آرامگاه خواجوی کرمانی در کجا واقع است؟

آرامگاه خواجوی کرمانی

کمال‌الدین ابوالعطا معروف به خواجوی کرمانی در زمان تسلط حاکمان مغول در ایران و در سال ۶۸۹ هجری قمری در استان کرمان به دنیا آمد. او از شاعران توانای ایرانی است که غزلیات وی اکثرا دارای مضامین عرفانی است که به سبک عراقی سروده شده اند.

خواجه کرمانی بر شاعران زمان خود و بعد از آن تأثیرات زیادی داشته است. از جمله آثار ارزشمندی که به یادگار گذاشته است و اکثر آن منظوم هستند می توان به دیوان خواجوی کرمانی اشاره کرد.

این دیوان شامل اشعار گوناگونی از جمله قصیده، غزل، ترکیب بند، ترجیع بند، مسمط، قطعه و مستزاد است. از دیگر آثار خواجوی کرمانی میتوان به خمسه خواجوی اشاره کرد که شامل پنج مثنوی به نام های همای و همایون، روضة الانوار، گوهر نامه، کمال نامه  و گل و نوروز میباشد.

خواجه کرمانی علاوه بر شاعر در علم نجوم و هیئت نیز تبحر داشت. خواجه کرمانی در سال ۷۵۲ هجری قمری در شهر شیراز در گذشت.

آرامگاه خواجوی کرمانی در شمال شهر شیراز در دامنه کوه صبو در تنگه الله و اکبر شیراز واقع است. این آرامگاه در سال ۱۳۱۵ شمسی ساخته شد و روبروی دروازه قرآن است. آب چشمه رکن آباد نیز از کنار این آرامگاه میگذرد.

این آرامگاه همه ساله میزبان بازدید کنندگان شیرازی و سایر شهرهای ایران میباشد. آنچه این گردشگران و بازدید کنندگان را از سراسر ایران به سمت خود میکشاند معماری منحصر به فرد این آرامگاه است.

آرامگاه خواجه در یک فضای باز قرار دارد. مقبره فاقد سقف و گنبد میباشد. بر روی  سنگ مزار این شاعر معروف نیز هیچ نامی از خود شاعر حک نشده است. تنها عبارت حک شده روی آن یک ایه از سوره مبارک الرحمان به این متن است: «کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذو الجلال و الاکرام» ( هرکه روی زمین است دستخوش مرگ و فناست و خدای با جلال و عظمت باقی می ماند) .

دو عدد ستون در قسمت پایین و بالای مقبره نیز به چشم میخورد. طبق سنت قدیمی در آن زمان بر روی قبر شاعران دو سنگ یکی در بالا و یکی در پایین مقبره میگذاشتند.

در مجاورت مقبره سه غار نیز به چشم میخورد که گویا توسط مریدان او برای حمد و ستایش استفاده میشده است. بر روی دیواره غار ها نقش برجسته های مربوط به اساطیر ایرانی (با موضوع نبرد رستم و شیر)  و رویدادهای تاریخی نیز به چشم میخورد.

یکی از این سه غار غاری است که محل عبادت و ریاضت زهاد و مشایخ بوده است. غار دیگر که در دهانه آن یک طاق ضربی از نوع طاق کجاوه ای زده شده است محل قبر خواجه عماد الدین محمود وزیر معروف شاه شیخ ابو اسحاق اینجو است.

مجسمه شاعر نیز در کنار مقبره اش قرار دارد که جلوه ی بسیار زیباتری به فضای آرامگاه میدهد.

بناهای مجاور و نزدیک به آرامگاه خواجوی کرمانی 

در نزدیکی این آرامگاه شاعر پارسی زبان ایرانی بناهای تاریخی و ارزشمند دیگری نیز وجود دارند که میتوانید هنگام سفر به شیراز از آنها دیدن کنید و سفر خود را خاطره انگیزتر به پایان برسانید.

بازار وکیل، مسجد زیبای نصیرالملک و باغ عفیف آباد از جمله این بناها میباشند.

اما از نزدیکترین بناها به این آرامگاه میتوان به دروازه قرآن، آرامگاه حافظ و باغ موزه جهان نما اشاره کرد.

در ادامه آن ها را به طور کامل تری برای شما قرار می دهیم:

دروازه قرآن

دروازه قرآن تنها دروازه از شش دروازه های شیراز است که تا کنون باقی مانده است. این دروازه در سال ۱۳۲۸ شمسی و به دستور عضدالدوله دیلمی بنا شد. وجه تسمیه آن بخاطر قرآنی است، که به دستور امیر عضدالدوله  در آن گذاشته شده بود تا مسافران به سلامت از زیر آن عبور کنند.

این دروازه بعد از سالها دچار خرابی هایی شد اما در زمان کریم خان زند مجددا بازسازی شد. قرآنی که مسافران از زیر آن عبور میکردند و به خط سلطان ابراهیم نوه شاهرخ تیموری نوشته شده بود را در اتاقک بالای آن قرار دادند. این قرآن هم اکنون در موزه پارس در شیراز نگهداری میشود.

مرتبط:

کلوچه مسقطی شیرازی، یک شیرینی ماندگار

باغ ارم شیراز با رُزها و سرونازهای جهانی