کاخ شهرستانک _ کاخ تابستانی شاهان قاجار

کاخ شهرستانک در ۱۶ شهریور ۱۳۷۶ با شماره ۱۹۲۵ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد. کاخ شهرستانک در دو بخش بیرونی و اندرونی ساخته شده‌است. حیات بیرونی به شکل مستطیلی با دو کنج پخ در چهار تراز طراحی شده و ورودی به شکل نیم دایره در تراز اول قرار گرفته‌است.

روستای شهرستانک

در سینه کش کوههای البرز و در دل پیچ و خمهای زیبای جاده چالوس روستای شهرستانک با عمارت ناصری خود به یکی از مقاصد گردشگران این مسیر بدل شده است. جایی که ناصرالدین شاه قاجار، خوش گذران ترین شاه ایران از طبیعت بکر آن غافل نمانده و قصر تابستانی خود را در آن ساخته است مطمئنا جایئست باصفا.

روستای شهرستانک یکی از مهم ترین روستاهای جاده چالوس است که در یک دره سرسبز واقع شده دره ای که باغ های میوه و کوچه باغ های آن روح انسان را تازه می کند. انتهای دره شهرستانک به سه دره منتهی می شود که یکی به سمت قله توچال می رود (مسیری که کوه نوردان از قله توچال به سمت شهرستانک می آیند) دیگری به سمت میگون که به دره هملون می رسد و دره ای دیگر که به سمت جنوب شرق واقع است.

 

کاخ شهرستانک یا کاخ ناصرالدین شاهی

درانتهای دره شهرستانک یک عمارت به نام ناصری وجود دارد که منصوب به ناصرالدین شاه است. گفته می شود این مکان تفرجگاه شاه بوده است. عمارت در جایی واقع شده که هوای فوق العاده مطبوعی دارد. بوی هیزم سوخته آغل گوسفندان، خاک باران خورده و بوی زنده طبیعت در آن حس می شود.

تاریخچه کاخ شهرستانک

کاخ را در سال ۱۸۷۸ میلادی به فرمان ناصرالدین شاه معماری به نام آقا محمدابراهیم خان برای اقامت ییلاقی پادشاهان قاجار بنا کرده‌است. پس از سقوط قاجاریه، کاخ به دلیل بی‌توجهی، شرایط جوی نامناسب و غارت و تخریب انسانی، رو به ویرانی می‌نهد. روند تخریب و ویرانی بنا تا حدود سال ۱۳۴۸ خورشیدی ادامه داشت، تا در این سال با تصمیم فدراسیون کوهنوردی ایران به عنوان اقامتگاه موقت کوهنوردان بازسازی شد.
کاخ شهرستانک در ۱۶ شهریور ۱۳۷۶ با شماره ۱۹۲۵ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.

مشخصات کاخ شهرستانک

کاخ در دو بخش بیرونی و اندرونی ساخته شده‌است. حیات بیرونی به شکل مستطیلی با دو کنج پخ در چهار تراز طراحی شده و ورودی به شکل نیم دایره در تراز اول قرار گرفته‌است. عمارت بیرونی در ابعاد ۱۲ در ۲۴ متر در دو طبقه در تراز سوم ساخته شده بود که در حال حاضر طبقه دوم تخریب شده. در پخ شمال غربی و در مرز میان اندرونی و بیرونی حمام خصوصی شاه قرار دارد.

بخش اندرونی شامل دو حیاط در دو تراز متفاوت است. حیاط شمالی یا تحتانی با ابعاد ۱۸ در ۲۴ متر مسکن خدمه بوده و حیاط جنوبی با ابعاد ۲۶ در ۴۰ متر برای سکونت حرم شاهی ساخته شده‌است. اندرونی از لحظ ساختمانی شبیه کاروانسرا است و این شباهت در حیاط جنوبی بیشتر است.

 

مرتبط:

گذر از کوچه‌های ورده در دل البرز