شهرستانک

شهرستانک _ییلاق ناصرالدین شاه قاجار

مسیر کرج به چالوس یکی از زیباترین جاده‌های ایران و حتی خاورمیانه است. در گوشه و کنار این جاده ی سرسبزمی ‌توان جاذبه‌ های گردشگری بی نظیری را یافت. یکی از این جاذبه های بی نطیر روستای زیبا و ییلاقی شهرستانک است که در فاصله‌ ی حدودا ۷۰ کیلومتری از کرج واقع شده است.

شهرستانک که در منطقه ای کوهستانی در شمال کوه توچال واقع شده است، از نظر آب و هوا و جاذبه‌ های طبیعی و تاریخی اهمیت زیادی دارد. چرا که یکی از مکان های ییلاقی ناصرالدین ‌شاه قاجار در کاخ زیبایی در این روستا بوده است.

این فاصله ‌ی کم شهرستانک از تهران و استان های همجوار باعث شده است که سفر دوستان آن را به مقصدی جذاب برای سفرهای یک‌ روزه‌ تبدیل کنند.

وجود چشمه ای پر آب در این محل باعث شده است تا در گذشته مردمانی در این ناحیه گرد هم آیند و روستایی خوش آب و هوا تشکیل دهند. بر اساس اطلاعات دهیاری شهرستانک، این روستا ۸۰۰۰ نفر جمعیت و ۵۰۰ هکتار مساحت دارد و قدمت آن به ۳۰۰۰ سال پیش می رسد.

شهرستانک

این روستا از شمال به روستای کسیل و از جنوب به کن، سولقان و امامزاده داوود محدود می شود و از شرق به شکرآب و آهار و از غرب به سرک، لانیز و شلینک می رسد.

مهم ترین ویژگی شهرستانک ادغام تاریخ و طبیعت در کنار هم است که این ترکیب تصویری  روح نواز از روستا را برای همگان به جای می گذارد به طوری که لذت طبیعت احاطه شده و تمدن تاریخی منطقه را هرگز نمی تونید فراموش کنید.

یکی از جاذبه‌ های گردشگری تاریخی روستای شهرستانک، کاخ ناصری است. این کاخ باز مانده ی اقامتگاه ییلاقی ناصرالدین شاه قاجار است. پس از پایان حکومت قاجاریه این بنا به فراموشی سپرده شد و اکنون بخش ‌های زیادی از این بنا تخریب شده است و تقریبا تنها ویرانه ‌ای از آن باقی مانده است. در نزدیکی کاخ ناصری کتیبه ‌ای سنگی نیز وجود دارد که قدمت آن به همان دوران ناصرالدین شاه بازمی ‌گردد.

این کتیبه نوشته خوانایی ندارد؛ اما روایتی محلی در مورد آن بر سر زبان هاست. اهالی روستا بر این باورند که این سنگ در زمان ناصرالدین شاه از صخره مشرف به کاخ ناصری جدا شده و به اینجا آمده اما صدمه ای به بنا وارد نکرده است. وقوع این اتفاق موجب شده تا ناصرالدین شاه دستور دهد که شرح این واقعه را بر روی همان سنگ بنویسند اما امروز نوشته های روی این کتیبه خوانا نیست.

اگر علاقمند به دیدن آثار تاریخی هستید پس از کاخ ناصری از قلعه ‌ی تاریخی روستای شهرستانک نیز بازدید کنید. البته این قلعه هم در گذر زمان تا حد زیادی تخریب شده و تنها دیواره ‌هایی از آن باقی مانده است اما بازدید از آن برای تاریخ دوستان خالی از لطف نیست. برای رسیدن به این قلعه باید مسیری را با پای پیاده طی کنید و به بلندای کوه بروید.

شهرستانک

در کنار کاخ ناصری رودخانه ای جاری است که از چشمه ای به نام گله گیله سرچشمه می گیرد. این چشمه که بالاتر از کاخ ناصری قرار دارد، دارای آبی بسیار گواراست و در میان مردم از نظر خالص بودن، شهرت خاصی دارد. آب چشمه گله گیله، از قلب زمین می جوشد و در کالبد یک رودخانه راهیِ دل روستا می شود. این رودخانه با گذر از میان روستا و طی مسیر ۱۵ کیلومتری طراوت خاصی را به آن هدیه می کند و فضایی روح افزا را ایجاد کرده است. ترکیب درختان سر به فلک کشیده، نغمه پرندگان و صدای دلنواز آبِ رودخانه ای که از میان روستا می گذرد، همچون گذرگاهی می ماند که انسان را از دغدغه ها به آرامش دعوت می کند.

اگر در امتداد کاخ ناصری پیش بروید قبل از رسیدن به چشمه، آبشار کم ارتفاع و عریضی را خواهید دید که نمایشی از سقوط آب را به شما نشان می دهد و می تواند با موسیقی دل انگیز خود، روح تان را نوازش دهد.

با پیشروی در جنوب دره گله گیله (محل کاخ ناصری) به تپه ای می رسید که هیچ گونه درخت میوه ای در آن دیده نمی شود و تعداد بسیاری سفال قرمز رنگ بر روی آن به چشم می خورد که احتمالا مربوط به چادرنشینان دوران تاریخی هستند. این محل، تپه شنستون نامیده می شود و از زمین هایش برای کشت دیم استفاده می کنند. مردم، قلوه سنگ هایی که در زمین پراکنده شده را جمع کرده و بر روی هم انباشته می کنند تا بتوانند زمین را برای کشت و کار آماده سازند.

باغ ها و مراتع بسیار سرسبزی در شهرستانک وجود دارد که درختان میوه ی آن ها نظر هر بیننده ای را به خود جلب می کند. این باغ ها یا دیوار ندارند و یا دارای حصارهای کوتاه هستند؛ همین باعث شده تا مسافران از دیدن جلوه زیبای شان و لذت بردن از سرسبزی این باغ ها بی نصیب نمانند.

اگر اواخر بهار و تابستان راهی شهرستانک شوید، در کوچه پس کوچه های روستا مردم را می بینید که برای برداشت زردآلو  و توت راهی باغ های شان می شوند و در پاییز باغداران به سراغ سیب های شان می آیند. البته باید به یاد داشته باشید که باغ های شهرستانک جزو حریم خصوصی ساکنان این روستا هستند و هرگز نباید بدون هماهنگی با صاحبان باغ، وارد آنها شوید.

درختان افسانه ای در باغ های شهرستانک وجود دارد که معروف ترینشان ارس است.

شهرستانک

اُرس نام درختانی با قدمت بسیار است که  طبیعت بی نظیر شهرستانک را تکمیل می کنند. قدمت یکی از این درختان که محلی ها آن را اُرس یا هورست می نامند به ۲۸۰۰ سال پیش باز می گردد و از دیدنی های روستا به شمار می رود. ارتفاع این درخت به ۱۷ متر می رسد و عرض آن تقریبا ۱۴ متر است.

برای رسیدن به این درخت زیبا باید راهی سمت جنوب شرقی روستا شوید و قدم به یک مسیر خاکی بگذارید که بعد از حدودا ۲۰ دقیقه به این درخت زیبا می رسد.

توصیه می شود حتما برای رسیدن به این درخت از ساکنان روستا نشانی را بپرسید کنید تا دچار اشتباه و سردرگرمی نشوید چرا که تابلوهای راهنمایی برای دسترسی وجود ندارند.

کوه ها و پستی و بلندی های متعددی منند توچال در شهرستانک وجود دارد که باعث حضور موتور کراس سواران حرفه ای در آن شده است و اگر خوش شانس باشید می توانید آنها را  بینید.

برای رسیدن به شهرستانک یک مسیر جذاب پیاده ‌روی نیز وجود دارد. پیمایش این مسیر از قله توچال آغاز و به روستای شهرستانک ختم می ‌شود که می ‌تواند گزینه ‌ی مناسبی برای علاقه‌ مندان به کوهنوردی باشد.

در فصل بهار سرسبزی و طراوت شهرستانک به اوج خود می رسد و باعث می شود این فصل از سال را به زمان مناسبی برای سفر به این منطقه تبدیل ‌کند هر چند در فصل تابستان نیز ‌هوای خنکی را می ‌توان در کنار رودخانه و سایه درختان تجربه کرد. اما زیبایی این روستا در فصل پاییز هم مثال زدنی است و طبیعت هزاررنگ پاییز جلوه ‌‌ی خاصی به این روستا می‌ دهد.

مرتبط:

دشت لاله های استان البرز

آسارا _نگین کوه های البرز

آبگرم لاریجان توریستی ترین روستای البرز

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *