دهاقان ،عروس زاگرس

به گزارش خبرنگار ایمنا از شهرستان دهاقان، در کنار تمامی سرسبزی ها و طبیعت زیبا و آثار تاریخی که در دهاقان وجود دارد طعم غذاهای کوفته سنگی، کاچی شیر و خال بی بی آن بی نظیر است شاید کمتر کسی باشد که گیوه و پاپوش آنرا ندیده و نشنیده باشد چرا که این دیار هنرمندان بسیاری دارد که شهره آفاق هستند همچنین سوغات آن که بیسکوییت و سوهان و باقلواست و شیرینی لذت سفرتان را دوچندان خواهد کرد.

دهاقان در فاصله ۹۰ کیلومتری جنوب غربی استان اصفهان واقع شده که از شرق به شهرستان شهرضا، از غرب به شهرستان بروجن در استان چهارمحال بختیاری، از شمال به شهرستان مبارکه و از جنوب به شهرستان سمیرم محدود می شود.

این شهرستان دارای دو شهر دهاقان و گلشن و ۱۳ روستاست که جاذبه های گردشگری آن هر سالگردشگران داخلی وخارجی زیادی را برای بازدید جذب می کند.

جاذبه های گردشگری:

اسب کهر در تاخت و تاز برج میلاد کره

“روستای کره” زیباترین روستای دهاقان از نظر جاذبه های گردشگری، وجود چشمه سارهای همیشه جاری و درختان تنومند است و درفاصله شش کیلومتری شمال آن واقع شده است و در قدیم ساختار آن به صورت قلعه بوده است. بسیاری از کشاورزان روستا علاقه خاصی به داشتن “اسب کهر” دارند.

همچنین این روستا دارای برجی با نام “میلاد” است که توجه گردشگران را به خود جلب می‌کند. در جنوب این روستا نیز مقبره بابا شیخ حسین و بی بی خاتون از فرزندان جابربن عبدالله قرار گرفته که مکانی برای زیارت وبیشه های وقف شده اش طبیعت لذت بخش برای تفریح است.

برگی از تاریخ فراموش شده در علی‌آباد گچی

“روستای علی‌آباد گچی” در فاصله ۱۲ کیلومتری شرق شهر دهاقان واقع شده که امروزه گلخانه ها و مزارع کشاورزی بسیاری در آن پدید آمده است.

این روستا در زمان های گذشته منبع تولید گچ بوده و آثار تاریخی زیادی داشته، اما از این آثار تنها نمایی از یک آسیاب ویران شده باقی مانده وحتی همین یادگار تاریخی هم به دست فراموشی سپده شده است.

هیجان سرسره بازی در ارتفاعات کوه شنلی

ارتفاعات “کوه شنلی” با ارتفاع بیش از سه هزار متر از سطح دریا پوشیده از برف است و منظره‌ای بسیار زیبا برای گذراندن یک روز با هیجان برای دوستداران زمستان به وجود آورده است. چشم انداز دامنه‌ها و دشت این کوه بسیار زیبا و فرح بخش است. سرسره بازی در این کوه برای مردم جذاب و هیجان‌برانگیز است برای همین یکی از نقاط پرتردد و شلوغ شهرستان محسوب می شود.

مقبره باباشیخ حسین و بی بی خاتون

“بابا شیخ حسین انصاری” و خواهرش “بی بی خاتون” از فرزندان “جابربن عبداالله” هستند. مقبره این دو بزرگوار در روستای کره واقع شده و تمام باغ ها و آب های نزدیک مقبره وقف آنهاست.پخت کوفته برنجی و سمنو در نزدیکی ایام عید دراین مکان انجام می شود.

وجود آسیاب قدیمی قورقورک، چشمه سار ها و عبور آب رودخانه شور در کنار این بقعه متبرکه باعث شده گردشگران را برای بازدید جذب کند.

سوغات

گیوه یا پاپوش

از گیوه می توان به عنوان پاپوشی نام برد که قرن‌هاست عشایر ایرانی، هم‌چنین بسیاری روستائیان نقاط کوهستانی و نواحی خشک کشورمان پوشیدن آن را بر هر نوع کفش دیگری ترجیح می‌دهند و از آن استفاده می‌کنند.

اغلب افراد پیدایش آن را به روزگارانی خیلی قدیمی‌تر از پیدایش سایر انواع پاپوش نسبت داده‌اند و همین امر باعث شده تا تولد گیوه با افسانه‌ها پیوند بخورد همچنان در اکثر منابع قدمت تولید اولین گیوه را به پاپوش پهلوان داستان کهن ایرانی (که به روایت فردوسی پسر گودرز و داماد رستم بوده است) نسبت داده‌اند.

بیسکوییت شکری و باقلوا:

از دیگر سوغاتی هایی که در این منطقه فراوان یافت می شود، بسکوییت های شکری و باقلواست که مزه آنها هرگز از یاد نمی رود.

این دو سوغات که در کارگاه های قنادی شهر تهیه می شود ترکیبی از آرد، جوانه گندم و شیره انگور و مخلفات دیگر است که طرفدار بیشماری دارد و حتی گردشگرانی که از کشور های خارجی به بازار سرپوشیده قدیمی شهر می آیند سراغ آن را می گیرند.

سوهان روستای قمبوان

این سوهان بیشتر در کارگاه های قنادی روستای قمبوان تهیه می شود، البته در روستای همگین و دزج نیز قبلا درست می شد، ولی  با گذشت زمان رفته رفته تعداد کارگاه ها کم شد و بی توجهی مسئولان آن‌ها را به تعطیلی کشاند. سوهان قمبوان همانند سوهان قم هست و کارآفرینان توانسته اند گز سوهان دار را نیز به تولیدات خود اضافه کنند.

غذاهای سنتی                          

کوفته سنگی

یکی از غذاهایی که از دیر باز تا کنون در دهاقان پخته می شود و مورد علاقه بسیاری شهروندان می‌باشد کوفته سنگی است. این غذای سنتی ترکیبی از گندم آسیاب شده، گوشت چرخ کرده، کشمش، پر زردآلو یا هلو و ادویه جات است که در آب جوش و روی تنورهای سنگی پخت می شود.

شیربلغور

بلغور یا همان گندم و جو ریز شده را با شیر می جوشانند و مانند شیربرنج آن را می پزند. این غذا نوعی سوپ است و به عنوان پیش غذا میل می شود.

از بلغور گندم و جو سوپ های خوشمزه‌ای تهیه می‌شود که در آن از پر زرد آلو و هلو یا سیب استفاده می شود و در ایام زمستان و بهار نیز پیش غذای سر سفره دهاقانی هاست.

خال بی بی:

این غذا از ترکیب برگ درخت انگور، شیر و نمک به دست می آید. با تفت دادن و جوشاندن این سه ماده غذایی خال بی بی پخت می شود. اگرچه رفته رفته این غذای سنتی نیز فراموش شده، اما بسیاری از زنان کشاورز هنوز در خانه هایشان آن را می‌پزند.

کاچی شیر:

مواد لازم برای تهییه این غذا آرد، شیر، روغن و زردچوبه است و به این شکل پخت می شود آرد پس از بو دادن با روغن مخلوط کرده و تفت داده می شود و سپس زردچوبه و شیر به آن اضافه می کنیم. این غذا به عنوان یک نذری در بقاع مترکه نیز توزیع می شود.