کلیسای نوتردام و نقوش خیالی و ترسناک

کلیسای تاریخی نوتردام با وقوع انقلاب کبیر فرانسه بین سال های ۱۸۴۴ تا ۱۸۴۶، بازسازی شد. معمار مطرح فرانسوی ویلوت لو دوک، تغییرات عجیبی در بنای کلیسای نوتردام ایجاد کرد که تا آن زمان در هیچ کلیسای دیگری مشاهده نشده بود.

کلیسای جامع نوتردام پاریس کلیسای معروفی در شهر پاریس است. کلیسای نوتردام در جزیره سیته در میانه رود سن و در منطقه چهارم در مرکز پاریس واقع شده‌است.

تاریخچه کلیسای نوتردام

در محلی که هم‌اکنون کلیسای نوتردام قرار دارد تا قبل از قرن چهارم میلادی معبدی غیر مسیحی وجود داشته‌است. در قرن چهارم کلیسایی بزرگ جای آن معبد راگرفت. این ساختمان تا قرن دوازدهم بر جای بود ولی در آن زمان جمعیت پاریس بطور ناگهانی بالا رفت و تصمیم گرفته شد تا کلیسا را بزرگ گردانند. بدین ترتیب ساختمان قبلی را خراب کرده و در سال ۱۱۶۳ میلادی ساختمان جدید شروع شد که ساختن آن تقریباً دو قرن طول کشید و در ۱۳۴۵میلادی به پایان رسید.

این کلیسا تا مدتی طولانی بزرگترین کلیسای اروپا بود ولی هم‌اکنون نه تنها در اروپا بلکه در فرانسه کلیساهای بزر گتر از آن وجود دارند. اهمیت آن در این است که زیباترین اثر در معماری گوتیک می‌باشد. برای تزیین داخل و خارج آن صدها مجسمه کوچک و بزرگ از سنگ یا چوب تراشیده‌اند.در بالای درب اصلی و در ارتفاع بیست متری، بیست و هشت مجسمه سنگی سه و نیم متری نصب شده‌اند که پادشاهانی را نشان می‌دهند که قبل از ظهور عیسی (یسوع) بر اسرائیل حکومت رانده‌اند.

برج‌های کلیسا هر کدام ۶۹ متر بلندی داشته و برای رسیدن به بالای آن باید ۳۸۰ پله را بالا رفت ( آسانسور هم هست). بلندی فلش (مناره) این کلیسا ۹۶ متر می‌باشد. و بلندترین نقطه زیر سقف آن ۴۳ متر از سطح زمین ارتفاع دارد. طول و عرض ساختمان به ترتیب ، ۱۳۰ متر و ۴۸ متر می‌باشند. سقف آن بر روی ۷۵ ستون بنا شده و ساختمان ۱۱۳ پنجره دارد.

به مرور زمان ناقوسهای متعددی در برج‌های این کلیسا نصب شده‌اند. بزر گترین آن‌ها که امانوئل نام دارد در سال ۱۶۸۵ میلادی ساخته شده که ۱۳ تن وزن دارد و تنها زبانه آن تقریباً ۵۰۰ کیلو می‌باشد. این ناقوس فقط در موارد استثنائی و فقط چند بار در سال نواخته می‌شود (مثلاً ۱۱ نوامبر که سالروز پایان جنگ جهانی اول است) ناقوس‌هایی که سه بار در روز به صدا در می‌آیند وزنشان بین ۷۶۷ کیلو تا ۱۹۱۵ کیلو می‌باشد.

با وقوع انقلاب کبیر فرانسه بین سال های ۱۸۴۴ تا ۱۸۴۶، کلیسای تاریخی نوتردام بازسازی شد. معمار مطرح فرانسوی ویلوت لو دوک، تغییرات عجیبی در بنا ایجاد کرد که تا آن زمان در هیچ کلیسای دیگری مشاهده نشده بود. این معمار فرانسوی، نقوش برجسته ای را از الهه آب ها بر روی دیوارهای کلیسا حاکی کرد تا به قول خودش از این دیوارها در برابر نفوذ آب و طوفان های وحشتناک این ناحیه محافظت کند.

با گذشت زمان، نقوش بسیار عجیب و غریب و در عین حال بسیار وحشتناک دیگری هم بر روی دیوارها و سقف ها نقش بست. نقوش حیواناتی عجیب، انسان های خیالی و موجوداتی که همانند شیاطین می مانند! البته این مجسمه ها، به طرزی بسیاری ماهرانه و زیبا تراشیده شده اند که با دیدنشان قطعا حیرت زده خواهید شد.

راز و رمز این نقوش خیالی و ترسناک چیست؟

کارشناسان باستان شناسی پاریس، در اینباره مطالعات گسترده ای انجام داده اند. طبق نظر آنان، قرار گیری برخی از این مجسمه ها در ورودی اصلی کلیسا، نشانگر آن است که این موجودات در واقع نگهبانان کلیسا در برابر اهریم بوده اند. آن ها افراد داخل کلیسا را از شر اهریم، شیاطین و رنج های خارج کلیسا در امان نگه می داشتند. در واقع همان زمان که بیرون کلیسای تاریخی نوتردام را نیروهایی شیطانی در بر گرفته اند، داخل آن از هر پلیدی و زشتی در امان است. این موجودات نه تنها از ورود پلیدی ها به داخل بنای کلیسا جلوگیری می کنند، بلکه از خوبی ها و زیبایی های که در حال عبور از کنار کلیسا هستند برای ورود به آن دعوت به عمل می آورند.

این موجودات افسانه ای، از منظر هنر معماری هم اهمیت زیادی داشته اند. مجسمه هایی که بر روی دیوارهای خارجی بنا تراشیده شده اند، همانند یک ناودان عمل کرده و آب را از دیوارها دور نگه می دارند.

افسانه هایی درباره ساخت بنای کلیسای نوتردام

یکی از افسانه های مشهوری که درباره این بنا گفته شده است، پیرامون یک قفل ساز و آهنگر به نام بیسکورنه است که قصد داشت با ساخت یک شاهکار در این بنا، برای خود نام و جایگاهی بالا دست و پا کند. بیسکورنه روزی به دلیل سختی های بیش از حد کارش، چکش آهنگریش را داخل آتش پرتاب کرد و نام خدا را فریاد زد. در همین زمان بود که یکی از خدایان مقابلش ظاهر شد و پیشنهادی به او داد مبنی بر اینکه در مقابل آموزش رموز قفل سازی، روح خودش را به خدایان تقدیم کند. بیسکورنه این پیشنهاد را قبول نکرد.

صبح روز بعد که بیسکورنه از خواب بیدار شد، ابزارهای پیشرفته قفل سازی و آهنگری را رو در روی خود یافت که از طرف خدایان به او هدیه داده شده بودند. او کار خود را آغاز کرد، ولی در اواسط کار متوجه این موضوع شد که این ابزار باعث شده اند تا باقی درها قفل شود و فقط از درب اصلی کلیسا بتوان رفت و آمد کرد. در واقع خدایان می خواستند خودشان مستقیما ورود و خروج افراد را به داخل کلیسا کنترل کنند و از ورود اهریمن به داخل آن جلوگیری کنند.

مرتبط:

ارزشمندترین آثار کلیسای نوتردام چه بودند؟