ازبکستان بیش از ۶ میلیون گردشگر دارد

طبق آمارها و گزارشات منتشرشده، بیش از ۶ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر در سال ۲۰۱۹ و حدود ۵ میلیون نفر در سال ۲۰۱۸ به ازبکستان سفر کرده‌اند.

به گزارش خبرنگار مهر، به‌تازگی مراسمی با عنوان کارایی اصلاحات در حوزه اجتماعی و اقتصادی در سال ۲۰۱۹ و چشم انداز آن در سال ۲۰۲۰، با حضور رئیس کمیته دولتی توسعه گردشگری در مرکز تجاری «پایتخت» شهر تاشکند برگزار شد.

در این مراسم آمار تفصیلی حوزه گردشگری و همچنین اطلاعات درباره فعالیت‌های انجام شده در راه توسعه حوزه توریستی و بخش‌های خاص جهانگردی، توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل، همکاری با نمایندگی‌های خارجی جهت جذب سرمایه گذاری، توسعه زیرساخت‌های جهانگردی در مناطق مختلف کشور و همکاری با کارآفرینان در سال ۲۰۱۹ ارائه شد.

طبق آمار منتشر شده، در سال ۲۰۱۹ بیش از ۶.۷۴۸.۵۰۰ نفر و در سال ۲۰۱۸ حدود ۵.۳۴۶.۲۰۰ نفر به ازبکستان سفر کرده‌اند. بیشتر توریست‌ها به‌ترتیب از قزاقستان، تاجیکستان، قرقیزستان، ترکمنستان، روسیه، ترکیه، افغانستان، چین، کره جنوبی و کشور هند بوده‌اند. ۸۱.۸ درصد از کل گردشگران برای دیدار و زیارت اقوام و دوستان و ۱۵.۵ درصد با هدف تفریح به این کشور رفته‌اند.

در زمینه همکاری در صنعت گردشگری در سال ۲۰۱۹، بیش از ۱۶۰ نماینده و ۳۰رسانه از کشورهای آمریکا، ژاپن، آلمان، ایتالیا، چین، اندونزی، روسیه و غیره برای ارتقای ظرفیت‌های جهانگردی ازبکستان به این کشور سفر کرده‌اند.

در کنار روش‌های کلاسیک برای ترویج صنعت گردشگری ازبکستان برنامه‌های مدرن و جدید در تبلیغات نیز مورد بهره برداری قرار گرفته است. از آن جمله برپایی مراسم معرفی ظرفیت‌های گردشگری ازبکستان از تاریخ ۲۶ تا ۳۰ آذر در میدان شیبویا توکیو (ژاپن) ۱۳۹۸ و یک ویدئو درباره امکانات جهانگردی در ازبکستان نمایش داده شد.

با توجه به اهمیت جشنواره‌های تفریحی فرهنگی و اجتماعی گوناگون برای جذب گردشگر به ازبکستان، از ابتدای سال گذشته براساس ویژگی‌های مناطق مختلف کشور، جشنواره‌های مختلفی برگزار شد؛ به‌ویژه اولین نشست جهانگردی زیارتی در بخارا، فستیوال هنری موسیقی بخشی در ترمذ، نشست باستان شناسی (استان سرخان دریا)، جشن‌های پهلوانی (استان خوارزم)، مسابقات اتوموبیل رانی ” مویناک”، جشنواره موسیقی “عناصر” (جمهوری قراقالپاقستان)، فروشگاه توریستی کشورهای مستقل مشترک المنافع (استان سمرقند)، انجمن ژئوتوریسم، جشنواره انار (استان قشقه دریا)، فستیوال موسیقی الکترونیک، جشنواره غذا، کنگره جهانی ذی نفعان و تأثیر گذران (تاشکند).

این گزارش توسط رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در تاشکند تهیه و در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده شده است.

منبع:خبرگزاری مهر

سفر به ارمنستان

سفر به ارمنستان یکی از سفرهای مورد علاقه ایرانیان است.

دلایل محبوبیت زیاد ارمنستان این است که از میان آن‌ها می‌توان به نزدیکی‌اش به ایران، هزینه ارزان سفر به این کشور نسبت به دیگر کشورهای اطراف و نزدیکی فرهنگ ایرانیان با این کشور اشاره کرد. ایروان به‌عنوان پایتخت این کشور بیشتر از هر نقطه دیگر آن مورد توجه گردشگران قرار دارد. در ایران هم سالانه تورهای زیادی به مقصد ایروان برنامه‌ریزی و برگزار می‌شود. درباره کشور ارمنستان جالب است بدانید محلی‌ها در زبان بومی خود آن را هایک می‌خوانند که بعدها با اضافه شدن یک پسوند فارسی به آن به هایکستان تبدیل‌ شده است. در این راهنمای سفر به ارمنستان سعی داریم مختصر و مفید بگوییم ارمنستان کجاست، جاذبه‌های گردشگری آن کدام هستند و در نهایت هزینه سفر به ارمنستان چقدر است.

با ارمنستان آشنا شوید

در پاسخ به این سؤال که ارمنستان کجاست باید بگوییم این کشور یکی از کشورهای منطقه قفقاز است که از سمت غرب با کشور ترکیه و از جنوب با ایران همسایه است. این کشور از دیرباز مقصد گردشگری کشورهای اطرافش بوده اما در چند سال اخیر مورد توجه جهانیان نیز قرارگرفته و توانسته است درآمد نسبتاً خوبی از راه گردشگری به دست آورد.

کشور ارمنستان آب‌وهوای ملایمی دارد. تابستان به دلیل باد گرمسیری که از فلات ایران می‌وزد گرم است و زمستان‌های بسیار سردی دارد. به همین دلیل کسانی که از مناطق سرد فراری هستند دوست ندارند در فصل زمستان از این کشور بازدید کنند. همین امر باعث می‌شود هزینه سفر به ارمنستان در زمستان نسبت به فصل‌های دیگر سال کمتر شود. اگرچه چه این کشور در هر فصل جاذبه‌هایی برای بازدید دارد اما بهترین زمان سفر را می‌توان پاییز و بهار دانست؛ زیرا در این دو فصل ارمنستان از آب‌وهوایی معتدل بهره می‌برد.

در ارمنستان از کجا بازدید کنیم

جاذبه‌های گردشگری کشور ارمنستان هم شامل جاذبه‌های تاریخی و هم شامل جاذبه‌های طبیعی می‌شود؛ بنابراین اگر به هرکدام از این‌ها بیشتر علاقه دارید نگران نباشید. در این سفر به شما خوش خواهد گشت. یکی از اولین مکان‌هایی که باید در سفر به ارمنستان آن را به لیست بازدید خود اضافه کنید دریاچه سوان است. این دریاچه را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین دریاچه‌های آب شیرین دنیا می‌شناسند. آب این دریاچه از رودخانه‌ها و چشمه‌هایی تأمین می‌شود که در زیر آن جاری است. جدا از این دریاچه، سوان یک منطقه است که باید آن را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مناطق اکو توریستی ارمنستان به‌حساب آورد. گزینه بعدی که در این سفر باید به بازدید آن بروید کلیساهای ارمنستان است. کلیسای گریگور کوساوریچ مقدس یکی از آن‌ها است. این کلیسا زیاد قدیمی نیست. آن را به دستور زاون اول (اسقف اعظم) به بهانه ۱۷۰۰ امین سالگرد مسیح در سال ۱۹۸۰ ساخته اند. جالب است بدانید در سال ۲۰۰۰ اسقف اعظم وقت، دستور داد بازمانده جسد  لوساوریچ مقدس را از واتیکان به این کلیسا منتقل کنند تا این کلیسا به یکی از مکان‌های مقدس برای مسیحی‌های ارمنستان تبدیل شود. کلیسای گغارت یکی دیگر از کلیساهای مشهور ارمنستان است که در ساحل شرقی رودخانه آزاد در ۳۵ کیلومتری ایروان قرار دارد. این کلیسا دو بخش بیرونی و درونی دارد که بخشی از آن در سال ۱۲۱۵ و بخش دیگر در قرن ۱۳ ساخته‌ شده است. اگر به تاریخ ارمنستان علاقه دارید بازدید از بنای یادبود قتل‌عام ارامنه نیز می‌تواند برایتان جذاب باشد. این بنا به بهانه یادبود شهدای ۱۹۱۵ ساخته‌ شده است. بنا را دو قسمت تشکیل داده است. بخش اول ۲ ستون است که هر کدام ۴۴ متر ارتفاع دارند و نماد ارمنستان شرقی و غربی هستند و بخش دوم ۱۲ ستون خمیده هستند که ۱۲ ایلات ارمنستان را نشان می‌دهند. جالب است بدانید در این مکان همیشه به یاد شهدا آتش روشن می‌شود. بخش‌های دیگر این بنا را موزه مستندات تاریخی، دیوار بزرگ مستندات سنگی و باغچه درختان کاج تشکیل می‌دهد. از دیگر جاذبه‌های کشور زیبای ارمنستان می‌توان به موزه آثار خطی، خیابان مارشال باغرامیان، گاسگاد و ساختمان اپرا اشاره کرد.

سفر به ارمنستان چقدر خرج دارد

حالا که فهمیدیم ارمنستان کجاست و درباره جاذبه‌های گردشگری این کشور هم در بخش بالایی راهنمای سفر به ارمنستان حرف زدیم بهتر است به جزئیات هزینه سفر به ارمنستان نیز بپردازیم.

برای سفر به ارمنستان می‌توانید از دو راه سفر زمینی (با اتوبوس و قطار) و سفر هوایی (با هواپیما) یکی را انتخاب کنید. بدیهی است سفر زمینی هزینه کمتری خواهد داشت اما از آنجایی‌ که بلیط های چارتری زیادی به مقصد ارمنستان وجود دارد می‌توانید با کمی صبر و جستجویی بلیط هواپیما با هزینه مناسب نیز پیدا کنید. همچنین این مساله که تور خود را در چه فصلی از سال انتخاب کنید نیز در قیمت آن تأثیر دارد. همان‌طور که ذکر شد در زمستان سفر به ارمنستان ارزان‌تر است.

اما اگر تصمیم بگیرید خودتان بدون تور به سفر بروید باید در محاسبه هزینه‌های سفر به ارمنستان فاکتورهایی مانند هزینه غذا، هزینه حمل‌ونقل، هزینه بازدید از جاذبه‌های گردشگری و هزینه اقامت را در نظر بگیرید.

هزینه اقامت در ارمنستان بسته به هتلی که انتخاب می‌کنید متفاوت است. این هزینه‌ها از ۳ هزار درام تا ۳۰ هزار درام متفاوت است. برای هزینه غذا نیز اگر بخواهید همه وعده‌ها را در رستوران میل کنید باید از ۲ تا ۶ هزار درام در هر وعده هزینه کنید. هزینه بازدید از جاذبه‌های گردشگری نیز از ۵۰۰ تا ۶ هزار درام متفاوت است. برای حمل‌ونقل می‌توانید از وسایل حمل‌ونقل عمومی مانند اتوبوس، مترو و تاکسی استفاده کنید. هزینه تاکسی از ۶۰۰ درام شروع می‌شود و برای بلیط اتوبوس نیز باید از ۱۰۰ درام به بالا هزینه کنید.

منبع:ایسنا

مطالب مرتبط:نگاهي به تاريخچه “ارمنستان”

بزرگ‌ترین تالار ارمنستان

مسجد کبود ایروان؛ یادگار هنر ایرانی در ارمنستان

کاروانسرای کلمرد در کویر

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی گفت: کاروانسرای کلمرد، یکی از کاروانسراهای اعجاب‌انگیز استان است که فضای دل‌انگیز و آسمان صافش، هر گردشگری را به خود جذب می‌کند.

حسن رمضانی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه کاروانسرای کلمرد در مسیر جاده قدیم طبس به یزد قرار دارد، اظهار کرد: کاروانسرای کلمرد قدیم و جدید در کنار هم قرار دارند؛ کاروانسرای قدیمی بر اثر گذر زمان از بین رفته و تنها خرابه‌ای از آن به جای مانده، اما کاروانسرای جدید کاملا سالم، در کنار جاده‌ای که اکنون کم‌تردد است، شکوه و تنهایی خاصی دارد.

وی افزود: در دو سوی ورودی کاروانسرا در خارج بنا ایوانچه‌هایی وجود دارد که در هر طرف شش عدد از آنها موجود است و در پای سکوی هر کدام افساربندی ایجاد شده که جای بستن دهانه اسب و شتر کاروانیان بوده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی بیان کرد: اجاق‌ها یا بخاری‌های دیواری این بنا در برخی از ایوانچه‌های حیاط و هشتی ورودی در گوشه‌ها پیش‌بینی شده‌اند.

رمضانی با بیان اینکه پشت بام این کاروانسرا نیز به زیبایی آجر فرش شده که جلوه‌ای خاص به آن بخشیده است، تصریح کرد: کاروانسرای قدیمی که مخروبه شده دارای مساحت ۸۵۵ متر مربع و مساحت کاروانسرای جدیدتر ۳۱۸۴ متر مربع است.

وی افزود: این افزایش مساحت طی ۱۰۰ سال در این دو بنا که کاربری یکسانی داشته‌اند مبین این نکته است که این مسیر پر رفت و آمد شده بوده و احتیاج به وسعت و گنجایش بیشتر باعث افزایش سطح بنای جدیدتر شده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی با بیان اینکه هم‌اکنون داخل این مکان، یک مرد چوپان به همراه زن و فرزندانش زندگی می‌کنند، اظهار کرد: فضای آرام و طبیعت دست نخورده کاروانسرای کلمرد باعث شده است که این منطقه به عنوان بکرترین کاروانسرا در کویر مرکزی ایران مورد توجه گردشگران و توریست‌ها قرار بگیرد.

کاروانسرای-کلمرد

رمضانی ادامه داد: آسمان صاف و عاری از هر گونه آلودگی بر بلندای این کاروانسرا باعث شده که فضای مناسبی برای رصد آسمان و ستارگان فراهم آید.

وی افزود: از جاذبه‌های طبیعت گردی و توریست گردی این منطقه می‌توان به ماسه‌زارهای کویر حلوان که برای کویرنوردی مناسب و همچنین ارتفاعات جعبه‌ای برای کوه‌نوردی و صخره‌نوردی اشاره کرد که در مجاورت کاروانسرا قرار دارند.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی بیان کرد: ارتفاع یکسان دور تا دور بنای این کاروانسرا، بادگیرها و ایوانچه‌های داخلی و خارجی، اجاق‌ها و بخاری‌های دیواری و پشت بام آجر فرش شده از ویژگی‌های خاص و منحصربفرد کاروانسرای کلمرد به شمار می‌آید.

رمضانی یادآور شد: این کاروانسرا اکنون با امکانات رفاهی به اقامتگاهی مناسب برای توریست های داخلی و خارجی تبدیل شده است.

منبع:ایسنا

چالشتر

قوم بختیاری در منطقه چهارمحال و بختیاری همواره با سبک زندگی و تاریخ و پیشینه خود جلب توجه کرده‌اند، مجموعه تاریخی فرهنگی چالشتر در نزدیکی شهرکرد در قلعه‌ای تاریخی و دایر بودن سه موزه در آن به‌خوبی نشان دهنده سبک زندگی مردمان منطقه است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، منطقه چهارمحال و بختیاری با تاریخ و پیشینه غنی خود همواره نقش آفرینی فراوانی در تاریخ این مرزوبوم داشته است. اوج درخشش این منطقه از ایران در زمان قاجاریه بود، درحالی که اکثر مناطق ایران در زیر چکمه‌های آهنی فرمانروایان قاجار روبه نابودی می‌رفت این قوم بختیاری بود که زیر بار ستم تاریخ نرفت و با اتحاد بین قومیت‌های مختلف پایگاه‌های قدرتی را در چهارمحال و بختیاری ایجاد کردند.

همین قدرت ایل بختیاری و مردم چهارمحال در زمان قاجار باعث شد تا در این منطقه بناها و قلعه‌های منحصر به فردی با معماری‌های گوناگون ساخته شود. به تعبیری اگر در دوران قاجار بخش‌های بزرگی از مملکت رو به نابودی رفت و ظل‌السلطان در چند کیلومتری چهارمحال چندین هزار بنا تاریخی را ویران کرد، چهارمحال و بختیاری در زمان قاجار به اوج معماری و شکوه رسید.

یکی از بناهایی که در زمان قاجار در چهارمحال بختیاری ساخته شد “قلعه خدارحم خان چالشتری” است که به “قلعه چالشتر” مشهور است. قلعه چالشتر در شهر چالشتر که در هشت کیلومتری شمال شرقی شهرکرد می‌باشد واقع شده است که سال ساخت این بنا تقریباً به سال ۱۲۸۴ شمسی و زمان سلطنت مظفرالدین شاه قاجار برمی‌گردد.

چالشتر

شهر “چالِش‌تُر” پیش از شهرکرد مرکز منطقه چهارمحال‌وبختیاری و مقر فرماندهی آن در زمان صفویه بوده است که و تا زمان انتصاب حسین قلی‌خان به‌عنوان ایلخان بختیاری در زمان ناصرالدین‌شاه این حکمرانی ادامه داشته است. در زبان ترکی “چالِش” به معنای جنگ و “تُر” به معنای میدان است، بنابراین چالشتر به معنای میدان جنگ است.

مجموعه تاریخی قلعه چالشتر در واقع منزل و قلعه شخصی خدارحم‌خان چالشتری بود، این قلعه در مرکز شهر چالشتر قرار گرفته است. کارساخت این قلعه را خدارحم‌خان برای سکونت فرزندانش آغاز کرد اما پیش از اتمام بنا درگذشت و نهایتا توسط پسرانش احمدخان و محمودخان چالشتری ساخت بنا به پایان رسید و به منزل این دو برادر تبدیل شد.

برای وارد شدن به قلعه ابتدا باید از حصاری چوبی گذر کنید تا به سردر برسید، سردر قلعه با هشت ستون برروی زمین قرار گرفته‌اند و دو شیر سنگی که هر دو یک پا را برروی گویی گذاشته‌اند در بالا سردرد قرار دارد. شیرسنگی به عنوان نماد قوم بختیاری شناخته شده، اهالی این قوم، شیرسنگی را نشانه شجاعت، دلاوری و ویژگی‌هایی چون هنرمندی در شکار و تیراندازی در جنگ و مهارت در سوارکاری می‌دانند.

قلعه چالشتر با ۱۲ هزار مترمربع وسعت در دو بخش و با دو حیاط ساخته شده است، پس از گذر از در چوبی قلعه در روبرو دیواری که روی آن “قفل‌ چالشتری” به عنوان نماد چالشتر کنده کاری شده دیده می‌شود و در کنار آن ورودی که به بخش و حیاط اول می‌رسد. زمانی که از دری که در گوشه و کنج وجود دارد وارد قلعه می‌شوید با فضایی مربعی که حوض بزرگی در میان آن قرار دارد مواجه خواهید شد.

چالشتر

دورتادور حیات ستون‌های سنگی با سرستونی‌های چشم نواز آن‌ها مانند گلی که غنچه‌اش تازه شکفته شده است. سه ایوان از چهار ایوان بخش اول قلعه با ارتفاعی تقریبا یک متر از سطح حیات جدا شده‌اند، اتاق‌های این ایوان‌ها تبدیل به محلی برای عرضه صنایع دستی و اجناسی مانند نخ‌های آماده برای بافت فرش شده است. ایوان جنوبی در دوطبقه با معماری تلفیقی فرانسوی ایرانی بنا شده، طبقه بالا با پنج پله از طبقه زیرین جدا شده و برای ورود به طبقه پایین باید سه پله را طی کنید.

طبقه بالا ایوان جنوبی موزه مردم شناسی برپا است، اتاق‌ها به سبک و شیوه قدیمی چینش شده‌اند در آن‌ها مجسمه‌هایی از مردم منطقه درحال انجام اعمالی مانند ریسندگی و بافت قالی همچنین درست کردن لبنیات به نمایش درآمده است. طبقه زیرین موزه کار و زندگی است که در آن ابزار آلات و ظروف محلی وجود دارد که مهم‌ترین آن‌ها قفل معروف چالشتر است. در کنار آن ابزاری مانند داس و کوزه‌های معروف چهارمحالی در این موزه در معرض دید قرار گرفته‌اند.

بخش دوم قلعه در پشت بخش اول آن قرار دارد، هرچه که معماری و تزئین‌های بخش اول ساده است بخش دوم معماری و تزئینات چشم‌نوازی دارد. این بخش از خانه  که درواقع اندرونی آن است یک ایوان دارد و درست مانند قسمت قبلی یک حوض بزرگ در میان حیاط آن است. معماری این بخش با معماری بخش دیگر خانه متفاوت است، سبک معماری این ایوان فرانسوی است که راه دسترسی آن از طریق دو راه پله در راست و چپ اتاق‌ها است.

چالشتر

ایوان اندرونی هشت ستون دارد که به شیوه دوستونی در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، زیر ستون‌های کتیبه‌هایی سنگی با طرحی از گل تزئین شده‌اند و سرستون‌ها نیز آیاتی از قرآن دارند. تمامی سطوح ایوان طبقه ی فوقانی خانه ستوده با نقوش معروف به شیروشکر تزیین شده است، این نقوش روی زمینه گچی سفید به صورت سایه روشن ایجاد شده و شامل نقوش گیاهی، گل‌وگلدان، و گل‌ومرغ است.

اندرونی سه اتاق دارد که هرکدام از آن‌ها با نقوش مختلفی مانند نقش‌های افسانه‌ای و قرآنی از جمله لیلی‌ومجنون، خسرو و شیرین، یوسف و زلیخا و مردم محلی و مناظر طبیعی تزئین شده‌اند. سقف این اتاق‌ها چوبی است که یکی از ویژگی‌های معماری در خانه‌های بختیاری همین سقف چوبی‌ آن‌ها است.

در حیاط بخش اندرونی موزه سنگ نیز وجود دارد، سنگ‌های مختلف از ستون و سرستون‌ها تا سنگ قبرهای قدیمی در این موجود است. اما شیرسنگی‌های این مجموعه مهم‌ترین اشیا آن هستند، شیرسنگی را به عنوان نماد قوم بختیاری در بسیاری از مکان‌ها و بناهای مردمان این قوم و حتی بر سر قبور آنان می‌توان یافت.

چالشتر به جز قلعه تاریخی خود به واسطه قفل و فرش مشهورش نیز شهرت جهانی دارد، صنعت قفل سازی از زمان‌های دور در این منطقه رواج داشت و در زمان صفوی به اوج خود رسید. از مشهورترین قفل‌های چالشتری در دنیا می‌توان به قفل خانه کعبه که توسط “استاد عبدالله ریاحی چالشتری” در زمان قاجار ساخته و نصب شد همچنین کم وزن‌ترین قفل جهان که توسط “احمد نیکزاد چالشتری” ساخته و در موزه لوور پاری نگهداری می‌شود اشاره کرد. امروزه بیشتر این قفل‌ها جنبه دکوری پیدا کرده‌اند و کمتر استفاده ابزاری از آن‌ها می‌شود.

چالشتر

فرش چالشتر دیگر محصول مشهور این شهر است که در بازارهای جهانی از شهرت بالایی برخوردار است. مهم‌ترین ویژگی قالی چالشتر استفاده از مواد اولیه مرغوب و رنگرزی مناسب به همراه بافت ممتاز و منحصر به فرد است که طرح‌ها و رنگ‌های به کار رفته باعث شادابی و زنده بودن فرش شده. همچنین طرح‌های منحصر به فرد با خشت‌های خاص این قالی باعث شده تا اروپاییان و کشورهای آسیای شرقی از مشتریان آن باشند. حدود ۸۵ درصد از تولیدات فرش دستبافت چهارمحال و بختیاری به خارج کشور صادر می‌شود.

شهر چالشتر به دلیل دارا بودن پیشینه غنی و جاذبه‌های فراوان در کنار طبیعت زیبا استان چهارمحال و همچنین قرار گرفتن در مسیر شهرکرد به سامان، بن و بروجن تبدیل به شهری مطلوب برای گردش و آشنایی با بختیاری‌ها است.

منبع:ایمنا

روستای درک،لطافت شن، آرامش دریا

روستای درک در استان سیستان و بلوچستان به مانند دنیایی رؤیایی است که همیشه از قابِ جعبه‌های جادویی دیده‌ایم، تلاقی صحرا و دریا در این محل به قدری شگفت‌انگیز است که باعث اعجاب هرگردشگری می‌شود.

به گزارش خبرنگار ایمنا، رسیدن کویر به دریا شاید دنیای فانتزی‌ باشد که در فیلم‌های سورئال به دنبال آن بوده‌ایم، جایی که صحرا و دریا با هم برخورد کنند مانند رؤیایی است که در خواب مشاهده می‌کنیم. شن‌های روان کویر در کنار صدای موج‌های آب دریا اکسیری می‌سازد که می‌تواند آدمی را به آرامش برساند.

منطقه شگفت‌ انگیز “روستای درک” در جوار دریای عمان محلی است که صحرا با دریا تلقی پیدا می‌کند، روستا درک در ۱۷۰ کیلومتری چابهار در مسیر ترانزیتی بندر جاسک و بندر کنارک قرار دارد. درک یکی از مناطق ناشناخته ایران است که ویژگی منحصر به فردی در دنیا دارد، ساحل درک به دور از کوه یا جنگل با شن پر شده است.

کارت پستال شاید نزدیک‌ترین توصیف از روستای درک و تصاویر خیالی و دور از ذهن آن باشد. در این مکان آسمان به زمین متصل شده و ساحل دَرَک با بستری وسیع از ماسه‌های بدون سنگ و هیچ مزاحم طبیعی و مصنوعی مانند جوی آبی کشیده شده است که انتهای آن به دریا می‌رسد.

روستای-درک

نخل‌ها به طور پراکنده در میان ساحل دیده می‌شود، نخل‌های سر به فلک کشیده که با قامت راست و با غرور به دریا خیره شده‌اند. نسیمی خنک که زردی شن‌ها را دیده از میان نخل‌های سبز می‌گذرد و به آبی دریا می‌رسد، اینجا تمام زیبایی جمع شده‌اند تا تجربه‌ای بی همتا از گردهمایی زیبایی‌های طبیعت را به ما هدیه کنند.

تکاپو مردم این روستا با لباس‌های سفید بلوچی و شلوارهای لیفه‌دار و دامن‌های سوزن دوزی شده در این ساحل‌ها رنگ و بوی زندگی را به ساحل می‌آورد. مردم روستای درک که بیشتر آن‌ها مشغول ماهیگیری هستند مانند دیگر مردمان این مرز و بوم خونگرم هستند و به خوبی آداب میزبانی از گردشگران را بجا می‌آوردند.

ماسه‌های تمیز و ساحل پاک روستا نشان از اهمیت بالا محیط زیست برای مردمان منطقه و یا شاید نشان از ناشناخته بودن این محل برای به ظاهر گردشگران دارد، این پاکیزگی باعث شده لطافت شن‌های این ساحل حفظ شود. غروب آفتاب آسمان سرخ رنگ می‌کند و کودکان را برای استقبال از پدر و برادران ماهیگیر به ساحل می‌کشاند.

روستای-درک

جاده درک از جاذبه‌های این منطقه است، اگر از سمت چابهار به درک بروید جاده‌ از میان کوه‌های فرسایشی با منظره‌ای بی نطیر عبور خواهد کرد. رمل‌های شنی و جاده‌های منتهی به درک محلی عالی برای آفرود بازان است، در این ساحل می‌توان به طول زیادی رانندگی کرد و از رانندگی خارج جاده بیشترین لذت را برد.

دریای درک آرام است و ساحل آن بکر از همین حهت اینجا محل مناسبی برای عکاسی است، شن‌های یکدست در کنار پراکندگی نخل‌ها در ساحل هر عکاسی را سر ذوق خواهد آورد. در کنار این‌ها دریای عمان برای موج سواران و قایق رانان تازه کار به دلیل آرامی مواج می‌تواند تمرین خوبی باشد.

امکانات روستا کم است، در درک اقامتگاهی وجود نداشت اما بنا بر اعلام مسئولان درک اکنون توان پذیرایی از ۶۰ گردشگر را دارد. اگر به درک سفر کردید می‌توانید در آلاچیق‌های چوبی ساحل چادر بزنید و اگر در اقامت به مشکل خوردید روی کمک مردمان خونگرم درک حساب باز کنید.

روستا درک در منطقه زرآباد از امن‌ترین مناطق سیستان و بلوچستان است و هیچ نگرانی از بابت شب‌مانی و کمپینگ در این منطقه وجود ندارد. اما به یاد داشته باشید این روستا از مراکز خرید و پمپ بنزین‌ها بسیار دور است و مغازه‌ای که در داخل روستا قرار دارد تنها اقلام خوراکی بسیار کمی را می‌توانید از آن بخرید.

درک تا سال پیش منطقه‌ای کاملاً ناشناخته بودو فقط برخی از اهالی سیستان و آفرودبازان از این بهشت ساحلی خبر داشتند. اما در روزهای پایانی سال ۹۶ یک توییت که حاوی چند عکس از این روستا بود منتشر و به سرعت بازنشر شد و نام درک را بر سر زبان‌ها انداخت. پس از آن بهشت گمشده ایران در بسیاری از گردشگران و تورگردانان جا باز کرد.

روستای-درک

برای رسیدن به درک از دو راه بندرعباس و عبور از بندرمیناب و بندرجاسک و یا مسیر چابهار و کنارک می‌توان خود را به روستا برسانید. در هر دو صورت از آنجایی که درک منطقه‌ای کمتر شناخته شده است و تابلوهای مناسبی نیز در راه وجود ندارد که مسیر را به شما نشان دهد تا جای ممکن از مردم محلی کمک بگیرید، جاده هر دو مسیر نیز قدری دست انداز و چاله دارد؛ پس مجهز سفر کنید.

هوای درک به دلیل وزش بادهای موسمی از سمت هند معمولاً خنک است. بهترین زمان برای سفر به چابهار و این منطقه از ایران اوایل بهار و اواسط فصل زمستان است ضمن اینکه فصل پاییز در درک به دلیل وزش بادهای خنک موسمی هوای مطلوبی را رقم زده است اما در تابستان هوا در این منطقه بسیار گرم است.

درک جاذبه‌ای منحصر به فرد و خاص در ایران است، این مدل از سواحل در کمتر جایی در دنیا وجود دارد. شاید نزدیک‌ترین محل به درک، تلاقی اقیانوس اطلس با صحرا نامبیا باشد. درک و به طور کلی منطقه سیستان و بلوچستان برای گردشگری سرشار از جاذبه‌های و مناطق بکر و دست نخورده هستند که می‌توانند در کمال امنیت و آرامش پذیرای گردشگران باشند.

منبع:ایمنا

مطلب مرتبط:سواحل مکران چابهار؛ در امتداد شگفتی

فرودگاه مناره،زیباترین فرودگاه جهان

فرودگاه، محلی مرکب از ساختمان‌های بی‌روح، هواپیماهای به صف شده و جاده‌ای طولانی و تزئین شده با چراغ‌هایی یکنواخت که در مسیر حرکت هواپیماها به خط شده‌اند، امروزه شکل دیگری به خود گرفته و تبدیل به مکانی پر از الهام و انگیزه شده است.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، امروزه فرودگاه‌ها در کنار توجه به عملکرد قوی و خدمات‌رسانی با کیفیت، به شکل ظاهری و امکانات خود نیز بسیار اهمیت می‌دهند و در حال فاصله گرفتن از حالت بی‌روح و خسته‌کننده خود در گذشته هستند. فرودگاه‌های بسیاری در سراسر جهان روند زیباسازی را در پیش گرفته‌اند و تعداد آنها همواره در حال افزایش است؛ یکی از آن‌ها، فرودگاه بین‌المللی مناره در شهر مراکش است. بنای ساختمان معاصر این فرودگاه ترکیبی از مضامین فرهنگی سنتی و مدرن است و با طراحی معماران سوئیسی بنا شده و به منظور بهره از معماری اسلامی، در این فرودگاه از فیلترهای نور در فضایی اسلیمی استفاده شده است. این اقدام نمایی پر زرق و برق به ساختمان فرودگاه مناره بخشیده و آن را در زمره زیباترین فرودگاه‌های جهان جای داده است.

فرودگاه-مناره-مراکش

شهر سنتی مراکش و فرودگاه تلفیقی معاصر

شهر مراکش، در غربی‌ترین کشور عربی یعنی پادشاهی مراکش واقع شده است و یکی از مهم‌ترین شهرهای گردشگری این کشور به حساب می‌آید. در این شهر سنت‌های کلاسیک هنری، صنایع دستی، موسیقی و غذا همچون قرن‌های گذشته در جریان هستند و با توجه به طراحی بی‌نظیر فرودگاه مناره، می‌توان گفت این فرودگاه همچون یک ماشین زمان قرن ۲۱ عمل می‌کند که خروج از آن دنیایی از سنت را در برابر دیدگان قرار می‌دهد. فرودگاه مناره که در شش کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر واقع شده، دارای فضایی کارآمد، دوستانه و خیره‌کننده است و پروازهای مستقیم به شهرهای سراسر اروپا و سپس از آنجا به کل دنیا دارد. همچنین به عنوان مهم‌ترین مرکز حمل و نقل مسافری بین شمال غرب آفریقا، اروپا و خاورمیانه از اهمیت بسزایی برخوردار است و دروازه بین‌المللی اصلی شهر زیبای مراکش است که توسط شرکت‌های اروپایی کم هزینه خدمات‌رسانی می‌شود.

فرودگاه-مناره-مراکش

شکل ظاهری فرودگاه مناره

نمای کلی این مجموعه با حفظ سنت‌های مراکشی و اهمیت به دنیای معاصر، از ۲۴ لوزی و سه مثلث تشکیل شده است. این مثلثها در بالای درب‌های ورودی واقع شده و با ورق‌های آلومینیومی سفید پوشانده شده‌اند که کاورهای شیشه‌ای لعابدار این ورق‌ها به نقش و نگارهای تزئینات اسلامی منقش هستند. طراحی فضای داخلی نیز از سنت‌های اصیل مراکش سرچشمه گرفته است و ستون‌های به کار رفته در داخل ساختمان در امتداد لوزی‌های نمای بیرونی ساخته شده‌اند.

این ستون‌ها با ورق‌های گچ تخته‌ای تزئین شده و در ارتفاع میانی برخی از آن‌ها برای تزیین، از چوب نیز  استفاده شده است. در طراحی نیمکت‌ها و صندلی‌های راحتی واقع در سالن نیز پارچه‌های متداول منطقه‌ای مراکش به کار رفته است؛ طبقات فرودگاه از جنس گرانیت هستند و سقف آن یک اسکلت فولادی عظیم است که بر روی ستونی ۲۴ متری استوار بوده و در آن پوشش‌های هرمی‌شکل فتوولتائیک به کار رفته است. به عبارتی در صفحات کوچک کار گذاشته شده در این سقف، که به صورت موزائیکی نصب شده و تقلیدی از معماری سنتی اسلامی با کمی دستکاری‌های مدرن هستند، فرمتی وجود دارد که طی آن نور از یک فیلتر میانی و اسلیمی‌شکل عبور می‌کند، پنجره‌ها را پوشش می‌دهد و تماس بصری بین داخل و خارج از فرودگاه را تقویت می‌کند. این الگوی موزائیکی که از تکنولوژی معاصر بهره برده است برخلاف الگوهای رایج نورپردازی که در آن‌ها در تمام طول روز مجموعه‌ای ثابت از چراغ‌ها و سایه‌ها وجود دارند، به پایانه‌های فرودگاه مناره روشنایی خاصی می‌بخشد که سبب تغییر نور آن‌ها در طول روز می‌گردد. از دیگر ویژگی‌های تزیینی محوطه فرودگاه نیز انعکاس تصاویر مسافران در لا به لای این موزائیک‌ها است.

فرودگاه-مناره-مراکش

پایانه‌های و امکانات فرودگاه مناره

فرودگاه مناره از سه پایانه مسافری تشکیل شده است؛ پایانه شماره یک که به تازگی بازسازی شده و امکاناتی مدرن دارد،  یکی از زیباترین پایانه‌های فرودگاهی در جهان و میزبان پروازهای بین‌المللی و منطقه‌ای است. پایانه شماره دو، در کنار پایانه اول واقع شده و وظیفه رسیدگی به پروازهای بین‌المللی و داخلی را بر عهده دارد و پایانه شماره سه به عنوان جدیدترین پایانه، در سالنی جدا از دو پایانه دیگر واقع شده است. این پایانه‌ها دارای دستگاه‌های خودپرداز (در ترمینال شماره دو)، باجه‌های تبدیل ارز رایگان با امکان تبدیل سریع هر نوع واحد پولی اعم از دلار، درهم، لیره و پوند، آژانس‌های کرایه اتومبیل، فروشگاه‌های معاف از مالیات، مغازه‌های نوشیدنی و خرده‌فروشی، انبار چمدان، صندوق امانات، کلینیک درمانی، مرکز اشیاء گمشده، Wi-Fi رایگان، کتابفروشی، شعب بانکی، سرویس‌های اجاره صندلی چرخدار برای افراد توان‌خواه، نمازخانه و اداره پست هستند.

نکته جالب دیگر در مورد این فرودگاه وجود اتاق‌های VIP برای متقاضیان سکوت است که با دریافت هزینه آن‌ها را از شلوغی فرودگاه جدا می‌کند و امکان استراحت روی مبل‌های فوم راحتی را تا قبل از فرا رسیدن زمان پرواز برایشان فراهم می‌کند؛ این افراد برای حمل چمدان‌های خود به بخش مربوطه نیز کمک دریافت می‌کنند. وجود سالن‌های۲۴ ساعته بعد از بخش کنترل پاسپورت در پروازهای خارجی، امکان استراحت و حمام کردن را در اختیار مسافران قرار می‌دهد. همچنین فرودگاه مناره برای رفاه حال توان‌خواهان اقدام به ایجاد رمپ‌ها و بالابرهایی کرده است که عبور و مرور را برای این افراد آسان می‌کند.

فرودگاه-مناره-مراکش

در حال حاضر فرودگاه مناره با توجه به معماری منحصربفرد خود در کنار ۱۳ رقیب دیگر خود در لیست زیباترین فرودگاه‌های جهان قرار دارد و در آن می‌توان تلفیقی هنرمندانه از دیروز و امروز را مشاهده کرد. این فرودگاه با وجود پروازهای مستقیم به مقاصد مختلف دنیا، در حال حاضر قطب اصلی پروازهای هواپیمایی مراکش به حساب می‌آید و خطوط هوایی مختلفی مثل «ایزی جت»، «ایر اروپا»،  «آسترین ایرلاینز»، «ایبریا ایرلاین»، «ایر فرانس» و «ایر عربیا مغرب» در آن فعالیت می‌کنند.

منبع:ایمنا

مطالب مرتبط:۶ فرودگاه برتر جهان

آشنایی با ۱۰ فرودگاه برتر جهان

فرودگاه‌هایی که مسافران را شگفت‌زده می‌کنند

فلاورجان اصفهان،یادگارهای اولجایتو برای ورگان

فلاورجان یکی از نزیک‌ترین شهرها به اصفهان است که تاریخ، معماری و زندگی را بر روی پل‌ تاریخی خود پیوند داده است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، شهرستان فلاورجان در غرب اصفهان یکی از شهرستان‌های قدیمی استان اصفهان است. فلاورجان با زمین‌های کشاورزی و محصولات زراعتی با کیفیتش شناخته شده و گذر زاینده‌رود از میان فلاورجان باعث شده تا از دوران گذشته تا بحال مردم این منطقه به کشاورزی بپردازند. محصولاتی مانند برنج، گندم و صیفی‌جات از مشهورترین محصولات فلاورجان بود که البته امروز به دلیل بحران آب خبری از آن‌ها نیست.

درحوالی فلاورجان فعلی قریه‌ای به نام برزان بوده که با آب مادی کوپان در این محل به کشاورزی می‌پرداختند، بعدها به واسطه احداث پل ورگان بر روی رودخانه،این آبادی را ورگان خواندند و نهایتا به فلاورجان تغییر نام داد. در سال ۱۳۵۹ فلاورجان با سه بخش و هشت شهر تبدیل به شهرستان شد.

فلارجان بزرگترین خط ساحل زاینده‌رود را دارد و از همین رو در زمان زنده بودن زاینده‌رود هرهفته پذیرای گردشگران زیادی بود. بر روی بستر خشک شده زنده‌رود در فلاورجان چندین پل تاریخی وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به پل تاریخی “بابامحمود” و “پل فلاورجان” اشاره کرد که امروزه در مجاورت اتوبان ذوب‌آهن قرار گرفته است.

پل تاریخی “بابامحمود” شاید مهم‌ترین جاذبه گردشگری فلاورجان باشد، در سال ۷۱۲ سطان محمد خدابنده (اولجایتو) هشتمین خان مغول ، به “محمود اشترکانی” منشی خود دستور ساخت راهی بر دو سوی زاینده‌ رود داد. اشترکانی دستور شاه را اجرا و پلی را بر روی بستر زندهرود ساخت تا کاروان‌ها و رهگذران با خیالی آسوده از رود گذر کنند.

blank

پایه‌های “پل بابامحمود” با سنگ و ملات ساروج بنا شده است، قسمت‌ بالایی پل نیز با هنر آجرچینی و طاق‌های قوسی شکل بر روی پایه‌ها قرار گرفته. در طول زمان مرمت‌های زیادی بر روی پل شده که شکل و شمایل اولیه آن را دچار تغییر و تحول کرده است، اکنون برای تقویت پایه‌های سنگی پل دورتا دور آن را با بتون پوشانده‌اند و بر روی آجرهای قدیمی آن نیز چندین سانت آجر چیده شده است.

“پل فلاورجان” که پیش از این “ورگان” نامیده می‌شد، دو فرسخ با “پل بابامحمود” فاصله دارد و تنها پل دو قوسی زاینده رود و استان اصفهان است. در تحقیقات اخیر مصالحی مربوط به دوران ساسانی در این پل یافت شده است؛ این پل همواره در طول حیات خود به دلیل طغیان رود بارها تخریب شده و در دوره صفویه بازسازی شده است.

این پل نیز همانند “پل بابامحمود” با سنگ و ساروج و آجر ساخته شده اما معماری این پل برای گردشگران حرف جدیدی دارد، هشت چشمه طاق کوچک در بالای دهانه‌های پل خودنمایی می کند که این چشمه طاق‌ها افزون بر کاهش فشار پل، آب‌های طغیانی را از خود عبور می‌داده است. بر اساس روایت‌ها زیر این پل راه آب را می‌بستند و “جشن آب‌پاشان” (جشنی باستانی که در سیزدهم تیرماه برپا می‌شده است) را در دوره صفوی برگزار می‌کردند.

“پل فلاورجان” همچنان محل تردد خودروها است که در سال ۱۳۴۲ با ریختن لایهای از بتون،عرض این پل دو متر اضافه شد و سنگ‌ فرش قدیمی آن دفن شد. آنگونه که در تصاویر قدیمی مشخص است دو برج در دو طرف پل قرار داشته،همچنین آسیابی نیز در کنار پل وجود داشته است که دیگر خبری از آن‌ها نیست.

پیربکران یکی از بخش‌های شهرستان فلاورجان است که دلیل نام گذاری آن حضور “محمد بن بکران” در منطقه بوده است.”محمد بن بکران” از عارفان و مدرسان مشهور قرن هشتم است که بعد از وفات او، “اولجایتو” شهر را “پیربکران” نامید و بقعه محمد را برای ادای احترام به وی بنا کرد.

blank

بقعه “محمدبن بکران” که پس از مرگ وی و بین سال‌های ۷۰۳ تا ۷۱۲ ساخته شد به شیوه معماری تک ایوانی است. سبک معماری این بنا یادآور معماری دوره ساسانی و تداعی‌گر طاق کسری است. مصالح این بنا شامل سنگ، کچ و کاشی‌های لعاب داری است که با طرح‌ها و رنگ‌های مختلف خاص برای این بنا ساخته شده. این اثر متشکل از بخش‌های دالان ورودی، ایوانی طاق دار و فضای آرامگاه است.

ایوان از چهار جهت محصور شده و در جهت جنوبی آن محراب قرار دارد. خطوط وکتیبه‌های بنا، با خط کوفی نوشته شده‌اند؛ همچنین گچ‌بری‌ها نیز بسیار چشم‌نواز هستند و کچ‌بری محراب بقعه شباهت به محراب اعجاب‌انگیز و منحصر به فرد “اولجایتو” در “مسجد جامع عتیق” شهر اصفهان دارد. بقعه پیربکران نمادی از معماری دوره “اولجایتو” و دوره مغولان در ایران محسوب می شود.

شهرستان فلاورجان در امتداد بلوار کشاورز و میدان قائمیه اصفهان و در ابتدای اتوبان ذوب‌آهن فاصله کمی با اصفهان دارد. در روزگارانی که زاینده‌رود جان داشت و هنوز به قتل نرسیده بود فلاورجان به دلیل طبیعت زیبای خود میزبان گردشگران فراوانی بود. امروز اگر زاینده رود آب ندارد تا در کنار آن اطراق کرد ، می‌توان به فلاورجان رفت و تاریخ آن را دید.

تاریخ فلارجان گره خورده با پل‌های تاریخی آن است که روزی طغیان آب ، بدن آن‌ها را زخمی‌ می‌کرد… اما بستر خشک رودخانه باعث شده قلب آنان ترک بردارد. فلاورجان را به دلیل تاریخ و بزرگانش ، همچنین به خاطر “پل‌ ورگان”، “پل بابامحمد”، “بقعه پیربکران”، “مسجدجامع اشترجان” و “خانه مویدی زفره” باید دید.

منبع:ایمنا

مطلب مرتبط:خانه مویدی تبلورمعماری اصیل ایرانی

گل و گلاب قمصر

اینجا همه چیز بوی شور گل و شمیم گلاب و شوق رویش و شعر رستن می دهد، به هر طرف که می‌نگریم زیباتر از سوی دیگر است گویی قلم صنع پرودگار بر چهره این شهر کشیده تا وجود حضرت زیبایی گل را در عالم نمایان کند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، نغمه روح بخش عندلیب در فضای دلاویز گلزار به سرزمینی منحصرش کرده که همه از زیبایی بوستانش می گویند، گویی حریر صورتی و سبز رنگی بر دامان طبیعتش کشیده شده به حق که عنوان پایتختی گل و گلاب برازنده این سامان است.

درختان انبوه و خنکای نسیمش بهشتی را تجلی می کند که تنها در رویا متصور می شویم، هر گلی از این بوستان نشانی دارد از خدا و به اندازه ای زیبا است که آدمی را بی اختیار به ستایش معبود وا می دارد، چراکه روح لطیف آدمی با گل عجین شده است.

اگر خسته جان و خسته دل هستید از لاک شهری بیرون بیاید تا گردش کنید در زمین خداوند تا در بزرگی و عظمتش بیش از پیش حیران شوید، از هرکجا که عزم سفر کردید کاشان را در نقشه بیابید اما مقصد کاشان نیست، ۳۰ کیلومتر که به سمت جنوب کاشان حرکت کنید به شهر زیبا و دامان سبز “قمصر” می رسید، عطر گل هایش چنان وصف ناپذیر است که از بیرون شهر به استقبالتان می آید.

گل-گلاب-قمصر

میزبانی این شهر از گل های محمدی از قدیم الایام به پایتخت گل و گلاب در جهان معروفش کرده است، فضای روح انگیز قمصر چنان روح آدمی را صفا می بخشد که فراموش می کنید هرآنچه که در زندگی آلوده شهری تجربه کرده اید.

وجود گل محمدی و گلاب ناب این منطقه مردمان این سرزمین را به این فکر برد تا موزه ای از گلاب را در این شهر ایجاد کنند تا برای همیشه، تاریخ فراموش نکند روزگاری که دستان پر مهر قمصری ها گل های از جنس مخملی را از بوستانش می چیده است.

گل-گلاب-قمصر

پس از گشتی در شهر قمصر به موزه گلاب می رسید، تفاوت این موزه شاید با بسیاری از موزه های دیگر در مکان آن است. وقتی پا در خانه ذاکری بگذارید در ابتدا شاید مبهوت زیبایی و شکوه این خانه شوید چراکه قدمتش به زمان قاجاریه باز می گردد، اما همین که وارد آن شوید، وسایل سنتی که در حیاط آن قرار داده شده توجه شما را به خود جلب خواهد کرد.

گل-گلاب-قمصر

این موزه در فضاییی به مساحت ۵۰۰ متر و در سال ۱۳۹۰ افتتاح شده است در موزه گلاب قمصر با تاریخ هزار ساله گلاب‌گیری در شهر قمصر آشنا می‌شوید و انواع ابزار و ادوات گلاب‌گیری و سیر تاریخی استفاده از آن‌ها را مشاهده خواهید کرد. از آنجایی که قمصر کاشان خاستگاه گلاب‌گیری ایران به شمار می‌آید، این موزه با هدف معرفی پیشینه گلاب‌گیری و فرهنگ مربوط به آن در شهر قمصر ایجاد شد.

گل-گلاب-قمصر

با بازدید از موزه گلاب قمصر با روش‌های سنتی گلاب‌گیری که حاصل ذوق و هنر مردم قمصر است آشنا خواهید شد. بر اساس اسناد موجود در این موزه، قدمت برپایی جشن گلاب به دو هزار سال پیش و دوران ساسانیان می‌رسد که مردم با ریختن گلاب به همدیگر به استقبال این جشن می‌رفتند و گلاب ناب را در بطری‌های تزیین‌شده با جواهرات می‌ریختند و برای پادشاه می‌فرستادند.

گل-گلاب-قمصر

فضای دلنشین حیاط موزه گلاب قمصر بسیار ستودنی است، دیگ‌ها و ادوات گلاب‌گیری را در زیر سایه درختان مشاهده می‌کنید که با ترکیب با محیط سنتی خانه و حیاط شما را به زمان‌های قدیم می‌برد. تخت‌هایی نیز در اطراف حیاط قرار دارد که روی آن فرش‌های قدیمی پهن کرده‌اند و اندکی استراحت بر روی آن‌ها حس خوبی به شما منتقل می‌کند. دل کندن از این همه زیبایی غیر ممکن است اما می توانید با گشتی در این شهر از دیگر زیبایی های این شهر نیز لذت ببرید.

منبع:ایمنا

مطلب مرتبط:موزه گلاب شهر قمصر ایجاد می‌شود

گل-گلاب-قمصر

گل-گلاب-قمصر

سفرهای فصل زمستان

با شروع فصل زمستان در کشور ما گویی سفرها نیز به خواب زمستانی فرو می‌روند، دیگر خبری از گردشگران خارجی نیست و جاده‌ها نیز شلوغی فصل گرما را ندارند؛ اما زمستان پایان سفر نیست.

به گزارش خبرنگار ایمنا، زمستان را به عنوان سردترین فصل سال می‌دانیم، در زمستان حیوانات به خواب می‌روند شب‌ها زودتر فرا می‌رسد و شب نشینی‌ها کوتاه‌تر و سردتر می‌شود. زمستان شاید برای برخی فصل پایان کار باشد اما فصل پایان سفر نیست، سفر و گردشگری فعالیتی است که در تمام طول سال قابل انجام است.

سفرها در زمستان یا به سرمای سفیدی برف است یا به گرمای زردی خورشید؛ زمستان در کشور چهار فصل ایران برای عاشقان برف و سرما و برای دوستداران پرتو نرم خورشید فرصت سفر می‌دهد. ایران همیشه به عنوان مقصدی بهاره و یا تابستانه برای گردش در دنیا شناخته شده اما ظرفیت گردشگری زمستانه در ایران به اندازه بقیه فصول بالا است.

بهشت اسکی بازان

پیست‌های اسکی ایران از شهرت بین المللی برخوردار هستند، از جمله این پیست‌ها دیزین است که در زمان احداث خود بزرگترین پیست اسکی در دنیا و مهم‌ترین در آسیا بود. دیزین ۲۳ پیست دارد که شامل پیست اسنو پارک، پیست یو، پیست مبتدی، پیست چمن و غیره است که بلندترین مسیر اسکی آن ۷.۵ کیلومتر می‌باشد.

پیست دیزین چندین مجموعه رفاهی مانند هتل و کلبه‌های اقامتی نیز دارد که پذیرای گردشگران است. دیزین در ۱۲۳ کیلومتری تهران اولین و مهم‌ترین پیست خاورمیانه است با هزینه‌ای بسیار پایین می‌تواند پذیرای گردشگران خارجی باشد که برای اسکی و گذران تعطیلات به ایران سفر می‌کنند.

دومین پیست بزرگ ایران شمشک است که در ۵۷ کیلومتری شمال شرق تهران واقع شده است، پیست اسکی شمشک به دلیل دارا بودن نورافکن‌های بزرگ امکان اسکی تا نیمه‌های شب را به اسکی‌بازان می‌دهد. بلندترین نقطه این پیست نیز ۳ هزار و ۵۰ متر است.

سفرهای-فصل-زمستان

پیست اسکی توچال دیگر پیستی است که در فصل زمستان میزبان دوستداران اسکی است، توچال نزدیک‌ترین پیست به تهران و شلوغ‌ترین پیست ایران است. این پیست  سه خط تله ‌کابین و سه خط تله‌سیژ و یک خط  تله‌اسکی دارد که روی هم طول آن‌ها به هفت هزار و ۵۰۰ متر می‌رسد و با طولانی ترین تله کابین‌های دنیا رقابت می‌کند.

پیست توچال با دارا بودن سه پیست اسکی مجزا یکی از مجهزترین پیست‌های کشور به شمار می‌آید که حتی در آن باشگاه تنیس، باشگاه تیر و کمان، باشگاه بانجی جامپینگ و اسکیت، باشگاه پینت بال و امکان کوه نوردی و پیاده روی وجود دارد.

دیگر پیست مشهور ایران پیست اسکی فریدون‌شهر است که در مرکز ایران پیست استاندارد و مناسبی برای مردمان فلات مرکزی ایران است. پیست فریدون‌شهر در ۱۸۰ کیلومتری غرب اصفهان مرتفع‌ترین پیست ایران است و آخر هفتهها در آن ترافیک سنگینی برقرار است. این پیست با شیب ۳۵ درجه‌ای شرایط خاص و هیجان انگیزی را برای اسکی ایجاد کرده است.

آفتاب لطیف کویر

سفر در زمستان برای کسانی که برف و سرما را دوست ندارند نیز می‌تواند لذت بخش باشد، کویرهای ایران یکی از جاذبه‌هایی است که توجه گردشگران اروپایی و آسیای شرقی را به خود جذب می‌کند. در حالی که دامنه‌های زاگرس و البرز با برف پوشیده شده و ابرهای سیاه جلو خورشید را گرفته است، در مناطق مرکزی ایران آفتاب ملایم دستان لطیف خود را بر سر شن‌های کویر می‌کشد.

مصر شاید نام آشنا ترین کویر ایران برای گردش باشد، این روستای کوچک که در ۱۲۰ کیلومتری اصفهان واقع شده با تپه‌های ماسه‌ای و رمل‌های زردرنگ یکی از لذت بخش‌ترین تجربه‌های کویرگردی را در اختیار گردشگران قرار می‌دهد. شب‌های کویر مصر نیز داستان خود را دارد، دور آتش نشستن و تماشای ستارگانی که گویی از سقف زمین به فاصله چند متری آویزان شده‌اند تجربه‌ای است که در هوای مطلوب زمستانی کویر حاصل می‌شود.

سفرهای-فصل-زمستان

کویر اسرارآمیز ریگ جنی نیز به عنوان مقصدی برای گردش در زمستان شناخته می‌شود، این کویر با وسعت سه هزار و ۸۰۰ کیلومتر در غرب دشت کویر قرار دارد. به عقیده مردم محلی این مکان نفرین شده است و هرکه به آن برود دیگر باز نمی‌گردد البته این روایات به دلیل وجود باتلاق‌های نمکی فراوان در این منطقه دور از ذهن نیست. اگر به ریگ جنی سفر می‌کنید حتما با یک راه بلد همراه شوید و از این سرزمین اسرار آمیز لذت ببرید.

ورزنه دیگر منطقه کویری است که در فصل سرما میزبان گردشگران فراوانی است، این روستای نام آشنا که همه آن را با چادرهای سفید که بر سر زنانش است می‌شناسند؛ جدیدا به دلیل راه اندازی سایت گردشگری کویری از شهرت بیشتری برخوردار شده است. کویر ورزنه به دلیل نزدیکی به اصفهان در پایان هر هفته مملو از دوستداران آفتاب و شن می‌شود.

گرمای زمستان

دستان گرم زمستان را در چشمه‌های آب گرم می‌توان حس کرد، چشمه‌های طبیعی که در کنار آتشفشان‌ها از دل زمین بیرون می‌آیند در سرمای زمستان مقصدی جذاب هستند. به دلیل گرمای بالا این آب‌ها مواد و املاح آن نیز بالاتر می‌رود و آب این چشمه‌ها خاصیت درمانی پیدا می‌کند ضمن اینکه اغلب چشمه‌ها به دلیل قرار گرفتن در مناطق طبیعی زیبا مقصدی جذاب برای گردش در زمستان هستند.

مشهورترین آب گرم در ایران و خاورمیانه سرعین است، این شهر که در ۳۰ کیلومتری غرب اردبیل واقع شده است بزرگترین مرکز آب درمانی خاورمیانه را داراست. معنای سرعین را در لغت نامه “سرچشمه” نوشته‌اند، اما در حقیقت این کوه سبلان است که سرچشمه، چشمه‌های سرعین است. سرعین در فصل زمستان آب و هوایی بسیار سرد دارد اما لذت استفاده از چشمه آب گرم ارزش تحمل سرمای استخوان شکن آن را دارد.

سفرهای-فصل-زمستان

محلات در استان مرکزی نیز شش چشمه آب گرم دارد، محلات به عنوان مرکز گل ایران شناخته شده اما در کنار گلخانه‌ها چشمه‌های آب گرم آن نیز از شهرت بالایی برخوردار است. آب این چشمه‌ها در درمان بیماری‌های کبدی، صفراوی، کلیوی و دستگاه گوارش و بویژه بیماری‌های رماتیسمی استخوانی و پوستی بسیار مؤثر است.

ورتون دیگر چشمه آب گرم ایران است که برخلاف دو محل دیگر کمتر شناخته شده است. ورتون در ۷۵ کیلومتری شرق اصفهان مرکزی که چند سالی است با منطقه توریستی گل سرخ میزبان گردشگرانی است که برای استفاده از چشمه آب گرم آن به این منطقه سفر می‌کنند.

زمستان پایان سفر نیست، بلکه آغاز ماجراجویی است؛ زمستان برای عاشقان سفر پر است از روایت‌های هیجان انگیز. سفر در فصل سرما و گردشگری زمستانه به دلیل کمبود زیرساخت‌ها مورد توجه قرار نگرفته است. در فصلی که ورود گردشگران به کشور و سفرهای داخلی افت می‌کند، می‌توان با تکیه بر ظرفیت‌های چهار فصل بودن کشور توازن سفر را در سال برقرار کرد.

منبع:ایمنا

مطلب مرتبط:سفری گرم در دل زمستان

چین،چهارمین کشور پربازدید جهان در آسیا

جمهوری خلق چین کشوری پهناور با جمعیت میلیاردی، علاوه بر سازه‌های باستانی و تاریخی خود، به کمک تکنولوژی‌های مدرن نیز توانسته است خود را به یکی از مقاصد پر رونق گردشگری تبدیل کند.

به گزارش ایمنا، چین، کشوری واقع در منطقه شرق آسیا با مساحتی حدود ۹/۶ میلیون کیلومتر مربع ، چهارمین کشور وسیع دنیا و دومین کشور بزرگ قاره آسیا است که جمعیت یک میلیارد و ۴۱۷ میلیون نفری آن، چین را تبدیل به پرجمعیت‌ترین کشور جهان کرده است. همچنین چین با کسب عنوان دومین اقتصاد بزرگ دنیا، یکی از سریع‌ترین رشدهای اقتصادی دنیا را به خود اختصاص داده است که بیشتر بر تولید ناخالص داخلی وابسته است.

از سوی دیگر این کشور دارای آب و هوایی متنوع، چشم‌اندازهای طبیعی گوناگون و دارای یکی از کهن‌ترین تمدن‌های تاریخ است و شاهد سلسله‌های پادشاهی گوناگونی بوده که به آن آثار و بناهای تاریخی پنج هزار ساله باستانی بسیاری بخشیده‌اند. از مهم‌ترین این آثار، دیوار بزرگ چین با ۲۵ هزار برج مراقبت است که در طول نخستین مرحله از ساخت آن حدود ۳۰۰ هزار کشته بر جای مانده است.

چین

همچنین وجود کوه‌های مقدس فیور، معبد شائولین، آبشار Huangguoshu، غار باورنکردنی‌ رید فلوت، شهر ممنوعه با بیش از ۹ هزار اتاق و کامل‌ترین معماری چوبی جهان، کوه‌های زرد، پل مارکوپولو، ارتش سرخ پوستی و رودخانه لی، در کنار سازه‌های مدرن و امروزی ساخته شده در چین همچون بزرگترین آبشار مصنوعی جهان، طولانی‌ترین پل روی دریا و هتل زیرزمینی، همچنین پایین بودن قیمت‌ها و کیفیت عالی سیستم حمل و نقل عمومی، همگی با هم در طول سال سبب هجوم سیل عظیمی از جمعیت بازدیدکننده به سمت این کشور می‌شوند به گونه‌ای که در سال ۲۰۱۸، چین میزبان ۶۰/۷ میلیون گردشگر بین‌المللی بود و چهارمین رتبه در لیست پربازدیدترین کشورهای جهان را به خود اختصاص داد که البته احتمال دارد تا سال ۲۰۲۰ این رتبه به مقام اول ارتقای درجه داشته باشد؛ هرچند ممکن است این امر با توجه به نوع حکومت و فرهنگ آن کمی بعید به نظر برسد ولی خوشبختانه این کشور عملکرد و برنامه‌ریزی منحصر به فردی دارد.

چین

با وجود اینکه چین، شهرهای زیبا و دیدنی بسیاری برای بازدید و تفریح دارد، ولی دو شهر پکن و شانگهای از محبوب‌ترین شهرهای گردشگری چین هستند. شانگهای که با پاییزهای معتدل بهترین زمان بازدید از خود را در این فصل در اختیار گردشگران می‌گذارد، مکتب مدرن تجارت جهان شناخته می‌شود و رشد بی‌وقفه خود را با افزایش آسمان‌خراش‌ها ادامه می‌دهد و پکن، دومین شهر پرجمعیت چین پس از شانگهای و پایتخت این کشور است که دارای جاذبه‌های گردشگری بسیار بوده و از جمله دلایلی است که نباید سفر به چین را از دست داد.

اما جالب اینجاست که جغرافیای طبیعی، سازه‌های انسانی و مناطق دیدنی، تنها جاذبه‌های این کشور نیستند و چین توانسته است با کمک طب سنتی خود، مقدمات توسعه گردشگری سلامت را نیز در درون مرزهای خود فراهم آورد. گردشگری سلامت عبارتست از استفاده از خدماتی در خارج از محل سکونت فرد که به بهبود یا افزایش سلامتی و افزایش روحیه فرد منجر می‌شود و امکانات و خدماتی در حد جهان اول را با هزینه‌هایی در حد کشورهای در حال توسعه و جهان سوم ارائه می‌دهد. گردشگری سلامت مقوله‌ای  است که چین به خوبی توانسته است از پس آن برآید.

منبع:ایمنا

چین