تاریخ جمعه   ۲۵/۵/۱۳۷۰ 

در این  برنامه سفری به  قله  قلات  داشتیم؛ در زیر گزارش کوتاه از این سفر را به روی کاغذ آورده ام.

صبح جمعه ما از فلکه قصرالدشت حرکت کردیم و در ساعت ۷:۱۵ به گویم رسیدیم و حدودا” نیم ساعت راه رفتیم تا به چشمه گویم رسیدیم،  پس از استراحت کوتاهی و شستن دست و صورت  و تعویض لباس ها از چشمه گویم به سوی چشمه آملی حرکت کردیم و پس از گذشت ۲ ساعت  ( ساعت ۹:۴۵ ) به چشمه آملی رسیدیم و صبحانه را در آنجا صرف کردیم.

ساعت  ۱۱:۱۵ از چشمه آملی برای صعود به قله قلات حرکت کردیم  و ساعت  ۱۳:۴۵  به قله رسیدیم. بعد از قله قلات به طرف طهماسبی حرکت کردیم و ساعت ۱۵:۳۰ در طهماسبی بودیم و ساعت ۱۶:۱۵ به آب ریزک رسیدیم. ساعت ۱۸:۰۰ عصر از آب ریزک به طرف قلات حرکت کرده  و حدودا”  ساعت ۱۹:۳۰ به قلات رسیدیم  و ۲ ساعت بعد ( ساعت ۲۱:۳۰ ) به شیراز رسیدیم.

در اینجا سفر ۱۲ ساعته ما به پایان رسید.

مرتبط:

سفرنامه دره اناری – منطقه اکبرآباد کوار

سفرنامه تنگ تیزآب ۲

سفرنامه صعود به قله دنا

تاریخ ۱۳۶۰/۰۲/۱۸

ساعت ۰۶:۳۰ از طریق جاده شیراز – جهرم با اتومبیل ژیان مسقف متعلق به جواد راضی به طرف مقصد حرکت نمودیم. مقصد یکی از دره های کوه اکبرآباد بود. قریه  له کوه در ۴۸ کیلومتری شیراز و ۵ کیلومتری قریه  اکبرآباد واقع  است. جاده اصلی از ۲ کیلومتری قریه عبور می کند. تعداد افراد گروه در این سفر جمعا ۸ نفر بود.

تنگ آب ریزک یکی از دره های رشته کوه اکبرآباد که دره بلند و باریکی است. در ابتدای دره در ضلع شرقی محل استخراج سنگ ( آهنک پی ) از دیواره مشخص است. در اواسط دره چشمه کوچکی وجود دارد که آب آن در سال ۱۳۵۲ از طریق لوله سربی به قریه  له کوه  که ۲۰۰ نفر جمعیت دارد منتقل شده است ( از طریق خودیاری مردم قریه ) راه عبور و رسیدن به چشمه از کمرگاه ضلع شرقی دره است.  در نزدیکی چشمه  دره  ۲ شاخه می شود؛ در انتهای شاخه شرقی که بن بست است چشمه کوچکی زیر دیواره واقع شده و مسیر ورود به شاخه دیگر که شمالی است از کنار چشمه به سمت غرب است که پس از حدود ۳۰۰ متر با یک زاویه قائمه  به شمال تغییر جهت می دهد.

تا قله حدود ۵/۲ کیلومتر مسافت است که راه عبور از طریق کف دره و محل عبور آب ( که فعلا خشک است ) امکان دارد. انتهای دره مانند تمام دره ها این رشته کوه به دیواره عمودی با ارتفاع بسیار زیاد می رسد که مشرف بر دریاچه مهارلو و جاده شیراز – فسا و ده مهارلو است.

چشمه کهنه مهارلو دقیقا در راس القدم دره واقع شده است.

در ساعت ۱۷:۰۰ از قله به سوی ابتدای دره بازگشت نمودیم که بعلت بعد مسافت و خستگی جسمی افراد حدود ۴ ساعت بعد زمانی را در بر گرفت . در ساعت ۲۱:۰۰ به شیراز وارد شدیم.

مرتبط:

سفرنامه غار شاهپور

سفرنامه قصر ابونصر

تاریخ ۱۳۶۰/۰۲/۲۵

ساعت ۰۵:۳۰ از طریق جاده شیراز – استهبان  بوسیله اتوبوس طریق سفر کردیم. مقصد غار گبر واقع در ۱۵۰ کیلومتری شیراز و ۳۵ کیلومتری استهبان بود. غار در میان رشته کوه شرقی – غربی به موازات جاده اصلی قرار دارد. ارتفاع قله ۱۵۰۰ متر است و غار در ۱۰۰۰ متری از سطح کوهپایه در انتهای یکی از دره های رشته قراردارد.

وضعیت کلی غار حکایت از قدمت زیاد آن دارد؛ غاری است آهکی که بوسیله نفوذ و جریان آب در آن استلاگتیت و استلاگمیت های نسبتا فراوانی بوجود آمده است و در بعضی نقاط از بهم پیوستن این زواید ستون های عظیم و جالبی پدید آورده است. تا آنجایی که کاوش ها نمایانده است غار بن بست است. ارتفاع بلندترین نقطه از کف ۱۰ متر است. در اطراف و داخل غار آب جاری به صورت فراوان موجود نیست فقط در بعضی از نقاط آب به صورت قطره های کم و بیش درشت و سریع از سقف ریزش می کند که حاوی املاح فراوان است، املاح زیاد، آهکی بودن لایه های بالای بام غار را اثبات می کند. در نقطه ای از غارخمره سفالی با اندازه متوسط در زیر یکی از همین ریزش های آب روی استلاگتیتی قرارداده شده است که به علت مرور زمان اطراف و داخل آن را مواد رسوبی پوشانده است؛ به همین علت از بدنه کوزه نمیتوان دقیقا معین کرد که از چه زمانی در آنجا نصب گردیده است اما به تخمین از روی قطر رسوبات می توان گفت که نهایتا قدیمی است و چندین صد سال  پیش و یا شاید از زمانی که غار مسکون و ماوای افرادی بوده است در آنجا نهاده شده باشد.

دهانه غار توسط تخته سنگ و درخت از جلو پوشانده شده است . بطوری که از چند متری، دهانه غار قابل رویت نیست و همین استتار نظریه مسکونی بودن غار را در دوران گذشته قوت می بخشد. اما از آثار و بقایای وجود انسان بجز همان کوزه دیگر نشانی به طور مشخص در دست نیست چرا که به احتمال زیاد در سال های قبل آثار بدست افراد ناآگاه نابود شده و یا شاید در زیر لایه های زیرین در صورت حفاری آثاری بدست آید. در هر حال این نقطه هم از نقاطی است که امکان دارد از نظر باستان شناسی نقطه غنی باشد.

مرتبط:

سفرنامه تنگ تیزآب ۲

تاریخ ۱۳۶۰/۰۴/۱۲

ساعت ۰۵:۳۰  از طریق جاده شیراز- کفترک  بوسیله وانت بار عزم سفر کردیم.

مقصد تخت ابونصر در ۱۰ کیلومتری شرق شیراز بود.

این محل در شمال شرق قریه حسین آباد واقع است و دارای قدمت تاریخی می باشد و بقایای قلعه ابونصر در این مکان مشهود است.

تعداد افراد در این سفر جمعا” ۸ نفر بودند. منظور کلی از این برنامه  تمرین اعمال و روش های فنی مورد استفاده در صعود از دیواره بود. در این برنامه دو مرحله ای  روش راپل و صعود از دیواره های شمال  قصر ابونصر انجام گرفت.

در ساعت ۱۸:۰۰ بوسیله یک وانت بار مربوط به اداره برق ناحیه فارس که عازم شیراز بود به شهر باز گشتیم.

مرتبط:

گلپایگان ،سرزمین گل‌های سرخ

سفرنامه غار شاهپور

تاریخ ۱۳۶۰/۰۵/۰۵

ساعت ۰۶:۰۰ از طریق جاده شیراز- کازرون  بوسیله مینی بوس عزم سفر کردیم. مقصد غار شاهپور در ۱۵۰ کیلومتری غرب شیراز بود.

این غار در تنگ چوگان در ۳۰ کیلومتری شمال کازرون واقع است. این تنگه روبروی شهر باستانی و متروکه  بیشاپور که اکنون به صورت محل حفاظت شده نگهداری می شود واقع شده است.

جهت دره، شمال شرقی – جنوب غربی است که رودخانه ای نیز از طرف شمال شرقی به جنوب غرب در آن جریان دارد. انتهای دره باز و به جاده شیراز – قائمیه مشرف است.

غار در ضلع شمالی دره و در ارتفاع ۸۰۰ متری از سطح رودخانه درست بالای قریه چوگان وسطی قراردارد. از نظر باستان شناسی و تاریخی محل قدمت و غنای فراوان دارد و منسوب به شاهپور از پادشاهان سلسله اشکانی و معروف به ذوالاکتاف می باشد. در دهانه غار مجسمه سنگی از پیکره شاهپور وجود دارد که در اثر عوامل مختلف رو به ویرانی است. در این محل کاوش های باستان شناسی رسمی زیاد  انجام شده و منجر به خروج آثار بسیاری از زیر خاک و روسوبات گردیده است.

روبروی قریه چوگان وسطی در ضلع جنوبی دره  در سال های اولیه قرن حاضر زاغه های مهمات جهت انبار نمودن مهمات ارتش تعبیه شده است. در ابتدای دره و ضلع شمالی دره درست بالای قریه چوگان  سفلی کتیبه های معروفی بر دیواره های سنگی  نقش گردیده.

بافت کلی غار مانند غارهای آهکی که در اثر عبور آب باران بوجود می آید  شامل یک محوطه بزرگ در ابتدا و گودال ها و راهروهای پیچ و خم دار پر از قندیل در اطراف است؛ با وجود کاوش های فراوان که در جهت اثبات عدم بن بست بودن غار صورت گرفته، این مسئله به اثبات نرسیده است. در اطراف غار شاهپور و کلا” در این رشته کوه غارهای فراوانی وجود دارد که کم و بیش بعلت  سختی  صعود و دسترسی به آن ها تاکنون کاملا” کاوش نگردیده اند و با توجه به قدمت محل احتمالا” غارهای موجود دیگر هم از نظر تاریخی و باستان شناسی اهمیت والایی دارند.

تعداد افراد در این سفر جمعه ۲۵  نفر بود که ۱۹ نفر در ساعت  ۰۶:۰۰   و ۶ نفر بقیه در ساعت ۰۸:۰۰ از شیراز حرکت نمودند و در ساعت ۱۳:۰۰ به یکدیگر ملحق شدند.

در ساعت ۱۵:۰۰ مراجعت را شروع کردیم و پس از آب تنی در کانال آب کازرون و بازدید از شهر بیشاپور در ساعت ۱۸:۰۰ به شیراز عزیمت نمودیم.

منبع:

سفرنامه ی غار چهل پله

سفرنامه دریاچه کوهستانی گهر