درجه)
• مساحت پناهگاه ذکر شده ۵*۲ است البته در صورت صاف کردن تا ۲۰ متر مربع نیز می رسد.

هدف  صعود به قله پازن پیر

تاریخ ۱۳۶۹/۰۳/۱۳

ساعت  ۶ صبح  با جمع شدن اعضا در چهارراه پارامونت و رفتن به سمت اردکان برنامه شروع شد. مقصد جاده کاکان به یاسوج است؛ تعداد اعضای شرکت کننده در برنامه ۷ نفر بود که تعداد۵  نفر از دوستان  و یکی از اعضا که شکارچی بودند نیز ما راهمراهی کردند. تا اردکان با مینی بوس رفتیم و از آنجا تا کمهر با یک نیسان و بعد از رسیدن به کمهر و راضی کردن راننده که ما را تا دو راهی کاکان و مارگون برساند.

در نزدیکی دوراهی مارگون به کاکان نزدیک یک چشمه ایستادیم و پس از خوردن صبحانه  ۵ نفر شکارچی نیز با لندرورشان رسیدند که پس از جا دادن خودمان در لندرور به سمت کاکان حرکت کرده و ساعت ۱۰:۴۰ به منطقه کاکان رسیده و به سمت یاسوج حرکت کردیم؛ قله دنا از گردشگری اردکان پدیدار بود تا آنکه به نزدیکی آب نهر که منطقه ای پر از درخت و آب و همراه با یک آبشار که از سمت چپ به پایین سرازیر می شد رسیدیم. ارتفاع ۲۳۶۰ متر بود، پس از آماده شدن افراد ساعت  ۱۲:۳۰ از روی یال سمت راست تنگ و رودخانه ادامه ی مسیر دادیم.  ۲ و ۳ بار به علت پایین رفتن و داخل تنگ باریکی که رودخانه از آن بیرون می آمد به آب زدیم تا نهایت به یک دیواره ای که تنگ را بن بست کرده بود رسیدیم؛ چشمه بسیار جالبی از آن بیرون می ریخت و ارتفاع آن ۲۵۵۰ متر بود. در آنجا ۲ راه که یکی به سمت راست و یکی به سمت چپ بود که بر اثر اشتباه من به سمت راست حرکت کردیم و بعد از گذشتن یک سربالایی با شیب زیاد وریزال به سمت چپ مسیر را عوض کرده و به نهایت دره رسیدیم که یال چال کلاغ پدیدار شد. ساعت ۱۴:۴۰ به روی یال قله چال کلاغ رسیدیم . به علت اشتباهی که کرده بودیم ما در مسیر قله چال کلاغ افتاده بودیم و اگر در ارتفاع ۲۵۵۰  متر به جای اینکه از سمت راست حرکت کردیم از سمت چپ حرکت کرده بودیم سر بالایی کمتری رفته و به پایین تنگ خطیر سوخته و زیر شیب قله می رسیدیم؛ به همین خاطر ما مجبور شدیم که یک سرازیری زیادی را پایین و به سمت عشایرهایی که زیر شیب قله بودند رفتیم. ارتفاع یال ۳۱۹۰ متر بود و قله دقیقا معلوم و عظمت و شکوه خود را کاملا نشان می داد. در این نقطه هم بود که بچه های شکارچی  همراه ما به علت دیدن مسافت زیادی تا قله که در پیش داشتیم مجبور به بازگشت شدند و گروه ۷ نفره راه خود را به سمت پایین ادامه داد. به علت موقعیت خوب و نبودن باد و آب فراوان عشایرهای زیادی در این منطقه بودند. ساعت ۱۹:۴۰ به نزدیکی عشایر ها و مکان صعود برای فردا رسیدیم، البته به علت بد بودن حال من و ضعف کردن مدتی به این خاطر تاخیری در پایین آمدن موجب شد.

ارتفاع ۲۶۰۰ متر بود که شب را در کنار عشارها ماندیم و صبح ساعت  ۰۶:۲۰ حرکت  خود را به سمت قله آغاز کردیم. از دره ای که سمت روبروی ما بود و باید یک شیب بسیار زیادی را  طی می کردیم تا به آن برسیم؛ مسیر شروع شد. مسیر تا ابتدای دره به صورت ریزال بود و ما آن را به صورت مارپیچ طی کردیم. ساعت ۰۹:۵۰ بود که به ماکزیموم یال رسیدیم که ارتفاع  آن ۳۵۰۰ متر بود. بعد از گذشت یک سر بالایی قله در سمت چپ پدیدار شد و مسیر قله از ادامه تنگی که از دو طرف به وسیله شیب زیادی احاطه شده بود؛ در کف آن و اطرافش یخچال های بزرگی بود، شروع شد که به علت عدم اطلاع ما و کروکی های قبلی ما از شیب این دره پایین رفته و بعد، از روی شیب مقابل به سمت بالا ادامه دادیم که پس از گذراندن  دو  و سه یال کوچک به سمت راست ادامه مسیر دادیم. دره  دیگر در جلوی ما بود که ما آن را ادامه داده و به سمت بالا و قله حرکت کردیم.

قبل از گذشتن از یک یخچال ساعت ۱۱:۰۰ استراحت کردیم و سپس از این یخچال که بسیار بزرگ بود و بین ما و شیب نهایی قله وجود داشت گذشتیم. شیب زیر قله پر از برف بود و می بایست از سمت چپ آن را صعود کرد. پس از گذشتن از این سربالایی که شیب زیادی داشت ساعت ۱۴:۰۰   همگی روی قله ایستاده بودیم. به غیر از فرزاد که به علت بد شدن حالش و استفراغ در ارتفاع ۴۰۰۰ متری ایستاد.

ساعت ۱۴:۴۵ به سمت پایین حرکت کردیم. مسیر برگشت از دره سمت چپ می باشد که به صورت ملایم به سمت پایین می رفت؛ ما از مسیر قبلی و سمت راست حرکت کردیم و بعد از گذشتن از یخچال بزرگ وشیبی که از آن پایین آمده بودیم دره را ادامه دادیم و به جای  اینکه سر بالایی برویم آن را دور زدیم. انتهای دره عشایرها در روبرو ما قرار داشتند که مشخص بود که از مسیر دره راه ندارد اما به سمت چپ دور زده و بعد از وارد شدن به داخل دره تنگ  و پر از برف راه خود را به سمت بالا ادامه دادیم. در این مکان می بایست بلافاصله به سمت چپ حرکت کنیم و شیب را بالا برویم که به علت اشتباه و ندیدن رد پایمان خیلی جلو رفتیم و نتیجه آن شد که سر بالایی بیشتری رفته و قله ۳۵۵۰ متری نیز صعود کردیم. بعد که روی قله رسیدیم مسیر را دقیقا دیده  و به سمت انتهای شیب پایین آمدیم و بعد از وارد شدن در شیب ریزالی به سمت پایین حرکت کردیم.

ساعت ۱۹:۴۰ به مکان شروع رسیدیم و شب را خوابیدیم. به علت خستگی زیاد من که خوابم نبرد، تعداد دیگری از بچه ها هم خوابشان نبرد. صبح پس از صرف صبحانه به علت اینکه مسیر برگشت یک شیب زیادی  را داشت و بچه ها میل به مسیر رودخانه داشتند، ما از مسیر رودخانه و گرای ۲۷۰ درجه به سمت یاسوج حرکت کردیم. ساعت  ۰۷:۳۰ از عشایرها خداحافظی کردیم و در ساعت ۱۰:۲۰ به پایین تنگ رسیدیم. عشایرها می گفتند که داخل تنگ راه است ولی باید به آب بزنیم که ما مسیر سر بالایی تنگ را انتخاب کردیم و از سمت راست تنگ به سمت بالا حرکت نمودیم. پس از گذشتن از یک سر بالایی و سرازیرشدن از یک یال و سر بالا رفتن از یال دیگر به نهایت یال رسیدیم که جنگل های یاسوج و جاده یاسوج دقیقا مشخص شد که ارتفاع آن ۲۶۰۰ متر بود.

ساعت ۱۲:۵۰ از جاده مال رویی که دقیقا مشخص شده بود  به سمت پایین حرکت کردیم و پس از وارد شدن به جنگل ها به چشمه ای رسیدیم که ( چشمه یک شب ) نام داشت. پس از استراحت به سمت پایین حرکت کردیم. مسیرمان  سرازیری داشت و در جاده هرچه پایین تر می رفتیم بهتر می شد؛ تا اینکه جای ماشین را دیدیم سپس از یک دوراهی جاده  و وارد شدن به تنگ ماشین تویوتایی ما را سوار کرد که ساعت ۱۲:۱۵ بود. پس از ۲۵ دقیقه ماشین سواری به روستای کوشه رسیدیم که در ۱۲ کیلومتری یاسوق واقع شده است و پس از مرتب کردن وسایلمان سر جاده ی اسفالت ایستادیم و با مینی بوس به سمت یاسوج حرکت کردیم.

مشخصات منطقه:

منطقه بسیار زیبا و پر از آب است و موقع و زمان صعود برای این قله فصل تابستان می باشد.