موزه‌های عجیب و غریب در آلمان

در آلمان تنها موزه پرگامون نیست که با مجموعه آثاری از یونان باستان تا هنر بین‌النهرین هر سال پذیرای میلیون‌ها بازدیدکننده است. در این گالری ۱۲ موزه عجیب به تصویر کشیده شده‌اند که اتفاقا مخاطبان قابل توجهی هم دارند.

موزه مرگ

نعش‌کش، تابوت و سنگ قبر از قرون وسطی تا امروز؛ موزه شهر کاسل آلمان بازدیدکنندگان را با فرهنگ قبرستان، کفن‌ودفن و سوگواری در آلمان آشنا می‌کند. تابوت ها نشان می‌دهد که از مرگ برداشت‌های غیر جدی هم وجود دارد. دست‌اندرکاران این موزه در صورت تقاضا ویژه‌برنامه‌های مختلف هم برگزار می‌کنند؛ از جمله همایش‌های علمی تا برنامه طنز.

فراتر از بهداشت

نام “موزه بهداشت آلمان” تا حدی غلط‌انداز است. اینجا موضوع فراتر از بهداشت جسم است. مخاطبان با کمک مدل‌های موجود با کارکرد اعضای مختلف بدن آشنا می‌شوند. آثار تاریخی، مثلا صندلی زایمان اقوام مایا (آمریکای مرکزی) هم روند پیشرفت دانش را نشان می‌دهند. در این موزه می‌توان به تجربه‌های جنسی دیگران گوش فرا داد؛ مثلا بوی بدن پارتنر مطلوب. رمانتیک‌ها هم به سراغ نامه‌های عاشقانه می‌روند.

جهان مینیاتوری

بیش از ۲/ ۱ میلیون نفر در سال ۲۰۱۳ از دنیای مینیاتوری هامبورگ دیدن کردند. ماکت بخش‌هایی از کشورهای جهان، از لاس وگاس در آمریکا تا فیورد (آب‌دره) در نوروژ، با ظرافت خاصی ساخته شده‌اند. ساختمان‌ها، قطارها، کشتی‌ها، خودروها و انسان‌های مختلف در سطح ۱۳۰۰ متر مربعی این موزه پهن شده‌اند. این جاذبه گردشگری آلمان بزرگ‌ترین ماکت راه‌آهن جهان را هم در خود جا داده است.

جسارت تغییر

به بازدیدکنندگان پیش از ورود به این موزه عصای سفید داده می‌شود. سپس راهنمایان نابینا مهمانان را در ساختمانی شش طبقه و کاملا تاریک هدایت می‌کنند. در فضاهای گوناگون این ساختمان موقعیت‌های مختلف زندگی روزمره بازسازی شده‌اند. بو، دما، باد و صداهای مختلف راهنمای بازدیدکنندگان هستند. در رستوران این موزه – Dinner in the Dark – هم می‌توان غذای مفصلی خورد، البته در تاریکی مطلق.

میراث سنگین

در آلمان به موضوع جنگ با حساسیت خاصی پرداخته می‌شود. موزه خودوروهای زرهی شهر مونستر تحلیلی انتقادی از تاریخ نظامی به دست می‌دهد. ۱۵۰ زره‌پوش در این نمایشگاه در معرض نگاه بازدیدکنندگان قرار دارند؛ از جمله این “خودرو ویژه” پلیس انتظامی آلمان ساخت سال ۱۹۲۱. در ناآرامی‌های جمهوری وایمار (۱۹۳۳ – ۱۹۱۸) پلیس از این خودرو برای مقابله با معترضان استفاده می‌کرد.

وودوو در اِسن

موزه “روح آفریقا” (Soul of Africa) به تمدن “وودوو”، جادوگری و روش‌های درمانی غرب آفریقا اختصاص دارد. در محراب بالا مامی واتا، یکی از خدایان دریا، به همراه ۴۱ خدای دیگر دیده می‌‌شوند. سالانه حدود ۴ هزار علاقه‌مند از این موزه سحرآمیز دیدن می‌کنند. دست‌اندرکاران قصد دارند این موزه را در سال ۲۰۱۴ گسترش دهند.

تفریح شفابخش

موزه داروخانه آلمان در قصری در شهر هایدلبرگ، بزرگ‌ترین مجموعه اشیاء مربوط به علوم پزشکی در جهان است. دو هزار سال تاریخ دارو، عطاری و داروخانه از جمله اولین جعبه کمک‌های اولیه را می‌توان در این موزه مرور کرد. در لابه‌لای دیدنی‌های این مجموعه حتی داروخانه‌های کامل هم به چشم می‌خورد؛ مانند این تصویر از داروخانه‌ای در سال ۱۷۴۲ میلادی.

زیر زمین

موزه معدن آلمان در شهر بوخوم با شبکه‌ای دو و نیم کیلومتری از تونل‌ها بزر‌گترین موزه معدن دنیاست. از ذغال‌سنگ تا نمک؛ بازدیدکنندگان در این موزه با همه چیز در مورد تاریخ معدن آشنا می‌شوند. زوج‌های علاقه‌مند هم می‌توانند مراسم عقد خود را در این تأسیسات زیرزمینی برگزار کنند.

پول را بده بیاد!

کسانی که معتقدند پرداخت مالیات نمی‌تواند مفرح باشد، بد نیست سری به موزه مالیات شهر “برول” بزنند. بازدیدکنندگان در این موزه با تاریخ پرداخت مالیات، از سیستم مالیاتی در بین‌النهرین تا قرون وسطی و امروز آشنا می‌شوند. اشیای به نمایش گذاشته شده نشان می‌دهند که مالیات‌پردازی چگونه از اجباری فاقد ساختار به وظیفه‌ای قانونی تبدیل شد.

در پی تنوع

از صحنه‌ای از سریال کارتونی “سیمپسون‌ها” تا همجنس‌گرایی و گروه‌های جنسیتی مختلف. موزه همجنس‌گرایان در برلین فرهنگ زندگی همجنس‌گرایان مرد و زن در سراسر جهان را ثبت می‌کند. این موزه یکی از بزرگترین و مهمترین مجموعه‌ها در این زمینه است که در سال ۲۰۱۳ با کمک مالی ۶۴۴ هزار یورویی دولت آلمان گسترش بیشتری یافت.

عجب سیب‌زمینی‌ای!

این موزه به گفته مدیر آن تنها موزه‌ای در دنیاست که به این مفهوم به سیب‌زمینی و هنر از جنس سیب‌زمینی می‌پردازد. ۸ بخش مختلف به موضوعات مختلف مرتبط با سیب‌زمینی اختصاص داده شده‌اند. در این موزه هم ظروف باستانی اینکاها (آمریکای جنوبی) به شکل سیب‌زمینی در معرض دید بازدادکنندگان گذاشته شده و هم سیر تحول سیب‌زمینی از غذای فقرا به قهرمان تیزرهای تبلیغاتی توضیح داده شده است.

مقدم آبجوخورها گرامی باد

در موزه آبجو و جشن اکتبر چه خبر است؟ اینجا مسلما می‌توان نوشیدنی ملی آلمانی‌ها – آبجو – را چشید. بازدیدکنندگان همچنین با فرایند تهیه آبجو آشنا می‌شوند. در این موزه اشیاء و دستگاه‌های قدیمی آبجوسازی هم وجود دارد. حتی دست‌نوشته‌هایی از سال ۱۴۸۷ میلادی در مورد طرز تهیه آبجو به نمایش گذاشته شده‌اند. این موزه در قدیمی‌ترین ساختمان شهرداری مونیخ برپاست؛ ساختمانی که در سال ۱۳۴۰ میلادی بنا شده است.

منبع:دویچه وله