گشتی در کرمانشاه:از معبد آناهیتا تا غار قوری ‌قلعه

کرمانشاه یکی از شهرهایی است که فهرستی طولانی از جاذبه‌های گردشگری را در خود جای داده است.در مورد نام‌گذاری کرمانشاه باورهای متفاوتی وجود دارد. برخی نام کرمانشاه را به “بهرام چهارم” منسوب می‌دانند که در سده سوم تا چهارم میلادی بر شهر کرمان حکم می‌راند. این عده معتقدند پس از تأسیس کرمانشاه، این شهر با نام او خوانده می‌شد.شهر کرمانشاه بزرگترین شهر کردنشین و مهمترین شهر در منطقه مرکزی غرب ایران است.

معبد آناهیتا، بنایی تاریخی است که در شهر کنگاور واقع شده ‌است. کنگاور در مسیر شهر همدان به کرمانشاه قرار دارد.قدمت معبد آناهیتا به دوره اشکانی و ساسانی بازمی‌گردد.

معبد آناهیتا به عنوان دومین بنای سنگی ایران به واسطه ۲۲۰۰ سال قدمت مورد توجه بسیاری از کارشناسان و محققان است. هر ساله بیش از هزاران گردشگر ایرانی و غیرایرانی از محوطه معبد سنگی آناهیتا بازدید می‌کنند.بلندی برخی از ستون‌ها در این محوطه به ۵۴/۲ متر می‌رسد.

طاق‌بستان مجموعه‌ای از سنگ‌نگاره‌ها و سنگ‌نبشته‌های دوره ساسانی است که در شمال غربی شهر کرمانشاه در غرب ایران قرار دارد.این مجموعه در قرن سوم میلادی ساخته شده و یکی از پرارزش‌ترین آثار هنری و تاریخی ایران به شمار می‌رود.وجود کوه و چشمه در طاق‌بستان باعث شده است که هر ساله افراد بسیاری برای دیدن از این مکان تاریخی به کرمانشاه سفر کنند.

در طاق بستان چند صحنه تاریخی از جمله تاج‌گذاری خسرو پرویز، تاج‌گذاری اردشیر دوم، تاج گذاری شاهپور دوم و سوم و هم‌‌چنین چند کتیبه به خط پهلوی کنده‌کاری شده است.

طاق بستان در زبان کرمانشاهی (کردی) تاق وه سان گفته می‌شود. “تاق” همان طاق، “وه” به معنی از و “سان” به معنی سنگ است. به این ترتیب “تاق وه سان” طاق سنگی معنی می‌دهد.

به دلیل حرکت زمین در این منطقه بر دیواره‌های طاق بزرگ و طاق کوچک، ترک‌هایی ایجاد شده که به مرور زمان و با تجمع خزه‌ها بر دیواره‌های آن باعث محو شدن بخشی از نقوش این طاق‌ها شده است.

غار قوری‌قلا یا قوری ‌قلعه، بزرگ ترین غار آبی خاورمیانه نیز در استان کرمانشاه قرار دارد.

در تابستان سال ۱۳۴۷ برای نخستین بار یک گروه از باستان‌شناسان در تپه ناهید کنگاور به کاوش‌های باستان‌شناسی پرداختند. در این کاوش مشخص شد که از مجموع تپه، تقریباً ۵۳ هزار متر مربع به این بنای تاریخی اختصاص دارد اما به جز چند سر ستون شکسته و تعدادی حجاری‌های پراکنده در کنار کوره‌های آهک‌پزی چیز دیگری باقی نمانده است.

منبع:دویچه وله